Na podstawie art. 2g ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego (Dz. U. z 2015 r. poz. 1100 i 1893 oraz z 2016 r. poz. 544) zarządza się, co następuje:

Załączniki do rozporządzenia Ministra Rozwoju
z dnia 2 czerwca 2016 r. (poz. 805)

Załącznik nr 1

WYMAGANIA BEZPIECZEŃSTWA DOTYCZĄCE PROJEKTOWANIA I WYTWARZANIA MATERIAŁÓW WYBUCHOWYCH PRZEZNACZONYCH DO UŻYTKU CYWILNEGO

I. Wymagania wspólne dla materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego.

1. Materiały wybuchowe przeznaczone do użytku cywilnego spełniają poniższe wymagania:

1) są zaprojektowane, wytworzone i dostarczone w taki sposób, aby w normalnych i przewidywalnych warunkach ich używania stwarzały jak najmniejsze zagrożenie dla życia i zdrowia ludzi i nie powodowały szkód materialnych i środowiskowych;

2) odpowiadają określonym przez producenta charakterystykom i właściwościom użytkowym, w celu zapewnienia jak najwyższego poziomu bezpieczeństwa i niezawodności;

3) są zaprojektowane i wytworzone w taki sposób, aby przy zastosowaniu odpowiednich technologii mogły zostać nieodwracalnie unieszkodliwione w sposób jak najmniej uciążliwy dla środowiska;

4) są badane w rzeczywistych warunkach ich używania; jeżeli badanie nie może być przeprowadzone w warunkach laboratoryjnych, takie badanie należy przeprowadzić w warunkach, w jakich materiał wybuchowy przeznaczony do użytku cywilnego ma być użyty.

2. W trakcie przeprowadzania badania, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, należy zbadać następujące właściwości oraz parametry techniczne materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego:

1) budowę i właściwości charakterystyczne, w tym skład chemiczny, stan skupienia oraz, jeżeli jest to istotne, wymiary i rozkład wielkości składników;

2) stabilność fizyczną i chemiczną, we wszystkich warunkach środowiskowych, w jakich materiał ma być używany;

3) kompatybilność wszystkich składników w odniesieniu do ich fizycznej i chemicznej stabilności;

4) wymagania w odniesieniu do czystości chemicznej materiału;

5) odporność na działanie wody, jeżeli materiał ma być używany w warunkach wilgoci lub w wodzie i gdy bezpieczeństwo lub niezawodność używania tego materiału może ulec pogorszeniu pod wpływem wody;

6) odporność na niskie i wysokie temperatury, jeżeli przewiduje się przechowywanie lub używanie materiału w takich temperaturach, a chłodzenie lub ogrzewanie komponentu lub całego materiału może mieć negatywny wpływ na bezpieczeństwo lub niezawodność jego działania;

7) przydatność do użycia w warunkach niebezpiecznych, w szczególności w środowisku zagrożonym wybuchem metanu lub wybuchem pyłu węglowego lub podwyższoną temperaturą, jeżeli taki materiał jest przewidziany do używania w takich warunkach;

8) bezpieczeństwo polegające na zapobieganiu przedwczesnemu lub niezamierzonemu zapłonowi lub wybuchowi;

9) prawidłowe ładowanie i działanie takiego materiału, używanego zgodnie z przeznaczeniem;

10) odporność materiału, jego pokrycia lub innych składników na pogorszenie się jego jakości na skutek składowania, do upływu jego przydatności określonej przez producenta.

3. W trakcie badania należy:

1) wyszczególnić wszystkie urządzenia i akcesoria potrzebne do niezawodnego i bezpiecznego działania materiału;

2) przestrzegać instrukcji obsługi i, w razie potrzeby, oznaczeń dotyczących bezpiecznego transportu, składowania, używania i nieodwracalnego unieszkodliwiania materiału, sporządzonych w języku polskim.

II. Materiały wybuchowe kruszące

Materiały wybuchowe kruszące spełniają wymagania określone w części I załącznika oraz następujące wymagania:

1) przewidziany sposób inicjowania wybuchu zapewnia bezpieczną, niezawodną i pełną detonację lub, w razie potrzeby, deflagrację kruszącego materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego; w przypadku prochu dymnego dotyczy to zdolności deflagracji, którą należy sprawdzić;

2) w przypadku gdy materiały wybuchowe kruszące mają postać naboi, pewnie i niezawodnie przenoszą detonację z jednego do drugiego końca kolumny naboi;

3) produkty wybuchu wytwarzane podczas detonacji materiałów wybuchowych kruszących stosowanych w podziemnych wyrobiskach górniczych zawierają jedynie takie ilości tlenku węgla, tlenków azotu, innych gazów, par lub stałych składników unoszących się w powietrzu, które w zwykłych warunkach ruchu zakładu górniczego nie wpływają ujemnie na zdrowie pracowników.

