Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
idź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
description

Akt prawny

Akt prawny
archiwalny
Dziennik Ustaw rok 2012 poz. 346
Wersja archiwalna od 2012-04-01 do 2013-12-12
opcje loupe more_vert
ZAMKNIJ close

Alerty

Dziennik Ustaw rok 2012 poz. 346
Wersja archiwalna od 2012-04-01 do 2013-12-12
Akt prawny
archiwalny
ZAMKNIJ close

Alerty

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA1)

z dnia 21 marca 2012 r.

zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień

loupe more_vert
ZAMKNIJ close

Alerty

§ 1.[Rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień] W rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 30 sierpnia 2009 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień (Dz. U. Nr 140, poz. 1146 i Nr 211, poz. 1641 oraz z 2011 r. Nr 101, poz. 583) wprowadza się następujące zmiany:

1) w § 8 pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) leki niezbędne w stanach nagłych oraz leki stosowane w programie substytucyjnym i programie terapii zaburzeń preferencji seksualnych;”;

2) w załączniku nr 1 do rozporządzenia w tabeli dodaje się lp. 18 w brzmieniu:

18

Leczenie elektrowstrząsami chorych z zaburzeniami psychicznymi (EW) ze wskazań życiowych.

Świadczenie EW może być realizowane wyłącznie w ramach świadczeń: świadczenia psychiatryczne dla dorosłych, świadczenia psychiatryczne dla dzieci i młodzieży, świadczenia psychiatryczne dla chorych somatycznie, świadczenia psychiatryczne dla przewlekle chorych, świadczenia psychogeriatryczne, świadczenia rehabilitacji psychiatrycznej, leczenie zaburzeń nerwicowych dla dorosłych oraz leczenie zaburzeń nerwicowych dla dzieci i młodzieży.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych;

Ze wskazań życiowych u osób z rozpoznaniami:

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29).

2) lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii lub lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii i reanimacji, lub lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii;

3) pielęgniarki, w tym co najmniej jedna z udokumentowanym minimum dwuletnim doświadczeniem w udzielaniu świadczeń realizowanych w warunkach stacjonarnych psychiatrycznych.

2. Pozostałe warunki:

1) zapewnienie pomieszczenia do wykonywania zabiegu EW;

2) sprzęt i wyroby medyczne:

a) aparat do EW,

b) kardiomonitor,

c) ssak elektryczny,

d) elektrody jednorazowe,

e) cewnik do górnych dróg oddechowych,

f) rurka ustno-gardłowa;

3) zapewnienie dostępu do:

a) podstawowych badań z zakresu diagnostyki laboratoryjnej, obrazowej i elektrofizjologicznej,

b) konsultacji specjalistycznych (kardiologicznych, neurologicznych, internistycznych).

3) w załączniku nr 4 do rozporządzenia w tabeli po lp. 3 dodaje się lp. 3a w brzmieniu:

3a

Świadczenia dzienne rehabilitacyjne dla osób z całościowymi zaburzeniami rozwojowymi obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację osób z całościowymi zaburzeniami rozwojowymi, również ze współistniejącymi schorzeniami, w szczególności epilepsją, wadami wzroku, słuchu, upośledzeniem umysłowym, mózgowym porażeniem dziecięcym. W ramach pobytu są podejmowane działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób z zaburzeniami psychicznymi.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 60 miejsc*

albo

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 120 miejsc* i lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 120 miejsc*;

2) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 30 miejsc*;

Całościowe zaburzenia rozwojowe (F84).

3) osoba, która ukończyła studia wyższe na kierunku pedagogika specjalna, zwana dalej „pedagogiem specjalnym”, lub osoba, która:

a) rozpoczęła po dniu 31 grudnia 1997 r. studia wyższe na kierunku fizjoterapia zgodnie ze standardami kształcenia określonymi w przepisach odrębnych i uzyskała tytuł licencjata lub magistra na tym kierunku lub

b) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1998 r. studia wyższe na kierunku rehabilitacja ruchowa i uzyskała tytuł magistra na tym kierunku, lub

c) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1998 r. studia wyższe w Akademii Wychowania Fizycznego i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła specjalizację I lub II stopnia w dziedzinie rehabilitacji ruchowej, lub

d) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1980 r. studia wyższe na kierunku wychowanie fizyczne i uzyskała tytuł magistra na tym kierunku oraz ukończyła w ramach studiów dwuletnią specjalizację z zakresu gimnastyki leczniczej lub rehabilitacji ruchowej potwierdzoną legitymacją instruktora rehabilitacji ruchowej lub gimnastyki leczniczej, lub

e) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1980 r. studia wyższe na kierunku wychowanie fizyczne i uzyskała tytuł magistra na tym kierunku oraz ukończyła 3-miesięczny kurs specjalizacyjny z rehabilitacji, lub

f) ukończyła szkołę policealną publiczną lub niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskała tytuł zawodowy technik fizjoterapii

– zwana dalej „fizjoterapeutą”, lub

g) ukończyła studia wyższe na kierunku lub w specjalności logopedia obejmujące w programie nauczania co najmniej 800 godzin kształcenia w zakresie logopedii lub

h) ukończyła studia wyższe i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła studia podyplomowe z logopedii obejmujące co najmniej 600 godzin kształcenia w zakresie logopedii, lub

i) ukończyła studia wyższe i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła przed dniem wejścia w życie rozporządzenia studia podyplomowe z logopedii

– zwana dalej „logopedą”

– równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 15 miejsc*;

4) psycholog lub pedagog specjalny, lub fizjoterapeuta, lub logopeda, lub terapeuta zajęciowy, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 30 miejsc*;

5) pielęgniarki.

2. Pozostałe warunki:

W przypadku udzielania świadczeń opieki zdrowotnej dzieciom i młodzieży w wieku przedszkolnym lub szkolnym, podlegającym obowiązkowi szkolnemu, przy oddziale działa przedszkole lub szkoła, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), zapewniające naukę w pełnym wymiarze przewidzianym dla uczniów

znajdujących się na określonym etapie edukacji. W przypadku osób niepodlegających obowiązkowi szkolnemu, przy oddziale działa placówka zapewniająca pacjentom rehabilitację społeczną lub zawodową, o której mowa w art. 10 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721, z późn. zm.).

4) załączniki:

a) nr 2, 5 i 7 do rozporządzenia otrzymują brzmienie określone odpowiednio w załącznikach nr 1, 2 i 4 do niniejszego rozporządzenia,

b) nr 6 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 3 do niniejszego rozporządzenia.

loupe more_vert
ZAMKNIJ close

Alerty

§ 2.[Terapeuta środowiskowy] Do dnia 31 grudnia 2015 r. przez terapeutę środowiskowego, o którym mowa w załączniku nr 6 do rozporządzenia, o którym mowa w § 1, w brzmieniu nadanym niniejszym rozporządzeniem, rozumie się również osobę, która posiada wiedzę i umiejętności w zakresie terapii środowiskowej osób z zaburzeniami psychicznymi potwierdzone zaświadczeniem wydanym przez kierownika podmiotu leczniczego, w którym wykonuje obowiązki na stanowisku terapeuty środowiskowego.

loupe more_vert
ZAMKNIJ close

Alerty

§ 3.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 2012 r., z wyjątkiem § 1 pkt 4 lit. a, który wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2012 r.

Minister Zdrowia: B.A. Arłukowicz

1) Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej – zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 248, poz. 1495 i Nr 284, poz. 1672).

2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 216, poz. 1367, Nr 225, poz. 1486, Nr 227, poz. 1505, Nr 234, poz. 1570 i Nr 237, poz. 1654, z 2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 22, poz. 120, Nr 26, poz. 157, Nr 38, poz. 299, Nr 92, poz. 753, Nr 97, poz. 800, Nr 98, poz. 817, Nr 111, poz. 918, Nr 118, poz. 989, Nr 157, poz. 1241, Nr 161, poz. 1278 i Nr 178, poz. 1374, z 2010 r. Nr 50, poz. 301, Nr 107, poz. 679, Nr 125, poz. 842, Nr 127, poz. 857, Nr 165, poz. 1116, Nr 182, poz. 1228, Nr 205, poz. 1363, Nr 225, poz. 1465, Nr 238, poz. 1578 i Nr 257, poz. 1723 i 1725, z 2011 r. Nr 45, poz. 235, Nr 73, poz. 390, Nr 81, poz. 440, Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 113, poz. 657, Nr 122, poz. 696, Nr 138, poz. 808, Nr 149, poz. 887, Nr 171, poz. 1016, Nr 205, poz. 1203 i Nr 232, poz. 1378 oraz z 2012 r. poz. 123.

loupe more_vert
ZAMKNIJ close

Alerty

Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia
z dnia 21 marca 2012 r. (poz. 346)

Załącznik nr 1

WYKAZ ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH REALIZOWANYCH W WARUNKACH STACJONARNYCH LECZENIA UZALEŻNIEŃ ORAZ WARUNKI ICH REALIZACJI

Lp.

Nazwa świadczenia gwarantowanego

Warunki realizacji świadczenia gwarantowanego

Kody Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych odpowiadające świadczeniu gwarantowanemu (ICD 10)

1

2

3

4

1

Leczenie alkoholowych zespołów abstynencyjnych (detoksykacja) obejmujące diagnostykę i leczenie osób z alkoholowym zespołem abstynencyjnym oraz motywowanie do dalszej terapii uzależnienia.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych, lub lekarz specjalista w dziedzinie neurologii, lub lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii, lub lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii i reanimacji, lub lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba, która uczestniczy w udzielaniu świadczeń z zakresu psychoterapii uzależnienia i współuzależnienia pod nadzorem specjalisty psychoterapii uzależnień** oraz posiada status osoby uczestniczącej w programie szkoleniowym w zakresie psychoterapii uzależnień, potwierdzony zaświadczeniem wydanym odpowiednio przez Państwową Agencję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych albo Krajowe Biuro do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii, zwana dalej „osobą ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień”, lub instruktor terapii uzależnień*** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) zapewnienie konsultacji lekarza specjalisty w

Ostre zatrucie spowodowane użyciem alkoholu (F10.0);

Alkoholowy zespół abstynencyjny (F10.3);

Alkoholowy zespół abstynencyjny z majaczeniem (F10.4);

Zespół abstynencyjny po lekach uspokajających i nasennych (F13.3);

Zespół abstynencyjny z majaczeniem po lekach uspokajających i nasennych (F13.4);

Zespół abstynencyjny w przypadku używania kilku substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu lub leków uspokajających i nasennych (F19.3);

Zespół abstynencyjny z majaczeniem w przypadku używania kilku substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu lub leków uspokajających i nasennych (F19.4).

dziedzinie neurologii lub lekarza specjalisty w dziedzinie chorób wewnętrznych, lub lekarza specjalisty w dziedzinie anestezjologii, lub lekarza specjalisty w dziedzinie anestezjologii i reanimacji, lub lekarza specjalisty w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii;

5) pielęgniarki.

2. Pozostałe warunki: zapewnienie możliwości przeprowadzenia specjalistycznych badań z zakresu diagnostyki laboratoryjnej, w tym badań poziomu substancji psychoaktywnych, oraz badań z zakresu diagnostyki obrazowej i elektrofizjologicznej.

2

Leczenie zespołów abstynencyjnych po substancjach psychoaktywnych (detoksykacja) obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zespołem abstynencyjnym po substancjach psychoaktywnych innych niż alkohol i towarzyszących chorób psychicznych, somatycznych oraz motywowanie do dalszej terapii uzależnienia.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych, lub lekarz specjalista w dziedzinie neurologii, lub lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii, lub lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii i reanimacji, lub lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień*** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) zapewnienie konsultacji lekarza specjalisty w dziedzinie neurologii lub lekarza specjalisty w dziedzinie chorób wewnętrznych, lub lekarza specjalisty w dziedzinie anestezjologii, lub lekarza specjalisty w dziedzinie anestezjologii i reanimacji, lub lekarza specjalisty w dziedzinie anestezjologii i

Ostre zatrucie spowodowane użyciem substancji psychoaktywnych (F11.0–19.0), z wyłączeniem ostrego zatrucia nikotyną (F17.0);

Zespół abstynencyjny po substancjach psychoaktywnych (F11.3–19.3), z wyłączeniem tytoniowego zespołu abstynencyjnego (F17.3);

Zespół abstynencyjny z majaczeniem po substancjach psychoaktywnych (F11.4–19.4), z wyłączeniem tytoniowego zespołu abstynencyjnego z majaczeniem (F17.4).

intensywnej terapii;

5) pielęgniarki.

