Lp.

Nazwa świadczenia gwarantowanego

Warunki realizacji świadczenia gwarantowanego

Kody Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych odpowiadające świadczeniu gwarantowanemu (ICD 10)

1

2

3

4

1

Świadczenia psychiatryczne dla dorosłych obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami psychicznymi, w szczególności psychotycznymi, powyżej 18 roku życia.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

3) psycholog albo osoba, która spełnia łącznie następujące warunki:

a) posiada dyplom lekarza lub magistra: psychologii, pielęgniarstwa, pedagogiki, resocjalizacji albo spełnia warunki określone w art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów (Dz. U. Nr 73, poz. 763, z późn. zm.),

b) ukończyła podyplomowe szkolenie w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia, prowadzone metodami o udowodnionej naukowo skuteczności, w szczególności metodą terapii psychodynamicznej, poznawczo-behawioralnej lub systemowej, w wymiarze co najmniej 1200 godzin albo przed 2007 r. ukończyła podyplomowe szkolenie w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia w wymiarze czasu określonym w programie tego szkolenia,

c) posiada zaświadczenie, zwane dalej „certyfikatem psychoterapeuty”, poświadczające odbycie szkolenia wymienionego w lit. b, zakończonego egzaminem przeprowadzonym przez komisję zewnętrzną wobec podmiotu kształcącego, w skład której nie wchodzą przedstawiciele podmiotu kształcącego, w szczególności powołaną przez stowarzyszenia wydające certyfikaty psychoterapeuty – zwana dalej „osobą prowadzącą psychoterapię”, lub osoba, o której mowa w lit. a, posiadająca status osoby uczestniczącej co najmniej dwa lata w podyplomowym szkoleniu, o którym mowa w lit. b, oraz posiadająca zaświadczenie wydane przez podmiot prowadzący kształcenie oraz pracująca pod nadzorem osoby posiadającej certyfikat psychoterapeuty, zwana dalej „osobą ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty” – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) osoba, która:

a) rozpoczęła po dniu 30 września 2012 r. studia wyższe w zakresie terapii zajęciowej, obejmujące co najmniej 2000 godzin kształcenia w grupie treści podstawowych i kierunkowych obejmujących wiedzę z zakresu teorii i technik terapeutycznych i uzyskała co najmniej tytuł licencjata, lub

b) ukończyła studia wyższe na kierunku lub w specjalności terapia zajęciowa, obejmujące co najmniej 3000 godzin kształcenia, w tym 2000 godzin w grupie treści podstawowych i kierunkowych obejmujących wiedzę z zakresu teorii technik terapeutycznych i uzyskała tytuł licencjata, lub

c) ukończyła szkołę policealną publiczną lub niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskała tytuł zawodowy terapeuty zajęciowego lub dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe w zawodzie terapeuty zajęciowego, lub

d) ukończyła przed dniem wejścia w życie rozporządzenia szkołę policealną publiczną lub niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskała tytuł zawodowy w zawodzie instruktor terapii zajęciowej, lub

e) ukończyła przed dniem 1 października 2011 r. studia wyższe w specjalności terapia zajęciowa, obejmujące co najmniej 1665 godzin kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu terapeuty zajęciowego i uzyskała tytuł licencjata, lub

f) osoba z innym wykształceniem, która uzyskała pozytywną opinię kierownika ośrodka prowadzącego terapię zajęciową dla chorych psychicznie, po co najmniej rocznej praktyce w zakresie terapii zajęciowej w tym ośrodku, zwana dalej „osobą prowadzącą terapię zajęciową” – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) pielęgniarki.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00–F99). Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

2

Świadczenia psychiatryczne dla dzieci i młodzieży obejmujące diagnostykę i leczenie dzieci i młodzieży objętych obowiązkiem szkolnym i obowiązkiem nauki oraz kształcących się w szkołach ponadgimnazjalnych do ich ukończenia.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 łóżka*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii lub psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii lub psychiatrii dzieci i młodzieży – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 16 łóżek*;

3) psycholog lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 10 łóżek*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 60 łóżek*;

5) pielęgniarki.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00–F99). Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

3

Świadczenia psychiatryczne dla chorych somatycznie obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami psychicznymi, zwłaszcza psychotycznymi, powyżej 18 roku życia, u których jest konieczna jednoczesna diagnostyka i leczenie towarzyszących schorzeń somatycznych lub leczenie gruźlicy oraz innych towarzyszących chorób zakaźnych.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii– równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

3) psycholog lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) lekarz specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych lub inny lekarz specjalista, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów – równoważnik 1/2 etatu przeliczeniowego – na 60 łóżek*;

5) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

6) pielęgniarki.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00–F99) z towarzyszącymi im chorobami somatycznymi oraz chorobami zakaźnymi (A15–A19). Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

4

Świadczenia psychiatryczne dla przewlekle chorych obejmujące leczenie chorych na przewlekłe lub oporne na terapię zaburzenia psychiczne, w szczególności psychotyczne.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

3) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) pielęgniarki.

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00–F09);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29), z wyłączeniem ostrych i przemijających zaburzeń psychotycznych (F23);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39);

Upośledzenie umysłowe (F70–F79) o przewlekłym przebiegu leczenia.

5

Świadczenia psychogeriatryczne obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami psychicznymi, w szczególności zaburzeniami procesów poznawczych, powyżej 60 roku życia. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się hospitalizację pacjentów w wieku poniżej 60 roku życia.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

3) psycholog lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) lekarz specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych lub inny lekarz specjalista, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów – równoważnik 1/2 etatu przeliczeniowego – na 60 łóżek*;

5) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

6) pielęgniarki.

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00–F09);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39).

6

Świadczenia rehabilitacji psychiatrycznej obejmujące wczesną lub późną rehabilitację osób z zaburzeniami psychicznymi, w szczególności psychotycznymi, w wieku od 18 roku życia, leczonych z powodu utrwalonych zaburzeń funkcjonowania życiowego lub znacznego ryzyka powstania takich zaburzeń.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

3) psycholog lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) pielęgniarki.

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00–F09);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39);

Upośledzenie umysłowe (F70–F79);

Całościowe zaburzenia rozwojowe (F84);

Zaburzenie psychiczne, inaczej nieokreślone (F99).

7

Leczenie zaburzeń nerwicowych dla dorosłych obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami nerwicowymi, osobowości i zachowania.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii– równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 łóżka*;

2) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 16 łóżek*;

3) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 łóżka*;

4) pielęgniarki.

Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną (F40–F48);

Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50–F59);

Zaburzenia osobowości i zachowania dorosłych (F60–F69).

8

Leczenie zaburzeń nerwicowych dla dzieci i młodzieży obejmujące diagnostykę i leczenie dzieci i młodzieży z zaburzeniami nerwicowymi, osobowości i zachowania.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 łóżka*;

2) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 16 łóżek*;

3) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 łóżka*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

5) pielęgniarki.

Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną (F40–F48);

Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50–F59), z wyłączeniem zaburzeń psychicznych związanych z porodem (F53);

Specyficzne zaburzenia mowy i języka (F80);

Specyficzne zaburzenia rozwoju umiejętności szkolnych (F81);

Specyficzne zaburzenia rozwoju funkcji motorycznych (F82);

Mieszane specyficzne zaburzenia rozwojowe (F83);

Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym (F90–F98).

9

Świadczenia psychiatrii sądowej w warunkach podstawowego zabezpieczenia obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami psychicznymi, wobec których jest wykonywany środek zabezpieczający, o którym mowa w art. 200 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.).

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

3) psycholog lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) pielęgniarki.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00–F99).

10

Świadczenia psychiatrii sądowej w warunkach wzmocnionego zabezpieczenia obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami psychicznymi, wobec których jest wykonywany środek zabezpieczający, o którym mowa w art. 200 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

3) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) psycholog posiadający tytuł specjalisty w dziedzinie psychologia kliniczna, zwany dalej „psychologiem klinicznym”, lub psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

6) pielęgniarki.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00–F99).

11

Świadczenia psychiatrii sądowej w warunkach wzmocnionego zabezpieczenia dla nieletnich obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami psychicznymi, wobec których jest wykonywany środek leczniczy, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 82 § 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. z 2010 r. Nr 33, poz. 178, z późn. zm.).

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

3) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) psycholog kliniczny lub psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

6) pielęgniarki.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00–F99).

12

Świadczenia opiekuńczo-lecznicze psychiatryczne dla dorosłych obejmujące opiekę, pielęgnację i rehabilitację oraz leczenie chorych ze znacznymi i utrwalonymi zaburzeniami zachowania, którym nie można zapewnić opieki w innych warunkach.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych lub inny lekarz specjalista, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 160 łóżek*;

3) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) pielęgniarki.

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00–F09);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39);

Upośledzenie umysłowe (F70–F79).

13

Świadczenia opiekuńczo-lecznicze psychiatryczne dla dzieci i młodzieży obejmujące opiekę, pielęgnację i rehabilitację oraz leczenie chorych ze znacznymi i utrwalonymi zaburzeniami zachowania, którym nie można zapewnić opieki w innych warunkach.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych lub inny lekarz specjalista, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 160 łóżek*;

3) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 26 łóżek*;

5) pielęgniarki.

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00–F09);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39);

Upośledzenie umysłowe (F70–F79);

Całościowe zaburzenia rozwojowe (F84) o przewlekłym przebiegu.

14

Świadczenia pielęgnacyjno-opiekuńcze psychiatryczne dla dorosłych obejmujące opiekę, pielęgnację i rehabilitację oraz leczenie chorych ze znacznymi i utrwalonymi zaburzeniami zachowania, którym nie można zapewnić opieki w innych warunkach.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych lub inny lekarz specjalista, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 160 łóżek*;

3) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) pielęgniarki.

