Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 2024-11-10
Wersja aktualna od 2024-11-10
obowiązujący
USTAWA
z dnia 30 czerwca 2011 r.
o wdrożeniu naziemnej telewizji cyfrowej1)
z dnia 30 czerwca 2011 r. (Dz.U. z 2011 r., Nr 153, poz. 903)
t.j. z dnia 11 maja 2016 r. (Dz.U. z 2016 r., poz. 649)
(ostatnia zmiana: Dz.U. z 2024 r., poz. 1222)
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. [Zakres regulacji] Ustawa określa:
1) sposób wdrożenia naziemnej telewizji cyfrowej;
2) obowiązki operatora multipleksu I i operatora multipleksu II;
3) obowiązki nadawców: Telewizji Polskiej S.A., Telewizji Polsat S.A., TVN S.A., Polskich Mediów S.A., Telewizji Puls Sp. z o.o., rozpowszechniających w dniu wejścia w życie ustawy program telewizyjny w sposób analogowy drogą rozsiewczą naziemną, oraz ministra właściwego do spraw informatyzacji
– w zakresie kampanii informacyjnej o telewizji cyfrowej.
Art. 2. [Definicje] Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) multipleksie – należy przez to rozumieć multipleks, o którym mowa w art. 2 pkt 24 ustawy z dnia 12 lipca 2024 r. – Prawo komunikacji elektronicznej (Dz. U. poz. 1221) [1] ;
2) nadawcy – należy przez to rozumieć nadawcę, o którym mowa w art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2015 r. poz. 1531, 978 i 1830 oraz z 2016 r. poz. 25 i 443);
3) odbiorniku cyfrowym – należy przez to rozumieć odbiornik sygnału telewizyjnego, o którym mowa w art. 2 pkt 31 ustawy z dnia 12 lipca 2024 r. – Prawo komunikacji elektronicznej [2] ;
4) okresie przejściowym – należy przez to rozumieć okres wykorzystywania częstotliwości w służbie radiodyfuzyjnej w celu równoczesnego rozpowszechniania programu telewizyjnego w sposób analogowy i cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną;
5) operatorze sieci nadawczej – należy przez to rozumieć operatora sieci nadawczej, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 12 lipca 2024 r. – Prawo komunikacji elektronicznej [3] ;
6) sygnale multipleksu – należy przez to rozumieć sygnał multipleksu, o którym mowa art. 2 pkt 63 ustawy z dnia 12 lipca 2024 r. – Prawo komunikacji elektronicznej [4] ;
7) użytkowniku – należy przez to rozumieć osobę, która posiada odbiornik cyfrowy w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programu telewizyjnego.
Art. 3. [Proces wdrożenia naziemnej telewizji cyfrowej] 1. Wdrożenie naziemnej telewizji cyfrowej polega na:
1) równoczesnym rozpowszechnianiu, w okresie przejściowym, programów telewizyjnych w sposób analogowy i cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną;
2) zakończeniu rozpowszechniania programów telewizyjnych w sposób analogowy drogą rozsiewczą naziemną przez nadawców, o których mowa w art. 4 ust. 1.
2. Wdrożenia naziemnej telewizji cyfrowej dokonuje się na poszczególnych obszarach terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwanym dalej „terytorium RP”, zgodnie z terminami określonymi przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej, zwanego dalej „Prezesem UKE”, nie później niż do dnia 31 lipca 2013 r.
3. Minister właściwy do spraw informatyzacji może w roku 2013 przekazać ze środków budżetu państwa dotację celową dla jednostek telewizji publicznej, o których mowa w art. 26 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji, z przeznaczeniem na odtworzenie sygnału analogowego w nadawaniu sygnału cyfrowego telewizji.
