§ 4.[Wniosek o mianowanie] 1. [1] Mianowanie na wyższy stopień wojskowy następuje na wniosek organu wnioskującego.

2. W przypadku mianowania na stopnie wojskowe, o których mowa w art. 76 ust. 4 i 6 ustawy, stosuje się wzór wniosku o mianowanie określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

3.(uchylony).

4. W przypadku mianowania na stopnie wojskowe inne niż określone w ust. 2 stosuje się wzór wniosku o mianowanie określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

5. (uchylony).

6. Organ wojskowy upoważniony do zaopiniowania wniosku o mianowanie w przypadku stwierdzenia w nim błędów formalnych może zwrócić go do organu, który wystąpił z wnioskiem.

7. Organ wojskowy upoważniony do zaopiniowania wniosku sporządzonego na podstawie art. 76 ust. 8 pkt 1–4 ustawy stwierdza poparcie lub brak poparcia wniosku, z jednoczesnym wskazaniem uzasadnienia braku tego poparcia.

§ 5.[Okoliczności wykluczające mianowanie] 1. W przypadku ujawnienia, po złożeniu wniosku o mianowanie, okoliczności wykluczającej mianowanie organ wnioskujący niezwłocznie powiadamia o tej okoliczności organ uprawniony do mianowania.

2. Organ uprawniony do mianowania po otrzymaniu zawiadomienia o zaistnieniu okoliczności wykluczającej mianowanie lub powzięciu z urzędu wiadomości o niej, odpowiednio:

1) umarza postępowanie w sprawie mianowania;

2) uchyla lub stwierdza nieważność decyzji o mianowaniu.

3. [2] Postępowanie w sprawie mianowania umarza się również w przypadku:

1) żołnierza w czynnej służbie wojskowej, jeżeli mianowanie nie nastąpi w terminie do dnia zwolnienia tego żołnierza z tej służby;

2) żołnierza rezerwy, jeżeli żołnierz ten został powołany do czynnej służby wojskowej, z wyjątkiem powołania do odbycia ćwiczeń wojskowych.

§ 5a.[Ujawnienie okoliczności wykluczającej mianowanie] [3] 1. W przypadku ujawnienia, po złożeniu do Ministra Obrony Narodowej wniosku o mianowanie na stopnie wojskowe, o których mowa w art. 76 ust. 4 i 6 ustawy, okoliczności wykluczającej mianowanie organ wnioskujący niezwłocznie, za pośrednictwem dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr, powiadamia o tej okoliczności Ministra Obrony Narodowej.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, jeżeli wniosek Ministra Obrony Narodowej o mianowanie nie został jeszcze sporządzony lub przekazany do rozpatrzenia przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, postępowanie w sprawie mianowania umarza się.

§ 6.[Akt mianowania] 1. Żołnierzowi lub osobie niepodlegającej obowiązkowi służby wojskowej mianowanym na wyższy stopień wojskowy wręcza się akt mianowania. W przypadku śmierci tego żołnierza lub tej osoby niepodlegającej obowiązkowi służby wojskowej, a także w przypadku obłożnej choroby osoby niepodlegającej obowiązkowi służby wojskowej uniemożliwiającej tej osobie osobisty odbiór aktu mianowania akt ten wręcza się najbliższemu członkowi rodziny. [4]

2. Akt mianowania sporządza organ, który mianował żołnierza lub osobę niepodlegającą obowiązkowi służby wojskowej.

3. (uchylony).

4. [5] W przypadkach mianowania żołnierza rezerwy lub osoby niepodlegającej obowiązkowi służby wojskowej na wyższy stopień wojskowy przez Ministra Obrony Narodowej akt mianowania sporządza szef wojewódzkiego sztabu wojskowego lub, na jego polecenie, wojskowy komendant uzupełnień, a w uzasadnionych przypadkach – dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr.

4a. Akt mianowania, o którym mowa w ust. 4, podpisuje organ, który sporządził ten akt, z wyłączeniem przypadku gdy podpisanie tego aktu nastąpi przez Ministra Obrony Narodowej lub dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr.

5. Akt mianowania wręcza żołnierzowi lub osobie niepodlegającej obowiązkowi służby wojskowej organ uprawniony do mianowania lub wojskowy komendant uzupełnień, szef wojewódzkiego sztabu wojskowego, attaché obrony (wojskowy, morski, lotniczy), dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr albo żołnierz zawodowy upoważniony przez organ wojskowy uprawniony do mianowania lub dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr.

