Art. 1. [Ustawa o doradztwie podatkowym] W ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2008 r. Nr 73, poz. 443, z późn. zm.²⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Czynności doradztwa podatkowego obejmują:

1) udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;

2) prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;

3) sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;

4) reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.”;

2) w art. 3 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) biegli rewidenci, z wyłączeniem czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4.”;

3) w art. 4 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Podmioty wymienione w ust. 1 pkt 1–3 wykonują doradztwo podatkowe wyłącznie przez doradców podatkowych, radców prawnych lub biegłych rewidentów zatrudnionych w tych podmiotach. Przepis art. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio.”;

4) w art. 6 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Na listę doradców podatkowych wpisuje się również osoby fizyczne, których kwalifikacje do wykonywania zawodu doradcy podatkowego zostały uznane na zasadach określonych w ustawie z dnia 18 marca 2008 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz. U. Nr 63, poz. 394), zwanej dalej „ustawą o uznawaniu kwalifikacji”, jeżeli:

spełniają warunki określone w ust. 1 pkt 2 i 3;

2) wystąpią z wnioskiem o wpis na listę, nie później niż w terminie 12 miesięcy od dnia doręczenia decyzji o uznaniu kwalifikacji wydanej na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy o uznawaniu kwalifikacji.”;

5) w art. 7:

a) w ust. 3 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu:

„3a) rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej lub rodzaje zatrudnienia;”,

b) w ust. 4 uchyla się pkt 2a,

c) w ust. 5 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) kopię decyzji wydanej na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy o uznawaniu kwalifikacji;”;

6) w art. 10:

a) w ust. 1 w pkt 2 uchyla się lit. b oraz c,

b) w ust. 1a uchyla się pkt 3a,

c) uchyla się ust. 4;

7) art. 14 otrzymuje brzmienie:

„Art. 14. 1. Krajowa Rada Doradców Podatkowych prowadzi rejestr osób prawnych uprawnionych do wykonywania doradztwa podatkowego, zwany dalej „rejestrem”.

2. Wpis do rejestru jest dokonywany na wniosek osoby prawnej spełniającej warunki, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 albo 3. Do złożenia wniosku jest obowiązany organ zarządzający osoby prawnej.

3. Wniosek osoby prawnej o dokonanie wpisu do rejestru zawiera:

1) pełną i skróconą firmę (nazwę) osoby prawnej, adres jej siedziby oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP);

2) formę organizacyjno-prawną;

3) nazwiska, imiona i adresy oraz numery identyfikacji podatkowej (NIP) albo inne numery służące identyfikacji dla celów podatkowych lub ubezpieczeń społecznych nadane w państwie pochodzenia wspólników (akcjonariuszy), członków zarządów oraz organów nadzoru spółek, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3;

4) nazwiska, imiona i adresy oraz numery identyfikacji podatkowej (NIP) albo inne numery służące identyfikacji dla celów podatkowych lub ubezpieczeń społecznych nadane w państwie pochodzenia członków organów zarządzających osób prawnych, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1;

5) odpis umowy spółki albo statutu;

6) aktualny wypis z właściwego rejestru sądowego.

4. Wpis do rejestru zawiera następujące dane:

1) numer i datę wpisu do rejestru;

2) pełną i skróconą firmę (nazwę) osoby prawnej oraz adres jej siedziby.

5. Osoba prawna wpisana do rejestru jest obowiązana zawiadomić Krajową Radę Doradców Podatkowych o wszelkich zmianach danych określonych w ust. 3 pkt 1–4 oraz zmianach umowy spółki albo statutu w zakresie dotyczącym warunków wykonywania doradztwa podatkowego określonych w art. 4 ust. 1 pkt 1 albo 3, w terminie 30 dni od dnia zaistnienia tych zmian.

6. Krajowa Rada Doradców Podatkowych sprawuje nadzór nad przestrzeganiem przez podmioty wpisane do rejestru warunków wykonywania doradztwa podatkowego, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 lub 3. Spełnienie tych warunków ustala się na podstawie aktualnego wypisu z właściwego rejestru sądowego lub odpisu umowy spółki bądź statutu.

