Na podstawie art. 118 ust. 15 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 79, poz. 523) zarządza się, co następuje:

§ 1.Rozporządzenie określa:

1) przełożonych właściwych do przyznawania odszkodowania;

2) tryb, terminy i sposób ustalania:

a) przysługującego odszkodowania z tytułu wypadku lub choroby, zwanego dalej „odszkodowaniem”,

b) wysokości odszkodowania za utracone lub zniszczone przedmioty osobistego użytku, jak również przedmioty służące do wykonywania obowiązków służbowych, z wyjątkiem pojazdów samochodowych oraz wartości pieniężnych,

c) zwrotu kosztów zaopatrzenia w wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze.

§ 2.1. Kierownik jednostki organizacyjnej Służby Więziennej, zwany dalej „organem odszkodowawczym”, jest przełożonym właściwym do przyznawania odszkodowań oraz zwrotu kosztów zaopatrzenia w wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze w stosunku do:

1) funkcjonariusza Służby Więziennej, zwanego dalej „funkcjonariuszem”, który pełnił stale służbę i pobierał uposażenie w dniu wypadku albo w dniu ustalenia przez komisję lekarską stopnia uszczerbku na zdrowiu wskutek choroby, w podległej mu jednostce organizacyjnej Służby Więziennej, zwanej dalej „jednostką organizacyjną”;

2) funkcjonariusza, który pełnił ostatnio służbę w podległej mu jednostce organizacyjnej, jeżeli stopień uszczerbku na zdrowiu wskutek wypadku lub choroby został ustalony po zwolnieniu ze służby lub śmierć wskutek wypadku lub choroby nastąpiła po zwolnieniu ze służby.

2. Organem odszkodowawczym właściwym do przyznawania odszkodowań i zwrotu kosztów zaopatrzenia w wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze funkcjonariuszowi zajmującemu wyższe stanowisko kierownicze w Służbie Więziennej jest przełożony, o którym mowa w art. 63 ust. 2 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej.

§ 3.Organ odszkodowawczy wszczyna postępowanie w sprawie przyznania odszkodowań:

1) z urzędu;

2) na podstawie wniosku funkcjonariusza lub innej osoby uprawnionej do otrzymania odszkodowań.

§ 4.1. Organ odszkodowawczy bada i ocenia sprawę na podstawie całokształtu dowodów oraz oświadczeń funkcjonariusza, innych osób uprawnionych do odszkodowania lub osób będących świadkami zdarzenia, które stało się podstawą do wszczęcia postępowania w sprawie ustalenia prawa do odszkodowania.

2. Jeżeli organ odszkodowawczy, do którego złożono wniosek o wszczęcie postępowania w sprawie ustalenia prawa do odszkodowania, jest niewłaściwy w sprawie, niezwłocznie przekazuje ten wniosek do organu właściwego z jednoczesnym powiadomieniem o tym fakcie wnioskodawcy.

§ 5.1. Organ odszkodowawczy wszczyna postępowanie z urzędu w razie:

1) śmierci funkcjonariusza w okresie pełnienia służby wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem służby albo wskutek choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby;

2) doznania przez funkcjonariusza w okresie pełnienia służby uszczerbku na zdrowiu lub szkody w mieniu określonym w § 1 pkt 2 lit. b, wskutek wypadku lub choroby, o których mowa w pkt 1.

2. W razie śmierci funkcjonariusza organ odszkodowawczy jest obowiązany ustalić wszystkich członków pozostałej po nim rodziny uprawnionych do odszkodowania.

§ 6.1. W razie ustalenia, że wypadek, któremu uległ funkcjonariusz, jest wypadkiem pozostającym w związku z pełnieniem służby, a choroba powstała w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby, organ odszkodowawczy kieruje funkcjonariusza do komisji lekarskiej podległej ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, zwanej dalej „komisją lekarską”, w celu ustalenia stopnia uszczerbku na zdrowiu wskutek tego wypadku lub choroby.

2. W razie śmierci funkcjonariusza organ odszkodowawczy zwraca się niezwłocznie do komisji lekarskiej z wnioskiem o ustalenie, czy śmierć funkcjonariusza pozostaje w związku ze służbą wskutek wypadku lub choroby.

3. W razie złożenia wniosku o odszkodowanie przez członka rodziny zmarłego funkcjonariusza organ odszkodowawczy niezwłocznie zwraca się do komisji lekarskiej o ustalenie, czy śmierć funkcjonariusza jest następstwem wypadku pozostającego w związku z pełnieniem służby albo choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami tej służby.

§ 7.1. Organ odszkodowawczy wszczyna postępowanie na wniosek członków rodziny uprawnionych do odszkodowania albo funkcjonariusza, jeżeli:

1) śmierć funkcjonariusza lub uszczerbek na jego zdrowiu wskutek wypadku lub choroby, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 1, nastąpiły po zwolnieniu ze służby;

2) stan zdrowia funkcjonariusza uległ pogorszeniu w związku z wypadkiem lub chorobą, które spowodowały ustalony poprzednio uszczerbek na zdrowiu.