III. Lonty detonujące, prochowe, zapalające i rurki detonujące

Lonty detonujące, prochowe, zapalające i rurki detonujące spełniają wymagania określone w części I załącznika oraz następujące wymagania:

1) powłoki lontów detonujących, zapalających i rurek detonujących posiadają wystarczającą wytrzymałość mechaniczną i odpowiednio zabezpieczają rdzeń materiału wybuchowego przed normalnymi naprężeniami mechanicznymi;

2) parametry dotyczące prędkości palenia się lontów prochowych są podane i niezawodnie dotrzymywane;

3) lonty detonujące są niezawodne, posiadają wystarczającą zdolność inicjowania wybuchu oraz spełniają wymagania dotyczące składowania, nawet w szczególnych warunkach klimatycznych.

IV. Zapalniki, zapalniki zwłoczne oraz przekaźniki

Zapalniki, zapalniki zwłoczne oraz przekaźniki spełniają wymagania określone w części I załącznika oraz następujące wymagania:

1) zapalniki w pewny sposób inicjują detonację materiałów wybuchowych, dla których są przeznaczone, w przewidywanych warunkach ich używania;

2) opóźniacze są zdolne do pewnego inicjowania wybuchu;

3) wilgoć nie ma ujemnego wpływu na zdolność skutecznego zapłonu;

4) czasy opóźnień zapalników zwłocznych są tak równomierne, aby prawdopodobieństwo zachodzenia na siebie okresów opóźnień sąsiednich stopni czasowych było nieistotne;

5) charakterystyka elektryczna zapalników elektrycznych jest wskazana na opakowaniu;

6) przewody zapalników elektrycznych posiadają wystarczającą izolację oraz odpowiednią wytrzymałość mechaniczną, włączając niezawodne połączenie z zapalnikiem, z uwzględnieniem przewidywanego zastosowania.

V. Materiały napędowe i paliwo rakietowe

Materiały napędowe i paliwo rakietowe spełniają wymagania określone w części I załącznika oraz następujące wymagania:

1) nie detonują podczas ich stosowania zgodnie z przeznaczeniem;

2) są stabilizowane, w szczególności materiały napędowe nitrocelulozowe i nitroglicerynowe, w celu zabezpieczenia ich przed samorozkładem;

3) stałe paliwa rakietowe w formie sprasowanej lub odlewanej nie zawierają niepożądanych pęknięć lub pęcherzyków gazowych, mogących wywrzeć niekorzystny wpływ na ich działanie.

Załącznik nr 2

PROCEDURY OCENY ZGODNOŚCI MATERIAŁÓW WYBUCHOWYCH PRZEZNACZONYCH DO UŻYTKU CYWILNEGO Z ZASTOSOWANIEM MODUŁÓW W TYCH PROCEDURACH

I. Badanie typu UE (moduł B)

1. Badanie typu UE (moduł B) jest to ta część procedury oceny zgodności, w której jednostka notyfikowana bada projekt techniczny materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego oraz sprawdza i poświadcza, że projekt techniczny tego materiału spełnia wymagania bezpieczeństwa mające do niego zastosowanie.

2. Badanie typu UE polega na ocenie prawidłowości projektu technicznego materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego przez zbadanie dokumentacji technicznej i dowodów potwierdzających zgodność, o których mowa w ust. 4 pkt 4, oraz na badaniu próbki kompletnego wyrobu, reprezentatywnej dla przewidywanej produkcji.

3. Producent lub jego upoważniony przedstawiciel, o ile posiada pełnomocnictwo w tym zakresie, składa w wybranej jednostce notyfikowanej wniosek o przeprowadzenie badania typu UE.

4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, zawiera:

1) nazwę i adres siedziby lub miejsca zamieszkania producenta materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego oraz w przypadku upoważnionego przedstawiciela dodatkowo jego nazwę i adres siedziby lub miejsca zamieszkania;

2) pisemne oświadczenie, że taki sam wniosek nie został złożony w innej jednostce notyfikowanej;

3) dokumentację techniczną materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego, o której mowa w ust. 2 załącznika nr 3 do rozporządzenia;

4) dowody potwierdzające, że materiał wybuchowy przeznaczony do użytku cywilnego spełnia wymagania bezpieczeństwa, w szczególności w przypadku gdy normy zharmonizowane lub części norm zharmonizowanych nie zostały zastosowane oraz wyniki badań przeprowadzonych przez producenta lub na jego zlecenie zgodnie z innymi specyfikacjami technicznymi, potwierdzających, że ten materiał spełnia wymagania bezpieczeństwa.

5. Wnioskodawca udostępnia jednostce notyfikowanej próbkę badanego rodzaju materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego reprezentatywną dla przewidywanej produkcji, zwaną dalej „typem”. Jednostka notyfikowana ma prawo zażądać dodatkowych próbek reprezentatywnych, jeżeli są one niezbędne do przeprowadzenia programu badań.