7. Rejestr jest prowadzony w formie elektronicznej i jest dostępny w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej Krajowej Rady Doradców Podatkowych.”;

8) art. 16 otrzymuje brzmienie:

„Art. 16. Krajowa Rada Doradców Podatkowych skreśla osobę prawną z rejestru:

1) na jej wniosek;

2) z urzędu albo na wniosek ministra właściwego do spraw finansów publicznych – w przypadku:

a) nieprzestrzegania warunków określonych w art. 4,

b) rażącego lub uporczywego naruszania zasad i sposobu prowadzenia reklamy usług doradztwa podatkowego, wbrew postanowieniom art. 38 ust. 3;

3) z urzędu – w przypadku ustania osoby prawnej.”;

9) art. 18 i 19 otrzymują brzmienie:

„Art. 18. 1. Krajowa Rada Doradców Podatkowych wydaje decyzję administracyjną w sprawie wpisu do rejestru oraz o skreśleniu z rejestru. Decyzję podpisuje przewodniczący posiedzenia, na którym decyzja została podjęta.

2. Do decyzji, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio art. 127 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego.

3. Decyzje, o których mowa w ust. 1, są przekazywane do wiadomości ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych.

Art. 19. 1. Krajowa Rada Doradców Podatkowych pobiera opłatę za dokonanie wpisu w rejestrze.

2. Krajowa Rada Doradców Podatkowych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, oraz termin jej uiszczenia, biorąc pod uwagę koszty postępowania administracyjnego oraz innych czynności związanych z prowadzeniem rejestru.

3. Opłata, o której mowa w ust. 1, stanowi dochód Krajowej Izby Doradców Podatkowych.”;

10) w art. 20:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Egzamin jest sprawdzianem teoretycznego i praktycznego przygotowania kandydatów na doradców podatkowych z następujących dziedzin:

1) źródła prawa i wykładnia prawa;

2) analiza podatkowa;

3) podstawy międzynarodowego oraz wspólnotowego prawa podatkowego;

4) materialne prawo podatkowe;

5) postępowanie przed organami administracji publicznej i sądami administracyjnymi oraz postępowanie egzekucyjne w administracji;

6) międzynarodowe, wspólnotowe i krajowe prawo celne;

7) prawo dewizowe;

8) prawo karne skarbowe;

9) organizacja i funkcjonowanie administracji podatkowej i kontrola skarbowa;

10) rachunkowość;

11) ewidencja podatkowa i zasady prowadzenia ksiąg podatkowych;

12) przepisy o doradztwie podatkowym i etyka zawodowa.”,

b) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio do:

1) osoby spełniającej warunek określony w art. 39 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 65, z późn. zm.³⁾), posiadającej ośmioletni staż pracy w organach administracji podatkowej lub skarbowej;

2) funkcjonariusza celnego w służbie stałej posiadającego ośmioletni staż służby w organach celnych.”;

11) art. 22 otrzymuje brzmienie:

„Art. 22. 1. Egzamin na doradcę podatkowego przeprowadza Komisja Egzaminacyjna.

2. Komisja Egzaminacyjna składa się, z zastrzeżeniem ust. 5, z sześćdziesięciu członków powoływanych i odwoływanych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych. Członkowie Komisji Egzaminacyjnej są powoływani spośród osób, które nie były skazane prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe.

3. Komisja Egzaminacyjna składa się z:

1) dwudziestu przedstawicieli ministra właściwego do spraw finansów publicznych będących pracownikami Ministerstwa Finansów, organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, mających co najmniej pięcioletnie doświadczenie w zakresie tworzenia lub stosowania przepisów prawa co najmniej w jednej z dziedzin objętych zakresem tematycznym egzaminu na doradcę podatkowego;

2) dziesięciu sędziów delegowanych przez Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego spośród sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego i wojewódzkich sądów administracyjnych;

3) dziesięciu pracowników naukowych lub naukowo-dydaktycznych posiadających wiedzę i doświadczenie co najmniej w jednej z dziedzin objętych zakresem tematycznym egzaminu, powoływanych po zasięgnięciu opinii placówki naukowej lub wyższej uczelni;

4) dwudziestu członków Krajowej Izby Doradców Podatkowych delegowanych przez Krajową Radę Doradców Podatkowych.

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych powołuje przewodniczącego oraz sekretarza Komisji Egzaminacyjnej spośród jej członków. Sekretarz jest powoływany spośród członków Komisji Egzaminacyjnej będących pracownikami Ministerstwa Finansów.

