Na podstawie art. 56 ust. 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1442, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1.[Zakres regulacji] Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) FUS – Fundusz Ubezpieczeń Społecznych;

2) Zakład – Zakład Ubezpieczeń Społecznych, o którym mowa w art. 66 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, zwanej dalej „ustawą”.

§ 2.[Plan finansowy FUS] 1. Roczny plan finansowy FUS, obejmujący wszystkie źródła przychodów i kosztów określone w ustawie oraz stan FUS na początek i na koniec roku, opracowuje się na okres roku budżetowego.

2. Nie dokonuje się podziału planu finansowego FUS na terenowe jednostki organizacyjne.

§ 3.[Ustalanie wysokości odpisu z FUS] 1. Wysokość odpisu z FUS, obciążającego fundusze, o których mowa w art. 55 ustawy, stanowiącego przychód Zakładu ustala się proporcjonalnie do wysokości planowanego przypisu składek na te fundusze.

2. Środki finansowe stanowiące przychód Zakładu, o którym mowa w ust. 1, przekazuje się na rachunek bankowy Zakładu po 10 dniu każdego miesiąca w wysokości 1/12 kwoty zatwierdzonej w ustawie budżetowej.

§ 4.[Lokowanie nadwyżek] 1. Zakład może lokować okresowe nadwyżki środków występujące na rachunku bankowym FUS, zwane dalej „nadwyżkami”.

2. Nadwyżki mogą być lokowane w bankach, na zasadach określonych w ust. 3–5.

3. Lokowanie nadwyżek nie może zagrażać terminowym wypłatom świadczeń, o których mowa w art. 54 ustawy.

4. Lokowania nadwyżek dokonuje się, mając na względzie efektywność zarządzania oraz bezpieczeństwo środków.

5. Nadwyżki mogą być lokowane wyłącznie:

1) w papierach wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa;

2) w formie depozytu u Ministra Finansów na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, 938 i 1646);

3) na rachunkach lokat terminowych w bankach mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spełniających warunki określone w ust. 6.

6. Banki, w których mogą być lokowane nadwyżki, posiadają fundusze własne w wysokości co najmniej 50 mln euro, a ich współczynnik wypłacalności wynosi co najmniej 8%.

7. Maksymalna kwota wszystkich lokat nadwyżek w jednym banku, którego współczynnik wypłacalności wynosi co najmniej 12%, nie może być wyższa od równowartości w złotych kwoty:

1) 50 mln euro, jeżeli fundusze własne banku nie przekraczają 100 mln euro,

2) 150 mln euro, jeżeli fundusze własne banku nie przekraczają 1 mld euro,

3) 500 mln euro, jeżeli fundusze własne banku przekraczają 1 mld euro

– przeliczonej według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w ostatnim dniu roboczym miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym są lokowane nadwyżki.

8. Maksymalna dopuszczalna kwota lokat nadwyżek w bankach o funduszach własnych, o których mowa w ust. 7, i których współczynnik wypłacalności jest mniejszy niż 12%, jest korygowana mnożnikiem:

1) 0,5, jeżeli współczynnik wypłacalności banku jest mniejszy od 10%;

2) 0,8, jeżeli współczynnik wypłacalności banku wynosi co najmniej 10%.

9. Banki, o których mowa w ust. 6, ubiegające się o depozyty z nadwyżek przekazują Zakładowi informację o wysokości funduszy własnych oraz o współczynniku wypłacalności za poprzedni kwartał.

10. Banki, w których są lokowane nadwyżki, nie później niż do końca pierwszego miesiąca każdego kwartału przedkładają Zakładowi informacje o wysokości funduszy własnych oraz o współczynniku wypłacalności za poprzedni kwartał.

11. Odsetki od ulokowanych nadwyżek są przychodami funduszu emerytalnego, o którym mowa w art. 55 ust. 1 pkt 1 ustawy.

§ 5.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lutego 2014 r.³⁾