Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 182, poz. 1228) zarządza się, co następuje:

§ 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) osoby zajmujące kierownicze stanowiska w ministerstwie - Ministra Obrony Narodowej, Sekretarza Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej, Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, podsekretarzy stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej, Dyrektora Generalnego Ministerstwa Obrony Narodowej;

2) rozliczanie funkcjonalne - rozliczanie z realizacji zadań prowadzone przez osoby niebędące przełożonymi w hierarchii służbowej, które zgodnie z odpowiednimi dokumentami kompetencyjnymi nadzorują realizację zadań w specjalistycznych dziedzinach działalności;

3) kancelarie tajne międzynarodowe - funkcjonujące w jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych kancelarie tajne zagraniczne, przetwarzające informacje niejawne międzynarodowe, wobec których wymagane jest utworzenie odrębnego systemu kancelaryjnego.

§ 7. 1. Celem szkolenia podstawowego jest zapoznanie osób pełniących służbę wojskową oraz zatrudnionych w jednostce organizacyjnej:

1) z tematyką określoną w art. 19 ust. 1 ustawy;

2) z instrukcją dotyczącą sposobu i trybu przetwarzania w jednostce organizacyjnej informacji niejawnych o klauzuli „zastrzeżone”;

3) ze sposobem i trybem przetwarzania w jednostce organizacyjnej informacji niejawnych o klauzuli „poufne”;

4) z zasadami ochrony informacji niejawnych międzynarodowych - w przypadku przetwarzania tego typu informacji w jednostce organizacyjnej lub przed wyjazdem zagranicznym wiążącym się z dostępem do informacji niejawnych NATO lub UE.

2. Szkolenie podstawowe organizuje i przeprowadza pełnomocnik ochrony lub wyznaczone przez niego osoby, spośród personelu pionu ochrony, w miejscu oraz w terminach ustalonych z kierownikami komórek organizacyjnych.

3. Szkolenie podstawowe kończy się wydaniem zaświadczenia, którego wzór stanowi załącznik do rozporządzenia wydanego na podstawie art. 20 ust. 2 ustawy, oraz odebraniem od osoby przeszkolonej oświadczenia o zapoznaniu się z przepisami o ochronie informacji niejawnych.

§ 8. 1. Celem szkolenia uzupełniającego jest utrwalenie i uaktualnianie wiedzy uzyskanej podczas szkolenia podstawowego w zakresie ochrony informacji niejawnych.

2. Szkolenie uzupełniające dla osób pełniących służbę lub zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych organizuje i prowadzi pełnomocnik ochrony lub wyznaczeni przez niego pracownicy pionu ochrony, w przypadku istotnych zmian przepisów regulujących problematykę ochrony informacji niejawnych lub gdy uzasadniają to negatywne wyniki uzyskane przez jednostkę organizacyjną w czasie kontroli przestrzegania przepisów o ochronie informacji niejawnych.

3. Szkolenie prowadzi się w miejscu i terminach uzgodnionych z kierownikami komórek organizacyjnych jednostki organizacyjnej.

4. Szkolenie uzupełniające dla osób pełniących służbę wojskową lub zatrudnionych w komórkach organizacyjnych ministerstwa prowadzi, w przypadkach, o których mowa w ust. 2, w miejscu i terminach zaplanowanych przez kierowników tych komórek, Pełnomocnik Ministra lub wyznaczona przez niego osoba.

§ 9. 1. Celem szkolenia specjalistycznego jest przygotowanie osób, o których mowa w ust. 2, do wykonywania obowiązków służbowych.

2. Szkoleniem specjalistycznym obejmuje się kandydatów na:

1) pełnomocnika ochrony i zastępcę pełnomocnika ochrony;

2) administratora systemu teleinformatycznego, w którym przetwarza się informacje niejawne;

3) pracownika pionu ochrony pełniącego funkcję inspektora bezpieczeństwa teleinformatycznego;

4) kierownika, zastępcę kierownika lub inne stanowisko służbowe w kancelarii tajnej, kancelarii tajnej międzynarodowej oraz innych niż kancelaria tajna komórkach organizacyjnych odpowiedzialnych za przetwarzanie materiałów niejawnych.