6. Jednostka notyfikowana:

1) bada dokumentację techniczną i dowody, o których mowa ust. 4 pkt 3 i 4;

2) sprawdza, czy typ został wytworzony zgodnie z dokumentacją techniczną, oraz identyfikuje części zaprojektowane zgodnie z wymaganiami odnośnych norm zharmonizowanych, jak również części, które zaprojektowano zgodnie z innymi specyfikacjami technicznymi innymi niż normy zharmonizowane;

3) wykonuje lub zleca wykonanie badań i testów niezbędnych do sprawdzenia, gdy producent zdecydował się na zastosowanie rozwiązań określonych w odnośnych normach zharmonizowanych, czy te normy zostały zastosowane prawidłowo;

4) wykonuje lub zleca wykonanie badań i testów niezbędnych do sprawdzenia, czy rozwiązania przyjęte przez producenta spełniają wymagania bezpieczeństwa w przypadku, gdy normy zharmonizowane nie zostały zastosowane;

5) uzgadnia z wnioskodawcą miejsce przeprowadzenia badań i testów;

6) sporządza sprawozdanie z działań, o których mowa w pkt 1–4; sprawozdanie, bez uszczerbku dla obowiązków informacyjnych wobec ministra właściwego do spraw gospodarki, o których mowa w art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemie oceny zgodności i nadzoru rynku (Dz. U. poz. 542), jednostka notyfikowana udostępnia w całości lub w części, wyłącznie za zgodą producenta.

7. W przypadku gdy typ spełnia wymagania bezpieczeństwa, jednostka notyfikowana wydaje wnioskodawcy certyfikat badania typu UE.

8. Certyfikat, o którym mowa w ust. 7, zawiera wszystkie istotne informacje umożliwiające ocenę zgodności wytwarzanych materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego z badanym typem oraz kontrole tego materiału w trakcie jego używania, w tym nazwę i adres siedziby lub miejsca zamieszkania producenta, wnioski z badań, informacje niezbędne dla identyfikacji zatwierdzonego typu oraz ewentualne warunki jego ważności i załączniki.

9. Jednostka notyfikowana przechowuje kopię wydanego certyfikatu wraz z dokumentacją techniczną powstałą w wyniku badania typu UE, w tym dokumentację przedstawioną przez wnioskodawcę, do wygaśnięcia ważności tego certyfikatu.

10. W przypadku gdy jednostka notyfikowana odmawia wydania certyfikatu badania typu UE, uzasadnia przyczynę odmowy, a także informuje wnioskodawcę o możliwości złożenia odwołania od rozstrzygnięcia jednostki notyfikowanej oraz o procedurze postępowania w takiej sytuacji.

11. W przypadku gdy jednostka notyfikowana stwierdzi, w oparciu o monitoring zmian w powszechnie uznanym stanie wiedzy technicznej, że zatwierdzony typ materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego może już nie spełniać wymagań bezpieczeństwa i ustalenia wskazują, że konieczne są dalsze badania, informuje o tym producenta.

12. Producent powiadamia jednostkę notyfikowaną, która posiada dokumentację techniczną dotyczącą certyfikatu badania typu UE, o zmianach wprowadzonych lub planowanych do wprowadzenia do zatwierdzonego typu, jeżeli zmiany te mogą mieć wpływ na zgodność materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego z wymaganiami bezpieczeństwa lub warunkami ważności certyfikatu badania typu UE.

13. W przypadku, o którym mowa w ust. 12, jednostka notyfikowana przeprowadza dodatkowe zatwierdzenie typu oraz wystawia dokument uzupełniający do wydanego certyfikatu badania typu UE.

14. Producent lub jego upoważniony przedstawiciel, o ile posiada pełnomocnictwo w tym zakresie, przechowuje kopię certyfikatu badania typu UE i uzupełnień, o których mowa w ust. 13, wraz z dokumentacją techniczną związaną z badaniem typu przez okres 10 lat od dnia wprowadzenia materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego do obrotu.

15. Jednostka notyfikowana informuje ministra właściwego do spraw gospodarki o wydanych lub cofniętych certyfikatach badania typu UE i uzupełnieniach, o których mowa w ust. 13, oraz raz na kwartał lub na żądanie przekazuje ministrowi właściwemu do spraw gospodarki wykaz certyfikatów badania typu UE i uzupełnień do nich, które jednostka notyfikowana zawiesiła albo poddała innym ograniczeniom, a także odmów wydania certyfikatów.

16. Jednostka notyfikowana przekazuje pozostałym jednostkom notyfikowanym informacje dotyczące certyfikatów badania typu UE oraz dokumentów uzupełniających do wydanych certyfikatów, o których mowa w ust. 13, które cofnęła, wydanie których zawiesiła lub poddała innym ograniczeniom, odmów wydania certyfikatów, a także, na żądanie, informacje dotyczące wydanych certyfikatów oraz dokumentów uzupełniających do wydanych certyfikatów.