Art. 4. [Zakaz rozpowszechniania programów telewizyjnych w sposób analogowy drogą rozsiewczą naziemną] 1. Telewizja Polska S.A., rozpowszechniająca w dniu wejścia w życie ustawy w sposób analogowy drogą rozsiewczą naziemną programy telewizyjne: „Telewizja Polska I”, „Telewizja Polska II” oraz regionalne programy telewizyjne, a także Telewizja Polsat S.A., TVN S.A., Polskie Media S.A., Telewizja Puls Sp. z o.o., rozpowszechniające w dniu wejścia w życie ustawy programy telewizyjne na podstawie koncesji na rozpowszechnianie tych programów w sposób analogowy drogą rozsiewczą naziemną, są obowiązani zaprzestać wykorzystywania częstotliwości w służbie radiodyfuzyjnej do tego wykorzystywanych, do dnia 31 lipca 2013 r., z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Nadawca rozpowszechniający w dniu wejścia w życie ustawy program, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany zaprzestać wykorzystywania częstotliwości w służbie radiodyfuzyjnej do tego wykorzystywanych, na poszczególnych obszarach terytorium RP, przed dniem 31 lipca 2013 r., jeżeli termin taki został określony przez Prezesa UKE na podstawie art. 3 ust. 2.
3. Prezes UKE w przypadku zmiany terminu rozpoczęcia i zakończenia okresu przejściowego na poszczególnych obszarach terytorium RP niezwłocznie informuje o zmianach ministra właściwego do spraw informatyzacji.
4. Minister właściwy do spraw informatyzacji oraz Prezes UKE zamieszczają w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej odpowiednio urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw informatyzacji oraz Urzędu Komunikacji Elektronicznej informacje o terminach, o których mowa w art. 3 ust. 2, oraz obszarach terytorium RP, na których nadawca rozpowszechniający program telewizyjny w sposób analogowy drogą rozsiewczą naziemną, ma zaprzestać wykorzystywania częstotliwości w służbie radiodyfuzyjnej do tego wykorzystywanych.
Art. 5. [Nadawanie przez nadawcę programu telewizyjnego w sposób cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną] Nadawanie przez nadawcę programu telewizyjnego w sposób cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną, który uprzednio był nadawany przez tego nadawcę w sposób analogowy drogą rozsiewczą naziemną, nie stanowi odrębnego pola eksploatacji w rozumieniu art. 50 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. poz. 631, z późn. zm.).
Art. 6. [Obowiązki przedsiębiorcy sprzedającego odbiorniki cyfrowe] 1. Przedsiębiorca, którego działalność polega na sprzedaży odbiorników cyfrowych, może dokonać sprzedaży odbiornika cyfrowego niespełniającego wymagań technicznych i eksploatacyjnych, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 406 ust. 6 ustawy z dnia 12 lipca 2024 r. – Prawo komunikacji elektronicznej [5] , jedynie po poinformowaniu o tym fakcie nabywcy:
1) na piśmie, najpóźniej w chwili zawarcia umowy i uzyskaniu od nabywcy potwierdzenia zapoznania się z tą informacją, z zastrzeżeniem pkt 2;
2) w przypadku umów sprzedaży zawieranych przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość, o których mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (Dz. U. z 2012 r. poz. 1225) [6] – przy użyciu środka porozumiewania się na odległość, najpóźniej w chwili złożenia nabywcy propozycji zawarcia umowy i uzyskaniu od nabywcy potwierdzenia zapoznania się z tą informacją.
2. Przedsiębiorca, którego działalność polega na sprzedaży odbiorników cyfrowych, jest obowiązany umieścić w miejscu widocznym i łatwo dostępnym informację dla potencjalnego nabywcy o treści: „Jedynie odbiorniki cyfrowe zgodne z wymaganiami określonymi w przepisach dotyczących wymagań technicznych i eksploatacyjnych dla urządzeń konsumenckich służących do odbioru cyfrowych naziemnych transmisji telewizyjnych umożliwiają odbiór naziemnej telewizji cyfrowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”.
3. Obowiązki określone w ust. 1 i 2 wygasają z dniem 31 lipca 2014 r.
4. Potwierdzenie, o którym mowa w ust. 1, następuje przez złożenie przez nabywcę oświadczenia zawierającego jego imię i nazwisko. Oświadczenie jest składane:
1) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 – na piśmie;
2) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 – przy użyciu środka porozumiewania się na odległość, w sposób zapewniający identyfikację osoby składającej oświadczenie.
5. Przedsiębiorca, którego działalność polega na sprzedaży odbiorników cyfrowych, jest obowiązany przechowywać oświadczenie, o którym mowa w ust. 4, przez okres 2 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostało złożone.