6. Żołnierzowi Narodowych Sił Rezerwowych akt mianowania wręcza dowódca jednostki wojskowej, do której żołnierz posiada nadany przydział kryzysowy.

6a. Żołnierzowi odbywającemu ćwiczenia wojskowe akt mianowania wręcza dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz odbywa te ćwiczenia.

6b. Żołnierzowi pełniącemu terytorialną służbę wojskową akt mianowania wręcza dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni tę służbę.

7. Wręczenie aktu mianowania ma charakter uroczysty.

§ 8.[Wyciąg z decyzji o mianowaniu] 1. Dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr, po podpisaniu decyzji o mianowaniu przez organ do tego uprawniony, niezwłocznie przesyła wyciąg z tej decyzji do podmiotów, o których mowa w § 24 ust. 1 pkt 2 lit. a i b, pkt 3 lit. b, pkt 4 lit. b, pkt 5 lit. b i c, § 31 oraz § 32, jeżeli występowały one z wnioskiem o mianowanie.

2. [6] W przypadku mianowania żołnierza rezerwy na pierwszy lub wyższy stopień wojskowy w korpusie oficerów wyciąg, odpowiednio z postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej albo decyzji o mianowaniu, przesyłany jest do szefa komórki organizacyjnej Sztabu Generalnego Wojska Polskiego właściwej w sprawach rezerw osobowych.

3. W przypadku odmowy mianowania przez uprawniony organ żołnierzy rezerwy i osób, o których mowa w art. 76 ust. 8 pkt 1–4 ustawy, dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr informuje o podjętej decyzji podmioty, o których mowa w § 24 ust. 1 pkt 2 lit. a i b, pkt 3 lit. b, pkt 4 lit. b, pkt 5 lit. b i c, § 31 oraz § 32.

Rozdział 2

Mianowanie żołnierzy odbywających zasadniczą służbę wojskową

§ 9.[Starszy szeregowy] 1. Żołnierz odbywający zasadniczą służbę wojskową może być mianowany na stopień starszego szeregowego (starszego marynarza) z dniem zwolnienia z tej służby i przeniesienia do rezerwy.

2. Na stopień starszego szeregowego (starszego marynarza) można mianować szeregowego (marynarza), który:

1) [7] posiada wykształcenie co najmniej podstawowe lub gimnazjalne oraz przygotowanie zawodowe lub kwalifikacje (uprawnienia) niezbędne dla potrzeb Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej „Siłami Zbrojnymi”;

2) w czasie służby wojskowej osiągnął co najmniej dobre wyniki w szkoleniu i wykonywaniu zadań służbowych oraz dyscyplinie wojskowej.

Rozdział 3a

Mianowanie żołnierzy odbywających ćwiczenia wojskowe

§ 13a.[Mianowanie na wyższy stopień wojskowy] 1. Na stopień starszego szeregowego (starszego marynarza) może być mianowany żołnierz, który w trakcie odbywania ćwiczeń wojskowych osiągnął bardzo dobre wyniki w wykonywaniu zadań służbowych oraz dyscyplinie wojskowej.

2. Na pierwszy stopień wojskowy w korpusie podoficerów może być mianowany żołnierz, który w trakcie ćwiczeń wojskowych zdał egzamin na podoficera, po ukończeniu kursu lub szkolenia wojskowego wymaganego do mianowania na ten stopień wojskowy.

3. Na pierwszy stopień wojskowy w korpusie podoficerów w przypadku, o którym mowa w art. 76 ust. 9 pkt 1 ustawy, może być również mianowany żołnierz, który w trakcie ćwiczeń wojskowych odbywa kurs lub szkolenie wojskowe wymagane do mianowania na pierwszy stopień wojskowy w korpusie oficerskim, po odbyciu co najmniej siedmiu dni tego kursu, jeżeli pełnił służbę przygotowawczą w kilku okresach.

4. Z wnioskiem o mianowanie na kolejny wyższy stopień wojskowy występuje przełożony żołnierza zajmujący stanowisko służbowe co najmniej dowódcy kompanii (równorzędne).

5. Wniosek o mianowanie na kolejny wyższy stopień wojskowy przedstawia się drogą służbową przełożonemu uprawnionemu do mianowania na dany stopień wojskowy.