17. Państwa członkowskie oraz pozostałe jednostki notyfikowane, na żądanie, mogą otrzymać kopie certyfikatów badania typu UE oraz dokumentów uzupełniających do wydanych certyfikatów, a także kopię dokumentacji technicznej oraz wyniki badań przeprowadzonych przez jednostkę notyfikowaną.

18. Upoważniony przedstawiciel może złożyć wniosek, o którym mowa w ust. 3, oraz wypełniać zobowiązania określone w ust. 14, o ile zostały one określone w pełnomocnictwie.

II. Zgodność z typem w oparciu o wewnętrzną kontrolę procesu produkcji oraz nadzorowaną kontrolę materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego w losowych odstępach czasu (moduł C2)

1. Zgodność z typem w oparciu o wewnętrzną kontrolę procesu produkcji oraz nadzorowaną kontrolę materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego w losowych odstępach czasu (moduł C2) jest to ta część procedury oceny zgodności, w której producent zapewnia, że wywiązał się z zobowiązań, o których mowa w ust. 2–7, oraz na swoją wyłączną odpowiedzialność zapewnia i oświadcza, że ten materiał jest zgodny z typem opisanym w certyfikacie badania typu UE i spełnia wymagania bezpieczeństwa, które mają do niego zastosowanie. Producent umieszcza oznakowanie CE na każdym egzemplarzu materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego i sporządza pisemną deklarację zgodności.

2. Producent podejmuje konieczne działania, aby proces wytwarzania materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego oraz monitorowanie tego procesu zapewniały zgodność wytworzonego materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego z typem opisanym w certyfikacie badania typu UE oraz z wymaganiami bezpieczeństwa.

3. Producent przechowuje deklarację zgodności przez okres 10 lat od dnia wprowadzenia materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego do obrotu i udostępnia jej kopię organom nadzoru rynku na ich żądanie.

4. Jednostka notyfikowana wybrana przez producenta wykonuje lub zleca wykonanie badań materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego w losowych odstępach czasu, z uwzględnieniem złożoności technicznej tego materiału oraz skali ich produkcji.

5. Próbka reprezentatywna materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego pobrana przez jednostkę notyfikowaną u producenta na miejscu przed wprowadzeniem ich do obrotu zostaje poddana badaniom i testom, określonym w mających zastosowanie normach zharmonizowanych lub badaniom i testom określonym w innych równoważnych specyfikacjach technicznych, w celu sprawdzenia zgodności tych materiałów z typem opisanym w certyfikacie badania typu UE oraz z wymaganiami bezpieczeństwa.

6. W przypadku gdy co najmniej jedna zbadana próbka materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego nie spełnia wymagań bezpieczeństwa, jednostka notyfikowana wzywa producenta do podjęcia działań naprawczych mających na celu spełnienie przez badany materiał wybuchowy przeznaczony do użytku cywilnego wymagań bezpieczeństwa.

7. Producent w trakcie procesu wytwarzania materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego umieszcza na każdym egzemplarzu materiału numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej, na jej odpowiedzialność.

8. Zobowiązania producenta odnoszące się oznakowania CE i deklaracji zgodności mogą być w jego imieniu i na jego odpowiedzialność wypełniane przez upoważnionego przedstawiciela, o ile zostały one określone w pełnomocnictwie.

III. Zgodność z typem w oparciu o zapewnienie jakości procesu produkcji (moduł D)

1. Zgodność z typem w oparciu o zapewnienie jakości (moduł D) jest to część procedury oceny zgodności, w której producent wypełniający zobowiązania, o których mowa w ust. 2–4 i ust. 20 pkt 1, zapewnia i poświadcza na swoją wyłączną odpowiedzialność, że dane materiały wybuchowe przeznaczone do użytku cywilnego są zgodne z typem opisanym w certyfikacie badania typu UE i spełniają wymagania bezpieczeństwa. Producent umieszcza oznakowanie CE na każdym egzemplarzu materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego i sporządza pisemną deklarację zgodności.

2. Producent, obok oznakowania CE, umieszcza numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej odpowiedzialnej za nadzór nad systemem jakości, o którym mowa w ust. 16, na jej odpowiedzialność.

3. Producent stosuje zatwierdzony przez jednostkę notyfikowaną system jakości w odniesieniu do produkcji, kontroli gotowych materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego oraz badania tych wyrobów, o którym mowa w ust. 5–19.

4. Producent podlega nadzorowi ze strony jednostki notyfikowanej w zakresie określonym w ust. 16–19.

5. Producent, stosując system jakości, składa w jednostce notyfikowanej wniosek o przeprowadzenie oceny tego systemu w odniesieniu do określonych we wniosku materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego.

6. Wniosek, o którym mowa w ust. 5, zawiera:

1) nazwę i adres siedziby lub miejsca zamieszkania producenta materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego oraz w przypadku wniosku składanego przez upoważnionego przedstawiciela dodatkowo jego nazwę i adres siedziby lub miejsca zamieszkania;

2) wszystkie istotne informacje dotyczące danej klasy materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego będących przedmiotem wniosku.