2. Pozostałe warunki: zapewnienie możliwości przeprowadzenia specjalistycznych badań z zakresu diagnostyki laboratoryjnej, w tym badań poziomu substancji psychoaktywnych, oraz badań z zakresu diagnostyki obrazowej i elektrofizjologicznej.

3

Leczenie uzależnień obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację osób uzależnionych oraz działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

2) specjalista psychoterapii uzależnień** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 13 łóżek*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień***, lub osoba, która uczestniczy w udzielaniu świadczeń z zakresu uzależnienia i współuzależnienia pod nadzorem specjalisty psychoterapii uzależnień**, posiadająca status osoby uczestniczącej w programie szkoleniowym dla instruktora terapii uzależnień, potwierdzony zaświadczeniem wydanym odpowiednio przez Państwową Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych albo Krajowe Biuro do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii, zwana dalej „osobą ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień” – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 30 łóżek*;

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

6) pielęgniarki.

Zespół uzależnienia od alkoholu, opiatów, kanabinoli, leków uspokajających i nasennych, kokainy, innych niż kokaina substancji stymulujących, substancji halucynogennych, lotnych rozpuszczalników oraz używaniem kilku substancji psychoaktywnych lub używaniem innych substancji psychoaktywnych, (F10.2–F19.2), z wyłączeniem uzależnienia od tytoniu (F17.2);

Inne zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem alkoholu, opiatów, kanabinoli, leków uspokajających i nasennych, kokainy, innych niż kokaina substancji stymulujących, substancji halucynogennych, lotnych rozpuszczalników oraz używaniem kilku substancji psychoaktywnych lub używaniem innych substancji psychoaktywnych, (F10.8–F19.8), z wyłączeniem zaburzeń wynikających z palenia tytoniu (F17.8);

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania nieokreślone, spowodowane używaniem alkoholu, opiatów, kanabinoli, leków uspokajających i nasennych, kokainy, innych niż kokaina substancji stymulujących, substancji halucynogennych, lotnych rozpuszczalników oraz używaniem kilku substancji psychoaktywnych lub używaniem innych substancji psychoaktywnych, (F10.9–F19.9), z wyłączeniem zaburzeń wynikających z palenia tytoniu (F17.9);

Patologiczny hazard (F63.0);

Inne zaburzenia nawyków i popędów (F 63.8).

4

Świadczenia terapii uzależnienia od alkoholu obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację osób uzależnionych oraz działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

2) specjalista psychoterapii uzależnień** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 13 łóżek*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień***, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 30 łóżek*;

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

6) pielęgniarki.

Zespół uzależnienia od alkoholu (F10.2);

Inne zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem alkoholu (F10.8);

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania nieokreślone, spowodowane używaniem alkoholu (F10.9);

Zespół uzależnienia od leków uspokajających i nasennych (F13.2);

Zespół uzależnienia od kilku substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu (F19.2);

Inne zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem kilku substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu (F19.8);

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania nieokreślone, spowodowane używaniem kilku substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu (F19.9);

Patologiczny hazard (F63.0);

Inne zaburzenia nawyków i popędów (F 63.8).

5

Krótkoterminowe świadczenia terapii uzależnienia od substancji psychoaktywnych obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych innych niż alkohol oraz działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, posiadający udokumentowane co najmniej roczne doświadczenie kliniczne w terapii uzależnień lub specjalista psychoterapii uzależnień** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień***, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek;

6) pielęgniarki.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych (używanie szkodliwe F11.1–F19.1, zespół uzależnienia F11.2–19.2), z wyłączeniem zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych paleniem tytoniu (F17.1–F17.2).

6

Świadczenia terapii dla uzależnionych od substancji psychoaktywnych ze współistniejącymi innymi zaburzeniami psychicznymi, głównie psychotycznymi (podwójna diagnoza) obejmujące diagnostykę, leczenie, wczesną rehabilitację i psychoedukację osób uzależnionych oraz działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, posiadający udokumentowane co najmniej roczne doświadczenie kliniczne w terapii uzależnień, lub specjalista psychoterapii uzależnień** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 łóżka;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 łóżka;

3) specjalista psychoterapii uzależnień** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 łóżka;

4) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień*** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 łóżka;

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 łóżka;

6) pielęgniarki.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych (F10–19), z wyłączeniem zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych paleniem tytoniu (F17), ze współistniejącym rozpoznaniem: Inne zaburzenia psychiczne spowodowane uszkodzeniem lub dysfunkcja mózgu i chorobą somatyczną (F06);

Zaburzenia osobowości spowodowane chorobą, uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu (F07);

Zaburzenia psychotyczne spowodowane używaniem środków (substancji) psychoaktywnych (F1x.5);

Rezydualne i późno ujawniające się zaburzenia psychotyczne spowodowane używaniem środków (substancji) psychoaktywnych (F1x.7);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39);

Zaburzenia lękowe w postaci fobii (F40.x);

Zaburzenia depresyjne i lękowe mieszane (F41.2);

Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (F.42);

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43);

Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F.45);

Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50–F59);

Osobowość paranoiczna (F60.0);

Osobowość schizoidalna (F60.1);

Osobowość dyssocjalna (F60.2), Osobowość chwiejna emocjonalnie (borderline) (F60.3);

Osobowość histrioniczna (F60.4);

Upośledzenie umysłowe łagodne (F70);

Znaczne zmiany zachowania powodujące konieczność opieki lub leczenia w przebiegu upośledzenia umysłowego lekkiego (F70.1);

Upośledzenie umysłowe umiarkowane (F71);

Zespół Aspergera (F.84.5);

Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym (F90–F98).

7

Świadczenia rehabilitacyjne dla uzależnionych od substancji psychoaktywnych obejmujące długoterminową rehabilitację osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych (innych niż alkohol) oraz działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych. W warunkach stacjonarnych istnieje możliwość realizowania świadczeń leczenia substytucyjnego.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, posiadający udokumentowane co najmniej roczne doświadczenie w zakresie terapii uzależnień od substancji psychoaktywnych, lub specjalista psychoterapii uzależnień** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 36 łóżek*;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 72 łóżka*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 36 łóżek*;

4) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień***, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 36 łóżek*;

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

6) pielęgniarki.

Zespół uzależnienia od substancji psychoaktywnych (F11.2–19.2), z wyłączeniem zespołu uzależnienia spowodowanego paleniem tytoniu (F17.2).

8

Świadczenia rehabilitacji dla uzależnionych od substancji psychoaktywnych ze współistniejącymi innymi zaburzeniami psychicznymi, głównie psychotycznymi (podwójna diagnoza) obejmujące rehabilitację osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych z towarzyszącymi zaburzeniami psychicznymi z powodu znacznych i utrwalonych zaburzeń funkcjonowania oraz działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych.

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 łóżka*;

2) specjalista psychoterapii uzależnień** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 16 łóżek*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 łóżka*;

4) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień*** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 łóżka*;

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 16 łóżek*;

6) pielęgniarki.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych (F10–19), z wyłączeniem zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych paleniem tytoniu (F17), ze współistniejącym rozpoznaniem: Inne zaburzenia psychiczne spowodowane uszkodzeniem lub dysfunkcja mózgu i chorobą somatyczną (F06);

Zaburzenia osobowości spowodowane chorobą, uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu (F07);

Zaburzenia psychotyczne spowodowane używaniem środków (substancji) psychoaktywnych (F1x.5);

Rezydualne i późno ujawniające się zaburzenia psychotyczne spowodowane używaniem środków (substancji) psychoaktywnych (F1x.7);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39);

Zaburzenia lękowe w postaci fobii (F40.x);

Zaburzenia depresyjne i lękowe mieszane (F41.2);

Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (F.42);

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43);

Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F.45);

Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50–F59);

Osobowość paranoiczna (F60.0);

Osobowość schizoidalna (F60.1);

Osobowość dyssocjalna (F60.2);

Osobowość chwiejna emocjonalnie (borderline) (F60.3);

Osobowość histrioniczna (F60.4);

Upośledzenie umysłowe łagodne (F70);

Znaczne zmiany zachowania powodujące konieczność opieki lub leczenia w przebiegu upośledzenia umysłowego lekkiego (F70.1);

Upośledzenie umysłowe umiarkowane (F71);

Zespół Aspergera (F.84.5);

Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym (F90–F98).

9

Świadczenia odwykowe w warunkach wzmocnionego zabezpieczenia obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami psychicznymi, wobec których jest wykonywany środek zabezpieczający, o którym mowa w art. 200 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.).

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

2) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień*** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) pielęgniarki.

Zespół uzależnienia spowodowany używaniem środków (substancji) psychoaktywnych (F1x.2);

Zaburzenia psychotyczne, zespół amnestyczny, rezydualne i późno ujawniające się zaburzenia psychotyczne, inne zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania, zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania nie określone spowodowane używaniem środków (substancji) psychoaktywnych (F1x.5–9).

Mogą być też inne rozpoznania z grupy zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00–F99).

10

Świadczenia odwykowe w warunkach wzmocnionego zabezpieczenia dla nieletnich obejmujące diagnostykę i leczenie osób z zaburzeniami psychicznymi, wobec których jest wykonywany środek leczniczy, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 82 § 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. z 2010 r. Nr 33, poz. 178, z późn. zm.).

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

2) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 20 łóżek*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień*** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

4) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek*;

5) pielęgniarki.

Zespół uzależnienia spowodowany używaniem środków (substancji) psychoaktywnych (F1x.2);

Zaburzenia psychotyczne, zespół amnestyczny, rezydualne i późno ujawniające się zaburzenia psychotyczne, inne zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania, zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania nie określone spowodowane używaniem środków (substancji) psychoaktywnych (F1x.5–9).

Mogą być też inne rozpoznania z grupy zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00–F99).

11

Świadczenia dla uzależnionych od alkoholu udzielane w hostelu, jako pobyt w chronionych warunkach mieszkalnych, połączony z programem postrehabilitacyjnym opartym o terapię grupową.

Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek;

2) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień*** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek.

Zespół uzależnienia od alkoholu (F10.2);

Zespół uzależnienia od kilku substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu (F19.2).

12

Świadczenia dla uzależnionych od substancji psychoaktywnych udzielane w hostelu, jako pobyt w chronionych warunkach mieszkalnych, połączony z programem postrehabilitacyjnym opartym o terapię grupową.

Personel:

1) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 80 łóżek;

2) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień*** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 40 łóżek.

Zespół uzależnienia od substancji psychoaktywnych (F11.2–19.2), z wyłączeniem zespołu uzależnienia spowodowanego paleniem tytoniu (F17.2).

Objaśnienia:

* maksymalnie do liczby łóżek/miejsc zarejestrowanych

** osoba, która posiada kwalifikacje specjalisty terapii uzależnień, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2012 r. poz. 124) lub posiada kwalifikacje specjalisty psychoterapii uzależnień, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473, z późn. zm.)

*** osoba, która uczestniczy w udzielaniu świadczeń z zakresu uzależnienia i współuzależnienia pod nadzorem specjalisty psychoterapii uzależnień i posiada kwalifikacje instruktora terapii uzależnień, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii lub w przepisach wydanych na podstawie ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi

Załącznik nr 2

WYKAZ ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH REALIZOWANYCH W WARUNKACH DZIENNYCH LECZENIA UZALEŻNIEŃ ORAZ WARUNKI REALIZACJI TYCH ŚWIADCZEŃ

Lp.