Rozdział 2
Operator multipleksu I i operator multipleksu II
Art. 7. [Operator multipleksu I] 1. Telewizja Polska S.A., na podstawie wydanej przez Prezesa UKE rezerwacji częstotliwości w służbie radiodyfuzyjnej na cele rozpowszechniania lub rozprowadzania programów telewizyjnych w sposób cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną, ustalonych w planie zagospodarowania częstotliwości dla multipleksu I na podstawie art. 63 ust. 2 ustawy z dnia 12 lipca 2024 r. – Prawo komunikacji elektronicznej [7] , wraz z nadawcami programów telewizyjnych, którzy uzyskali koncesje na rozpowszechnianie programów w multipleksie I, jest operatorem multipleksu I do dnia upływu ważności decyzji rezerwacyjnych.
2. Telewizja Polska S.A. rozpowszechnia w multipleksie I programy telewizyjne „Telewizja Polska I”, „Telewizja Polska II” oraz regionalne programy telewizyjne na podstawie rezerwacji częstotliwości, o której mowa w ust. 1, do dnia pokrycia sygnałem tych programów terytorium RP, na którym zamieszkuje co najmniej 95% ludności, przy wykorzystaniu częstotliwości ustalonych w planie zagospodarowania częstotliwości dla multipleksu III na podstawie art. 63 ust. 2 ustawy z dnia 12 lipca 2024 r. – Prawo komunikacji elektronicznej [8], jednak nie później niż do dnia 27 kwietnia 2014 r.
3. Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, zwany dalej „Przewodniczącym KRRiT”, w terminie do dnia 31 grudnia 2012 r., ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” informacje o możliwościach uzyskania koncesji na rozpowszechnianie programów telewizyjnych w sposób cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną, z wykorzystaniem częstotliwości ustalonych w planie zagospodarowania częstotliwości dla multipleksu I, które wykorzystywane będą w tym multipleksie po terminie, o którym mowa w ust. 2.
4. Ogłaszając informację, o której mowa w ust. 3, Przewodniczący KRRiT bierze pod uwagę w szczególności konieczność zapewnienia różnorodności programowej w ofercie programów telewizyjnych rozpowszechnianych w sposób cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną.
Art. 8. [Operator multipleksu II] Na podstawie wydanej przez Prezesa UKE rezerwacji częstotliwości w służbie radiodyfuzyjnej na cele rozpowszechniania lub rozprowadzania programów telewizyjnych w sposób cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną, ustalonych w planie zagospodarowania częstotliwości dla multipleksu II na podstawie art. 63 ust. 2 ustawy z dnia 12 lipca 2024 r. – Prawo komunikacji elektronicznej [9], nadawcy: Telewizja Polsat S.A., TVN S.A., Polskie Media S.A. oraz Telewizja Puls Sp. z o.o., rozpowszechniający w dniu wejścia w życie ustawy programy telewizyjne na podstawie koncesji na rozpowszechnianie tych programów drogą rozsiewczą naziemną w sposób analogowy, są operatorem multipleksu II do dnia upływu ważności decyzji rezerwacyjnych.
Art. 9. [Obowiązki operatora multipleksu I oraz multipleksu II] 1. Operator multipleksu I jest obowiązany do zapewniania użytkownikom nieodpłatnego dostępu do programów telewizyjnych:
1) na które udzielono nadawcom koncesji na ich rozpowszechnianie w multipleksie I;
2) rozpowszechnianych przez Telewizję Polską S.A.: „Telewizja Polska I”, „Telewizja Polska II” i regionalnych programów telewizyjnych, zgodnie z art. 7 ust. 2.
2. Operator multipleksu II jest obowiązany do zapewniania użytkownikom nieodpłatnego dostępu do programów telewizyjnych rozpowszechnianych lub rozprowadzanych w tym multipleksie.
3. Operator multipleksu I jest obowiązany do zapewnienia najpóźniej do dnia 31 lipca 2013 r. pokrycia sygnałem multipleksu I terytorium RP, na którym zamieszkuje co najmniej 95% ludności, zgodnie z warunkami określonymi w rezerwacji częstotliwości, o której mowa w art. 7.
4. Operator multipleksu II jest obowiązany do zapewnienia najpóźniej do dnia 31 lipca 2013 r. pokrycia sygnałem multipleksu II terytorium RP, na którym zamieszkuje co najmniej 95% ludności, zgodnie z warunkami określonymi w rezerwacji częstotliwości, o której mowa w art. 8.