7. Do wniosku dołącza się:

1) dokumentację systemu jakości procesu produkcji;

2) dokumentację techniczną zatwierdzonego typu, o której mowa w ust. 2 załącznika nr 3 do rozporządzenia;

3) kopię certyfikatu badania typu UE;

4) oświadczenie, że taki sam wniosek nie został złożony w innej jednostce notyfikowanej.

8. Stosowanie systemu jakości zapewnia zgodność materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego z typem opisanym w certyfikacie badania typu UE oraz z wymaganiami bezpieczeństwa, które dotyczą tego materiału.

9. Producent dokumentuje, w systematyczny i uporządkowany sposób, wszystkie elementy, wymagania i przepisy, które zastosował, w formie spisanych zasad postępowania, procedur i instrukcji.

10. Dokumentacja systemu jakości jest sporządzana w sposób umożliwiający jednoznaczną interpretację programów zapewnienia jakości, planów, instrukcji i zapisów związanych z systemem zapewnienia jakości produkcji. Dokumentacja ta w szczególności zawiera opis:

1) celów dotyczących jakości oraz struktury organizacyjnej, zakresu odpowiedzialności i uprawnień kierownictwa w odniesieniu do jakości materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego;

2) procesów wytwarzania, technik zarządzania jakością i technik zapewnienia jakości oraz systematycznych działań dotyczących produkcji, kontroli jakości i zapewnienia jakości, które będą stosowane;

3) badań i testów, które będą przeprowadzane przed wytwarzaniem, podczas wytwarzania i po jego zakończeniu, oraz wskazuje częstotliwość ich przeprowadzania;

4) dotyczący jakości produkcji materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, takich jak sprawozdania z kontroli oraz dane uzyskane podczas badań, dane dotyczące wzorcowania, a także protokoły dotyczące kwalifikacji pracowników przeprowadzających badania i testy;

5) środków monitorujących osiąganie wymaganej jakości materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego oraz skuteczności funkcjonowania systemu jakości produkcji tych materiałów.

11. Jednostka notyfikowana ocenia system jakości w celu stwierdzenia, czy spełnia on wymagania, o których mowa w ust. 8–10. Domniemywa się, że system jakości, który jest zgodny z odpowiednimi specyfikacjami normy zharmonizowanej, spełnia te wymagania.

12. W skład zespołu audytorów dokonujących oceny, o której mowa w ust. 11, wchodzą osoby mające doświadczenie w zakresie systemów zarządzania jakością oraz przynajmniej jedna osoba posiadająca doświadczenie w zakresie oceny danego rodzaju materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego oraz technologii jego wytwarzania, a także znajomość wymagań bezpieczeństwa dotyczących tych materiałów.

13. Jednostka notyfikowana dokonuje oceny systemu jakości oraz przeprowadza kontrole w zakładzie producenta w celu weryfikacji zdolności producenta do zidentyfikowania wymagań bezpieczeństwa dotyczących wytwarzanego materiału wybuchowego oraz przeprowadzenia koniecznych badań w celu zapewnienia zgodności materiału z tymi wymaganiami. Decyzję oraz wyniki przeprowadzonej oceny wraz z wynikami badań jednostka notyfikowana przekazuje producentowi.

14. Producent wypełnia zobowiązania wynikające z zatwierdzonego systemu jakości oraz utrzymywania go na właściwym i skutecznym poziomie oraz informowania jednostki notyfikowanej, która zatwierdziła ten system, o każdej planowanej jego zmianie.

15. Jednostka notyfikowana ocenia planowane zmiany i decyduje, czy zmieniony system jakości spełnia wymagania, o których mowa w ust. 8–10, czy też jest wymagana ponowna jego ocena. Decyzję oraz wyniki przeprowadzonej oceny wraz z wynikami badań przekazuje niezwłocznie producentowi.

16. Jednostka notyfikowana sprawuje nadzór nad systemem jakości w celu upewnienia się, że producent należycie wypełnia zobowiązania wynikające z zatwierdzonego systemu jakości.

17. Producent umożliwia jednostce notyfikowanej w celu przeprowadzenia kontroli dostęp do pomieszczeń wytwórczych, kontroli jakości, badawczych i magazynowych, przekazuje jednostce notyfikowanej wszystkie niezbędne informacje oraz udostępnia w szczególności:

1) dokumentację dotyczącą systemu jakości procesu produkcji;

2) zapisy związane z systemem jakości procesu produkcji, takie jak sprawozdania z kontroli, dane uzyskane podczas badań, dane dotyczące wzorcowania oraz dane dotyczące kwalifikacji pracowników przeprowadzających badania i testy.

18. Jednostka notyfikowana przeprowadza okresowe audyty w celu upewnienia się, że producent utrzymuje i stosuje system jakości, oraz przekazuje producentowi sprawozdania z tych audytów.

