ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ADMINISTRACJI I CYFRYZACJI1)
z dnia 9 stycznia 2012 r.
w sprawie ewidencji miejscowości, ulic i adresów
Na podstawie art. 47b ust. 5 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287) zarządza się, co następuje:
§ 1.[Zakres regulacji] Rozporządzenie określa:
1) szczegółowy zakres informacji gromadzonych w bazach danych ewidencji miejscowości, ulic i adresów, zwanej dalej „ewidencją”;
2) organizację i tryb tworzenia, aktualizacji i udostępniania baz danych ewidencji;
3) wzór wniosku o ustalenie numeru porządkowego budynku.
§ 2.[Definicje] Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1) ustawie – rozumie się przez to ustawę z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne;
2) BDOT500 – rozumie się przez to bazę danych obiektów topograficznych, o której mowa w art. 4 ust. 1b ustawy;
3) BDOT10k – rozumie się przez to bazę danych obiektów topograficznych, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 8 ustawy;
4) budynku – rozumie się przez to obiekt budowlany, który jest budynkiem w rozumieniu przepisów wydanych na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z późn. zm.2) );
5) dokumencie elektronicznym – rozumie się przez to dokument elektroniczny, o którym mowa w art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. Nr 64, poz. 565, z późn. zm.3) );
6) GML – rozumie się przez to język znaczników geograficznych, oparty na formacie XML, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 18 pkt 1 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, przeznaczony do zapisu danych przestrzennych w celu ich wymiany między systemami informatycznymi;
7) schemacie GML – rozumie się przez to standard opisu struktury dokumentów zapisanych w języku GML;
8) miejscowościach – rozumie się przez to miejscowości, o których mowa w art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych (Dz. U. Nr 166, poz. 1612 oraz z 2005 r. Nr 17, poz. 141);
9) współrzędnych X, Y miejscowości – rozumie się przez to współrzędne X, Y miejscowości, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 8 ustawy;
10) obiekcie bazy danych – rozumie się przez to każdy byt (rzecz lub zjawisko), dla którego w tej bazie danych zostały określone właściwości oraz związki z innymi bytami w sposób mający znaczenie dla dziedziny przedmiotowej, której dotyczy baza danych;
11) osi ulicy – rozumie się przez to łamaną wyznaczoną na podstawie danych ewidencji gruntów i budynków, BDOT500 lub mapy zasadniczej przez osie symetrii wydzielonego pasa terenu, przeznaczonego do ruchu pojazdów lub ruchu pieszych, stanowiącego pas drogowy w liniach rozgraniczających;
12) PRNG – rozumie się przez to państwowy rejestr nazw geograficznych, o którym mowa w art. 4 ust. 1a pkt 5 ustawy;
13) TERYT – rozumie się przez to krajowy rejestr urzędowy podziału terytorialnego kraju, o którym mowa w art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej;
14) identyfikatorze TERYT – rozumie się przez to identyfikatory, o których mowa w art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej;
15) układzie 1992 – rozumie się przez to układ współrzędnych płaskich prostokątnych 1992, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 3 ust. 5 ustawy;
16) układzie 2000 – rozumie się przez to układ współrzędnych płaskich prostokątnych 2000, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 3 ust. 5 ustawy.
§ 3.[Dane ewidencji dotyczące miejscowości] 1. Danymi ewidencji dotyczącymi miejscowości są:
1) urzędowe nazwy miejscowości i ich rodzaje;
2) identyfikatory TERYT miejscowości;
3) dane określające przebieg granic miejscowości;
4) współrzędne X, Y miejscowości;
5) nazwy jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa, w których granicach jest położona miejscowość, oraz ich identyfikatory TERYT.
2. Nazwy i rodzaje miejscowości oraz ich współrzędne X, Y przyjmuje się w ewidencji zgodnie z danymi PRNG.
3. Do określenia przebiegu granic miejscowości wykorzystuje się dane państwowego rejestru granic i powierzchni jednostek podziałów terytorialnych kraju oraz ewidencji gruntów i budynków.