Art. 10. [Obowiązek zawarcia umowy o świadczenie usługi transmisji sygnału programów telewizyjnych] 1. Nadawcy, którzy uzyskali rezerwację częstotliwości w służbie radiodyfuzyjnej na cele rozpowszechniania lub rozprowadzania programów telewizyjnych w sposób cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną, ustalonych w planie zagospodarowania częstotliwości dla multipleksu I i multipleksu II na podstawie art. 63 ust. 2 ustawy z dnia 12 lipca 2024 r. – Prawo komunikacji elektronicznej [10], powinni zawrzeć umowę o świadczenie usługi transmisji sygnału tych programów telewizyjnych w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy.
2. Nadawcy, którzy uzyskają rezerwację częstotliwości w służbie radiodyfuzyjnej na cele rozpowszechniania lub rozprowadzania programów telewizyjnych w sposób cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną, ustalonych w planie zagospodarowania częstotliwości dla multipleksu I na podstawie art. 112 ust. 2 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne, powinni zawrzeć umowę o świadczenie usługi transmisji sygnału tych programów telewizyjnych w terminie 30 dni od daty wydania decyzji rezerwacyjnej przez Prezesa UKE.
Art. 11. [Stosowanie przepisów Prawa telekomunikacyjnego] W sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się przepisy ustawy z dnia 12 lipca 2024 r. – Prawo komunikacji elektronicznej [11] .
Rozdział 3
Kampania informacyjna o telewizji cyfrowej
Art. 12. [Obowiązek rozpowszechniania przekazów informujących o terminach wdrożenia telewizji cyfrowej] 1. Nadawcy, o których mowa w art. 4 ust. 1, są obowiązani rozpowszechniać na własny koszt w programach telewizyjnych, o których mowa w art. 4 ust. 1, przekazy dotyczące telewizji cyfrowej, zawierające informacje dotyczące:
1) terminu zakończenia rozpowszechniania programu telewizyjnego w sposób analogowy drogą rozsiewczą naziemną;
2) sposobów dostosowania odbiornika telewizyjnego do odbioru programu telewizyjnego w sposób cyfrowy, w szczególności odbioru programu w sposób cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną;
3) numeru bezpłatnej infolinii i adresu strony internetowej, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 3, pod którymi użytkownik może uzyskać informacje, w szczególności o sposobie dostosowania odbiornika telewizyjnego do odbioru programu telewizyjnego w sposób cyfrowy, w tym odbioru programu telewizyjnego w sposób cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną.
2. Telewizja Polska S.A. jest obowiązana rozpowszechniać na własny koszt w regionalnych programach telewizyjnych przekazy informujące o terminach wdrożenia telewizji cyfrowej, określonych przez Prezesa UKE, zgodnie z art. 3 ust. 2, na obszarach terytorium RP objętych ich zasięgiem.
3. Przekazy, o których mowa w ust. 1, są realizowane w formie trzyminutowych audycji rozpowszechnianych raz w tygodniu w godzinach 1700–2100 oraz ogłoszeń i komunikatów rozpowszechnianych dwa razy każdego dnia w tygodniu w wymiarze po 30 sekund w godzinach 600–2300, z zastrzeżeniem ust. 6.
4. Przekazy, o których mowa w ust. 2, są realizowane w formie komunikatów tekstowych przy wydaniach serwisów informacyjnych.
5. Nadawcy, o których mowa w art. 4 ust. 1, są obowiązani rozpocząć rozpowszechnianie przekazów, o których mowa w ust. 1 i 2, w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy. Zakończenie rozpowszechniania przekazów następuje nie wcześniej niż z dniem 31 lipca 2013 r.
6. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji może, w drodze rozporządzenia, określić krótszy niż określony w ust. 3 czas trwania emisji audycji, ogłoszeń lub komunikatów lub zmniejszyć częstotliwość tych emisji określoną w ust. 3, biorąc pod uwagę stan wdrożenia naziemnej telewizji cyfrowej na terytorium RP, w szczególności w zakresie terminów, o których mowa w art. 3 ust. 2, a także konieczność zapewnienia skutecznej i efektywnej kampanii informacyjnej.
