Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2015-04-09 do 2018-01-23
Wersja archiwalna od 2015-04-09 do 2018-01-23
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA INFRASTRUKTURY I ROZWOJU1)
z dnia 4 marca 2015 r.
w sprawie uznawania stacji pilotowych i ośrodków szkolenia pilotów
Na podstawie art. 107b ust. 5 pkt 8 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. Nr 228, poz. 1368, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje:
§ 1.[Zakres regulacji] Przepisy rozporządzenia określają:
1) warunki i tryb uznawania, odnawiania, zawieszania i cofania uznania stacji pilotowych, zwanych dalej „stacjami”;
2) warunki i tryb uznawania, odnawiania, zawieszania i cofania uznania ośrodków szkolenia pilotów, zwanych dalej „ośrodkami”;
3) wymagania dotyczące wyposażenia bazy szkoleniowej oraz kwalifikacji kadry stacji lub ośrodków.
§ 2.[Stacja lub ośrodek uznane w zakresie szkolenia pilotów morskich] 1. Stacja lub ośrodek zostają uznane w zakresie szkolenia pilotów morskich, jeżeli:
1) szkolenia są prowadzone:
a) przez kadrę posiadającą kwalifikacje zgodne z minimalnymi wymaganiami określonymi w załączniku nr 1 do rozporządzenia,
b) w pomieszczeniach i z użyciem sprzętu spełniających wymagania określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia,
c) zgodnie z programami szkoleń określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 107b ust. 5 pkt 4–6 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim, zwanej dalej „ustawą”,
d) w sposób, który zapewnia zrealizowanie praktyki pilotowej;
2) posiadają system zarządzania jakością w zakresie działalności szkoleniowej potwierdzony odpowiednim dokumentem, przy czym w nowo tworzonych stacjach lub ośrodkach system zarządzania jakością powinien być potwierdzony certyfikatem uzyskanym w okresie roku od rozpoczęcia działalności szkoleniowej.
2. Stacja lub ośrodek mogą zostać uznane jedynie w zakresie szkolenia na symulatorze dla pilotów morskich, jeżeli spełnią warunki określone w ust. 1 pkt 1 lit. a–c i pkt 2.
§ 3.[Audyt] W celu uznania albo odnowienia ważności uznania stacji lub ośrodka przeprowadza się audyt.
§ 4.[Wniosek o przeprowadzenie audytu] 1. Wniosek o przeprowadzenie audytu, o którym mowa w § 3, zawierający określenie zakresu audytu, składa szef pilotów stacji lub kierownik ośrodka do ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej.
2. Wniosek o przeprowadzenie audytu w celu odnowienia ważności uznania stacji lub ośrodka składa się nie później niż 3 miesiące przed upływem terminu ważności istniejącego uznania.
§ 5.[Dokumenty dołączane do wniosku] 1. Do wniosku o przeprowadzenie audytu, o którym mowa w § 3, należy dołączyć:
1) regulamin funkcjonowania stacji lub statut ośrodka;
2) akt o utworzeniu stacji lub akt założycielski ośrodka;
3) zaświadczenie o wpisie ośrodka do ewidencji szkół i placówek niepublicznych zakładanych przez osoby prawne lub fizyczne prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego;
4) kopię dokumentu potwierdzającego wdrożenie i funkcjonowanie systemu zarządzania jakością w zakresie działalności szkoleniowej, z wyłączeniem nowo tworzonych stacji lub ośrodków;
5) opis posiadanej bazy szkoleniowej oraz wykaz pomieszczeń i sprzętu służących do szkolenia pilotów morskich;
6) opis wewnętrznego systemu kontroli realizacji programów szkolenia;
7) informację dotyczącą kadry, obejmującą imiona, nazwiska, zakres i poziom kwalifikacji, w tym kwalifikacji morskich jej członków, oraz wskazanie poszczególnych zajęć prowadzonych przez tę kadrę;
8) programy szkolenia pilotów morskich realizowane w stacji lub ośrodku, w tym:
a) opis metod sprawdzania wiedzy, umiejętności i kompetencji,
b) spis posiadanych pomocy szkoleniowych niezbędnych do szkolenia pilotów morskich;
9) wzory wydawanych zaświadczeń o ukończeniu szkoleń;
10) opis warunków przeprowadzenia i zaliczenia zajęć na symulatorze;
11) opis warunków prowadzenia i zaliczania praktyki pilotowej.