4. W przypadku gdy rejestry, o których mowa w ust. 3, nie zawierają wszystkich niezbędnych informacji do ustalenia przebiegu granic miejscowości innych niż miasto i wieś, wykorzystuje się w tym celu informacje dostępne z innych źródeł, w szczególności:
1) mapy archiwalne;
2) kroniki;
3) opisy w aktach notarialnych;
4) księgi hipoteczne;
5) zeznania świadków.
5. W przypadku braku kompletu danych niezbędnych do określenia przebiegu granic miejscowości innych niż miasto i wieś w ewidencji wykazuje się tylko dane określające współrzędne X, Y miejscowości, zgodne z danymi PRNG.
6. W ewidencji wykazuje się także dodatkowe, tradycyjne nazwy miejscowości w języku mniejszości, jeżeli zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 12 ustawy z dnia 6 stycznia 2005 r. o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym (Dz. U. Nr 17, poz. 141 i Nr 62, poz. 550 oraz z 2009 r. Nr 31, poz. 206 i Nr 157, poz. 1241).
§ 4.[Dane ewidencji dotyczące ulic i placów] 1. Danymi ewidencji dotyczącymi ulic i placów są:
1) nazwy ulic i placów;
2) identyfikatory TERYT nazw ulic i placów;
3) dane określające przebieg osi ulic;
4) dane określające przebieg zewnętrznych granic placów oraz ulic w kształcie ronda.
2. Nazwy ulic i placów przyjmuje się w brzmieniu zgodnym z uchwałami rady gminy w sprawie przebiegu oraz nadania nazw ulicom i placom.
3. Dane określające przebieg osi ulic oraz przebieg zewnętrznych granic placów ustala się na podstawie informacji zawartych w uchwałach, o których mowa w ust. 2, danych ewidencji gruntów i budynków oraz BDOT500.
4. W ewidencji wykazuje się także dodatkowe tradycyjne nazwy ulic i placów w języku mniejszości, jeżeli zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 12 ustawy z dnia 6 stycznia 2005 r. o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym.
§ 5.[Wniosek o ustalenie numerów porządkowych] 1. Numery porządkowe, o których mowa w art. 47a ust. 4 pkt 5 lit. a ustawy, zwane dalej „numerami porządkowymi”, ustala się w procesie zakładania ewidencji, a w uzasadnionych przypadkach także w procesach jej aktualizacji, uzupełnienia lub zmiany, wykorzystując do tego celu:
1) ewidencję numeracji porządkowej nieruchomości;
2) ewidencję gruntów i budynków;
3) BDOT500;
4) BDOT10k;
5) miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego lub w przypadku braku takich planów – decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy;
6) ortofotomapę cyfrową.
2. Dla każdej ulicy i każdego placu posiadającego nazwę tworzy się odrębne, ciągłe zbiory numerów porządkowych w sposób zapewniający przestrzenną regularność każdego z tych zbiorów oraz unikalność jego elementów, zachowując w miarę możliwości istniejące numery porządkowe, ujawnione w ewidencji numeracji porządkowej nieruchomości, oraz dotychczasowe zasady tej numeracji.
3. Dla każdej wsi lub części wsi stanowiącej miejscowość oraz dla każdego osiedla na obszarach miast, w których ulice i place nie posiadają nazw, tworzy się jeden ciągły zbiór numerów porządkowych, w sposób zapewniający jego przestrzenną regularność oraz unikalność jego elementów.
4. Numery porządkowe przyjmują postać liczb całkowitych w przedziale od 1 do n.
5. Nowo wybudowanemu budynkowi, który nie był przedmiotem prognozy wyrażonej w ewidencji, nadaje się numer porządkowy złożony z liczby (L), zgodnej z liczbą numeru porządkowego sąsiedniego budynku objętego ewidencją, oraz z pierwszej niewykorzystanej litery alfabetu łacińskiego (LA, LB, LC ... LX), z zachowaniem przyjętych dla danej ulicy lub miejscowości ogólnych zasad numeracji oraz z uwzględnieniem granic nieruchomości.
6. W przypadku gdy w najbliższym sąsiedztwie nowo wybudowanego budynku, o którym mowa w ust. 5, znajduje się budynek oznaczony numerem porządkowym typu LX lub w przypadku wyczerpania się liter, nowo wybudowanemu budynkowi nadaje się numer porządkowy, dopisując do oznaczenia typu LX najpierw pierwszą, a następnie kolejne litery alfabetu łacińskiego (LXA, LXB, LXC ... LXZ, LXZA, LXZB, LXZC ...).
