Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2015-07-01 do 2023-04-27
Wersja archiwalna od 2015-07-01 do 2023-04-27
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA OBRONY NARODOWEJ
z dnia 3 lutego 2014 r.
w sprawie programu szczepień ochronnych dla żołnierzy zawodowych oraz sposobu rejestracji przeprowadzanych szczepień ochronnych
(ostatnia zmiana: Dz.U. z 2015 r., poz. 814)
Na podstawie art. 67b ust. 2 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 593, z późn. zm.1)) zarządza się, co następuje:
§ 1.[Program szczepień ochronnych dla żołnierzy zawodowych] Program szczepień ochronnych dla żołnierzy zawodowych określa załącznik do rozporządzenia.
§ 2.[Obowiązki świadczeniodawcy] 1. Świadczeniodawca wykonujący szczepienia ochronne żołnierzy zawodowych dokumentuje realizację szczepienia przez odnotowanie ich w dokumentacji medycznej prowadzonej w punkcie szczepień oraz w Międzynarodowej Książeczce Szczepień zgodnej z wzorem określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 19 ust. 10 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2013 r. poz. 947).
2. [1] Świadczeniodawca wykonujący szczepienia ochronne żołnierzy zawodowych przekazuje informację o wykonaniu szczepienia ochronnego do jednostki organizacyjnej wojskowej służby zdrowia wyznaczonej przez dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw zdrowia, w terminie siedmiu dni od dnia jego wykonania.
3. W informacji, o której mowa w ust. 2, zamieszcza się dane:
1) imię, nazwisko i PESEL szczepionego żołnierza zawodowego;
2) nazwę choroby, przeciw której jest wykonywane szczepienie;
3) nazwę szczepionki;
4) numer serii szczepionki;
5) informację o rozpoczętym cyklu szczepienia ochronnego, z terminem podania kolejnych dawek szczepionki.
4. W przypadku gdy świadczeniodawcą jest Służba Wywiadu Wojskowego i Służba Kontrwywiadu Wojskowego, w informacji, o której mowa w ust. 2, zamieszcza się wyłącznie dane wymienione w ust. 3 pkt 2–5.
§ 3.[Główny Inspektor Sanitarny Wojska Polskiego] Główny Inspektor Sanitarny Wojska Polskiego ze względu na zmianę sytuacji epidemiologicznej lub postęp wiedzy medycznej może zalecić wykonanie dodatkowych szczepień ochronnych. Zalecenia Głównego Inspektora Sanitarnego Wojska Polskiego ogłasza się w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Ministra Obrony Narodowej.
§ 4.[Stosowanie szczepionek poliwalentnych i skojarzonych] W ramach realizacji programu szczepień ochronnych dla żołnierzy zawodowych dopuszcza się stosowanie szczepionek poliwalentnych i skojarzonych.
§ 5.[Dane o szczepieniach ochronnych] 1. Dane o szczepieniach ochronnych żołnierzy zawodowych objęte informacją o wykonaniu szczepienia ochronnego, o której mowa w § 2 ust. 2, gromadzi się w Centralnym Rejestrze Szczepień Żołnierzy Zawodowych, zwanym dalej „rejestrem”.
2. Dane, o których mowa w ust. 1, gromadzi się dla potrzeb analizy epidemiologicznej działań profilaktycznych podejmowanych w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Rejestr prowadzi się w Systemie Ewidencji Wojskowej „SEW on-line”.
4. Minister Obrony Narodowej na wniosek szefa jednostki organizacyjnej właściwej do spraw zdrowia podległej Ministrowi Obrony Narodowej wyznaczy jednostkę organizacyjną wojskowej służby zdrowia do prowadzenia rejestru.
§ 6.[Przepisy uchylone] Traci moc rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 30 kwietnia 2010 r. w sprawie programu szczepień ochronnych dla żołnierzy zawodowych oraz sposobu rejestracji przeprowadzanych szczepień ochronnych (Dz. U. Nr 87, poz. 564).
