Art. 1.[Ustawa o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych] W ustawie z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 880, 1045, 1777 i 2281) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1:

a) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) zasady dostępu do infrastruktury technicznej i infrastruktury telekomunikacyjnej;”,

b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3. Przepisów art. 17–26 nie stosuje się do lokalizowania infrastruktury telekomunikacyjnej w pasach drogowych dróg publicznych.”;

2) w art. 2 w ust. 1:

a) pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) podmiot wykonujący zadania z zakresu użyteczności publicznej – osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której przepisy szczególne przyznają zdolność prawną, zapewniającą infrastrukturę techniczną na potrzeby:

a) wytwarzania, przesyłania lub dystrybucji gazu, energii elektrycznej lub ciepła,

b) zapewnienia oświetlenia w miejscach, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059, z późn. zm.³⁾),

c) zaopatrzenia ludności w wodę, gromadzenia, przesyłania, oczyszczania lub odprowadzania ścieków, ogrzewania, systemów odwodnienia, w tym ciągów drenażowych,

d) transportu, w tym linii kolejowych, dróg, portów i lotnisk;”,

b) w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5–9 w brzmieniu:

„5) infrastruktura krytyczna – infrastrukturę krytyczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1166, z 2015 r. poz. 1485 oraz z 2016 r. poz. 266);

6) infrastruktura techniczna – każdy element infrastruktury lub sieci, który może służyć do umieszczenia w nim lub na nim elementów infrastruktury lub sieci telekomunikacyjnej, nie stając się jednocześnie aktywnym elementem tej sieci telekomunikacyjnej, taki jak rurociągi, kanalizacja, maszty, kanały, komory, studzienki, szafki, budynki i wejścia do budynków, instalacje antenowe, wieże i słupy, z wyłączeniem:

a) kabli, w tym włókien światłowodowych,

b) elementów sieci wykorzystywanych do zaopatrzenia w wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi,

c) kanałów technologicznych w rozumieniu art. 4 pkt 15a ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 460, z późn. zm.⁴⁾);

7) szybka sieć telekomunikacyjna – sieć telekomunikacyjną zdolną do dostarczania usług szerokopasmowego dostępu do Internetu o przepustowości co najmniej 30 Mb/s;

8) operator sieci – przedsiębiorcę telekomunikacyjnego lub podmiot wykonujący zadania z zakresu użyteczności publicznej, w tym jednostkę samorządu terytorialnego;

9) punkt styku – miejsce, w którym możliwe jest połączenie publicznej sieci telekomunikacyjnej z instalacją telekomunikacyjną budynku.”;

3) tytuł rozdziału 2 otrzymuje brzmienie: „Działalność jednostek samorządu terytorialnego w zakresie telekomunikacji oraz zasady dostępu do infrastruktury technicznej”;

4) art. 17 i art. 18 otrzymują brzmienie:

„Art. 17. 1. Operator sieci zapewnia przedsiębiorcom telekomunikacyjnym dostęp do infrastruktury technicznej, w tym współkorzystanie z niej, w celu realizacji szybkiej sieci telekomunikacyjnej.

2. Dostęp do infrastruktury technicznej jest odpłatny, chyba że strony umowy postanowią inaczej.

Art. 18. 1. Warunki dostępu do infrastruktury technicznej, w tym techniczne, eksploatacyjne i finansowe warunki współpracy, strony ustalają w umowie o dostępie do infrastruktury technicznej, zawartej na piśmie pod rygorem nieważności.

2. Prezes UKE może wezwać operatora sieci do przedstawienia informacji w sprawie warunków zapewnienia dostępu do infrastruktury technicznej.

3. Po przedstawieniu przez operatora sieci informacji w sprawie warunków zapewnienia dostępu do infrastruktury technicznej Prezes UKE, kierując się kryteriami określonymi w art. 22 ust. 1 i 2, może, w drodze decyzji, określić warunki zapewnienia dostępu do infrastruktury technicznej. Przepis art. 22 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

4. Decyzję w sprawie określenia warunków zapewnienia dostępu do infrastruktury technicznej wydaje się w uzgodnieniu z:

1) Prezesem Urzędu Regulacji Energetyki, zwanym dalej „Prezesem URE” – w odniesieniu do przedsiębiorstw energetycznych;

2) Prezesem Urzędu Transportu Kolejowego, zwanym dalej „Prezesem UTK” – w odniesieniu do przedsiębiorstw zapewniających infrastrukturę techniczną na potrzeby transportu kolejowego.

5. Niezajęcie stanowiska przez podmioty, o których mowa w ust. 4, w terminie 30 dni od dnia przedstawienia im projektu decyzji w sprawie określenia warunków zapewnienia dostępu do infrastruktury technicznej jest równoznaczne z przyjęciem projektu.

6. Operator sieci, któremu wydano decyzję w sprawie określenia warunków zapewnienia dostępu do infrastruktury technicznej, jest obowiązany do zawierania umów, o których mowa w ust. 1, na warunkach nie gorszych niż określone w tej decyzji.

7. Operator sieci, któremu wydano decyzję w sprawie określenia warunków zapewnienia dostępu do infrastruktury technicznej, zamieszcza na swojej stronie internetowej aktualne warunki zapewnienia tego dostępu.

8. Operator sieci, któremu wydano decyzję w sprawie określenia warunków dostępu do infrastruktury technicznej, przekazuje Prezesowi UKE informację o adresie swojej strony internetowej w terminie 7 dni od dnia zamieszczenia na niej warunków zapewniania tego dostępu. Informacja o adresie strony internetowej jest udostępniana przez punkt informacyjny do spraw telekomunikacji dla terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej „punktem informacyjnym do spraw telekomunikacji”.”;

5) w art. 19:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Operator sieci jest obowiązany prowadzić negocjacje w sprawie zawarcia umowy o dostępie do infrastruktury technicznej, na wniosek przedsiębiorcy telekomunikacyjnego.”,

b) dodaje się ust. 3–5 w brzmieniu:

„3. Wniosek o dostęp do infrastruktury technicznej określa infrastrukturę szybkiej sieci telekomunikacyjnej, planowaną do realizacji, wraz ze wstępnym harmonogramem jej realizacji.

4. Operator sieci może odmówić przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu dostępu do infrastruktury technicznej, jeżeli:

1) umieszczenie elementów sieci telekomunikacyjnej w infrastrukturze technicznej objętej wnioskiem nie jest możliwe ze względów technicznych;

2) nie ma dostępnej przestrzeni do umieszczenia elementów sieci telekomunikacyjnej, z uwzględnieniem przyszłego zapotrzebowania operatora sieci na miejsce w infrastrukturze technicznej objętej wnioskiem, co wynika z przedstawionego przez operatora sieci harmonogramu planowanej do realizacji inwestycji obejmującej pozostałe miejsce w infrastrukturze technicznej;

3) nie jest możliwe wykorzystanie infrastruktury technicznej ze względu na bezpieczeństwo publiczne, zdrowie publiczne, integralność i bezpieczeństwo sieci, w szczególności infrastruktury krytycznej;

4) planowane usługi telekomunikacyjne mogą spowodować poważne zakłócenia w świadczeniu innych usług za pośrednictwem tej samej infrastruktury technicznej;

5) zapewnia przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu inny niż określony we wniosku, skuteczny dostęp do infrastruktury technicznej, który:

a) spełnia potrzeby przedsiębiorcy telekomunikacyjnego w zakresie zapewnienia szybkich sieci telekomunikacyjnych,

b) jest oferowany na warunkach niezakłócających uczciwej konkurencji.

5. Operator sieci jest obowiązany przedstawić wnioskodawcy na piśmie szczegółowo uzasadnione przyczyny odmowy dostępu do infrastruktury technicznej nie później niż w terminie 60 dni od dnia otrzymania wniosku.”;

6) art. 20 otrzymuje brzmienie:

„Art. 20. Prezes UKE może z urzędu, w drodze decyzji, zmienić treść umowy o dostępie do infrastruktury technicznej lub zobowiązać strony umowy do jej zmiany w przypadkach uzasadnionych potrzebą zapewnienia ochrony interesów odbiorców usług świadczonych przez podmioty wykonujące zadania z zakresu użyteczności publicznej oraz użytkowników końcowych.”;

7) w art. 21:

a) uchyla się ust. 1,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. W przypadku niepodjęcia negocjacji w sprawie zawarcia umowy o dostępie do infrastruktury technicznej przez operatora sieci, odmowy udzielenia tego dostępu lub niezawarcia umowy o dostępie do infrastruktury technicznej w terminie 60 dni od dnia złożenia wniosku o taki dostęp każda ze stron może zwrócić się do Prezesa UKE z wnioskiem o wydanie decyzji w sprawie dostępu do infrastruktury technicznej.”,

c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Do wniosku do Prezesa UKE o wydanie decyzji w sprawie dostępu do infrastruktury technicznej dołącza się projekt umowy o dostępie do infrastruktury technicznej, z zaznaczeniem tych części umowy, co do których strony nie doszły do porozumienia.”;

8) art. 22–24 otrzymują brzmienie:

„Art. 22. 1. Prezes UKE wydaje decyzję w sprawie dostępu do infrastruktury technicznej w terminie 60 dni od dnia złożenia wniosku o jej wydanie, biorąc pod uwagę w szczególności konieczność zapewnienia niedyskryminacyjnych i proporcjonalnych warunków dostępu.

2. Prezes UKE, wydając decyzję w sprawie dostępu do infrastruktury technicznej przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, bierze pod uwagę, aby opłaty z tego tytułu umożliwiały zwrot poniesionych przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego kosztów, w szczególności bierze pod uwagę cele określone w art. 8 dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa ramowa) (Dz. Urz. UE L 108 z 24.04.2002, str. 33, z późn. zm.) oraz wpływ dostępu do infrastruktury technicznej na plan biznesowy tego przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, w szczególności na realizowane przez niego inwestycje dotyczące szybkich sieci telekomunikacyjnych.

3. Opłaty z tytułu dostępu do infrastruktury technicznej podmiotu wykonującego zadania z zakresu użyteczności publicznej określa się w wysokości, która umożliwia zwrot części kosztów, które ponosi ten podmiot w związku z utrzymaniem tej infrastruktury.

4. Operator sieci, w terminie 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o wszczęciu postępowania o wydanie decyzji w sprawie dostępu do infrastruktury technicznej, przedstawia Prezesowi UKE uzasadnienie wysokości opłat z tytułu dostępu do infrastruktury technicznej, w którym uwzględnia kryteria, o których mowa w ust. 2 lub 3.

5. Decyzja w sprawie dostępu do infrastruktury technicznej w zakresie nią objętym zastępuje umowę o tym dostępie.

6. Decyzję w sprawie dostępu do infrastruktury technicznej wydaje się w uzgodnieniu z:

1) Prezesem URE – w odniesieniu do przedsiębiorstw energetycznych;

2) Prezesem UTK – w odniesieniu do przedsiębiorstw zapewniających infrastrukturę techniczną na potrzeby transportu kolejowego.

7. Niezajęcie stanowiska przez podmioty, o których mowa w ust. 6, w terminie 30 dni od dnia przedstawienia im projektu decyzji w sprawie dostępu do infrastruktury technicznej jest równoznaczne z uzgodnieniem projektu.

8. W przypadku zawarcia przez zainteresowane strony umowy o dostępie do infrastruktury technicznej, Prezes UKE stwierdza, w drodze decyzji, wygaśnięcie decyzji o dostępie do infrastruktury technicznej w części objętej umową.

Art. 23. Do decyzji w sprawie dostępu do infrastruktury technicznej stosuje się odpowiednio przepisy działu I rozdziału 3 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne.

Art. 24. 1. Strona umowy o dostępie do infrastruktury technicznej przekazuje tekst tej umowy Prezesowi UKE w terminie 14 dni od dnia jej podpisania.