6. Mianowanie na kolejny wyższy stopień wojskowy następuje decyzją przełożonego uprawnionego do mianowania na dany stopień wojskowy po zasięgnięciu opinii wojskowego komendanta uzupełnień, z ostatnim dniem odbywania ćwiczeń wojskowych.

7. [8] Mianowanie na kolejny wyższy stopień wojskowy w korpusie podoficerów lub oficerów może nastąpić nie wcześniej niż po upływie dwóch lat od daty ostatniego mianowania.

§ 15.[Organy właściwe w sprawie mianowania] Organami właściwymi do mianowania na stopnie wojskowe starszego szeregowego (starszego marynarza) i w korpusie podoficerskim są:

1) [9] Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, dowódcy rodzajów Sił Zbrojnych, Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej, Dowódca Garnizonu Warszawa, dowódca dywizji, flotylli lub brygady niewchodzącej w skład dywizji, komendant uczelni wojskowej oraz dowódca zajmujący równorzędne lub wyższe stanowisko służbowe – do stopnia starszego chorążego sztabowego (starszego chorążego sztabowego marynarki) włącznie w podległych jednostkach wojskowych;

2) [10] dowódca brygady wchodzącej w skład dywizji oraz dowódca zajmujący stanowisko służbowe oznaczone stopniem etatowym pułkownika – do stopnia młodszego chorążego (młodszego chorążego marynarki) włącznie w podległej jednostce wojskowej.

§ 16.[Wymogi dotyczące osoby mianowanej] Na stopień starszego szeregowego (starszego marynarza) można mianować szeregowego (marynarza), który:

1) [11] posiada co najmniej wykształcenie podstawowe lub gimnazjalne oraz przygotowanie zawodowe lub kwalifikacje (uprawnienia) przydatne dla Sił Zbrojnych;

2) w czasie odbywania okresowej służby wojskowej osiągnął bardzo dobre wyniki w szkoleniu i wykonywaniu zadań służbowych oraz dyscyplinie wojskowej.

Rozdział 4a

Mianowanie żołnierzy pełniących terytorialną służbę wojskową

§ 18a.[Ograniczenia czasowe przy mianowaniu na kolejny stopień] [12] Mianowanie na kolejny wyższy stopień wojskowy może nastąpić nie wcześniej niż po upływie:

1) roku od daty ostatniego mianowania – w przypadku korpusu szeregowych;

2) dwóch lat od daty ostatniego mianowania – w przypadku korpusu podoficerów i oficerów.

§ 18b.[Warunki mianowania na stopień starszego szeregowego (starszego marynarza)] [13] Na stopień starszego szeregowego (starszego marynarza) może być mianowany żołnierz, który osiągnął bardzo dobre wyniki w wykonywaniu zadań służbowych oraz dyscyplinie wojskowej i ukończył szkolenie wojskowe podstawowe lub wyrównawcze.

§ 18c.[Warunki mianowania na pierwszy i kolejny wyższy stopień wojskowy w korpusie podoficerów] 1. [14] Na pierwszy stopień wojskowy w korpusie podoficerów może być mianowany – jeżeli przemawiają za tym potrzeby uzupełnieniowe Sił Zbrojnych – żołnierz, który osiągnął bardzo dobre wyniki w wykonywaniu zadań służbowych oraz dyscyplinie wojskowej, odbył kurs lub szkolenie wojskowe wymagane na podoficera i zdał egzamin określony w art. 76 ust. 9 pkt 1 ustawy.

2. Na kolejny wyższy stopień wojskowy w korpusie podoficerów może być mianowany podoficer, który spełnia łącznie następujące warunki:

1) posiada kwalifikacje wojskowe wymagane na danym stanowisku;

2) zajmuje stanowisko służbowe zaszeregowane do stopnia wojskowego, na który miałby zostać mianowany lub jest przewidywany do wyznaczenia na to stanowisko służbowe z dniem mianowania;

3) [15] pełnił czynną służbę wojskową przez okres co najmniej dwóch lat.

§ 18d.[Warunki mianowania na pierwszy i kolejny wyższy stopień wojskowy w korpusie oficerów] [16] 1. Na pierwszy stopień wojskowy w korpusie oficerów może być mianowany – jeżeli przemawiają za tym potrzeby uzupełnieniowe Sił Zbrojnych – żołnierz, który osiągnął bardzo dobre wyniki w wykonywaniu zadań służbowych oraz dyscyplinie wojskowej, odbył kurs lub szkolenie wojskowe wymagane na oficera i zdał egzamin określony w art. 76 ust. 9 pkt 2 ustawy.

