Na podstawie art. 44 ust. 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. z 2005 r. Nr 145, poz. 1221, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1. W rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 czerwca 1999 r. w sprawie ochrony przez specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne terenów jednostek organizacyjnych resortu obrony narodowej (Dz. U. Nr 60, poz. 647, z późn. zm.²⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w § 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) jednostkach wojskowych – rozumie się przez to jednostki wojskowe, o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 593, z późn. zm.³⁾),”;

2) w § 3 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Dowódca Generalny Rodzajów Sił Zbrojnych, Dowódca Operacyjny Rodzajów Sił Zbrojnych, Dowódca Garnizonu Warszawa, Szef Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych, Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej oraz szefowie (dyrektorzy), którym podporządkowane są jednostki wojskowe, o których mowa w § 2 pkt 4, na wniosek dowódców podległych jednostek wojskowych, wyrażają zgodę na zaangażowanie specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych do ochrony terenów, obiektów lub urządzeń tych jednostek wojskowych.”;

3) w § 6 w ust. 3 pkt 9–12 otrzymują brzmienie:

„9) szczegółowe wymagania dotyczące ochrony informacji niejawnych o klauzuli „poufne” lub wyższej zawarte w „Instrukcji bezpieczeństwa przemysłowego”, załączonej do umowy, w związku z jej wykonywaniem przez przedsiębiorcę i pracowników ochrony,

10) skutki oraz zakres odpowiedzialności stron umowy z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków,

11) obowiązek przekazania dowódcy jednostki wojskowej przez przedsiębiorcę wykazu wszystkich pracowników ochrony przewidzianych do ochrony terenu, obiektu lub urządzeń wraz z podaniem numeru legitymacji kwalifikowanego pracownika ochrony fizycznej,

12) obowiązek bieżącego szkolenia przez przedsiębiorcę pracowników ochrony, o których mowa w pkt 11, odbywania przez nich, co najmniej raz na kwartał, strzelań z broni będącej na ich wyposażeniu, w tym przedstawiania dowódcy ochranianej jednostki wojskowej ich wyników, oraz udział w kwartalnych szkoleniach z pozorowanym naruszeniem systemu ochrony ochranianej jednostki wojskowej.”;

4) uchyla się § 6a;

5) § 7 otrzymuje brzmienie:

„§ 7. Podczas wykonywania zadań ochronnych w granicach obiektów, obszarów i terenów jednostek wojskowych oraz poza ich granicami pracownicy ochrony specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych korzystają z uprawnień wynikających z art. 36 ust. 1 ustawy. Z uprawnieniami tymi zapoznaje się stany osobowe jednostki wojskowej lub obiektu wojskowego chronionych przez przedsiębiorcę.”.

§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2014 r.