Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2015-10-22 do 2022-04-23
Wersja archiwalna od 2015-10-22 do 2022-04-23
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA OBRONY NARODOWEJ
z dnia 12 października 2005 r.
w sprawie szczegółowych warunków wykonywania działalności telekomunikacyjnej
z dnia 12 października 2005 r. (Dz.U. z 2005 r., Nr 207, poz. 1736)
t.j. z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r., poz. 1669)
Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2014 r. poz. 243, z późn. zm.) zarządza się, co następuje:
Rozdział 1
Przepisy ogólne
§ 1.[Zakres przedmiotowy] Rozporządzenie określa szczegółowe warunki:
1) wykonywania działalności telekomunikacyjnej przez:
a) komórki organizacyjne i jednostki organizacyjne podległe Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowane – dla własnych potrzeb,
b) jednostki sił zbrojnych obcych państw oraz jednostki organizacyjne innych zagranicznych organów państwowych, przebywające czasowo na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umów, których Rzeczpospolita Polska jest stroną – na czas pobytu;
2) używania urządzeń radiowych przez komórki i jednostki, o których mowa w pkt 1.
§ 2.[Definicje] Określenia użyte w rozporządzeniu oznaczają:
1) limit – kwotę wydatków za usługi telekomunikacyjne świadczone w ramach wojskowego systemu telekomunikacyjnego przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych, finansowaną z budżetu państwa, z części, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej;
2) organizator wojskowego systemu telekomunikacyjnego – komórkę organizacyjną Ministerstwa Obrony Narodowej lub jednostkę organizacyjną Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej właściwą w zakresie normowania, kierowania, nadzorowania i koordynowania całokształtu zagadnień związanych z rozwojem, organizacją, funkcjonowaniem oraz rozbudową i modernizacją wojskowego systemu telekomunikacyjnego oraz wykorzystywaniem sieci telekomunikacyjnych przedsiębiorców telekomunikacyjnych dla potrzeb tego systemu;
3) podsystem telekomunikacyjny – dającą się wyodrębnić część składową wojskowego systemu telekomunikacyjnego, przeznaczoną do przekazywania informacji za pomocą określonego rodzaju urządzeń telekomunikacyjnych;
4) punkt styku sieci – fizyczne i logiczne połączenie publicznych sieci telekomunikacyjnych z siecią telekomunikacyjną wojskowego systemu telekomunikacyjnego lub sieci telekomunikacyjnych jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 4 pkt 1, 2, 4, 5, 7 i 8 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne, z siecią telekomunikacyjną wojskowego systemu telekomunikacyjnego;
5) urządzenie końcowe wojskowego systemu telekomunikacyjnego – urządzenie końcowe, zapewniające współpracę z wojskowym systemem telekomunikacyjnym, dołączane bezpośrednio lub pośrednio do zakończenia tej sieci;
6) ustawa – ustawę z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne;
7) wojskowy system telekomunikacyjny – zbiór urządzeń i linii telekomunikacyjnych, metod i procedur przekazywania informacji dla potrzeb Ministerstwa Obrony Narodowej oraz Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej za pomocą przewodów, fal radiowych bądź optycznych lub innych środków wykorzystujących energię elektromagnetyczną, zarządzanych przez organizatora wojskowego systemu telekomunikacyjnego;
8) wojskowy węzeł łączności – wzajemnie ze sobą powiązany zespół urządzeń telekomunikacyjnych rozmieszczonych w terenie lub w obiekcie, przeznaczony do realizacji połączeń oraz administrowania w ramach wojskowego systemu telekomunikacyjnego siecią telekomunikacyjną na określonym obszarze;
9) wydatki scentralizowane – wydatki związane z wykonywaniem działalności telekomunikacyjnej ponoszone przez organizatora wojskowego systemu telekomunikacyjnego lub dysponenta środków budżetowych realizującego jego zlecenia;
10) wydatki zdecentralizowane – wydatki związane z wykonywaniem działalności telekomunikacyjnej ponoszone przez innych niż organizator wojskowego systemu telekomunikacyjnego dysponentów środków finansowych pochodzących z budżetu państwa, z części, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej;
11) wykonywanie działalności telekomunikacyjnej w wojskowym systemie telekomunikacyjnym – eksploatację urządzeń i linii telekomunikacyjnych, a także udostępnianie w wojskowym systemie telekomunikacyjnym usług telekomunikacyjnych dostarczanych przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych oraz zasady rozliczeń z tym związane.
