§ 1. 1. Konsultant krajowy w dziedzinie:

1) określonej w wykazie specjalności lekarskich i lekarsko-dentystycznych jako podstawowa dziedzina medycyny, w rozumieniu przepisów o specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów,

2) farmacji,

3) pielęgniarstwa i położnictwa

- otrzymuje wynagrodzenie roczne w wysokości nie wyższej niż 15 312 zł.

2. Konsultant krajowy w dziedzinie określonej w wykazie specjalności lekarskich jako szczegółowa dziedzina medycyny, w rozumieniu przepisów o specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów, oraz konsultant krajowy w innej dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia, otrzymuje wynagrodzenie roczne w wysokości nie wyższej niż 7656 zł.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do konsultantów, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o konsultantach w ochronie zdrowia.

§ 2. 1. Konsultant wojewódzki w dziedzinie:

1) określonej w wykazie specjalności lekarskich i lekarsko-dentystycznych jako podstawowa dziedzina medycyny, w rozumieniu przepisów o specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów,

2) farmacji,

3) pielęgniarstwa i położnictwa

- otrzymuje wynagrodzenie roczne w wysokości nie wyższej niż 7656 zł.

2. Konsultant wojewódzki w dziedzinie określonej w wykazie specjalności lekarskich jako szczegółowa dziedzina medycyny, w rozumieniu przepisów o specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów, konsultant wojewódzki w innej dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia, otrzymuje wynagrodzenie roczne w wysokości nie wyższej niż 3828 zł.

3. Konsultant wojewódzki, o którym mowa w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o konsultantach w ochronie zdrowia, otrzymuje wynagrodzenie roczne w wysokości nie wyższej niż suma wynagrodzeń w danych województwach.

§ 3. Przepisy niniejszego rozporządzenia stosuje się do wynagrodzeń konsultantów w ochronie zdrowia od dnia 1 stycznia 2011 r.

§ 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.¹⁾