Na podstawie art. 132o ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. Nr 199, poz. 1175, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1.[Zakres regulacji] Rozporządzenie określa:

1) kategorie bezpiecznych, płynnych aktywów o niskim ryzyku, o których mowa w art. 132n ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych;

2) maksymalną część środków pieniężnych, jaka może być inwestowana w poszczególne kategorie aktywów przez krajową instytucję pieniądza elektronicznego.

§ 2.[Inwestowanie środków pieniężnych] 1. Środki pieniężne otrzymane przez krajową instytucję pieniądza elektronicznego w zamian za wydany pieniądz elektroniczny mogą być inwestowane:

1) w papiery wartościowe emitowane, gwarantowane lub poręczane przez:

a) Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski,

b) rządy lub banki centralne państw członkowskich oraz organizacje międzynarodowe, których członkiem jest przynajmniej jedno państwo członkowskie;

2) w listy zastawne emitowane na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o listach zastawnych i bankach hipotecznych (Dz. U. z 2003 r. Nr 99, poz. 919, z późn. zm.³⁾);

3) w inne niż wymienione w pkt 1 i 2 instrumenty dłużne, o których mowa w art. 336 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz. Urz. UE L 176 z 27.06.2013, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem 575/2013”, z wyłączeniem innych kwalifikujących się pozycji, o których mowa w ust. 4 tego artykułu;

4) w jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych otwartych, o których mowa w art. 82 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 157);

5) w tytuły uczestnictwa funduszy inwestycyjnych otwartych lub spółek inwestycyjnych, które uzyskały zezwolenie właściwego organu w państwie członkowskim na prowadzenie działalności zgodnie z prawem regulującym zasady zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe;

6) na rachunkach lokat terminowych prowadzonych w bankach, oddziałach banków zagranicznych, a także w instytucjach kredytowych lub oddziałach instytucji kredytowych, pod warunkiem objęcia tych środków ochroną w ramach systemu gwarantowania lub oficjalnie uznanego systemu gwarantowania, o których mowa w art. 2 pkt 9 i 10 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 711, z późn. zm.⁴⁾).

2. Środki pieniężne otrzymane przez krajową instytucję pieniądza elektronicznego w zamian za wydany pieniądz elektroniczny mogą być inwestowane w aktywa, o których mowa w ust. 1:

1) pkt 1–3, jeżeli aktywom tym odpowiada waga wymogu z tytułu funduszy własnych w zakresie ryzyka szczególnego nie wyższa niż 1,60%, wskazana w art. 336 ust. 1 rozporządzenia 575/2013;

2) pkt 4 i 5, jeżeli przedmiotem lokat instytucji oferujących takie aktywa są wyłącznie aktywa, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3 i 6.

§ 3.[Podział lokowanych środków pieniężnych] 1. Wielkość środków pieniężnych ulokowanych:

1) w aktywach, o których mowa w § 2 ust. 1:

a) pkt 4, w jednym funduszu inwestycyjnym lub w kilku funduszach inwestycyjnych zarządzanych przez to samo towarzystwo, nie może przekroczyć 15% wartości środków pieniężnych inwestowanych przez krajową instytucję pieniądza elektronicznego albo kwoty 400 000 złotych, w zależności od tego, która z nich jest niższa,

b) pkt 5, w jednym funduszu zagranicznym lub w kilku funduszach zagranicznych zarządzanych przez tę samą spółkę zarządzającą, o której mowa w art. 2 pkt 10 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych, nie może przekroczyć 15% wartości środków pieniężnych inwestowanych przez krajową instytucję pieniądza elektronicznego albo kwoty 400 000 złotych, w zależności od tego, która z nich jest niższa;

2) na rachunkach, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 6:

a) w banku lub oddziale banku zagranicznego nie może przekroczyć kwoty, o której mowa w art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym,

b) w instytucji kredytowej lub oddziale instytucji kredytowej nie może przekroczyć kwoty, której wypłatę zapewnia oficjalnie uznany system gwarantowania, do którego należy instytucja kredytowa w państwie macierzystym, a w przypadku gdy oddział instytucji kredytowej na podstawie art. 2b ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym przystąpił do obowiązkowego systemu gwarantowania – kwoty, o której mowa w art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym.

2. Jeżeli aktywa, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 3, nie są emitowane, gwarantowane lub poręczane przez podmioty wymienione w § 2 ust. 1 pkt 1, przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się odpowiednio.

§ 4.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.