§ 1.[Zakres regulacji] Rozporządzenie określa wysokość oraz tryb przyznawania i wypłacania należności zagranicznej, jednorazowego zasiłku adaptacyjnego i dodatku wojennego oraz rodzaje, wysokość, a także tryb przyznawania i wypłacania innych należności pieniężnych przysługujących żołnierzom zawodowym:

1) wyznaczonym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa:

a) w polskich przedstawicielstwach wojskowych przy organizacjach międzynarodowych lub przy międzynarodowych strukturach wojskowych,

b) bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych strukturach wojskowych,

c) w ataszatach obrony przy przedstawicielstwach dyplomatycznych i w stałych przedstawicielstwach przy organizacjach międzynarodowych, podległych ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej „placówkami zagranicznymi”,

d) przy siłach zbrojnych albo przy innych strukturach obronnych państw obcych;

2) skierowanym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa:

a) w charakterze obserwatorów wojskowych lub osób posiadających status obserwatora wojskowego – do misji organizacji międzynarodowych lub sił wielonarodowych,

b) do kwater głównych, dowództw lub sztabów misji organizacji międzynarodowych lub sił wielonarodowych,

c) w składzie jednostek wojskowych użytych poza granicami państwa zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r. poz. 1510) w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub w celu wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom,

d) w składzie jednostek wojskowych, których pobyt poza granicami państwa zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w lit. c, ma na celu udział w szkoleniach lub ćwiczeniach wojskowych, akcjach ratowniczych, poszukiwawczych lub humanitarnych albo w przedsięwzięciach reprezentacyjnych,

e) w celu zabezpieczenia funkcjonowania jednostki wojskowej użytej zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w lit. c, w rejonie jej działania albo zapewnienia organizacji funkcjonowania i sprawowania działalności kontrolnej tej jednostki wojskowej w rejonie jej działania.

§ 2.[Należność zagraniczna żołnierza zawodowego wyznaczonego do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa] 1. Żołnierz zawodowy, o którym mowa w § 1 pkt 1, otrzymuje należność zagraniczną w miesięcznej wysokości określonej przy zastosowaniu następujących mnożników:

1) 6,9 – zajmujący stanowisko służbowe:

a) o stopniu etatowym nie niższym niż generała brygady (kontradmirała),

b) attaché obrony,

c) doradcy do spraw obronnych w Stałym Przedstawicielstwie Rzeczypospolitej Polskiej przy Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego w Brukseli,

d) starszego doradcy wojskowego w placówce zagranicznej innej niż wymieniona w lit. c,

2) 6,5 – zajmujący stanowisko służbowe przedstawiciela wojskowego o stopniu etatowym niższym niż generała brygady (kontradmirała) albo stanowisko służbowe szefa zespołu łącznikowego, szefa zarządu lub zastępcy attaché obrony,

3) 6,0 – zajmujący inne niż wymienione w pkt 1 i 2 stanowisko służbowe przewidziane dla oficera starszego,

4) 5,4 – zajmujący stanowisko służbowe przewidziane dla oficera młodszego,

5) 5,0 – zajmujący stanowisko służbowe przewidziane dla podoficera,

6) 4,5 – zajmujący stanowisko służbowe przewidziane dla szeregowego zawodowego

– stawki dodatku zagranicznego bazowego ustalonego dla państwa, w którym żołnierz pełni służbę, na podstawie przepisów w sprawie dodatku zagranicznego i świadczeń przysługujących członkom służby zagranicznej wykonującym obowiązki służbowe w placówce zagranicznej, wydanych na podstawie art. 30 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej (Dz. U. Nr 128, poz. 1403, z późn. zm.), zwanej dalej „kwotą bazową”.

2. Żołnierzowi zawodowemu pełniącemu służbę w placówce zagranicznej stawkę należności zagranicznej wynikającą z ust. 1 podwyższa się o 20% kwoty bazowej.