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00–F09);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39);

Upośledzenie umysłowe (F70–F79).

15

Świadczenia pielęgnacyjno-opiekuńcze psychiatryczne dla dzieci i młodzieży obejmujące opiekę, pielęgnację i rehabilitację oraz leczenie chorych ze znacznymi i utrwalonymi zaburzeniami zachowania, którym nie można zapewnić opieki w innych warunkach.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych lub inny lekarz specjalista, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie odpowiedniej do potrzeb zdrowotnych pacjentów – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 160 łóżek*;

3) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 30 łóżek*;

5) pielęgniarki.

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00–F09);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39);

Upośledzenie umysłowe (F70–F79);

Całościowe zaburzenia rozwojowe (F84).

16

Świadczenia dla osób z zaburzeniami psychicznymi udzielane w miejscu chronionego zakwaterowania, posiadającym 1–3 osobowe pokoje ze współdzieleniem części wyposażenia oraz pomieszczeń, w tym wspólnej kuchni i łazienki, w którym są prowadzone profilowane programy psychoterapeutyczne rehabilitacyjne w celu poprawy codziennego funkcjonowania oraz przywrócenia podstawowych umiejętności społecznych, dla świadczeniobiorców niewymagających leczenia szpitalnego (hostel), w którym są prowadzone profilowane programy psychoterapeutyczne rehabilitacyjne dla świadczeniobiorców nie wymagających leczenia szpitalnego, lecz wymagających poprawy codziennego funkcjonowania oraz przywrócenia podstawowych umiejętności społecznych.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1/4 etatu przeliczeniowego, a w przypadku świadczeń udzielanych młodzieży – lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży – równoważnik 1/4 etatu przeliczeniowego;

2) psycholog kliniczny lub psycholog, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1/2 etatu przeliczeniowego;

3) pielęgniarki.

2. Pozostałe warunki: w przypadku młodzieży – zapewnienie całodobowej opieki lekarskiej.

Inne zaburzenia psychiczne spowodowane uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu i chorobą somatyczną (F06);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39);

Upośledzenie umysłowe lekkie (F70);

Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym (F90–F94);

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43).

17

Świadczenia w opiece domowej lub rodzinnej jako długotrwały program rehabilitacyjny dla osób z przewlekłymi zaburzeniami psychicznymi, zwłaszcza psychotycznymi, oraz ze znacznym stopniem nieprzystosowania, polegający na ich umieszczeniu w warunkach domowych pod opieką wybranych rodzin i pod nadzorem szpitala.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii;

2) pielęgniarka.

2. Pozostałe warunki: wizyta powinna odbywać się w miejscu pobytu pacjenta w terminie:

1) wizyta pielęgniarska – nie rzadziej niż 2 razy w tygodniu;

2) wizyta lekarska – nie rzadziej niż raz na 2 tygodnie.

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00–F09);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39);

Upośledzenie umysłowe (F70–F79).

18

Leczenie elektrowstrząsami chorych z zaburzeniami psychicznymi (EW) ze wskazań życiowych.

Świadczenie EW może być realizowane wyłącznie w ramach świadczeń: świadczenia psychiatryczne dla dorosłych, świadczenia psychiatryczne dla dzieci i młodzieży, świadczenia psychiatryczne dla chorych somatycznie, świadczenia psychiatryczne dla przewlekle chorych, świadczenia psychogeriatryczne, świadczenia rehabilitacji psychiatrycznej, leczenie zaburzeń nerwicowych dla dorosłych oraz leczenie zaburzeń nerwicowych dla dzieci i młodzieży.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych;

2) lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii lub lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii i reanimacji, lub lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii;

3) pielęgniarki, w tym co najmniej jedna z udokumentowanym minimum dwuletnim doświadczeniem w udzielaniu świadczeń realizowanych w warunkach stacjonarnych psychiatrycznych.

2. Pozostałe warunki:

1) zapewnienie pomieszczenia do wykonywania zabiegu EW;

2) sprzęt i wyroby medyczne:

a) aparat do EW,

b) kardiomonitor,

c) ssak elektryczny,

d) elektrody jednorazowe,

e) cewnik do górnych dróg oddechowych,

f) rurka ustno-gardłowa;

3) zapewnienie dostępu do:

a) podstawowych badań z zakresu diagnostyki laboratoryjnej, obrazowej i elektrofizjologicznej,

b) konsultacji specjalistycznych (kardiologicznych, neurologicznych, internistycznych).

Ze wskazań życiowych u osób z rozpoznaniami:

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29).

L.p.

Nazwa świadczenia gwarantowanego

Warunki realizacji świadczenia gwarantowanego

Kody Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych odpowiadające świadczeniu gwarantowanemu (ICD 10)

1

2

3

4

1

Świadczenia w izbie przyjęć udzielane całodobowo w trybie nagłym, w tym świadczenia diagnostyczno-terapeutyczne, niezakończone hospitalizacją w oddziale lub pobytem w ośrodku lub zakładzie. Świadczenia obejmują w razie potrzeby, zabezpieczenie medyczne świadczeniobiorców oraz zapewnienie transportu, w razie konieczności kontynuacji leczenia specjalistycznego.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub psychiatrii dzieci i młodzieży, lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii lub psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii lub psychiatrii dzieci i młodzieży;

2) pielęgniarka.

2. Pozostałe warunki:

1) zapewnienie podstawowej diagnostyki laboratoryjnej, obrazowej i elektrofizjologicznej;

2) zapewnienie konsultacji specjalistycznych.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00–F99);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

Lp.

Nazwa świadczenia gwarantowanego

Warunki realizacji świadczenia gwarantowanego

Kody Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych odpowiadające świadczeniu gwarantowanemu (ICD 10)

1

2

3

4

1

Świadczenia dzienne psychiatryczne dla dorosłych obejmujące diagnostykę, leczenie i wczesną rehabilitację osób z zaburzeniami psychicznymi, w tym psychotycznymi, powyżej 18 roku życia.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 48 miejsc*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 48 miejsc*;

3) psycholog albo osoba, która spełnia łącznie następujące warunki:

a) posiada dyplom lekarza lub magistra: psychologii, pielęgniarstwa, pedagogiki, resocjalizacji albo spełnia warunki określone w art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów (Dz. U. Nr 73, poz. 763, z późn. zm.),

b) ukończyła podyplomowe szkolenie w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia, prowadzone metodami o udowodnionej naukowo skuteczności, w szczególności metodą terapii psychodynamicznej, poznawczo-behawioralnej lub systemowej, w wymiarze co najmniej 1200 godzin albo przed 2007 r. ukończyła podyplomowe szkolenie w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia w wymiarze czasu określonym w programie tego szkolenia,

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00–F99), z wyłączeniem: zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych używaniem środków (substancji) psychoaktywnych (F10–F19) oraz upośledzenia umysłowego (F71–F79).

c) posiada zaświadczenie, zwane dalej „certyfikatem psychoterapeuty”, poświadczające odbycie szkolenia wymienionego w lit. b, zakończonego egzaminem przeprowadzonym przez komisję zewnętrzną wobec podmiotu kształcącego, w skład której nie wchodzą przedstawiciele podmiotu kształcącego, w szczególności powołaną przez stowarzyszenia wydające certyfikaty psychoterapeuty – zwana dalej „osobą prowadzącą psychoterapię”, lub osoba, o której mowa w lit. a, posiadająca status osoby uczestniczącej co najmniej dwa lata w podyplomowym szkoleniu, o którym mowa w lit. b, oraz posiadająca zaświadczenie wydane przez podmiot prowadzący kształcenie oraz pracująca pod nadzorem osoby posiadającej certyfikat psychoterapeuty, zwana dalej „osobą ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty” – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 14 miejsc*;

4) osoba, która:

a) rozpoczęła po dniu 30 września 2012 r. studia wyższe w zakresie terapii zajęciowej, obejmujące co najmniej 2000 godzin kształcenia w grupie treści podstawowych i kierunkowych obejmujących wiedzę z zakresu teorii i technik terapeutycznych i uzyskała co najmniej tytuł licencjata, lub

b) ukończyła studia wyższe na kierunku lub w specjalności terapia zajęciowa, obejmujące co najmniej 3000 godzin kształcenia, w tym 2000 godzin w grupie treści podstawowych i kierunkowych obejmujących wiedzę z zakresu teorii technik terapeutycznych i uzyskała tytuł licencjata, lub

c) ukończyła szkołę policealną publiczną lub niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskała tytuł zawodowy terapeuty zajęciowego lub dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe w zawodzie terapeuty zajęciowego, lub

d) ukończyła przed dniem wejścia w życie rozporządzenia szkołę policealną publiczną lub niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskała tytuł zawodowy w zawodzie instruktor terapii zajęciowej, lub

e) ukończyła przed dniem 1 października 2011 r. studia wyższe w specjalności terapia zajęciowa, obejmujące co najmniej 1665 godzin kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu terapeuty zajęciowego i uzyskała tytuł licencjata, lub

f) osoba z innym wykształceniem, która uzyskała pozytywną opinię kierownika ośrodka prowadzącego terapię zajęciową dla chorych psychicznie, po co najmniej rocznej praktyce w zakresie terapii zajęciowej w tym ośrodku, zwana dalej „osobą prowadzącą terapię zajęciową” – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 24 miejsca*;5) pielęgniarki.

2. Pozostałe warunki: zapewnienie pomieszczenia do psychoterapii grupowej i terapii zajęciowej.

2

Świadczenia dzienne psychiatryczne rehabilitacyjne dla dorosłych obejmujące rehabilitację osób z zaburzeniami psychicznymi, w szczególności psychotycznymi, ze znacznymi, zagrażającymi lub utrwalonymi zaburzeniami funkcjonowania życiowego. W ramach pobytu są podejmowane działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób z zaburzeniami psychicznymi.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 48 miejsc*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 48 miejsc*;

3) psycholog lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 14 miejsc*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 24 miejsca*;

5) pielęgniarki.