3. Potrzeby w zakresie szkolenia osób, o których mowa w ust. 1, na rok następny zgłaszają corocznie:

1) Pełnomocnikowi Ministra:

a) kierownicy komórek organizacyjnych,

b) kierownicy jednostek organizacyjnych bezpośrednio podporządkowanych Ministrowi Obrony Narodowej, osobom zajmującym kierownicze stanowiska w ministerstwie oraz kierownikom komórek organizacyjnych, a także kierownicy podległych im jednostek organizacyjnych, z zastrzeżeniem pkt 2;

2) pełnomocnikom ochrony kierowników jednostek organizacyjnych, o których mowa w § 3 ust. 3 - kierownicy komórek wewnętrznych tych jednostek oraz kierownicy podległych jednostek organizacyjnych odpowiednio według podległości.

4. Sporządzone na podstawie zapotrzebowań listy uczestników szkoleń, o których mowa w ust. 2 pkt 1-3, są przekazywane SKW w celu ewidencji i weryfikacji.

5. Szkolenie specjalistyczne, o którym mowa w ust. 2 pkt 1-3, organizują, zgodnie z właściwościami określonymi w ust. 3, odpowiednio Pełnomocnik Ministra i pełnomocnicy wymienieni w § 3 ust. 3, natomiast zajęcia szkoleniowe prowadzą żołnierze, funkcjonariusze lub pracownicy SKW.

6. Szkolenie specjalistyczne, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, organizują i prowadzą zgodnie z właściwościami określonymi w ust. 3 odpowiednio Pełnomocnik Ministra albo pełnomocnicy ochrony wymienieni w § 3 ust. 3.

7. Szkolenie specjalistyczne, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, prowadzi się zgodnie z programem szkolenia opracowanym przez Pełnomocnika Ministra w porozumieniu z SKW.

8. Terminy szkoleń, o których mowa w ust. 2 pkt 1-3, Pełnomocnik Ministra oraz pełnomocnicy ochrony wymienieni w § 3 ust. 3 ustalają w porozumieniu z SKW do dnia 30 listopada roku kalendarzowego na rok następny.

9. W uzasadnionych przypadkach szkolenie specjalistyczne może być organizowane w trybie roboczym z pominięciem terminów określonych w ust. 8.

10. Szkolenie specjalistyczne, o którym mowa w ust. 2, kończy się wydaniem zaświadczenia potwierdzającego jego odbycie.

§ 11. Zakres stosowania środków bezpieczeństwa fizycznego powinien być dostosowany do poziomu zagrożeń związanych z nieuprawnionym dostępem do informacji niejawnych lub ich utratą, wynikających z przeprowadzonej analizy.

§ 12. 1. Do środków bezpieczeństwa fizycznego zalicza się ochronę fizyczną i techniczne środki ją wspomagające.

2. Ochronę fizyczną stanowią warty wojskowe, oddziały wart cywilnych, specjalistyczne uzbrojone formacje ochronne oraz służby dyżurne realizujące zadania ochronne w jednostce organizacyjnej lub w konwoju, a także portierzy i dozorcy, zwani dalej „siłami ochronnymi”.

3. W przypadku zagrożenia atakami terrorystycznymi ochronę fizyczną można wzmocnić siłami Żandarmerii Wojskowej.

§ 13. Służbę wartowniczą i ochronną organizuje się w oparciu o system posterunków i patroli.

§ 14. 1. Ochronę fizyczną informacji niejawnych wspomaga się technicznymi środkami, które tworzą w szczególności:

1) systemy ochrony technicznej obejmujące:

a) systemy alarmowe (SA) - zewnętrzne i wewnętrzne,

b) telewizyjne systemy nadzoru (TSN),

c) systemy kontroli dostępu (SKD);

2) zabezpieczenia mechaniczne obejmujące:

a) ściany i stropy o odpowiedniej konstrukcji,

b) drzwi odpowiedniej klasy oraz wzmocnienia drzwi standardowych,

c) szyby odporne na włamanie lub działanie fali detonacyjnej,

d) ogrodzenia, kraty i siatki stalowe zabezpieczające otwory okienne lub okna antywłamaniowe odpowiedniej klasy,

e) urządzenia do przechowywania materiałów niejawnych,

f) zamki i kłódki odpowiedniej klasy.

2. Systemy i urządzenia alarmowe muszą spełniać wymagania określone w Normie Obronnej NO-04-A004 - Obiekty wojskowe. Systemy alarmowe.

3. Zainstalowane systemy i urządzenia alarmowe remontuje się, konserwuje i poddaje przeglądom technicznym zgodnie z arkuszem normy obronnej NO-04-A004-8 Obiekty wojskowe. Systemy alarmowe. Eksploatacja.

