Na podstawie art. 129j ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1.[Środki działające podobnie do alkoholu] Środkami działającymi podobnie do alkoholu są:

1) opioidy;

2) amfetamina i jej analogi;

3) kokaina;

4) tetrahydrokanabinole;

5) benzodiazepiny.

§ 2.[Badanie w celu ustalenia w organizmie obecności środka działającego podobnie do alkoholu] 1. Badanie w celu ustalenia w organizmie obecności środka działającego podobnie do alkoholu przy użyciu metod niewymagających badania laboratoryjnego polega na nieinwazyjnym pobraniu próbek śliny i umieszczeniu ich w urządzeniu do oznaczania metodą immunologiczną środków działających podobnie do alkoholu, zgodnie z instrukcją obsługi tego urządzenia.

2. Do próbek, o których mowa w ust. 1, nie wolno dodawać jakichkolwiek substancji, poza znajdującymi się w zestawie urządzenia do oznaczania metodą immunologiczną środków działających podobnie do alkoholu.

§ 3.[Badanie krwi] 1. Badanie krwi w celu ustalenia w organizmie obecności środka działającego podobnie do alkoholu polega na analizie laboratoryjnej krwi pobranej z żyły osoby badanej metodą chromatografii gazowej połączonej ze spektrometrią masową lub inną metodą instrumentalną, w tym: wysokosprawną chromatografią cieczową, wysokosprawną chromatografią cieczową połączoną ze spektrometrią masową, których granice oznaczalności (LOQ) dla poszczególnych środków określa ust. 4.

2. Krew do badania pobiera się do dwóch pojemników w objętości po około 5 cm³, z zachowaniem następujących warunków:

1) do pobrania krwi używa się sprzętu jednorazowego użytku;

2) do pojemnika, do którego pobiera się krew, nie wolno dodawać jakichkolwiek substancji, poza znajdującymi się w pojemniku;

3) do dezynfekcji skóry używa się środków odkażających niezawierających alkoholu.

3. W przypadku powzięcia uzasadnionego podejrzenia, że pobranie krwi może spowodować zagrożenie życia lub zdrowia osoby badanej, decyzję o przeprowadzeniu badania krwi podejmuje lekarz.

4. W pobranej krwi oznacza się co najmniej następujące środki działające podobnie do alkoholu:

1) morfinę (LOQ – 10 ng/ml);

2) amfetaminę i jej analogi, w tym metylenodioksymetamfetaminę (MDMA), (LOQ – 25 ng/ml);

3) kokainę (LOQ – 10 ng/ml) i jej metabolit – benzoiloekgoninę (LOQ – 50 ng/ml);

4) delta-9-tetrahydrokannabinol (LOQ – 1 ng/ml);

5) benzodiazepiny.

§ 4.[Pobranie moczu do badań] 1. Pobranie moczu do badań w celu ustalenia w organizmie osoby badanej obecności środka działającego podobnie do alkoholu przeprowadza się w warunkach umożliwiających zachowanie intymności osoby badanej, w obecności lekarza lub pielęgniarki tej samej płci co osoba badana.

2. Badanie moczu polega na analizie laboratoryjnej moczu osoby badanej metodami, o których mowa w § 3 ust. 1, których granice oznaczalności (LOQ) dla poszczególnych środków określa ust. 4.

3. Mocz do badania pobiera się do dwóch pojemników w objętości co najmniej po 5 cm³, z zachowaniem następujących warunków:

1) do pobrania moczu używa się pojemnika jednorazowego użytku, uniemożliwiającego zamianę, rozcieńczenie lub dodanie do niego innych substancji po jego zamknięciu;

2) do pojemnika, do którego pobiera się mocz, nie wolno dodawać jakichkolwiek substancji.

4. W pobranym moczu oznacza się co najmniej następujące środki działające podobnie do alkoholu:

1) morfinę (LOQ – 200 ng/ml) i 6-acetylomorfinę (LOQ – 20 ng/ml);

2) amfetaminę i jej analogi, w tym metylenodioksymetamfetaminę (MDMA), (LOQ – 250 ng/ml);

3) kokainę (LOQ – 50 ng/ml) i jej metabolit – benzoiloekgoninę (LOQ – 100 ng/ml);

4) 11-nor-9-karboksy-delta-9-tetrahydrokannabinol (LOQ – 20 ng/ml);

5) benzodiazepiny.

§ 5.[Oznaczanie pojemników zawierających krew lub mocz do badania] 1. Pojemniki zawierające krew lub mocz do badania oznacza się w sposób zapewniający ustalenie tożsamości osoby badanej poprzez podanie imienia i nazwiska oraz numeru PESEL tej osoby, a jeżeli nie posiada numeru PESEL, serii i numeru dokumentu potwierdzającego jej tożsamość, oraz zabezpiecza się w sposób uniemożliwiający zmianę ich zawartości lub zniszczenie w czasie przechowywania lub transportu. Czynności te wykonuje się w obecności osoby badanej, jeżeli jest to możliwe.

2. W przypadku niemożności ustalenia tożsamości osoby badanej stosuje się oznaczenie „NN” i opisuje znaki szczególne osoby badanej.

3. Do czasu rozpoczęcia badania krwi lub moczu, pobrane próbki przechowuje się i transportuje w temperaturze od 3°C do 6°C.

§ 6.[Protokół] Z przebiegu badań, o których mowa w § 2–4, sporządza się protokół, który zawiera:

1) dane osoby badanej:

a) imię i nazwisko,

b) datę urodzenia,

c) numer PESEL, a jeżeli nie posiada, serię i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość;

2) informację o przyjęciu albo nieprzyjęciu środka działającego podobnie do alkoholu – na podstawie oświadczenia osoby badanej, jeżeli jego złożenie jest możliwe;

3) informację o chorobach, na jakie choruje osoba badana – na podstawie oświadczenia osoby badanej, jeżeli jego złożenie jest możliwe;

4) opis objawów i okoliczności uzasadniających podejrzenie użycia środka działającego podobnie do alkoholu;

5) miejsce, datę, godzinę i minutę stwierdzenia objawów i okoliczności, o których mowa w pkt 4;

6) datę, godzinę i minutę pobrania próbek śliny, krwi lub moczu oraz oznaczenie pojemnika z krwią lub moczem;

7) miejsce, datę, godzinę i minutę oraz metodę badania próbek śliny, krwi lub moczu;

8) wyniki badania próbek śliny, krwi lub moczu;

9) imię i nazwisko osób pobierających i badających próbki śliny, krwi lub moczu;

10) w przypadku odstąpienia od pobrania próbek krwi lub moczu – przyczynę odstąpienia;

11) informację, czy badanie krwi lub moczu przeprowadzono na żądanie osoby badanej;

12) informację, czy badanie krwi lub moczu przeprowadzono za zgodą osoby badanej;

13) czytelny podpis osoby badanej – jeżeli jego złożenie jest możliwe;

14) czytelne podpisy osób pobierających i badających próbki śliny, krwi lub moczu.

§ 7.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 20 lipca 2014 r.³⁾