Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 2014-11-09
Wersja aktualna od 2014-11-09
obowiązujący
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia 6 listopada 2014 r.
w sprawie środków technicznych służących do utrwalania dźwięku albo obrazu i dźwięku w postępowaniu w sprawach o wykroczenia
Na podstawie art. 37a ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2013 r. poz. 395, z późn. zm.1)) zarządza się, co następuje:
§ 1.[Zakres regulacji] Rozporządzenie określa:
1) rodzaje urządzeń i środków technicznych służących do utrwalania dźwięku albo obrazu i dźwięku;
2) sposób i tryb sporządzania zapisów dźwięku albo obrazu i dźwięku;
3) identyfikację osób sporządzających zapisy dźwięku albo obrazu i dźwięku;
4) sposób użycia systemu teleinformatycznego służącego do utrwalania przebiegu rozprawy za pomocą urządzenia rejestrującego dźwięk albo obraz i dźwięk do sporządzenia protokołu pisemnego, o którym mowa w art. 37 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, zwanej dalej „ustawą”;
5) sposób przechowywania zapisów dźwięku albo obrazu i dźwięku;
6) warunki i sposób wprowadzania zmiany wymaganej względami technicznymi lub zakresem czynności, z której sporządza się protokół.
§ 2.[Definicje] Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1) adnotacjach – rozumie się przez to dokument elektroniczny, o którym mowa w art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2014 r. poz. 1114), powiązany z zapisem i zawierający informacje dotyczące przebiegu rozprawy, w szczególności o rozpoczęciu wypowiedzi osób uczestniczących w posiedzeniu umożliwiające automatyczne znalezienie wskazanego fragmentu zapisu;
2) metadanych – rozumie się przez to zestaw logicznie powiązanych z zapisem usystematyzowanych informacji opisujących ten zapis, ułatwiających jego wyszukiwanie, kontrolę, zrozumienie i długotrwałe przechowanie oraz zarządzanie;
3) zapisie – rozumie się przez to realizowane w systemie teleinformatycznym:
a) utrwalenie obrazu i dźwięku ze wszystkich czynnych urządzeń utrwalających obraz i dźwięk,
b) utrwalenie dźwięku ze wszystkich czynnych urządzeń utrwalających dźwięk,
c) utrwalenie dźwięku ze wszystkich czynnych urządzeń utrwalających dźwięk, po dokonaniu zmiany tych fragmentów, w trakcie których żadna wypowiedź osoby uczestniczącej w czynności nie jest rejestrowana,
d) sporządzenie zapisu tekstowego treści protokołu pisemnego, o którym mowa w art. 37 § 2 pkt 2 ustawy, na który składają się informacje wprowadzone przez protokolanta obejmujące treść protokołu oraz treść adnotacji.
§ 3.[Sposób utrwalenia zapisu] 1. Utrwalenie zapisu następuje za pomocą urządzeń i środków technicznych wykorzystujących technikę cyfrową, pozwalających na zachowanie tego zapisu na informatycznym nośniku danych.
2. Urządzenia, środki techniczne i informatyczne nośniki danych, o których mowa w ust. 1, zapewniają:
1) integralność zapisu;
2) kopiowanie zapisu pomiędzy urządzeniami, środkami technicznymi i informatycznymi nośnikami danych;
3) zabezpieczenie zapisu, w szczególności przed utratą, zniekształceniem, nieuprawnionym dostępem, usunięciem lub inną nieuprawnioną zmianą;
4) rozpoznawalność każdej wprowadzonej zmiany;
5) odtworzenie zapisu także przy użyciu urządzeń i środków technicznych korygujących lub wzmacniających utrwalony dźwięk lub obraz;
6) udostępnienie zapisu na informatycznym nośniku danych;
7) możliwość bieżącej kontroli dokonywanego zapisu;
8) możliwość przekazania zapisów, stanowiących materiały archiwalne, do archiwów państwowych.
§ 4.[Informacje podawane dla każdego zapisu w metadanych] 1. Dla każdego zapisu w metadanych należy podać następujące informacje:
1) dla metadanej – identyfikator – jednoznaczny znacznik zapisu nadawany przez system teleinformatyczny, który umożliwia jego identyfikację;
2) dla metadanej – twórca – nazwę sądu, wydziału, sekcji, o ile występuje, oraz dane identyfikujące protokolanta sporządzającego zapis albo osobę upoważnioną do dokonania zmiany, z podaniem ich roli w procesie tworzenia lub akceptacji zapisu albo jego zmiany;
3) dla metadanej – tytuł – oznaczenie sprawy i sygnaturę akt sprawy;
4) dla metadanej – data – datę sporządzenia zapisu;
5) dla metadanej – kwalifikacja – kategorię archiwalną, do której zalicza się akta sprawy, w której sporządzono zapis albo jego uprawnioną zmianę;
6) dla metadanej – grupowanie – wskazanie przynależności zapisu do akt sprawy, określone sygnaturą tych akt;
7) dla metadanej – format – wskazanie nazwy formatu albo formatów danych zastosowanych do zapisu;
8) dla metadanej – dostęp – określenie komu, na jakich zasadach i w jakim zakresie można udostępnić dokument;
9) dla metadanej – typ – określenie podstawowego typu zapisu na podstawie listy typów Dublin Core Metadata Initiative.