§ 15. 1. W jednostce organizacyjnej, w której są przetwarzane informacje niejawne, tworzy się strefy ochronne, wprowadza system kontroli wejść i wyjść ze stref oraz określa uprawnienia do przebywania w tych strefach.

2. Strefy ochronne, o których mowa w ust. 1, stanowią oznaczony obszar, obiekt, kompleks budynków, budynek, a także fragment budynku, jedno lub kilka pomieszczeń, w których są przetwarzane informacje niejawne o klauzuli „poufne” lub wyższej.

3. Organizuje się następujące strefy ochronne:

1) strefa I, w której przebywanie wiąże się z możliwością bezpośredniego dostępu do informacji niejawnych, przy czym:

a) w strefie I mogą pracować lub pełnić służbę osoby posiadające poświadczenia bezpieczeństwa upoważniające do dostępu do informacji niejawnych o klauzuli odpowiadającej co najmniej klauzuli najwyżej sklasyfikowanej informacji przetwarzanej w tej strefie,

b) wstęp osób (interesantów) niebędących żołnierzami albo pracownikami jednostki (komórki) organizacyjnej objętej strefą może nastąpić po uzyskaniu zgody kierownika tej jednostki (komórki organizacyjnej) lub uprawnionej przez niego osoby i pod nadzorem upoważnionego żołnierza lub pracownika, pod warunkiem zabezpieczenia informacji niejawnych w sposób uniemożliwiający ich przypadkowe ujawnienie;

2) strefa II, w której przebywanie nie wiąże się z bezpośrednim dostępem do informacji niejawnych, przy czym:

a) w strefie II mogą pracować lub pełnić służbę osoby posiadające poświadczenie bezpieczeństwa upoważniające do dostępu do informacji niejawnych o klauzuli odpowiadającej co najmniej klauzuli najwyżej sklasyfikowanej informacji przetwarzanej w tej strefie,

b) wstęp osób (interesantów) niebędących żołnierzami albo pracownikami jednostki (komórki) organizacyjnej objętej strefą może nastąpić po uzyskaniu zgody kierownika tej jednostki (komórki) organizacyjnej lub uprawnionej przez niego osoby i pod nadzorem upoważnionego żołnierza lub pracownika, pod warunkiem zabezpieczenia informacji niejawnych w sposób uniemożliwiający ich przypadkowe ujawnienie;

3) strefa III, służąca do kontroli osób i pojazdów, w której przebywanie nie wiąże się z dostępem do informacji niejawnych oznaczonych klauzulą „ściśle tajne” lub „tajne”, przy czym:

a) w strefie tej mogą pracować lub pełnić służbę osoby posiadające poświadczenia bezpieczeństwa upoważniające do dostępu do informacji niejawnych o klauzuli „poufne” oraz osoby upoważnione przez kierownika jednostki organizacyjnej do dostępu do informacji niejawnych o klauzuli „zastrzeżone”,

b) wstęp osób (interesantów) niebędących żołnierzami albo pracownikami jednostki (komórki) organizacyjnej objętej strefą może nastąpić pod nadzorem żołnierza lub pracownika, pod warunkiem zabezpieczenia informacji niejawnych w sposób uniemożliwiający ich przypadkowe ujawnienie.

4. Wejście do I i II strefy ochronnej następuje wyłącznie ze strefy ochronnej III.

5. W strefie ochronnej I lub II można utworzyć:

1) strefę zabezpieczoną technicznie, chronioną przed podsłuchem, spełniającą dodatkowo następujące wymagania:

a) strefę wyposaża się w system sygnalizacji włamania i napadu,

b) strefa pozostaje zamknięta, gdy nikogo w niej nie ma, albo jest chroniona, gdy ktoś w niej przebywa,

c) strefa podlega regularnym inspekcjom przeprowadzanym nie rzadziej niż raz w roku oraz po każdorazowym nieuprawnionym wejściu do strefy lub podejrzeniu, że takie wejście mogło mieć miejsce,

d) w strefie nie mogą znajdować się linie komunikacyjne, telefony, inne urządzenia komunikacyjne ani sprzęt elektryczny lub elektroniczny, które nie zostały uzgodnione z SKW;

2) pomieszczenie wzmocnione, spełniające następujące wymagania:

a) konstrukcję pomieszczenia, w tym ścian, podłogi, sufitu, okien, drzwi i zamków, uzgadnia się z SKW,

b) konstrukcja pomieszczenia powinna zapewniać ochronę równoważną odpowiednim szafom przeznaczonym do przechowywania informacji niejawnych o tej samej klauzuli tajności,

c) w pomieszczeniu wzmocnionym dopuszczalne jest przechowywanie informacji niejawnych poza odpowiednimi szafami.