2. Na kolejny wyższy stopień wojskowy w korpusie oficerów może być mianowany – jeżeli przemawiają za tym potrzeby uzupełnieniowe Sił Zbrojnych – oficer, który spełnia łącznie następujące warunki:

1) posiada kwalifikacje wojskowe wymagane na danym stanowisku;

2) zajmuje stanowisko służbowe zaszeregowane do stopnia wojskowego, na który miałby zostać mianowany, lub jest przewidywany do wyznaczenia na to stanowisko służbowe z dniem mianowania;

3) pełnił czynną służbę wojskową przez okres co najmniej trzech lat.

Rozdział 5

Mianowanie żołnierzy rezerwy

§ 19.[Wymogi dotyczące osoby mianowanej] Na stopień starszego szeregowego (starszego marynarza) można mianować szeregowego (marynarza), który:

1) [17] posiada co najmniej wykształcenie podstawowe lub gimnazjalne oraz przygotowanie zawodowe lub kwalifikacje (uprawnienia) przydatne dla Sił Zbrojnych;

2) w czasie odbywania ćwiczeń wojskowych osiągał bardzo dobre wyniki w szkoleniu i wykonywaniu zadań służbowych oraz dyscyplinie wojskowej.

§ 20.[Mianowanie na pierwszy stopień w korpusie podoficerów] 1. Na pierwszy stopień wojskowy w korpusie podoficerów może być mianowany żołnierz, w przypadku, o którym mowa w art. 76 ust. 9 pkt 1 ustawy, który:

1) odbywał lub pełnił czynną służbę wojskową albo odbywał zajęcia wojskowe;

2) (uchylony)

2. [18] Na pierwszy stopień wojskowy w korpusie podoficerów mianuje się szeregowego (marynarza) lub starszego szeregowego (starszego marynarza), który odbył kurs lub szkolenie wojskowe wymagane na podoficera, po zdaniu egzaminu na podoficera, a w przypadku żołnierza pełniącego służbę przygotowawczą – po zdaniu egzaminu na podoficera i odbyciu ćwiczeń wojskowych w wymiarze co najmniej czternastu dni.

§ 21.[Mianowanie na kolejny wyższy stopień wojskowy w korpusie podoficerów] 1. Na kolejny wyższy stopień wojskowy w korpusie podoficerów może być mianowany podoficer w przypadku, o którym mowa w art. 76 ust. 8:

1) pkt 3 ustawy – jeżeli nie był wcześniej mianowany z tego tytułu w korpusie podoficerów;

2) pkt 4 ustawy;

3) [19] pkt 5 ustawy – jeżeli otrzymał ocenę bardzo dobrą w ostatniej opinii służbowej i w posiadanym stopniu wojskowym odbył ćwiczenia wojskowe o łącznym wymiarze co najmniej trzydziestu dni;

4) [20] pkt 6 ustawy, w korpusie osobowym medycznym oraz kryptologii i cyberbezpieczeństwa.

2. [21] W przypadkach, o których mowa w ust. 1, mianowanie na wyższy stopień wojskowy może nastąpić nie wcześniej niż po upływie dwóch lat od daty ostatniego mianowania.

3. Mianowanie, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić do najwyższego stopnia wojskowego w ramach zaszeregowania stanowiska do stopnia etatowego.

§ 22.[Mianowanie na pierwszy stopień wojskowy w korpusie oficerów] Na pierwszy stopień wojskowy w korpusie oficerów może być mianowany – jeżeli przemawiają za tym potrzeby uzupełnieniowe Sił Zbrojnych – żołnierz w stopniu wojskowym szeregowego lub podoficera, jeżeli posiada wykształcenie wyższe oraz zdał egzamin na oficera, w przypadku, o którym mowa w art. 76 ust. 8: [22]

1) pkt 1 ustawy;

2) pkt 2 ustawy;