2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1 pkt 1–10, należy dołączyć również w przypadku złożenia wniosku o przeprowadzenie audytu w celu uznania stacji lub ośrodka w zakresie szkolenia na symulatorze dla pilotów morskich.
§ 6.[Wyznaczenie zespołu audytującego] Po otrzymaniu kompletnego wniosku o przeprowadzenie audytu, o którym mowa w § 3, minister właściwy do spraw gospodarki morskiej wyznacza spośród osób wpisanych na listę audytorów, o której mowa w art. 76 ust. 1 ustawy, zespół audytujący, który przeprowadza audyt w zakresie określonym we wniosku.
§ 7.[Termin przeprowadzenia audytu] 1. Audyt w celu uznania stacji lub ośrodka przeprowadza się w terminie trzech miesięcy od dnia złożenia wniosku.
2. Audyt w celu odnowienia ważności uznania stacji lub ośrodka przeprowadza się nie później niż przed upływem terminu ważności istniejącego uznania.
§ 8.[Zakres audytu] Audytowi przeprowadzanemu w stacji lub ośrodku podlega:
1) organizacja i realizacja procesu szkolenia;
2) dokumentacja prowadzonego lub planowanego szkolenia;
3) zgodność kwalifikacji kadry stacji lub ośrodka, w tym kwalifikacji morskich, z minimalnymi wymaganiami dotyczącymi prowadzenia poszczególnych zajęć.
§ 9.[Fazy audytu] W ramach audytu zespół audytujący:
1) weryfikuje wniosek i złożoną dokumentację;
2) przeprowadza czynności audytowe w stacji lub ośrodku obejmujące weryfikację zgodności przedstawionej przez stację lub ośrodek dokumentacji ze stanem faktycznym;
3) weryfikuje działania podjęte w związku z wykonaniem zaleceń wynikających z kart niezgodności, o których mowa w § 10 ust. 3.
§ 10.[Sprawozdanie] 1. Po przeprowadzeniu czynności audytowych, o których mowa w § 9 pkt 2, zespół audytujący sporządza sprawozdanie w dwóch egzemplarzach.
2. Audytor wiodący przekazuje sprawozdanie ministrowi właściwemu do spraw gospodarki morskiej. Drugi egzemplarz sprawozdania przekazuje szefowi pilotów stacji albo kierownikowi ośrodka.
3. W przypadku stwierdzenia niezgodności lub niezgodności zagrażającej osiągnięciu zakładanych efektów szkolenia, zwanej dalej „niezgodnością dużą”, audytor wiodący sporządza dodatkowo w dwóch egzemplarzach karty niezgodności, odrębnie dla niezgodności albo niezgodności dużej, i określa w nich szczegóły niezgodności oraz termin przekazania informacji o podjętych działaniach korygujących. Jeden egzemplarz karty niezgodności wraz ze sprawozdaniem, o którym mowa w ust. 1, przekazuje szefowi pilotów stacji lub kierownikowi ośrodka.
§ 11.[Informowanie o podjętych działaniach korygujących i określenie sposobu i terminu usunięcia niezgodności lub niezgodności dużej] 1. Szef pilotów stacji lub kierownik ośrodka informuje na piśmie audytora wiodącego o podjętych działaniach korygujących i określa sposób i termin usunięcia niezgodności lub niezgodności dużej.