2. Dla każdego zapisu podaje się wszystkie metadane określone w ust. 1.
3. Zapis utrwala się w sposób umożliwiający jego automatyczne wyodrębnienie oraz wyodrębnienie poszczególnych metadanych.
§ 5.[Czynności wykonywane przez protokolanta przed przystąpieniem do utrwalania dźwięku albo obrazu z przebiegu rozprawy] Przed przystąpieniem do utrwalania dźwięku albo obrazu i dźwięku z przebiegu rozprawy protokolant identyfikuje się w systemie teleinformatycznym za pomocą podpisu elektronicznego gwarantującego identyfikację osoby protokolanta.
§ 6.[Utrwalenie zapisu w systemie teleinformatycznym] 1. Zapis obejmuje utrwalanie w systemie teleinformatycznym:
1) obrazu widoku ogólnego sali z pozycji przewodniczącego, ze szczególnym uwzględnieniem widoku wszystkich pozostałych osób uczestniczących w rozprawie oraz, jeżeli pozwalają na to względy techniczne, publiczności;
2) obrazu osoby wypowiadającej się z miejsca przeznaczonego dla świadka, obejmującego polem widzenia górną połowę ciała w sposób umożliwiający utrwalenie gestów oraz uzyskanie widoku twarzy;
3) dźwięku z podłączonych do systemu teleinformatycznego:
a) urządzeń transmitujących dźwięk z miejsc przeznaczonych dla oskarżyciela publicznego i obwinionego,
b) urządzenia transmitującego dźwięk z miejsca przeznaczonego dla składu orzekającego,
c) urządzenia transmitującego dźwięk z miejsca przeznaczonego dla świadka;
4) tekstu jednobrzmiącego z treścią protokołu pisemnego, o którym mowa w art. 37 § 2 pkt 2 ustawy.
2. W przypadkach uzasadnionych liczbą osób uczestniczących w rozprawie dopuszcza się zwiększenie liczby urządzeń transmitujących dźwięk z miejsc, o których mowa w ust. 1 pkt 3.
3. Jeżeli liczba osób uczestniczących w rozprawie jest inna niż liczba podłączonych do systemu teleinformatycznego urządzeń transmitujących dźwięk, przewodniczący ustala, którego urządzenia należy używać; przepis stosuje się odpowiednio do składu sądu w przypadku, o którym mowa w art. 14 § 5 ustawy.
§ 7.[Sprawdzanie i uzupełnianie danych w postaci elektronicznej] Protokolant wprowadza do systemu teleinformatycznego lub sprawdza i w razie potrzeby uzupełnia dane w postaci elektronicznej dotyczące oznaczenia sądu, miejsca i daty rozprawy, nazwiska sędziego, protokolanta, oskarżyciela, obwinionego, jak również obecnych na posiedzeniu przedstawicieli ustawowych i obrońców, oznaczenia sprawy oraz wzmianki co do jawności.
§ 8.[Adnotacja dla zapisu dźwięku albo obrazu i dźwięku] 1. Protokolant pod kierownictwem przewodniczącego sporządza dla każdego zapisu dźwięku albo obrazu i dźwięku adnotacje.
2. Adnotacjom sporządzonym dla danego zapisu przyporządkowuje się metadane, o których mowa w § 4 ust. 1.
§ 9.[Podpisanie zapisu dźwięku albo obrazu i dźwięku podpisem elektronicznym] Po zakończeniu rozprawy, której przebieg utrwalono za pomocą urządzenia rejestrującego dźwięk albo obraz i dźwięk, protokolant podpisuje zapis dźwięku albo obrazu i dźwięku podpisem elektronicznym gwarantującym identyfikację osoby protokolanta oraz rozpoznawalność jakiejkolwiek późniejszej zmiany protokołu.
§ 10.[Przechowywanie zapisu i jego metadanych w systemie teleinformatycznym] Zapis i jego metadane przechowuje się w systemie teleinformatycznym, zapewniając ich poufność i integralność oraz ochronę przed utratą lub zniszczeniem.
§ 11.[Zmiany dotyczące zapisu] 1. Dozwolone jest dokonywanie wyłącznie takich zmian zapisu, które są konieczne dla jego prawidłowego odtworzenia, przechowywania lub udostępniania, w szczególności za pomocą urządzeń korygujących lub wzmacniających utrwalony dźwięk lub obraz. Zmiany dokonywane są na zarządzenie przewodniczącego.
2. Zmian, o których mowa w ust. 1, dokonuje się na kolejnych egzemplarzach zapisu. Sąd odnotowuje w aktach sprawy sporządzenie kolejnego egzemplarza zapisu.
3. Zmiany, o których mowa w ust. 1, nie mogą wpływać na treść utrwalonych czynności procesowych dokonanych podczas rozprawy.
4. Pracownik sądu podpisuje każdy egzemplarz zapisu dźwięku albo obrazu i dźwięku podpisem elektronicznym gwarantującym rozpoznawalność jakiejkolwiek późniejszej zmiany protokołu oraz przyporządkowuje temu zapisowi adnotacje.
§ 12.[Przechowywanie zapisu i jego metadanych w systemie teleinformatycznym] Zapis oraz jego metadane są przechowywane w systemie teleinformatycznym.
§ 13.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 9 listopada 2014 r.
Minister Sprawiedliwości: C. Grabarczyk
1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 765 i 1247 oraz z 2014 r. poz. 486, 579, 786 i 969.