Art. 13. [Ograniczenie stosowania przepisów ustawy o radiofonii i telewizji] 1. Do przekazów, o których mowa w art. 12, nie stosuje się art. 16 i art. 16a ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji.
2. Audycji, o której mowa w art. 12 ust. 3, nie przerywa się w celu nadania reklamy lub telesprzedaży.
Art. 14. [Delegacja] Minister właściwy do spraw informatyzacji w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania dotyczące treści przekazów, o których mowa w art. 12 ust. 1, mając na względzie konieczność upowszechnienia informacji wymienionych w tym przepisie, w szczególności wśród osób niepełnosprawnych z powodu dysfunkcji narządu wzroku albo słuchu, oraz zapewnienie skutecznego wdrożenia telewizji cyfrowej na terytorium RP.
Art. 15. [Obowiązek informacyjny nadawców] 1. Nadawcy, o których mowa w art. 4 ust. 1, są obowiązani do zamieszczenia, w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie ustawy, na ich stronach internetowych adresu strony internetowej, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 3.
2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, wygasa z dniem 31 lipca 2013 r.
Art. 16. [Obowiązki ministra właściwego do spraw łączności dotyczące kampanii informacyjnej] 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji jest obowiązany do przeprowadzenia kampanii informacyjnej o naziemnej telewizji cyfrowej, obejmującej w szczególności:
1) popularyzowanie informacji związanych z odbiorem programu telewizyjnego w sposób cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną, w tym ich publikowanie w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego tego ministra,
2) opracowywanie i wydawanie publikacji popularyzujących wiedzę o odbiorze programu telewizyjnego w sposób cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną, w tym wydawanie broszur i ulotek,
3) zapewnienie bezpłatnej infolinii i strony internetowej w celu udzielania informacji, w szczególności o sposobie dostosowania odbiornika telewizyjnego do odbioru programu telewizyjnego w sposób cyfrowy, w tym odbioru programu telewizyjnego w sposób cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną
– z uwzględnieniem użytkowników o specjalnych potrzebach, w szczególności osób niepełnosprawnych z powodu dysfunkcji narządu wzroku albo słuchu.
2. Kampania informacyjna, o której mowa w ust. 1, rozpoczyna się z dniem wejścia w życie ustawy i jest prowadzona do dnia 31 lipca 2013 r.
3. Minister właściwy do spraw informatyzacji z dniem wejścia w życie ustawy ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego tego ministra numer bezpłatnej infolinii i adres strony internetowej, o których mowa w ust. 1 pkt 3.
Rozdział 4
Kary pieniężne
Art. 17. [Katalog czynności podlegających karze pieniężnej] Podmiot:
1) o którym mowa w art. 4 ust. 1, który nie zaprzestał wykorzystywania częstotliwości w służbie radiodyfuzyjnej w celu rozpowszechniania programu telewizyjnego w sposób analogowy drogą rozsiewczą naziemną w terminie określonym w art. 4 ust. 1 lub 2,
2) który nie wykonuje obowiązku określonego w art. 9 lub wykonuje go niezgodnie z tym przepisem,
3) który nie wykonuje obowiązków określonych w art. 10, art. 12 lub art. 15 lub wykonuje je niezgodnie z tymi przepisami
– podlega karze pieniężnej.
Art. 18. [Postępowanie w sprawie nałożenia kary pieniężnej] 1. Karę pieniężną, o której mowa w:
1) art. 17 pkt 1 i 2, nakłada w drodze decyzji administracyjnej Prezes UKE;
2) art. 17 pkt 3, nakłada w drodze decyzji administracyjnej Przewodniczący KRRiT.
2. Wysokość kary pieniężnej wynosi do 3% przychodu podmiotu, o którym mowa w art. 17, osiągniętego w poprzednim roku kalendarzowym, a przy jej nałożeniu organy, o których mowa w ust. 1, uwzględniają zakres i stopień szkodliwości naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu oraz jego możliwości finansowe.