2. Audytor wiodący po otrzymaniu informacji, o których mowa w ust. 1, analizuje je oraz karty niezgodności i w przypadku akceptacji działań korygujących podjętych przez stację lub ośrodek zamyka wystawione karty niezgodności przez dokonanie stosownej adnotacji.
3. Audytor wiodący zamyka także karty niezgodności w przypadku:
1) braku akceptacji podjętych działań korygujących zawartych w informacji, o której mowa w ust. 1;
2) nieotrzymania informacji o planowanych lub podjętych działaniach korygujących w terminie, o którym mowa w § 10 ust. 3.
4. Po zamknięciu kart niezgodności audytor wiodący przekazuje je ministrowi właściwemu do spraw gospodarki morskiej.
§ 12.[Wniosek o udzielenie albo nieudzielenie uznania, odnowienie uznania, zawieszenie uznania albo cofnięcie uznania] 1. Audytor wiodący, w zależności od wyniku audytu, składa wniosek o udzielenie albo nieudzielenie uznania, odnowienie uznania, zawieszenie uznania albo cofnięcie uznania.
2. W przypadku stwierdzenia niezgodności dużej audytor wiodący składa wniosek do ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej o zawieszenie uznania do czasu usunięcia tej niezgodności.
§ 13.[Wzór sprawozdania oraz wzór kart niezgodności i niezgodności dużej] Wzór sprawozdania oraz wzór kart niezgodności i niezgodności dużej określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.
§ 14.[Certyfikat uznania] Do decyzji o uznaniu stacji lub ośrodka dołącza się certyfikat uznania, którego wzór określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.
§ 15.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Minister Infrastruktury i Rozwoju: M. Wasiak
1) Minister Infrastruktury i Rozwoju kieruje działem administracji rządowej - gospodarka morska, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 września 2014 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury i Rozwoju (Dz. U. poz. 1257).
2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1068, z 2013 r. poz. 852, z 2014 r. poz. 609 i 768 oraz z 2015 r. poz. 222.
Załączniki do rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju
z dnia 4 marca 2015 r. (poz. 419)
Załącznik nr 1
MINIMALNE WYMAGANIA DOTYCZĄCE KWALIFIKACJI KADRY DYDAKTYCZNEJ NIEZBĘDNE DO REALIZACJI PROGRAMÓW SZKOLEŃ PILOTÓW MORSKICH
Lp. | Forma szkolenia | Wykształcenie i wymagane doświadczenie |
1 | Wykłady | 1) dyplom ukończenia studiów pierwszego stopnia na kierunku pokrywającym się z tematyką prowadzonych zajęć lub dyplom morski na poziomie zarządzania w dziale pokładowym 2) doświadczenie zawodowe na stanowiskach bezpośrednio związanych z zakresem wiedzy stanowiącej przedmiot prowadzonych zajęć w minimalnym wymiarze 3 lat Osoby nieposiadające kwalifikacji pedagogicznych powinny posiadać ważne świadectwo przeszkolenia dydaktycznego dla instruktorów wydane zgodnie z Konwencją STCW*) |
2 | Symulator | 1) dyplom ukończenia studiów pierwszego stopnia na kierunku pokrywającym się z tematyką prowadzonych zajęć 2) doświadczenie zawodowe w charakterze pilota morskiego w okresie ostatnich 5 lat Osoby prowadzące zajęcia powinny posiadać dokument potwierdzający dopuszczenie do prowadzenia zajęć na symulatorach |
*) Międzynarodowa konwencja o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht, 1978, sporządzona w Londynie dnia 7 lipca 1978 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 39, poz. 201 i 202, z 1999 r. Nr 30, poz. 286 oraz z 2013 r. poz. 1092 i 1093).