6. Na czas sprzątania i wykonywania prac remontowych użytkownicy pomieszczeń objętych strefą ochronną zabezpieczają dokumenty niejawne w sposób uniemożliwiający przypadkowe ujawnienie ich treści osobom nieuprawnionym; sprzątanie oraz wykonywanie prac remontowych w tych pomieszczeniach może odbywać się wyłącznie w obecności ich użytkowników.

7. W przypadku gdy prace, o których mowa w ust. 6, wiążą się z bezpośrednim dostępem do informacji niejawnych, personel sprzątający lub techniczny musi posiadać poświadczenia bezpieczeństwa odpowiednie do klauzuli tych informacji; jeżeli prace porządkowe lub remontowe, które będą się wiązać z dostępem do informacji niejawnych o klauzuli „poufne” lub wyższej, wykonuje podmiot zewnętrzny, musi on posiadać stosowne świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego.

8. Osoby pełniące służby dyżurne i ochronne w strefach ochronnych muszą spełnić wymagania:

1) w stosunku do osób pełniących służby dyżurne i ochronne wewnątrz strefy I i II przepisy ust. 3 pkt 1 i 2 stosuje się odpowiednio;

2) osoby pełniące służby dyżurne i ochronne w strefie III muszą posiadać uprawnienia do dostępu do informacji niejawnych o klauzuli odpowiadającej klauzuli informacji, do których mogą mieć dostęp;

3) jeżeli służbę ochronną w strefie III wykonuje podmiot zewnętrzny i może wiązać się to z dostępem do informacji niejawnych o klauzuli „poufne”, to musi on posiadać świadectwo bezpieczeństwa przemysłowego co najmniej III stopnia; w przypadku dostępu do informacji o klauzuli „zastrzeżone” osoby pełniące służbę ochronną w strefie III muszą posiadać uprawnienia do dostępu do informacji niejawnych o klauzuli co najmniej „zastrzeżone”.

§ 16. 1. Strefy ochronne oznacza się następująco:

1) strefę I - tablicą w kształcie prostokąta o podstawie 19 cm i wysokości 13 cm z napisem koloru czarnego „Strefa ochronna I” o wysokości liter 2 cm na czerwonym tle lub linią ciągłą koloru czerwonego szerokości 10 cm;

2) strefę II - tablicą w kształcie prostokąta o podstawie 19 cm i wysokości 13 cm z napisem koloru czarnego „Strefa ochronna II” o wysokości liter 2 cm na żółtym tle lub linią ciągłą koloru żółtego szerokości 10 cm;

3) strefę III - tablicą w kształcie prostokąta o podstawie 19 cm i wysokości 13 cm z napisem koloru czarnego „Strefa ochronna III” o wysokości liter 2 cm na zielonym tle lub linią ciągłą koloru zielonego szerokości 10 cm.

2. Tablice, o których mowa w ust. 1, umieszcza się na drzwiach wejściowych do stref lub na ścianie przy drzwiach wejściowych albo na specjalnych stojakach.

3. Linie, o których mowa w ust. 1, oznacza się (w szczególności przez malowanie lub oklejenie) przed wejściem do strefy na całej szerokości obszaru, obiektu, budynku lub fragmentu budynku.

§ 17. 1. W celu uniemożliwienia osobom nieuprawnionym dostępu do III strefy ochronnej tworzy się system przepustkowy.

2. W ramach systemu przepustkowego stosuje się przepustki stałe, okresowe, jednorazowe, elektroniczne karty dostępu lub inne identyfikatory, imienne upoważnienia do wykonywania czynności kontrolnych, legitymacje poselskie lub senatorskie, legitymacje pracowników Najwyższej Izby Kontroli i Państwowej Inspekcji Pracy oraz zezwolenia stałe i jednorazowe wydawane przedstawicielom placówek dyplomatycznych państw obcych, a także przepustki samochodowe lub rozkazy wyjazdu w odniesieniu do pojazdów pozostających na wyposażeniu danej jednostki organizacyjnej.