2. Umowa o dostępie do infrastruktury technicznej jest jawna.

3. Na wniosek strony umowy o dostępie do infrastruktury technicznej Prezes UKE może wyrazić zgodę, aby niektóre postanowienia umowy były wyłączone z obowiązku jawności. Wyłączenie to nie może obejmować rozliczeń z tytułu dostępu do infrastruktury technicznej.

4. Na wniosek zainteresowanego podmiotu Prezes UKE nieodpłatnie udostępnia przekazane mu umowy o dostępie do infrastruktury technicznej.”;

9) po art. 24 dodaje się art. 24a w brzmieniu:

„Art. 24a. 1. Do zmiany umowy o dostępie do infrastruktury technicznej stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 i art. 21–24.

2. Do wniosku o zmianę umowy o dostępie do infrastruktury technicznej dołącza się tekst tej umowy, a w przypadku umowy, która była co najmniej raz zmieniona, dołącza się jednolity tekst tej umowy, zawierający wszelkie dokonane w niej zmiany.”;

10) art. 25 otrzymuje brzmienie:

„Art. 25. Podmiot wykonujący zadania z zakresu użyteczności publicznej jest obowiązany prowadzić ewidencję w sposób umożliwiający odrębne obliczenie kosztów, przychodów, zysków i strat w zakresie swojej podstawowej działalności oraz działalności, o której mowa w art. 16 ust. 1, a także dostępu do infrastruktury technicznej.”;

11) po art. 25 dodaje się art. 25a–25d w brzmieniu:

„Art. 25a. 1. W celu umożliwienia przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu ubiegania się o dostęp do infrastruktury technicznej operator sieci jest obowiązany udostępnić mu informacje dotyczące tej infrastruktury na obszarze, na którym przedsiębiorca ten planuje realizować szybką sieć telekomunikacyjną.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, obejmują:

1) lokalizację, w tym przebieg infrastruktury technicznej;

2) charakterystykę i aktualny sposób użytkowania infrastruktury technicznej;

3) dane kontaktowe operatora sieci w sprawach dostępu do infrastruktury technicznej.

3. W celu uzyskania informacji, o których mowa w ust. 1, przedsiębiorca telekomunikacyjny składa do operatora sieci wniosek w formie pisemnej lub w formie dokumentu elektronicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2014 r. poz. 1114 oraz z 2016 r. poz. 352), w którym określa obszar, na którym planuje realizować szybką sieć telekomunikacyjną.

4. Operator sieci udostępnia informacje, o których mowa w ust. 1, niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 3.

5. Operator sieci może odmówić udostępnienia informacji, o których mowa w ust. 1, w zakresie, w jakim:

1) są one dostępne za pośrednictwem punktu informacyjnego do spraw telekomunikacji;

2) jest to niezbędne ze względu na bezpieczeństwo i integralność infrastruktury technicznej, zdrowie publiczne, obronność, bezpieczeństwo państwa, bezpieczeństwo i porządek publiczny lub ochronę tajemnicy przedsiębiorstwa, z zastrzeżeniem art. 29 ust. 6b.

6. W przypadku odmowy udostępnienia informacji, o których mowa w ust. 1, operator sieci jest obowiązany przedstawić przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu w formie pisemnej lub w formie dokumentu elektronicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 3, szczegółowo uzasadnione przyczyny swojej odmowy.

7. W przypadku gdy operator sieci odmówił udostępnienia informacji, o których mowa w ust. 1, ze względu na ochronę tajemnicy przedsiębiorstwa, Prezes UKE w decyzji, o której mowa w art. 25d ust. 1, może uchylić to zastrzeżenie, jeżeli uzna, że informacje te są niezbędne dla realizacji szybkich sieci telekomunikacyjnych. Przepis art. 29 ust. 6b stosuje się odpowiednio.

8. Informacje, o których mowa w ust. 1, mogą być wykorzystane wyłącznie do celów związanych z uzyskaniem dostępu do infrastruktury technicznej i realizacji szybkiej sieci telekomunikacyjnej, a przedsiębiorca telekomunikacyjny, któremu zostały one udostępnione, jest obowiązany do podejmowania niezbędnych środków w celu zachowania ich poufności.

Art. 25b. 1. W celu umożliwienia przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu ubiegania się o dostęp do infrastruktury technicznej operator sieci jest obowiązany umożliwić mu dokonanie inspekcji określonych elementów infrastruktury technicznej w miejscu, w którym ona się znajduje.

2. W celu dokonania inspekcji, o której mowa w ust. 1, przedsiębiorca telekomunikacyjny składa do operatora sieci wniosek w formie pisemnej lub w formie dokumentu elektronicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, w którym określa elementy infrastruktury telekomunikacyjnej związane z planowaną realizacją szybkiej sieci telekomunikacyjnej.

3. Operator sieci jest obowiązany uwzględnić wniosek, o którym mowa w ust. 2, niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30 dni od dnia jego otrzymania. Przepisy art. 25a ust. 5 pkt 2 oraz ust. 6–8 stosuje się odpowiednio.

Art. 25c. 1. Obowiązek udzielenia informacji, o którym mowa w art. 18 ust. 2 i art. 25a ust. 1, oraz obowiązek umożliwienia dokonania inspekcji, o którym mowa w art. 25b ust. 1, nie dotyczą infrastruktury technicznej, w tym infrastruktury krytycznej, której wykorzystanie do celów szybkich sieci telekomunikacyjnych jest niemożliwe ze względu na bezpieczeństwo i integralność infrastruktury technicznej, zdrowie publiczne, obronność, bezpieczeństwo państwa lub bezpieczeństwo i porządek publiczny. Informacje te nie są przekazywane do punktu informacyjnego do spraw telekomunikacji.

2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje infrastruktury, o której mowa w ust. 1, kierując się wymaganiami szybkich sieci telekomunikacyjnych oraz bezpieczeństwem i integralnością infrastruktury technicznej, zdrowiem publicznym, obronnością, bezpieczeństwem państwa oraz bezpieczeństwem i porządkiem publicznym nie wskazując, które elementy infrastruktury technicznej stanowią infrastrukturę krytyczną.

Art. 25d. 1. Z zastrzeżeniem ust. 3, spory w sprawach, o których mowa w art. 25a i art. 25b, między operatorem sieci a operatorem wnioskującym o udostępnienie informacji, o których mowa w art. 25a ust. 1, lub o umożliwienie dokonania inspekcji, o której mowa w art. 25b ust. 1, rozstrzyga Prezes UKE, w drodze decyzji, na wniosek jednej ze stron.

2. Prezes UKE wydaje decyzję, o której mowa w ust. 1, niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 60 dni od dnia złożenia wniosku o jej wydanie, kierując się niedyskryminacyjnymi i proporcjonalnymi kryteriami.

3. Decyzję, o której mowa w ust. 1, wydaje się w uzgodnieniu z:

1) Prezesem URE – w odniesieniu do przedsiębiorstw energetycznych;

2) Prezesem UTK – w odniesieniu do przedsiębiorstw zapewniających infrastrukturę techniczną na potrzeby transportu kolejowego.

4. Niezajęcie stanowiska przez podmioty, o których mowa w ust. 3, w terminie 30 dni od dnia przedstawienia im projektu decyzji jest równoznaczne z uzgodnieniem projektu.”;

12) w art. 26 w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Działalność, o której mowa w art. 16 ust. 1, nie może:”;

13) art. 27 otrzymuje brzmienie:

„Art. 27. 1. Podmiot, który:

1) wykorzystał środki publiczne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych do:

a) budowy, przebudowy lub remontu infrastruktury lub sieci telekomunikacyjnej, lub

b) nabycia praw do infrastruktury lub sieci telekomunikacyjnej,

2) nabył prawa do infrastruktury lub sieci telekomunikacyjnej, o których mowa w pkt 1 lit. a

– zapewnia dostęp do takiej infrastruktury lub sieci przedsiębiorcom telekomunikacyjnym, jeżeli obowiązek ten wynika z przepisów prawa, decyzji, umów lub innych aktów, na podstawie których nastąpiło finansowanie ze środków publicznych tej budowy, przebudowy, tego remontu lub nabycia praw.

2. Warunki dostępu, o którym mowa w ust. 1, w tym techniczne, eksploatacyjne i finansowe warunki współpracy, strony ustalają w umowie o dostępie do infrastruktury lub sieci telekomunikacyjnej, zawartej na piśmie pod rygorem nieważności.

3. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany prowadzić negocjacje w sprawie zawarcia umowy o dostępie do infrastruktury lub sieci telekomunikacyjnej, na wniosek przedsiębiorcy telekomunikacyjnego.

4. Dostęp, o którym mowa w ust. 1, jest odpłatny, chyba że strony umowy postanowią inaczej.

5. W przypadku niepodjęcia negocjacji w sprawie zawarcia umowy o dostępie, o którym mowa w ust. 1, odmowy udzielenia tego dostępu lub niezawarcia umowy o dostępie w terminie 60 dni od dnia złożenia wniosku w tej sprawie każda ze stron może zwrócić się do Prezesa UKE z wnioskiem o wydanie decyzji w sprawie dostępu do infrastruktury lub sieci telekomunikacyjnej.

6. Prezes UKE wydaje decyzję w sprawie dostępu, o którym mowa w ust. 1, w terminie 60 dni od dnia złożenia wniosku o jej wydanie, biorąc pod uwagę w szczególności:

1) konieczność zapewnienia niedyskryminacyjnych i proporcjonalnych warunków dostępu;

2) zasady zapewnienia dostępu określone w przepisach prawa, decyzjach, umowach lub innych aktach, na podstawie których nastąpiło finansowanie ze środków publicznych budowy, przebudowy lub remontu infrastruktury lub sieci telekomunikacyjnej, lub nabycia praw do nich.

7. Do dostępu, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy działu I rozdziału 3 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne oraz przepisy art. 18 ust. 1–3 i 6–8, art. 19 ust. 1 i 2, art. 21 ust. 2 i 2a, art. 22 ust. 8, art. 24 oraz art. 24a ust. 2 niniejszej ustawy.

8. Do zmiany umowy o dostępie, o którym mowa w ust. 1, przepisy ust. 2–6 stosuje się odpowiednio.

9. Prezes UKE może z urzędu, w drodze decyzji, zmienić treść umowy o dostępie, o którym mowa w ust. 1, lub zobowiązać strony umowy do jej zmiany, w przypadkach uzasadnionych potrzebą zapewnienia ochrony interesów użytkowników końcowych, zmianą zapotrzebowania na usługi, zmianą sytuacji rynkowej lub potrzebą wykonania obowiązku zapewnienia dostępu, o którym mowa w ust. 1, wynikającego z przepisów prawa, decyzji, umów lub innych aktów, na podstawie których nastąpiło finansowanie ze środków publicznych budowy, przebudowy, remontu infrastruktury lub sieci telekomunikacyjnej lub nabycia praw do nich.”;

14) w art. 29:

a) po ust. 6a dodaje się ust. 6b w brzmieniu:

„6b. Nie podlegają zastrzeżeniu ze względu na tajemnicę przedsiębiorstwa informacje dotyczące usług transmisji danych zapewniających szerokopasmowy dostęp do Internetu oraz infrastruktury telekomunikacyjnej i infrastruktury technicznej, które mogą być wykorzystane w celu świadczenia tych usług, w zakresie obejmującym:

1) dane kontaktowe przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, który może świadczyć usługi w danej lokalizacji;

2) dane adresowe budynku oraz inne dane identyfikujące lokalizację, w której przedsiębiorca telekomunikacyjny może świadczyć usługi;

3) technologię usługi możliwej do świadczenia;

4) maksymalną przepustowość usługi dostępu do Internetu możliwą do zaoferowania użytkownikowi końcowemu;

5) infrastrukturę telekomunikacyjną i infrastrukturę techniczną, które mogą być wykorzystane w celu świadczenia usług transmisji danych zapewniających szerokopasmowy dostęp do Internetu.”,

b) w ust. 7 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia:”;

15) po rozdziale 2 dodaje się rozdział 2a w brzmieniu:

„Rozdział 2a

Punkt informacyjny do spraw telekomunikacji

Art. 29a. 1. Punkt informacyjny do spraw telekomunikacji jest prowadzony przez Prezesa UKE.