19. Jednostka notyfikowana może dodatkowo przeprowadzać nieplanowane kontrole u producenta. Podczas tych kontroli może przeprowadzać badania lub zlecać ich przeprowadzenie w celu zweryfikowania, czy system jakości funkcjonuje prawidłowo. Jednostka notyfikowana przekazuje producentowi sprawozdanie z kontroli i badań, jeżeli badania takie przeprowadzono.

20. Producent przechowuje, przez okres 10 lat od dnia wprowadzenia materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego do obrotu, do dyspozycji organów nadzoru rynku:

1) deklarację zgodności;

2) dokumentację, o której mowa w ust. 7;

3) dokumentację dotyczącą zmiany zatwierdzonego systemu jakości procesu produkcji;

4) decyzje i sprawozdania jednostki notyfikowanej, o których mowa w ust. 15 oraz ust. 18 i 19.

21. Jednostka notyfikowana przekazuje ministrowi właściwemu do spraw gospodarki informacje o wydanych lub cofniętych zatwierdzeniach systemów jakości procesu produkcji oraz okresowo lub na żądanie udostępnia wykaz zatwierdzeń systemów jakości, których wydania odmówiła oraz które cofnęła, zawiesiła lub poddała innym ograniczeniom.

22. Jednostka notyfikowana przekazuje pozostałym jednostkom notyfikowanym informacje dotyczące zatwierdzeń systemów jakości, których wydania odmówiła lub które cofnęła, zawiesiła lub poddała innym ograniczeniom oraz, na żądanie, o zatwierdzeniach systemu jakości, które wydała.

23. Zobowiązania producenta, o których mowa w ust. 1, 6, 7 i 20, mogą być w jego imieniu i na jego odpowiedzialność wykonywane przez upoważnionego przedstawiciela, o ile posiada on pełnomocnictwo w tym zakresie.

IV. Zgodność z typem w oparciu o zapewnienie jakości wyrobu (moduł E)

1. Zgodność z typem w oparciu o zapewnienie jakości wyrobu (moduł E) jest to ta część procedury oceny zgodności, w której producent spełniający zobowiązania, o których mowa w części III (moduł D) ust. 2–4, zapewnia i poświadcza na swoją wyłączną odpowiedzialność, że badane materiały wybuchowe przeznaczone do użytku cywilnego są zgodne z typem opisanym w certyfikacie badania typu UE. Producent umieszcza oznakowanie CE na każdym egzemplarzu materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego i sporządza pisemną deklarację zgodności.

2. Do procedury zgodności z typem w oparciu o zapewnienie jakości wyrobu przepisy części III (moduł D) ust. 2–22 stosuje się odpowiednio.

3. Zobowiązania producenta, o których mowa w części III (moduł D) ust. 1, 6, 7 i 20, mogą być w jego imieniu i na jego odpowiedzialność wykonywane przez upoważnionego przedstawiciela, o ile posiada on pełnomocnictwo w tym zakresie.

V. Zgodność z typem w oparciu o weryfikację produktu (moduł F)

1. Zgodność z typem w oparciu o weryfikację produktu (moduł F) jest to ta część procedury oceny zgodności, w której producent wypełniający zobowiązania, o których mowa w ust. 2, 6, 10 i 11, zapewnia i poświadcza na swoją wyłączną odpowiedzialność, że materiały wybuchowe przeznaczone do użytku cywilnego są zgodne z typem opisanym w certyfikacie badania typu UE i spełniają wymagania bezpieczeństwa.

2. Producent podejmuje konieczne działania, aby proces wytwarzania materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego oraz monitorowanie tego procesu zapewniały zgodność wytworzonego materiału wybuchowego z typem opisanym w certyfikacie badania typu UE oraz z wymaganiami bezpieczeństwa.

3. Jednostka notyfikowana wybrana przez producenta przeprowadza badania i testy w celu skontrolowania zgodności materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego z zatwierdzonym typem opisanym w certyfikacie badania typu UE oraz z mającymi do nich zastosowanie wymaganiami bezpieczeństwa. Zależnie od wyboru producenta, badania i testy sprawdzające zgodność materiałów wybuchowych z odnośnymi wymaganiami przeprowadzane są w drodze badania i testowania każdego produktu zgodnie z ust. 4 albo statystycznego badania i testowania materiałów wybuchowych zgodnie z ust. 6 i 7.

4. W celu sprawdzenia zgodności z zatwierdzonym typem opisanym w certyfikacie badania typu UE i odnośnymi wymaganiami niniejszej ustawy wszystkie materiały wybuchowe są indywidualnie badane i poddawane testom określonym w odpowiedniej normie zharmonizowanej (normach zharmonizowanych) lub testom równoważnym określonym w innych mających zastosowanie specyfikacjach technicznych. W razie braku takiej normy zharmonizowanej dana jednostka notyfikowana określa, jakie badania należy przeprowadzić.

5. Jednostka notyfikowana wydaje certyfikat zgodności z przeprowadzonych badań i testów oraz umieszcza swój numer identyfikacyjny na każdym zatwierdzonym materiale wybuchowym przeznaczonym do użytku cywilnego lub zleca producentowi jego umieszczenie na swoją odpowiedzialność.