7. W przypadku budynków, położonych w bezpośrednim sąsiedztwie dwu lub więcej ulic, posiadających odrębne wejścia od strony sąsiadujących z nimi ulic albo gdy budynek położony przy jednej ulicy posiada więcej niż jedno wejście główne, budynkom tym może być nadawanych wiele numerów porządkowych, związanych ze wszystkimi głównymi wejściami do budynku.
8. W przypadku ustalania numerów porządkowych związanych z nowymi, niezabudowanymi dotychczas ulicami lub osiedlami, a także w przypadku podjęcia decyzji o zmianie wszystkich istniejących numerów porządkowych związanych z określoną ulicą lub osiedlem stosuje się następujące zasady:
1) numery porządkowe wzdłuż ulic głównych wzrastają w kierunku od centrum miejscowości ku jej granicom albo z południa na północ oraz ze wschodu na zachód;
2) numery porządkowe wzdłuż ulic bocznych wzrastają, poczynając od głównej ulicy, w kierunku granic miejscowości;
3) numery porządkowe po lewej stronie ulicy, w kierunku zwiększających się numerów, oznacza się liczbami nieparzystymi, a po prawej stronie parzystymi;
4) numery porządkowe budynków przylegających do placu wzrastają, poczynając od naroża placu przy głównej ulicy, zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara;
5) jeżeli plac powstaje z rozszerzenia lub skrzyżowania ulic, dla budynków przylegających do placu ustala się kolejne numery porządkowe jednej z ulic przechodzących przez plac.
9. Numery porządkowe o strukturze niespełniającej wymogów określonych w ust. 4–6 mogą być ujawnione i nadal stosowane w ewidencji, jeżeli w takiej strukturze były przyjęte w ewidencji numeracji porządkowej nieruchomości, a jednocześnie zapewniają unikalność związanych z nimi adresów i ich czytelną identyfikację w terenie w powiązaniu z adresami sąsiednimi.
10. Wzór wniosku o ustalenie numeru porządkowego budynku, o którym mowa w art. 47a ust. 6 ustawy, stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.
11. Wzór wniosku w postaci elektronicznej umieszcza się, przechowuje oraz udostępnia w centralnym repozytorium wzorów dokumentów elektronicznych, o którym mowa w art. 19b ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.
§ 6.[Informacje składające się na adres budynku] 1. Na adres budynku składają się informacje:
1) nazwa województwa i jego identyfikator TERYT;
2) nazwa powiatu i jego identyfikator TERYT;
3) nazwa gminy i jej identyfikator TERYT;
4) rodzaj i nazwa jednostki pomocniczej (sołectwo, dzielnica, osiedle i inne);
5) nazwa miejscowości o statusie miasta lub wsi i jej identyfikator TERYT;
6) nazwa miejscowości stanowiącej część miasta lub wsi i jej identyfikator TERYT;
7) nazwa ulicy lub placu i jej identyfikator TERYT;
8) numer porządkowy;
9) kod pocztowy.
2. Do każdego numeru porządkowego przyporządkowuje się punkt adresowy:
1) w przypadku budynków istniejących lub w budowie – wyznaczony przez przybliżony środek ściany budynku zwróconej do ulicy lub placu, z którą jest związany numer porządkowy tego budynku, lub w przypadku budynków, o których mowa w § 5 ust. 7, przybliżony środek wejścia do budynku;
2) w przypadku budynków prognozowanych do wybudowania, zwanych dalej „budynkami prognozowanymi” – wyznaczony przez przybliżony środek ciężkości budynku.