2. Pozostałe warunki: zapewnienie pomieszczenia do psychoterapii grupowej i terapii zajęciowej.

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00–F09);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39);

Upośledzenie umysłowe (F70–F79);

Całościowe zaburzenia rozwojowe (F84).

3

Świadczenia dzienne psychiatryczne rehabilitacyjne dla dzieci i młodzieży obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację dzieci i młodzieży do 18 roku życia z zaburzeniami psychicznymi, zwłaszcza psychotycznymi, ze znacznymi, zagrażającymi lub utrwalonymi zaburzeniami funkcjonowania życiowego. Wskazany jest podział oddziału dziennego psychiatrycznego rehabilitacyjnego dla dzieci i młodzieży na pododdział dla dzieci do 13 roku życia i pododdział młodzieżowy. W ramach pobytu są podejmowane działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób z zaburzeniami psychicznymi.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 miejsc*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 miejsc*;

3) psycholog lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 14 miejsc*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 miejsca*;

5) pielęgniarki.

2. Pozostałe warunki: zapewnienie pomieszczenia do psychoterapii grupowej i terapii zajęciowej.

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi(F00–F09), z wyłączeniem otępienia w chorobie Alzheimera; Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39);

Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną (F40–F48);

Zaburzenia odżywiania się (F50);

Upośledzenie umysłowe (F70–F79);

Zaburzenia rozwoju psychicznego (F80–F89);

Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym (F90–F98).

4

Świadczenia dzienne rehabilitacyjne dla osób z całościowymi zaburzeniami rozwojowymi obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację osób z całościowymi zaburzeniami rozwojowymi, również ze współistniejącymi schorzeniami, w szczególności epilepsją, wadami wzroku, słuchu, upośledzeniem umysłowym, mózgowym porażeniem dziecięcym. W ramach pobytu są podejmowane działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób z zaburzeniami psychicznymi.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 60 miejsc* albo

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 120 miejsc* i lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 120 miejsc*;

3) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 30 miejsc*;

4) osoba, która ukończyła studia wyższe w zakresie pedagogiki specjalnej i uzyskała tytuł licencjata lub magistra lub osoba, która rozpoczęła przed dniem 1 października 2012 r. studia wyższe na kierunku pedagogika specjalna i uzyskała tytuł licencjata lub magistra, zwana dalej „pedagogiem specjalnym”, lub osoba, która:

a) rozpoczęła po dniu 30 września 2012 r. studia wyższe z zakresu fizjoterapii obejmujące co najmniej 2435 godzin kształcenia w zakresie fizjoterapii i uzyskała tytuł licencjata lub dodatkowo co najmniej 1440 godzin kształcenia w zakresie fizjoterapii i uzyskała tytuł magistra, lub

b) rozpoczęła po dniu 31 grudnia 1997 r. studia wyższe na kierunku fizjoterapia, zgodnie ze standardami kształcenia określonymi w odrębnych przepisach i uzyskała tytuł licencjata lub magistra na tym kierunku, lub

c) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1998 r. studia wyższe na kierunku rehabilitacja ruchowa lub rehabilitacja i uzyskała tytuł magistra na tym kierunku, lub

d) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1998 r. studia wyższe w Akademii Wychowania Fizycznego i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła specjalizację I lub II stopnia w dziedzinie rehabilitacji ruchowej, lub

e) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1980 r. studia wyższe na kierunku wychowanie fizyczne i uzyskała tytuł magistra na tym kierunku oraz ukończyła w ramach studiów dwuletnią specjalizację z zakresu gimnastyki leczniczej lub rehabilitacji ruchowej potwierdzoną legitymacją instruktora rehabilitacji ruchowej lub gimnastyki leczniczej, lub

f) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1980 r. studia wyższe na kierunku wychowanie fizyczne i uzyskała tytuł magistra na tym kierunku oraz ukończyła 3–miesięczny kurs specjalizacyjny z rehabilitacji lub ukończyła szkołę policealną publiczną lub niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskała tytuł zawodowy technik fizjoterapii, – zwana dalej „fizjoterapeutą”, lub

Całościowe zaburzenia rozwojowe (F84).

5) osoba, która:

a) uzyskała tytuł specjalisty w dziedzinie neurologopedii lub

b) rozpoczęła po dniu 30 września 2012 r. i ukończyła studia wyższe w zakresie logopedii, obejmujące co najmniej 800 godzin kształcenia w zakresie logopedii i uzyskała tytuł magistra, lub

c) ukończyła studia wyższe i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła studia podyplomowe z logopedii obejmujące co najmniej 600 godzin kształcenia w zakresie logopedii, lub

d) rozpoczęła po dniu 31 grudnia 1998 r. i ukończyła studia wyższe na kierunku albo w specjalności logopedia obejmujące co najmniej 800 godzin kształcenia w zakresie logopedii i uzyskała tytuł licencjata lub magistra na tym kierunku, lub

e) rozpoczęła po dniu 31 grudnia 1998 r. i ukończyła studia wyższe i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła studia podyplomowe z logopedii obejmujące co najmniej 600 godzin kształcenia w zakresie logopedii, lub

f) rozpoczęła przed dniem 31 grudnia 1998 r. i ukończyła studia wyższe i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła studia podyplomowe z logopedii,

– zwana dalej „logopedą”

– równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 15 miejsc*;

7) psycholog lub pedagog specjalny, lub fizjoterapeuta, lub logopeda, lub terapeuta zajęciowy, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 30 miejsc*;

8) pielęgniarki.

2. Pozostałe warunki:

W przypadku udzielania świadczeń opieki zdrowotnej dzieciom i młodzieży w wieku przedszkolnym lub szkolnym, podlegającym obowiązkowi szkolnemu, przy oddziale działa przedszkole lub szkoła, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), zapewniające naukę w pełnym wymiarze przewidzianym dla uczniów znajdujących się na określonym etapie edukacji.

W przypadku osób niepodlegających obowiązkowi szkolnemu, przy oddziale działa placówka zapewniająca pacjentom rehabilitację społeczną lub zawodową, o której mowa w art. 10 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721, z późn. zm.).

5

Świadczenia dzienne psychiatryczne geriatryczne obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację osób z zaburzeniami psychicznymi powyżej 60 roku życia.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 48 miejsc*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 24 miejsca*;

3) psycholog lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 14 miejsc*;

4) osoba prowadząca terapię zajęciową – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 24 miejsca*;

5) pielęgniarki.

2. Pozostałe warunki: zapewnienie pomieszczenia do psychoterapii grupowej i terapii zajęciowej.

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00–F09);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39).

6

Świadczenia dzienne leczenia zaburzeń nerwicowych obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami nerwicowymi, zaburzeniami osobowości i zachowania dorosłych.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub psycholog posiadający tytuł specjalisty w dziedzinie psychologia kliniczna, zwany dalej „psychologiem klinicznym” – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 24 miejsca*;

2) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 8 miejsc*;

3) pielęgniarki.

2. Pozostałe warunki:

1) zapewnienie pomieszczenia do psychoterapii indywidualnej;

2) zapewnienie pomieszczenia do prowadzenia psychoterapii grupowej.

Zaburzenia nerwicowe związane ze stresem i pod postacią somatyczną (F40–F48);

Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50–F59);

Zaburzenia osobowości i zachowania dorosłych (F60–F69).

Lp.

Nazwa świadczenia gwarantowanego

Warunki realizacji świadczenia gwarantowanego

Kody Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych odpowiadające świadczeniu gwarantowanemu (ICD 10)

1

2

3

4

1

Świadczenia dzienne terapii uzależnienia od alkoholu obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację osób uzależnionych od alkoholu i współuzależnionych, a także osób ryzykownie pijących, działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*;

2) specjalista psychoterapii uzależnień** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba, która uczestniczy w udzielaniu świadczeń z zakresu psychoterapii uzależnienia i współuzależnienia pod nadzorem specjalisty psychoterapii uzależnień oraz posiada status osoby uczestniczącej w programie szkoleniowym dla specjalisty psychoterapii uzależnień, potwierdzony zaświadczeniem wydanym odpowiednio przez Państwową Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych albo Krajowe Biuro do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii, zwana dalej „osobą ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień” – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 16 miejsc*;

4) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień***, lub osoba, która uczestniczy w udzielaniu świadczeń z zakresu uzależnienia i współuzależnienia pod nadzorem specjalisty psychoterapii uzależnień, posiadająca status osoby uczestniczącej w programie szkoleniowym dla instruktora terapii uzależnień, potwierdzony zaświadczeniem wydanym odpowiednio przez Państwową Agencję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych albo Krajowe Biuro do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii, zwana dalej „osobą ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień” – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 miejsca*;

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*.

2. Pozostałe warunki:

1) zapewnienie pomieszczenia do psychoterapii indywidualnej;

2) zapewnienie pomieszczenia do prowadzenia psychoterapii grupowej.

Dla używających substancji psychoaktywnych:

Używanie szkodliwe alkoholu (F10.1);

Zespół uzależnienia od alkoholu (F10.2);

Używanie szkodliwe kilku substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu (F19.1);

Zespół uzależnienia od kilku substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu (F19.2);

Patologiczny hazard (F63.0);

Inne zaburzenia nawyków i popędów (F63.8).

Dla członków rodzin i osób pozostających w bliskich relacjach (współuzależnionych):

Obciążenia rodzinne nadużywaniem alkoholu (Z81.1);

Inne zaburzenia lękowe (F41);

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43);

Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F45);

Inne zaburzenia nerwicowe (F48);

Specyficzne zaburzenia osobowości (F60).

