Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2019-11-13 do 2022-04-17
Wersja archiwalna od 2019-11-13 do 2022-04-17
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA1)
z dnia 7 lipca 2016 r.
w sprawie zakresu znajomości języka polskiego koniecznego do wykonywania zawodu farmaceuty przez cudzoziemców oraz obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także egzaminu ze znajomości języka polskiego
(ostatnia zmiana: Dz.U. z 2019 r., poz. 2081)
Na podstawie art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich (Dz. U. z 2014 r. poz. 1429 i 1491, z 2015 r. poz. 1991 oraz z 2016 r. poz. 65) zarządza się, co następuje:
§ 1.[Zakres regulacji] Rozporządzenie określa:
1) zakres znajomości języka polskiego w mowie i piśmie konieczny do wykonywania zawodu farmaceuty przez cudzoziemców oraz obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej;
2) sposób przeprowadzania i potwierdzania pozytywnego złożenia egzaminu organizowanego i przeprowadzanego przez Naczelną Radę Aptekarską, w tym wzór zaświadczenia o zdaniu egzaminu ze znajomości języka polskiego;
3) wysokość opłaty za egzamin organizowany i przeprowadzany przez Naczelną Radę Aptekarską.
§ 2.[Zakres znajomości języka polskiego w mowie i w piśmie konieczny do wykonywania zawodu farmaceuty] Zakres znajomości języka polskiego w mowie i w piśmie konieczny do wykonywania zawodu farmaceuty przez cudzoziemców oraz obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej obejmuje:
1) rozumienie tekstu pisanego, w szczególności korzystanie z fachowej literatury i piśmiennictwa farmaceutycznego oraz przepisów regulujących wykonywanie zawodu farmaceuty w Rzeczypospolitej Polskiej;
2) porozumiewanie się z pacjentami, farmaceutami, lekarzami, lekarzami dentystami i przedstawicielami innych zawodów medycznych, w związku z wykonywaniem zawodu farmaceuty, w szczególności poprawne udzielanie przystępnych i zrozumiałych dla pacjenta porad i informacji oraz czynne uczestniczenie w naradach i szkoleniach zawodowych;
3) pisanie zgodnie z zasadami gramatyki i ortografii, poprawne prowadzenie dokumentacji, w szczególności dokumentacji związanej z obrotem produktami leczniczymi i wyrobami medycznymi oraz środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia żywieniowego.
§ 3.[Egzamin potwierdzający znajomość języka polskiego] 1. Egzamin potwierdzający znajomość języka polskiego, o którym mowa w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich, zwany dalej „egzaminem”, przeprowadza się na wniosek cudzoziemca lub obywatela państwa członkowskiego Unii Europejskiej, zwanych dalej „wnioskodawcą”, po uiszczeniu przez niego opłaty, o której mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.
2. Naczelna Rada Aptekarska zawiadamia wnioskodawcę o terminie i miejscu składania egzaminu nie później niż na 14 dni przed jego terminem.
§ 4.[Komisja egzaminacyjna] 1. Egzamin przeprowadza 4-osobowa komisja egzaminacyjna, powoływana i odwoływana przez Naczelną Radę Aptekarską, w której skład wchodzi trzech farmaceutów, w tym jeden farmaceuta posiadający tytuł naukowy lub stopień naukowy w dziedzinie nauk farmaceutycznych, oraz osoba posiadająca wykształcenie wyższe na kierunku filologia polska, zwana dalej „komisją egzaminacyjną”.
2. Komisja egzaminacyjna działa na podstawie regulaminu organizacyjnego opracowanego przez tę komisję i zatwierdzonego przez Naczelną Radę Aptekarską.
§ 5.[Zakres egzaminu] Egzamin składa się z czterech części, które obejmują:
1) część A – sprawdzian pisemny obejmujący dyktando odtwarzane z nośnika magnetycznego lub elektronicznego; maksymalna liczba punktów możliwa do uzyskania – 8 punktów;
2) część B – sprawdzian testowy obejmujący rozumienie tekstu mówionego odtwarzanego z nośnika magnetycznego lub elektronicznego, składający się z 10 pytań; maksymalna liczba punktów możliwa do uzyskania – 10 punktów;
3) część C – sprawdzian ustny obejmujący umiejętność czytania i zrozumienia tekstu; maksymalna liczba punktów możliwa do uzyskania – 12 punktów;
4) część D – sprawdzian praktyczny obejmujący umiejętność symulowanego udzielania porad pacjentom, w szczególności poprawnego formułowania pytań i wypowiedzi na podstawie wybranych problemów farmaceutycznych; maksymalna liczba punktów możliwa do uzyskania – 9 punktów.