6. Producent przechowuje certyfikaty zgodności do dyspozycji organów nadzoru rynku przez okres 10 lat po wprowadzeniu materiału wybuchowego do obrotu.

7. Producent stosuje środki niezbędne, aby proces produkcji i jego monitorowanie zapewniały jednolitość każdej wytworzonej partii materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego oraz przedstawia je do weryfikacji z systemem zgodności w formie jednolitych partii.

8. W trakcie badania jednostka notyfikowana z każdej partii pobiera losowo próbkę materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego w celu zweryfikowania ich zgodności z zatwierdzonym typem opisanym w certyfikacie badania typu UE oraz z odnośnymi wymaganiami ustawy oraz ustalenia, czy daną partię należy przyjąć, czy odrzucić. W tym celu jednostka notyfikowana przeprowadza badania i testy wszystkich materiałów wybuchowych zgodnie z zapisami odnośnej normy zharmonizowanej (norm zharmonizowanych) lub testów określonych w innych specyfikacjach technicznych. W razie braku takiej normy zharmonizowanej jednostka notyfikowana określa, jakie badania należy przeprowadzić.

9. W przypadku przyjęcia partii wszystkie materiały wybuchowe przeznaczone do użytku cywilnego w partii uznaje się za zatwierdzone, z wyjątkiem tych materiałów wybuchowych z próbki, które nie przeszły pomyślnie badań. Jednostka notyfikowana wydaje certyfikat zgodności w odniesieniu do przeprowadzonych badań i testów oraz umieszcza swój numer identyfikacyjny na każdym zatwierdzonym materiale wybuchowym przeznaczonym do użytku cywilnego lub zleca producentowi jego umieszczenie na swoją odpowiedzialność. Producent przechowuje certyfikaty zgodności do dyspozycji organów nadzoru rynku przez okres 10 lat od dnia wprowadzenia materiału wybuchowego do obrotu.

10. W przypadku odrzucenia partii produktów jednostka notyfikowana lub organ nadzoru rynku, o którym mowa w art. 62zc ustawy z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego (Dz. U. z 2015 r. poz. 1100, z późn. zm.), wprowadzają odpowiednie środki zapobiegające wprowadzeniu tej partii do obrotu. W przypadku częstego odrzucania partii produktów jednostka notyfikowana może zawiesić testy sprawdzające i wprowadzić odpowiednie środki naprawcze.

11. Producent umieszcza oznakowanie CE oraz, na odpowiedzialność jednostki notyfikowanej, o której mowa w ust. 3, jej numer identyfikacyjny na każdym egzemplarzu materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego, zgodnym z zatwierdzonym typem opisanym w certyfikacie badania typu UE oraz spełniającym wymagania bezpieczeństwa.

12. Producent sporządza pisemną deklarację zgodności dla każdego typu materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego i przechowuje ją przez okres 10 lat od dnia wprowadzenia materiału wybuchowego do obrotu. Deklaracja zgodności identyfikuje typ materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego, dla którego została sporządzona. Kopię deklaracji zgodności udostępnia się organom nadzoru rynku, na ich żądanie.

13. Za zgodą i na odpowiedzialność jednostki notyfikowanej, o której mowa w ust. 3, producent może również umieścić na materiałach wybuchowych numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej. Numer ten może zostać umieszczony podczas procesu produkcji.

14. Zobowiązania producenta mogą być w jego imieniu i na jego odpowiedzialność wypełniane przez upoważnionego przedstawiciela, o ile posiada on pełnomocnictwo w tym zakresie. Upoważniony przedstawiciel nie może wykonać zobowiązań producenta określonych w ust. 2 i 6.

VI. Zgodność w oparciu o weryfikację jednostkową (moduł G)

1. Zgodność w oparciu o weryfikację jednostkową (moduł G) jest procedurą oceny zgodności, w której producent wypełniający zobowiązania, o których mowa w zdaniu drugim ust. 1, ust. 2, 3 i 6, zapewnia i poświadcza na swoją wyłączną odpowiedzialność, że materiał wybuchowy przeznaczony do użytku cywilnego jest zgodny z mającymi do niego zastosowanie wymaganiami bezpieczeństwa. Producent umieszcza na każdym egzemplarzu materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego oznakowanie CE oraz, na odpowiedzialność jednostki notyfikowanej, o której mowa w ust. 4, jej numer identyfikacyjny, a także sporządza pisemną deklarację zgodności.

2. Producent podejmuje niezbędne środki, aby proces produkcji i jego monitorowanie zapewniały zgodność wytworzonego materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego z mającymi zastosowanie wymaganiami bezpieczeństwa.

3. Producent sporządza dokumentację techniczną, o której mowa w ust. 2 załącznika nr 3 do rozporządzenia, i udostępnia ją wybranej jednostce notyfikowanej.