2. Punkt informacyjny do spraw telekomunikacji jest prowadzony za pośrednictwem strony internetowej tego punktu informacyjnego.

Art. 29b. 1. W ramach punktu informacyjnego do spraw telekomunikacji zapewnia się każdemu przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu, o ile nie zagraża to bezpieczeństwu państwa, dostęp do posiadanych przez Prezesa UKE informacji:

1) w zakresie procedur i formalności wymaganych przed rozpoczęciem robót budowlanych dotyczących infrastruktury telekomunikacyjnej, w trakcie ich wykonywania oraz do ich zakończenia i rozpoczęcia użytkowania tej infrastruktury, w tym informacji o wymaganych decyzjach, zgłoszeniach i zawiadomieniach do właściwych organów, a także zwolnieniach z obowiązku ich uzyskania lub dokonania;

2) uzyskanych w wyniku inwentaryzacji, o której mowa w art. 29 ust. 1;

3) o istniejącej infrastrukturze technicznej, innej niż infrastruktura objęta inwentaryzacją, o której mowa w art. 29 ust. 1, a także o kanałach technologicznych, określających:

a) ich lokalizację i przebieg,

b) rodzaj i aktualny stan oraz sposób użytkowania,

c) dane kontaktowe w sprawach dostępu;

4) o planach inwestycyjnych w zakresie wykonywanych lub planowanych robót budowlanych, finansowanych w całości lub w części ze środków publicznych, dotyczących infrastruktury technicznej lub kanałów technologicznych, określających:

a) lokalizację i rodzaj robót,

b) element infrastruktury technicznej lub kanału technologicznego, którego roboty dotyczą,

c) przewidywaną datę rozpoczęcia robót i czas ich trwania,

d) dane kontaktowe w sprawach koordynacji robót budowlanych;

5) o stronach internetowych, na których zostały zamieszczone warunki dostępu, o których mowa w art. 18 ust. 7 i art. 35a ust. 7 niniejszej ustawy oraz art. 39b ust. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2015 r. poz. 2100 oraz z 2016 r. poz. 422, 586 i 903);

6) o obowiązujących stawkach opłaty za zajęcie pasa drogowego w celach, o których mowa w art. 40 ust. 2 pkt 1–3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, ustalonych w drodze uchwały, o której mowa w art. 40 ust. 8 tej ustawy.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 2–6, gromadzi się w bazie danych prowadzonej w systemie teleinformatycznym zapewniającym gromadzenie, aktualizację i udostępnianie tych informacji w sposób jednolity dla obszaru całego kraju.

3. System teleinformatyczny, o którym mowa w ust. 2, umożliwia:

1) bezpośrednie wprowadzanie informacji przez podmioty, o których mowa w art. 29c ust. 1 i art. 29d ust. 1–4, 6 i 7, do bazy danych oraz ich aktualizowanie przez stronę internetową punktu informacyjnego do spraw telekomunikacji;

2) identyfikację podmiotu wprowadzającego informacje.

4. Informacje udostępnione przez punkt informacyjny do spraw telekomunikacji mogą być wykorzystane wyłącznie zgodnie z ich przeznaczeniem i podlegają obowiązkowi zachowania poufności przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych, którym zostały udostępnione.

5. Nie można odmówić udostępnienia informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lub 4, ze względu na zastrzeżenie tajemnicy przedsiębiorstwa.

6. Do informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 4, w zakresie infrastruktury technicznej przedsiębiorców telekomunikacyjnych stosuje się odpowiednio przepis art. 9 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne.

7. Udostępnienie informacji, o których mowa w ust. 1, jest nieodpłatne.

Art. 29c. 1. Operator sieci może przekazać Prezesowi UKE informacje, o których mowa w art. 29b ust. 1 pkt 3 lub 4, w celu ich udostępniania przez punkt informacyjny do spraw telekomunikacji. Informacje powinny być zgodne ze stanem faktycznym i aktualizowane corocznie w terminie do dnia 31 marca według stanu na dzień 31 grudnia poprzedniego roku.

2. Informacje, o których mowa w art. 29b ust. 1 pkt 3 lub 4, przekazuje się w postaci elektronicznej.

Art. 29d. 1. Główny Geodeta Kraju przekazuje Prezesowi UKE z centralnego zasobu geodezyjnego i kartograficznego posiadane w postaci elektronicznej informacje:

1) o których mowa w art. 29b ust. 1 pkt 3, poprzez zapewnienie nieodpłatnego dostępu do danych przestrzennych i związanych z nimi usług, udostępnianych za pośrednictwem systemu, o którym mowa w art. 40 ust. 3e ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2015 r. poz. 520, z późn. zm.⁵⁾);

2) inne, przydatne dla celów przygotowania i realizacji inwestycji telekomunikacyjnych, w zakresie uzgodnionym z Prezesem UKE, a następnie aktualizuje te informacje nie rzadziej niż raz na 6 miesięcy.

2. Właściwy terytorialnie marszałek województwa oraz właściwy terytorialnie starosta i prezydent miasta na prawach powiatu przekazują Prezesowi UKE, na jego wniosek, odpowiednio z wojewódzkiego zasobu geodezyjnego i kartograficznego oraz z powiatowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, w szczególności z geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu, posiadane w postaci elektronicznej informacje, o których mowa w art. 29b ust. 1 pkt 3, które nie znajdują się w centralnym zasobie geodezyjnym i kartograficznym.

3. Podmiot, który zarządza terenem zamkniętym, przekazuje Prezesowi UKE, na jego wniosek, posiadane w postaci elektronicznej informacje, o których mowa w art. 29b ust. 1 pkt 3, dotyczące tego terenu.

4. Właściwy zarządca drogi przekazuje Prezesowi UKE posiadane w postaci elektronicznej informacje:

1) o kanałach technologicznych zlokalizowanych w pasie drogowym, na obszarze jego właściwości, w zakresie, o którym mowa w art. 29b ust. 1 pkt 3 lub 4;

2) o których mowa w art. 29b ust. 1 pkt 3, w zakresie infrastruktury technicznej, dla której wydał decyzję, o której mowa w art. 39 ust. 3 lub art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych.

5. Właściwy zarządca drogi przekazuje informacje, o których mowa w:

1) art. 29b ust. 1 pkt 3 – nie później niż w terminie 30 dni od dnia zakończenia budowy kanału technologicznego;

2) art. 29b ust. 1 pkt 3, w zakresie infrastruktury technicznej, dla której wydał decyzję, o której mowa w art. 39 ust. 3 lub art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych – w terminie 30 dni od dnia wydania zezwolenia;

3) art. 29b ust. 1 pkt 4, w zakresie kanałów technologicznych – w terminie określonym w art. 39 ust. 6a ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych.

6. Wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta i marszałek województwa przekazują Prezesowi UKE informacje o stawkach opłaty, o której mowa w art. 29b ust. 1 pkt 6, w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie uchwały, o której mowa w art. 40 ust. 8 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych.

7. Podmioty inne niż wymienione w ust. 1–4, które ze względu na zakres swoich zadań posiadają w postaci elektronicznej informacje, o których mowa w art. 29b ust. 1 pkt 3, niezwłocznie przekazują je Prezesowi UKE, na jego wniosek.

8. Podmioty, o których mowa w ust. 2–4, 6 i 7, są obowiązane niezwłocznie zawiadomić Prezesa UKE o zmianach dotyczących informacji mu przekazanych.

9. Podmioty, o których mowa w ust. 1–4 i 7, mogą odmówić przekazania Prezesowi UKE informacji, jeżeli jest to niezbędne ze względu na bezpieczeństwo i integralność infrastruktury technicznej, zdrowie publiczne, obronność, bezpieczeństwo państwa lub bezpieczeństwo i porządek publiczny. W przypadku gdy informacje te stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa, przy ich przekazaniu należy poinformować o tym Prezesa UKE.

10. Jeżeli informacje, o których mowa w art. 29b ust. 1 pkt 3 lub 4, posiadane przez podmioty, o których mowa w ust. 1–4, oraz inne podmioty, które posiadają choćby niektóre z tych informacji w postaci elektronicznej ze względu na zakres swoich zadań, nie są dostępne przez punkt informacyjny do spraw telekomunikacji, podmioty te udostępniają te informacje przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu, na jego wniosek, w posiadanej formie, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku. Przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio.

11. Udostępnienie informacji, o których mowa w art. 29b ust. 1 pkt 3 lub 4, posiadanych przez podmioty, o których mowa w ust. 1–4, oraz inne podmioty, które posiadają choćby niektóre z tych informacji w postaci elektronicznej ze względu na zakres swoich zadań, które nie są dostępne przez punkt informacyjny do spraw telekomunikacji, jest nieodpłatne, o ile przepisy odrębne nie stanowią inaczej.

Art. 29e. Minister właściwy do spraw informatyzacji może określić, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowy zakres przekazywanych informacji, o których mowa w art. 29b ust. 1 pkt 3, 4 i 6,

2) elektroniczny format przekazywania informacji, o których mowa w art. 29b ust. 1 pkt 3, 4 i 6,

3) wzory formularzy służących do przekazywania Prezesowi UKE przez podmioty, o których mowa w art. 29c ust. 1 i art. 29d ust. 4 i 6, informacji, o których mowa w art. 29b ust. 1 pkt 3, 4 i 6, wraz z objaśnieniami co do sposobu ich wypełniania

– kierując się potrzebą zapewnienia rzetelnego i wiarygodnego zbioru informacji, o których mowa w art. 29b ust. 1 pkt 3, 4 i 6, a także mając na uwadze konieczność usprawnienia i ujednolicenia procesu przekazywania danych Prezesowi UKE.

Art. 29f. Minister właściwy do spraw informatyzacji może określić, w drodze rozporządzenia:

1) sposób prezentowania informacji gromadzonych w bazie danych, o której mowa w art. 29b ust. 2, w tym rodzaj i skalę map,

2) wymagania techniczne i eksploatacyjne systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 29b ust. 2

– kierując się potrzebą usprawnienia i ujednolicenia procesu udostępniania informacji.”;

16) w art. 30:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Właściciel, użytkownik wieczysty lub zarządca nieruchomości, niebędący przedsiębiorcą telekomunikacyjnym, jest obowiązany zapewnić przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu dostęp do nieruchomości, w tym do budynku oraz punktu styku, polegający w szczególności na:

1) zapewnieniu możliwości wykorzystywania istniejącego przyłącza telekomunikacyjnego lub istniejącej instalacji telekomunikacyjnej budynku, jeżeli powielenie takiej infrastruktury byłoby ekonomicznie nieopłacalne lub technicznie niemożliwe,

2) umożliwieniu doprowadzenia przyłącza telekomunikacyjnego aż do punktu styku,

3) umożliwieniu wykonania instalacji telekomunikacyjnej budynku, jeżeli:

a) nie istnieje instalacja telekomunikacyjna budynku przystosowana do dostarczania usług szerokopasmowego dostępu do Internetu o przepustowości co najmniej 30 Mb/s lub

b) istniejąca instalacja telekomunikacyjna budynku przystosowana do dostarczania usług szerokopasmowego dostępu do Internetu o przepustowości co najmniej 30 Mb/s nie jest dostępna lub nie odpowiada zapotrzebowaniu przedsiębiorcy telekomunikacyjnego,

4) umożliwieniu korzystania z punktu styku,

5) umożliwieniu odtworzenia przyłącza telekomunikacyjnego lub wykonaniu instalacji telekomunikacyjnej budynku, które uległy likwidacji, zniszczeniu, uszkodzeniu lub wymagają modernizacji lub przebudowy

– w celu zapewnienia telekomunikacji w tym budynku.”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a–1g w brzmieniu:

„1a. Warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 lit. b, uważa się za spełniony w szczególności, gdy:

1) właściciel instalacji telekomunikacyjnej budynku nie podejmuje negocjacji z przedsiębiorcą telekomunikacyjnym w sprawie dostępu do tej instalacji;

2) właściciel instalacji telekomunikacyjnej budynku odmawia przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu dostępu do tej instalacji;

3) oferowane warunki dostępu do instalacji są dyskryminujące lub uniemożliwiają przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu oferowanie użytkownikom końcowym konkurencyjnych warunków świadczenia usług, w tym cenowych i jakościowych;

4) przedsiębiorca telekomunikacyjny świadczy usługi w innej technologii niż instalacja telekomunikacyjna w budynku.

