§ 1.[Zakres przedmiotowy] Rozporządzenie określa:

1) normy uzbrojenia i wyposażenia dla funkcjonariuszy Służby Wywiadu Wojskowego, zwanych dalej „funkcjonariuszami”;

2) szczegółowe zasady dostępu do uzbrojenia, jego przyznawania i użytkowania.

§ 2.[Uzbrojenie] 1. Funkcjonariuszowi przysługuje uzbrojenie obejmujące:

1) broń palną;

2) amunicję do broni palnej.

2. Normy uzbrojenia przysługującego funkcjonariuszowi określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

§ 3.[Wyposażenie] 1. Funkcjonariuszowi przysługuje wyposażenie obejmujące:

1) środki przymusu bezpośredniego;

2) sprzęt ochrony specjalnej;

3) sprzęt optyczny;

4) sprzęt specjalistyczny.

2. Normy wyposażenia przysługującego funkcjonariuszowi określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

3. Wyposażenie niewymienione w załączniku nr 2 do rozporządzenia przyznaje się według potrzeb, w zależności od sposobu realizacji zadań.

§ 4.[Przyznawanie uzbrojenia] 1. Uzbrojenie przyznaje się funkcjonariuszowi, w przypadku gdy jest ono niezbędne do wykonywania przez niego zadań służbowych lub odbywania szkolenia.

2. Broń palną przyznaje funkcjonariuszowi kierownik jednostki organizacyjnej SWW, w której funkcjonariusz został mianowany na stanowisko służbowe.

3. Kierownikom jednostek organizacyjnych SWW broń palną przyznaje Szef SWW na ich wniosek.

4. Przyznanie broni palnej następuje na podstawie wniosku, którego wzór określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

5. Broń palną przyznaje się po odbyciu przez funkcjonariusza szkolenia i komisyjnym sprawdzeniu:

1) jego wiedzy w zakresie:

a) przepisów regulujących zasady użycia i wykorzystania broni palnej przez funkcjonariuszy oraz zasad postępowania po jej użyciu,

b) zasad bezpieczeństwa podczas używania broni palnej,

c) przepisów części szczególnej Kodeksu karnego, dotyczących przestępstw związanych z uzbrojeniem,

d) zasad noszenia oraz przechowywania uzbrojenia;

2) jego praktycznych umiejętności dotyczących posługiwania się bronią palną, w szczególności jej rozkładania, składania i ładowania.

6. W czasie odbywania przez funkcjonariusza szkolenia broń palną przyznaje kierownik jednostki organizacyjnej SWW właściwej w sprawach kształcenia, w której odbywa się szkolenie.

7. Szkolenie oraz sprawdzian organizuje i przeprowadza jednostka organizacyjna SWW właściwa w sprawach kształcenia na wniosek przełożonego właściwego do przyznania broni palnej.

8. Do przyznanej broni palnej wydaje się amunicję oraz wyposażenie przewidziane dla danej broni przez producenta.

§ 5.[Przyznanie więcej niż jednej sztuki broni palnej] 1. Funkcjonariuszowi można przyznać więcej niż jedną sztukę broni palnej.

2. Przyznanie funkcjonariuszowi innego typu broni palnej niż przyznana mu dotychczas wymaga odbycia przez niego szkolenia w zakresie, o którym mowa w § 4 ust. 5 pkt 2. Przepis § 4 ust. 6 stosuje się odpowiednio.

§ 6.[Przechowywanie uzbrojenia] 1. Uzbrojenie przechowuje się w magazynach uzbrojenia, depozytach uzbrojenia lub pomieszczeniach służbowych w sposób umożliwiający dostęp do niego wyłącznie uprawnionym funkcjonariuszom.

2. Uzbrojenie wydaje się funkcjonariuszom z magazynu uzbrojenia lub z depozytu uzbrojenia na podstawie zatwierdzonego wniosku, o którym mowa w § 4 ust. 4.

3. Przechowywanie uzbrojenia w pomieszczeniu służbowym wymaga odrębnego zezwolenia, którego udzielają:

1) Szef SWW – kierownikom jednostek organizacyjnych SWW;

2) kierownicy jednostek organizacyjnych SWW – pozostałym funkcjonariuszom.

4. Funkcjonariusz mający zezwolenie na przechowywanie broni palnej w pomieszczeniu służbowym przed wyjazdem dłuższym niż 30 dni jest obowiązany zdeponować broń palną na czas nieobecności w magazynie uzbrojenia lub depozycie uzbrojenia.

§ 7.[Postępowanie z bronią palną] 1. Funkcjonariusz, któremu została wydana broń palna, jest obowiązany do:

1) zabezpieczenia broni przed utratą lub zniszczeniem;

2) noszenia broni wyłącznie w przypadkach określonych przez przełożonego;

3) przestrzegania zasad bezpieczeństwa przy obchodzeniu się z bronią;

4) udziału, przynajmniej raz w roku, w treningu strzeleckim organizowanym przez jednostkę organizacyjną SWW właściwą w sprawach kształcenia;

5) prowadzenia bieżącej obsługi technicznej broni.

2. Funkcjonariuszowi zabrania się:

1) wynoszenia broni bez zgody przełożonego poza obiekty służbowe;

2) przenoszenia broni w stanie niezabezpieczonym z nabojem wprowadzonym do komory nabojowej;

3) udostępniania broni innym osobom, z wyjątkiem broni przeznaczonej do szkolenia innych funkcjonariuszy;

4) samowolnego dokonywania przeróbek i napraw broni.

§ 8.[Użytkowanie uzbrojenia] Uzbrojenie użytkuje się wyłącznie do zadań związanych z wykonywaniem obowiązków służbowych oraz zgodnie z jego przeznaczeniem.

§ 9.[Rozliczenie się z pobranego uzbrojenia] W przypadku zwolnienia ze służby, zawieszenia w czynnościach służbowych, przeniesienia do służby w innej jednostce organizacyjnej SWW lub na polecenie przełożonego funkcjonariusz jest obowiązany do niezwłocznego rozliczenia się z pobranego uzbrojenia.

§ 10.[Utrata lub uszkodzenie broni palnej] 1. W przypadku utraty broni palnej funkcjonariusz jest obowiązany niezwłocznie, nie później niż w ciągu 48 godzin od chwili stwierdzenia utraty broni palnej, zawiadomić o tym drogą służbową Szefa SWW oraz kierownika jednostki organizacyjnej SWW właściwej w sprawach bezpieczeństwa wewnętrznego.

2. W przypadku uszkodzenia broni palnej lub utraty amunicji funkcjonariusz jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić o tym drogą służbową kierowników jednostek organizacyjnych SWW właściwych w sprawach bezpieczeństwa wewnętrznego oraz w sprawach logistycznych.

§ 11.[Przepisy uchylone] Traci moc rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 25 września 2006 r. w sprawie uzbrojenia i wyposażenia funkcjonariuszy Służby Wywiadu Wojskowego (Dz. U. Nr 175, poz. 1291).

§ 12.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.