Rozdział 2
Przeznaczenie wojskowego systemu telekomunikacyjnego
§ 3.[Przeznaczenie wojskowego systemu telekomunikacyjnego] Wojskowy system telekomunikacyjny jest przeznaczony do przekazywania informacji następującym użytkownikom:
1) komórkom organizacyjnym Ministerstwa Obrony Narodowej;
2) jednostkom organizacyjnym podległym Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanym, będącym jednostkami budżetowymi, w tym również jednostkom Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w czasie ich użycia lub pobytu poza granicami państwa;
3) (uchylony);
4) (uchylony).
§ 4.[Wykorzystywanie wojskowego systemu telekomunikacyjnego] 1. Wojskowy system telekomunikacyjny, w przypadku posiadania możliwości technicznych, może być wykorzystywany przez:
1) jednostki organizacyjne nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej, działające na zasadach samofinansowania;
2) przedsiębiorstwa państwowe, dla których Minister Obrony Narodowej jest organem założycielskim – na ich wniosek;
3) wojskowe organizacje społeczne i kombatanckie, współpracujące z komórkami organizacyjnymi Ministerstwa Obrony Narodowej w zakresie promocji obronności państwa;
4) instytucje administracji państwowej w celu umożliwienia współpracy w zakresie bezpieczeństwa państwa w sytuacjach szczególnych zagrożeń, wojny, kryzysów oraz zwalczania klęsk żywiołowych;
5) emerytów i rencistów wojskowych.
2. Wojskowy system telekomunikacyjny może być również wykorzystywany przez jednostki sił zbrojnych obcych państw przebywające czasowo na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jednostki te mogą wykorzystywać częstotliwości będące w dyspozycji Ministra Obrony Narodowej dla potrzeb używanych przez nie urządzeń radiowych – na podstawie dokumentów wymaganych w tym zakresie (stosownych umów).
§ 5.[Rola wojskowego systemu telekomunikacyjnego] 1. Wojskowy system telekomunikacyjny zapewnia wykonywanie działalności telekomunikacyjnej w sposób ciągły, w tym również w sytuacjach szczególnych zagrożeń, o których mowa w art. 176a ust. 1 ustawy, poprzez wykorzystywanie sieci telekomunikacyjnych:
1) własnych;
2) innych działów administracji rządowej lub Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego i instytucji Unii Europejskiej – na podstawie porozumień;
3) przedsiębiorców telekomunikacyjnych na podstawie:
a) umów,
b) zasad określonych w planach działań, o których mowa w art. 176a ust. 2 ustawy,
c) decyzji organu regulacyjnego w dziedzinie rynku usług telekomunikacyjnych i pocztowych, o której mowa w art. 178 ust. 1 ustawy.
2. Organizator wojskowego systemu telekomunikacyjnego, w celu zapewnienia ciągłości wykonywania działalności telekomunikacyjnej przez wojskowy system telekomunikacyjny:
1) występuje do organu regulacyjnego w dziedzinie rynku usług telekomunikacyjnych i pocztowych o uzyskanie danych dotyczących infrastruktury telekomunikacyjnej eksploatowanej lub używanej przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych, niezbędnej do przygotowania systemów łączności na potrzeby obronne państwa, w tym systemu kierowania bezpieczeństwem narodowym, w celu przeprowadzenia analizy potrzeb, warunków i sposobów świadczenia usług telekomunikacyjnych na rzecz obronności państwa, w tym realizacji zadań wynikających z obowiązku państwa gospodarza;
2) przekazuje organowi regulacyjnemu w dziedzinie rynku usług telekomunikacyjnych i pocztowych informacje o wykorzystywanej infrastrukturze przedsiębiorców telekomunikacyjnych, zaplanowanej do wykorzystania na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w sytuacjach szczególnych zagrożeń, o których mowa w art. 176a ust. 1 ustawy.