3. Podmiot, o którym mowa w art. 17, jest obowiązany do dostarczenia organowi, o którym mowa w ust. 1, na każde jego żądanie, w terminie 30 dni od dnia otrzymania żądania, danych niezbędnych do określenia podstawy wymiaru kary pieniężnej. W przypadku niedostarczenia danych lub dostarczenia danych uniemożliwiających ustalenie podstawy wymiaru kary organ, o którym mowa w ust. 1, może ustalić w sposób szacunkowy podstawę jej wymiaru, nie mniejszą jednak niż kwota 500 tys. zł.
4. W przypadku gdy okres działalności podmiotu, o którym mowa w art. 17, jest krótszy niż rok kalendarzowy, za podstawę wymiaru kary pieniężnej przyjmuje się kwotę 500 tys. zł.
5. Kara pieniężna stanowi dochód budżetu państwa.
Art. 19. [Kara pieniężna nakładana na przedsiębiorcę sprzedającego odbiorniki cyfrowe] 1. Jeżeli przedsiębiorca, którego działalność polega na sprzedaży odbiorników cyfrowych, nie wykonuje obowiązku, o którym mowa w art. 6 ust. 1, 2 lub 5, podlega karze pieniężnej w wysokości od 1 tys. zł do 50 tys. zł.
2. Ustalając wysokość kary pieniężnej uwzględnia się stopień szkodliwości czynu, zakres naruszenia oraz dotychczasową działalność przedsiębiorcy.
3. Karę nakłada, w drodze decyzji administracyjnej, wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej.
4. Kara pieniężna stanowi dochód budżetu państwa.
Rozdział 5
Zmiany w przepisach obowiązujących
Art. 20. (pominięty)
Rozdział 6
Przepisy przejściowe, dostosowujące i końcowe
Art. 23. [Postępowanie w sprawie rezerwacji częstotliwości na cele rozpowszechniania programów telewizyjnych w sposób analogowy] Postępowania w sprawie rezerwacji częstotliwości na cele rozpowszechniania programów telewizyjnych w sposób analogowy drogą rozsiewczą naziemną albo jej zmiany, wszczęte i niezakończone w dniu wejścia w życie ustawy decyzją ostateczną, umarza się.
Art. 24. [Prawa podmiotu rozprowadzającego w dniu wejścia w życie ustawy program telewizyjny w sieci telekomunikacyjnej] Podmiot rozprowadzający w dniu wejścia w życie ustawy program telewizyjny w sieci telekomunikacyjnej może wystąpić z wnioskiem o nieodpłatne udostępnienie przez Telewizję Polską S.A. programów telewizyjnych „Telewizja Polska I”, „Telewizja Polska II” i regionalnego programu telewizyjnego oraz przez nadawców: Telewizję Polsat S.A., TVN S.A., Polskie Media S.A., Telewizję Puls Sp. z o.o., programów telewizyjnych rozpowszechnianych w dniu wejścia w życie ustawy na podstawie koncesji na rozpowszechnianie tych programów w sposób analogowy drogą rozsiewczą naziemną, nie wcześniej niż po upływie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy.
Art. 25. [Przepisy dotychczasowe] Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 132 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 22 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 132 ust. 3 tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 36 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, i mogą być zmieniane na podstawie art. 132 ust. 3 i 4 ustawy wymienionej w art. 22, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.
Art. 26. [Umowy zawarte przez nadawców przed wejściem w życie ustawy] W przypadku zawarcia przez nadawców, o których mowa w art. 10 ust. 1, umów, o których mowa w tym przepisie, przed dniem wejścia w życie ustawy, umowy te uznaje się za zawarte w trybie tej ustawy.
Art. 27. [Ważność koncesji na rozpowszechnianie programów Polsat, TVN, TV4, TV Puls w multipleksie II] Nie stwierdza się nieważności, udzielonej na rzecz Telewizji Polsat S.A., TVN S.A., Polskich Mediów S.A. oraz Telewizji Puls Sp. z o.o., koncesji na rozpowszechnianie programów Polsat, TVN, TV4, TV Puls w multipleksie II, jeżeli przed dniem wejścia w życie ustawy rozpoczęto wykorzystywanie częstotliwości w celu rozpowszechniania programu telewizyjnego w sposób cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną. Art. 158 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23) stosuje się odpowiednio.
