§ 1.[Rozporządzenie w sprawie metod analiz związanych z dokonywaniem oceny miodu] W rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 14 stycznia 2009 r. w sprawie metod analiz związanych z dokonywaniem oceny miodu (Dz. U. Nr 17, poz. 94) w załączniku wprowadza się następujące zmiany:

1) w rozdziale II. Metoda analizy – w zakresie oznaczania zawartości substancji nierozpuszczalnych w wodzie zawartych w miodzie:

a) w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) wagi analitycznej umożliwiającej zważenie i odczyt z dokładnością do 0,0001 g;”,

b) w ust. 4 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1) w zlewce o pojemności 150 ml umieszcza się około 25 g miodu odważonego z dokładnością do 0,001 g i rozcieńcza w około 100 ml wody o temperaturze około 70^oC;

2) sączek ilościowy z miękkiej bibuły do sączenia wysusza się w naczynku wagowym przez 1 godzinę w suszarce o temperaturze 100÷105^oC i waży się z dokładnością do 0,0001 g; następnie roztwór miodu przesącza się przez przygotowany sączek, osad na sączku przemywa się wodą o temperaturze 70^oC do momentu całkowitego wypłukania miodu z sączka, po czym sączek z osadem umieszcza się w zważonym naczynku wagowym i suszy przez godzinę w suszarce o temperaturze 100÷105^oC; po ostudzeniu w eksykatorze sączek z osadem waży się z dokładnością do 0,0001 g; następnie naczynko wagowe przenosi się do suszarki o temperaturze 100÷105^oC na 30 minut i ponownie wykonuje ważenie, powtarzając tę czynność do uzyskania stałej wagi.”,

c) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Prezentacja wyników

Zawartość substancji nierozpuszczalnych w wodzie zawartych w miodzie przedstawia się w procentach wagowych. Jako wynik podaje się średnią z dwóch powtórzeń. Wynik podaje się z dokładnością do jednego miejsca po przecinku.

Różnica między wynikami dwóch oznaczeń przeprowadzonych jednocześnie lub w krótkim odstępie czasu na tej samej próbce przez tego samego analityka w tych samych warunkach nie powinna przekraczać 0,05 g na 100 g próbki.”;

2) w rozdziale IX. Metoda analizy – w zakresie oznaczania liczby diastazowej w miodzie w ust. 5:

a) pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) przygotowuje się roztwór próbki miodu; waży się 1,00 g miodu i przenosi ilościowo przy pomocy buforu octanowego do kolby miarowej o pojemności 100 ml, dopełnia do kreski buforem octanowym; procedurę przeprowadza się w ciągu godziny;”,

b) pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) miesza się roztwory przy użyciu mieszadła do momentu rozpuszczenia tabletek (około 10 sekund), a następnie przenosi się je z powrotem do łaźni wodnej; dokładnie po 30 minutach dodaje się 1 ml roztworu wodorotlenku sodu (przerwanie reakcji enzymatycznej);”;

3) w rozdziale XII. Metody wykrywania obecności dekstryn skrobiowych, melasu, skrobi, sztucznych barwników i rozkruszka w miodzie w ust. 4 w pkt 1 lit. d otrzymuje brzmienie:

„d) powstanie białego lub mlecznego zmętnienia świadczy o obecności dekstryn skrobiowych;”.

§ 2.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.