5. Nie stanowi przeszkody do powołania Komisji Egzaminacyjnej:

1) nieoddelegowanie sędziów i członków Krajowej Izby Doradców Podatkowych do pracy w Komisji Egzaminacyjnej przez organy, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 4,

2) niewydanie opinii, o której mowa w ust. 3 pkt 3, przez placówki naukowe lub wyższe uczelnie

– w terminie wyznaczonym przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych. Skład Komisji Egzaminacyjnej zostaje uzupełniony w możliwie najkrótszym terminie.

6. Kadencja Komisji Egzaminacyjnej trwa 4 lata. Komisja Egzaminacyjna może działać do czasu powołania Komisji Egzaminacyjnej kolejnej kadencji, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia zakończenia kadencji.

7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych odwołuje członka Komisji Egzaminacyjnej:

1) na jego wniosek;

2) z urzędu – w przypadku:

a) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe,

b) choroby trwale uniemożliwiającej sprawowanie przez niego funkcji członka Komisji Egzaminacyjnej,

c) utraty warunków, o których mowa w ust. 3, będących podstawą powołania członka Komisji Egzaminacyjnej, przy czym w przypadku osób wymienionych w ust. 3 pkt 2 i 4 za utratę warunków nie uważa się cofnięcia delegacji.

d) niewykonywania lub nienależytego wykonywania obowiązków członka Komisji Egzaminacyjnej, z tym że odwołanie członka Komisji Egzaminacyjnej, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, następuje za zgodą Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego, a odwołanie członka Komisji Egzaminacyjnej, o którym mowa w ust. 3 pkt 4, następuje za zgodą Krajowej Rady Doradców Podatkowych.

8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może odwołać członka Komisji Egzaminacyjnej, o którym mowa w ust. 3 pkt 4, na uzasadniony wniosek Krajowej Rady Doradców Podatkowych. Podstawę wniosku może stanowić w szczególności orzeczenie kary dyscyplinarnej wobec osoby będącej członkiem Komisji Egzaminacyjnej.

9. Członkostwo w Komisji Egzaminacyjnej wygasa w przypadku śmierci członka Komisji Egzaminacyjnej.

10. Kadencja osoby powołanej w miejsce członka Komisji Egzaminacyjnej, którego członkostwo ustało wskutek odwołania lub wygaśnięcia, oraz kadencja osoby powołanej na członka Komisji Egzaminacyjnej w związku z uzupełnieniem składu Komisji Egzaminacyjnej powołanej na podstawie ust. 5, kończy się wraz z upływem kadencji Komisji Egzaminacyjnej.

11. Nie wstrzymuje prac Komisji Egzaminacyjnej:

1) niestawiennictwo członka Komisji Egzaminacyjnej na posiedzeniu Komisji Egzaminacyjnej;

2) odwołanie członka Komisji Egzaminacyjnej lub wygaśnięcie członkostwa w Komisji Egzaminacyjnej.

12. Komisja Egzaminacyjna ustala wykaz pytań i zadań egzaminacyjnych oraz podaje go do publicznej wiadomości.

13. Komisja Egzaminacyjna przeprowadza egzaminy w sześcioosobowych składach egzaminacyjnych.

14. Obsługę administracyjno-biurową Komisji Egzaminacyjnej zapewnia minister właściwy do spraw finansów publicznych.”;

12) art. 23 otrzymuje brzmienie:

„Art. 23. 1. Przewodniczący Komisji Egzaminacyjnej kieruje jej pracami, w szczególności wyznacza składy egzaminacyjne spośród członków Komisji Egzaminacyjnej oraz wyznacza przewodniczących tych składów. Osoby będące członkami składu egzaminacyjnego wybierają ze swojego grona sekretarza składu egzaminacyjnego.

2. Do zadań sekretarza Komisji Egzaminacyjnej należą:

1) organizacja egzaminu, w szczególności sprawy finansowe związane z funkcjonowaniem Komisji Egzaminacyjnej;

2) sprawowanie nadzoru nad obsługą administracyjno-biurową Komisji Egzaminacyjnej w imieniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

3. Przewodniczącemu oraz sekretarzowi Komisji Egzaminacyjnej przysługuje wynagrodzenie.

4. Członkom Komisji Egzaminacyjnej przysługuje wynagrodzenie za udział w pracach Komisji Egzaminacyjnej oraz zwrot kosztów podróży i noclegów.”;