1b. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, jest niezależny od tego, czy budynek został ukończony i czy rozpoczęto jego użytkowanie, choćby w budynku istniała lub była wykonywana inna instalacja telekomunikacyjna.

1c. Przedsiębiorca telekomunikacyjny jest obowiązany do korzystania z dostępu, o którym mowa w ust. 1, w sposób możliwie najmniej uciążliwy dla właściciela, użytkownika wieczystego oraz osób, którym przysługują inne prawa do nieruchomości, a także do przywrócenia nieruchomości do stanu poprzedniego, niezwłocznie po wykonaniu przyłącza telekomunikacyjnego, kabla telekomunikacyjnego lub instalacji telekomunikacyjnej budynku.

1d. Jeżeli przedsiębiorca telekomunikacyjny uzyskał dostęp, o którym mowa w ust. 1, w drodze decyzji Prezesa UKE, a przywrócenie nieruchomości do stanu poprzedniego jest niemożliwe albo powoduje nadmierne trudności lub koszty, stosuje się odpowiednio przepisy art. 128 ust. 4 i art. 129 ust. 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 1774 i 1777 oraz z 2016 r. poz. 65).

1e. Przedsiębiorca telekomunikacyjny może zwrócić się do właściciela, użytkownika wieczystego lub zarządcy nieruchomości z wnioskiem o udzielenie mu informacji o:

1) danych kontaktowych właściciela kabla telekomunikacyjnego, instalacji telekomunikacyjnej budynku i przyłącza telekomunikacyjnego;

2) podmiotach korzystających z punktu styku;

3) innych przedsiębiorcach telekomunikacyjnych korzystających z kabla telekomunikacyjnego, instalacji telekomunikacyjnej budynku i przyłącza telekomunikacyjnego;

4) numerze księgi wieczystej nieruchomości;

5) osobach lub podmiotach uprawnionych do zawarcia umowy w sprawie dostępu, o którym mowa w ust. 1 i 3, wraz z ich adresami do doręczeń.

1f. Właściciel, użytkownik wieczysty lub zarządca nieruchomości jest obowiązany udzielić przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu informacji, o której mowa w ust. 1e, w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku w tej sprawie.

1g. Do właścicieli, użytkowników wieczystych lub zarządców nieruchomości, będących przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi, przepisy ust. 1 pkt 2 i 3 stosuje się.”,

c) ust. 3b otrzymuje brzmienie:

„3b. W przypadku uzyskania dostępu, o którym mowa w ust. 1 i 3, przedsiębiorca telekomunikacyjny ponosi koszty:

1) związane z udostępnieniem nieruchomości w celu wykorzystywania istniejącego przyłącza telekomunikacyjnego lub istniejącej instalacji telekomunikacyjnej budynku albo doprowadzenia do budynku przyłącza telekomunikacyjnego lub wykonania instalacji telekomunikacyjnej budynku, w tym przywrócenia stanu pierwotnego;

2) utrzymania udostępnionego przyłącza telekomunikacyjnego, instalacji telekomunikacyjnej budynku lub całości lub części kabla telekomunikacyjnego.”,

d) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Do dostępu, o którym mowa w ust. 1 i 3, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ust. 2 i art. 20–24a, z tym że:

1) termin zawarcia umowy dostępu wynosi 30 dni od dnia wystąpienia przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego z wnioskiem o jej zawarcie;

2) Prezes UKE wydaje decyzję o dostępie, o którym mowa w ust. 1, także wówczas, jeżeli dla istniejącej instalacji telekomunikacyjnej budynku lub istniejącego przyłącza telekomunikacyjnego warunki dostępu nie są określone w umowie, o której mowa w ust. 4, lub umowa taka wygasła.”,

e) ust. 5d otrzymuje brzmienie:

„5d. Umowa oraz decyzja w sprawie dostępu, o którym mowa w ust. 1 i 3, są wiążące dla następców prawnych właścicieli i użytkowników wieczystych nieruchomości objętej tą umową lub decyzją oraz innych podmiotów władających tą nieruchomością.”,

f) po ust. 5d dodaje się ust. 5e w brzmieniu:

„5e. Przepisy ust. 1–1f oraz 2–5d stosuje się odpowiednio do każdego, komu przysługuje skuteczne względem właściciela, użytkownika wieczystego lub zarządcy nieruchomości lub właściciela kabla telekomunikacyjnego, instalacji telekomunikacyjnej budynku lub przyłącza telekomunikacyjnego prawo korzystania z:

1) punktu styku;

2) kabla telekomunikacyjnego, instalacji telekomunikacyjnej budynku lub przyłącza telekomunikacyjnego.”,

g) dodaje się ust. 7–9 w brzmieniu:

„7. Jeżeli użytkowany budynek mieszkalny wielorodzinny, budynek zamieszkania zbiorowego lub budynek użyteczności publicznej nie jest wyposażony w instalację, o której mowa w ust. 6, właściciel jest obowiązany wyposażyć budynek w taką instalację w przypadku rozbudowy, nadbudowy lub przebudowy budynku związanej z rozbudową, nadbudową lub przebudową instalacji technicznej wewnątrz budynku.

8. W przypadku gdy inwestor występuje z wnioskiem o pozwolenie na budowę dotyczącym rozbudowy, nadbudowy lub przebudowy budynku mieszkalnego wielorodzinnego, budynku zamieszkania zbiorowego lub budynku użyteczności publicznej związanej z rozbudową, nadbudową lub przebudową instalacji technicznej wewnątrz budynku, a:

1) budynek jest wyposażony w instalację, o której mowa w ust. 6, do wniosku o pozwolenie na budowę dołącza się oświadczenie, składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń, o istnieniu w budynku takiej instalacji;

2) budynek nie jest wyposażony w instalację, o której mowa w ust. 6, wnioskiem należy objąć również budowę takiej instalacji.

9. Składający oświadczenie, o którym mowa w ust. 8 pkt 1, jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu uprawnionego do odebrania oświadczenia o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”;

17) po art. 35 dodaje się art. 35a w brzmieniu:

„Art. 35a. 1. Prezes UKE może wezwać:

1) nadleśniczego Lasów Państwowych,

2) podmiot, który zarządza terenem zamkniętym,

3) właściciela, użytkownika wieczystego lub zarządcę co najmniej 10 budynków mieszkalnych wielorodzinnych, zamieszkania zbiorowego lub użyteczności publicznej

– do przedstawienia informacji w sprawie warunków zapewnienia dostępu, o którym mowa w art. 30 ust. 1 i 3, lub umieszczania na nieruchomości obiektów i urządzeń, o którym mowa w art. 33 ust. 1.

2. Podmioty, o których mowa w ust. 1, są obowiązane do przedstawienia informacji Prezesowi UKE w terminie 30 dni od dnia otrzymania wezwania.

3. Po przedstawieniu informacji, o której mowa w ust. 1, lub upływie terminu, o którym mowa w ust. 2, Prezes UKE, kierując się potrzebą zapewnienia skutecznej konkurencji oraz zapewnienia telekomunikacji, może, w drodze decyzji, określić warunki zapewnienia dostępu, o którym mowa w art. 30 ust. 1 i 3, lub umieszczania na nieruchomości obiektów i urządzeń, o którym mowa w art. 33 ust. 1, w tym wysokość opłat za umieszczanie na nieruchomości obiektów i urządzeń, o którym mowa w art. 33 ust. 1.

4. Podmioty, o których mowa w ust. 1, wobec których została wydana decyzja w sprawie określenia warunków zapewnienia dostępu, o którym mowa w art. 30 ust. 1 i 3, lub umieszczania na nieruchomości obiektów i urządzeń, o którym mowa w art. 33 ust. 1, są obowiązane do zawierania, w zakresie swojej właściwości, umów o tym dostępie na warunkach nie gorszych niż określone w tej decyzji.

5. Prezes UKE podaje do publicznej wiadomości decyzję, o której mowa w ust. 3, w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej Urzędu Komunikacji Elektronicznej.

6. Podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, zamieszczają na swoich stronach internetowych aktualne warunki zapewnienia dostępu, o którym mowa w art. 30 ust. 1 i 3, oraz umieszczania na nieruchomości obiektów i urządzeń, o którym mowa w art. 33 ust. 1, uwzględniające warunki określone decyzją, o której mowa w ust. 3.

7. Podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, przekazują Prezesowi UKE informacje o adresach swoich stron internetowych w terminie 7 dni od dnia zamieszczenia na nich warunków zapewnienia dostępu, o którym mowa w art. 30 ust. 1 i 3, oraz umieszczania na nieruchomości obiektów i urządzeń, o którym mowa w art. 33 ust. 1. Informacja jest udostępniana przez punkt informacyjny do spraw telekomunikacji.”;

18) po art. 36 dodaje się art. 36a–36h w brzmieniu:

„Art. 36a. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny może zwrócić się do operatora sieci realizującego bezpośrednio lub pośrednio, w szczególności przez podwykonawców, roboty budowlane dotyczące infrastruktury technicznej, finansowane w całości lub w części ze środków publicznych, z wnioskiem o koordynację robót budowlanych.

2. Koordynacja robót budowlanych polega na:

1) współdziałaniu operatora sieci z przedsiębiorcą telekomunikacyjnym w celu umożliwienia wykonywania przez tego przedsiębiorcę robót budowlanych dotyczących szybkiej sieci telekomunikacyjnej w tym samym czasie i w tym samym miejscu, w szczególności w tym samym budynku lub we wspólnym wykopie, co roboty budowlane wykonywane przez operatora sieci;

2) zaprojektowaniu i wykonaniu przez operatora sieci infrastruktury technicznej, w szczególności kanalizacji kablowej, szafy kablowej, punktu styku lub antenowej konstrukcji wsporczej, uwzględniającej potrzeby przedsiębiorcy telekomunikacyjnego dotyczące realizacji elementów szybkiej sieci telekomunikacyjnej, jeżeli powielenie tej infrastruktury przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego jest technicznie niemożliwe lub ekonomicznie nieopłacalne.

3. Operator sieci uwzględnia wniosek o koordynację robót budowlanych, jeżeli:

1) został złożony w celu budowy lub wykonywania innych robót budowlanych dotyczących elementów szybkiej sieci telekomunikacyjnej;

2) jego uwzględnienie nie spowoduje poniesienia przez operatora sieci dodatkowych kosztów dotyczących planowanych przez niego robót budowlanych, w tym kosztów spowodowanych opóźnieniami tych robót;

3) zapewnienie koordynacji robót budowlanych nie spowoduje opóźnienia uniemożliwiającego zakończenie inwestycji realizowanej przez operatora sieci w terminie określonym w umowie o dofinansowaniu lub umowie w sprawie zamówienia publicznego;

4) jego uwzględnienie nie utrudni wykonywania kontroli nad robotami budowlanymi objętymi koordynacją;

5) został złożony:

a) nie później niż na 30 dni przed dniem złożenia wniosku o pozwolenie na budowę lub zgłoszenia, o którym mowa w art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane,

b) na naradzie koordynacyjnej, o której mowa w art. 28b ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne, w odniesieniu do robót budowlanych niewymagających pozwolenia na budowę lub zgłoszenia, o którym mowa w art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane;

6) przedsiębiorca telekomunikacyjny uzyskał decyzję, o której mowa w art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych – w przypadku robót budowlanych prowadzonych w pasie drogowym dróg publicznych.