§ 6.[Obowiązki organizatora wojskowego systemu telekomunikacyjnego] 1. Organizator wojskowego systemu telekomunikacyjnego, na podstawie wymagań technicznych i organizacyjnych uprawnionych jednostek organizacyjnych Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Żandarmerii Wojskowej, zapewnia techniczne i organizacyjne warunki:
1) realizacji przez Służbę Kontrwywiadu Wojskowego czynności określonych w art. 31 [1] ust. 4 pkt 3 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego (Dz. U. z 2014 r. poz. 253, z późn. zm.);
2) przekazywania Służbie Kontrwywiadu Wojskowego informacji, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego, i Żandarmerii Wojskowej, o której mowa w art. 30 ust. 1 [2] ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 568, z późn. zm.);
3) kontroli i utrwalania treści rozmów, o których mowa w art. 237 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.).
2. Organizator wojskowego systemu telekomunikacyjnego przygotowuje warunki, o których mowa w ust. 1, poprzez przygotowanie, uruchomienie i eksploatację systemów technicznych stosownie do przydzielonych środków budżetowych oraz zorganizowanie pracy personelu.
Rozdział 3
Instalowanie urządzeń końcowych wojskowego systemu telekomunikacyjnego
§ 7.[Umowa w sprawie instalacji urządzeń końcowych wojskowego systemu telekomunikacyjnego] Instalowanie urządzeń końcowych wojskowego systemu telekomunikacyjnego i przyznawanie uprawnień do realizacji połączeń w sieci przedsiębiorców telekomunikacyjnych, na potrzeby użytkowników wymienionych w § 4 ust. 1, dokonuje się na podstawie umowy zawartej przez nich z szefem właściwego terytorialnie węzła łączności.
§ 8.[Przesłanki możliwości zainstalowania urządzeń końcowych wojskowego systemu telekomunikacyjnego] Szef właściwego terytorialnie węzła łączności instaluje urządzenia końcowe wojskowego systemu telekomunikacyjnego i przyznaje uprawnienia do połączeń w sieci przedsiębiorców telekomunikacyjnych w kwaterach i lokalach mieszkalnych żołnierzy zawodowych i pracowników wojska, jeżeli uzasadniają to zadania służbowe wykonywane przez te osoby na zajmowanych stanowiskach służbowych.
Rozdział 4
Współpraca wojskowego systemu telekomunikacyjnego z sieciami przedsiębiorców telekomunikacyjnych oraz jednostkami organizacyjnymi administracji państwowej prowadzącymi działalność telekomunikacyjną na potrzeby własne z wykorzystaniem posiadanej infrastruktury telekomunikacyjnej
§ 9.[Negocjacje i umowy prowadzone i zawierane przez wojskowego organizatora systemu telekomunikacyjnego] 1. Organizator wojskowego systemu telekomunikacyjnego prowadzi negocjacje i zawiera:
1) umowy ramowe i szczegółowe z przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi wskazanymi w przepisach wydanych na podstawie art. 6 ustawy z dnia 23 sierpnia 2001 r. o organizowaniu zadań na rzecz obronności państwa realizowanych przez przedsiębiorców (Dz. U. Nr 122, poz. 1320 oraz z 2002 r. Nr 188, poz. 1571) w sprawach:
a) połączeń sieci (budowy punktów styku sieci),
b) udostępniania łączy, traktów analogowych i kanałów cyfrowych w publicznej sieci telekomunikacyjnej do budowy elementów wojskowego systemu telekomunikacyjnego i jego rozbudowy,
c) współpracy służb technicznych w zakresie eksploatacji urządzeń telekomunikacyjnych oraz przepływu informacji w celu zapobiegania i minimalizacji skutków awarii;
2) porozumienia z jednostkami organizacyjnymi, o których mowa w art. 4 pkt 1, 2, 4, 5, 7 i 8 ustawy, w sprawach:
a) wymienionych w pkt 1,
b) udostępniania wojskowej infrastruktury telekomunikacyjnej, jak również zasad wzajemnego przekazywania materiałów i urządzeń telekomunikacyjnych,
c) podejmowania wspólnych przedsięwzięć w zakresie budowy, rozbudowy i modernizacji sieci telekomunikacyjnych, niezbędnych dla obronności państwa;
3) umowy o naprawę i konserwację oraz utrzymywanie w stałej gotowości technicznej urządzeń i linii telekomunikacyjnych.