§ 7.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
|
|
1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 107, poz. 679, Nr 113, poz. 745, Nr 127, poz. 857, Nr 182, poz. 1228 i Nr 238, poz. 1578, z 2011 r. Nr 22, poz. 114, Nr 112, poz. 654, Nr 122, poz. 696, Nr 171, poz. 1016 i Nr 236, poz. 1396 oraz z 2013 r. poz. 675, 829, 852 i 1355.
Załącznik do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej
z dnia 3 lutego 2014 r. (poz. 198)
PROGRAM SZCZEPIEŃ OCHRONNYCH DLA ŻOŁNIERZY ZAWODOWYCH
Program szczepień ochronnych dla żołnierzy zawodowych składa się z:
I. Kalendarza szczepień ochronnych dla żołnierzy zawodowych narażonych na określone czynniki chorobotwórcze oraz wykonywanych z przyczyn epidemiologicznych,
II. Informacji uzupełniających.
I. KALENDARZ SZCZEPIEŃ OCHRONNYCH
| Rodzaj szczepienia | Żołnierze zawodowi podlegający szczepieniom | Uwagi |
| Przeciw TĘŻCOWI: – podskórnie, 1) szczepionką monowalentną tężcową (T); 2) szczepionką skojarzoną tężcowo-błoniczą (Td); 3) szczepionką skojarzoną durowo-tężcową (TyT) – domięśniowo; 4) szczepionka skojarzona poliwalentna, inaktywowana przeciwko błonicy-tężcowi i poliomyelitis (dTPolio) | – ze wskazań indywidualnych, żołnierze zawodowi narażeni na zakażenie tężcem, – żołnierze zawodowi pełniący zawodową służbę wojskową w ciągłym kontakcie z glebą, – żołnierze zawodowi pełniący zawodową służbę przy usuwaniu odpadów komunalnych lub nieczystości ciekłych oraz przy konserwacji urządzeń służących temu celowi, – żołnierze zawodowi (szczepieni podstawowo, tzn. objęci szczepieniem obowiązkowym dzieci i młodzieży), pojedyncze dawki przypominające co 10 lat, – żołnierze zawodowi, nieszczepieni w przeszłości podlegają pełnemu szczepieniu podstawowemu, – w zależności od sytuacji epidemiologicznej | – szczepienia w ramach profilaktyki poekspozycyjnej należy prowadzić szczepionką monowalentną lub szczepionką skojarzoną tężcowo-błoniczą (T lub Td), – szczegółowe wytyczne dla szczepień przeciw tężcowi u osób zranionych zawiera część II: Informacje uzupełniające, – dawka przypominająca powinna być podawana po ocenie statusu immunologicznego żołnierza i zgodnie z zaleceniami producenta, – szczepionka dTPolio powinna być użyta do doszczepiania osób uprzednio zaszczepionych w trybie podstawowym zgodnie z programem szczepień w pojedynczej dawce zgodnie z zaleceniami producenta |
| Przeciw BŁONICY – podskórnie, 1) szczepionką monowalentną błoniczą (d); 2) szczepionką skojarzoną tężcowo-błoniczą (Td) – domięśniowo; 3) szczepionka skojarzona poliwalentna, inaktywowana przeciwko błonicy-tężcowi i poliomyelitis (dTPolio) | – ze wskazań indywidualnych, żołnierze zawodowi pełniący zawodową służbę wojskową w styczności z chorymi na błonicę, – żołnierze zawodowi pełniący zawodową służbę wojskową wymagającą kontaktu z osobami przybywającymi z obszarów epidemicznego występowania błonicy lub związaną z wyjazdem na te obszary, – żołnierze zawodowi szczepieni podstawowo, tzn. objęci szczepieniem obowiązkowym dzieci i młodzieży, pojedyncze dawki przypominające co 10 lat, – w zależności od sytuacji epidemiologicznej | – dawka przypominająca nie powinna być podana wcześniej niż po upływie 3 lat od ostatniej wakcynacji szczepionką Td, – szczepionka dTPolio powinna być użyta do doszczepiania osób uprzednio zaszczepionych w trybie podstawowym zgodnie z programem szczepień w pojedynczej dawce |
|
| ||