3. Wejście do III strefy ochronnej odbywa się na podstawie:

1) ważnych przepustek (papierowych, elektronicznych kart dostępu) stałych, okresowych i jednorazowych z napisem „GOŚĆ”;

2) imiennych stałych i jednorazowych upoważnień do wykonywania czynności kontrolnych, wystawionych przez uprawnione organy wojskowe i państwowe;

3) legitymacji, o których mowa w ust. 2;

4) zezwoleń stałych lub jednorazowych wydawanych cudzoziemcom.

4. Wjazd do III strefy ochronnej odbywa się na podstawie przepustek samochodowych stałych, okresowych, jednorazowych lub rozkazów wyjazdu (w odniesieniu do pojazdów samochodowych danej jednostki organizacyjnej). W przypadku innych pojazdów służbowych zgodę na wjazd wydaje oficer dyżurny jednostki organizacyjnej (kompleksu, obiektu) lub kierownik jednostki (komórki) organizacyjnej.

5. Do wejścia lub wjazdu bez przepustki do III strefy ochronnej obiektu jednostki organizacyjnej uprawnieni są strażacy udający się grupowo do gaszenia pożaru oraz pracownicy pogotowia ratunkowego lub awaryjnego w związku z zaistniałym wypadkiem lub awarią urządzeń elektrycznych, gazowych, wodno-kanalizacyjnych itp., a także funkcjonariusze Policji lub żołnierze Żandarmerii Wojskowej w przypadku wykonywania zadań związanych z bezpieczeństwem i ochroną porządku publicznego.

6. W sytuacjach określonych w ust. 5 strażakom, pracownikom pogotowia, funkcjonariuszom Policji lub żołnierzom Żandarmerii Wojskowej towarzyszą żołnierze (pracownicy) pełniący służbę dyżurną lub wchodzący w skład sił ochronnych jednostek (komórek) organizacyjnych.

7. Dokumenty, o których mowa w ust. 2, mogą, po przyznaniu stosownych uprawnień przez kierownika jednostki organizacyjnej, upoważniać także do wejścia do I i II strefy ochronnej.

§ 19. 1. Plan ochrony informacji niejawnych składa się z części graficznej i opisowej.

2. W części graficznej planu ochrony informacji niejawnych przedstawia się w szczególności rozmieszczenie:

1) budynków (pomieszczeń), z wyróżnieniem tych, w których są przetwarzane informacje niejawne. Wszystkie budynki przedstawia się w formie rzutu poziomego z góry i opisuje się je; w przypadku budynków wielokondygnacyjnych proponuje się wykonanie i opisanie rzutów poziomych poszczególnych kondygnacji, na których w poszczególnych pomieszczeniach są przetwarzane materiały niejawne;

2) technicznych środków wspomagających ochronę fizyczną informacji niejawnych;

3) stref ochronnych;

4) dróg oraz rejonów ewakuacji materiałów niejawnych przechowywanych w kancelariach tajnych, tajnych międzynarodowych oraz w innych komórkach organizacyjnych odpowiedzialnych za przetwarzanie informacji niejawnych o klauzuli „ściśle tajne” lub „tajne”.

3. Zestawienie podstawowych znaków umownych stosowanych w części graficznej planów ochrony informacji niejawnych stanowi załącznik do rozporządzenia.

4. Część graficzną planu ochrony informacji niejawnych wykonuje się w skali umożliwiającej naniesienie wszystkich elementów ochrony i urządzeń ją wspomagających.

5. W części opisowej planu ochrony informacji niejawnych zawiera się w szczególności:

1) charakterystykę jednostki organizacyjnej, a w niej:

a) pełną nazwę jednostki organizacyjnej,

b) rodzaj materiałów niejawnych występujących w jednostce organizacyjnej oraz sposób i tryb ich przetwarzania,

c) nazwy komórek organizacyjnych, z wyszczególnieniem numerów budynków oraz pomieszczeń, w których przetwarzane są informacje niejawne oznaczone klauzulą „poufne”, „tajne” lub „ściśle tajne”;

2) poziom zagrożeń jednostki organizacyjnej związanych z nieuprawnionym dostępem do informacji niejawnych lub ich utratą określony w dokumentacji, o której mowa w art. 43 ust. 4 ustawy;

3) zastosowane środki bezpieczeństwa fizycznego:

a) rodzaj sił ochronnych oraz zasady organizacji i wykonywania przez nie zadań związanych z ochroną fizyczną informacji niejawnych,

b) rodzaje zabezpieczeń technicznych wykorzystywanych w ochronie informacji niejawnych;