2. Porozumienia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, precyzują:
1) sytuacje, w których realizowane będą przedsięwzięcia związane z udostępnianiem zasobów infrastruktury telekomunikacyjnej;
2) procedury opisujące zasady udostępniania przedmiotowej infrastruktury;
3) wzory dokumentów związanych z realizacją powyższych przedsięwzięć.
§ 10.[Zgoda na nieodpłatne wykorzystanie elementów wojskowej infrastruktury telekomunikacyjnej] Organizator wojskowego systemu telekomunikacyjnego może wyrazić zgodę na nieodpłatne wykorzystanie elementów wojskowej infrastruktury telekomunikacyjnej niezbędnej do realizacji punktów styku sieci z jednostkami organizacyjnymi, o których mowa w art. 4 pkt 1, 2, 4, 5, 7 i 8 ustawy, oraz przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi.
§ 11.[Uprawnienia szefów węzłów łączności] 1. Szefowie węzłów łączności stosownie do ich właściwości terytorialnej mogą:
1) zawierać umowy szczegółowe wyłącznie z przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi, z którymi organizator wojskowego systemu telekomunikacyjnego zawarł umowy ramowe;
2) w uzgodnieniu z organizatorem wojskowego systemu telekomunikacyjnego w ramach porozumień, o których mowa w § 9 ust. 1 pkt 2, zawierać z jednostkami organizacyjnymi, o których mowa w art. 4 pkt 2, 4, 5, 7 i 8 ustawy, umowy dotyczące współpracy lokalnej;
3) w uzgodnieniu z właściwym dysponentem środków budżetowych, przyznawać uprawnienia do połączeń w sieci przedsiębiorców telekomunikacyjnych:
a) finansowanych z budżetu państwa, z części, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej – obejmujące połączenia służbowe użytkowników wymienionych w § 3 pkt 1 i 2 – stosownie do przyznanych limitów,
b) za zwrotem poniesionych wydatków telekomunikacyjnych:
– w razie przekroczenia przydzielonego limitu dla urządzeń końcowych zainstalowanych w kwaterach i lokalach mieszkalnych uprawnionych żołnierzy zawodowych i pracowników wojska,
– na potrzeby jednostek wojskowych sił zbrojnych obcych państw przebywających czasowo na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
c) finansowanych w ramach sum na zlecenie ze środków uzyskanych od użytkowników wymienionych w § 4 ust. 1;
4) przyznawać uprawnienia do połączeń w sieciach przedsiębiorców telekomunikacyjnych wojskowym stacjom telefonicznym w kwaterach i lokalach mieszkalnych żołnierzy zawodowych i pracowników wojska – na podstawie zawieranych z nimi umów – bez przydzielania limitów finansowych.
2. Umowy szczegółowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1, zawierane są na okres nie dłuższy niż 1 rok, z możliwością przedłużania poprzez sporządzenie pisemnego aneksu, i zawierają:
1) zasady budowy i uruchamiania oraz warunki techniczne styku sieci;
2) zasady świadczenia usług telekomunikacyjnych oraz ich zakres;
3) zasady finansowania i rozliczeń dostarczanych usług;
4) zasady współdziałania służb technicznych w zakresie usuwania awarii w zasobach stron.
3. W przypadkach podyktowanych potrzebami Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz zadaniami wynikającymi z art. 176 ustawy należy dążyć do organizacji punktów styku sieci na terenie wojskowych węzłów łączności. Dokumentacja związana z realizacją przedmiotowego przedsięwzięcia każdorazowo podlega zatwierdzeniu przez organizatora wojskowego systemu telekomunikacyjnego.
4. Szefowie węzłów łączności uzgadniają z dysponentami budżetowymi trzeciego stopnia – w zakresie finansowania – oraz z organizatorem wojskowego systemu telekomunikacyjnego zamierzenia związane z inwestycjami, zakupami, nawiązywaniem współpracy z przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi.