3. Należność zagraniczną, o której mowa w ust. 1, wypłaca się żołnierzowi zawodowemu za okres od dnia objęcia stanowiska służbowego poza granicami państwa do dnia zwolnienia z tego stanowiska. Dowódca jednostki wojskowej właściwy w sprawie wypłaty należności zagranicznej na wniosek żołnierza może wypłacić zaliczkę na poczet należności zagranicznej, o której mowa w ust. 1.

3a. W przypadku obniżenia kwoty bazowej żołnierz zawodowy, który objął stanowisko służbowe poza granicami państwa, otrzymuje należność zagraniczną w dotychczasowej wysokości, do dnia zwolnienia z tego stanowiska.

4. Wypłaty należności zagranicznej, o której mowa w ust. 1, dokonuje się miesięcznie z góry w pierwszym dniu roboczym miesiąca, za który należność przysługuje.

5. Należność zagraniczna, o której mowa w ust. 1, za jeden dzień wynosi 1/30 jej miesięcznej stawki.

6. Należność zagraniczna, o której mowa w ust. 1, jest wypłacana w walucie kwoty bazowej ustalonej dla państwa, w którym żołnierz zawodowy pełni służbę, na wskazany przez niego rachunek bankowy w kraju lub za granicą. Na wniosek żołnierza należność zagraniczna może być wypłacana w złotych na wskazany prowadzony w kraju rachunek bankowy lub rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową.

7. W przypadku braku możliwości dokonania wypłaty na rachunek, o którym mowa w ust. 6, wypłaty należności zagranicznej dokonuje się na warunkach ustalonych w pisemnym porozumieniu zawartym pomiędzy żołnierzem zawodowym a płatnikiem należności zagranicznej.

8. Do przeliczania należności zagranicznej, o której mowa w ust. 1, na złote przyjmuje się średnie kursy walut w Narodowym Banku Polskim obowiązujące w pierwszym dniu miesiąca kalendarzowego poprzedzającego miesiąc, za który należność przysługuje.

§ 3.[Należność zagraniczna obserwatora wojskowego] 1. Żołnierz zawodowy, o którym mowa w § 1 pkt 2 lit. a, otrzymuje należność zagraniczną w miesięcznej wysokości określonej przy zastosowaniu mnożnika 2,2 stawki najniższego uposażenia zasadniczego żołnierza zawodowego, zwanego dalej „najniższym uposażeniem”.

2. Należność zagraniczną, o której mowa w ust. 1, wypłaca się na podstawie decyzji dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego w sprawach organizacji współpracy międzynarodowej.

3. Należność zagraniczną, o której mowa w ust. 1, wypłaca się za okres od dnia przekroczenia granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej w drodze za granicę do dnia jej ponownego przekroczenia w drodze powrotnej do kraju.

4. Wypłaty należności zagranicznej, o której mowa w ust. 1, dokonuje się miesięcznie z dołu do dwudziestego dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który należność przysługuje.

5. Do ustalania i wypłacania należności zagranicznej, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy § 2 ust. 5 oraz § 4 ust. 12 i 12a pkt 1.

§ 4.[Należność zagraniczna żołnierza skierowanego do kwater głównych, dowództw lub sztabów misji organizacji] 1. Żołnierz zawodowy, o którym mowa w § 1 pkt 2 lit. b i c, otrzymuje należność zagraniczną w miesięcznej wysokości, określonej przy zastosowaniu następujących mnożników najniższego uposażenia:

1) 6,00 – jeżeli został skierowany do wykonywania zadań na stanowisku służbowym przewidzianym dla generała broni (admirała floty);

2) 5,50 – jeżeli został skierowany do wykonywania zadań na stanowisku służbowym przewidzianym dla generała dywizji (wiceadmirała);

3) 5,00 – jeżeli został skierowany do wykonywania zadań na stanowisku służbowym przewidzianym dla generała brygady (kontradmirała);

4) 3,80 – jeżeli został skierowany do wykonywania zadań na stanowisku służbowym przewidzianym dla pułkownika (komandora);

5) 3,50 – jeżeli został skierowany do wykonywania zadań na stanowisku służbowym przewidzianym dla podpułkownika (komandora porucznika);

