Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2011-08-16 do 2019-10-11
Wersja archiwalna od 2011-08-16 do 2019-10-11
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW
z dnia 22 lipca 2011 r.
w sprawie urlopów funkcjonariuszy Agencji Wywiadu
Na podstawie art. 100 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2010 r. Nr 29, poz. 154, z późn. zm.1)) zarządza się, co następuje:
§ 1. Rozporządzenie określa:
1) tryb udzielania funkcjonariuszom Agencji Wywiadu urlopu:
a) wypoczynkowego,
b) dodatkowego z tytułu pełnienia służby w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia albo gdy jest to uzasadnione szczególnymi właściwościami służby,
c) dodatkowego z tytułu osiągnięcia określonego wieku lub stażu służby,
d) zdrowotnego,
e) szkoleniowego,
f) okolicznościowego w celu zawarcia związku małżeńskiego, w przypadku urodzenia się dziecka, ślubu dziecka własnego, przysposobionego, pasierba, dziecka obcego przyjętego na wychowanie i utrzymanie, w tym także w ramach rodziny zastępczej, a także z powodu pogrzebu małżonka, dziecka, rodziców, rodzeństwa, teściów, dziadków i opiekunów oraz innej osoby pozostającej na utrzymaniu funkcjonariusza lub pod jego bezpośrednią opieką,
g) okolicznościowego w celu załatwienia ważnych spraw osobistych albo w innych przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie,
w wymiarze do 5 dni,
h) bezpłatnego;
2) przełożonych właściwych w sprawach urlopów, o których mowa w pkt 1;
3) sposób postępowania w przypadku odwołania funkcjonariusza Agencji Wywiadu z urlopu wypoczynkowego lub wstrzymania udzielenia tego urlopu;
4) sposób obliczania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy;
5) wzór orzeczenia komisji lekarskiej Agencji Wywiadu zawierającego wniosek w sprawie udzielenia funkcjonariuszowi Agencji Wywiadu urlopu zdrowotnego.
§ 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1) ustawa - ustawę z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu;
2) funkcjonariusz - funkcjonariusza Agencji Wywiadu.
§ 3. 1. Urlopów, o których mowa w § 1 pkt 1 lit. a, c, e i f, udziela się na pisemny wniosek funkcjonariusza.
2. Urlopów, o których mowa w § 1 pkt 1 lit. b, g i h, można udzielić na pisemny wniosek funkcjonariusza.
3. Urlopu, o którym mowa w § 1 pkt 1 lit. d, można udzielić na wniosek komisji lekarskiej Agencji Wywiadu, zawarty w orzeczeniu tej komisji, którego wzór stanowi załącznik do rozporządzenia.
§ 4. Wnioskując o udzielenie urlopu, o którym mowa w § 1 pkt 1:
1) lit. a-c, e, g i h - funkcjonariusz wskazuje przewidywane miejsce pobytu oraz sposób, w jaki można z nim będzie nawiązać kontakt podczas tego urlopu;
2) lit. f-h - funkcjonariusz wskazuje powody uzasadniające udzielenie mu tego urlopu.
§ 5. 1. Udzielając urlopu, o którym mowa w § 1 pkt 1 lit. a, c i e, uwzględnia się plan urlopów ustalony przez kierownika jednostki organizacyjnej Agencji Wywiadu w oparciu o wnioski funkcjonariuszy, konieczność zapewnienia normalnego toku służby w jednostce organizacyjnej Agencji Wywiadu i prawo funkcjonariuszy do wypoczynku.
2. Z planem urlopów, o którym mowa w ust. 1, kierownik jednostki organizacyjnej Agencji Wywiadu zapoznaje wszystkich podległych mu funkcjonariuszy.
§ 6. 1. Przełożonymi właściwymi w sprawach urlopów są w stosunku do:
1) zastępców Szefa Agencji Wywiadu - Szef Agencji Wywiadu lub upoważniony przez niego funkcjonariusz;
2) kierowników jednostek organizacyjnych - Szef Agencji Wywiadu lub upoważniony przez niego funkcjonariusz;
3) zastępców kierowników jednostek organizacyjnych Agencji Wywiadu - kierownik jednostki organizacyjnej, a w przypadku jego nieobecności Szef Agencji Wywiadu lub upoważniony przez niego funkcjonariusz;
4) funkcjonariuszy innych niż wymienieni w pkt 1-3 - kierownik jednostki organizacyjnej Agencji Wywiadu lub upoważniony przez niego funkcjonariusz.
2. Przełożonym właściwym w sprawie urlopu, o którym mowa w § 1 pkt 1 lit. h, w wymiarze powyżej 30 dni kalendarzowych jest Szef Agencji Wywiadu.
3. Wniosek o udzielenie urlopu, o którym mowa w ust. 2, funkcjonariusz składa do Szefa Agencji Wywiadu drogą służbową.
§ 7. 1. Odwołanie funkcjonariusza z urlopu, o którym mowa w § 1 pkt 1 lit. a, a także wstrzymanie udzielenia tego urlopu w całości lub w części może nastąpić wyłącznie z ważnych względów służbowych, przez wydanie funkcjonariuszowi, przez kierownika jednostki organizacyjnej Agencji Wywiadu lub jego zastępcę, polecenia służbowego przekazanego osobiście, za pomocą środków łączności lub w inny zwyczajowo przyjęty sposób.
2. Kierownik jednostki organizacyjnej Agencji Wywiadu lub jego zastępca odnotowuje fakt:
1) odwołania funkcjonariusza z urlopu, o którym mowa w § 1 pkt 1 lit. a, na wniosku o udzielenie tego urlopu, podając przyczynę oraz datę odwołania z tego urlopu, a także liczbę dni niewykorzystanych w ramach tego urlopu przez funkcjonariusza w związku z odwołaniem go z tego urlopu;
2) wstrzymania udzielenia funkcjonariuszowi urlopu, o którym mowa w § 1 pkt 1 lit. a, na wniosku o udzielenie tego urlopu, podając przyczynę, datę wstrzymania udzielenia tego urlopu oraz informację, czy wstrzymano udzielenie tego urlopu w całości czy w części.
§ 8. 1. Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy wynosi 1/22 uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami do uposażenia o charakterze stałym, należnego funkcjonariuszowi w dniu zwolnienia ze służby, za każdy niewykorzystany dzień urlopu wypoczynkowego.
2. Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy obliczony w sposób, o którym mowa w ust. 1, zaokrągla się do 10 groszy w górę.
§ 9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Prezes Rady Ministrów: D. Tusk
|
1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 182, poz. 1228 i Nr 238, poz. 1578 oraz z 2011 r. Nr 53, poz. 273, Nr 84, poz. 455 i Nr 117, poz. 677.
Załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów
z dnia 22 lipca 2011 r. (poz. 950)
WZÓR - ORZECZENIE KOMISJI LEKARSKIEJ AGENCJI WYWIADU W WARSZAWIE