| Rodzaj szczepienia | Żołnierze zawodowi podlegający szczepieniom | Uwagi |
| Przeciw DUROWI BRZUSZNEMU: – podskórnie, 1) szczepionką monowalentną durową (Ty); 2) szczepionką skojarzoną durowo-tężcową (TyT); 3) szczepionką monowalentną, polisacharydową, bezkomórkową zawierającą oczyszczony polisacharyd otoczkowy Vi | – ze wskazań indywidualnych, żołnierze zawodowi narażeni na zakażenie durem brzusznym, – żołnierze zawodowi pełniący zawodową służbę wojskową przy usuwaniu odpadów lub nieczystości ciekłych oraz przy konserwacji urządzeń służących temu celowi, – w zależności od sytuacji epidemiologicznej, – żołnierze zawodowi pełniący zawodową służbę wojskową w zakresie czynności związanych z diagnostyką duru brzusznego | – dawkowanie i cykl szczepień wg zaleceń producenta |
| Przeciw WŚCIEKLIŹNIE – domięśniowo lub podskórnie | – ze wskazań indywidualnych, żołnierze zawodowi podejrzani o zakażenie wirusem wścieklizny, – żołnierze zawodowi wyjeżdżający do rejonów endemicznego występowania zachorowań na wściekliznę, – żołnierze zawodowi mający styczność ze zwierzęciem chorym na wściekliznę lub podejrzanym o zakażenie wirusem wścieklizny | – szczepienia w ramach profilaktyki poekspozycyjnej (szczegółowe wytyczne zawiera część II: Informacje uzupełniające), – szczepienia wg wskazań producenta, – szczepienie podstawowe wg schematu: 0, po 1 tyg., po 1 miesiącu, po 12 miesiącach |
| Przeciw WIRUSOWEMU ZAPALENIU WĄTROBY TYPU B – domięśniowo | – żołnierze zawodowi pełniący zawodową służbę wojskową na stanowiskach służbowych w korpusie osobowym medycznym narażeni na zakażenie HBV, – inni żołnierze zawodowi narażeni w sposób szczególny na zakażenie, pełniący zawodową służbę wojskową na stanowiskach służbowych związanych z możliwością uszkodzenia ciągłości tkanek | – szczepienia podstawowe wg schematu: 0; 1; 6 miesięcy, – nie należy szczepić żołnierzy zawodowych uprzednio zaszczepionych podstawowo przeciw WZW typu B w ramach szczepień obowiązkowych dzieci i młodzieży, – szczepień przypominających nie przewiduje się |
| Przeciw WIRUSOWEMU ZAPALENIU WĄTROBY TYPU A – domięśniowo | – żołnierze zawodowi wyjeżdżający do krajów o wysokiej i pośredniej endemiczności zachorowań na WZW typu A, – żołnierze zawodowi zatrudnieni przy produkcji i dystrybucji żywności, – żołnierze zawodowi pełniący zawodową służbę wojskową przy usuwaniu odpadów komunalnych i przy konserwacji urządzeń wodno-kanalizacyjnych | – dawkowanie i cykl szczepień wg zaleceń producenta |
|
| ||
| Rodzaj szczepienia | Żołnierze zawodowi podlegający szczepieniom | Uwagi |
| Przeciw KLESZCZOWEMU ZAPALENIU MÓZGU | – żołnierze zawodowi przebywający długotrwale w kompleksach leśnych, na obszarach endemicznego występowania zachorowań na kleszczowe zapalenie mózgu, – żołnierze zawodowi kierowani w rejony endemicznego występowania zachorowań na kleszczowe zapalenie mózgu | – szczepienia wg wskazań producenta, – szczepienia podstawowe wg schematu 0, 1–3, 5–12 miesięcy. Dawka przypominająca po 3 latach od zakończenia szczepienia podstawowego, kolejne dawki co 3–5 lat |
| Przeciw JAPOŃSKIEMU ZAPALENIU MÓZGU | – żołnierze zawodowi wyjeżdżający do krajów o wysokiej i pośredniej endemiczności zachorowań na japońskie zapalenie mózgu | – szczepienia wg wskazań producenta |