6) 3,10 – jeżeli został skierowany do wykonywania zadań na stanowisku służbowym przewidzianym dla majora (komandora podporucznika);

7) 2,70 – jeżeli został skierowany do wykonywania zadań na stanowisku służbowym przewidzianym dla kapitana (kapitana marynarki);

8) 2,30 – jeżeli został skierowany do wykonywania zadań na stanowisku służbowym przewidzianym dla porucznika (porucznika marynarki);

9) 2,10 – jeżeli został skierowany do wykonywania zadań na stanowisku służbowym przewidzianym dla podporucznika (podporucznika marynarki);

10) 2,00 – jeżeli został skierowany do wykonywania zadań na stanowisku służbowym przewidzianym dla starszego chorążego sztabowego (starszego chorążego sztabowego marynarki);

11) 1,95 – jeżeli został skierowany do wykonywania zadań na stanowisku służbowym przewidzianym dla starszego chorążego (starszego chorążego marynarki);

12) 1,90 – jeżeli został skierowany do wykonywania zadań na stanowisku służbowym przewidzianym dla chorążego (chorążego marynarki);

13) 1,85 – jeżeli został skierowany do wykonywania zadań na stanowisku służbowym przewidzianym dla młodszego chorążego (młodszego chorążego marynarki);

14) 1,80 – jeżeli został skierowany do wykonywania zadań na stanowisku służbowym przewidzianym dla starszego sierżanta (starszego bosmana);

15) 1,75 – jeżeli został skierowany do wykonywania zadań na stanowisku służbowym przewidzianym dla sierżanta (bosmana);

16) 1,70 – jeżeli został skierowany do wykonywania zadań na stanowisku służbowym przewidzianym dla plutonowego (bosmanmata);

17) 1,65 – jeżeli został skierowany do wykonywania zadań na stanowisku służbowym przewidzianym dla starszego kaprala (starszego mata);

18) 1,60 – jeżeli został skierowany do wykonywania zadań na stanowisku służbowym przewidzianym dla kaprala (mata);

19) 1,55 – jeżeli został skierowany do wykonywania zadań na stanowisku służbowym przewidzianym dla starszego szeregowego (starszego marynarza);

20) 1,50 – jeżeli został skierowany do wykonywania zadań na stanowisku służbowym przewidzianym dla szeregowego (marynarza).

2. Stopień wojskowy dla stanowiska służbowego, o którym mowa w ust. 1, określa się w rozkazie personalnym o skierowaniu żołnierza do pełnienia służby poza granicami państwa.

3. Żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w § 1 pkt 2 lit. c, posiadającemu prawo wykonywania zawodu lekarza lub lekarza dentysty, pełniącemu służbę w strefie działań wojennych stawkę należności zagranicznej wynikającą z ust. 1 zwiększa się o:

1) 250% najniższego uposażenia – jeżeli posiada co najmniej jedną z następujących specjalizacji lekarskich lub lekarsko-dentystycznych: anestezjologia i intensywna terapia, chirurgia ogólna, chirurgia szczękowo-twarzowa, choroby wewnętrzne, diagnostyka laboratoryjna, epidemiologia, medycyna ratunkowa, medycyna rodzinna, medycyna transportu, ortopedia i traumatologia narządu ruchu, psychiatria, radiologia i diagnostyka obrazowa lub stomatologia zachowawcza z endodoncją;

2) 150% najniższego uposażenia – innemu niż wymieniony w pkt 1 lekarzowi lub lekarzowi dentyście.

4. Żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w § 1 pkt 2 lit. c, wykonującemu zadania związane z bezpośrednim udziałem w oczyszczaniu rejonu działania jednostki wojskowej z materiałów wybuchowych albo zadania polegające na unieszkodliwianiu tych materiałów stawkę należności zagranicznej wynikającą z ust. 1 zwiększa się o 1% najniższego uposażenia za każdy dzień wykonywania tych zadań.

5. Żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w § 1 pkt 2 lit. c, wykonującemu poza rejonem stacjonowania jednostki wojskowej zadania w warunkach związanych z bezpośrednim udziałem w akcjach o charakterze bojowym, akcjach zapobiegania aktom terroryzmu lub ich skutkom albo pełnienia służby patrolowej, ochronnej lub z udziałem w konwojach stawka należności zagranicznej wynikająca z ust. 1 może zostać zwiększona od 10% do 30% najniższego uposażenia.

6. Stawki zwiększenia należności zagranicznej, o którym mowa w ust. 4 i 5, ustala w rozkazie dowódca jednostki wojskowej.

7. Żołnierzom zawodowym wykonującym zadania służbowe w rejonie działania jednostki wojskowej, w którym występują warunki zagrożenia utraty zdrowia lub życia albo trudne warunki klimatyczne lub zakwaterowania, stawki należności zagranicznych wynikające z ust. 1 zwiększa się od 20% do 70% kwoty najniższego uposażenia.

8. Stawki zwiększenia należności zagranicznych, o którym mowa w ust. 7, wypłacane żołnierzom zawodowym w poszczególnych jednostkach wojskowych ustala Minister Obrony Narodowej.

9. Należność zagraniczną, o której mowa w ust. 1, wypłaca się żołnierzowi zawodowemu za okres:

1) od dnia przybycia do rejonu działania jednostki wojskowej do dnia opuszczenia tego rejonu, z wyłączeniem dni, w których żołnierz wykorzystywał urlop;

2) wykonywania obowiązków służbowych poza rejonem działania jednostki wojskowej.

10. Należność zagraniczną, o której mowa w ust. 1, wypłaca się miesięcznie z dołu do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który należność przysługuje.

11. Dowódca jednostki wojskowej właściwy w sprawie wypłaty należności zagranicznej, na wniosek żołnierza zawodowego, może wypłacić zaliczkę na poczet należności zagranicznej, o której mowa w ust. 1.

12. Należność zagraniczna, o której mowa w ust. 1, za jeden dzień wynosi 1/30 jej miesięcznej stawki.

12a. Należność zagraniczna, o której mowa w ust. 1, jest wypłacana na wniosek żołnierza zawodowego:

1) w złotych – na wskazany rachunek bankowy w kraju;

2) w walucie kwoty bazowej ustalonej dla państwa, w którym żołnierz pełni służbę, lub w walucie tego państwa – w miejscu pełnienia służby poza granicami państwa.

13. W przypadku gdy należność zagraniczna, o której mowa w ust. 1, jest wypłacana w walucie kwoty bazowej lub w walucie państwa, w którym żołnierz zawodowy pełni służbę, wysokość należności ustala się według średniego kursu tej waluty w Narodowym Banku Polskim obowiązującego w pierwszym dniu roboczym miesiąca kalendarzowego, za który należność przysługuje.

14. Za okres od dnia:

1) wyjazdu z kraju lub wyjścia jednostki pływającej poza granice polskich wód terytorialnych do dnia przybycia do rejonu działania jednostki wojskowej lub miejsca wykonywania zadań służbowych poza granicami państwa,

2) opuszczenia tego rejonu lub miejsca wykonywania zadań służbowych poza granicami państwa do dnia powrotu do kraju lub wejścia jednostki pływającej w obszar polskich wód terytorialnych

– żołnierz zawodowy, o którym mowa w § 1 pkt 2 lit. b, c i e, otrzymuje należność zagraniczną w wysokości określonej w § 5 ust. 1, jeżeli czas przejazdu lub przejścia jednostki pływającej trwa dłużej niż jeden dzień.

15. Do ustalania i wypłacania należności, o której mowa w ust. 14, przepisy § 5 ust. 2–6 stosuje się odpowiednio, z tym że w przypadku, gdy czas pobytu poza granicami państwa przekracza miesiąc kalendarzowy, należność zagraniczna jest wypłacana miesięcznie z dołu do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który należność przysługuje.