3) pkt 5 ustawy – jeżeli posiada nadany przydział mobilizacyjny albo przewiduje się nadanie mu takiego przydziału oraz spełnia jeden z poniższych warunków:

a) odbył przeszkolenie wojskowe lub zajęcia wojskowe oraz ćwiczenia wojskowe o łącznym wymiarze co najmniej pięciu dni,

b) odbył kurs oficerski realizowany w ramach ćwiczeń wojskowych,

c) odbył służbę przygotowawczą realizowaną na potrzeby kształcenia oficerów oraz ćwiczenia wojskowe o łącznym wymiarze co najmniej piętnastu dni,

d) [23] odbył inne szkolenie wojskowe wymagane na oficera oraz dodatkowo, po odbyciu tego szkolenia i zdaniu egzaminu na oficera, odbył ćwiczenia wojskowe o łącznym wymiarze co najmniej piętnastu dni.

§ 23.[Mianowanie na kolejny wyższy stopień wojskowy w korpusie oficerów] 1. Na kolejny wyższy stopień wojskowy w korpusie oficerów może być mianowany – jeżeli przemawiają za tym potrzeby uzupełnieniowe Sił Zbrojnych – oficer w przypadku, o którym mowa w art. 76 ust. 8: [24]

1) pkt 1 ustawy;

2) pkt 2 ustawy;

3) pkt 3 ustawy – jeżeli nie był wcześniej mianowany z tego tytułu w korpusie oficerów;

4) pkt 4 ustawy;

5) [25] pkt 5 ustawy – jeżeli otrzymał ocenę bardzo dobrą w ostatniej opinii służbowej i w posiadanym stopniu wojskowym odbył ćwiczenia wojskowe o łącznym wymiarze co najmniej trzydziestu dni;

6) [26] pkt 6 ustawy – jeżeli posiada nadany przydział mobilizacyjny przez okres co najmniej jednego roku, w sytuacjach uzasadnionych potrzebami Sił Zbrojnych w korpusach osobowych: sił powietrznych, marynarki wojennej, sprawiedliwości oraz obsługi prawnej, medycznym, finansowym, duszpasterstwa oraz kryptologii i cyberbezpieczeństwa.

2. Mianowanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 5 i 6, może nastąpić do najwyższego stopnia wojskowego w ramach zaszeregowania stanowiska do stopnia etatowego.

3. [27] W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 5, mianowanie na wyższy stopień wojskowy może nastąpić nie wcześniej niż po upływie dwóch lat od daty poprzedniego mianowania.

§ 24.[Wniosek o mianowanie] 1. Z wnioskiem o mianowanie występują:

1) na stopień starszego szeregowego (starszego marynarza) oraz stopnie wojskowe w korpusie podoficerów w przypadkach, o których mowa w art. 76 ust. 8 pkt 5 i 6 oraz art. 76a ustawy, przełożony żołnierza zajmujący stanowisko służbowe co najmniej dowódcy kompanii (równorzędny), komendant szkoły podoficerskiej, jeżeli nie jest organem właściwym do mianowania, lub wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego żołnierza rezerwy, trwającego ponad trzy miesiące;

2) w przypadkach, o których mowa w art. 76 ust. 8 pkt 1 ustawy:

a) attaché obrony (wojskowy, morski, lotniczy) w polskim przedstawicielstwie dyplomatycznym w stosunku do żołnierzy posiadających obywatelstwo polskie stale zamieszkujących za granicą w obszarze właściwości danego polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego,

b) władze naczelne stowarzyszeń zrzeszających żołnierzy, którzy brali udział w walkach o niepodległość państwa, wobec żołnierzy zrzeszonych w tych stowarzyszeniach,

c) wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego żołnierza rezerwy, trwającego ponad trzy miesiące, jeżeli żołnierz rezerwy nie jest zatrudniony lub zrzeszony w podmiotach, o których mowa w lit. b;

3) w przypadkach, o których mowa w art. 76 ust. 8 pkt 2 ustawy:

a) attaché obrony (wojskowy, morski, lotniczy) w polskim przedstawicielstwie dyplomatycznym w stosunku do żołnierzy posiadających obywatelstwo polskie stale zamieszkujących za granicą w obszarze właściwości danego polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego,

b) władze naczelne stowarzyszeń zrzeszających żołnierzy mających szczególne zasługi z tytułu działalności na rzecz suwerennej i demokratycznej Rzeczypospolitej Polskiej,

c) wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego żołnierza rezerwy, trwającego ponad trzy miesiące, jeżeli żołnierz rezerwy nie jest zatrudniony lub zrzeszony w podmiotach, o których mowa w lit. b;