4. Koordynacja robót budowlanych w pasie drogowym dróg publicznych nie zwalnia przedsiębiorcy telekomunikacyjnego z obowiązku uzyskania decyzji, o której mowa w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych.

5. Operator sieci może odmówić uwzględnienia wniosku o koordynację robót budowlanych, jeżeli:

1) jest to niezbędne ze względu na bezpieczeństwo publiczne, zdrowie publiczne lub integralność i bezpieczeństwo sieci, w szczególności infrastruktury krytycznej;

2) planowane usługi telekomunikacyjne mogą spowodować poważne zakłócenia w świadczeniu innych usług za pośrednictwem infrastruktury technicznej objętej koordynacją robót budowlanych;

3) zaoferuje przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu skuteczny dostęp do infrastruktury technicznej, w szczególności polegający na współkorzystaniu z włókna światłowodowego lub dostępie do niego, który:

a) spełnia potrzeby przedsiębiorcy telekomunikacyjnego w zakresie zapewnienia szybkich sieci telekomunikacyjnych,

b) jest ekonomicznie opłacalny w porównaniu z kosztami zapewniania koordynacji robót budowlanych w zakresie proponowanym we wniosku o koordynację robót budowlanych i na warunkach w nim proponowanych.

6. Operator sieci jest obowiązany podać przyczyny odmowy uwzględnienia wniosku o koordynację robót budowlanych w terminie 30 dni od dnia jego otrzymania.

Art. 36b. 1. Warunki koordynacji robót budowlanych strony ustalają w umowie o koordynacji robót budowlanych, zawartej na piśmie pod rygorem nieważności. Przepisy art. 19 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio.

2. W umowie o koordynacji robót budowlanych ustala się w szczególności kwestie dotyczące:

1) udostępniania posiadanych informacji niezbędnych do przygotowania dokumentacji projektowej;

2) dostępu do nieruchomości w celu umieszczenia i eksploatacji infrastruktury telekomunikacyjnej, z wyłączeniem jej umieszczania w pasie drogowym dróg publicznych;

3) warunków technicznych i eksploatacyjnych w zakresie realizowania na tym samym terenie budowy robót budowlanych dotyczących infrastruktury technicznej i infrastruktury telekomunikacyjnej;

4) harmonogramu prac każdej ze stron oraz zasad zapewnienia dostępu do budowy;

5) wyznaczenia koordynatora inspektorów nadzoru inwestorskiego, jeżeli jest wymagany;

6) zabezpieczenia terenu budowy;

7) pokrycia i zabezpieczenia dodatkowych kosztów ponoszonych przez operatora sieci.

3. Do umowy o koordynacji robót budowlanych przepisy art. 24 i art. 24a stosuje się odpowiednio, z tym że decyzje wydaje starosta albo wojewoda.

4. Warunek, o którym mowa w art. 36a ust. 3 pkt 2, uważa się za spełniony również wówczas, gdy w umowie o koordynacji robót budowlanych wnioskodawca zobowiązał się pokryć dodatkowe koszty ponoszone przez operatora sieci, oferując zabezpieczenie wykonania tego zobowiązania, o którym mowa w art. 148 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 oraz z 2016 r. poz. 831).

Art. 36c. 1. W przypadku niepodjęcia negocjacji w sprawie zawarcia umowy o koordynacji robót budowlanych przez operatora sieci, odmowy uwzględnienia wniosku w tej sprawie lub niezawarcia umowy o koordynacji robót budowlanych, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku każda ze stron może zwrócić się do starosty właściwego ze względu na miejsce wykonywania robót budowlanych. Przepis art. 21 ust. 2a stosuje się odpowiednio.

2. Starosta wydaje decyzję w sprawie koordynacji robót budowlanych niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 60 dni od dnia złożenia wniosku o jej wydanie, biorąc pod uwagę w szczególności:

1) konieczność zapewnienia niedyskryminacyjnych i proporcjonalnych warunków koordynacji robót budowlanych, z uwzględnieniem celu, jakiemu ta koordynacja ma służyć;

2) obowiązki nałożone na operatora sieci w przepisach prawa lub decyzjach;

3) potrzebę minimalizowania negatywnych skutków koordynacji robót budowlanych dla inwestycji wykonywanej przez operatora sieci;

4) praktyczną możliwość wdrożenia rozwiązań dotyczących technicznych i ekonomicznych aspektów koordynacji robót budowlanych zarówno zaproponowanych przez strony negocjacji, jak i mogących stanowić rozwiązania alternatywne;

5) interes publiczny, w tym zapewnienie bezpieczeństwa publicznego oraz ochronę środowiska;

6) wymagania, o których mowa w art. 26.

3. Decyzja w sprawie koordynacji robót budowlanych rozstrzyga zaistniałe kwestie sporne, dotyczące w szczególności okoliczności, o których mowa w art. 36b ust. 2.

4. Decyzję w sprawie koordynacji robót budowlanych obejmujących obiekty i roboty budowlane, o których mowa w art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, wydaje wojewoda właściwy ze względu na miejsce wykonywania robót budowlanych. Przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio.

5. Do decyzji w sprawie koordynacji robót budowlanych przepisy art. 22 ust. 5–8 stosuje się odpowiednio.

Art. 36d. Operator sieci zawiera umowy o projektowaniu i wykonywaniu robót budowlanych dotyczących infrastruktury technicznej, uwzględniając obowiązki w zakresie koordynacji robót budowlanych.

Art. 36e. 1. W celu umożliwienia przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu ubiegania się o koordynację robót budowlanych operator sieci jest obowiązany udostępnić mu informacje dotyczące planowanych w okresie najbliższych 6 miesięcy lub aktualnie wykonywanych robót budowlanych, o których mowa w art. 36a ust. 1.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, obejmują:

1) lokalizację i rodzaj robót;

2) element infrastruktury technicznej, którego roboty dotyczą;

3) przewidywaną datę rozpoczęcia robót i czas ich trwania;

4) dane kontaktowe operatora sieci w sprawach koordynacji robót budowlanych.

3. W celu uzyskania informacji, o których mowa w ust. 1, przedsiębiorca telekomunikacyjny składa do operatora sieci, w formie pisemnej lub w formie dokumentu elektronicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, wniosek w tej sprawie.

4. Informacje, o których mowa w ust. 1, udostępnia się niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku.

5. Do udostępniania informacji, o których mowa w ust. 1, przepisy art. 25a ust. 5–8 stosuje się odpowiednio, z tym że operator sieci może odmówić udostępnienia informacji również wówczas, gdy informacje te zostały podane do publicznej wiadomości na jego stronie internetowej.

Art. 36f. 1. Spory w sprawach, o których mowa w art. 36e, między operatorem sieci a przedsiębiorcą telekomunikacyjnym wnioskującym o udostępnienie informacji, o których mowa w art. 36e ust. 1, rozstrzyga starosta właściwy ze względu na miejsce wykonywania robót budowlanych, w drodze decyzji, na wniosek jednej ze stron.

2. Spory w sprawach, o których mowa w art. 36e, dotyczących obiektów i robót budowlanych, o których mowa w art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, rozstrzyga wojewoda właściwy ze względu na miejsce wykonywania robót budowlanych, w drodze decyzji, na wniosek jednej ze stron.

3. W postępowaniach w sprawach wydania decyzji, o których mowa w ust. 1 i 2, rozstrzyga się o kosztach postępowania. Wymierzenie kosztów odbywa się w trybie działu IX ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.

4. Decyzje, o których mowa w ust. 1 i 2, wydaje się niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 60 dni od dnia złożenia wniosku o ich wydanie, kierując się niedyskryminacyjnymi i proporcjonalnymi kryteriami.

Art. 36g. 1. Obowiązek uwzględnienia wniosku o koordynację robót budowlanych, o którym mowa w art. 36a ust. 3, lub obowiązek udostępnienia informacji, o którym mowa w art. 36e ust. 1, może nie dotyczyć:

1) infrastruktury technicznej, której wykorzystanie do celów szybkich sieci telekomunikacyjnych jest niemożliwe ze względu na bezpieczeństwo i integralność infrastruktury technicznej, zdrowie publiczne, obronność, bezpieczeństwo państwa, bezpieczeństwo i porządek publiczny;

2) robót budowlanych o nieznacznej wartości.

2. Minister właściwy do spraw informatyzacji w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa oraz ministrem właściwym do spraw energii może określić, w drodze rozporządzenia, rodzaj infrastruktury technicznej lub robót budowlanych, o których mowa w ust. 1, kierując się koniecznością zapewnienia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa oraz ciągłości funkcjonowania infrastruktury technicznej, a także rozmiarem, czasem trwania i wartością robót budowlanych.

Art. 36h. 1. Odwołania od decyzji, o których mowa w art. 36c ust. 1 i art. 36f ust. 1, rozstrzyga wojewoda.

2. Odwołania od decyzji, o których mowa w art. 36c ust. 4 i art. 36f ust. 2, rozstrzyga Prezes UKE, po zasięgnięciu opinii Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, a w przypadku przedsiębiorstw energetycznych w uzgodnieniu z Prezesem URE.”;

19) w art. 59 w ust. 3 uchyla się pkt 3.

Art. 2.[Ustawa o drogach publicznych] W ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 460, z późn. zm.⁶⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 16 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. W przypadku, w którym inwestycją niedrogową jest kanał technologiczny, umowa, o której mowa w ust. 2, może przewidywać przekazanie zarządcy drogi kanału technologicznego, na warunkach uzgodnionych w umowie, z możliwością ustanowienia na rzecz przekazującego inwestora prawa do korzystania z części kanału. W takim przypadku do ustanowienia prawa na rzecz przekazującego inwestora postanowień art. 39 ust. 7–7ac i 7f–7k nie stosuje się.”;

2) w art. 39:

a) w ust. 3 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„1a) odmawia wydania zezwolenia na umieszczenie w pasie drogowym infrastruktury telekomunikacyjnej, jeżeli w kanale technologicznym istnieją wolne zasoby;”,

b) po ust. 3a dodaje się ust. 3aa w brzmieniu:

„3aa. W przypadku gdy decyzja, o której mowa w ust. 3, dotyczy lokalizacji w pasie drogowym infrastruktury telekomunikacyjnej, w decyzji tej określa się dodatkowo, czy w okresie 4 lat od jej wydania planowana jest budowa, przebudowa lub remont odcinka drogi, którego dotyczy decyzja, o ile wynika to wprost z uchwały budżetowej jednostki samorządu terytorialnego, wieloletniej prognozy finansowej jednostki samorządu terytorialnego, programu wieloletniego wydanego na podstawie art. 136 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm.⁷⁾) lub planów, o których mowa w art. 20 pkt 1 lub 2 niniejszej ustawy.”,

c) ust. 3b otrzymuje brzmienie:

„3b. W przypadku gdy właściwy organ nie wyda decyzji, o której mowa w ust. 3, w terminie 65 dni od dnia złożenia wniosku, a w odniesieniu do infrastruktury telekomunikacyjnej w rozumieniu ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne – w terminie 45 dni od dnia złożenia wniosku, organ wyższego stopnia, a w przypadku braku takiego organu – organ nadzorujący, wymierza temu organowi, w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie, karę pieniężną w wysokości 500 zł za każdy dzień zwłoki. Wpływy z kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa.”,

d) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:

„5a. Z zastrzeżeniem art. 32 ust. 3, jeżeli budowa, przebudowa lub remont drogi wymaga przełożenia infrastruktury telekomunikacyjnej umieszczonej w pasie drogowym, koszt tego przełożenia ponosi:

1) zarządca drogi – w przypadku gdy nie upłynęły 4 lata od dnia wydania decyzji, o której mowa w ust. 3, pod warunkiem zachowania dotychczasowych właściwości użytkowych oraz parametrów technicznych infrastruktury telekomunikacyjnej;

2) właściciel infrastruktury telekomunikacyjnej – w przypadku gdy:

a) upłynęły 4 lata od dnia wydania decyzji, o której mowa w ust. 3,

b) na żądanie właściciela wprowadzono ulepszenia w infrastrukturze telekomunikacyjnej,

c) infrastruktura telekomunikacyjna została zlokalizowana w pasie drogowym, mimo że zarządca drogi zawarł w decyzji, o której mowa w ust. 3, informację o planowanej w okresie 4 lat budowie, przebudowie lub remoncie odcinka drogi, którego dotyczy decyzja.”,

e) ust. 6b otrzymuje brzmienie:

„6b. Podmiot, który zgłosi zainteresowanie udostępnieniem przez zarządcę drogi kanału technologicznego, a następnie po jego wybudowaniu nie złoży wniosku, o którym mowa w ust. 7, jest obowiązany zwrócić zarządcy drogi koszty wybudowania kanału technologicznego, o ile nie udostępniono tego kanału innym podmiotom.”,

f) ust. 7 i 7a otrzymują brzmienie:

„7. Zarządca drogi udostępnia kanał technologiczny na pisemny wniosek podmiotu, który zgłosił zainteresowanie jego udostępnieniem, w drodze decyzji, w której określa warunki udostępnienia tego kanału.

7a. W przypadku gdy funkcję zarządcy autostrady płatnej pełni spółka, o której mowa w art. 19 ust. 3, albo funkcję zarządcy drogi pełni drogowa spółka specjalnego przeznaczenia, o której mowa w ustawie z dnia 12 stycznia 2007 r. o drogowych spółkach specjalnego przeznaczenia, kanały technologiczne udostępnia się za opłatą, w drodze umowy dzierżawy lub najmu. Przepisy ust. 7h i 7i stosuje się odpowiednio.”,

g) po ust. 7a dodaje się ust. 7aa–7ac w brzmieniu:

„7aa. W przypadku niezawarcia umowy, o której mowa w ust. 7a, w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku o udostępnienie kanału technologicznego każda ze stron może zwrócić się do Prezesa UKE z wnioskiem o wydanie decyzji w sprawie udostępnienia tego kanału. Przepis art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 880, 1045, 1777 i 2281 oraz z 2016 r. poz. 903) stosuje się odpowiednio.

7ab. Decyzja w sprawie udostępnienia kanału technologicznego określa w szczególności:

1) imię i nazwisko oraz adres albo nazwę i adres siedziby wnioskodawcy;

2) lokalizację kanału technologicznego;

3) zakres udostępnienia kanału technologicznego;

4) planowany okres udostępnienia kanału technologicznego;

5) wysokość opłaty za udostępnienie kanału technologicznego oraz sposób jej uiszczania.

7ac. Zarządca drogi odmawia, w drodze decyzji, udostępnienia kanału technologicznego w przypadku braku wolnych zasobów w tym kanale.”,

h) uchyla się ust. 7b–7e,

i) ust. 7f otrzymuje brzmienie:

„7f. Przepisu art. 40 ust. 3 nie stosuje się do linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych oraz innych urządzeń umieszczanych w kanale technologicznym.”,

j) dodaje się ust. 7g–7k w brzmieniu:

„7g. Za udostępnienie kanału technologicznego lub jego części pobiera się opłatę.

7h. Opłatę za udostępnienie kanału technologicznego ustala się jako iloczyn liczby metrów bieżących udostępnionego kanału technologicznego i stawki opłaty za udostępnienie 1 mb kanału technologicznego, pobieranej za każdy rok jego udostępnienia, przy czym za udostępnienie kanału technologicznego na okres krótszy niż rok opłata obliczana jest proporcjonalnie do liczby dni udostępnienia kanału technologicznego.

7i. Stawki opłat za udostępnienie 1 mb kanału technologicznego za każdy rok jego udostępniania nie mogą przekroczyć:

1) 7,00 zł – w przypadku rury osłonowej;

2) 5,50 zł – w przypadku rury światłowodowej;

3) 1,00 zł – w przypadku mikrorury wchodzącej w skład wiązki mikrorur.

7j. Opłatę za udostępnienie kanału technologicznego, za pierwszy rok jego udostępniania, uiszcza się w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o udostępnieniu kanału technologicznego stała się ostateczna, a za lata następne – w terminie do dnia 15 stycznia każdego roku, z góry za dany rok.

7k. Minister właściwy do spraw informatyzacji w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o udostępnienie kanału technologicznego, rodzaje dokumentów dołączanych do tego wniosku, wysokość stawek opłat za udostępnienie 1 mb kanału technologicznego oraz sposób obliczania opłaty za częściowe udostępnienie kanału technologicznego, biorąc pod uwagę poziom uzasadnionych kosztów budowy i eksploatacji kanału technologicznego, jego wypełnienie kablem lub kanalizacją kablową oraz potrzeby rozwoju telekomunikacji, w szczególności w zakresie szerokopasmowego dostępu do Internetu.”;

3) po art. 40d dodaje się art. 40e i art. 40f w brzmieniu:

„Art. 40e. Organ, który udzielił zezwolenia, o którym mowa w art. 40 ust. 1, na cele związane z infrastrukturą telekomunikacyjną, przenosi, w drodze decyzji, na rzecz podmiotu będącego nabywcą tej infrastruktury, na jego wniosek, prawa i obowiązki wynikające z tego zezwolenia.

Art. 40f. 1. W przypadku ustalenia przez organ jednostki samorządu terytorialnego stawek opłat niższych niż stawki opłat, na podstawie których ustalono opłatę za zajęcie pasa drogowego w celu umieszczenia infrastruktury telekomunikacyjnej w rozumieniu ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne, właściwy zarządca drogi ustala z urzędu, w drodze decyzji, nową wysokość opłaty.

2. Dla okresu, za który opłata stała się należna jeszcze przed dniem wejścia w życie uchwały jednostki samorządu terytorialnego ustalającej niższe stawki opłat, obowiązuje opłata ustalona w dotychczasowej wysokości.”.

Art. 3.[Prawo geodezyjne i kartograficzne] W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2015 r. poz. 520, z późn. zm.⁸⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 pkt 11 otrzymuje brzmienie:

„11) sieci uzbrojenia terenu – rozumie się przez to wszelkiego rodzaju nadziemne, naziemne i podziemne przewody i urządzenia: wodociągowe, kanalizacyjne, gazowe, cieplne, telekomunikacyjne, elektroenergetyczne i inne, z wyłączeniem urządzeń melioracji szczegółowych, a także podziemne budowle, które w rozumieniu przepisów o statystyce publicznej nie są budynkami;”;

2) w art. 6a po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Organ Służby Geodezyjnej i Kartograficznej prowadzący państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny może upoważnić pracowników obsługujących ten organ do załatwiania spraw, do których nie stosuje się przepisów ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego, w jego imieniu w ustalonym zakresie, przy czym udzielenie upoważnienia przez organ administracji geodezyjnej i kartograficznej następuje na wniosek odpowiednio geodety województwa albo geodety powiatowego, wskazujący zakres upoważnienia i osobę, której ma zostać udzielone.”;

3) w art. 24 w ust. 5:

a) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:

„2a) operatorów sieci w rozumieniu ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 880, 1045, 1777 i 2281 oraz z 2016 r. poz. 903);”,

b) pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) innych podmiotów niż wymienione w pkt 1–2a, które mają interes prawny w tym zakresie.”;

4) art. 28b otrzymuje brzmienie:

„Art. 28b. 1. Sytuowanie projektowanych sieci uzbrojenia terenu na obszarach miast oraz w pasach drogowych na terenie istniejącej lub projektowanej zwartej zabudowy obszarów wiejskich koordynuje się na naradach koordynacyjnych organizowanych przez starostę.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do:

1) przyłączy;

2) sieci uzbrojenia terenu sytuowanych wyłącznie w granicach działki budowlanej.

3. Po otrzymaniu od inwestora lub projektanta wniosku o skoordynowanie usytuowania projektowanej sieci uzbrojenia terenu wraz z propozycją tego usytuowania przedstawioną na planie sytuacyjnym sporządzonym na kopii aktualnej mapy zasadniczej lub kopii aktualnej mapy do celów projektowych poświadczonej za zgodność z oryginałem przez projektanta, starosta wyznacza sposób, termin i miejsce przeprowadzenia narady koordynacyjnej, o czym zawiadamia:

1) wnioskodawców;

2) podmioty władające sieciami uzbrojenia terenu;

3) wójtów (burmistrzów i prezydentów miast), na obszarze właściwości których mają być sytuowane projektowane sieci uzbrojenia terenu;

4) inne podmioty, które mogą być zainteresowane rezultatami narady koordynacyjnej, w szczególności zarządzające terenami zamkniętymi, w przypadku sytuowania części projektowanych sieci na tych terenach.

4. W przypadku gdy plan sytuacyjny, o którym mowa w ust. 3, ma postać nieelektroniczną, doręcza się go staroście w co najmniej dwóch egzemplarzach.

5. Termin narady koordynacyjnej starosta wyznacza na dzień przypadający nie później niż po upływie 14 dni od dnia otrzymania od inwestora lub projektanta planu sytuacyjnego, o którym mowa w ust. 3.

6. Wraz z zawiadomieniem o naradzie koordynacyjnej starosta przekazuje kopię planu sytuacyjnego, o którym mowa w ust. 3, albo, w przypadku braku technicznych możliwości sporządzenia tej kopii, informację o miejscu i terminie zapoznania się z planem sytuacyjnym.

7. Na wniosek inwestora lub projektanta sieci uzbrojenia terenu, podmiotu władającego siecią uzbrojenia terenu lub wójta (burmistrza, prezydenta miasta), uzasadniony w szczególności potrzebą wyeliminowania zagrożeń wynikających z możliwej kolizji między sytuowanymi na tym samym terenie sieciami uzbrojenia terenu, przedmiotem narady koordynacyjnej może być sytuowanie projektowanych sieci uzbrojenia terenu na obszarach innych niż wymienione w ust. 1 lub sytuowanie przyłączy.

8. Naradzie koordynacyjnej przewodniczy starosta lub upoważniona przez niego osoba.

9. Rezultaty narady koordynacyjnej utrwala się w protokole zawierającym:

1) określenie sposobu przeprowadzenia narady, jej termin i miejsce oraz znak sprawy zgodny z instrukcją kancelaryjną;

2) opis przedmiotu narady;

3) imię i nazwisko oraz inne dane identyfikujące wnioskodawcę;

4) imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe przewodniczącego;

5) imiona i nazwiska uczestników oraz oznaczenie podmiotów, które te osoby reprezentują, lub informację o przyczynach uczestnictwa danej osoby w naradzie;

6) stanowiska uczestników narady;

7) wnioski o koordynację robót budowlanych, o których mowa w art. 36a ust. 3 pkt 5 lit. b ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych – o ile zostały złożone;

8) informacje o podmiotach zawiadomionych o naradzie, które w niej nie uczestniczyły;

9) podpisy uczestników narady.

