§ 1.[Zakres regulacji] Rozporządzenie określa wysokość funduszu na nagrody uznaniowe i zapomogi, zwanego dalej „funduszem”, oraz źródła jego finansowania, a także sposób ustalania wysokości środków tego funduszu pozostających w dyspozycji dowódców jednostek wojskowych, o których mowa w art. 104 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, zwanej dalej „ustawą”, oraz sposób zwiększania tego funduszu w trakcie roku kalendarzowego.

§ 2.[Wysokość funduszu] 1. Wysokość funduszu wynosi 2,5% środków planowanych na dany rok kalendarzowy na uposażenia żołnierzy zawodowych.

2. Fundusz pozostawia się do dyspozycji:

1) Ministra Obrony Narodowej – w wysokości 1,0% środków określonych w ustawie budżetowej na uposażenia żołnierzy zawodowych w danym roku kalendarzowym;

2) dowódcy jednostki wojskowej, o którym mowa w art. 104 ustawy – w wysokości 1,5% środków wydatkowanych w danym roku kalendarzowym na uposażenia żołnierzy zawodowych w tej jednostce wojskowej oraz w:

a) podległej jednostce wojskowej, której dowódca zajmuje stanowisko służbowe niższe niż określone w art. 104 ust. 1 ustawy,

b) podległej jednostce wojskowej, w której etacie występują dla żołnierzy zawodowych:

– wyłącznie stanowiska służbowe dowódcy lub zastępcy dowódcy bez względu na ich stopnie etatowe albo

– nie więcej niż dwa stanowiska służbowe;

3) dowódcy jednostki wojskowej niebędącej państwową jednostką budżetową – w wysokości 2,5% środków planowanych na dany rok kalendarzowy na uposażenia żołnierzy zawodowych, dla żołnierzy zawodowych pełniących zawodową służbę wojskową w tych jednostkach.

3. W przypadkach wymienionych w ust. 2 pkt 2 lit. b nie tworzy się funduszu nagród uznaniowych i zapomóg w tych jednostkach wojskowych.

§ 3.[Źródło finansowania funduszu] 1. Źródłem finansowania funduszu, o którym mowa w § 2 ust. 2 pkt 1 i 2, są środki budżetowe części budżetu państwa, której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej.

2. Źródłem finansowania funduszu, o którym mowa w § 2 ust. 2 pkt 3, są środki finansowe jednostek wojskowych niebędących państwowymi jednostkami budżetowymi.

3. Naliczenia środków funduszu, o którym mowa w § 2 ust. 2 pkt 2, dokonuje się w okresach kwartalnych. Środki na poszczególne kwartały danego roku kalendarzowego ustala się zaliczkowo, przyjmując za podstawę wydatki na uposażenia żołnierzy zawodowych poniesione w pierwszym miesiącu danego kwartału.

4. Rozliczenia środków, o których mowa w ust. 3, dokonuje się po zakończeniu kwartału kalendarzowego, z tym że środki za czwarty kwartał rozlicza się w grudniu.

§ 4.[Zwiększenie środków funduszu] 1. Wysokość funduszu, o którym mowa w § 2 ust. 2 pkt 2 i 3, zwiększa się o środki uzyskane z tytułu:

1) zmniejszenia wysokości uposażenia żołnierzy zawodowych w okresie ich przebywania na urlopie macierzyńskim, dodatkowym urlopie macierzyńskim, urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego, dodatkowym urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego oraz urlopie rodzicielskim;

2) niewypłacania uposażeń żołnierzom zawodowym zajmującym stanowiska służbowe w okresie ich przebywania na urlopie wychowawczym;

3) utraty prawa do uposażenia w przypadkach, o których mowa w art. 60e ust. 3–6 ustawy;

4) zmniejszenia wysokości uposażeń żołnierzy zawodowych w okresie ich przebywania na urlopie okolicznościowym, o którym mowa w art. 62 ust. 12 ustawy, w związku ze sprawowaniem opieki nad najbliższym członkiem rodziny;

5) zmniejszenia wysokości uposażeń żołnierzy zawodowych w okresie ich zwolnienia od zajęć służbowych, o którym mowa w art. 62 ust. 11 ustawy, w przypadku konieczności sprawowania osobistej opieki nad najbliższym członkiem rodziny;

6) zmniejszenia wysokości uposażenia, o którym mowa w art. 89a ust. 1 ustawy, wynikającego ze zwolnień lekarskich żołnierzy zawodowych.

2. Zwiększenia środków funduszu o środki, o których mowa w ust. 1, dokonuje się w miesiącu, w którym wypłacono żołnierzom zawodowym zmniejszone wysokości uposażenia lub w którym nie wypłacono uposażenia.

3. Zwiększenia funduszu, o którym mowa w § 2 ust. 2 pkt 2 i 3, o środki określone w ust. 1 pkt 3 i 6 wyodrębnia się z przeznaczeniem na cele wskazane w art. 89c ust. 1 ustawy.

§ 5.[Podwyższenie wysokości funduszu przez Ministra] 1. Wysokość funduszu, o którym mowa w § 2 ust. 2 pkt 1, może być podwyższona przez Ministra Obrony Narodowej w ciągu roku kalendarzowego o niewykorzystane środki na uposażenie i dodatkowe uposażenie roczne żołnierzy zawodowych oraz o niewykorzystane środki z funduszu na nagrody uznaniowe i zapomogi pozostającego w dyspozycji dowódcy jednostki wojskowej, o którym mowa w § 2 ust. 2 pkt 2.

2. Minister Obrony Narodowej może z własnej inicjatywy przekazać do dyspozycji dowódcy jednostki wojskowej środki funduszu pozostające w jego dyspozycji z przeznaczeniem na nagrody uznaniowe lub zapomogi dla żołnierzy zawodowych pełniących zawodową służbę wojskową w bezpośrednio podległej mu jednostce wojskowej, w tym również pozostającym w rezerwie kadrowej lub dyspozycji, a także pełniącym służbę w podległych mu jednostkach wojskowych niższego szczebla.

3. Przepisy ust. 2 stosuje się odpowiednio do dowódcy jednostki wojskowej, który otrzymał od Ministra Obrony Narodowej środki do dyspozycji z przeznaczeniem na nagrody uznaniowe lub zapomogi.

§ 6.[Zwiększenia funduszu o odpis z zysku] 1. Wysokość funduszu, o którym mowa w § 2 ust. 2 pkt 3, może zostać zwiększona o odpis z zysku, nie więcej niż o 2,5% środków pieniężnych wydatkowanych na uposażenia żołnierzy zawodowych w poprzednim roku kalendarzowym.

2. Zwiększenia funduszu, o którym mowa w § 2 ust. 2 pkt 3, dokonuje się po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego jednostki wojskowej.

§ 7.[Przepisy uchylone] Traci moc rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 4 marca 2010 r. w sprawie wysokości funduszu na nagrody uznaniowe i zapomogi dla żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 45, poz. 264).

§ 8.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.