3. Danymi opisującymi punkt adresowy, oprócz numeru porządkowego, są:
1) para współrzędnych X, Y określająca położenie punktu adresowego w przestrzeni;
2) status budynku, z którym jest związany punkt adresowy, wyrażony za pomocą atrybutów:
a) budynek istniejący,
b) budynek w trakcie budowy,
c) budynek prognozowany;
3) usytuowanie budynku, z którym jest związany punkt adresowy, wyrażone za pomocą atrybutów:
a) budynek naziemny,
b) budynek podziemny;
4) identyfikator działki ewidencyjnej, na której jest usytuowany punkt adresowy;
5) informacja, jaki element budynku reprezentuje punkt adresowy:
a) przybliżony środek ściany budynku zwróconej do ulicy lub placu,
b) przybliżony środek wejścia do budynku,
c) przybliżony środek ciężkości budynku.
§ 7.[Elementy identyfikatora infrastruktury informacji przestrzennej] 1. Dane, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 3 i 4, § 4 ust. 1 pkt 3 i 4 oraz § 6 ust. 3 pkt 1, wykazuje się w ewidencji w układzie 2000 lub w układzie 1992.
2. Ujawnionym w bazie danych ewidencji obiektom przestrzennym, oznaczającym osie ulic oraz punkty adresowe, jest nadawany przez system informatyczny, zarządzający tą bazą danych, identyfikator infrastruktury informacji przestrzennej, zwany dalej „IdIIP”, na który składają się:
1) przestrzeń nazw, utworzona z identyfikatora zbioru danych przestrzennych, do którego należy dany obiekt przestrzenny, według ewidencji zbiorów oraz usług danych przestrzennych infrastruktury informacji przestrzennej, o której mowa w art. 13 ust. 5 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej (Dz. U. Nr 76, poz. 489), uzupełniona po kropce skrótem „EMUiA”;
2) identyfikator lokalny wyróżniający w sposób jednoznaczny dany obiekt bazy danych od innych obiektów zapisanych w tej bazie;
3) identyfikator wersji obiektu.
3. Elementy IdIIP, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, nie mogą być zmieniane.
§ 8.[Wyposażenie systemu teleinformatycznego stosowanego do prowadzenia ewidencji] 1. Podstawą systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 47a ust. 2 ustawy, stosowanego do prowadzenia ewidencji jest baza danych, której logiczny model jest zgodny ze specyfikacją modelu pojęciowego danych ewidencji miejscowości, ulic i adresów zawartą w załączniku nr 2 do rozporządzenia.
2. System teleinformatyczny stosowany do prowadzenia ewidencji musi być wyposażony w mechanizmy umożliwiające tworzenie, zapisywanie i bezpieczne utrzymywanie jej zbiorów danych, a ponadto:
1) kontrolę dostępu do danych i autoryzację użytkowników systemu;
2) wydawanie zawiadomień o ustaleniach dotyczących numerów porządkowych budynków;
3) sporządzanie wykazów adresów budynków dla miejscowości lub gminy;
4) sporządzanie mapy punktów adresowych, na którą składają się:
a) nazwa miejscowości i jej identyfikator TERYT,
b) granice miejscowości,
c) punkty adresowe i ich numery porządkowe,
d) osie ulic i granice zewnętrzne placów oraz ich nazwy i identyfikatory TERYT,
e) kontury budynków istniejących i w budowie – na podstawie danych ewidencji gruntów i budynków, BDOT500 lub BDOT10k oraz mapy zasadniczej,
f) granice i numery działek ewidencyjnych – na podstawie danych ewidencji gruntów i budynków;
5) prowadzenie pełnej archiwizacji zmienianych danych oraz odtwarzania historii każdego obiektu oraz stanu bazy na zadaną datę;
6) udostępnianie danych za pomocą usług, o których mowa w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej;
7) przekazywanie do państwowego rejestru granic i powierzchni jednostek podziałów terytorialnych kraju nowych lub zmienionych danych ewidencji dotyczących adresów i ich lokalizacji przestrzennej, również z wykorzystaniem usług sieciowych.
