Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2014-12-10 do 2021-04-16
Wersja archiwalna od 2014-12-10 do 2021-04-16
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA OBRONY NARODOWEJ
z dnia 19 czerwca 1999 r.
w sprawie ochrony przez specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne terenów jednostek organizacyjnych resortu obrony narodowej
z dnia 19 czerwca 1999 r. (Dz.U. z 1999 r., Nr 60, poz. 647)
t.j. z dnia 10 grudnia 2014 r. (Dz.U. z 2014 r., poz. 1770)
Na podstawie art. 44 ust. 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. z 2014 r. poz. 1099) zarządza się, co następuje:
§ 1.[Zakres przedmiotowy] [1] Rozporządzenie określa szczegółowe zasady ochrony terenów jednostek organizacyjnych resortu obrony narodowej przez specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne, o których mowa w art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia, zwanej dalej „ustawą”.
§ 2.[Definicje] Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1) (uchylony);
2) terenach jednostek wojskowych – rozumie się przez to nieruchomości Skarbu Państwa będące w trwałym zarządzie Ministra Obrony Narodowej lub wykorzystywane na podstawie innych tytułów prawnych i użytkowane przez jednostki wojskowe;
3) dowódcach jednostek wojskowych – rozumie się przez to również komendantów, dyrektorów, szefów jednostek wojskowych, o których mowa w pkt 4;
4) jednostkach wojskowych – rozumie się przez to jednostki wojskowe, o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1414);
5) przedsiębiorcy – rozumie się przez to przedsiębiorcę, o którym mowa w art. 2 pkt 7 ustawy;
6) obiektach chronionych – rozumie się przez to pojedyncze budynki lub zespoły budynków oraz oznakowane tereny wokół nich, które ze względu na charakter i zakres wykorzystania podlegają ochronie;
7) pełnomocniku ochrony – rozumie się przez to pełnomocnika do spraw ochrony informacji niejawnych;
8) etatowym pododdziale ochrony – rozumie się przez to wojskowy pododdział ochrony lub oddział wart cywilnych ujęty w etacie jednostki wojskowej i przeznaczony do realizacji zadań ochronnych.
§ 3.[Zgoda na zaangażowanie specjalistycznych formacji ochronnych] 1. Dowódca Generalny Rodzajów Sił Zbrojnych, Dowódca Operacyjny Rodzajów Sił Zbrojnych, Dowódca Garnizonu Warszawa, Szef Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych, Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej oraz szefowie (dyrektorzy), którym podporządkowane są jednostki wojskowe, o których mowa w § 2 pkt 4, na wniosek dowódców podległych jednostek wojskowych, wyrażają zgodę na zaangażowanie specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych do ochrony terenów, obiektów lub urządzeń tych jednostek wojskowych.
2. Zgodę, o której mowa w ust. 1, w stosunku do jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych – na wniosek szefów lub dyrektorów tych jednostek organizacyjnych – wyrażają bezpośredni przełożeni tych jednostek.
3. Dowódca Garnizonu Warszawa wyraża zgodę, o której mowa w ust. 1, także w stosunku do komórek Ministerstwa Obrony Narodowej i jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych, chronionych przez jednostki wojskowe podległe dowódcy Garnizonu Warszawa – na wniosek szefów lub dyrektorów tych komórek i jednostek organizacyjnych.
§ 4.[Warunki dopuszczalnego zaangażowania do ochrony w jednostce wojskowej specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej] Warunkiem zaangażowania do ochrony w jednostce wojskowej specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej przedsiębiorcy jest wprowadzenie stosownych zmian w etacie jednostki wojskowej, gdy rozformowywany jest etatowy pododdział ochrony lub zmniejszany jest jego stan osobowy oraz zapewnione są środki finansowe na realizację usług ochronnych przez tę formację, a także wyrażenie zgody przez przedsiębiorcę na realizację usług ochronnych po ogłoszeniu mobilizacji, wprowadzeniu stanu wojennego lub w czasie wojny.