Art. 28. [Dostosowanie decyzji przez Prezesa UKE w sprawie rezerwacji częstotliwości dla nadawców] Prezes UKE w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy dostosuje z urzędu decyzje w sprawie rezerwacji częstotliwości dla nadawców, o których mowa w art. 4, w zakresie, o którym mowa w art. 115 ust. 4 i art. 115b ustawy zmienianej w art. 22.
Art. 29. [Ocena realizacji obowiązku rozprowadzania programów Telewizja Polska I, Telewizja Polska II] Pierwszą ocenę realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 43 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 20, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, Przewodniczący KRRiT przeprowadza najpóźniej do dnia 31 grudnia 2011 r.
Art. 30. [Limit wydatków budżetu państwa będący skutkiem finansowym ustawy] 1. W latach 2013–2022 maksymalny limit wydatków budżetu państwa będący skutkiem finansowym ustawy wynosi 32 551 tys. zł, z tym że w:
1) 2013 r. – 32 551 tys. zł;
2) latach 2014–2022 – 0 zł.
2. W przypadku zagrożenia przekroczenia na dany rok budżetowy maksymalnego limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, zastosowany zostanie mechanizm korygujący polegający na ograniczeniu form kampanii informacyjnej o telewizji cyfrowej.
3. Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitów wydatków, o których mowa w ust. 1, oraz wdrożenia mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 2, jest minister właściwy do spraw informatyzacji.
Art. 31. [Wejście w życie] Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 6 i art. 19, które wchodzą w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.
1) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/136/WE z dnia 25 listopada 2009 r. zmieniającej dyrektywę 2002/22/WE w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników, dyrektywę 2002/58/WE dotyczącą przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 w sprawie współpracy między organami krajowymi odpowiedzialnymi za egzekwowanie przepisów prawa w zakresie ochrony konsumentów (Dz. Urz. UE L 337 z 18.12.2009, str. 11).
[1] Art. 2 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 41 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 12 lipca 2024 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo komunikacji elektronicznej (Dz.U. poz. 1222). Zmiana weszła w życie 10 listopada 2024 r.
[2] Art. 2 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 41 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 12 lipca 2024 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo komunikacji elektronicznej (Dz.U. poz. 1222). Zmiana weszła w życie 10 listopada 2024 r.
[3] Art. 2 pkt 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 41 pkt 1 lit. c) ustawy z dnia 12 lipca 2024 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo komunikacji elektronicznej (Dz.U. poz. 1222). Zmiana weszła w życie 10 listopada 2024 r.
[4] Art. 2 pkt 6 w brzmieniu ustalonym przez art. 41 pkt 1 lit. d) ustawy z dnia 12 lipca 2024 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo komunikacji elektronicznej (Dz.U. poz. 1222). Zmiana weszła w życie 10 listopada 2024 r.
[5] Art. 6 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 41 pkt 2 ustawy z dnia 12 lipca 2024 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo komunikacji elektronicznej (Dz.U. poz. 1222). Zmiana weszła w życie 10 listopada 2024 r.
[6] Ustawa utraciła moc 25 grudnia 2014 r. na podstawie art. 52 pkt 1 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. poz. 827), która weszła w życie 25 grudnia 2014 r.
[7] Art. 7 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 41 pkt 3 ustawy z dnia 12 lipca 2024 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo komunikacji elektronicznej (Dz.U. poz. 1222). Zmiana weszła w życie 10 listopada 2024 r.
[8] Art. 7 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 41 pkt 3 ustawy z dnia 12 lipca 2024 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo komunikacji elektronicznej (Dz.U. poz. 1222). Zmiana weszła w życie 10 listopada 2024 r.
[9] Art. 8 w brzmieniu ustalonym przez art. 41 pkt 3 ustawy z dnia 12 lipca 2024 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo komunikacji elektronicznej (Dz.U. poz. 1222). Zmiana weszła w życie 10 listopada 2024 r.
[10] Art. 10 w brzmieniu ustalonym przez art. 41 pkt 3 ustawy z dnia 12 lipca 2024 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo komunikacji elektronicznej (Dz.U. poz. 1222). Zmiana weszła w życie 10 listopada 2024 r.
[11] Art. 11 w brzmieniu ustalonym przez art. 41 pkt 4 ustawy z dnia 12 lipca 2024 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo komunikacji elektronicznej (Dz.U. poz. 1222). Zmiana weszła w życie 10 listopada 2024 r.