4) opis granic stref ochronnych, sposobu ich ochrony, w tym organizację systemu przepustkowego lub kontroli dostępu;

5) zasady i sposób zdawania, przechowywania i wydawania kluczy użytku bieżącego i zapasowych do pomieszczeń oraz szaf, w których przechowywane są informacje niejawne, a także zasady ustalania, zmiany i deponowania haseł lub szyfrów, w przypadku stosowania zamków szyfrowych;

6) procedury przyznawania uprawnień do wejścia, wyjścia i przebywania w strefach ochronnych I, II i III, w tym dla pracowników obsługi technicznej, personelu sprzątającego oraz interesantów;

7) sposób interwencji sił ochronnych i osób odpowiedzialnych za ochronę fizyczną w przypadkach wystąpienia sytuacji kryzysowych i wprowadzenia stanu nadzwyczajnego;

8) procedury ewakuacji i niszczenia informacji niejawnych oznaczonych klauzulą „tajne” lub „ściśle tajne”, w tym w razie wprowadzenia stanu nadzwyczajnego;

9) siły i środki wydzielone do ewakuacji i zabezpieczenia dróg ewakuacji materiałów niejawnych przechowywanych w kancelariach tajnych oraz w innych komórkach organizacyjnych odpowiedzialnych za przetwarzanie informacji niejawnych o klauzuli „ściśle tajne” lub „tajne”;

10) działanie sił ochronnych, kierowników jednostek (komórek) organizacyjnych, pracowników pionu ochrony oraz wykonawców w poszczególnych wyższych stanach gotowości bojowej oraz podczas osiągnięcia zdolności do podjęcia działań, a także w sytuacjach awaryjnych takich jak klęska żywiołowa, katastrofa naturalna lub awaria techniczna, a zwłaszcza:

a) sposób działania sił ochronnych w poszczególnych sytuacjach kryzysowych oraz podczas osiągnięcia zdolności do podjęcia działań,

b) sposób i organizację wzmocnienia systemu ochrony informacji niejawnych w poszczególnych sytuacjach kryzysowych oraz podczas osiągnięcia zdolności do podjęcia działań w poszczególnych stanach, w tym sposób współdziałania sił ochronnych z Żandarmerią Wojskową, Policją oraz innymi organami porządkowymi,

c) przyjmowanie materiałów niejawnych od wykonawców przez kancelarie tajne, przygotowanie materiałów do zniszczenia, przekazania do archiwów oraz ewakuacji;

11) ewakuacja materiałów zawierających informacje niejawne oznaczone klauzulą „tajne” lub „ściśle tajne”; określenie rejonów ewakuacji, sił i środków wydzielonych do ewakuacji oraz sposobu zabezpieczenia dróg ewakuacji materiałów niejawnych; współpraca z wojskowymi i cywilnymi służbami podczas ewakuacji materiałów niejawnych;

12) postępowanie z materiałami niejawnymi pozostawionymi w miejscu stałej dyslokacji oraz przeznaczonymi do zniszczenia.

§ 20. 1. Plan ochrony informacji niejawnych przechowuje pełnomocnik ochrony.

2. Wyciągi z planów ochrony informacji niejawnych dotyczące ochrony tych informacji w podległych komórkach organizacyjnych, poszczególnych kompleksach, budynkach i pomieszczeniach sporządza się w miarę potrzeb dla służb dyżurnych i sił ochronnych i przechowuje się je w ich pomieszczeniach.

3. Plan ochrony informacji niejawnych lub wyciągi z niego mogą być udostępnione, w niezbędnym zakresie, również osobom realizującym zadania przewidziane dla nich w tym planie, a także osobom kontrolującym.

§ 21. 1. Pełnomocnik ochrony nadzoruje realizację zadań wynikających z planu ochrony informacji niejawnych.

2. Pełnomocnik ochrony, w zakresie realizacji zadań, o których mowa w ust. 1, w razie wprowadzenia stanu nadzwyczajnego ma prawo żądać od kierowników komórek organizacyjnych udzielenia natychmiastowej pomocy.

§ 23. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.¹⁾

Załącznik do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej
z dnia 2 listopada 2011 r. (poz. 1519)

ZESTAWIENIE PODSTAWOWYCH ZNAKÓW UMOWNYCH STOSOWANYCH W CZĘŚCI GRAFICZNEJ PLANÓW OCHRONY INFORMACJI NIEJAWNYCH