10. W przypadku gdy narada koordynacyjna została przeprowadzona za pomocą środków komunikacji elektronicznej, protokół tej narady zawiera, zamiast podpisów wszystkich uczestników tej narady, podpisy jej przewodniczącego, protokolanta oraz innych osób, które osobiście stawiły się na naradzie, a także adnotację o uzgodnieniu treści protokołu z osobami, które uczestniczyły w naradzie wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

11. Odpisy protokołu narady koordynacyjnej wydaje się wnioskodawcy w dniu jej zakończenia, a innym podmiotom zawiadomionym o naradzie – w terminie 3 dni od dnia złożenia żądania w tej sprawie.”;

5) po art. 28b dodaje się art. 28ba i art. 28bb w brzmieniu:

„Art. 28ba. 1. Nieobecność na naradzie koordynacyjnej podmiotu należycie zawiadomionego o jej miejscu i terminie nie stanowi przeszkody do jej przeprowadzenia. Przyjmuje się, że podmiot ten nie składa zastrzeżeń do usytuowania projektowanej sieci uzbrojenia terenu przedstawionego w planie sytuacyjnym, o którym mowa w art. 28b ust. 3.

2. W przypadku gdy na naradzie koordynacyjnej jej uczestnicy uzgodnią zmiany w usytuowaniu projektowanej sieci uzbrojenia terenu w stosunku do usytuowania przedstawionego na planie sytuacyjnym, o którym mowa w art. 28b ust. 3, starosta, w terminie 7 dni od dnia przeprowadzenia narady, zawiadamia podmioty, o których mowa w ust. 1, o jej ustaleniach.

3. Zmiany, o których mowa w ust. 2, uznaje się za uzgodnione, jeżeli zawiadomione o nich podmioty nie zgłoszą zastrzeżeń w terminie 7 dni od dnia otrzymania zawiadomienia w tej sprawie. Zastrzeżenia zgłoszone w tym terminie staroście i wnioskodawcy mogą podlegać rozpatrzeniu na dodatkowej naradzie koordynacyjnej, o ile wnioskodawca wystąpi o jej przeprowadzenie. Za przeprowadzenie tej narady nie pobiera się opłaty.

4. Termin dodatkowej narady koordynacyjnej wyznacza się na dzień przypadający nie później niż po upływie 14 dni od dnia wystąpienia wnioskodawcy o jej przeprowadzenie.

5. Do zawiadomienia o terminie dodatkowej narady koordynacyjnej starosta załącza dokument określający treść zastrzeżeń, o których mowa w ust. 3.

Art. 28bb. 1. Zawiadomienia, o których mowa w art. 28b ust. 3 oraz art. 28ba ust. 2 i 5, doręcza się za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. z 2013 r. poz. 1422, z 2015 r. poz. 1844 oraz z 2016 r. poz. 147 i 615), jeżeli została wyrażona pisemna zgoda na doręczanie pism za pomocą środków komunikacji elektronicznej wraz ze wskazaniem adresu elektronicznego.

2. W przypadku wyrażenia zgody, o której mowa w ust. 1, dowodem doręczenia zawiadomień, o których mowa w art. 28b ust. 3 oraz art. 28ba ust. 2 i 5, jest potwierdzenie transmisji danych.

3. Podmiot, który wyraził zgodę, o której mowa w ust. 1, może w każdym czasie zażądać doręczania zawiadomień, o których mowa w art. 28b ust. 3 oraz art. 28ba ust. 2 i 5, na piśmie.

4. Do doręczania zawiadomień w sposób inny niż określony w ust. 1 stosuje się odpowiednio przepisy działu I rozdziału 8 Kodeks postępowania administracyjnego.”;

6) w art. 28c:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Na dokumentacji projektowej będącej przedmiotem narady koordynacyjnej zamieszcza się adnotację zawierającą informację, iż ta dokumentacja była przedmiotem narady koordynacyjnej, oraz dane, o których mowa w art. 28b ust. 9 pkt 1.”,

b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3. Adnotację sporządza się w dniu zakończenia narady. Jeżeli przewodniczący narady nie sporządzi adnotacji w dniu jej zakończenia, adnotację na dokumentacji projektowej zamieszcza projektant.”;

7) w art. 28d dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2–4 w brzmieniu:

„2. Uzgodnienie, o którym mowa w ust. 1, odbywa się na wniosek projektanta lub inwestora, kierowany do podmiotu, który zarządza terenem zamkniętym.

3. Podmiot, który zarządza terenem zamkniętym, jest obowiązany wyznaczyć, w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku, swojego przedstawiciela i termin spotkania uzgodnieniowego.

4. Uzgodnienie, o którym mowa w ust. 1, powinno nastąpić w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku.”;

8) w art. 28e dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 i 3 w brzmieniu:

„2. W przypadku niewydania opinii, o której mowa w ust. 1 pkt 1, w terminie 60 dni od dnia udostępnienia treści inicjalnej bazy danych podmiotowi, który włada siecią uzbrojenia terenu, treści te uznaje się za uzgodnione z tym podmiotem.

3. Na uzasadniony wniosek podmiotu zobowiązanego do wydania opinii, o której mowa w ust. 1 pkt 1, starosta może wydłużyć termin, o którym mowa w ust. 2, do 90 dni.”;

9) w art. 40a w ust. 2 w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:

„5) pierwsze udostępnienie podmiotowi władającemu siecią uzbrojenia terenu zbiorów danych powiatowej bazy GESUT, dotyczących sieci uzbrojenia terenu znajdującej się we władaniu tego podmiotu, po otrzymaniu przez starostę od tego podmiotu opinii, o której mowa w art. 28e ust. 1 pkt 1.”;

10) w załączniku do ustawy:

a) w ust. 3 w pkt 1 w lit. b średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. c w brzmieniu:

„c) 0,1 – w przypadku każdego kolejnego udostępnienia zbiorów danych dotyczących sieci uzbrojenia terenu, o którym mowa w art. 40a ust. 2 pkt 5;”,

b) ust. 16 otrzymuje brzmienie:

„16. W przypadku gdy współczynnik korygujący LR, określony w tabelach nr 2, 3 (lp. 1, 6), 10 (lp. 2, 5–18, 21, 22), 13 (lp. 4), 14 lub 16 (lp. 1 i 2), ma wyłącznie wartość 1,0 (niezależnie od liczby jednostek rozliczeniowych), wysokość opłaty za udostępnienie materiałów zasobu (Wop) oblicza się według wzoru:

Wop = Sp × Ljr × K × SU × PD × AJ

albo według wzoru:

Wop = Sp × Ljr × CL × SU × PD × AJ,

gdzie Ljr jest liczbą jednostek rozliczeniowych udostępnianych materiałów zasobu.”,

c) po ust. 19 dodaje się ust. 19a w brzmieniu:

„19a. Do obliczenia opłaty za sporządzenie i wydanie wypisów i wyrysów z operatu ewidencyjnego, o których mowa w tabeli nr 11, oraz za czynności urzędowe, o których mowa w tabeli nr 16 lp. 3–6, stosuje się odpowiednio wzory zawarte w ust. 16–18 z pominięciem współczynników K oraz CL.”,

d) w tabeli nr 1 w kolumnie oznaczonej „Współczynniki korygujące LR, PD, AJ” ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Do stawek opłat stosuje się współczynnik LR w wysokości:

1) 1,0 – dla Ljr nie większej niż 100;

2) 0,8 – dla Ljr w przedziale 101–1000;

3) 0,4 – dla Ljr większej od 1000.”,

e) w tabeli nr 11:

– oznaczenie kolumny 2 otrzymuje brzmienie: „Nazwa dokumentu”,

– dodaje się wiersze o lp. 13–15 w brzmieniu:

f) w tabeli nr 13 w wierszach o lp. 1 i 2 w kolumnie oznaczonej „Współczynniki korygujące LR, PD, AJ” ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. LR przyjmuje wartość:

1) 1,0 – dla Ljr nie większej niż 10;

2) 0,8 – dla Ljr w przedziale 11–100;

3) 0,6 – dla Ljr większej od 100.”,

g) w tabeli nr 16:

– w wierszu o lp. 3 w kolumnie oznaczonej „Jednostka rozliczeniowa” wyrazy „Uwierzytelniany dokument” zastępuje się wyrazami „Pierwszy egzemplarz uwierzytelnianego dokumentu”,

– w wierszu o lp. 4 w kolumnie oznaczonej „Jednostka rozliczeniowa” wyrazy „Kopia uwierzytelnianego dokumentu” zastępuje się wyrazami „Kolejne egzemplarze uwierzytelnianego dokumentu”.

Art. 4.[Ustawa o Inspekcji Ochrony Środowiska] W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. z 2013 r. poz. 686, z późn. zm.⁹⁾) w art. 17 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Na uzasadniony wniosek organu samorządu terytorialnego wojewódzki inspektor ochrony środowiska jest obowiązany przeprowadzić kontrolę nieobjętą planem kontroli Inspekcji Ochrony Środowiska w zakresie poziomów pól elektromagnetycznych emitowanych z instalacji radiokomunikacyjnej, radionawigacyjnej lub radiolokacyjnej, których równoważna moc promieniowana izotropowo wynosi nie mniej niż 15 W, emitujących pola elektromagnetyczne o częstotliwościach od 30 kHz do 300 GHz.”.

Art. 5.[Ustawa o lasach] W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2015 r. poz. 2100 oraz z 2016 r. poz. 422 i 586) po art. 39a dodaje się art. 39b w brzmieniu:

„Art. 39b. 1. Nadleśniczy określa warunki zapewnienia dostępu, o którym mowa w art. 30 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 880, 1045, 1777 i 2281 oraz z 2016 r. poz. 903), oraz umieszczania na nieruchomości obiektów i urządzeń, o którym mowa w art. 33 ust. 1 tej ustawy, z uwzględnieniem zasad gospodarki leśnej, a następnie przekazuje informację w tym zakresie dyrektorowi regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych.

2. Dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych zamieszcza na swojej stronie internetowej aktualne warunki zapewnienia dostępu, o którym mowa w art. 30 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, oraz umieszczania na nieruchomości obiektów i urządzeń, o którym mowa w art. 33 ust. 1 tej ustawy, w terminie 7 dni od dnia przekazania informacji w tym zakresie przez nadleśniczego.

3. Dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych przekazuje Prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej informacje o adresie swojej strony internetowej, w terminie 7 dni od dnia zamieszczenia na niej warunków zapewnienia dostępu, o którym mowa w art. 30 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, oraz umieszczania na nieruchomości obiektów i urządzeń, o którym mowa w art. 33 ust. 1 tej ustawy. Informacja jest udostępniana przez punkt informacyjny, o którym mowa w art. 29a ust. 1 tej ustawy.

4. W przypadku gdy warunki dostępu zostały określone w decyzji, o której mowa w art. 35a ust. 3 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, nadleśniczy jest obowiązany do zawierania umów o dostęp, o którym mowa w art. 30 ust. 1 i 3 tej ustawy, oraz umów w sprawie umieszczenia na nieruchomości obiektów i urządzeń, o którym mowa w art. 33 ust. 1 tej ustawy, na warunkach nie gorszych niż określone w decyzji.”.

Art. 6.[Prawo ochrony środowiska] W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2016 r. poz. 672 i 831) w art. 122a dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3. Minister właściwy do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia, wymagania dotyczące wyników pomiarów, o których mowa w ust. 1, kierując się potrzebą ujednolicenia wyników pomiarów oraz zapewnienia właściwego ich wykonywania.”.

Art. 7.[Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej] W ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 584, z późn. zm.¹⁰⁾) w art. 79 w ust. 2 po pkt 4b dodaje się pkt 4c w brzmieniu:

„4c) kontrola jest przeprowadzana na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. z 2013 r. poz. 686, z późn. zm.¹¹⁾) w zakresie poziomów pól elektromagnetycznych emitowanych z instalacji radiokomunikacyjnej, radionawigacyjnej lub radiolokacyjnej;”.