2. Przepisy § 6 stosuje się odpowiednio.

§ 8.Jeżeli w związku z wypadkiem, któremu uległ funkcjonariusz, jest prowadzone postępowanie karne, a wynik tego postępowania może mieć wpływ na uprawnienia funkcjonariusza lub członków jego rodziny do odszkodowania, organ odszkodowawczy może zawiesić wydanie decyzji w sprawie odszkodowania do czasu zakończenia postępowania karnego, o czym powiadamia się osoby zainteresowane.

§ 9.Prawo do odszkodowania należnego funkcjonariuszowi ustala się na podstawie:

1) orzeczenia komisji lekarskiej, stwierdzającego procentowy stopień uszczerbku na zdrowiu funkcjonariusza powstały wskutek wypadku lub choroby, z tytułu której przysługuje odszkodowanie;

2) protokołu powypadkowego, sporządzonego przez komisję powypadkową działającą zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 118 ust. 14 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej.

§ 10.1. Prawo do odszkodowania należnego małżonkowi zmarłego funkcjonariusza ustala się na podstawie:

1) orzeczenia komisji lekarskiej, stwierdzającego związek śmierci funkcjonariusza ze służbą wskutek wypadku lub choroby, z tytułu których przysługuje odszkodowanie;

2) protokołu powypadkowego, o którym mowa w § 9 pkt 2;

3) odpisu skróconego z aktu małżeństwa.

2. Prawo do odszkodowania należnego pozostałym członkom rodziny funkcjonariusza ustala się na podstawie dokumentów wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 2 oraz zaświadczenia właściwego organu emerytalnego, stwierdzającego spełnienie przez te osoby warunków do uzyskania renty rodzinnej po zmarłym funkcjonariuszu.

§ 11.1. Prawo do odszkodowania za szkody poniesione wskutek utraty, całkowitego zniszczenia lub uszkodzenia w związku z wypadkiem przedmiotów osobistego użytku, jak również przedmiotów służących do wykonywania obowiązków służbowych, a także wysokość tego odszkodowania lub zwrotu kosztów zaopatrzenia w wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze ustala się na podstawie:

1) protokołu powypadkowego, o którym mowa w § 9 pkt 2;

2) innych dowodów przedstawionych przez funkcjonariusza lub osobę uprawnioną do odszkodowania, w tym w szczególności: rachunków, oświadczeń, zeznań świadków, zgody przełożonego na wykorzystanie przedmiotów funkcjonariusza służących do wykonywania obowiązków służbowych.

2. Organ odszkodowawczy może w celu ustalenia wysokości odszkodowania za szkody poniesione wskutek utraty, całkowitego zniszczenia lub uszkodzenia, w związku z wypadkiem, przedmiotów osobistego użytku, jak również przedmiotów służących do wykonywania obowiązków służbowych powołać rzeczoznawcę lub biegłego.

§ 12.1. Organ odszkodowawczy wydaje decyzję w sprawie odszkodowania oraz zwrotu kosztów zaopatrzenia w wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze w ciągu 14 dni od dnia:

1) otrzymania orzeczenia komisji lekarskiej;

2) wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji oraz zebrania wszystkich niezbędnych dokumentów.

2. Decyzję doręcza się, za potwierdzeniem odbioru, osobom, których ona dotyczy.

§ 13.1. Odwołanie od decyzji organu odszkodowawczego wnosi się na piśmie do organu wyższego stopnia - za pośrednictwem organu, który wydał decyzję - w terminie 14 dni od dnia jej otrzymania.

2. Organ odszkodowawczy przesyła niezwłocznie całość posiadanych w sprawie akt do organu wyższego stopnia.

3. Organ odszkodowawczy, jeżeli uzna odwołanie w całości za słuszne, może zmienić lub uchylić zaskarżoną decyzję. W tym wypadku odwołaniu nie nadaje się dalszego biegu.

4. Od decyzji organu wyższego stopnia przysługuje odwołanie do sądu właściwego w sprawach prawa pracy i ubezpieczeń społecznych.

§ 14.1. Wypłaty odszkodowań określonych w § 1 pkt 2 lit. a i b oraz zwrot kosztów zaopatrzenia w wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze dokonuje się w terminie 14 dni od dnia wydania decyzji o ich przyznaniu.

2. Odszkodowania określone w § 1 pkt 2 lit. a i b oraz zwrot kosztów zaopatrzenia w wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze przysługujące osobom małoletnim wypłaca się do rąk ich przedstawiciela ustawowego.

§ 15.Sprawy wszczęte, lecz niezakończone przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, prowadzi się na podstawie przepisów rozporządzenia.

§ 16.Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 13 sierpnia 2010 r.