| Przeciw zakażeniom wywoływanym przez DWOINKĘ ZAPALENIA OPON MÓZGOWO-RDZENIOWYCH GRUPY C | – szczepienie w zależności od wskazań epidemiologicznych, – żołnierze zawodowi pełniący zawodową służbę wojskową w styczności z chorymi lub nosicielami dwoinki zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, – żołnierze zawodowi pełniący zawodową służbę wojskową na stanowiskach służbowych w korpusie osobowym medycznym | – szczepienia wg wskazań producenta szczepionką skoniugowaną, jedną dawką szczepionki |
| Przeciw zakażeniom wywoływanym przez DWOINKĘ ZAPALENIA OPON MÓZGOWO-RDZENIOWYCH GRUPY B | – wszyscy żołnierze zawodowi | – szczepienia wg wskazań producenta, dwoma dawkami szczepionki |
| Przeciw zakażeniom wywoływanym przez DWOINKĘ ZAPALENIA OPON MÓZGOWO-RDZENIOWYCH GRUPY A, C, Y, W 135 | – wszyscy żołnierze zawodowi | – szczepienia wg wskazań producenta, jedną dawką szczepionki |
| Przeciw ODRZE, ŚWINCE I RÓŻYCZCE | – szczepienia w zależności od wskazań epidemiologicznych, – żołnierze zawodowi dotychczas nieszczepieni przeciw śwince, odrze i różyczce w ramach szczepień obowiązkowych, – szczepienie przypominające żołnierzy zawodowych szczepionych wcześniej przeciw odrze lub różyczce szczepionkami monowalentnymi przy użyciu jednej dawki szczepionki skojarzonej | – podawane w wywiadzie przebycie zachorowań na odrę, świnkę lub różyczkę nie jest przeciwwskazaniem do szczepienia, szczepionkę należy wówczas podać po 4 tygodniach od wyzdrowienia, – nie należy szczepić kobiet w okresie ciąży, ani takich, które w przeciągu następnych trzech miesięcy planują zajść w ciążę |
|
| ||
| Rodzaj szczepienia | Żołnierze zawodowi podlegający szczepieniom | Uwagi |
| Przeciw OSPIE WIETRZNEJ | – szczepienia ze wskazań epidemiologicznych, – żołnierze zawodowi, którzy nie chorowali na ospę wietrzną | – według zaleceń producenta |
| Przeciw POLIOMYELITIS – domięśniowo, 1) szczepionka inaktywowana IPV; 2) szczepionka skojarzona poliwalentna, inaktywowana przeciwko błonicy-tężcowi i poliomyelitis (dTPolio) | – żołnierze zawodowi wyjeżdżający do rejonów endemicznego występowania zachorowań na Poliomyelitis | – szczepienie przypominające szczepionką inaktywowaną IPV, poliwalentną – jednorazowo, – szczepionka dTPolio powinna być użyta do doszczepiania osób uprzednio zaszczepionych w trybie podstawowym zgodnie z programem szczepień w pojedynczej dawce |
| Przeciw GRYPIE SEZONOWEJ | – wszyscy żołnierze zawodowi | – szczepienia wg wskazań producenta, stosownie do zaleceń WHO, – szczepionki ważne są tylko 1 rok (sezonowe), ze względu na coroczne zmiany składu, wg zaleceń WHO |
| Przeciw GRYPIE PANDEMICZNEJ | – wszyscy żołnierze zawodowi | – szczepienia wg wskazań producenta, stosownie do zaleceń WHO |
| Przeciw ŻÓŁTEJ GORĄCZCE | – żołnierze zawodowi wyjeżdżający do rejonów endemicznego występowania zachorowań na żółtą gorączkę | – szczepienia według wskazań producenta, – nie należy szczepić osób uczulonych na białko kurze |
| Przeciw WĄGLIKOWI, CHOLERZE, OSPIE PRAWDZIWEJ, JADOWI KIEŁBASIANEMU | – wszyscy żołnierze zawodowi | – szczepienia wg zaleceń producenta, – decyzję o rozpoczęciu szczepienia podejmuje Minister Obrony Narodowej na wniosek Szefa jednostki organizacyjnej podległej Ministrowi Obrony Narodowej do spraw zdrowia |
Uwagi
Szczepionki stosowane w realizacji kalendarza szczepień muszą spełniać wszelkie kryteria przewidziane dla produktu leczniczego dopuszczonego do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Należy je stosować zgodnie z zaleceniami producenta.