§ 5.[Specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne po ogłoszeniu mobilizacji, wprowadzeniu stanu wojennego lub w czasie wojny] Po ogłoszeniu mobilizacji, wprowadzeniu stanu wojennego lub w czasie wojny ochrona terenów jednostek organizacyjnych, obiektów i urządzeń wojskowych może być prowadzona przez specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne przedsiębiorców, zmilitaryzowane na zasadach i w trybie określonym w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 21 maja 2002 r. w sprawie militaryzacji jednostek organizacyjnych wykonujących zadania na rzecz obronności lub bezpieczeństwa państwa (Dz. U. Nr 78, poz. 707). [2]
§ 6.[Zakres działań specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej] 1. Do zakresu działania specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej należy:
1) ochrona terenów, obiektów i urządzeń jednostki wojskowej;
2) konwojowanie mienia jednostki wojskowej;
3) przekazywanie Policji, Żandarmerii Wojskowej lub wojskowym organom porządkowym osób ujętych podczas wykonywania zadań ochronnych;
4) współpraca z Żandarmerią Wojskową, wojskowymi organami porządkowymi i Policją, na zasadach określonych w odrębnych przepisach;
5) współpraca z wewnętrzną służbą ochrony oraz wojskową ochroną przeciwpożarową, jeżeli znajdują się na terenie jednostki wojskowej lub w obrębie ochranianych obiektów wojskowych;
6) wykonywanie innych zadań określonych w planie ochrony jednostki wojskowej.
2. Zasady opracowywania planów ochrony jednostek organizacyjnych resortu obrony narodowej regulują odrębne przepisy.
3. Zakres i przedmiot działania specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej określa się w umowie zawartej pomiędzy dowódcą jednostki wojskowej a przedsiębiorcą, w której zamieszcza się w szczególności:
1) wskazanie, zgodnie z planem ochrony, terenów komórek i jednostek organizacyjnych, obiektów i urządzeń wojskowych podlegających ochronie;
2) zobowiązanie przedsiębiorcy do strzeżenia przed kradzieżą, zniszczeniem lub uszkodzeniem powierzonego mienia wojskowego;
3) uprawnienie przedsiębiorcy do kontroli dokumentów uprawniających do wstępu, wjazdu i przebywania na terenach jednostek organizacyjnych lub w obiektach wojskowych, wynoszenia lub wywożenia mienia oraz uniemożliwienia nielegalnego wejścia osób postronnych na tereny jednostek organizacyjnych oraz do obiektów chronionych;
4) zakres i sposób prowadzenia kontroli wykonywania zadań ochrony terenów jednostek organizacyjnych, obiektów i urządzeń wojskowych przez pracowników ochrony specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej prowadzonych przez przełożonych oraz osoby określone w odrębnych przepisach, posiadające upoważnienia do kontroli stanu ochrony terenów jednostek organizacyjnych, obiektów i urządzeń wojskowych;
5) uzbrojenie i wyposażenie oraz umundurowanie pracowników ochrony;
6) podległość pracowników ochrony;
7) uprawnienia osób funkcyjnych jednostki wojskowej oraz służb dyżurnych w stosunku do pracowników ochrony;
8) szczegółowe zasady odpowiedzialności przedsiębiorcy i pracowników ochrony za powierzone ochronie mienie;
9) szczegółowe wymagania dotyczące ochrony informacji niejawnych o klauzuli „poufne” lub wyższej zawarte w „Instrukcji bezpieczeństwa przemysłowego”, załączonej do umowy, w związku z jej wykonywaniem przez przedsiębiorcę i pracowników ochrony;
10) skutki oraz zakres odpowiedzialności stron umowy z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków;
11) obowiązek przekazania dowódcy jednostki wojskowej przez przedsiębiorcę wykazu wszystkich pracowników ochrony przewidzianych do ochrony terenu, obiektu lub urządzeń wraz z podaniem numeru legitymacji kwalifikowanego pracownika ochrony fizycznej;
12) obowiązek bieżącego szkolenia przez przedsiębiorcę pracowników ochrony, o których mowa w pkt 11, odbywania przez nich, co najmniej raz na kwartał, strzelań z broni będącej na ich wyposażeniu, w tym przedstawiania dowódcy ochranianej jednostki wojskowej ich wyników, oraz udział w kwartalnych szkoleniach z pozorowanym naruszeniem systemu ochrony ochranianej jednostki wojskowej.