Nazwa świadczenia gwarantowanego

Warunki realizacji świadczenia gwarantowanego

Kody Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych odpowiadające świadczeniu gwarantowanemu (ICD 10)

1

2

3

4

1

Świadczenia dzienne terapii uzależnienia od alkoholu obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację osób uzależnionych od alkoholu i współuzależnionych, a także osób ryzykownie pijących, działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*;

2) specjalista psychoterapii uzależnień** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba, która uczestniczy w udzielaniu świadczeń z zakresu psychoterapii uzależnienia i współuzależnienia pod nadzorem specjalisty psychoterapii uzależnień oraz posiada status osoby uczestniczącej w programie szkoleniowym dla specjalisty psychoterapii uzależnień, potwierdzony zaświadczeniem wydanym odpowiednio przez Państwową Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych albo Krajowe Biuro do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii, zwana dalej „osobą ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień” – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 16 miejsc*;

4) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień***, lub osoba, która uczestniczy w udzielaniu świadczeń z zakresu uzależnienia i współuzależnienia pod nadzorem specjalisty psychoterapii uzależnień, posiadająca status osoby uczestniczącej w programie szkoleniowym dla

Dla używających substancji psychoaktywnych:

Używanie szkodliwe alkoholu (F10.1);

Zespół uzależnienia od alkoholu (F10.2);

Używanie szkodliwe kilku substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu ( F19.1);

Zespół uzależnienia od kilku substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu ( F19.2);

Patologiczny hazard (F63.0);

Inne zaburzenia nawyków i popędów (F63.8).

Dla członków rodzin i osób pozostających w bliskich relacjach (współuzależnionych):

Obciążenia rodzinne nadużywaniem alkoholu (Z81.1);

Inne zaburzenia lękowe (F41);

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43);

Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F45);

Inne zaburzenia nerwicowe (F48);

Specyficzne zaburzenia osobowości (F60).

instruktora terapii uzależnień, potwierdzony zaświadczeniem wydanym odpowiednio przez Państwową Agencję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych albo Krajowe Biuro do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii, zwana dalej „osobą ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień” – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 miejsca*;

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*.

2. Pozostałe warunki:

1) zapewnienie pomieszczenia do psychoterapii indywidualnej;

2) zapewnienie pomieszczenia do prowadzenia psychoterapii grupowej.

2

Świadczenia dzienne terapii uzależnienia od substancji psychoaktywnych obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych i współuzależnionych, działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych. W ramach oddziału dziennego terapii uzależnienia od substancji psychoaktywnych może być realizowany program leczenia substytucyjnego.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*;

2) specjalista psychoterapii uzależnień** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 16 miejsc*;

4) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień***, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 miejsca*;

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*.

2. Pozostałe warunki:

1) zapewnienie pomieszczenia do psychoterapii indywidualnej;

2) zapewnienie pomieszczenia do prowadzenia psychoterapii grupowej.

Dla używających substancji psychoaktywnych:

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych (używanie szkodliwe F11.1–F19.1, zespół uzależnienia (F11.2–19.2)), z wyłączeniem zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania spowodowanych paleniem tytoniu (F17);

Patologiczny hazard (F63.0);

Inne zaburzenia nawyków i popędów (F63.8).

Wyżej wymienione rozpoznania ze współistniejącym rozpoznaniem: inne zaburzenia psychiczne spowodowane uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu i chorobą somatyczną (F06);

Zaburzenia osobowości spowodowane chorobą, uszkodzeniem lub dysfunkcją mózgu (F07);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39);

Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50–F59);

Znaczne zmiany zachowania powodujące konieczność opieki lub leczenia w przebiegu upośledzenia umysłowego lekkiego (F70.1);

Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym (F90–F98).

Dla członków rodzin i osób pozostających w bliskich relacjach (współuzależnionych):

Obciążenia rodzinne nadużywaniem innych substancji psychoaktywnych (Z81.2);

Inne zaburzenia lękowe (F41);

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43);

Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F45);

Inne zaburzenia nerwicowe (F48);

Specyficzne zaburzenia osobowości (F60).

3

Świadczenia dzienne leczenia uzależnień obejmujące diagnostykę, leczenie i rehabilitację osób uzależnionych i współuzależnionych, działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób uzależnionych. W ramach oddziału dziennego leczenia uzależnień może być realizowany program leczenia substytucyjnego.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*;

2) specjalista psychoterapii uzależnień** – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*;

3) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 16 miejsc*;

4) specjalista psychoterapii uzależnień** lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień***, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 32 miejsca*;

5) psycholog – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 64 miejsca*.

2. Pozostałe warunki:

1) zapewnienie pomieszczenia do psychoterapii indywidualnej;

2) zapewnienie pomieszczenia do prowadzenia psychoterapii grupowej.

Dla używających substancji psychoaktywnych:

Używanie szkodliwe substancji psychoaktywnych (F10.1–F19.1), z wyłączeniem używania szkodliwego tytoniu (F17.1);

Zespół uzależnienia od alkoholu, opiatów, kanabinoli, leków uspokajających i nasennych, kokainy, innych niż kokaina substancji stymulujących, substancji halucynogennych, lotnych rozpuszczalników oraz używania kilku substancji psychoaktywnych lub używania innych substancji psychoaktywnych (F10.2–F19.2), z wyłączeniem uzależnienia od tytoniu (F17.2);

Inne zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem alkoholu, opiatów, kanabinoli, leków uspokajających i nasennych, kokainy, innych niż kokaina substancji stymulujących, substancji halucynogennych, lotnych rozpuszczalników oraz używaniem kilku substancji psychoaktywnych lub używaniem innych substancji psychoaktywnych (F10.8–F19.8), z wyłączeniem zaburzeń wynikających z palenia tytoniu (F17.8);

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania nieokreślone, spowodowane używaniem alkoholu, opiatów, kanabinoli, leków uspokajających i nasennych, kokainy, innych niż kokaina substancji stymulujących, substancji halucynogennych, lotnych rozpuszczalników oraz używaniem kilku substancji psychoaktywnych lub używaniem innych substancji psychoaktywnych (F10.9–F19.9), z wyłączeniem zaburzeń wynikających z palenia tytoniu (F17.9);

Patologiczny hazard (F63.0);

Inne zaburzenia nawyków i popędów (F63.8).

Dla członków rodzin i osób pozostających w bliskich relacjach (współuzależnionych):

Obciążenia rodzinne nadużywaniem alkoholu (Z81.1);

Obciążenia rodzinne nadużywaniem innych substancji psychoaktywnych (Z81.2);

Inne zaburzenia lękowe (F41);

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43);

Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F45);

Inne zaburzenia nerwicowe (F48);

Specyficzne zaburzenia osobowości (F60).

Objaśnienia:

* maksymalnie do liczby łóżek/miejsc zarejestrowanych

** osoba, która posiada kwalifikacje specjalisty terapii uzależnień, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2012 r. poz. 124) lub posiada kwalifikacje specjalisty psychoterapii uzależnień, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473, z późn. zm.)

*** osoba, która uczestniczy w udzielaniu świadczeń z zakresu uzależnienia i współuzależnienia pod nadzorem specjalisty psychoterapii uzależnień i posiada kwalifikacje instruktora terapii uzależnień, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii lub w przepisach wydanych na podstawie ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi

Załącznik nr 3

WYKAZ ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH REALIZOWANYCH W WARUNKACH AMBULATORYJNYCH PSYCHIATRYCZNYCH I LECZENIA ŚRODOWISKOWEGO (DOMOWEGO) ORAZ WARUNKI REALIZACJI TYCH ŚWIADCZEŃ

Lp.

Nazwa świadczenia gwarantowanego

Warunki realizacji świadczenia gwarantowanego

Kody Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych odpowiadające świadczeniu gwarantowanemu (ICD 10)

1

2

3

4

1

Świadczenia psychiatryczne ambulatoryjne dla dorosłych – porady, wizyty domowe lub środowiskowe oraz sesje psychoterapii:

Wymagania dotyczące czasu pracy personelu:

1) lekarz udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 czasu pracy poradni tygodniowo;

2) psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 1/3 czasu pracy poradni tygodniowo.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00–F99);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03) (tylko dla porady lekarskiej diagnostycznej – w przypadku gdy nie jest możliwe określenie leczonej jednostki chorobowej);

Ogólne badanie psychiatryczne (Z04.6).

1) Porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, obejmująca:

a) zebranie wywiadu,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne,

e) niezbędne konsultacje specjalistyczne, w tym laboratoryjne,

f) czynności pielęgniarskie,

g) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii – równoważnik nie mniej niż 1/4 etatu przeliczeniowego;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

2) Porada lekarska terapeutyczna – kolejna porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

d) czynności pielęgniarskie;

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 30 minut.

3) Porada lekarska kontrolna – porada obejmująca:

a) ogólną ocenę przebiegu leczenia,

b) ocenę stanu somatycznego, np. przy objawach polekowych,

c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 15 minut.

4) Porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu:

a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości,

b) ocenę procesów poznawczych,

c) ocenę innych dyspozycji psychicznych,

d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych,

e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

1. Personel:

psycholog posiadający tytuł specjalisty w dziedzinie psychologia kliniczna, zwany dalej „psychologiem klinicznym”, lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

5) Porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca:

a) pomoc psychologiczną,

b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

1. Personel: psycholog.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

6) Sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody; sesja psychoterapii indywidualnej

1. Personel:

osoba, która spełnia łącznie następujące warunki:

1) posiada dyplom lekarza lub magistra: psychologii, pielęgniarstwa, pedagogiki, resocjalizacji albo spełnia warunki określone w art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów (Dz. U. Nr 73,

może być realizowana w formie:

a) interwencji kryzysowej (pomocy psychospołecznej) – do 6 sesji w okresie do 2 tygodni,

b) psychoterapii krótkoterminowej – do 25 sesji w okresie pół roku,

c) psychoterapii długoterminowej – do 75 sesji w okresie roku,

d) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku, jako bezpośrednia forma współpracy ze świadczeniobiorcą, polegająca na wspieraniu i utrzymywaniu mocnych cech świadczeniobiorcy, bez ingerencji w jego zaburzone procesy;

poz. 763, z późn. zm.);

2) ukończyła podyplomowe szkolenie w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia, prowadzone metodami o udowodnionej naukowo skuteczności, w szczególności metodą terapii psychodynamicznej, poznawczo-behawioralnej lub systemowej, w wymiarze co najmniej 1200 godzin albo przed 2007 r. ukończyła podyplomowe szkolenie w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia w wymiarze czasu określonym w programie tego szkolenia;

3) posiada zaświadczenie, zwane dalej „certyfikatem psychoterapeuty”, poświadczające odbycie szkolenia wymienionego w pkt 2, zakończonego egzaminem przeprowadzonym przez komisję zewnętrzną wobec podmiotu kształcącego, w skład której nie wchodzą przedstawiciele podmiotu kształcącego, w szczególności powołaną przez stowarzyszenia wydające certyfikaty psychoterapeuty

– zwana dalej „osobą prowadzącą psychoterapię”,

lub osoba, o której mowa w pkt 1, posiadająca status osoby uczestniczącej co najmniej dwa lata w podyplomowym szkoleniu, o którym mowa w pkt 2, oraz posiadająca zaświadczenie wydane przez podmiot prowadzący kształcenie oraz pracująca pod nadzorem osoby posiadającej certyfikat psychoterapeuty, zwana dalej „osobą ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty”.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

7) Sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie nasilających się problemów i trudności oznaczających dysfunkcjonalność rodziny powodującą ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych i somatycznych u członka rodziny, prowadzona według określonej metody, w formie od 6 do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty;

2) psycholog lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

8) Sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana w grupach świadczeniobiorców, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody, realizowana z grupą 6–12 osób, w formie:

a) psychoterapii krótkoterminowej – do 50 sesji w okresie pół roku,

b) psychoterapii długoterminowej – do 110 sesji w okresie roku,

c) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię;

2) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

9) Sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub psycholog kliniczny, lub osoba prowadząca psychoterapię;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub psycholog, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba w trakcie szkolenia do uzyskania certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

10) Wizyta, porada domowa lub środowiskowa – wizyta lub porada diagnostyczna, terapeutyczna lub psychologiczna udzielana w miejscu zamieszkania świadczeniobiorcy.

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub psycholog – samodzielnie lub w zespole z innym pracownikiem.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania wizyty/porady wynosi co najmniej 60 minut.

2

Świadczenia psychiatryczne ambulatoryjne dla dorosłych – porady, wizyty domowe lub środowiskowe:

Wymagania dotyczące czasu pracy personelu:

1) lekarz udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 czasu pracy poradni tygodniowo;

2) psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 1/3 czasu pracy poradni tygodniowo.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00–F99);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03) (tylko dla porady lekarskiej diagnostycznej – w przypadku gdy nie jest możliwe określenie leczonej jednostki chorobowej);

Ogólne badanie psychiatryczne (Z04.6).

1) Porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, obejmująca:

a) zebranie wywiadu,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne,

e) niezbędne konsultacje specjalistyczne, w tym laboratoryjne,

f) czynności pielęgniarskie,

g) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii – udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 1/4 etatu przeliczeniowego;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

2) Porada lekarska terapeutyczna – kolejna porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

d) czynności pielęgniarskie;

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 30 minut.

3) Porada lekarska kontrolna – porada obejmująca:

a) ogólną ocenę przebiegu leczenia,

b) ocenę stanu somatycznego, np. przy objawach polekowych,

c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 15 minut.

4) Porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu:

a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości,

b) ocenę procesów poznawczych,

c) ocenę innych dyspozycji psychicznych,

d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych,

e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

1. Personel:

psycholog kliniczny lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

5) Porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca:

a) pomoc psychologiczną,

b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

1. Personel: psycholog.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

6) Sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie od 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub psycholog kliniczny, lub osoba prowadząca psychoterapię;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub psycholog, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

7) Wizyta, porada domowa lub środowiskowa – wizyta lub porada diagnostyczna, terapeutyczna lub psychologiczna udzielana w miejscu zamieszkania świadczeniobiorcy.

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub psycholog – samodzielnie lub w zespole z innym pracownikiem.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania wizyty/porady wynosi co najmniej 60 minut.

3

Świadczenia psychiatryczne ambulatoryjne dla dorosłych – porady, wizyty domowe lub środowiskowe:

Wymagania dotyczące czasu pracy personelu:

1) lekarz udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 czasu pracy poradni tygodniowo;

2) psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 1/3 czasu pracy poradni tygodniowo.

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania (F00–F99);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03) (tylko dla porady lekarskiej diagnostycznej – w przypadku gdy nie jest możliwe określenie leczonej jednostki chorobowej);

Ogólne badanie psychiatryczne (Z04.6).

1) Porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, obejmująca:

a) zebranie wywiadu,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii – równoważnik nie mniej niż 1/4 etatu przeliczeniowego;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne,

e) niezbędne konsultacje specjalistyczne, w tym laboratoryjne,

f) czynności pielęgniarskie,

g) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

2) Porada lekarska terapeutyczna – kolejna porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

d) czynności pielęgniarskie;

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 30 minut.

3) Porada lekarska kontrolna – porada obejmująca:

a) ogólną ocenę przebiegu leczenia,

b) ocenę stanu somatycznego, np. przy objawach polekowych,

c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 15 minut.

4) Sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie od 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub psycholog kliniczny, lub osoba prowadząca psychoterapię;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub psycholog, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

5) Wizyta, porada domowa lub środowiskowa – wizyta lub porada diagnostyczna, terapeutyczna lub psychologiczna udzielana w miejscu zamieszkania świadczeniobiorcy.

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub psycholog – samodzielnie lub w zespole z innym pracownikiem.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania wizyty/porady wynosi co najmniej 60 minut.

4

Świadczenia psychiatryczne ambulatoryjne dla dzieci i młodzieży – porady, wizyty domowe lub środowiskowe, sesje psychoterapii, programy:

Wymagania dotyczące czasu pracy personelu:

1) lekarz udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 czasu pracy poradni tygodniowo;

2) psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 1/3 czasu pracy poradni tygodniowo.

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39);

Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną (F40–F48);

Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50–F59);

Upośledzenie umysłowe (F70–F79);

Zaburzenia rozwoju psychicznego (psychologicznego) (F80–F89);

Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym (F90–F98);

Nieokreślone zaburzenia psychiczne (F99);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03) (tylko dla porady lekarskiej diagnostycznej – w przypadku gdy nie jest możliwe określenie leczonej jednostki chorobowej).

1) Porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy i obejmuje:

a) zebranie wywiadu,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne,

e) niezbędne konsultacje specjalistyczne, w tym

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej – równoważnik nie mniej niż 1/4 etatu;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 60 minut.

laboratoryjne,

f) czynności pielęgniarskie;

g) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

2) Porada lekarska terapeutyczna – kolejna porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

d) czynności pielęgniarskie;

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 30 minut.

3) Porada lekarska kontrolna – porada obejmująca:

a) ogólną ocenę przebiegu leczenia,

b) ocenę stanu somatycznego, w szczególności przy objawach polekowych,

c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 15 minut.

4) Porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu:

a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości,

b) ocenę procesów poznawczych,

c) ocenę innych dyspozycji psychicznych,

d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych,

e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

1. Personel:

psycholog kliniczny lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 60 minut.

5) Porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca:

a) pomoc psychologiczną,

b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

1. Personel: psycholog.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

6) Porada kompleksowo-konsultacyjna dla osób z autyzmem dziecięcym: wstępne i kontrolne, specjalistyczne świadczenie dla osób z autyzmem dziecięcym lub innymi całościowymi zaburzeniami rozwoju (F84), nieobjętych opieką w programie terapeutyczno-rehabilitacyjnym dla osób z autyzmem dziecięcym; poradą mogą być objęte również osoby powyżej 18 roku życia z tym rozpoznaniem; świadczenie jest udzielane przez przynajmniej dwie osoby z zespołu specjalistów i obejmuje czynności takie jak:

a) zebranie wywiadu,

b) badanie stanu psychicznego i somatycznego,

c) badanie psychologiczne (w razie potrzeby z zastosowaniem specjalistycznych testów),

d) instruktaż i psychoedukację dla rodzin,

e) konsultacje dla osób sprawujących opiekę nad dziećmi w placówkach, prowadzące do ustalenia rozpoznania, diagnozy funkcjonalnej, zaleceń w formie indywidualnego programu terapeutyczno-rehabilitacyjnego i wydania zaświadczenia i opinii w formie pisemnej; porada kompleksowo-konsultacyjna dla osób z autyzmem dziecięcym jest realizowana tylko przez poradnie, które spełniają odpowiednie warunki lokalowe (pokój obserwacji);

1. Personel: zespół przeszkolony w zakresie diagnostyki i terapii autyzmu:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii;

3) lekarz specjalista w dziedzinie pediatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie pediatrii;

4) psycholog;

5) osoba, która ukończyła studia wyższe na kierunku pedagogika specjalna, zwana dalej „pedagogiem specjalnym”;

6) osoba, która:

a) ukończyła studia wyższe na kierunku lub w specjalności logopedia obejmujące w programie nauczania co najmniej 800 godzin kształcenia w zakresie logopedii, lub

b) ukończyła studia wyższe i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła studia podyplomowe z logopedii obejmujące co najmniej 600 godzin kształcenia w zakresie logopedii, lub

c) ukończyła studia wyższe i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła przed dniem wejścia w życie rozporządzenia studia podyplomowe z logopedii – zwana dalej „logopedą”.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 60 minut.

7) Sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody, realizowana w formie:

a) interwencji kryzysowej (pomocy psychospołecznej) – do 6 sesji w okresie do 2 tygodni,

1. Personel:

osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

b) psychoterapii krótkoterminowej – do 25 sesji w okresie pół roku,

c) psychoterapii długoterminowej – do 75 sesji w okresie roku,

d) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku, jako bezpośrednia forma współpracy ze świadczeniobiorcą polegająca na wspieraniu i utrzymywaniu mocnych cech świadczeniobiorcy, bez ingerencji w jego zaburzone procesy;

8) Sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie nasilających się problemów i trudności oznaczających dysfunkcjonalność rodziny powodującą ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych i somatycznych u członka rodziny, prowadzona według określonej metody, w formie od 6 do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty;

2) psycholog lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

9) Sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana w grupach świadczeniobiorców, stanowiąca element ustalonego planu leczenia; sesja psychoterapii grupowej, prowadzona według określonej metody, realizowana z grupą 6–12 osób, w formie:

a) psychoterapii krótkoterminowej – do 50 sesji w okresie pół roku,

b) psychoterapii długoterminowej – do 110 sesji w okresie roku,

c) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię;

2) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

10) Sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie od 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub psycholog kliniczny, lub osoba prowadząca psychoterapię;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz, który posiada

specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub psycholog, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

11) Wizyta, porada domowa lub środowiskowa – wizyta, porada diagnostyczna, terapeutyczna lub psychologiczna udzielana w miejscu pobytu świadczeniobiorcy;

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub psycholog w zespole z pielęgniarką.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania wizyty lub porady wynosi co najmniej 60 minut.

12) Program terapeutyczno-rehabilitacyjny dla osób z autyzmem dziecięcym – zespół świadczeń udzielanych świadczeniobiorcom z rozpoznaniem autyzmu dziecięcego lub innych całościowych zaburzeń rozwoju (F84) i ich rodzinom w celu redukcji objawów psychopatologicznych, poprawy w funkcjonowaniu emocjonalnym, społecznym i poznawczym, poprawy w porozumiewaniu się werbalnym i niewerbalnym, usamodzielnienia i przygotowania do życia w wieku dorosłym; programem mogą być objęte również osoby powyżej 18 roku życia z tym rozpoznaniem; program jest realizowany przez zespół specjalistów i obejmuje:

a) wizyty terapeutyczne, polegające na indywidualnej terapii psychologicznej,

b) terapię i poradnictwo psychologiczne dla rodzin,

c) terapię zaburzeń mowy oraz porozumiewania się,

d) psychoedukację rodziców,

e) grupowe zajęcia terapeutyczne (grupy 5–10 świadczeniobiorców, minimum 2 osoby personelu) – łącznie dla jednego świadczeniobiorcy do 360 godzin leczenia w ciągu roku; program może być realizowany w poradniach zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży jako

1. Personel: zespół w składzie:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii;

2) psycholog kliniczny lub psycholog;

3) pedagog specjalny;

4) logopeda;

5) osoba, która:

a) rozpoczęła po dniu 31 grudnia 1997 r. studia wyższe na kierunku fizjoterapia zgodnie ze standardami kształcenia określonymi w przepisach odrębnych i uzyskała tytuł licencjata lub magistra na tym kierunku, lub

b) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1998 r. studia wyższe na kierunku rehabilitacja ruchowa i uzyskała tytuł magistra na tym kierunku, lub

c) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1998 r. studia wyższe w Akademii Wychowania Fizycznego i uzyskała tytuł magistra oraz ukończyła specjalizację I lub II stopnia w dziedzinie rehabilitacji ruchowej, lub

d) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1980 r. studia wyższe na kierunku wychowanie fizyczne i uzyskała tytuł magistra na tym kierunku oraz ukończyła w ramach studiów dwuletnią specjalizację z zakresu gimnastyki leczniczej lub rehabilitacji ruchowej potwierdzoną legitymacją instruktora rehabilitacji ruchowej lub gimnastyki leczniczej, lub

e) rozpoczęła przed dniem 1 stycznia 1980 r. studia wyższe na kierunku wychowanie fizyczne i uzyskała tytuł magistra na tym kierunku oraz ukończyła 3 – miesięczny kurs specjalizacyjny z

świadczenie dodatkowe, wyraźnie wyodrębnione od innych świadczeń udzielanych w poradni oraz jako świadczenie podstawowe w poradniach dla osób z autyzmem dziecięcym.

rehabilitacji, lub

f) ukończyła szkołę policealną publiczną lub niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej i uzyskała tytuł zawodowy technik fizjoterapii – zwana dalej „fizjoterapeutą”;

6) osoba, która ukończyła policealną szkołę średnią i uzyskała dyplom terapeuty zajęciowego albo ukończyła szkołę wyższą lub wyższą szkołę zawodową na kierunku lub w specjalności terapia zajęciowa, realizującą w programie nauczania co najmniej cele, treści kształcenia oraz liczbę godzin, objęte podstawą programową kształcenia w zawodzie terapeuta zajęciowy, i uzyskała tytuł licencjata, lub osoba z innym wykształceniem, która uzyskała pozytywną opinię kierownika ośrodka prowadzącego terapię zajęciową dla chorych psychicznie, po co najmniej rocznej praktyce w zakresie terapii zajęciowej w tym ośrodku, zwana dalej „osobą prowadzącą terapię zajęciową”.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania programu wynosi co najmniej 60 minut.

5

Świadczenia psychiatryczne ambulatoryjne dla dzieci i młodzieży – porady, wizyty domowe lub środowiskowe, sesje psychoterapii:

Wymagania dotyczące czasu pracy personelu:

1) lekarz udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 czasu pracy poradni tygodniowo;

2) psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 1/3 czasu pracy poradni tygodniowo.