Art. 8.[Prawo telekomunikacyjne] W ustawie z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2014 r. poz. 243, z późn. zm.¹²⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 139:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny jest obowiązany umożliwić innym przedsiębiorcom telekomunikacyjnym, podmiotom, o których mowa w art. 4, oraz jednostkom samorządu terytorialnego wykonującym działalność, o której mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, dostęp do infrastruktury telekomunikacyjnej i nieruchomości, w tym do budynku, polegający na:

1) współkorzystaniu z infrastruktury telekomunikacyjnej i nieruchomości, w tym zapewnianiu określonych elementów tej infrastruktury, kolokacji oraz umożliwianiu zakładania, eksploatacji i konserwacji urządzeń telekomunikacyjnych, przyłączy telekomunikacyjnych, instalacji telekomunikacyjnej budynku i innych elementów infrastruktury telekomunikacyjnej, a także nadzoru nad nimi, jeżeli:

a) wykonanie tych czynności bez uzyskania dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej i nieruchomości jest niemożliwe lub niecelowe z punktu widzenia planowania przestrzennego, zdrowia publicznego, ochrony środowiska lub bezpieczeństwa i porządku publicznego,

b) przedsiębiorca telekomunikacyjny na podstawie przepisów prawa, wyroku sądu lub decyzji miał prawo umieszczenia tej infrastruktury telekomunikacyjnej na nieruchomości, nad nią lub pod nią;

2) współkorzystaniu z kabli telekomunikacyjnych w budynku aż do zlokalizowanego w budynku lub poza nim punktu ich połączenia z publiczną siecią telekomunikacyjną, w tym udostępnianiu całości lub części kabla, w szczególności włókna światłowodowego, jeżeli:

a) powielenie infrastruktury telekomunikacyjnej byłoby ekonomicznie nieopłacalne lub technicznie niemożliwe,

b) przedsiębiorca telekomunikacyjny jest właścicielem tej infrastruktury telekomunikacyjnej lub na podstawie przepisów prawa, wyroku sądu lub decyzji miał prawo jej umieszczenia na nieruchomości, nad nią lub pod nią;

3) możliwości korzystania z:

a) instalacji telekomunikacyjnej budynku, jeżeli powielenie infrastruktury telekomunikacyjnej byłoby ekonomicznie nieopłacalne lub technicznie niemożliwe,

b) punktu połączenia instalacji telekomunikacyjnej budynku z publiczną siecią telekomunikacyjną

– jeżeli wniosek o dostęp jest składany w celu realizacji szybkiej sieci telekomunikacyjnej w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych;”,

b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Do zapewnienia dostępu, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 27–30, art. 31 ust. 1 oraz art. 33, z tym że:

1) każda ze stron może zwrócić się do Prezesa UKE z wnioskiem o wydanie decyzji, jeżeli nie zawarto umowy o dostępie w terminie, o którym mowa w ust. 2;

2) Prezes UKE podejmuje decyzję o dostępie, o którym mowa w ust. 1, w terminie 60 dni od dnia złożenia wniosku o jej wydanie, biorąc pod uwagę niedyskryminacyjne i proporcjonalne kryteria;

3) Prezes UKE w decyzji określa szczegółowe warunki rozliczeń z tytułu zapewnienia tego dostępu, uwzględniające stopień występującego w danym przypadku ryzyka.”;

2) w art. 192 w ust. 1 po pkt 5a dodaje się pkt 5aa w brzmieniu:

„5aa) realizacja obowiązków nałożonych na krajowy organ regulacyjny i kontrolowanie realizacji pozostałych obowiązków, wynikających z przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2015/2120 z dnia 25 listopada 2015 r. ustanawiającego środki dotyczące dostępu do otwartego internetu oraz zmieniającego dyrektywę 2002/22/WE w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników, a także rozporządzenie (UE) nr 531/2012 w sprawie roamingu w publicznych sieciach łączności ruchomej wewnątrz Unii (Dz. Urz. UE L 310 z 26.11.2015, s. 1).”;

3) w art. 206:

a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. W sprawach, o których mowa w art. 139 oraz w art. 30 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, można wszcząć i prowadzić jedno postępowanie, jeżeli dotyczą one tych samych stron i związane są z realizacją tej samej inwestycji.”,

b) w ust. 2 pkt 6 otrzymuje brzmienie:

„6) o których mowa w art. 7 ust. 1, art. 13 ust. 2, art. 18 ust. 3, art. 20, art. 22 ust. 1, art. 25d ust. 1, art. 27 ust. 6 i 9, art. 30 ust. 5 i art. 35a ust. 3 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych”;

4) w art. 209 w ust. 1:

a) pkt 29 otrzymuje brzmienie:

„29) nie wypełnia obowiązków określonych w art. 3–5 oraz art. 6a–6f, art. 7, art. 9, art. 11, art. 12, art. 14 oraz art. 15 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 531/2012 z dnia 13 czerwca 2012 r. w sprawie roamingu w publicznych sieciach łączności ruchomej wewnątrz Unii,”,

b) po pkt 29 dodaje się pkt 29a w brzmieniu:

„29a) nie wypełnia obowiązków określonych w art. 3, art. 4 i art. 5 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2120 z dnia 25 listopada 2015 r. ustanawiającego środki dotyczące dostępu do otwartego internetu oraz zmieniającego dyrektywę 2002/22/WE w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników, a także rozporządzenie (UE) nr 531/2012 w sprawie roamingu w publicznych sieciach łączności ruchomej wewnątrz Unii,”.

Art. 9.[Rozpatrywanie wniosku w sprawie prowadzenia negocjacji] Wniosek w sprawie prowadzenia negocjacji złożony na podstawie:

1) art. 19 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1,

2) art. 30 ust. 5 w związku z art. 19 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1

– i nierozpatrzony przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy jest rozpatrywany na podstawie przepisów ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 10.[Prowadzenie postępowania w sprawie wniosku o wydanie decyzji] 1. W przypadku gdy wniosek o wydanie decyzji został złożony na podstawie:

1) art. 21 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, a postępowanie w tej sprawie nie zostało zakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, postępowanie to jest prowadzone na podstawie przepisów ustawy zmienianej w art. 1,

2) art. 30 ust. 5 w związku z art. 21 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, a postępowanie w tej sprawie nie zostało zakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, postępowanie to jest prowadzone na podstawie przepisów ustawy zmienianej w art. 1,

3) art. 139 ust. 4 w związku z art. 27 ust. 2 lub 2b ustawy zmienianej w art. 8, a postępowanie w tej sprawie nie zostało zakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, postępowanie to jest prowadzone na podstawie przepisów ustawy zmienianej w art. 8

– w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

2. Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, wzywa uczestników postępowań, o których mowa w ust. 1, do uzupełnienia wniosku i dołączenia brakujących dokumentów w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania i poucza ich, że nieusunięcie tych braków spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpoznania.

3. W przypadku gdy od decyzji, o których mowa w ust. 1, przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy wniesiono odwołanie, postępowanie odwoławcze jest prowadzone na podstawie przepisów ustawy zmienianej w art. 1 lub art. 8 w brzmieniu dotychczasowym.

Art. 11.[Przepis przejściowy] 1. Postępowania wszczęte na podstawie art. 39 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 2 i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy są prowadzone na podstawie przepisów ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu dotychczasowym; przepis art. 39 ust. 3aa ustawy zmienianej w art. 2 stosuje się.

2. Do postępowań wszczętych na podstawie art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r. poz. 290) i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy wymogów, o których mowa w art. 30 ust. 7 i 8 ustawy zmienianej w art. 1, nie stosuje się.

Art. 12.[Wyłączenie stosowania przepisu art. 36d ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych] W postępowaniach o udzielenie zamówienia publicznego, wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, przepisu art. 36d ustawy zmienianej w art. 1 nie stosuje się.

Art. 13.[Stosowanie przepisu art. 39 ust. 5a ustawy o drogach publicznych] Przepis art. 39 ust. 5a ustawy zmienianej w art. 2 stosuje się do przełożenia infrastruktury telekomunikacyjnej, umieszczonej w pasie drogowym na podstawie zezwolenia wydanego po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 14.[Umowy w sprawie udostępnienia kanału technologicznego] Umowy w sprawie udostępnienia kanału technologicznego zawarte na podstawie art. 39 ust. 7 ustawy zmienianej w art. 2 przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy pozostają w mocy.

Art. 15.[Termin na złożenie wniosku przez podmiot zainteresowany udostępnieniem kanału technologicznego] 1. W przypadku gdy przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy podmiot zainteresowany udostępnieniem kanału technologicznego złożył ofertę, o której mowa w art. 39 ust. 7a ustawy zmienianej w art. 2, może on w terminie 7 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy złożyć wniosek, o którym mowa w art. 39 ust. 7 ustawy zmienianej w art. 2 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

2. W przypadku niezłożenia wniosku w terminie, o którym mowa w ust. 1, oferta złożona na podstawie art. 39 ust. 7a ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu dotychczasowym, wygasa.

Art. 16.[Stosowanie przepisów dotychczasowych do inwestycji drogowej dotyczącej autostrad płatnych] Do inwestycji drogowej dotyczącej autostrad płatnych realizowanych na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2015 r. poz. 641 i 901 oraz z 2016 r. poz. 615 i 770), w przypadku których przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zawarto umowę o budowę i eksploatację albo wyłącznie eksploatację autostrady lub ogłoszono przetarg na budowę i eksploatację albo wyłącznie eksploatację autostrady, stosuje się przepisy w brzmieniu dotychczasowym.

Art. 17.[Stosowanie przepisów dotychczasowych do narad koordynacyjnych] Do narad koordynacyjnych, o których mowa w art. 28b ust. 1 ustawy zmienianej w art. 3, których sposób, termin i miejsce przeprowadzenia zostały wyznaczone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, niezakończonych przed tym dniem, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 3, w brzmieniu dotychczasowym.

Art. 18.[Prowadzenie uzgodnień] Uzgodnienia wszczęte na podstawie art. 28d ustawy zmienianej w art. 3 i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy prowadzone są na podstawie przepisów w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, przy czym termin, o którym mowa w art. 28d ust. 4 ustawy zmienianej w art. 3, biegnie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 19.[Przepisy mające zastosowanie w przypadku wydania lub niewydania opinii, o której mowa w art. 28e ust. 1 pkt 1 ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne] 1. W przypadku niewydania opinii, o której mowa w art. 28e ust. 1 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 3, do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, przy czym termin, o którym mowa w art. 28e ust. 2 ustawy zmienianej w art. 3, biegnie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

2. W przypadku wydania opinii, o której mowa w art. 28e ust. 1 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 3, przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, przepisy art. 40a ust. 2 pkt 5 ustawy zmienianej w art. 3 oraz ust. 3 pkt 1 lit. c załącznika do ustawy zmienianej w art. 3 stosuje się odpowiednio.

Art. 20.[Termin na przekazanie informacji oraz warunków] 1. Informacje, o których mowa w art. 29c ust. 1 i art. 29d ust. 1–4, 6 i 7 ustawy zmienianej w art. 1, przekazuje się po raz pierwszy do dnia 1 października 2016 r.

2. Warunki, o których mowa w art. 35a ust. 6 ustawy zmienianej w art. 1, zamieszcza się na stronach internetowych po raz pierwszy do dnia 1 października 2016 r.

3. Warunki, o których mowa w art. 39b ust. 1 ustawy zmienianej w art. 5, przekazuje się po raz pierwszy do dnia 1 października 2016 r.

Art. 21.[Wejście w życie] Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2016 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 4, w zakresie art. 18 ust. 2–8, art. 1 pkt 11, art. 1 pkt 15, w zakresie art. 29a i art. 29b, oraz art. 1 pkt 16 lit. g, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2017 r.