II. INFORMACJE UZUPEŁNIAJĄCE
Program szczepień ochronnych dla żołnierzy zawodowych realizuje się w korelacji z realizowanym wcześniej obowiązkowym programem szczepień ochronnych dzieci i młodzieży.
A. SZCZEPIENIA PRZECIW WŚCIEKLIŹNIE (POEKSPOZYCYJNE)
Wytyczne dotyczące swoistego zapobiegania wściekliźnie u osób mających kontakt ze zwierzęciem chorym lub podejrzanym o zachorowanie na wściekliznę (przedstawiono również zasady immunoprofilaktyki czynno-biernej).
| Rodzaj kontaktu ze zwierzęciem | Stan zdrowia zwierzęcia | Zapobieganie | |
| w chwili narażenia | podczas obserwacji weterynaryjnej; 15-dniowa obserwacja weterynaryjna może być stosowana wyłącznie w odniesieniu do zwierząt takich jak pies i kot | ||
| Brak ran lub kontakt pośredni | – | – | nie wymaga |
| Oślinienie zdrowej skóry | – | – | nie wymaga |
| Oślinienie uszkodzonej skóry, lekkie pogryzienia i zadrapania | zwierzę zdrowe | objawy wścieklizny | rozpoczęcie podawania szczepionki z chwilą zaobserwowania objawów wścieklizny u zwierzęcia |
| zwierzę podejrzane o wściekliznę | zwierzę zdrowe (niepotwierdzone objawy) | natychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki – przerwać, gdy zwierzę zdrowe | |
| zwierzę wściekłe, dzikie, nieznane, niebadane | – | natychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki | |
| Głębokie pogryzienia, zadrapania, oślinienie błon śluzowych | zwierzę zdrowe | objawy wścieklizny | natychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki + swoistej immunoglobuliny (lub surowicy) |
| zwierzę podejrzane o wściekliznę | zwierzę zdrowe (niepotwierdzone objawy) | natychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki + swoistej immunoglobuliny (lub surowicy) – można przerwać, gdy zwierzę zdrowe | |
| zwierzę wściekłe, dzikie, nieznane, niebadane | – | natychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki + swoistej immunoglobuliny (lub surowicy) | |
Swoiste zapobieganie czynne:
Rozpoczęcie szczepienia według skróconego (tj. poekspozycyjnego) schematu szczepień zgodnie z zaleceniami producenta szczepionki – schemat podawania kolejnych dawek – w 0; 3; 7; 14; 30 dobie.
Swoiste zapobieganie czynno-bierne:
jak wyżej + jednocześnie z pierwszą dawką szczepionki podaje się swoistą immunoglobulinę ludzką – 20 j.m./kg m.c.
Immunoglobulinę można podać do 7 dnia od czasu podania 1 dawki szczepionki.
Kwalifikacje do szczepienia przeciwko wściekliźnie przeprowadza specjalistyczna poradnia chorób zakaźnych.
UWAGA:
Rozpoczęcie postępowania poekspozycyjnego można odłożyć do czasu potwierdzenia wścieklizny u zwierzęcia, o ile zwierzę, które naraziło człowieka, nie wykazywało objawów choroby podczas ekspozycji i jest możliwa jego 15-dniowa obserwacja weterynaryjna – dotyczy tylko psów i kotów.
Jeśli narażona została osoba uprzednio szczepiona przeciw wściekliźnie, podaje się tylko dwie dawki przypominające szczepionki wg schematu szczepienia: w 0; 3 dobie. Nie należy wówczas podawać swoistej immunoglobuliny (lub surowicy).