2

Świadczenia dzienne terapii uzależnienia od substancji psychoaktywnych obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych i współuzależnionych, działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych. W ramach oddziału dziennego terapii uzależnienia od substancji psychoaktywnych może być realizowany program leczenia substytucyjnego.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*;

2) specjalista psychoterapii uzależnień** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 16 miejsc*;

4) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień***, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 miejsca*;

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*.

2. Pozostałe warunki:

1) zapewnienie pomieszczenia do psychoterapii indywidualnej;

2) zapewnienie pomieszczenia do prowadzenia psychoterapii grupowej.

Dla używających substancji psychoaktywnych:

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych (używanie szkodliwe F11.1–F19.1, zespół uzależnienia (F11.2–19.2)), z wyłączeniem zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych paleniem tytoniu (F17);

Patologiczny hazard (F63.0);

Inne zaburzenia nawyków i popędów (F63.8).

Wyżej wymienione rozpoznania ze współistniejącym rozpoznaniem: inne zaburzenia psychiczne spowodowane uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu i chorobą somatyczną (F06);

Zaburzenia osobowości spowodowane chorobą, uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu (F07);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39);

Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50–F59);

Znaczne zmiany zachowania powodujące konieczność opieki lub leczenia w przebiegu upośledzenia umysłowego lekkiego (F70.1);

Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym (F90–F98).

Dla członków rodzin i osób pozostających w bliskich relacjach (współuzależnionych):

Obciążenia rodzinne nadużywaniem innych substancji psychoaktywnych (Z81.3);

Inne zaburzenia lękowe (F41);

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43);

Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F45);

Inne zaburzenia nerwicowe (F48);

Specyficzne zaburzenia osobowości (F60).

3

Świadczenia dzienne leczenia uzależnień obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację osób uzależnionych i współuzależnionych, działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych. W ramach oddziału dziennego leczenia uzależnień może być realizowany program leczenia substytucyjnego.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*;

2) specjalista psychoterapii uzależnień** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 16 miejsc*;

4) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień***, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 miejsca*;

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*.

2. Pozostałe warunki:

1) zapewnienie pomieszczenia do psychoterapii indywidualnej;

2) zapewnienie pomieszczenia do prowadzenia psychoterapii grupowej.

Dla używających substancji psychoaktywnych:

Używanie szkodliwe substancji psychoaktywnych (F10.1–F19.1), z wyłączeniem używania tytoniu (F17.1);

Zespół uzależnienia od alkoholu, opiatów, kanabinoli, leków uspokajających i nasennych, kokainy, innych niż kokaina substancji stymulujących, substancji halucynogennych, lotnych rozpuszczalników oraz używania kilku substancji psychoaktywnych lub używania innych substancji psychoaktywnych (F10.2–F19.2), z wyłączeniem uzależnienia od tytoniu (F17.2);

Inne zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem alkoholu, opiatów, kanabinoli, leków uspokajających i nasennych, kokainy, innych niż kokaina substancji stymulujących, substancji halucynogennych, lotnych rozpuszczalników oraz używaniem kilku substancji psychoaktywnych lub używaniem innych substancji psychoaktywnych (F10.8–F19.8), z wyłączeniem zaburzeń wynikających z palenia tytoniu (F17.8);

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania nieokreślone, spowodowane używaniem alkoholu, opiatów, kanabinoli, leków uspokajających i nasennych, kokainy, innych niż kokaina substancji stymulujących, substancji halucynogennych, lotnych rozpuszczalników oraz używaniem kilku substancji psychoaktywnych lub używaniem innych substancji psychoaktywnych (F10.9–F19.9), z wyłączeniem zaburzeń wynikających z palenia tytoniu (F17.9);

Patologiczny hazard (F63.0);

Inne zaburzenia nawyków i popędów (F63.8).

Dla członków rodzin i osób pozostających w bliskich relacjach (współuzależnionych):

Obciążenia rodzinne nadużywaniem alkoholu (Z81.1);

Obciążenia rodzinne nadużywaniem innych substancji psychoaktywnych (Z81.3);

Inne zaburzenia lękowe (F41);

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43);

Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F45);

Inne zaburzenia nerwicowe (F48);

Specyficzne zaburzenia osobowości (F60).

Lp.

Nazwa świadczenia gwarantowanego

Warunki realizacji świadczenia gwarantowanego

Kody Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych odpowiadające świadczeniu gwarantowanemu (ICD 10)

1

2

3

4

1

Świadczenia psychiatryczne ambulatoryjne dla dorosłych – porady, wizyty domowe lub środowiskowe oraz sesje psychoterapii:

Wymagania dotyczące czasu pracy personelu:

1) lekarz udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 czasu pracy poradni tygodniowo;

2) psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 1/3 czasu pracy poradni tygodniowo.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00–F99);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03) (tylko dla porady lekarskiej diagnostycznej – w przypadku gdy nie jest możliwe określenie leczonej jednostki chorobowej); Ogólne badanie psychiatryczne (Z04.6).

1) porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, obejmująca:

a) zebranie wywiadu,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii – równoważnik nie mniej niż 1/4 etatu przeliczeniowego. Dopuszcza się możliwość realizowania świadczenia przy udziale lekarza w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

2) porada lekarska terapeutyczna – porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

d) czynności pielęgniarskie;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 30 minut.

3) porada lekarska kontrolna – porada obejmująca:

a) ogólną ocenę przebiegu leczenia,

b) ocenę stanu somatycznego, np. przy objawach polekowych,

c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 15 minut.

4) porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu:

a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości,

b) ocenę procesów poznawczych,

c) ocenę innych dyspozycji psychicznych,

d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych,

e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

1. Personel:

1) psycholog posiadający tytuł specjalisty w dziedzinie psychologia kliniczna, zwany dalej „psychologiem klinicznym”, lub

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

5) porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca:

a) pomoc psychologiczną,

b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

1. Personel: psycholog.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

6) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody; sesja psychoterapii indywidualnej może być realizowana w formie:

a) interwencji kryzysowej (pomocy psychospołecznej) – do 6 sesji w okresie do 2 tygodni lub,

b) psychoterapii krótkoterminowej – do 25 sesji w okresie pół roku lub,

c) psychoterapii długoterminowej – do 75 sesji w okresie roku lub,

d) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku, jako bezpośrednia forma współpracy ze świadczeniobiorcą, polegająca na wspieraniu i utrzymywaniu mocnych cech świadczeniobiorcy, bez ingerencji w jego zaburzone procesy;

1. Personel:

1) osoba, która spełnia łącznie następujące warunki:

a) posiada dyplom lekarza lub magistra: psychologii, pielęgniarstwa, pedagogiki, resocjalizacji albo spełnia warunki określone w art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów (Dz. U. Nr 73, poz. 763, z późn. zm.),

b) ukończyła podyplomowe szkolenie w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia, prowadzone metodami o udowodnionej naukowo skuteczności, w szczególności metodą terapii psychodynamicznej, poznawczo-behawioralnej lub systemowej, w wymiarze co najmniej 1200 godzin albo przed 2007 r. ukończyła podyplomowe szkolenie w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia w wymiarze czasu określonym w programie tego szkolenia,

c) posiada zaświadczenie, zwane dalej „certyfikatem psychoterapeuty”, poświadczające odbycie szkolenia wymienionego w lit. b, zakończonego egzaminem przeprowadzonym przez komisję zewnętrzną wobec podmiotu kształcącego, w skład której nie wchodzą przedstawiciele podmiotu kształcącego, w szczególności powołaną przez stowarzyszenia wydające certyfikaty psychoterapeuty – zwana dalej „osobą prowadzącą psychoterapię”, lub

2) osoba, o której mowa w pkt 1 lit. a, posiadająca status osoby uczestniczącej co najmniej dwa lata w podyplomowym szkoleniu, o którym mowa w pkt 1 lit. b, oraz posiadająca zaświadczenie wydane przez podmiot prowadzący kształcenie oraz pracująca pod nadzorem osoby posiadającej certyfikat psychoterapeuty, zwana dalej „osobą ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty”.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

7) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie nasilających się problemów i trudności oznaczających dysfunkcjonalność rodziny powodującą ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych i somatycznych u członka rodziny, prowadzona według określonej metody, w formie od 6 do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty;

2) psycholog lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

8) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana w grupach świadczeniobiorców, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody, realizowana z grupą 6–12 osób, w formie:

a) psychoterapii krótkoterminowej – do 50 sesji w okresie pół roku,

b) psychoterapii długoterminowej – do 110 sesji w okresie roku,

c) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię;

2) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

9) sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub psycholog kliniczny, lub osoba prowadząca psychoterapię;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub psycholog, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba w trakcie szkolenia do uzyskania certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

10) wizyta, porada domowa lub środowiskowa – wizyta lub porada diagnostyczna, terapeutyczna lub psychologiczna udzielana w miejscu zamieszkania świadczeniobiorcy.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) psycholog – samodzielnie lub w zespole z innym pracownikiem.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania wizyty/porady wynosi co najmniej 60 minut.

2

Świadczenia psychiatryczne ambulatoryjne dla dorosłych – porady, wizyty domowe lub środowiskowe:

Wymagania dotyczące czasu pracy personelu:

1) lekarz udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 czasu pracy poradni tygodniowo;

2) psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 1/3 czasu pracy poradni tygodniowo.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00–F99);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03) (tylko dla porady lekarskiej diagnostycznej – w przypadku gdy nie jest możliwe określenie leczonej jednostki chorobowej); Ogólne badanie psychiatryczne (Z04.6).

1) porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, obejmująca:

a) zebranie wywiadu,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii – równoważnik nie mniej niż 1/4 etatu przeliczeniowego. Dopuszcza się możliwość realizowania świadczenia przy udziale lekarza w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

2) porada lekarska terapeutyczna – porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

d) czynności pielęgniarskie;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 30 minut.

3) porada lekarska kontrolna – porada obejmująca:

a) ogólną ocenę przebiegu leczenia,

b) ocenę stanu somatycznego, np. przy objawach polekowych,

c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 15 minut.

4) porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu:

a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości,

b) ocenę procesów poznawczych,

c) ocenę innych dyspozycji psychicznych,

d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych,

e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

1. Personel:

1) psycholog kliniczny lub

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

5) porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca:

a) pomoc psychologiczną,

b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

1. Personel: psycholog.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

6) sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie od 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub psycholog kliniczny, lub osoba prowadząca psychoterapię;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub psycholog, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

7) wizyta, porada domowa lub środowiskowa – wizyta lub porada diagnostyczna, terapeutyczna lub psychologiczna udzielana w miejscu zamieszkania świadczeniobiorcy.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) psycholog – samodzielnie lub w zespole z innym pracownikiem.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania wizyty albo porady wynosi co najmniej 60 minut.

3

Świadczenia psychiatryczne ambulatoryjne dla dorosłych – porady, wizyty domowe lub środowiskowe:

Wymagania dotyczące czasu pracy personelu:

1) lekarz udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 czasu pracy poradni tygodniowo;

2) psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 1/3 czasu pracy poradni tygodniowo.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00–F99);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03) (tylko dla porady lekarskiej diagnostycznej – w przypadku gdy nie jest możliwe określenie leczonej jednostki chorobowej); Ogólne badanie psychiatryczne (Z04.6).

1) porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, obejmująca:

a) zebranie wywiadu,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii – równoważnik nie mniej niż 1/4 etatu przeliczeniowego. Dopuszcza się możliwość realizowania świadczenia przy udziale lekarza w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

2) porada lekarska terapeutyczna – porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

d) czynności pielęgniarskie;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 30 minut.

3) porada lekarska kontrolna – porada obejmująca:

a) ogólną ocenę przebiegu leczenia,

b) ocenę stanu somatycznego, np. przy objawach polekowych,

c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 15 minut.

4) sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie od 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub psycholog kliniczny, lub osoba prowadząca psychoterapię;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub psycholog, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

5) wizyta, porada domowa lub środowiskowa – wizyta lub porada diagnostyczna, terapeutyczna lub psychologiczna udzielana w miejscu zamieszkania świadczeniobiorcy.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub psycholog – samodzielnie lub w zespole z innym pracownikiem.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania wizyty/porady wynosi co najmniej 60 minut.

4

Świadczenia psychiatryczne ambulatoryjne dla dzieci i młodzieży – porady, wizyty domowe lub środowiskowe, sesje psychoterapii, programy:

Wymagania dotyczące czasu pracy personelu:

1) lekarz udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 czasu pracy poradni tygodniowo;

2) psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 1/3 czasu pracy poradni tygodniowo.

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39);

Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną (F40–F48);

Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50–F59);

Upośledzenie umysłowe (F70–F79);

Zaburzenia rozwoju psychicznego (psychologicznego) (F80–F89);

Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym(F90–F98);

Nieokreślone zaburzenia psychiczne (F99);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03) (tylko dla porady lekarskiej diagnostycznej – w przypadku gdy nie jest możliwe określenie leczonej jednostki chorobowej).

1) porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy i obejmuje:

a) zebranie wywiadu,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej – równoważnik nie mniej niż 1/4 etatu przeliczeniowego. Dopuszcza się możliwość realizowania świadczenia przy udziale lekarza specjalisty w dziedzinie psychiatrii, lub lekarza, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarza w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 60 minut.

2) porada lekarska terapeutyczna – porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

d) czynności pielęgniarskie;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

4) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 30 minut.

3) porada lekarska kontrolna – porada obejmująca:

a) ogólną ocenę przebiegu leczenia,

b) ocenę stanu somatycznego, w szczególności przy objawach polekowych,

c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

4) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 15 minut.

4) porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu:

a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości,

b) ocenę procesów poznawczych,

c) ocenę innych dyspozycji psychicznych,

d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych,

e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

1. Personel:

1) psycholog kliniczny lub

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 60 minut.

5) porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca:

a) pomoc psychologiczną,

b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

1. Personel: psycholog.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

6) porada kompleksowo-konsultacyjna dla osób z autyzmem dziecięcym: wstępne i kontrolne, specjalistyczne świadczenie dla osób z autyzmem dziecięcym lub innymi całościowymi zaburzeniami rozwoju (F84), nieobjętych opieką w programie terapeutyczno-rehabilitacyjnym dla osób z autyzmem dziecięcym; poradą mogą być objęte również osoby powyżej 18 roku życia z tym rozpoznaniem; świadczenie jest udzielane przez przynajmniej dwie osoby z zespołu specjalistów i obejmuje czynności takie jak:

a) zebranie wywiadu,

b) badanie stanu psychicznego i somatycznego,

c) badanie psychologiczne (w razie potrzeby z zastosowaniem specjalistycznych testów),

d) instruktaż i psychoedukację dla rodzin,

e) konsultacje dla osób sprawujących opiekę nad dziećmi w placówkach, prowadzące do ustalenia rozpoznania, diagnozy funkcjonalnej, zaleceń w formie indywidualnego programu terapeutyczno-rehabilitacyjnego i wydania zaświadczenia i opinii w formie pisemnej; porada kompleksowo-konsultacyjna dla osób z autyzmem dziecięcym jest realizowana tylko przez poradnie, które spełniają odpowiednie warunki lokalowe (pokój obserwacji);

1. Personel: zespół przeszkolony w zakresie diagnostyki i terapii autyzmu:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży;

3) lekarz specjalista w dziedzinie pediatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie pediatrii;

4) psycholog;

5) osoba, która ukończyła studia wyższe w zakresie pedagogiki specjalnej i uzyskała tytuł licencjata lub magistra lub osoba, która rozpoczęła przed dniem 1 października 2012 r. studia wyższe na kierunku pedagogika specjalna i uzyskała tytuł licencjata lub magistra, zwana dalej „pedagogiem specjalnym”

6) osoba, która:

a) uzyskała tytuł specjalisty w dziedzinie neurologopedii lub

b) rozpoczęła po dniu 30 września 2012 r. i ukończyła studia wyższe w zakresie logopedii, obejmujące co najmniej 800 godzin kształcenia w zakresie logopedii i uzyskała tytuł magistra, lub

c) ukończyła studia wyższe i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła studia podyplomowe z logopedii obejmujące co najmniej 600 godzin kształcenia w zakresie logopedii, lub

d) rozpoczęła po dniu 31 grudnia 1998 r. i ukończyła studia wyższe na kierunku albo w specjalności logopedia obejmujące co najmniej 800 godzin kształcenia w zakresie logopedii i uzyskała tytuł licencjata lub magistra na tym kierunku, lub

e) rozpoczęła po dniu 31 grudnia 1998 r. i ukończyła studia wyższe i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła studia podyplomowe z logopedii obejmujące co najmniej 600 godzin kształcenia w zakresie logopedii, lub

f) rozpoczęła przed dniem 31 grudnia 1998 r. i ukończyła studia wyższe i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła studia podyplomowe z logopedii, zwana dalej „logopedą”

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 60 minut.

7) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody, realizowana w formie:

a) interwencji kryzysowej (pomocy psychospołecznej) – do 6 sesji w okresie do 2 tygodni lub

b) psychoterapii krótkoterminowej – do 25 sesji w okresie pół roku lub

c) psychoterapii długoterminowej – do 75 sesji w okresie roku lub

d) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku, jako bezpośrednia forma współpracy z pacjentem polegająca na wspieraniu i utrzymywaniu mocnych cech pacjentem bez ingerencji w jego zaburzone procesy;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

8) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie nasilających się problemów i trudności oznaczających dysfunkcjonalność rodziny powodującą ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych i somatycznych u członka rodziny, prowadzona według określonej metody, w formie od 6 do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty;

2) psycholog lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

9) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana w grupach świadczeniobiorców, stanowiąca element ustalonego planu leczenia; sesja psychoterapii grupowej, prowadzona według określonej metody, realizowana z grupą 6–12 osób, w formie:

a) psychoterapii krótkoterminowej – do 50 sesji w okresie pół roku,

b) psychoterapii długoterminowej – do 110 sesji w okresie roku,

c) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię;

2) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

10) sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie od 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub psycholog kliniczny, lub osoba prowadząca psychoterapię;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub psycholog, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

11) wizyta, porada domowa lub środowiskowa – wizyta, porada diagnostyczna, terapeutyczna lub psychologiczna udzielana w miejscu pobytu świadczeniobiorcy;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

4) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

5) psycholog w zespole z pielęgniarką.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania wizyty lub porady wynosi co najmniej 60 minut.