§ 9.[Warunki dokonania aktualizacji danych ewidencji] 1. Aktualizacji danych ewidencji, ich uzupełnienia lub zmiany dokonuje się, jeżeli:
1) nastąpiła zmiana danych, o których mowa w § 3 ust. 1, § 4 ust. 1 oraz § 6 ust. 3;
2) w wyniku uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub uchwalenia jego zmiany rozszerzeniu uległy tereny przeznaczone pod budownictwo;
3) został wybudowany budynek, który nie był przedmiotem prognozy przy zakładaniu ewidencji;
4) zostały utworzone nowa ulica lub plac w drodze nadania nazwy ciągowi komunikacyjnemu;
5) obiekty przestrzenne ujawniane w ewidencji zakończyły swój cykl istnienia;
6) istniejąca numeracja porządkowa budynków zawiera wady utrudniające jej wykorzystywanie;
7) w trybie przepisów art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych została ustalona nowa urzędowa nazwa miejscowości.
2. Obiekt „miejscowość” kończy swój cykl istnienia w bazie danych ewidencji, jeżeli nazwa miejscowości została zniesiona w trybie określonym przepisami art. 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 2003 r. o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych.
3. Obiekt „ulica” kończy swój cykl istnienia w bazie danych ewidencji, jeżeli nazwa ulicy została zniesiona w drodze uchwały właściwej rady gminy i nie nadano nowej nazwy.
4. Obiekt „punkt adresowy” kończy swój cykl istnienia w bazie danych ewidencji, jeżeli:
1) nastąpiła rozbiórka budynku, z którym jest związany punkt adresowy, a jednocześnie grunt, na którym znajdował się rozebrany budynek, został przeznaczony na inne cele niezwiązane z zabudową budynkami;
2) na skutek zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, ustały przesłanki do prognozowania budynku, z którym jest związany ten punkt adresowy.
§ 10.[Udostępnianie informacji zawartych w ewidencji] 1. Informacje zawarte w ewidencji udostępnia się:
1) za pomocą usług sieciowych, o których mowa w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej;
2) w postaci:
a) dokumentów elektronicznych w formacie GML, zgodnie ze schematem GML określonym w załączniku nr 3 do rozporządzenia,
b) zawiadomień, o których mowa w § 8 ust. 2 pkt 2,
c) wykazów adresów budynków, o których mowa w § 8 ust. 2 pkt 3,
d) mapy punktów adresowych, o której mowa w § 8 ust. 2 pkt 4,
e) zaświadczeń.
2. Udostępnianiu podlegają zarówno dane obrazujące aktualny stan ewidencji, jak i dane obrazujące stan ewidencji na dowolny dzień po dniu jej założenia.
§ 11.[Wykorzystywanie infrastruktury technicznej ewidencji numeracji porządkowej nieruchomości] Do czasu wdrożenia systemu teleinformatycznego, o którym mowa w § 8 ust. 2, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia, do prowadzenia ewidencji może być wykorzystywana infrastruktura techniczna ewidencji numeracji porządkowej nieruchomości.
§ 12.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Minister Administracji i Cyfryzacji: M. Boni
|
1) Minister Administracji i Cyfryzacji kieruje działem administracji rządowej – administracja publiczna, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Administracji i Cyfryzacji (Dz. U. Nr 248, poz. 1479).
2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1996 r. Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 769, z 1998 r. Nr 99, poz. 632 i Nr 106, poz. 668, z 2001 r. Nr 100, poz. 1080, z 2003 r. Nr 217, poz. 2125, z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1362, z 2006 r. Nr 170, poz. 1217, z 2007 r. Nr 166, poz. 1172, z 2008 r. Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, z 2010 r. Nr 47, poz. 278 i Nr 76, poz. 489 oraz z 2011 r. Nr 131, poz. 764, Nr 139, poz. 814, Nr 171, poz. 1016 i Nr 204, poz. 1195.
3) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 12, poz. 65 i Nr 73, poz. 501, z 2008 r. Nr 127, poz. 817, z 2009 r. Nr 157, poz. 1241, z 2010 r. Nr 40, poz. 230, Nr 167, poz. 1131 i Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654, Nr 185, poz. 1092 i Nr 204, poz. 1195.
Załączniki do rozporządzenia Ministra Administracji i Cyfryzacji
z dnia 9 stycznia 2012 r. (poz. 125)
Załącznik nr 1
WZÓR – Wniosek o ustalenie numeru porządkowego
Załącznik nr 2
SPECYFIKACJA MODELU POJĘCIOWEGO DANYCH EWIDENCJI MIEJSCOWOŚCI, ULIC I ADRESÓW
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00