16. W przypadku żołnierza zawodowego spełniającego jednocześnie warunki uprawniające do otrzymania należności zagranicznej w wysokości, o której mowa w ust. 1 i 14, wypłaca się wyższą należność zagraniczną.

§ 5.[Należność zagraniczna żołnierza biorącego udział w szkoleniach lub ćwiczeniach wojskowych, akcjach ratowniczych, poszukiwawczych lub humanitarnych] 1. Żołnierz zawodowy, o którym mowa w § 1 pkt 2 lit. d, za każdy dzień wykonywania zadań służbowych poza granicami państwa otrzymuje należność zagraniczną w wysokości 25% diety ustalonej dla docelowego państwa skierowania w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, wydanych na podstawie art. 77⁵ § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.).

2. W przypadku żołnierzy zawodowych wykonujących zadania na jednostkach pływających Marynarki Wojennej, dla których nie określono docelowego państwa skierowania albo określono kilka takich państw, wyboru państwa, którego stawka diety stanowi podstawę ustalenia wysokości należności zagranicznej, o której mowa w ust. 1, dokonuje bezpośredni przełożony dowódcy jednostki pływającej Marynarki Wojennej.

3. Należność zagraniczną, o której mowa w ust. 1, wypłaca się żołnierzowi zawodowemu w terminie 14 dni od dnia zakończenia wykonywania zadań służbowych poza granicami państwa.

4. Bezpośrednio przed skierowaniem żołnierza zawodowego do pełnienia służby poza granicami państwa dowódca jednostki wojskowej może zezwolić na wypłacenie zaliczki na poczet przysługującej należności zagranicznej, o której mowa w ust. 1.

5. Należność zagraniczna jest wypłacana w złotych lub w walucie diety ustalonej dla docelowego państwa skierowania. Wyboru waluty należności zagranicznej dokonuje dowódca jednostki wojskowej właściwy w sprawie wypłaty należności zagranicznej, o której mowa w ust. 1.

6. W przypadku gdy należność zagraniczna jest wypłacana w złotych, wysokość należności ustala się według średniego kursu waluty diety w Narodowym Banku Polskim obowiązującego w dniu zakończenia wykonywania przez żołnierza zawodowego zadań służbowych poza granicami państwa.

§ 5a.[Należność zagraniczna żołnierza będącego w składzie stałych zespołów morskich Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego] 1. Żołnierz zawodowy, o którym mowa w § 1 pkt 2 lit. d, uczestniczący w szkoleniach lub ćwiczeniach wojskowych w składzie stałych zespołów morskich Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego oraz żołnierz zawodowy, o którym mowa w § 1 pkt 2 lit. e, otrzymują należność zagraniczną w miesięcznej wysokości ustalonej przy zastosowaniu mnożników najniższego uposażenia określonych w § 4 ust. 1, z tym że należność ustala się według stawek przewidzianych dla stanowiska służbowego oznaczonego stopniem wojskowym odpowiadającym stopniowi wojskowemu posiadanemu przez żołnierza.

2. Do ustalania i wypłacania należności zagranicznej, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy § 4 ust. 4, 7–10, 12, 12a i 13–16.

§ 6.[Jednorazowy zasiłek adaptacyjny] 1. Jednorazowy zasiłek adaptacyjny, o którym mowa w art. 102 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, wynosi 300% kwoty bazowej.

2. Jednorazowy zasiłek adaptacyjny wypłaca się żołnierzowi zawodowemu niezwłocznie po objęciu przez niego stanowiska służbowego poza granicami państwa. Do wypłacania zasiłku przepisy § 2 ust. 6 i 8 stosuje się odpowiednio.

3. Na wniosek żołnierza zawodowego zasiłek adaptacyjny może być wypłacony również bezpośrednio przed wyjazdem z kraju.

§ 7.[Dodatek wojenny] 1. Stawka dodatku wojennego, o którym mowa w art. 102 ust. 5 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, wynosi:

1) 3% najniższego uposażenia – za każdy dzień pobytu w strefie działań wojennych;

2) od 3% do 5% najniższego uposażenia – za każdy dzień wykonywania zadań w strefie działań wojennych w warunkach związanych z bezpośrednim udziałem w akcjach o charakterze bojowym, akcjach zapobiegania aktom terroryzmu lub ich skutkom albo pełnieniem służby patrolowej, ochronnej lub z udziałem w konwojach.