12) program terapeutyczno – rehabilitacyjny dla osób z autyzmem dziecięcym – zespół świadczeń udzielanych świadczeniobiorcom z rozpoznaniem autyzmu dziecięcego lub innych całościowych zaburzeń rozwoju (F84) i ich rodzinom w celu redukcji objawów psychopatologicznych, poprawy w funkcjonowaniu emocjonalnym, społecznym i poznawczym, poprawy w porozumiewaniu się werbalnym i niewerbalnym, usamodzielnienia i przygotowania do życia w wieku dorosłym; programem mogą być objęte również osoby powyżej 18 roku życia z tym rozpoznaniem; program jest realizowany przez zespół specjalistów i obejmuje:

a) wizyty terapeutyczne, polegające na indywidualnej terapii psychologicznej,

b) terapię i poradnictwo psychologiczne dla rodzin, c) terapię zaburzeń mowy oraz porozumiewania się,

d) psychoedukację rodziców,

e) grupowe zajęcia terapeutyczne (grupy 5–10 świadczeniobiorców, minimum 2 osoby personelu) – łącznie dla jednego świadczeniobiorcy do 360 godzin leczenia w ciągu roku; program może być realizowany w poradniach zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży jako świadczenie dodatkowe, wyraźnie wyodrębnione od innych świadczeń udzielanych w poradni oraz jako świadczenie podstawowe w poradniach dla osób z autyzmem dziecięcym.

1. Personel: zespół w składzie:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii;

2) psycholog kliniczny lub psycholog;

3) pedagog specjalny;

4) logopeda;

5) osoba, która:

a) rozpoczęła po dniu 30 września 2012 r. studia wyższe z zakresu fizjoterapii obejmujące co najmniej 2435 godzin kształcenia w zakresie fizjoterapii i uzyskała tytuł licencjata lub dodatkowo co najmniej 1440 godzin kształcenia w zakresie fizjoterapii i uzyskała tytuł magistra, lub

b) rozpoczęła po dniu 31 grudnia 1997 r. studia wyższe na kierunku fizjoterapia, zgodnie ze standardami kształcenia określonymi w odrębnych przepisach i uzyskała tytuł licencjata lub magistra na tym kierunku, lubc) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1998 r. studia wyższe na kierunku rehabilitacja ruchowa lub rehabilitacja i uzyskała tytuł magistra na tym kierunku, lub

d) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1998 r. studia wyższe w Akademii Wychowania Fizycznego i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła specjalizację I lub II stopnia w dziedzinie rehabilitacji ruchowej, lub

e) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1980 r. studia wyższe na kierunku wychowanie fizyczne i uzyskała tytuł magistra na tym kierunku oraz ukończyła w ramach studiów dwuletnią specjalizację z zakresu gimnastyki leczniczej lub rehabilitacji ruchowej potwierdzoną legitymacją instruktora rehabilitacji ruchowej lub gimnastyki leczniczej, lub

f) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1980 r. studia wyższe na kierunku wychowanie fizyczne i uzyskała tytuł magistra na tym kierunku oraz ukończyła 3–miesięczny kurs specjalizacyjny z rehabilitacji lub ukończyła szkołę policealną publiczną lub niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskała tytuł zawodowy technik fizjoterapii, – zwana dalej „fizjoterapeutą”;

6) osoba, która:

a) rozpoczęła po dniu 30 września 2012 r. studia wyższe w zakresie terapii zajęciowej, obejmujące co najmniej 2000 godzin kształcenia w grupie treści podstawowych i kierunkowych obejmujących wiedzę z zakresu teorii i technik terapeutycznych i uzyskała co najmniej tytuł licencjata, lub

b) ukończyła studia wyższe na kierunku lub w specjalności terapia zajęciowa, obejmujące co najmniej 3000 godzin kształcenia, w tym 2000 godzin w grupie treści podstawowych i kierunkowych obejmujących wiedzę z zakresu teorii technik terapeutycznych i uzyskała tytuł licencjata, lub

c) ukończyła szkołę policealną publiczną lub niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskała tytuł zawodowy terapeuty zajęciowego lub dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe w zawodzie terapeuty zajęciowego, lub

d) ukończyła przed dniem wejścia w życie rozporządzenia szkołę policealną publiczną lub niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskała tytuł zawodowy w zawodzie instruktor terapii zajęciowej, lub

e) ukończyła przed dniem 1 października 2011 r. studia wyższe w specjalności terapia zajęciowa, obejmujące co najmniej 1665 godzin kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu terapeuty zajęciowego i uzyskała tytuł licencjata, lub

f) osoba z innym wykształceniem, która uzyskała pozytywną opinię kierownika ośrodka prowadzącego terapię zajęciową dla chorych psychicznie, po co najmniej rocznej praktyce w zakresie terapii zajęciowej w tym ośrodku – zwana dalej „osobą prowadzącą terapię zajęciową”

2. Pozostałe warunki: czas udzielania programu wynosi co najmniej 60 minut.

5

Świadczenia psychiatryczne ambulatoryjne dla dzieci i młodzieży – porady, wizyty domowe lub środowiskowe, sesje psychoterapii:

Wymagania dotyczące czasu pracy personelu:

1) lekarz udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 czasu pracy poradni tygodniowo;

2) psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 1/3 czasu pracy poradni tygodniowo.

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39);

Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną (F40–F48);

Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50–F59);

Upośledzenie umysłowe (F70–F79);

Zaburzenia rozwoju psychicznego (psychologicznego) (F80–F89);

Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym(F90–F98);

Nieokreślone zaburzenia psychiczne (F99);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03) (tylko dla porady lekarskiej diagnostycznej – w przypadku gdy nie jest możliwe określenie leczonej jednostki chorobowej).

1) porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy i obejmuje:

a) zebranie wywiadu,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego, c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej – równoważnik nie mniej niż 1/4 etatu przeliczeniowego. Dopuszcza się możliwość realizowania świadczenia przy udziale lekarza specjalisty w dziedzinie psychiatrii, lub lekarza, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarza w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 60 minut.

2) porada lekarska terapeutyczna – porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

d) czynności pielęgniarskie;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

4) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 30 minut.

3) porada lekarska kontrolna – porada obejmująca:

a) ogólną ocenę przebiegu leczenia,

b) ocenę stanu somatycznego, w szczególności przy objawach polekowych,

c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

4) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 15 minut.

4) porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego pacjenta, mająca na celu:

a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości,

b) ocenę procesów poznawczych,

c) ocenę innych dyspozycji psychicznych,

d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych,

e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

1. Personel:

1) psycholog kliniczny lub

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 60 minut.

5) porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca:

a) pomoc psychologiczną,

b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

1. Personel: psycholog.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

6) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności pacjenta, prowadzona według określonej metody, realizowana w formie:

a) interwencji kryzysowej (pomocy psychospołecznej) – do 6 sesji w okresie do 2 tygodni lub

b) psychoterapii krótkoterminowej – do 25 sesji w okresie pół roku lub

c) psychoterapii długoterminowej – do 75 sesji w okresie roku lub

d) psychoterapii podtrzymującej (pozakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku, jako bezpośrednia forma współpracy z pacjentem polegająca na wspieraniu i utrzymywaniu mocnych cech świadczeniobiorcy, bez ingerencji w jego zaburzone procesy

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

7) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie nasilających się problemów i trudności oznaczających dysfunkcjonalność rodziny powodującą ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych i somatycznych u członka rodziny, prowadzona według określonej metody, w formie od 6 do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty;

2) psycholog lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

8) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana w grupach świadczeniobiorców, stanowiąca element ustalonego planu leczenia; sesja psychoterapii grupowej, prowadzona według określonej metody, realizowana z grupą 6–12 osób, w formie:

a) psychoterapii krótkoterminowej – do 50 sesji w okresie pół roku,

b) psychoterapii długoterminowej – do 110 sesji w okresie roku,

c) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię;

2) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

9) sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie od 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub psycholog kliniczny, lub osoba prowadząca psychoterapię;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub psycholog, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

10) wizyta, porada domowa lub środowiskowa – wizyta, porada diagnostyczna, terapeutyczna lub psychologiczna udzielana w miejscu pobytu świadczeniobiorcy;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

4) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

5) psycholog w zespole z pielęgniarką.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania wizyty albo porady wynosi co najmniej 60 minut.

6

Leczenie nerwic – porady lub sesje psychoterapii.

Wymagania dotyczące czasu pracy personelu:

1) lekarz udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 czasu pracy poradni tygodniowo;

2) psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 1/3 czasu pracy poradni tygodniowo.

Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną (F40–F48);

Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50–F59);

Zaburzenia osobowości i zachowania dorosłych (F60–F69);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03) (tylko dla porady lekarskiej diagnostycznej – w przypadku gdy nie jest możliwe określenie leczonej jednostki chorobowej).

1) porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, obejmująca:

a) zebranie wywiadu,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

1. Personel: lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

2) porada lekarska terapeutyczna – porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

d) czynności pielęgniarskie;

1. Personel: lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 30 minut.

3) porada lekarska kontrolna – porada obejmująca:

a) ogólną ocenę przebiegu leczenia, b) ocenę stanu somatycznego, w szczególności przy objawach polekowych,

c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

1. Personel: lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 15 minut.

4) porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu:

a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości,

b) ocenę procesów poznawczych,

c) ocenę innych dyspozycji psychicznych,

d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych,

e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

1. Personel: psycholog kliniczny.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

5) porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca:

a) pomoc psychologiczną,

b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

1. Personel: psycholog kliniczny.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

6) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody, realizowana w formie:

a) interwencji kryzysowej (pomocy psychospołecznej) – do 6 sesji w okresie do 2 tygodni lub

b) psychoterapii krótkoterminowej – do 25 sesji w okresie pół roku lub

c) psychoterapii długoterminowej – do 75 sesji w okresie roku lub

d) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku, jako bezpośrednia forma współpracy ze świadczeniobiorcą polegająca na wspieraniu i utrzymywaniu mocnych cech świadczeniobiorcy, bez ingerencji w jego zaburzone procesy;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię;

2) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

7) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie nasilających się problemów i trudności oznaczających dysfunkcjonalność rodziny powodującą ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych i somatycznych u członka rodziny, prowadzona według określonej metody, w formie od 6 do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty;

2) psycholog lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

8) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana w grupach świadczeniobiorców, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody, realizowana z grupą 6–12 osób, w formie:

a) psychoterapii krótkoterminowej – do 50 sesji w okresie pół roku,

b) psychoterapii długoterminowej – do 110 sesji w okresie roku,

c) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) dwie osoby prowadzące psychoterapię lub

2) osoba prowadząca psychoterapię i osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

9) sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie od 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub

4) psycholog, lub

5) osoba prowadząca psychoterapię, lub

6) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

7

Świadczenia seksuologiczne i patologii współżycia – porady lub sesje psychoterapii.