4. W celu sprawdzenia zgodności materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego z mającymi do niego zastosowanie wymaganiami bezpieczeństwa, wybrana przez producenta jednostka notyfikowana przeprowadza badania i testy określone w odnośnych normach zharmonizowanych lub testy równoważne określone w innych specyfikacjach technicznych lub zleca przeprowadzenie koniecznych badań i testów. W razie braku takiej normy zharmonizowanej jednostka notyfikowana określa, jakie badania należy przeprowadzić.

5. Jednostka notyfikowana umieszcza swój numer identyfikacyjny lub zleca jego umieszczenie na zatwierdzonym materiale wybuchowym przeznaczonym do użytku cywilnego na swoją odpowiedzialność oraz wystawia certyfikat zgodności w oparciu o wyniki przeprowadzonych badań.

6. Producent przechowuje deklarację zgodności, dokumentację techniczną oraz certyfikaty zgodności do dyspozycji organów nadzoru rynku przez okres 10 lat od dnia wprowadzenia materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego do obrotu.

7. Zobowiązania producenta, o których mowa w ust. 1 i 6, mogą być w jego imieniu i na jego odpowiedzialność wypełniane przez upoważnionego przedstawiciela, o ile posiada on pełnomocnictwo w tym zakresie.

Załącznik nr 3

ZAKRES DOKUMENTACJI TECHNICZNEJ MATERIAŁU WYBUCHOWEGO PRZEZNACZONEGO DO UŻYTKU CYWILNEGO

1. Dokumentacja techniczna umożliwia dokonanie oceny zgodności materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego z wymaganiami bezpieczeństwa.

2. Dokumentacja techniczna, w zakresie istotnym dla dokonania oceny, o której mowa w ust. 1, zawiera analizę i ocenę ryzyka związanego z wytwarzaniem i używaniem materiału wybuchowego, projekt oraz dane dotyczące jego wytworzenia i działania, a także:

1) ogólny opis typu materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego;

2) projekt koncepcyjny – zwłaszcza rysunki techniczne i schematy części, podzespołów oraz obwodów;

3) opisy i objaśnienia niezbędne do odczytania rysunków technicznych i schematów;

4) opis działania materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego;

5) wykaz norm zharmonizowanych stosowanych w całości lub częściowo oraz opisy rozwiązań zastosowanych w celu spełnienia wymagań bezpieczeństwa, jeżeli normy zharmonizowane nie zostały zastosowane; w przypadku częściowego zastosowania norm zharmonizowanych dokumentacja techniczna zawiera wykaz wymagań norm, które zostały zastosowane;

6) wyniki dokonanych obliczeń konstrukcyjnych i przeprowadzonych badań;

7) wyszczególnienie wszystkich urządzeń i akcesoriów potrzebnych do bezpiecznego działania materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego;

8) sprawozdania z badań.

Załącznik nr 4

ELEMENTY DEKLARACJI ZGODNOŚCI DLA MATERIAŁÓW WYBUCHOWYCH PRZEZNACZONYCH DO UŻYTKU CYWILNEGO

Deklaracja zgodności dla materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego zawiera, określone we wskazanej kolejności, elementy:

1) nagłówek: DEKLARACJA ZGODNOŚCI (NR XXXXX)¹⁾;

2) numer materiału wybuchowego przeznaczonego do użytku cywilnego, typu, partii lub serii;

3) nazwę i adres siedziby lub miejsca zamieszkania producenta oraz, w stosownych przypadkach, jego upoważnionego przedstawiciela;

4) informację: „Niniejsza deklaracja zgodności jest wydana na wyłączną odpowiedzialność producenta.”;

5) przedmiot deklaracji (identyfikacja wyrobu umożliwiająca odtworzenie jego historii);

6) informację: „Wymieniony powyżej przedmiot niniejszej deklaracji zgodności jest zgodny z wymaganiami określonymi w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/28/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do udostępniania na rynku i kontroli materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego (Dz. Urz. UE L 96 z 29.03.2014, str. 1)” oraz, w przypadku gdy wyrób spełnia także wymagania określone w innych dyrektywach lub innych przepisach, informację o spełnieniu wymagań określonych w tych dyrektywach lub przepisach;

7) odniesienia do zastosowanych norm zharmonizowanych lub innych zastosowanych norm i specyfikacji technicznych;

8) nazwę i numer jednostki notyfikowanej, która przeprowadziła ocenę zgodności wyrobu pirotechnicznego ze wskazaniem wykonanych w tym względzie działań, oraz numer wydanego certyfikatu;

9) informacje dodatkowe (jeżeli występują);

10) informację, w czyim imieniu deklaracja zgodności została podpisana, oraz imię, nazwisko, stanowisko i podpis osoby upoważnionej do sporządzenia deklaracji zgodności, a także miejsce i datę sporządzenia tej deklaracji.

¹⁾ Producent może, ale nie musi nadawać numeru deklaracji zgodności.