Na podstawie art. 400a ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1.[Zakres przedmiotowy] Rozporządzenie określa szczegółowe warunki udzielania przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej pomocy publicznej, na podstawie ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, na cele z zakresu ochrony środowiska wynikające z zamknięcia jednostek produkcyjnych węgla, zwanej dalej „pomocą”.

§ 2.[Przepis wyjaśniający] Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o węglu, zamknięciu oraz jednostce produkcyjnej węgla, należy przez to rozumieć pojęcia zdefiniowane w art. 1 lit. a, b i d decyzji Rady z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie pomocy państwa ułatwiającej zamykanie niekonkurencyjnych kopalń węgla (Dz. Urz. UE L 336 z 21.12.2010, str. 24).

§ 3.[Dopuszczalność udzielenia pomocy] Pomoc może być udzielana przedsiębiorstwu górniczemu, którego podstawowym przedmiotem działalności jest prowadzenie likwidacji kopalni, zabezpieczenie kopalń sąsiednich przed zagrożeniem wodnym, gazowym oraz pożarowym, w trakcie i po zakończeniu likwidacji kopalni, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 7 września 2007 r. o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego w latach 2008–2015 (Dz. U. Nr 192, poz. 1379 oraz z 2011 r. Nr 163, poz. 981).

§ 4.[Reżim prawny] Pomoc jest udzielana zgodnie z przepisami decyzji Rady z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie pomocy państwa ułatwiającej zamykanie niekonkurencyjnych kopalń węgla.

§ 5.[Przeznaczenie pomocy] 1. Pomoc może być udzielana na cele z zakresu ochrony środowiska wynikające z zamknięcia jednostek produkcyjnych węgla, polegające w szczególności na:

1) podziemnych pracach zabezpieczających;

2) ochronie powierzchni ziemi przed skutkami eksploatacji podziemnej, w tym przez podsadzanie i lokowanie odpadów mineralnych;

3) ujmowaniu, uzdatnianiu i odprowadzaniu wód kopalnianych, w tym wód zasolonych;

4) rekultywacji powierzchni ziemi na terenach zdegradowanych działalnością wydobywczą;

5) usuwaniu szkód w powierzchni ziemi spowodowanych eksploatacją podziemną.

2. Pomoc jest udzielana w formie dotacji.

§ 6.[Koszty realizacji celów] 1. Koszty realizacji celów, o których mowa w § 5 ust. 1, nie mogą być związane z bieżącą produkcją węgla.

2. Do kosztów realizacji celów, o których mowa w § 5 ust. 1, zalicza się koszty poniesione bezpośrednio na:

1) dostawy lub zakup urządzeń i inwentarzowego wyposażenia technologicznego, będących środkami trwałymi;

2) nabycie wartości niematerialnych i prawnych, takich jak: patenty, licencje, nieopatentowana wiedza techniczna oraz technologiczna;

3) roboty budowlano-montażowe, w tym budowę, rozbudowę, modernizację obiektów technologicznych;

4) roboty demontażowe i rozbiórkowe obiektów technologicznych;

5) roboty przygotowujące do rekultywacji i rekultywacyjne;

6) montaż urządzeń, wyposażenia, sprzętu i aparatury;

7) rozruch urządzeń i instalacji oraz nabycie materiałów eksploatacyjnych do jego przeprowadzenia;

8) roboty podsadzkowe, stabilizacyjne i technologiczne roboty dołowe, wraz z zakupem materiałów;

9) zapłacony podatek od towarów i usług, jeżeli przedsiębiorstwu, którego dotyczy pomoc, nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o zwrot podatku od towarów i usług;

10) usługi obce i doradztwo techniczne;

11) usunięcie deformacji powierzchni ziemi oraz usunięcie bądź zabezpieczenie pustek poeksploatacyjnych.

§ 7.[Maksymalna wysokość pomocy] 1. Pomoc nie może przekraczać 100% kosztów, o których mowa w § 6.

2. Pomoc podlega sumowaniu z inną pomocą publiczną lub pomocą de minimis udzielaną w związku z tymi samymi kosztami, o których mowa w § 6, bez względu na jej formę i źródło pochodzenia, w tym ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej.

3. Całkowita wartość zsumowanej pomocy nie może powodować przekroczenia intensywności pomocy określonej w ust. 1.

§ 8.[Obowiązywanie rozporządzenia] Rozporządzenie obowiązuje do dnia 31 grudnia 2015 r.

§ 9.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.