Na podstawie art. 126 ust. 13 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2014 r. poz. 243, 827 i 1198) zarządza się, co następuje:

Załącznik do rozporządzenia Ministra Administracji i Cyfryzacji
z dnia 12 grudnia 2014 r. (poz. 12)

SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA DOTYCZĄCE ZASAD ADRESOWANIA DLA WŁAŚCIWEGO KIEROWANIA POŁĄCZEŃ

§ 1. Informacja adresowa o numerze abonenta wywołującego powinna być niezmienna na całej drodze połączeniowej, z zastrzeżeniem § 2.

§ 2. Numer zastępujący numer abonenta (numer techniczny) powinien być wykorzystywany przy:

1) realizowaniu połączenia na numery alarmowe z telekomunikacyjnego urządzenia końcowego bez użycia przez abonenta wielofunkcyjnej, inteligentnej karty identyfikacyjnej (Subscriber Identity Module), zwanej dalej „kartą SIM”, lub

2) używaniu przez abonenta, w przypadku braku zasięgu, w połączeniu na numery alarmowe, karty SIM zalogowanej w sieci innej niż sieć wykorzystywana przez dostawcę usług, z którym abonent wywołujący zawarł umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych.

§ 3. Dla numeracji służącej realizacji uprawnień abonentów do przenoszenia przydzielonego numeru pomiędzy dostawcami usług, dla przypadków, gdy występuje zmiana sieci, ustala się:

1) następujące zasady adresowania dla właściwego kierowania połączeń w zakresie numeracji służącej realizacji uprawnień abonenta do przenoszenia przydzielonego numeru pomiędzy dostawcami usług:

a) numer rutingowy (NR NP) zamieszcza się w parametrze Called Party Number¹⁾ wiadomości IAM (Initial Address Message)²⁾ przed numerem abonenta B (tryb połączony „concatenated”),

b) parametr NoA (Nature of Address)³⁾ przyjmuje wartość 3,

c) adresowanie metodą „en-bloc”⁴⁾,

d) numer rutingowy (NR NP) dołącza się po odpytaniu bazy dla numerów przeniesionych; dopuszcza się dołączenie numeru rutingowego (NR NP) po odpytaniu bazy dla numerów nieprzeniesionych;

2) następujący format numeru rutingowego (NR NP):

NR NP (5 cyfr) = „C hex”⁵⁾ + XYZT,

gdzie:

a) dla numerów geograficznych:

XY = AB = wskaźnik strefy numeracyjnej SN (X=1–9),

ZT⁶⁾ = numer HOST (HOST – ID)⁷⁾ w danej SN (dla danego AB),

b) dla numerów niegeograficznych:

XYZT – numer sieci (X = 0).

§ 4. Dla numeracji służącej realizacji wywołań do trzycyfrowych numerów AUS i numeru alarmowego 112 ustala się:

1) następujące zasady kierowania ruchu:

a) połączenia do trzycyfrowych numerów AUS oraz numeru alarmowego 112 mogą być realizowane po odebraniu numeru tylko w formatach:

– XYZ (3 cyfry) – z łącza abonenckiego,

– WSNd (2 cyfry) + „C hex” + IDL (3 cyfry) + XYZ (3 cyfry) – z łącza międzycentralowego, w tym łącza międzyoperatorskiego,

b) numer kierowania alarmowego (NKA), związany z położeniem abonenta w obszarze gminy, jest wprowadzany w centrali obsługującej zakończenie sieci, z którego nastąpiło wywołanie alarmowe,

c) w centrali obsługującej zakończenie sieci, z którego nastąpiło wywołanie alarmowe, następuje konwersja z trzycyfrowego numeru AUS i numeru alarmowego 112 odebranego od abonenta na numer w formacie WSNd + „C hex” + IDL + XYZ,

d) NKA powinien być niezmienny na całej drodze połączeniowej,

e) zamiana NKA na numer krajowy KNA (numer podkładowy) następuje w centrali bezpośrednio obsługującej jednostkę, do której kierowane jest wywołanie alarmowe na trzycyfrowy numer AUS lub numer alarmowy 112;

2) następujący format NKA:

NKA = WSNd (2 cyfry) + „C hex” + IDL (3 cyfry) + XYZ (3 cyfry),

gdzie:

WSNd (Wskaźnik Strefy Numeracyjnej docelowej) – oznacza strefę numeracyjną, w jakiej znajduje się jednostka, do której kierowane jest wywołanie alarmowe,

IDL (Identyfikator Docelowej Lokalizacji) – wskazuje jednostkę, do której kierowane jest wywołanie alarmowe, występującą w danej lokalizacji w danej strefie numeracyjnej,

XYZ – oznacza wybrany trzycyfrowy numer AUS i numer alarmowy 112.

Objaśnienia:

¹⁾ Parametr Called Party Number – parametr stosowany w Systemie Sygnalizacji ITU-T nr 7 (SS7), zawarty w wiadomości IAM, zawierający w szczególności zakodowany numer abonenta wywoływanego.

²⁾ Wiadomość IAM (Initial Address Message) – wiadomość zawarta w protokole ISUP (ISDN User Part), przesyłana w procesie zestawiania połączenia.

³⁾ Parametr NoA (Nature of Address) – wskaźnik określający typ adresu.

⁴⁾ Adresowanie metodą „en-bloc” – sposób adresowania polegający na równoczesnym przekazywaniu wszystkich cyfr numeru abonenta, przez umieszczenie ich w jednym bloku wiadomości przesyłanych w procesie zestawiania połączenia.

⁵⁾ „C hex” – zapis liczby za pomocą systemu szesnastkowego.

⁶⁾ ZT – po dojściu ZT do wartości 99 ustala się inny wolny AB dla danej SN.

⁷⁾ HOST (HOST – ID) – numer centrali telefonicznej lub innego węzła sieci telekomunikacyjnej, obsługujących nową lokalizację abonenta z przeniesionym numerem.