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39);

Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną (F40–F48);

Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50–F59);

Upośledzenie umysłowe (F70–F79);

Zaburzenia rozwoju psychicznego (psychologicznego) (F80–F89);

Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym (F90–F98);

Nieokreślone zaburzenia psychiczne (F99);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany

podobne (Z03) (tylko dla porady lekarskiej diagnostycznej – w przypadku gdy nie jest możliwe określenie leczonej jednostki chorobowej).

1) Porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy i obejmuje:

a) zebranie wywiadu,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne,

e) niezbędne konsultacje specjalistyczne, w tym laboratoryjne,

f) czynności pielęgniarskie,

g) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej – równoważnik nie mniej niż 1/4 etatu;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 60 minut.

2) Porada lekarska terapeutyczna – kolejna porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

d) czynności pielęgniarskie;

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 30 minut.

3) Porada lekarska kontrolna – porada obejmująca:

a) ogólną ocenę przebiegu leczenia,

b) ocenę stanu somatycznego, w szczególności przy objawach polekowych,

c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 15 minut.

4) Porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu:

a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości,

b) ocenę procesów poznawczych,

c) ocenę innych dyspozycji psychicznych,

d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych,

e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

1. Personel:

psycholog kliniczny lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 60 minut.

5) Porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca:

a) pomoc psychologiczną,

b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

1. Personel: psycholog.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

6) Sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody, realizowana w formie:

a) interwencji kryzysowej (pomocy psychospołecznej) – do 6 sesji w okresie do 2 tygodni,

b) psychoterapii krótkoterminowej – do 25 sesji w okresie pół roku,

c) psychoterapii długoterminowej – do 75 sesji w okresie roku,

d) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku, jako bezpośrednia forma współpracy ze świadczeniobiorcą polegająca na wspieraniu i utrzymywaniu mocnych cech świadczeniobiorcy, bez ingerencji w jego zaburzone procesy;

1. Personel:

osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

7) Sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie nasilających się problemów i trudności oznaczających dysfunkcjonalność rodziny powodującą ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych i somatycznych u członka rodziny, prowadzona według określonej metody, w formie od 6 do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty;

2) psycholog lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

8) Sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana w grupach świadczeniobiorców, stanowiąca element ustalonego planu leczenia; sesja psychoterapii grupowej, prowadzona według określonej metody, realizowana z grupą 6–12 osób, w formie:

a) psychoterapii krótkoterminowej – do 50 sesji w okresie pół roku,

b) psychoterapii długoterminowej – do 110 sesji w okresie roku,

c) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię;

2) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

9) Sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie od 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub psycholog kliniczny, lub osoba prowadząca psychoterapię;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub psycholog, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

10) Wizyta, porada domowa lub środowiskowa – wizyta, porada diagnostyczna, terapeutyczna lub psychologiczna udzielana w miejscu pobytu świadczeniobiorcy;

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub psycholog w zespole z pielęgniarką.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania wizyty lub porady wynosi co najmniej 60 minut.

6

Leczenie nerwic – porady lub sesje psychoterapii:

Wymagania dotyczące czasu pracy personelu:

1) lekarz udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 czasu pracy poradni tygodniowo;

2) psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 1/3 czasu pracy poradni tygodniowo.

Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną (F40–F48);

Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50–F59);

Zaburzenia osobowości i zachowania dorosłych (F60–F69);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03) (tylko dla porady lekarskiej diagnostycznej – w przypadku gdy nie jest możliwe określenie leczonej jednostki chorobowej).

1) Porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, obejmująca:

a) zebranie wywiadu,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne,

e) niezbędne konsultacje specjalistyczne, w tym laboratoryjne,

f) czynności pielęgniarskie,

g) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

1. Personel: lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

2) Porada lekarska terapeutyczna – kolejna porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

d) czynności pielęgniarskie;

1. Personel: lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 30 minut.

3) Porada lekarska kontrolna – porada obejmująca:

a) ogólną ocenę przebiegu leczenia,

b) ocenę stanu somatycznego, w szczególności przy objawach polekowych,

c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

1. Personel: lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 15 minut.

4) Porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu:

a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości,

b) ocenę procesów poznawczych,

c) ocenę innych dyspozycji psychicznych,

d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych,

e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

1. Personel: psycholog kliniczny.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

5) Porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca:

a) pomoc psychologiczną,

b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

1. Personel: psycholog kliniczny.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

6) Sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody,

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię;

2) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

realizowana w formie:

a) interwencji kryzysowej (pomocy psychospołecznej) – do 6 sesji w okresie do 2 tygodni,

b) psychoterapii krótkoterminowej – do 25 sesji w okresie pół roku,

c) psychoterapii długoterminowej – do 75 sesji w okresie roku,

d) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku, jako bezpośrednia forma współpracy ze świadczeniobiorcą polegająca na wspieraniu i utrzymywaniu mocnych cech świadczeniobiorcy, bez ingerencji w jego zaburzone procesy;

7) Sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie nasilających się problemów i trudności oznaczających dysfunkcjonalność rodziny powodującą ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych i somatycznych u członka rodziny, prowadzona według określonej metody, w formie od 6 do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty;

2) psycholog lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

8) Sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana w grupach świadczeniobiorców, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody, realizowana z grupą 6–12 osób, w formie:

a) psychoterapii krótkoterminowej – do 50 sesji w okresie pół roku,

b) psychoterapii długoterminowej – do 110 sesji w okresie roku,

c) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

dwie osoby prowadzące psychoterapię lub osoba prowadząca psychoterapię i osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

9) Sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie od 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub psycholog, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba

stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku;

ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

7

Świadczenia seksuologiczne i patologii współżycia – porady lub sesje psychoterapii:

Wymagania dotyczące czasu pracy personelu:

1) lekarz udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 czasu pracy poradni tygodniowo;

2) psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 1/3 czasu pracy poradni tygodniowo.

Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną (F40–F48);

Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50–F59);

Zaburzenia osobowości i zachowania dorosłych (F60–F69).

1) Porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, obejmująca:

a) zebranie wywiadu,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne,

e) niezbędne konsultacje specjalistyczne, w tym laboratoryjne,

f) czynności pielęgniarskie,

g) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

1. Personel: lekarz specjalista w dziedzinie seksuologii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

2) Porada lekarska terapeutyczna – kolejna porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

d) czynności pielęgniarskie;

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie seksuologii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie seksuologii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie seksuologii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 30 minut.

3) Porada lekarska kontrolna – porada obejmująca:

a) ogólną ocenę przebiegu leczenia,

b) ocenę stanu

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie seksuologii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie seksuologii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie

somatycznego, np. przy objawach polekowych,

c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

seksuologii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 15 minut.

4) Porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu:

a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości,

b) ocenę procesów poznawczych,

c) ocenę innych dyspozycji psychicznych,

d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych,

e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

1. Personel:

psycholog kliniczny lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

5) Porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca:

a) pomoc psychologiczną,

b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

1. Personel:

psycholog kliniczny lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog z udokumentowanym co najmniej rocznym doświadczeniem w pracy klinicznej.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

6) Sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody, realizowana w formie:

a) interwencji kryzysowej (pomocy psychospołecznej) – do 6 sesji w okresie do 2 tygodni,

b) psychoterapii krótkoterminowej – do 25 sesji w okresie pół roku,

c) psychoterapii długoterminowej – do 75 sesji w okresie roku,

d) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku, jako bezpośrednia forma współpracy ze świadczeniobiorcą polegająca na wspieraniu i utrzymywaniu mocnych cech

1. Personel: osoba prowadząca psychoterapię.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

świadczeniobiorcy, bez ingerencji w jego zaburzone procesy;

7) Sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną stanowiąca element ustalonego planu leczenia nastawiona na przepracowanie nasilających się problemów i trudności oznaczających dysfunkcjonalność rodziny powodującą ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych i somatycznych u członka rodziny, prowadzona według określonej metody, w formie od 6 do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię;

2) psycholog lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

8) Sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana w grupach świadczeniobiorców, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody, realizowana z grupą od 6 do 12 osób, w formie:

a) psychoterapii krótkoterminowej – do 50 sesji w okresie pół roku,

b) psychoterapii długoterminowej – do 110 sesji w okresie roku,

c) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

dwie osoby prowadzące psychoterapię lub osoba prowadząca psychoterapię i osoba ubiegająca się o uzyskanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

9) Sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie od 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku.

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie seksuologii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie seksuologii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie seksuologii, lub psycholog, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o uzyskanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

8

Program terapii zaburzeń preferencji seksualnych program leczenia zaburzeń preferencji seksualnych obejmujący poradnictwo i terapię osób, o których mowa w art. 95a ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.), realizowany poprzez:

1) wydawanie świadczeniobiorcy dawek leków stosowanych w celu obniżenia poziomu testosteronu oraz pomocniczo w terapii zaburzeń preferencji seksualnych;

2) okresowe badanie stanu somatycznego i psychicznego;

3) psychoterapię indywidualną (w wymiarze co najmniej 60 minut, od 1 sesji raz w tygodniu, przez 1 sesję co 2 tygodnie, do 1 sesji w miesiącu – minimum 12 sesji w okresie roku);

4) psychoterapię grupową (realizowaną z grupą od 5 do 7 świadczeniobiorców, w wymiarze co najmniej 180 minut, od 5 sesji w tygodniu, przez 1 sesję w tygodniu, do 1 sesji w miesiącu – bez ograniczeń liczby sesji w ciągu roku);

sesję prowadzą minimum 2 osoby personelu;

5) konsultacje specjalistyczne w zakresie seksuologii;

6) diagnostykę laboratoryjną obejmującą co najmniej: morfologię, OB, glukozę, wapń, fosfor, FSH, LH, PRL, testosteron, próby wątrobowe, gęstość mineralną kości, EKG;

7) kontrolę laboratoryjną: próby wątrobowe – co 3 miesiące; morfologia, glukoza, wapń, fosfor, poziomy hormonów – nie rzadziej niż 1 raz na 6 miesięcy; ocena gęstości mineralnej kości – nie rzadziej niż co 12 miesięcy (w przypadku ryzyka osteoporozy).

W ramach programu podejmowane są działania konsultacyjno-edukacyjne dla rodzin osób z zaburzeniami preferencji seksualnych.

Personel: zespół w składzie:

1) lekarz specjalista w dziedzinie seksuologii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii;

2) psycholog kliniczny lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej;

3) osoba prowadząca psychoterapię;

4) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty;

5) pielęgniarki;

6) pracownik socjalny.

Zaburzenia preferencji seksualnych (F65).

9

Świadczenia psychologiczne – porady lub sesje psychoterapii:

Wymagania dotyczące czasu pracy personelu: psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 czasu

Zaburzenia nerwicowe, związane ze

pracy poradni tygodniowo.

stresem i pod postacią somatyczną (F40–F48);

Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi (F50–F59);

Zaburzenia osobowości i zachowania dorosłych (F60–F69);

Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym (F90–F98).

1) Porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu:

a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości,

b) ocenę procesów poznawczych,

c) ocenę innych dyspozycji psychicznych,

d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych,

e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

1. Personel:

psycholog kliniczny lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

2) Porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca:

a) pomoc psychologiczną,

b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

1. Personel:

psycholog kliniczny lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog z udokumentowanym co najmniej rocznym doświadczeniem w pracy klinicznej.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

3) Sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody, realizowana w formie:

a) interwencji kryzysowej (pomocy psychospołecznej) –

1. Personel:

osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

do 6 sesji w okresie do 2 tygodni,

b) psychoterapii krótkoterminowej – do 25 sesji w okresie pół roku,

c) psychoterapii długoterminowej – do 75 sesji w okresie roku,

d) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku, jako bezpośrednia forma współpracy ze świadczeniobiorcą polegająca na wspieraniu i utrzymywaniu mocnych cech świadczeniobiorcy, bez ingerencji w jego zaburzone procesy;

4) Sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną stanowiąca element ustalonego planu leczenia nastawiona na przepracowanie nasilających się problemów i trudności oznaczających dysfunkcjonalność rodziny powodującą ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych i somatycznych u członka rodziny, prowadzona według określonej metody, w formie od 6 do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty;

2) psycholog lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

5) Sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana w grupach świadczeniobiorców, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody, realizowana z grupą 6–12 osób, w formie:

a) psychoterapii krótkoterminowej – do 50 sesji w okresie pół roku,

b) psychoterapii długoterminowej – do 110 sesji w okresie roku,

c) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię;

2) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut;

6) Sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może

1. Personel:

psycholog kliniczny lub osoba prowadząca psychoterapię, lub psycholog, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki:

1) czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

obejmować do 12 sesji w okresie pół roku.

