Art. 1.[Prawo o szkolnictwie wyższym] W ustawie z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012 r. poz. 572, z późn. zm.¹⁾) po art. 42 dodaje się art. 42a w brzmieniu:

„Art. 42a. 1. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, może ustanowić, w drodze uchwały, rządowy program mający na celu udzielanie pomocy finansowej na pokrycie kosztów związanych z kształceniem w zagranicznych uczelniach, zwany dalej „programem”.

2. Uchwała, o której mowa w ust. 1, określa termin realizacji programu oraz środki przeznaczone na jego realizację.

3. Uczestnikami programu mogą być obywatele polscy lub obywatele Unii Europejskiej i członkowie ich rodzin w rozumieniu ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz. U. z 2014 r. poz. 1525), którym przysługuje prawo pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres dłuższy niż trzy miesiące w rozumieniu tej ustawy, oraz osoby posiadające status rezydenta długoterminowego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, będący:

1) absolwentami studiów pierwszego stopnia, którzy ukończyli studia nie wcześniej niż w roku poprzedzającym zgłoszenie do udziału w programie,

2) studentami, którzy nie wcześniej niż w roku poprzedzającym zgłoszenie do udziału w programie ukończyli trzeci rok jednolitych studiów magisterskich

– nieposiadający tytułu zawodowego magistra lub równorzędnego i zakwalifikowani na studia magisterskie w jednej z zagranicznych uczelni, których lista jest ustalana w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie ust. 12.

4. Pomoc finansowa udzielana w ramach programu może obejmować środki na pokrycie kosztów rekrutacyjnych, czesnego, zakwaterowania, utrzymania, przejazdów oraz ubezpieczeń.

5. Pomoc finansowa udzielana w ramach programu podlega zwrotowi.

6. Uczestnik programu nie jest obowiązany do zwrotu pomocy finansowej udzielonej w ramach programu, jeżeli:

1) w okresie dziesięciu lat od ukończenia studiów w zagranicznej uczelni finansowanych w ramach programu będzie odprowadzał w Rzeczypospolitej Polskiej składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne przez łączny okres pięciu lat lub ukończy studia trzeciego stopnia w jednostce organizacyjnej posiadającej uprawnienia do nadawania stopnia naukowego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki;

2) z przyczyn nieleżących po jego stronie nie podejmie albo nie ukończy studiów w zagranicznej uczelni finansowanych w ramach programu lub nie podejmie działań, o których mowa w pkt 1.

7. Środki na pomoc finansową udzielaną w ramach programu są przekazywane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego.

8. W sprawach dotyczących udzielenia pomocy finansowej w ramach programu oraz zwolnienia z obowiązku zwrotu tej pomocy nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.

9. Na rozstrzygnięcie ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego w sprawie udzielenia pomocy finansowej w ramach programu służy, w terminie trzydziestu dni od dnia jego doręczenia, skarga do właściwego sądu administracyjnego.

10. Pomoc finansowa jest udzielana uczestnikom programu na podstawie umowy zawartej przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego z uczestnikiem programu.

11. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego przedstawia Radzie Ministrów, w terminie do dnia 31 grudnia, sprawozdanie z przebiegu realizacji programu za rok poprzedni.

12. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki realizacji programu, w tym:

1) sposób i tryb kwalifikowania uczestników programu,

2) szczegółowe warunki i tryb udzielania pomocy finansowej w ramach programu oraz zakres tej pomocy,

3) istotne elementy umowy, o której mowa w ust. 10,

4) przypadki, o których mowa w ust. 6 pkt 2,

5) sposób dokumentowania i potwierdzania okoliczności, o których mowa w ust. 6,

6) sposób ustalania listy zagranicznych uczelni, do których zakwalifikowanie uprawnia do uczestnictwa w programie

– uwzględniając konieczność właściwej oceny merytorycznej wniosków przez ekspertów, pierwszeństwo w dostępie do programu osób posiadających wybitne osiągnięcia naukowe, szczególne okoliczności niezależne od uczestników programu uniemożliwiające im lub w znaczny sposób utrudniające uczestnictwo w programie, potrzebę wnikliwej oceny każdej z przesłanek stanowiących podstawę do zwolnienia z obowiązku zwrotu pomocy finansowej udzielonej w ramach programu, rankingi zagranicznych uczelni oraz możliwości budżetu państwa.”.

Art. 2.[Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych] W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.²⁾) w art. 21 w ust. 1 po pkt 40c dodaje się pkt 40d w brzmieniu:

„40d) świadczenia otrzymane w ramach rządowego programu ustanowionego na podstawie art. 42a ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012 r. poz. 572, z późn. zm.³⁾) w związku z kształceniem w zagranicznych uczelniach na pokrycie kosztów rekrutacyjnych, czesnego, zakwaterowania, utrzymania, przejazdów i ubezpieczeń;”.

Art. 3.[Skutki finansowe wejścia w życie ustawy] 1. Maksymalny limit wydatków z budżetu państwa będących skutkiem finansowym wejścia w życie niniejszej ustawy wynosi:

1) w 2016 r. – 18 510,5 tys. zł;

2) w 2017 r. – 39 657,2 tys. zł;

3) w 2018 r. – 47 557,2 tys. zł;

4) w 2019 r. – 48 077,2 tys. zł;

5) w 2020 r. – 48 077,2 tys. zł;

6) w 2021 r. – 48 077,2 tys. zł;

7) w 2022 r. – 48 077,2 tys. zł;

8) w 2023 r. – 29 566,6 tys. zł;

9) w 2024 r. – 8 420,0 tys. zł;

10) w 2025 r. – 520,0 tys. zł.

2. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego monitoruje wykorzystanie limitu wydatków, o których mowa w ust. 1, oraz wdraża mechanizmy korygujące.

3. W przypadku gdy wydatki z budżetu państwa na realizację programu w danym roku powodowałyby zagrożenie przekroczenia limitu określonego w ust. 1, w roku tym ogranicza się liczbę nowych uczestników programu w stopniu gwarantującym zapewnienie finansowania świadczeń dla uczestników programu.

Art. 4.[Wejście w życie] Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.