Wymagania dotyczące czasu pracy personelu:

1) lekarz udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 czasu pracy poradni tygodniowo;

2) psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 1/3 czasu pracy poradni tygodniowo.

Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną (F40–F48);

Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50–F59);

Zaburzenia osobowości i zachowania dorosłych (F60–F69).

1) porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, obejmująca:

a) zebranie wywiadu,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

1. Personel: lekarz specjalista w dziedzinie seksuologii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

2) porada lekarska terapeutyczna – porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

d) czynności pielęgniarskie;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie seksuologii lub

2) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie seksuologii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 30 minut.

3) porada lekarska kontrolna – porada obejmująca:

a) ogólną ocenę przebiegu leczenia,

b) ocenę stanu somatycznego, w szczególności przy objawach polekowych,

c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie seksuologii lub

2) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie seksuologii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 15 minut.

4) porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu:

a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości,

b) ocenę procesów poznawczych,

c) ocenę innych dyspozycji psychicznych,

d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych,

e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

1. Personel:

1) psycholog kliniczny lub

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

5) porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca:

a) pomoc psychologiczną,

b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

1. Personel:

1) psycholog kliniczny lub

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog z udokumentowanym co najmniej rocznym doświadczeniem w pracy klinicznej.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

6) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody, realizowana w formie:

a) interwencji kryzysowej (pomocy psychospołecznej) – do 6 sesji w okresie do 2 tygodni lub

b) psychoterapii krótkoterminowej – do 25 sesji w okresie pół roku lub

c) psychoterapii długoterminowej – do 75 sesji w okresie roku lub

d) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku, jako bezpośrednia forma współpracy ze świadczeniobiorcą polegająca na wspieraniu i utrzymywaniu mocnych cech świadczeniobiorcy, bez ingerencji w jego zaburzone procesy;

1. Personel: osoba prowadząca psychoterapię.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

7) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną stanowiąca element ustalonego planu leczenia nastawiona na przepracowanie nasilających się problemów i trudności oznaczających dysfunkcjonalność rodziny powodującą ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych i somatycznych u członka rodziny, prowadzona według określonej metody, w formie od 6 do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię;

2) psycholog lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

8) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana w grupach świadczeniobiorców, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody, realizowana z grupą od 6 do 12 osób, w formie:

a) psychoterapii krótkoterminowej – do 50 sesji w okresie pół roku,

b) psychoterapii długoterminowej – do 110 sesji w okresie roku,

c) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) dwie osoby prowadzące psychoterapię lub

2) osoba prowadząca psychoterapię i osoba ubiegająca się o uzyskanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

9) sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie od 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie seksuologii lub

2) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie seksuologii, lub

3) psycholog, lub

4) osoba prowadząca psychoterapię, lub

5) osoba ubiegająca się o uzyskanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

8

Program terapii zaburzeń preferencji seksualnych – program leczenia zaburzeń preferencji seksualnych obejmujący poradnictwo i terapię osób, o których mowa w art. 95a ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.), realizowany poprzez:

1) wydawanie świadczeniobiorcy dawek leków stosowanych w celu obniżenia poziomu testosteronu oraz pomocniczo w terapii zaburzeń preferencji seksualnych;

2) okresowe badanie stanu somatycznego i psychicznego;

3) psychoterapię indywidualną (w wymiarze co najmniej 60 minut, od 1 sesji raz w tygodniu, przez 1 sesję co 2 tygodnie, do 1 sesji w miesiącu – minimum 12 sesji w okresie roku);

4) psychoterapię grupową (realizowaną z grupą od 5 do 7 świadczeniobiorców, w wymiarze co najmniej 180 minut, od 5 sesji w tygodniu, przez 1 sesję w tygodniu, do 1 sesji w miesiącu – bez ograniczeń liczby sesji w ciągu roku); sesję prowadzą minimum 2 osoby personelu;

5) konsultacje specjalistyczne w zakresie seksuologii;

6) diagnostykę laboratoryjną obejmującą co najmniej: morfologię, OB, glukozę, wapń, fosfor, FSH, LH, PRL, testosteron, próby wątrobowe, gęstość mineralną kości, EKG;

7) kontrolę laboratoryjną: próby wątrobowe – co 3 miesiące; morfologia, glukoza, wapń, fosfor, poziomy hormonów – nie rzadziej niż 1 raz na 6 miesięcy; ocena gęstości mineralnej kości – nie rzadziej niż co 12 miesięcy (w przypadku ryzyka osteoporozy).

W ramach programu podejmowane są działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób z zaburzeniami preferencji seksualnych.

Personel: zespół w składzie:

1) lekarz specjalista w dziedzinie seksuologii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii;

2) psycholog kliniczny lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej;

3) osoba prowadząca psychoterapię;

4) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty;

5) pielęgniarki;

6) pracownik socjalny.

Pozostałe warunki: zapewnienie leków stosowanych w programie terapii zaburzeń preferencji seksualnych.

Zaburzenia preferencji seksualnych (F65).

9

Świadczenia psychologiczne – porady lub sesje psychoterapii:

Wymagania dotyczące czasu pracy personelu: psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 czasu pracy poradni tygodniowo.

Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną (F40–F48);

Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50–F59);

Zaburzenia osobowości i zachowania dorosłych (F60–F69);

Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym (F90–F98).

1) porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu:

a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości,

b) ocenę procesów poznawczych,

c) ocenę innych dyspozycji psychicznych,

d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych,

e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

1. Personel:

1) psycholog kliniczny lub

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

2) porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca:

a) pomoc psychologiczną,

b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

1. Personel:

1) psycholog kliniczny lub

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog z udokumentowanym co najmniej rocznym doświadczeniem w pracy klinicznej.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

3) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody, realizowana w formie:

a) interwencji kryzysowej (pomocy psychospołecznej) – do 6 sesji w okresie do 2 tygodni lub

b) psychoterapii krótkoterminowej – do 25 sesji w okresie pół roku lub

c) psychoterapii długoterminowej – do 75 sesji w okresie roku lub

d) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku, jako bezpośrednia forma współpracy ze świadczeniobiorcą polegająca na wspieraniu i utrzymywaniu mocnych cech świadczeniobiorcy, bez ingerencji w jego zaburzone procesy;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

4) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną stanowiąca element ustalonego planu leczenia nastawiona na przepracowanie nasilających się problemów i trudności oznaczających dysfunkcjonalność rodziny powodującą ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych i somatycznych u członka rodziny, prowadzona według określonej metody, w formie od 6 do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty;

2) psycholog lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

5) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana w grupach świadczeniobiorców, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody, realizowana z grupą 6–12 osób, w formie:

a) psychoterapii krótkoterminowej – do 50 sesji w okresie pół roku,

b) psychoterapii długoterminowej – do 110 sesji w okresie roku,

c) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię;

2) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut;

6) sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku.

1. Personel:

1) psycholog kliniczny lub

2) osoba prowadząca psychoterapię, lub

3) psycholog, lub

4) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

10

Świadczenia dla osób z autyzmem dziecięcym lub innymi całościowymi zaburzeniami rozwoju:

Wymagania dotyczące czasu pracy personelu:

1) lekarz udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 1/3 czasu pracy poradni tygodniowo;

2) psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 czasu pracy poradni tygodniowo.

Całościowe zaburzenia rozwojowe (F84);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03) (tylko dla porady lekarskiej diagnostycznej – w przypadku gdy nie jest możliwe określenie leczonej jednostki chorobowej).

1) porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, obejmująca:

a) zebranie wywiadu,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego.

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik nie mniej niż 1/4 etatu przeliczeniowego. Dopuszcza się możliwość realizowania świadczenia przy udziale lekarza, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarza w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 60 minut.

2) porada kompleksowo-konsultacyjna dla osób z autyzmem dziecięcym: wstępne i kontrolne, specjalistyczne świadczenie dla osób z autyzmem dziecięcym lub innymi całościowymi zaburzeniami rozwoju (F84), nieobjętych opieką w programie terapeutyczno-rehabilitacyjnym dla osób z autyzmem dziecięcym; poradą mogą być objęte również osoby powyżej 18 roku życia z tym rozpoznaniem; świadczenie jest udzielane przez przynajmniej dwie osoby z zespołu specjalistów i obejmuje czynności takie jak:

a) zebranie wywiadu,

b) badanie stanu psychicznego i somatycznego,

c) badanie psychologiczne (w razie potrzeby z zastosowaniem specjalistycznych testów),

d) instruktaż i psychoedukację dla rodzin,

e) konsultacje dla osób sprawujących opiekę nad dziećmi w placówkach, prowadzące do ustalenia rozpoznania, diagnozy funkcjonalnej, zaleceń w formie indywidualnego programu terapeutyczno-rehabilitacyjnego i wydania zaświadczenia i opinii w formie pisemnej; porada kompleksowo-konsultacyjna dla osób z autyzmem dziecięcym jest realizowana tylko przez poradnie, które spełniają odpowiednie warunki lokalowe (pokój obserwacji);

1. Personel: zespół przeszkolony w zakresie diagnostyki i terapii autyzmu:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży,

3) lekarz specjalista w dziedzinie pediatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie pediatrii;

4) psycholog lub psycholog kliniczny;

5) pedagog specjalny;

6) logopeda.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 60 minut.