10

Świadczenia dla osób z autyzmem dziecięcym lub innymi całościowymi zaburzeniami rozwoju:

Wymagania dotyczące czasu pracy personelu:

1) lekarz udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 1/3 czasu pracy poradni tygodniowo;

2) psycholog udziela świadczeń w wymiarze nie mniejszym niż 3/4 czasu pracy poradni tygodniowo.

Całościowe zaburzenia rozwojowe (F84);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03) (tylko dla porady lekarskiej diagnostycznej – w przypadku gdy nie jest możliwe określenie leczonej jednostki chorobowej).

1) Porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, obejmująca:

a) zebranie wywiadu,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne,

e) niezbędne konsultacje specjalistyczne, w tym laboratoryjne,

f) czynności pielęgniarskie,

g) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego.

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii – zatrudniony w równoważniku nie mniej niż 1/4 etatu przeliczeniowego;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 60 minut.

2) Porada kompleksowo-konsultacyjna dla osób z autyzmem dziecięcym: wstępne i kontrolne, specjalistyczne świadczenie dla osób z autyzmem dziecięcym lub innymi całościowymi zaburzeniami rozwoju (F84), nieobjętych opieką w programie terapeutyczno-rehabilitacyjnym dla osób z autyzmem dziecięcym; poradą mogą być objęte również osoby powyżej 18 roku życia z tym rozpoznaniem; świadczenie jest udzielane przez przynajmniej dwie osoby z zespołu specjalistów i obejmuje czynności takie jak:

a) zebranie wywiadu,

b) badanie stanu psychicznego i somatycznego,

c) badanie psychologiczne (w razie potrzeby z zastosowaniem specjalistycznych testów),

d) instruktaż i psychoedukację dla rodzin,

e) konsultacje dla osób

1. Personel: zespół przeszkolony w zakresie diagnostyki i terapii autyzmu:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii;

3) lekarz specjalista w dziedzinie pediatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie pediatrii;

4) psycholog lub psycholog kliniczny;

5) pedagog specjalny;

6) logopeda.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 60 minut.

sprawujących opiekę nad dziećmi w placówkach, prowadzące do ustalenia rozpoznania, diagnozy funkcjonalnej, zaleceń w formie indywidualnego programu terapeutyczno-rehabilitacyjnego i wydania zaświadczenia i opinii w formie pisemnej; porada kompleksowo-konsultacyjna dla osób z autyzmem dziecięcym jest realizowana tylko przez poradnie, które spełniają odpowiednie warunki lokalowe (pokój obserwacji);

3) Program terapeutyczno-rehabilitacyjny dla osób z autyzmem dziecięcym – zespół świadczeń udzielanych świadczeniobiorcom z rozpoznaniem autyzmu dziecięcego lub innych całościowych zaburzeń rozwoju (F84) i ich rodzinom w celu redukcji objawów psychopatologicznych, poprawy w funkcjonowaniu emocjonalnym, społecznym i poznawczym, poprawy w porozumiewaniu się werbalnym i niewerbalnym, usamodzielnienia i przygotowania do życia w wieku dorosłym; programem mogą być objęte również osoby powyżej 18 roku życia z tym rozpoznaniem; program jest realizowany przez zespół specjalistów i obejmuje:

a) wizyty terapeutyczne, polegające na indywidualnej terapii psychologicznej,

b) terapię i poradnictwo psychologiczne dla rodzin,

c) terapię zaburzeń mowy oraz porozumiewania się,

d) psychoedukację rodziców,

e) grupowe zajęcia terapeutyczne (grupy 5–10 świadczeniobiorców, minimum 2 osoby personelu – łącznie dla jednego świadczeniobiorcy do 360 godzin leczenia w ciągu roku; program może być realizowany w poradniach zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży jako świadczenie dodatkowe, wyraźnie wyodrębnione od innych świadczeń udzielanych w poradni oraz jako świadczenie podstawowe w poradniach dla osób z autyzmem dziecięcym.

1. Personel: zespół w składzie:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii;

2) psycholog kliniczny lub psycholog;

3) pedagog specjalny;

4) oraz odpowiednio do potrzeb: logopeda, fizjoterapeuta, osoba prowadząca terapię zajęciową.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania programu wynosi co najmniej 60 minut.

11

Leczenie środowiskowe (domowe) – porady, wizyty domowe lub środowiskowe, sesje psychoterapii, udzielane w środowisku zamieszkania, ujęte w

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00–

kompleksowy program terapeutyczny; realizowane przez zespół leczenia środowiskowego lub domowego w ramach kompleksowej opieki nad świadczeniobiorcą i jego rodziną:

F09);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39);

Całościowe zaburzenia rozwojowe (F84);

Inne zaburzenia psychiczne (F00–F99) wymagające opieki środowiskowej z powodu znacznego stopnia zaburzenia funkcjonowania społecznego.

1) Porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy i obejmuje:

a) zebranie wywiadu,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne,

e) niezbędne konsultacje specjalistyczne, w tym laboratoryjne,

f) czynności pielęgniarskie,

g) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży – równoważnik nie mniej niż 1/4 etatu przeliczeniowego;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

2) Porada lekarska terapeutyczna – kolejna porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca ocenę:

a) stanu psychicznego i somatycznego,

b) postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

d) czynności pielęgniarskie;

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 30 minut.

3) Porada lekarska kontrolna – porada obejmująca:

a) ogólną ocenę przebiegu leczenia,

b) ocenę stanu somatycznego, np. przy objawach polekowych,

c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w

kontynuacji leczenia;

dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 15 minut.

4) Porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu:

a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości,

b) ocenę procesów poznawczych,

c) ocenę innych dyspozycji psychicznych,

d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych,

e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

1. Personel:

psycholog kliniczny lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

5) Porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca:

a) pomoc psychologiczną,

b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania psychologiczne;

1. Personel: psycholog.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

6) Wizyta, porada domowa lub środowiskowa – wizyta, porada diagnostyczna, terapeutyczna lub psychologiczna udzielana w miejscu pobytu świadczeniobiorcy, kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także rodzin lub opiekunów i obejmująca:

a) ocenę postępu leczenia,

b) realizację i koordynację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub psycholog, lub pielęgniarka, lub osoba, która posiada wykształcenie średnie i ukończyła szkolenie z zakresu terapii środowiskowej określone w zatwierdzonym przez ministra właściwego do spraw zdrowia ramowym programie szkolenia z zakresu terapii środowiskowej – zwana dalej „terapeutą środowiskowym” – samodzielnie lub w zespole z innym pracownikiem albo

2) zespół przeszkolony w zakresie diagnostyki i terapii osób z autyzmem: lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, psycholog kliniczny, pedagog specjalny, logopeda.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania wizyty lub porady wynosi co najmniej 60 minut w przypadku wizyty lub porady miejscowej, a w przypadku wizyty lub porady zamiejscowej – co najmniej 90 minut.

7) Wizyta osoby prowadzącej terapię środowiskową – wizyta, udzielana przez osobę prowadzącą terapię środowiskową, dotycząca

1. Personel: terapeuta środowiskowy.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania wizyty wynosi co najmniej 45 minut.

także rodzin lub opiekunów i obejmująca:

a) ocenę postępu leczenia,

b) realizację i koordynację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia,

c) niezbędne kierowanie do lekarza lub psychologa lekarza, w razie potrzeby,

d) działania informacyjno-motywacyjne na wstępnym etapie kontaktu świadczeniobiorcy z placówką, przed ustaleniem diagnozy i indywidualnego planu leczenia;

8) Sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody, realizowana w formie:

a) interwencji kryzysowej (pomocy psychospołecznej) – do 6 sesji w okresie do 2 tygodni,

b) psychoterapii krótkoterminowej – do 25 sesji w okresie pół roku,

c) psychoterapii długoterminowej – do 75 sesji w okresie roku,

d) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku, jako bezpośrednia forma współpracy ze świadczeniobiorcą polegająca na wspieraniu i utrzymywaniu mocnych cech świadczeniobiorcy, bez ingerencji w jego zaburzone procesy;

1. Personel:

osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

9) Sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną stanowiąca element ustalonego planu leczenia nastawiona na przepracowanie nasilających się problemów i trudności oznaczających dysfunkcjonalność rodziny powodującą ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych i somatycznych u członka rodziny, prowadzona według określonej metody, w formie od 6 do 12 sesji w okresie pół roku;

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty;

2) psycholog lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

10) Sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana w grupach świadczeniobiorców, stanowiąca element

1. Personel:

1) osoba prowadząca psychoterapię;

2) osoba prowadząca psychoterapię lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody, realizowana z grupą od 6 do 12 osób, w formie:

a) psychoterapii krótkoterminowej – do 50 sesji w okresie pół roku,

b) psychoterapii długoterminowej – do 110 sesji w okresie roku,

c) psychoterapii podtrzymującej (po zakończeniu psychoterapii krótko- lub długoterminowej) – do 15 sesji w okresie pół roku;

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

11) Sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie od 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku.

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub psycholog, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

12

Leczenie środowiskowe (domowe) – porady, wizyty domowe lub środowiskowe, udzielane w środowisku zamieszkania, ujęte w kompleksowy program terapeutyczny; realizowane przez zespół leczenia środowiskowego lub domowego w ramach kompleksowej opieki nad świadczeniobiorcą i jego rodziną:

Organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi (F00–F09);

Schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii (schizotypowe) i urojeniowe (F20–F29);

Zaburzenia nastroju (afektywne) (F30–F39);

Całościowe zaburzenia rozwojowe (F84);

Inne zaburzenia psychiczne (F00–F99) wymagające opieki środowiskowej z powodu znacznego stopnia zaburzenia funkcjonowania społecznego.

1) Porada lekarska diagnostyczna – porada rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy i obejmuje:

a) zebranie wywiadu,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży – równoważnik nie mniej niż 1/4 etatu przeliczeniowego;

2) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada

c) skierowanie na niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne,

e) niezbędne konsultacje specjalistyczne, w tym laboratoryjne,

f) czynności pielęgniarskie,

g) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

2) Porada lekarska terapeutyczna – kolejna porada kontynuująca leczenie według planu terapeutycznego, obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

d) czynności pielęgniarskie;

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 30 minut.

3) Porada lekarska kontrolna – porada obejmująca:

a) ogólną ocenę przebiegu leczenia,

b) ocenę stanu somatycznego, np. przy objawach polekowych,

c) wydanie niezbędnych zaleceń odnośnie kontynuacji leczenia;

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 15 minut.

4) Porada psychologiczna diagnostyczna – porada udzielana z wykorzystaniem wystandaryzowanych narzędzi psychologicznych, rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, mająca na celu:

a) wykonanie pogłębionej diagnostyki osobowości,

b) ocenę procesów poznawczych,

c) ocenę innych dyspozycji psychicznych,

d) wykonanie niezbędnych konsultacji specjalistycznych,

e) ustalenie diagnozy psychologicznej i planu terapeutycznego;

1. Personel:

psycholog kliniczny lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog z udokumentowanym co najmniej dwuletnim doświadczeniem w pracy klinicznej.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

5) Porada psychologiczna – porada stanowiąca element wdrożonego planu leczenia, obejmująca:

a) pomoc psychologiczną,

b) niezbędne dodatkowe i kontrolne badania

1. Personel: psycholog.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania porady wynosi co najmniej 45 minut.

psychologiczne;

6) Wizyta, porada domowa lub środowiskowa – wizyta, porada diagnostyczna, terapeutyczna lub psychologiczna udzielana w miejscu zamieszkania świadczeniobiorcy, kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także rodzin lub opiekunów i obejmująca:

a) ocenę postępu leczenia,

b) realizację i koordynację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub psycholog, lub pielęgniarka, lub terapeuta środowiskowy – samodzielnie lub w zespole z innym pracownikiem albo

2) zespół przeszkolony w zakresie diagnostyki i terapii osób z autyzmem: lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, psycholog kliniczny, pedagog specjalny, logopeda.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania wizyty lub porady wynosi co najmniej 60 minut w przypadku wizyty lub porady miejscowej, a w przypadku wizyty lub porady zamiejscowej – co najmniej 90 minut.