§ 6.[Warunki zaliczenia egzaminu] 1. Podstawą zdania egzaminu jest zaliczenie każdej jego części.
2. Podstawą zaliczenia części egzaminu jest uzyskanie liczby punktów przekraczającej połowę maksymalnej liczby punktów możliwej do uzyskania z tej części.
3. Osoba, która nie zdała egzaminu, może ponownie przystąpić do egzaminu w zakresie obejmującym niezaliczoną część. Przepisy § 3 stosuje się.
4. Osobie, która zdała egzamin, Naczelna Rada Aptekarska wydaje zaświadczenie o zdaniu egzaminu, którego wzór określa załącznik do rozporządzenia.
§ 7.[Protokół z przeprowadzonego egzaminu] 1. Z przeprowadzonego egzaminu komisja egzaminacyjna sporządza protokół, który podpisują wszyscy członkowie komisji egzaminacyjnej.
2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, zawiera: imiona i nazwiska członków komisji egzaminacyjnej, imię i nazwisko osoby zdającej, wskazanie liczby punktów uzyskanych z każdej części egzaminu przez tę osobę i podpisy członków komisji egzaminacyjnej.
3. Osoba zdająca może mieć wgląd, na pisemne żądanie, do części protokołu, która jej dotyczy.
§ 8.[Informacja o wynikach egzaminu] 1. Naczelna Rada Aptekarska informuje pisemnie o wynikach egzaminu wyłącznie osoby zdające lub osoby przez nie upoważnione. Upoważnienie powinno być udzielone na piśmie przez osobę zdającą i zawierać: imię, nazwisko i numer dokumentu tożsamości osoby upoważnionej oraz podpis własnoręczny osoby zdającej.
2. Osoba zdająca może wnieść do Prezesa Naczelnej Rady Aptekarskiej odwołanie od wyniku egzaminu w terminie 14 dni od dnia otrzymania informacji o wyniku tego egzaminu.
3. Prezes Naczelnej Rady Aptekarskiej rozpatruje odwołanie, o którym mowa w ust. 2, w terminie 30 dni od dnia jego otrzymania.
§ 9.[Opłata za egzamin] Opłata za egzamin wynosi:
1) 30% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłaty nagród z zysku za ubiegły rok, ogłaszanego w roku poprzedzającym rok, w którym wnioskodawca wnosi opłatę za egzamin, w drodze obwieszczenia, przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”;
2) 7,5% wynagrodzenia, o którym mowa w pkt 1 – w przypadku ponownego przystąpienia do egzaminu, o którym mowa w § 6 ust. 3, za przeprowadzenie każdej części egzaminu.
§ 10.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.2)
1) Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. poz. 1908).
2) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 23 marca 2011 r. w sprawie zakresu znajomości języka polskiego koniecznego do wykonywania zawodu farmaceuty przez cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz egzaminu ze znajomości języka polskiego (Dz. U. poz. 406), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zgodnie z art. 87 pkt 1 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz. U. z 2016 r. poz. 65).
Załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia
z dnia 7 lipca 2016 r. (poz. 1044)
WZÓR – ZAŚWIADCZENIE O ZDANIU EGZAMINU ZE ZNAJOMOŚCI JĘZYKA POLSKIEGO KONIECZNEGO DO WYKONYWANIA ZAWODU FARMACEUTY [1]
[1] Załacznik w brzmieniu ustalonym przez § 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 11 października 2019 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zakresu znajomości języka polskiego koniecznego do wykonywania zawodu farmaceuty przez cudzoziemców oraz obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także egzaminu ze znajomości języka polskiego (Dz.U. poz. 2081). Zmiana weszła w życie 13 listopada 2019 r.