4) w przypadkach, o których mowa w art. 76 ust. 8 pkt 3 ustawy:

a) attaché obrony (wojskowy, morski, lotniczy) w polskim przedstawicielstwie dyplomatycznym w stosunku do żołnierzy posiadających obywatelstwo polskie stale zamieszkujących za granicą w obszarze właściwości danego polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego,

b) władze naczelne stowarzyszeń zrzeszających żołnierzy, którzy brali udział w misjach pokojowych, wobec osób zrzeszonych w tych stowarzyszeniach,

c) wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego żołnierza rezerwy, trwającego ponad trzy miesiące, jeżeli żołnierz rezerwy nie jest zatrudniony lub zrzeszony w podmiotach, o których mowa w lit. b;

5) w przypadkach, o których mowa w art. 76 ust. 8 pkt 4 ustawy:

a) attaché obrony (wojskowy, morski, lotniczy) w polskim przedstawicielstwie dyplomatycznym w stosunku do żołnierzy posiadających obywatelstwo polskie stale zamieszkujących za granicą w obszarze właściwości danego polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego,

b) organy władzy publicznej albo podmioty posiadające osobowość prawną zatrudniające żołnierzy zasłużonych z tytułu wykonywania prac lub zadań na rzecz obronności państwa,

c) władze naczelne organizacji pozarządowych wykonujących działania o charakterze obronnym, edukacyjno-wychowawczym lub w zakresie bezpieczeństwa publicznego, w których działały lub działają te osoby,

d) wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego żołnierza rezerwy, trwającego ponad trzy miesiące, jeżeli żołnierz rezerwy nie jest zatrudniony lub zrzeszony w podmiotach, o których mowa w lit. b i c;

6) w przypadkach, o których mowa w art. 76 ust. 8 pkt 5 ustawy:

a) dowódca jednostki wojskowej, do której żołnierz posiada przydział mobilizacyjny lub w której pełnił okresową służbę wojskową, odbywał ćwiczenia wojskowe albo posiada nadany przydział kryzysowy,

b) wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego żołnierza;

6a) w przypadkach, o których mowa w art. 76 ust. 8 pkt 6 ustawy, wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego żołnierza;

7) w przypadkach, o których mowa w art. 76a ustawy, dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni czynną służbę wojskową lub wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego żołnierza trwającego ponad trzy miesiące.

1a. W szczególnie uzasadnionych przypadkach z wnioskiem o mianowanie sporządzonym na podstawie art. 76 ust. 8 pkt 3 i 4 ustawy może wystąpić szef komórki organizacyjnej Sztabu Generalnego Wojska Polskiego właściwej w sprawach rezerw osobowych lub dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, wniosek o mianowanie przedstawia się drogą służbową przełożonemu uprawnionemu do mianowania na dany stopień wojskowy.

3. Wniosek o mianowanie żołnierza rezerwy attaché obrony (wojskowy, morski, lotniczy) w polskim przedstawicielstwie dyplomatycznym przesyła do Wojskowego Komendanta Uzupełnień Warszawa-Śródmieście, który przesyła go do dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr, za pośrednictwem szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego oraz szefa komórki organizacyjnej Sztabu Generalnego Wojska Polskiego właściwego w sprawach rezerw osobowych.

4. Wniosek o mianowanie żołnierza rezerwy podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 2–6, przesyłają do wojskowego komendanta uzupełnień właściwego ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego, trwającego ponad trzy miesiące, który przesyła go do dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr, za pośrednictwem szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego oraz szefa komórki organizacyjnej Sztabu Generalnego Wojska Polskiego właściwego w sprawach rezerw osobowych.

5. Wniosek o mianowanie żołnierza rezerwy wojskowy komendant uzupełnień przesyła do dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr, za pośrednictwem szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego oraz szefa komórki organizacyjnej Sztabu Generalnego Wojska Polskiego właściwego w sprawach rezerw osobowych.

6. (uchylony)

7. [28] Dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr przesyła wniosek dotyczący żołnierza rezerwy, o którym mowa w art. 76 ust. 8 pkt 1 i 2 ustawy, oraz może przesłać wniosek dotyczący żołnierza rezerwy, o którym mowa w art. 76 ust. 8 pkt 4 ustawy, do Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w celu wyrażenia opinii, a następnie przedstawia go Ministrowi Obrony Narodowej.