7) Wizyta osoby prowadzącej terapię środowiskową – wizyta, udzielana przez osobę prowadzącą terapię środowiskową, dotycząca także rodzin lub opiekunów i obejmująca:

a) ocenę postępu leczenia,

b) realizację i koordynację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia,

c) niezbędne kierowanie do lekarza lub psychologa lekarza, w razie potrzeby,

d) działania informacyjno-motywacyjne na wstępnym etapie kontaktu świadczeniobiorcy z placówką, przed ustaleniem diagnozy i indywidualnego planu leczenia;

1. Personel: terapeuta środowiskowy.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania wizyty wynosi co najmniej 45 minut.

8) Sesja wsparcia psychospołecznego – oddziaływanie psychospołeczne na jedną osobę lub w grupie od 2 do 6 osób, kierowane do świadczeniobiorców, ich rodzin lub innych osób stanowiących oparcie społeczne świadczeniobiorcy; wsparcie psychospołeczne może obejmować do 12 sesji w okresie pół roku.

1. Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii, lub psycholog, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas udzielania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

Załącznik nr 4

WYKAZ ŚWIADCZEŃ GWARANTOWANYCH REALIZOWANYCH W WARUNKACH AMBULATORYJNYCH LECZENIA UZALEŻNIEŃ ORAZ WARUNKI REALIZACJI TYCH ŚWIADCZEŃ

Lp.

Nazwa świadczenia gwarantowanego

Warunki realizacji świadczenia gwarantowanego

Kody Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych (ICD10) odpowiadające świadczeniu gwarantowanemu

1

2

3

4

1

Leczenie uzależnień: świadczenia udzielane przez porady, wizyty, sesje psychoterapii, programy, w tym możliwość wizyty instruktora terapii uzależnień oraz leczenia substytucyjnego:

Dla używających substancji psychoaktywnych:

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych (F10–F19);

Patologiczny hazard (F63.0);

Inne zaburzenia nawyków i popędów (F 63.8);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

Dla członków rodzin i osób pozostających w bliskich relacjach (współuzależnionych):

Obciążenia rodzinne nadużywaniem alkoholu (Z81.1);

Obciążenia rodzinne nadużywaniem innych substancji psychoaktywnych (Z81.2);

Inne zaburzenia lękowe (F41);

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43);

Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F45);

Inne zaburzenia nerwicowe (F48);

Specyficzne zaburzenia osobowości (F60);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

1) Porada lub wizyta diagnostyczna – porada lub wizyta rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie

terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, dotycząca także osób współuzależnionych, obejmująca:

a) zebranie wywiadu od świadczeniobiorcy i rodziny,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne,

e) niezbędne konsultacje specjalistyczne, w tym laboratoryjne,

f) czynności pielęgniarskie,

g) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii;

2) psycholog posiadający tytuł specjalisty w dziedzinie psychologia kliniczna, zwany dalej „psychologiem klinicznym”, lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog posiadający co najmniej dwuletnie doświadczenie w pracy klinicznej, lub specjalista psychoterapii uzależnień*, lub osoba, która uczestniczy w udzielaniu świadczeń z zakresu psychoterapii uzależnienia i współuzależnienia pod nadzorem specjalisty psychoterapii uzależnień oraz posiada status osoby uczestniczącej w programie szkoleniowym dla specjalisty psychoterapii uzależnień, potwierdzony zaświadczeniem wydanym odpowiednio przez Państwową Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych albo Krajowe Biuro do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii, zwana dalej „osobą ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień”.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady lub wizyty wynosi co najmniej 45 minut.

2) Porada lub wizyta terapeutyczna – kolejna porada lub wizyta, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego,

b) ocenę przebiegu i postępów leczenia,

c) wsparcie psychologiczne,

d) działania edukacyjne,

e) oddziaływania interwencyjne;

1.Personel:

psycholog kliniczny lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog, lub specjalista psychoterapii uzależnień*, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady lub wizyty wynosi co najmniej 30 minut.

3) Porada lub wizyta lekarska – kolejna porada lub wizyta lekarza kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę przebiegu i postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

1.Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady lub wizyty wynosi co najmniej 15 minut.

d) czynności pielęgniarskie;

4) Wizyta instruktora terapii uzależnień – wizyta kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę postępów leczenia,

b) realizację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia,

c) ocena zasadności skierowania na konsultacje do specjalisty psychoterapii uzależnień, psychologa lub lekarza, w razie potrzeby,

d) działania informacyjno – motywacyjne na wstępnym etapie kontaktu świadczeniobiorcy ze świadczeniodawcą, przed ustaleniem diagnozy i indywidualnego planu leczenia;

1. Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień**, lub osoba, która uczestniczy w udzielaniu świadczeń z zakresu uzależnienia i współuzależnienia pod nadzorem specjalisty psychoterapii uzależnień, posiadająca status osoby uczestniczącej w programie szkoleniowym dla instruktora terapii uzależnień, potwierdzony zaświadczeniem wydanym odpowiednio przez Państwową Agencję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych albo Krajowe Biuro do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii, zwana dalej „osobą ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień”.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady lub wizyty wynosi co najmniej 30 minut.

5) Sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub osoba, która spełnia łącznie następujące warunki:

1) posiada dyplom lekarza lub magistra: psychologii, pielęgniarstwa, pedagogiki, resocjalizacji albo spełnia warunki określone w art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów (Dz. U. Nr 73, poz. 763, z późn. zm.);

2) ukończyła podyplomowe szkolenie w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia, prowadzone metodami o udowodnionej naukowo skuteczności, w szczególności metodą terapii psychodynamicznej, poznawczo-behawioralnej lub systemowej, w wymiarze co najmniej 1200 godzin albo przed 2007 r. ukończyła podyplomowe szkolenie w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia w wymiarze czasu określonym w programie tego szkolenia;

3) posiada zaświadczenie, zwane dalej „certyfikatem psychoterapeuty”, poświadczające odbycie szkolenia wymienionego w pkt 2, zakończonego

egzaminem przeprowadzonym przez komisję zewnętrzną wobec podmiotu kształcącego, w skład której nie wchodzą przedstawiciele podmiotu kształcącego, w szczególności powołaną przez stowarzyszenia wydające certyfikaty psychoterapeuty,

zwana dalej „osobą prowadzącą psychoterapię”,

lub osoba, o której mowa w pkt 1, posiadająca status osoby uczestniczącej co najmniej dwa lata w podyplomowym szkoleniu, o którym mowa w pkt 2, oraz posiadająca zaświadczenie wydane przez podmiot prowadzący kształcenie oraz pracująca pod nadzorem osoby posiadającej certyfikat psychoterapeuty, zwana dalej „osobą ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty”.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut oraz do 50 godzin w okresie roku.

6) Sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną (dotyczy osób współuzależnionych, niezależnie od liczby osób), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

7) Sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana z grupą od 6 do 12 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień**, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 120 minut w ciągu dnia oraz do 240 godzin w okresie roku.

8) Sesja psychoedukacyjna – sesja realizowana w grupach do 25 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień**, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut w ciągu dnia oraz do 160 godzin w okresie roku.

2

Świadczenia antynikotynowe – udzielane przez porady, wizyty, sesje psychoterapii, w tym możliwość wizyty instruktora terapii uzależnień:

Dla używających substancji psychoaktywnych:

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane paleniem tytoniu (F17);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

Dla członków rodzin i osób pozostających w bliskich relacjach (współuzależnionych):

Obciążenia rodzinne innymi zaburzeniami psychicznymi i zaburzeniami zachowania (Z81.3);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

1) Porada lub wizyta diagnostyczna – porada lub wizyta rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) zebranie wywiadu od świadczeniobiorcy i rodziny,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne,

1.Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii;

2) psycholog kliniczny lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog posiadający co najmniej dwuletnie doświadczenie w pracy klinicznej, lub specjalista psychoterapii uzależnień*, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady lub wizyty wynosi co najmniej 45 minut.

e) niezbędne konsultacje specjalistyczne, w tym laboratoryjne,

f) czynności pielęgniarskie,

g) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

2) Porada lub wizyta terapeutyczna – kolejna porada lub wizyta, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego,

b) ocenę przebiegu leczenia,

c) wsparcie psychologiczne,

d) działania edukacyjne,

e) oddziaływania interwencyjne;

1.Personel:

psycholog kliniczny lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog, lub specjalista psychoterapii uzależnień*, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady lub wizyty wynosi co najmniej 30 minut.

3) Porada lub wizyta lekarska – kolejna porada lub wizyta lekarza kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę przebiegu i postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

d) czynności pielęgniarskie;

1.Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady lub wizyty wynosi co najmniej 15 minut.

4) Wizyta instruktora terapii uzależnień – wizyta kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę postępu leczenia,

b) realizację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia,

c) niezbędne skierowania na konsultacje do specjalisty psychoterapii uzależnień, psychologa lub

1. Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień**, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady lub wizyty wynosi co najmniej 30 minut.

lekarza, w razie potrzeby,

d) działania informacyjno-motywacyjne na wstępnym etapie kontaktu świadczeniobiorcy z placówką, przed ustaleniem diagnozy i indywidualnego planu leczenia;

5) Sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut w ciągu dnia oraz do 50 godzin w okresie roku.

6) Sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną (dotyczy osób współuzależnionych, niezależnie od liczby osób), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

7) Sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana z grupą od 6 do 12 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień**, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 120 minut w ciągu dnia oraz do 240 godzin w okresie roku.

8) Sesja psychoedukacyjna – sesja realizowana w grupach do 25 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie

1. Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień**, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu

świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych.

psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut w ciągu dnia oraz do 160 godzin w okresie roku.

3

Świadczenia terapii uzależnienia od alkoholu i współuzależnienia – udzielane przez porady, wizyty lub sesje psychoterapii, w tym możliwość wizyty instruktora terapii uzależnień:

Dla używających substancji psychoaktywnych:

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem alkoholu (F10);

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem kilku substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu (F19);

Patologiczny hazard (F63.0);

Inne zaburzenia nawyków i popędów (F 63.8);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

Dla członków rodzin i osób pozostających w bliskich relacjach (współuzależnionych):

Obciążenia rodzinne nadużywaniem alkoholu (Z81.1);

Inne zaburzenia lękowe (F41);

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43);

Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F45);

Inne zaburzenia nerwicowe (F48);

Specyficzne zaburzenia osobowości (F60);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

1) Porada lub wizyta diagnostyczna – porada lub wizyta rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

1.Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii;

2) psycholog kliniczny lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog

a) zebranie wywiadu od świadczeniobiorcy i rodziny,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne,

e) niezbędne konsultacje specjalistyczne, w tym laboratoryjne,

f) czynności pielęgniarskie,

g) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

posiadający co najmniej dwuletnie doświadczenie w pracy klinicznej, lub specjalista psychoterapii uzależnień*, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady lub wizyty wynosi co najmniej 45 minut.

2) Porada lub wizyta terapeutyczna – kolejna porada lub wizyta, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego,

b) ocenę przebiegu leczenia,

c) wsparcie psychologiczne,

d) działania edukacyjne,

e) oddziaływania interwencyjne;

1.Personel:

psycholog kliniczny, lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog, lub specjalista psychoterapii uzależnień*, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady lub wizyty wynosi co najmniej 30 minut.

3) Porada lub wizyta lekarska – kolejna porada lub wizyta lekarza kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę przebiegu i postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

d) czynności pielęgniarskie;

1.Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady lub wizyty wynosi co najmniej 15 minut.

4) Wizyta instruktora terapii uzależnień – wizyta kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego,

1. Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii

dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę postępu leczenia,

b) realizację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia,

c) niezbędne skierowania na konsultacje do specjalisty psychoterapii uzależnień, psychologa lub lekarza, w razie potrzeby,

d) działania informacyjno-motywacyjne na wstępnym etapie kontaktu świadczeniobiorcy z placówką przed ustaleniem diagnozy i indywidualnego planu leczenia;

uzależnień**, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady lub wizyty wynosi co najmniej 30 minut.

5) Sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut w ciągu dnia oraz do 50 godzin w okresie roku.

6) Sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną (dotyczy osób współuzależnionych, niezależnie od liczby osób), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

7) Sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana z grupą od 6 do 12 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń

1. Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień**, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 120 minut w ciągu dnia oraz do 240 godzin w okresie

emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

roku.

8) Sesja psychoedukacyjna – sesja realizowana w grupach do 25 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych.

1. Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień**, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut w ciągu dnia oraz do 160 godzin w okresie roku.

4

Świadczenia terapii uzależnień dla dzieci i młodzieży – udzielane przez porady, wizyty, sesje psychoterapii, w tym możliwość wizyty instruktora terapii uzależnień:

Dla używających substancji psychoaktywnych:

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych (F10–F19);

Patologiczny hazard (F63.0);

Inne zaburzenia nawyków i popędów (F 63.8);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

Dla członków rodzin i osób pozostających w bliskich relacjach (współuzależnionych):

Obciążenia rodzinne nadużywaniem alkoholu (Z81.1);

Obciążenia rodzinne nadużywaniem innych substancji psychoaktywnych (Z81.2);

Inne zaburzenia lękowe (F41);

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43);

Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F45);

Inne zaburzenia nerwicowe (F48);

Specyficzne zaburzenia osobowości (F60);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

1) Porada lub wizyta diagnostyczna – porada lub wizyta rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) zebranie wywiadu od świadczeniobiorcy i rodziny,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne,

e) niezbędne konsultacje specjalistyczne, w tym laboratoryjne,

f) czynności pielęgniarskie,

g) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

1.Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii;

2) psycholog kliniczny lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog posiadający co najmniej dwuletnie doświadczenie w pracy klinicznej, lub specjalista psychoterapii uzależnień*, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady lub wizyty wynosi co najmniej 45 minut.

2) Porada lub wizyta terapeutyczna – kolejna porada lub wizyta, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego,

b) ocenę przebiegu leczenia,

c) wsparcie psychologiczne,

d) działania edukacyjne,

e) oddziaływania interwencyjne;

1.Personel:

psycholog kliniczny, lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog, lub specjalista psychoterapii uzależnień*, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady lub wizyty wynosi co najmniej 30 minut.

3) Porada lub wizyta lekarska – kolejna porada lub wizyta lekarza kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę przebiegu i postępów leczenia,

1.Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej lub lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży lub psychiatrii dziecięcej, lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas trwania

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

d) czynności pielęgniarskie;

porady lub wizyty wynosi co najmniej 15 minut.

4) Wizyta instruktora terapii uzależnień – wizyta kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę postępu leczenia,

b) realizację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia,

c) niezbędne skierowania na konsultacje do specjalisty psychoterapii uzależnień, psychologa lub lekarza, w razie potrzeby,

d) działania informacyjno-motywacyjne na wstępnym etapie kontaktu świadczeniobiorcy z placówką, przed ustaleniem diagnozy i indywidualnego planu leczenia;

1. Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień**, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady lub wizyty wynosi co najmniej 30 minut.

5) Sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut oraz do 50 godzin w okresie roku.

6) Sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną (dotyczy osób współuzależnionych, niezależnie od liczby osób), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

7) Sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana z grupą od 6 do 12 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień**, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 120 minut w ciągu dnia oraz do 240 godzin w okresie roku.

8) Sesja psychoedukacyjna – sesja realizowana w grupach do 25 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych.

1. Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień**, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut w ciągu dnia oraz do 160 godzin w okresie roku.

5

Świadczenia terapii uzależnienia od substancji psychoaktywnych innych niż alkohol – udzielane przez porady, wizyty, sesje psychoterapii lub programy:

Dla używających substancji psychoaktywnych:

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych (F11–F19);

Patologiczny hazard (F63.0);

Inne zaburzenia nawyków i popędów (F 63.8);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

Dla członków rodzin (współuzależnionych):

Obciążenie rodzinne nadużywaniem innych substancji psychoaktywnych (Z81.2);

Inne zaburzenia lękowe (F41);

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43);

Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F45);

Inne zaburzenia

nerwicowe (F48);

Specyficzne zaburzenia osobowości (F60);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

Dla uczestników programu leczenia substytucyjnego:

Zespół uzależnienia od opiatów (F11.2).

1) Porada lub wizyta diagnostyczna – porada lub wizyta rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) zebranie wywiadu od świadczeniobiorcy i rodziny,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne,

e) niezbędne konsultacje specjalistyczne, w tym laboratoryjne,

f) czynności pielęgniarskie,

g) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii;

2) psycholog kliniczny lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog posiadający co najmniej dwuletnie doświadczenie w pracy klinicznej, lub specjalista psychoterapii uzależnień*, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady lub wizyty wynosi co najmniej 45 minut.

2) Porada lub wizyta terapeutyczna – kolejna porada lub wizyta, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego,

b) ocenę przebiegu leczenia,

c) wsparcie psychologiczne,

d) działania edukacyjne,

e) oddziaływania interwencyjne;

1.Personel:

psycholog kliniczny, lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog, lub specjalista psychoterapii uzależnień*, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady lub wizyty wynosi co najmniej 30 minut.

3) Porada lub wizyta lekarska – kolejna porada lub wizyta lekarza kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę przebiegu i postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

d) czynności pielęgniarskie;

1.Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady lub wizyty wynosi co najmniej 15 minut.

4) Wizyta instruktora terapii uzależnień – wizyta kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę postępu leczenia,

b) realizację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia,

c) niezbędne skierowania na konsultacje do specjalisty psychoterapii uzależnień, psychologa lub lekarza, w razie potrzeby,

d) działania informacyjno-motywacyjne na wstępnym etapie kontaktu świadczeniobiorcy z placówką, przed ustaleniem diagnozy i indywidualnego planu leczenia;

1. Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień**, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady lub wizyty wynosi co najmniej 30 minut.

5) Sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut w ciągu dnia oraz do 50 godzin w okresie roku.

6) Sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną (dotyczy osób współuzależnionych, niezależnie od liczby osób), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

7) Sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana z grupą od 6 do 12 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień**, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 120 minut w ciągu dnia oraz do 240 godzin w okresie roku.

8) Sesja psychoedukacyjna – sesja realizowana w grupach do 25 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujące leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień**, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut w ciągu dnia oraz do 160 godzin w okresie roku.

9) Program leczenia substytucyjnego – program leczenia uzależnienia, realizowany zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2012 r. poz. 124).

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii;

2) specjalista psychoterapii uzależnień*;

3) pielęgniarka – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 50 uczestników programu.

6

Świadczenia terapii uzależnienia od substancji psychoaktywnych innych niż alkohol – udzielane przez porady, wizyty, sesje psychoterapii:

Dla używających substancji psychoaktywnych:

Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji

psychoaktywnych (F11–F19);

Patologiczny hazard (F63.0);

Inne zaburzenia nawyków i popędów (F 63.8);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

Dla członków rodzin (współuzależnionych):

Obciążenie rodzinne nadużywaniem innych substancji psychoaktywnych (Z81.2);

Inne zaburzenia lękowe (F41);

Reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne (F43);

Zaburzenia występujące pod postacią somatyczną (F45);

Inne zaburzenia nerwicowe (F48);

Specyficzne zaburzenia osobowości (F60);

Obserwacja medyczna i ocena przypadków podejrzanych o chorobę lub stany podobne (Z03).

1) Porada lub wizyta diagnostyczna – porada lub wizyta rozpoczynająca lub weryfikująca proces diagnostyczno-terapeutyczny, który może wymagać od 1 do 3 porad diagnostycznych u jednego świadczeniobiorcy, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) zebranie wywiadu od świadczeniobiorcy i rodziny,

b) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

c) niezbędne badanie psychologiczne,

d) niezbędne badania diagnostyczne,

e) niezbędne konsultacje specjalistyczne, w tym laboratoryjne,

f) czynności pielęgniarskie,

g) ustalenie rozpoznania i planu terapeutycznego;

1. Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii;

2) psycholog kliniczny lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog posiadający co najmniej dwuletnie doświadczenie w pracy klinicznej, lub specjalista psychoterapii uzależnień*, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady lub wizyty wynosi co najmniej 45 minut.

2) Porada lub wizyta terapeutyczna – kolejna porada lub wizyta, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego,

b) ocenę przebiegu leczenia,

c) wsparcie psychologiczne,

d) działania edukacyjne,

e) oddziaływania interwencyjne;

1.Personel:

psycholog kliniczny, lub psycholog w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychologia kliniczna, lub psycholog, lub specjalista psychoterapii uzależnień*, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady lub wizyty wynosi co najmniej 30 minut.

3) Porada lub wizyta lekarska – kolejna porada lub wizyta lekarza kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę stanu psychicznego i somatycznego,

b) ocenę przebiegu i postępów leczenia,

c) niezbędne kontrolne badania diagnostyczne, w tym laboratoryjne,

d) czynności pielęgniarskie;

1.Personel:

lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie psychiatrii, lub lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie psychiatrii.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady lub wizyty wynosi co najmniej 15 minut.

4) Wizyta instruktora terapii uzależnień – wizyta kontynuująca leczenie według ustalonego planu terapeutycznego, dotycząca także osób współuzależnionych i obejmująca:

a) ocenę postępu leczenia,

b) realizację zadań zaplanowanych w indywidualnym planie leczenia,

c) niezbędne skierowania na konsultacje do specjalisty psychoterapii uzależnień, psychologa lub lekarza, w razie potrzeby,

d) działania informacyjno-motywacyjne na wstępnym etapie kontaktu świadczeniobiorcy z placówką, przed ustaleniem diagnozy i indywidualnego planu leczenia;

1. Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień**, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień.

2. Pozostałe warunki: czas trwania porady lub wizyty wynosi co najmniej 30 minut.

5) Sesja psychoterapii indywidualnej – sesja z jednym świadczeniobiorcą, stanowiąca element ustalonego planu leczenia, nastawiona na przepracowanie podstawowych problemów i trudności świadczeniobiorcy, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut w ciągu dnia oraz do 50 godzin w okresie roku.

6) Sesja psychoterapii rodzinnej – sesja z rodziną (dotyczy osób współuzależnionych, niezależnie od liczby osób), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut.

7) Sesja psychoterapii grupowej – sesja realizowana jest z grupą 6–12 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych;

1. Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień**, lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty .

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 120 minut w ciągu dnia oraz do 240 godzin w okresie roku.

8) Sesja psychoedukacyjna – sesja realizowana w grupach do 25 osób (dotyczy także osób współuzależnionych), stanowiąca element ustalonego planu leczenia, prowadzona według określonej metody; możliwe jest udzielanie świadczenia w programach pogłębionych, obejmujących leczenie zaburzeń emocjonalnych, u osób uzależnionych lub współuzależnionych.

Personel:

specjalista psychoterapii uzależnień* lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu specjalisty psychoterapii uzależnień, lub instruktor terapii uzależnień**, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu instruktora terapii uzależnień lub osoba prowadząca psychoterapię, lub osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.

2. Pozostałe warunki: czas trwania sesji wynosi co najmniej 60 minut w ciągu dnia oraz do 160 godzin w okresie roku.

7

Program leczenia substytucyjnego: program leczenia uzależnienia, realizowany zgodnie z przepisami

Personel:

1) lekarz specjalista w dziedzinie psychiatrii lub lekarz, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie

Zespół uzależnienia od opiatów (F11.2).

ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

psychiatrii;

2) specjalista psychoterapii uzależnień*;

3) pielęgniarka – równoważnik 1 etatu przeliczeniowego na 50 uczestników programu.

* osoba, która posiada kwalifikacje specjalisty terapii uzależnień, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2012 r. poz. 124) lub posiada kwalifikacje specjalisty psychoterapii uzależnień, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473, z późn. zm.)

** osoba, która uczestniczy w udzielaniu świadczeń z zakresu uzależnienia i współuzależnienia pod nadzorem specjalisty psychoterapii uzależnień i posiada kwalifikacje instruktora terapii uzależnień, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii lub w przepisach wydanych na podstawie ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi

Treść przypisu ZAMKNIJ close
Treść przypisu ZAMKNIJ close
close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00