§ 1.[Rozporządzenie w sprawie bezpiecznego uprawiania żeglugi przez jachty morskie] W rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 28 lutego 2012 r. w sprawie bezpiecznego uprawiania żeglugi przez jachty morskie (Dz. U. poz. 326) wprowadza się następujące zmiany:

1) w § 2 w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Przepisów § 8–15 nie stosuje się do:”;

2) w § 3 w pkt 2 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 3 w brzmieniu:

„3) indywidualnych urządzeniach wypornościowych – należy przez to rozumieć ubiór lub urządzenia, które poprawnie założone i stosowane w wodzie zapewniają użytkownikowi określoną wartość pływalności zwiększającą prawdopodobieństwo przeżycia, obejmujące różnego rodzaju kamizelki ratunkowe i środki asekuracyjne zgodne z normami transponującymi normy z serii EN ISO 12402-1 do EN ISO 12402-10 „Indywidualne urządzenia wypornościowe”.”;

3) § 6 otrzymuje brzmienie:

„§ 6. W celu zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi kapitan jachtu powinien:

1) planować podróż z uwzględnieniem doświadczenia i kwalifikacji załogi, prognoz pogody, możliwych do przewidzenia niebezpieczeństw nawigacyjnych oraz innych czynników, które mogą mieć wpływ na bezpieczeństwo podróży;

2) przed rozpoczęciem żeglugi sprawdzić stan techniczny jachtu i jego wyposażenia, w tym środków ratunkowych i środków służących do wzywania pomocy;

3) zaznajomić członków załogi i pasażerów ze sposobami wzywania pomocy i podstawowymi procedurami alarmowymi w przypadku zagrożenia na jachcie, w tym w przypadku wypadnięcia człowieka za burtę, pożaru, przecieku lub konieczności opuszczenia jachtu, oraz przeszkolić członków załogi i pasażerów w posługiwaniu się środkami ratunkowymi i środkami bezpieczeństwa, w które jacht jest wyposażony;

4) podczas żeglugi zapewnić prowadzenie ciągłej obserwacji akwenu, warunków hydrologiczno-meteorologicznych i nawigacyjnych;

5) zapewnić noszenie indywidualnych urządzeń wypornościowych przez przebywające na pokładzie jachtu osoby nieumiejące pływać;

6) zapewnić noszenie indywidualnych urządzeń wypornościowych lub pasów bezpieczeństwa:

a) w porze nocnej,

b) na jednostkach, na których w ocenie kapitana jachtu występuje znaczne ryzyko wywrócenia się jachtu, lub

c) w trudnych warunkach atmosferycznych;

7) przedsięwziąć wszelkie inne środki wynikające z zasad dobrej praktyki morskiej.”;

4) w załączniku nr 1 do rozporządzenia w:

a) w pkt I. Środki ratunkowe:

– tabela „Dopuszczone standardy tratw ratunkowych” otrzymuje brzmienie:

¹⁾ Na jachtach o długości do 15 m, także w Rejonie 4 (żegludze oceanicznej), dopuszcza się stosowanie tratw zgodnych z normą ISO 9650-1 pack 1.

– tabela „Dopuszczone standardy pasów/kamizelek ratunkowych” otrzymuje brzmienie:

– w Uwagach ogólnych pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Tratwy ratunkowe w Rejonie T i 1 (żegludze na akwenach treningowych i osłoniętej) są wyposażeniem zalecanym.”,

b) w pkt IV. Urządzenia radiokomunikacyjne podpunkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) Jacht w Rejonie 2 i 1 (żegludze przybrzeżnej i osłoniętej) powinien być wyposażony co najmniej w radiotelefon VHF;”;

5) w załączniku nr 2 do rozporządzenia w pkt I. Środki ratunkowe tabela „Dopuszczone standardy pasów/kamizelek ratunkowych” otrzymuje brzmienie:

§ 2.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.