7a. [29] Dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr może przesłać wniosek dotyczący żołnierzy rezerwy, przed przedstawieniem go Ministrowi Obrony Narodowej, do Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej oraz Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego w celu wyrażenia opinii.

8. Mianowanie na wyższy stopień wojskowy następuje odpowiednio decyzją przełożonego uprawnionego do mianowania na dany stopień wojskowy lub postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 27.[Wniosek o mianowanie] 1. Z wnioskiem o mianowanie na wyższy stopień wojskowy występuje:

1) na stopień starszego szeregowego (starszego marynarza) oraz stopnie w korpusie podoficerów – przełożony żołnierza zajmujący stanowisko służbowe co najmniej dowódcy kompanii oraz wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego żołnierza, trwającego ponad trzy miesiące;

2) na stopień wojskowy w korpusie oficerów:

a) dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni czynną służbę wojskową,

b) wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego żołnierza, trwającego ponad trzy miesiące.

1a. [30] W szczególnie uzasadnionych przypadkach z wnioskiem o mianowanie na wyższy stopień wojskowy może wystąpić dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr.

2. Wniosek o mianowanie, o którym mowa w ust. 1, przedstawia się drogą służbową przełożonemu uprawnionemu do mianowania na dany stopień wojskowy.

3. Mianowanie na wyższy stopień wojskowy następuje decyzją przełożonego uprawnionego do mianowania na dany stopień wojskowy.

Rozdział 7

Mianowanie żołnierzy pełniących służbę przygotowawczą

§ 29.[Zakończenie służby przygotowawczej] 1. Na zakończenie służby przygotowawczej komendant szkoły wojskowej lub ośrodka szkolenia, w którym żołnierz był szkolony na potrzeby korpusu oficerów albo podoficerów i zdał egzamin na:

1) [31] oficera, mianuje na stopień kaprala (mata), z jednoczesnym przeznaczeniem żołnierza do mianowania na stopień oficerski, po odbyciu ćwiczeń wojskowych w wymiarze, o którym mowa w § 22 pkt 3 lit. c;

2) podoficera, mianuje na stopień starszego szeregowego (starszego marynarza), z jednoczesnym przeznaczeniem żołnierza do mianowania na stopień podoficerski, po odbyciu ćwiczeń wojskowych w wymiarze, o którym mowa w § 20 ust. 2.

2. Egzamin, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jest równoznaczny z egzaminem, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.

3. Żołnierz pełniący służbę przygotowawczą w ramach kształcenia na potrzeby korpusu oficerów może być mianowany na stopień starszego szeregowego (starszego marynarza) przez komendanta szkoły wojskowej lub ośrodka szkolenia, nie wcześniej niż po upływie połowy okresu służby przygotowawczej, za uzyskiwanie pozytywnych wyników w szkoleniu i dyscyplinie.

§ 36.[Wniosek o mianowanie na pierwszy stopień podporucznika lub na stopnie oficerskie generałów] 1. Dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr przedstawia Ministrowi Obrony Narodowej projekt wniosku do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o mianowanie osób, o których mowa w art. 76 ust. 8 pkt 1 i 2 ustawy, na pierwszy stopień oficerski podporucznika (podporucznika marynarki) lub na stopnie oficerskie generałów (admirałów) osób, o których mowa w art. 76 ust. 8 pkt 1–4 ustawy.

2. [32] Dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr przed przedstawieniem wniosku dotyczącego osób, o którym mowa w art. 76 ust. 8 pkt 1 i 2 ustawy, przesyła ten wniosek do Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w celu wyrażenia opinii.

2a. Przed przedstawieniem wniosku dotyczącego osób, o których mowa w art. 76 ust. 8 pkt 4 ustawy, dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr może przesłać ten wniosek do Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w celu zasięgnięcia opinii.

3. Dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr przedstawia Ministrowi Obrony Narodowej projekt decyzji o mianowaniu na wyższy stopień wojskowy inny niż określony w ust. 1 osób, o których mowa w art. 76 ust. 8 pkt 1–4 ustawy.