1a. Do żołnierzy, o których mowa w § 1 pkt 2 lit. e, nie stosuje się ust. 1 pkt 2.

2. W przypadku żołnierza zawodowego spełniającego jednocześnie warunki uprawniające do otrzymania dodatku wojennego na podstawie ust. 1 pkt 1 i 2 wypłaca się dodatek wojenny w wyższej wysokości.

3. Stawkę dodatku wojennego, o której mowa w ust. 1 pkt 2, ustala żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w § 1:

1) pkt 1 – organ, któremu żołnierz podlega w czasie pełnienia służby poza granicami państwa;

2) pkt 2 lit. a – dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego w sprawach organizacji współpracy międzynarodowej;

3) pkt 2 lit. b–d – dowódca jednostki wojskowej.

4. Dodatek wojenny wypłaca się żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w § 1:

1) pkt 1 i pkt 2 lit. a–c i e – miesięcznie z dołu do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym żołnierz zawodowy spełnił warunki do jego otrzymania;

2) pkt 2 lit. d – w terminie 14 dni od dnia zakończenia wykonywania przez żołnierza zadań służbowych poza granicami państwa.

5. Dodatek wojenny jest wypłacany żołnierzowi zawodowemu w złotych lub w walucie, w której otrzymuje on należność zagraniczną. W zakresie sposobu wypłacania i ustalania wysokości (przeliczania) dodatku wojennego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące należności zagranicznej.

6. Strefy działań wojennych określają przepisy wydane na podstawie art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa.

§ 8.[Podróż służbowa] 1. Żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w § 1 pkt 1 i pkt 2 lit. b–e, odbywającemu podróż służbową poza miejscowością, w której pełni on służbę poza granicami państwa, przysługują należności pieniężne określone w przepisach dla zagranicznych podróży służbowych żołnierzy zawodowych, z zastrzeżeniem ust. 2–6.

2. W przypadku odbywania podróży służbowej na terytorium państwa, w którym żołnierz zawodowy pełni służbę, dieta wynosi 25% stawki diety ustalonej dla tego państwa; jeżeli podróż trwa krócej niż 12 godzin, dieta nie przysługuje.

3. W przypadku odbywania podróży służbowej poza granicami państwa, w którym żołnierz zawodowy pełni służbę, dieta wynosi 50% stawki diety ustalonej dla państwa stanowiącego cel podróży.

4. Żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w § 1 pkt 2 lit. b–e, należności pieniężne określone w przepisach dla zagranicznych podróży służbowych wypłaca się, o ile podróż nie odbywa się w rejonie działania misji pokojowej w ramach wykonywania zadań tej misji, które wynikają z zajmowanego stanowiska służbowego, nawet jeżeli byłoby to połączone z przekroczeniem granicy państwa, na którego terytorium żołnierz zawodowy pełni służbę poza granicami państwa.

5. W przypadku odbywania podróży służbowych trwających dłużej niż 12 godzin na obszarze obejmującym rejon działania danej misji pokojowej dieta wynosi 25% stawki diety ustalonej dla państwa, w którym żołnierz zawodowy, o którym mowa w § 1 pkt 2 lit. b i c, pełni służbę poza granicami państwa, nawet jeżeli byłoby to połączone z przekroczeniem granicy tego państwa.

6. Za czas podróży służbowej odbywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w § 1 pkt 1 i pkt 2 lit. b–e, przysługują należności pieniężne ustalone na zasadach dotyczących żołnierzy zawodowych odbywających krajowe podróże służbowe. W takim przypadku dieta wynosi 50% stawki diety przysługującej z tytułu odbywania krajowej podróży służbowej.

§ 10.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem § 5, który wchodzi w życie z mocą od dnia 1 stycznia 2010 r.¹⁾