Rozdział 5
Używanie urządzeń radiowych przez komórki organizacyjne i jednostki organizacyjne podległe Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowane oraz jednostki sił zbrojnych obcych państw przebywające czasowo na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
§ 12.[Używanie urządzeń radiowych] Podczas używania urządzeń radiowych komórki i jednostki organizacyjne:
1) wykorzystują częstotliwości lub zakresy częstotliwości uzgodnione i przydzielone przez jednostkę organizacyjną podległą Ministrowi Obrony Narodowej właściwą w sprawach zarządzania częstotliwościami;
2) stosują się do wymagań eksploatacyjnych urządzeń lub systemu, w którym działają urządzenia.
§ 13.[Uzgodnienia koordynacyjne] Jeżeli komórki i jednostki organizacyjne używają urządzeń radiowych wykorzystujących częstotliwości lub zakresy częstotliwości współużytkowane z innymi użytkownikami widma częstotliwości radiowych, jednostka organizacyjna podległa Ministrowi Obrony Narodowej właściwa w sprawach zarządzania częstotliwościami dokonuje uzgodnień koordynacyjnych z organem regulacyjnym w dziedzinie rynku usług telekomunikacyjnych i pocztowych.
§ 14.[Odpowiednie stosowanie przepisu § 12] Przepis § 12 stosuje się odpowiednio do używania urządzeń radiowych przez jednostki sił zbrojnych obcych państw, przebywające czasowo na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
§ 15.[Odesłanie do przepisów dotyczących gospodarowania częstotliwościami] Szczegółowe zasady gospodarowania zasobami częstotliwości fal radiowych i zapewniania kompatybilności elektromagnetycznej urządzeń radiowych używanych w komórkach i jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych określają przepisy dotyczące gospodarowania częstotliwościami.
Rozdział 6
Rozliczenia wydatków telekomunikacyjnych
§ 16.[Limity finansowe] Dysponenci środków budżetowych, o których mowa w § 2 pkt 10, na wydatki związane z wykorzystywaniem urządzeń końcowych wojskowego systemu telekomunikacyjnego, ustalone przez organizatora wojskowego systemu telekomunikacyjnego w odrębnym trybie, przyznają limity finansowe dla komórek i jednostek organizacyjnych przez nich finansowanych.
§ 17.[Dokonywanie podziału przyznanego limitu na poszczególnych użytkowników urządzeń końcowych wojskowego systemu telekomunikacyjnego] Dyrektorzy (szefowie, dowódcy, komendanci) komórek i jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych dokonują podziału przyznanego limitu na poszczególnych użytkowników urządzeń końcowych wojskowego systemu telekomunikacyjnego według potrzeb wynikających z realizowanych zadań służbowych.
§ 18.[Opłaty za połączenia przekraczające przyznane limity] 1. Użytkownicy urządzeń końcowych wojskowego systemu telekomunikacyjnego za zrealizowane połączenia w sieci przedsiębiorców telekomunikacyjnych przekraczające przyznany limit ponoszą opłaty według cennika usług telekomunikacyjnych danego przedsiębiorcy telekomunikacyjnego – do wysokości równowartości przekroczonego limitu.
2. W uzasadnionych przypadkach, w szczególności w razie nałożenia na użytkownika urządzenia końcowego wojskowego systemu telekomunikacyjnego dodatkowych, wcześniej nieplanowanych zadań służbowych, przekroczenie limitu finansowane jest z budżetu państwa, z części, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej – na wniosek uprawnionej osoby funkcyjnej określonej w § 17.
§ 19.[Zasady dokonywania rozliczenia wydatków telekomunikacyjnych na rzecz przedsiębiorców telekomunikacyjnych] Rozliczenia wydatków telekomunikacyjnych na rzecz przedsiębiorców telekomunikacyjnych wskazanych w przepisach wydanych na podstawie art. 6 ustawy z dnia 23 sierpnia 2001 r. o organizowaniu zadań na rzecz obronności państwa realizowanych przez przedsiębiorców i jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 4 pkt 1, 2, 4, 5, 7 i 8 ustawy, dokonuje się według następujących zasad:
1) za dzierżawę łączy telekomunikacyjnych – w ramach wydatków scentralizowanych;
2) za służbowe połączenia telefoniczne realizowane w sieciach przedsiębiorców telekomunikacyjnych i finansowane z budżetu państwa, z części, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej, na podstawie cenników usług telekomunikacyjnych przewidzianych umowami szczegółowymi zawartymi z przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi – w ramach wydatków zdecentralizowanych;
3) za połączenia telefoniczne użytkowników wymienionych w § 4 ust. 1, realizowane za odpłatnością, na podstawie cenników usług telekomunikacyjnych, o których mowa w pkt 2:
a) ze środków zleceniodawcy w ramach sum na zlecenie, o których mowa w § 11 ust. 1 pkt 3 lit. c,
b) bezpośrednio, na podstawie odrębnego rachunku;
4) (uchylony).