B. SZCZEPIENIA PRZECIW TĘŻCOWI U OSÓB ZRANIONYCH
1. Wytyczne dotyczące swoistego zapobiegania tężcowi u osób zranionych.
| Historia szczepień pacjenta | Ryzyko wystąpienia tężca | |
| niskie | wysokie | |
| nieszczepieni lub niekompletnie szczepieni lub historia szczepień niepewna | szczepionka Td lub T, następnie kontynuować kolejne dawki szczepienia podstawowego wg schematu 0, 1, 6 miesiąc | szczepionka Td lub T + antytoksyna (LIT – swoista immunoglobulina 250/500 j.m. lub KAT – surowica przeciwtężcowa 3000 j.m.), następnie kontynuować kolejne dawki szczepienia podstawowego wg schematu 0,1, 6 miesiąc |
| szczepienie podstawowe lub przypominające – ostatnia dawka dłużej niż 10 lat temu | szczepionka Td lub T – 1 dawka przypominająca | szczepionka Td lub T – 1 dawka przypominająca + antytoksyna (LIT – swoista immunoglobulina 250/500 j.m. lub KAT – surowica przeciwtężcowa 3000 j.m.) |
| szczepienie podstawowe lub przypominające – ostatnia dawka 5–10 lat temu | szczepionka Td lub T – 1 dawka przypominająca | szczepionka Td lub T – 1 dawka przypominająca |
| szczepienie podstawowe lub przypominające – ostatnia dawka krócej niż 5 lat temu | nie wymaga | nie wymaga, ewentualnie gdy szczególnie wysokie ryzyko – rozważyć szczepienie szczepionką T lub Td – 1 dawka przypominająca |
C. SZCZEPIENIA PRZECIW GRUŹLICY
1. W Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej przyjęto, że uodpornienie przeciw gruźlicy realizuje się poprzez krajowy program szczepień wieku dziecięcego.
2. Szczepienie przeciwko gruźlicy (obowiązkowe) wykonuje się jednorazowo szczepionką BCG u noworodków. Odstąpiono od oceny wielkości blizny poszczepiennej oraz od obowiązkowej rewakcynacji.
D. SZCZEPIENIA PRZECIW ZAKAŻENIOM WYWOŁANYM PRZEZ HAEMOPHILUS INFLUENZAE TYPU B
1. Szczepienie nie dotyczy osób objętych programem.
2. Szczepienie przeciwko zakażeniom wywoływanym przez Haemophilus influenzae typu b wykonuje się obowiązkowo wśród osób narażonych w sposób szczególny na zakażenie (dzieci w pierwszym lub drugim roku życia z rodzin wielodzietnych lub domów dziecka).
E. SZCZEPIENIA PRZECIW ZAKAŻENIOM WYWOŁYWANYM PRZEZ STREPTOCOCCUS PNEUMONIAE
1. Szczepienie nie dotyczy osób objętych programem.
2. Szczepienie przeciwko zakażeniom wywołanym przez Streptococcus pneumoniae wykonuje się u dzieci od drugiego miesiąca życia do 5 lat w określonych grupach ryzyka (zaburzenia odporności). Osoby dorosłe szczepi się powyżej 65 roku życia lub z grupy podwyższonego ryzyka (choroby przewlekłe).
F. ORGANIZACJA SZCZEPIEŃ
1. Szczepienia przeprowadza się na zasadach ogólnych, zgodnie z przepisami zawartymi w ustawie z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2013 r. poz. 947).
2. W czasie zaistnienia zagrożeń organizacja szczepień może być określona przez właściwego miejscowo Wojskowego Inspektora Sanitarnego, odpowiednio do aktualnej sytuacji, po uzyskaniu akceptacji Głównego Inspektora Sanitarnego WP.
[1] § 2 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 25 maja 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie programu szczepień ochronnych dla żołnierzy zawodowych oraz sposobu rejestracji przeprowadzanych szczepień ochronnych (Dz.U. poz. 814). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2015 r.