4. Szczegółowe zadania i sposób działania specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej określa się w instrukcji ochrony terenu komórki lub jednostki organizacyjnej, obiektu lub urządzenia wojskowego, stanowiącej załącznik do umowy, o której mowa w ust. 3, opracowanej i podpisanej przez przedsiębiorcę oraz dowódcę jednostki wojskowej, w której zamieszcza się w szczególności:
1) charakterystykę ochranianego terenu, obiektu lub urządzeń jednostki wojskowej;
2) cel ochrony;
3) obowiązki dowódców i pracowników ochrony;
4) zadania pracowników ochrony podczas pełnienia służby ochronnej, w tym warianty zmian pracowników ochrony na posterunkach np. co jedna, dwie lub trzy godziny oraz w czasie patrolowania;
5) wykaz osób upoważnionych do otwierania pomieszczeń podlegających ochronie – opracowany przez jednostkę wojskową;
6) imienny wykaz przełożonych pracowników ochrony, którymi są:
a) przedsiębiorca,
b) dowódcy ochrony wyznaczeni przez przedsiębiorcę;
7) sposób postępowania pracowników ochrony w przypadku ujawnienia przestępstwa lub wykroczenia albo w razie zwiększonego zagrożenia ochranianego terenu, obiektu lub urządzenia wojskowego oraz w przypadku zaistnienia kradzieży, pożaru lub innych zdarzeń losowych;
8) sposób powiadamiania przez przełożonych, o których mowa w pkt 6, dowódcy jednostki wojskowej oraz właściwego wojskowego organu porządkowego określonego w ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 568 i 628 oraz z 2014 r. poz. 1055) – w przypadku ujawnienia przestępstwa lub wykroczenia albo w razie zwiększonego zagrożenia ochranianego terenu, obiektu lub urządzenia wojskowego, w czasie konwojowania oraz w przypadku zaistnienia kradzieży, pożaru lub innych zdarzeń losowych;
9) zasady udzielania pierwszej pomocy medycznej;
10) wyciągi z ustaw i innych dokumentów normatywnych dotyczących warunków i sposobów postępowania pracowników ochrony przy użyciu broni palnej oraz podczas stosowania środków przymusu bezpośredniego;
11) uprawnienia osób funkcyjnych jednostki wojskowej i służb dyżurnych w stosunku do dowódców i pracowników ochrony oraz zakres i sposób prowadzenia przez przełożonych i osoby upoważnione kontroli wykonywania zadań ochronnych;
12) miejsce i sposób ładowania i rozładowania broni przez dowódcę i pracowników ochrony.
§ 7.[Uprawnienia przysługujące pracownikom ochrony specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych] Podczas wykonywania zadań ochronnych w granicach obiektów, obszarów i terenów jednostek wojskowych oraz poza ich granicami pracownicy ochrony specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych korzystają z uprawnień wynikających z art. 36 ust. 1 ustawy. Z uprawnieniami tymi zapoznaje się stany osobowe jednostki wojskowej lub obiektu wojskowego chronionych przez przedsiębiorcę.
§ 8.[Obowiązki dowódcy jednostki wojskowej] Dowódca jednostki wojskowej jest obowiązany:
1) udostępnić nieodpłatnie przedsiębiorcy:
a) pomieszczenia na potrzeby wykonywania zadań ochronnych, pomieszczenia socjalne dla pracowników ochrony oraz punkt doraźnej pomocy medycznej, zabezpieczający daną jednostkę wojskową,
b) środki łączności do powiadamiania i alarmowania oficera dyżurnego jednostki wojskowej (osoby odpowiedzialnej za ochronę terenu, obiektu lub urządzenia) o zaistniałych zdarzeniach oraz
2) zapewnić niezbędne oświetlenie obiektów oraz ich właściwe zabezpieczenie przeciwpożarowe.
§ 9.[Dokumenty będące na wyposażeniu dowódcy ochrony specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej] Dowódca ochrony specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej przedsiębiorcy jest obowiązany posiadać następujące dokumenty:
1) instrukcję ochrony jednostki, obiektu lub urządzenia wojskowego;
2) plan lub wyciąg z tego planu ochrony jednostki, obiektu lub urządzenia – opracowany przez jednostkę wojskową;
3) tabelę posterunków;
4) książkę meldunków;
5) w zależności od potrzeb – książkę ewidencji kluczy oraz rejestr zdarzeń alarmowych;
6) wzory dokumentów uprawniających do wejścia (wyjścia) lub wjazdu (wyjazdu) na (z) teren(u) chronionego obiektu wojskowego;
7) wykaz telefonów alarmowych i służbowych;
8) sygnały powszechnego ostrzegania i alarmowania;
9) plan ochrony przeciwpożarowej;
10) spis wyposażenia pomieszczeń wartowni;
11) wzory plomb i odciski pieczęci każdego posterunku;
12) brudnopis.
§ 10.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
[1] Tytuł rozporządzenia w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 17 grudnia 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie ochrony przez specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne terenów jednostek organizacyjnych resortu obrony narodowej (Dz.U. Nr 235, poz. 1600). Zmiana weszła w życie 14 stycznia 2009 r.
[2] Rozporządzenie utraciło moc 26 grudnia 2009 r. na podstawie § 19 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 listopada 2009 r. w sprawie militaryzacji jednostek organizacyjnych wykonujących zadania na rzecz obronności lub bezpieczeństwa państwa (Dz.U. Nr 210, poz. 1612).