3) program terapeutyczno-rehabilitacyjny dla osób z autyzmem dziecięcym – zespół świadczeń udzielanych świadczeniobiorcom z rozpoznaniem autyzmu dziecięcego lub innych całościowych zaburzeń rozwoju (F84) i ich rodzinom w celu redukcji objawów psychopatologicznych, poprawy w funkcjonowaniu emocjonalnym, społecznym i poznawczym, poprawy w porozumiewaniu się werbalnym i niewerbalnym, usamodzielnienia i przygotowania do życia w wieku dorosłym; programem mogą być objęte również osoby powyżej 18 roku życia z tym rozpoznaniem; program jest realizowany przez zespół specjalistów i obejmuje:

a) wizyty terapeutyczne, polegające na indywidualnej terapii psychologicznej,

b) terapię i poradnictwo psychologiczne dla rodzin,

c) terapię zaburzeń mowy oraz porozumiewania się,

d) psychoedukację rodziców,

e) grupowe zajęcia terapeutyczne (grupy 5–10 świadczeniobiorców, minimum 2 osoby personelu – łącznie dla jednego świadczeniobiorcy do 360 godzin leczenia w ciągu roku; program może być realizowany w poradniach zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży jako świadczenie dodatkowe, wyraźnie wyodrębnione od innych świadczeń udzielanych w poradni oraz jako świadczenie podstawowe w poradniach dla osób z autyzmem dziecięcym.

1. Personel: zespół w składzie:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii;

2) psycholog kliniczny lub psycholog;

3) pedagog specjalny;

4) oraz odpowiednio do potrzeb: logopeda, fizjoterapeuta, osoba prowadząca terapię zajęciową.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania programu wynosi co najmniej 60 minut.

11

Leczenie środowiskowe (domowe) – porady, wizyty domowe lub środowiskowe, sesje psychoterapii, udzielane w środowisku zamieszkania, ujęte w kompleksowy program terapeutyczny; realizowane przez zespół leczenia środowiskowego lub domowego w ramach kompleksowej opieki nad świadczeniobiorcą i jego rodziną:

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00–F09);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39);

Całościowe zaburzenia rozwojowe (F84);

Inne zaburzenia psychiczne (F00–F99) wymagające opieki środowiskowej z powodu znacznego stopnia zaburzenia funkcjonowania społecznego.

1) porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy i obejmuje:

a) zebranie wywiadu,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej – równoważnik nie mniej niż 1/4 etatu przeliczeniowego. Dopuszcza się możliwość realizowania świadczenia przy udziale lekarza, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarza, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarza w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub lekarza w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

2) porada lekarska terapeutyczna – kolejna porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca ocenę:

a) stanu psychicznego i somatycznego,

b) postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

d) czynności pielęgniarskie;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub psychiatrii dziecięcej, lub

3) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

4) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

5) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub

6) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 30 minut.

3) porada lekarska kontrolna – porada obejmująca:

a) ogólną ocenę przebiegu leczenia,

b) ocenę stanu somatycznego, np. przy objawach polekowych,

c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub psychiatrii dziecięcej, lub

3) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

4) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

5) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub

6) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 15 minut.

4) porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu:

a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości,

b) ocenę procesów poznawczych,

c) ocenę innych dyspozycji psychicznych,

d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych,

e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

1. Personel:

1) psycholog kliniczny lub

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

5) porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca:

a) pomoc psychologiczną,

b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

1. Personel: psycholog.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

6) wizyta, porada domowa lub środowiskowa – wizyta, porada diagnostyczna, terapeutyczna lub psychologiczna udzielana w miejscu pobytu świadczeniobiorcy, kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także rodzin lub opiekunów i obejmująca:

a) ocenę postępu leczenia,

b) realizację i koordynację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii lub w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub psycholog, lub pielęgniarka, lub osoba, która posiada wykształcenie średnie i ukończyła szkolenie z zakresu terapii środowiskowej określone w zatwierdzonym przez ministra właściwego do spraw zdrowia ramowym programie szkolenia z zakresu terapii środowiskowej – zwana dalej „terapeutą środowiskowym” – samodzielnie lub w zespole z innym pracownikiem albo

2) zespół przeszkolony w zakresie diagnostyki i terapii osób z autyzmem: lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, psycholog kliniczny, pedagog specjalny, logopeda.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania wizyty albo porady wynosi co najmniej 60 minut, w przypadku wizyty albo porady miejscowej, a w przypadku wizyty albo porady zamiejscowej – co najmniej 90 minut.

7) wizyta osoby prowadzącej terapię środowiskową – wizyta, udzielana przez osobę prowadzącą terapię środowiskową, dotycząca także rodzin lub opiekunów i obejmująca:

a) ocenę postępu leczenia,

b) realizację i koordynację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia,

c) niezbędne kierowanie do lekarza lub psychologa lekarza, w razie potrzeby,

d) działania informacyjno – motywacyjne na wstępnym etapie kontaktu świadczeniobiorcy z placówką, przed ustaleniem diagnozy i indywidualnego planu leczenia;

1. Personel: terapeuta środowiskowy.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania wizyty wynosi co najmniej 45 minut.

8) sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody, realizowana w formie:

a) interwencji kryzysowej (pomocy psychospołecznej) – do 6 sesji w okresie do 2 tygodni lub

b) psychoterapii krótkoterminowej – do 25 sesji w okresie pół roku lub

c) psychoterapii długoterminowej – do 75 sesji w okresie roku lub

d) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku, jako bezpośrednia forma współpracy ze świadczeniobiorcą polegająca na wspieraniu i utrzymywaniu mocnych cech świadczeniobiorcy, bez ingerencji w jego zaburzone procesy;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub

2) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

9) sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną stanowiąca element ustalonego planu leczenia nastawiona na przepracowanie nasilających się problemów i trudności oznaczających dysfunkcjonalność rodziny powodującą ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych i somatycznych u członka rodziny, prowadzona według określonej metody, w formie od 6 do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty;

2) psycholog lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

10) sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana w grupach świadczeniobiorców, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody, realizowana z grupą od 6 do 12 osób, w formie:

a) psychoterapii krótkoterminowej – do 50 sesji w okresie pół roku,

b) psychoterapii długoterminowej – do 110 sesji w okresie roku,

c) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię;

2) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

11) sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie od 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub

4) psycholog, lub

5) osoba prowadząca psychoterapię, lub

6) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

12

Leczenie środowiskowe (domowe) – porady, wizyty domowe lub środowiskowe, udzielane w środowisku zamieszkania, ujęte w kompleksowy program terapeutyczny; realizowane przez zespół leczenia środowiskowego lub domowego w ramach kompleksowej opieki nad świadczeniobiorcą i jego rodziną:

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00–F09);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39);

Całościowe zaburzenia rozwojowe (F84);

Inne zaburzenia psychiczne (F00–F99) wymagające opieki środowiskowej z powodu znacznego stopnia zaburzenia funkcjonowania społecznego.

1) porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy i obejmuje:

a) zebranie wywiadu,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

e) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej – równoważnik nie mniej niż 1/4 etatu przeliczeniowego. Dopuszcza się możliwość realizowania świadczenia przy udziale lekarza, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarza, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarza w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub lekarza w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

2) porada lekarska terapeutyczna – porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

d) czynności pielęgniarskie;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub psychiatrii dziecięcej, lub

3) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

4) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

5) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub

6) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 30 minut.

3) porada lekarska kontrolna – porada obejmująca:

a) ogólną ocenę przebiegu leczenia,

b) ocenę stanu somatycznego, np. przy objawach polekowych,

c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub psychiatrii dziecięcej, lub

3) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

4) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub

5) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub

6) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 15 minut.

4) porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu:

a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości,

b) ocenę procesów poznawczych,

c) ocenę innych dyspozycji psychicznych,

d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych,

e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

1. Personel:

1) psycholog kliniczny lub

2) psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub

3) psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

5) porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca:

a) pomoc psychologiczną,

b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

1. Personel: psycholog.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

6) wizyta, porada domowa lub środowiskowa – wizyta, porada diagnostyczna, terapeutyczna lub psychologiczna udzielana w miejscu zamieszkania świadczeniobiorcy, kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także rodzin lub opiekunów i obejmująca:

a) ocenę postępu leczenia,

b) realizację i koordynację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii lub w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub psycholog, lub pielęgniarka, lub terapeuta środowiskowy – samodzielnie lub w zespole z innym pracownikiem albo

2) zespół przeszkolony w zakresie diagnostyki i terapii osób z autyzmem: lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, psycholog kliniczny, pedagog specjalny, logopeda.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania wizyty albo porady wynosi co najmniej 60 minut, w przypadku wizyty albo porady miejscowej, a w przypadku wizyty albo porady zamiejscowej – co najmniej 90 minut.

7) wizyta osoby prowadzącej terapię środowiskową – wizyta, udzielana przez osobę prowadzącą terapię środowiskową, dotycząca także rodzin lub opiekunów i obejmująca:

a) ocenę postępu leczenia,

b) realizację i koordynację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia,

c) niezbędne kierowanie do lekarza lub psychologa lekarza, w razie potrzeby,

d) działania informacyjno-motywacyjne na wstępnym etapie kontaktu świadczeniobiorcy z placówką, przed ustaleniem diagnozy i indywidualnego planu leczenia;

1. Personel: terapeuta środowiskowy.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania wizyty wynosi co najmniej 45 minut.

8) sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie od 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub

2) lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub

3) lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub

4) psycholog, lub

5) osoba prowadząca psychoterapię, lub

6) osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.