Rozdział 9

Mianowanie pośmiertne żołnierzy i osób niepodlegających obowiązkowi służby wojskowej

§ 37.[Wniosek o mianowanie pośmiertne na wyższy stopień wojskowy] 1. Z wnioskiem o mianowanie pośmiertne na wyższy stopień wojskowy żołnierza w razie jego śmierci w czynnej służbie wojskowej, mającej związek z tą służbą, może wystąpić:

1) dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz pełnił czynną służbę wojskową;

2) wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego żołnierza trwającego ponad trzy miesiące.

2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, z wnioskiem o mianowanie może wystąpić również Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, dowódcy rodzajów Sił Zbrojnych, Szef Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Szef Służby Wywiadu Wojskowego, Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej oraz Dowódca Garnizonu Warszawa.

2a. [33] W szczególnie uzasadnionych przypadkach z wnioskiem o mianowanie na wyższy stopień wojskowy może wystąpić dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr.

3. (uchylony).

4. Organ występujący z wnioskiem o mianowanie, o którym mowa w ust. 1 lub 2, kieruje go do dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr.

5. (uchylony).

6. Wnioski o mianowanie, o których mowa w ust. 1, przedstawia się Ministrowi Obrony Narodowej, a w przypadku wniosków na pierwszy stopień oficerski oraz na stopnie oficerskie generałów i admirałów – Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej.

7. Mianowanie następuje odpowiednio decyzją Ministra Obrony Narodowej lub postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 37a.[Pośmiertne mianowanie na wyższy stopień wojskowy żołnierza rezerwy lub osoby niepodlegającej obowiązkowi służby wojskowej] 1. Z wnioskiem o pośmiertne mianowanie na wyższy stopień wojskowy żołnierza rezerwy lub osoby niepodlegającej obowiązkowi służby wojskowej, w przypadku określonym w art. 76 ust. 8b ustawy, mogą wystąpić:

1) władze naczelne stowarzyszeń zrzeszających tych żołnierzy lub osoby, które brały udział w walkach o niepodległość państwa polskiego albo miały szczególne zasługi z tytułu działalności na rzecz suwerennej i demokratycznej Rzeczypospolitej Polskiej, wobec żołnierzy rezerwy lub osób niepodlegających obowiązkowi służby wojskowej zrzeszonych w tych stowarzyszeniach;

2) [34] wojskowy komendant uzupełnień właściwy ze względu na ostatnie miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego tego żołnierza lub tej osoby, trwającego ponad trzy miesiące, jeżeli ten żołnierz lub ta osoba nie byli zrzeszeni w podmiotach, o których mowa w pkt 1;

3) attaché obrony (wojskowy, morski, lotniczy) w polskim przedstawicielstwie dyplomatycznym w stosunku do tego żołnierza lub osoby posiadającej obywatelstwo polskie i stale zamieszkującej za granicą w obszarze właściwości danego polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego.

1a. [35] W szczególnie uzasadnionych przypadkach z wnioskiem o mianowanie na wyższy stopień wojskowy może wystąpić dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr.

2. Żołnierza rezerwy lub osobę niepodlegającą obowiązkowi służby wojskowej, w przypadkach określonych w art. 76 ust. 8b ustawy, można pośmiertnie mianować na wyższy stopień wojskowy w następujących przypadkach:

1) jeżeli żołnierz ten lub osoba zginęli w walce o niepodległość państwa polskiego lub w związku z tą walką albo działalnością na rzecz suwerennej i demokratycznej Rzeczypospolitej Polskiej byli prześladowani albo zostali zamordowani;

2) jeżeli żołnierz ten lub osoba zmarli i po śmierci zostali, z tytułu szczególnych zasług w związku z walką o niepodległość państwa polskiego albo działalnością na rzecz suwerennej i demokratycznej Rzeczypospolitej Polskiej, upamiętnieni w drodze uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej lub istnieje szczególna potrzeba takiego upamiętnienia w drodze mianowania.

3. Wniosek o mianowanie, o którym mowa w ust. 1, organ występujący kieruje do dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr.

4. Dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr przed przedstawieniem wniosku o mianowanie dotyczącego osób, o których mowa w art. 76 ust. 8b ustawy, przesyła wniosek do Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w celu zasięgnięcia opinii.

5. Opinię Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych dołącza się do wniosku o mianowanie.

6. Wnioski o mianowanie na pierwszy stopień oficerski oraz na stopnie oficerskie generałów i admirałów przedstawia się Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej.

7. Mianowanie następuje odpowiednio decyzją Ministra Obrony Narodowej lub postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.