Załącznik nr 2
WYMAGANIA DOTYCZĄCE POMIESZCZEŃ I SPRZĘTU NIEZBĘDNYCH DO REALIZACJI PROGRAMÓW SZKOLEŃ PILOTÓW MORSKICH
Pomieszczenia przeznaczone do prowadzenia szkolenia, w tym pomieszczenia udostępniane kandydatom na pilotów i pilotom do nauki własnej, są wyposażone w sprzęt umożliwiający właściwe przekazanie treści szkolenia (np. projektor multimedialny, tablicę multimedialną, stanowisko do e-learningu) oraz materiały obejmujące zagadnienia objęte nauką własną.
Lp. | Program szkolenia | Wyposażenie |
1 | Nawigacja w rejonie pilotowym | 1. Literatura fachowa obejmująca zagadnienia teoretyczne i praktyczne związane z realizacją programu 2. Zbiór map, publikacji nautycznych i informacji dotyczących rejonu pilotowego |
2 | Bezpieczeństwo nawigacji w rejonie pilotowym | 1. Literatura fachowa obejmująca zagadnienia teoretyczne i praktyczne związane z realizacją programu 2. Międzynarodowe, krajowe i lokalne przepisy i procedury dotyczące zagadnień bezpieczeństwa nawigacji |
3 | Manewrowanie | Literatura fachowa obejmująca zagadnienia teoretyczne i praktyczne związane z realizacją programu Uwaga: Wybrane elementy programu mogą być realizowane w trakcie szkolenia na symulatorze; w przypadku gdy zajęcia są realizowane na symulatorze, wyposażenie symulatora powinno być zgodne z wymaganiami odnoszącymi się do programu i formy szkolenia |
4 | Symulator | 1. Symulator operacyjny mostka nawigacyjnego, tj. symulator wielozadaniowy zgodny z wymaganiami Konwencji STCW*), wyposażony w system wizyjny dla warunków dnia, nocy oraz ograniczonej widzialności, dysponujący różnymi modelami statków pilotowanych oraz innych jednostek pływających, znajdujących się w pobliżu statku pilotowanego, oraz możliwością symulacji manewrów z udziałem holowników, układem sterowania kursem i prędkością statku pilotowanego, możliwością prowadzenia komunikacji za pomocą bloku łączności, a także nadawania i odbioru sygnałów dźwiękowych, wyposażony w systemy umożliwiające symulacje krytycznej sytuacji manewrowo-nawigacyjnej oraz sytuacji awaryjnej w rejonie ćwiczeń, z uwzględnieniem batymetrii akwenu, jego oznakowania nawigacyjnego i innych ograniczeń manewrowych, takich jak oddziaływanie wiatru i prądu o założonej sile i założonym kierunku 2. Instrukcje do ćwiczeń, mapy i wydawnictwa nautyczne właściwe dla rejonu prowadzonych ćwiczeń 3. Procedury alarmowe statku własnego Uwaga: Za równoważne z symulatorem uznaje się obiekty rzeczywiste (modele redukcyjne) posiadające wyposażenie, budowę oraz funkcje umożliwiające realizację zajęć przewidzianych w programie szkoleń pilotów morskich. |
5 | Regulacje prawne dotyczące pilotażu | Wydawnictwa lub urządzenia zapewniające dostęp do odpowiednich regulacji prawnych, w tym aktów prawa miejscowego |
*) Międzynarodowa konwencja o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht, 1978, sporządzona w Londynie dnia 7 lipca 1978 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 39, poz. 201 i 202, z 1999 r. Nr 30, poz. 286 oraz z 2013 r. poz. 1092 i 1093).
Załącznik nr 3
WZÓR SPRAWOZDANIA Z AUDYTU W STACJI PILOTOWEJ LUB OŚRODKU SZKOLENIA PILOTÓW ORAZ WZÓR KARTY NIEZGODNOŚCI
Załącznik nr 4
WZÓR CERTYFIKATU UZNANIA STACJI PILOTOWEJ LUB OŚRODKA SZKOLENIA PILOTÓW