§ 20.[Rozliczenie wydatków telekomunikacyjnych z dowództwami oraz agencjami Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego i instytucji Unii Europejskiej] Rozliczenia wydatków telekomunikacyjnych z dowództwami oraz agencjami Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego i instytucji Unii Europejskiej za łącza krajowe i międzynarodowe dokonuje się na podstawie otrzymanych zamówień – w ramach wydatków scentralizowanych, z zarachowaniem uzyskanych zwrotów na zmniejszenie wydatków telekomunikacyjnych poniesionych w danym roku przez jednostkę budżetową.
§ 21.[Zasady dokonywania rozliczenia wydatków telekomunikacyjnych z jednostkami sił zbrojnych obcych państw przebywającymi czasowo na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej] Rozliczenia wydatków telekomunikacyjnych z jednostkami sił zbrojnych obcych państw przebywającymi czasowo na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dokonuje się według następujących zasad:
1) za łącza w relacjach krajowych i międzynarodowych na podstawie otrzymanych zamówień – w ramach wydatków scentralizowanych;
2) za połączenia z sieci wojskowego systemu telekomunikacyjnego do sieci przedsiębiorców telekomunikacyjnych – w ramach wydatków zdecentralizowanych – z zarachowaniem uzyskanych zwrotów na zmniejszenie wydatków telekomunikacyjnych poniesionych w danym roku przez jednostkę budżetową;
3) w przypadku wystąpienia potrzeby udostępnienia jednostkom sił zbrojnych państw obcych urządzeń końcowych przedsiębiorców telekomunikacyjnych uprawnionym do zawarcia stosownych umów z przedsiębiorcą telekomunikacyjnym jest właściwy terytorialnie uprawniony szef węzła łączności. Rozliczeń dokonuje się według zasad określonych w pkt 2.
§ 22.[Czynności wolne od opłat abonamentowych] Nie pobiera się abonamentu za korzystanie z telefonicznego podsystemu telekomunikacyjnego oraz należności za rozmowy wewnętrzne i instalacje urządzeń końcowych.
§ 23.[Odesłanie] Zasady rozliczeń za:
1) wykorzystywanie w wojskowym systemie telekomunikacyjnym zasobów numeracji określa art. 184 ustawy;
2) prawo do dysponowania częstotliwościami radiowymi określa art. 185 ustawy.
Rozdział 7
Przepis końcowy
§ 24.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.1)
1) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie szczegółowych warunków wykonywania działalności telekomunikacyjnej i używania urządzeń radiowych przez komórki i jednostki organizacyjne resortu obrony narodowej oraz przez jednostki sił zbrojnych obcych państw, przebywające czasowo na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 98, poz. 886), które utraciło moc dnia 4 września 2005 r. na podstawie art. 223 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2014 r. poz. 243).
[1] Utraci moc 7 lutego 2016 r. w zakresie, w jakim nie przewiduje gwarancji niezwłocznego, komisyjnego i protokolarnego zniszczenia materiałów zawierających informacje objęte zakazami dowodowymi, co do których sąd nie uchylił tajemnicy zawodowej bądź uchylenie było niedopuszczalne, na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 lipca 2014 r. (Dz. U. poz. 1055).
[2] Utraci moc 7 lutego 2016 r. przez to, że nie przewiduje niezależnej kontroli udostępniania danych telekomunikacyjnych, o których mowa w art. 180c i art. 180d ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2014 r. poz. 243), na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 lipca 2014 r. (Dz. U. poz. 1055).