13) w art. 25 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Jeżeli egzamin nie dojdzie do skutku z przyczyn nieleżących po stronie kandydata opłata podlega zwrotowi. Opłata może zostać zwrócona, jeżeli kandydat z przyczyn przez siebie niezawinionych nie mógł przystąpić do egzaminu.”;

14) art. 26 otrzymuje brzmienie:

„Art. 26. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

1) termin składania wniosku o dopuszczenie do egzaminu i wykaz dokumentów składanych przez osoby ubiegające się o zakwalifikowanie do egzaminu, biorąc pod uwagę konieczność udokumentowania spełnienia warunków, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, 3 i 5;

2) termin i sposób wnoszenia opłaty egzaminacyjnej oraz szczegółowe warunki i tryb dokonywania zwrotu opłaty, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia sprawnej organizacji egzaminu na doradcę podatkowego;

3) wysokość wynagrodzeń przewodniczącego i sekretarza Komisji Egzaminacyjnej, biorąc pod uwagę nakład ich pracy i zakres obowiązków;

4) sposób ustalania i wysokość wynagrodzeń członków Komisji Egzaminacyjnej za udział w pracach, w tym w posiedzeniach Komisji Egzaminacyjnej, przeprowadzaniu egzaminów oraz przygotowaniu projektów pytań i zadań egzaminacyjnych, biorąc pod uwagę zakres obowiązków poszczególnych członków Komisji Egzaminacyjnej;

5) szczegółowe zadania Komisji Egzaminacyjnej, przewodniczącego i sekretarza Komisji Egzaminacyjnej, przewodniczących i sekretarzy składów egzaminacyjnych oraz regulamin działania Komisji Egzaminacyjnej, biorąc w szczególności pod uwagę konieczność zapewnienia sprawnej i prawidłowej organizacji egzaminu, precyzyjnego podziału zadań, obowiązków i odpowiedzialności w ramach Komisji Egzaminacyjnej;

6) sposób organizowania i regulamin przeprowadzenia egzaminu sprawdzającego kwalifikacje kandydatów na doradców podatkowych, w tym szczegółowy tryb i sposób wyznaczania składów egzaminacyjnych, dokonywania oceny egzaminów i jej weryfikacji, ustalania terminów egzaminów i ich zmiany oraz zestawów pytań i zadań egzaminacyjnych, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia obiektywnego i sprawnego sposobu przeprowadzenia egzaminu;

7) szczegółowe warunki i tryb przysługującego członkom Komisji Egzaminacyjnej zwrotu kosztów podróży i noclegów, poniesionych w związku z udziałem w pracach Komisji Egzaminacyjnej, biorąc pod uwagę ich racjonalne wydatkowanie przez członków Komisji Egzaminacyjnej.”;

15) uchyla się art. 28;

16) art. 31 otrzymuje brzmienie:

„Art. 31. 1. Doradca podatkowy wykonujący ten zawód może prowadzić działalność gospodarczą lub być zatrudniony, jeżeli jej wykonywanie lub to zatrudnienie:

1) nie powoduje konfliktu interesów i niezgodności między poszczególnymi rodzajami działalności lub zatrudnienia;

2) nie narusza niezależności i bezstronności doradcy podatkowego;

3) nie pozostaje w sprzeczności z zasadami etyki zawodowej doradcy podatkowego.

2. Doradca podatkowy jest obowiązany do pisemnego zawiadomienia Krajowej Rady Doradców Podatkowych o rozpoczęciu prowadzenia działalności gospodarczej lub zatrudnienia wykraczających poza zakres czynności określonych w art. 2, z podaniem rodzajów prowadzonej działalności lub rodzajów zatrudnienia, oraz o wszelkich zmianach dotyczących zakresu tej działalności lub tego zatrudnienia, w terminie 30 dni, odpowiednio od dnia rozpoczęcia jej prowadzenia, rozpoczęcia zatrudnienia lub zaistnienia zmian.”;

17) art. 33 otrzymuje brzmienie:

„Art. 33. Doradca podatkowy nie może prowadzić spraw podatnika, płatnika i inkasenta, jeżeli małżonek tego doradcy jest zatrudniony w organie podatkowym, organie celnym, organie kontroli skarbowej lub w Ministerstwie Finansów na stanowisku, na którym wykonuje obowiązki w zakresie przygotowywania rozstrzygnięć w sprawach związanych z ustalaniem lub określaniem zobowiązań podatkowych lub celnych lub poborem podatków lub ceł od tego podatnika, płatnika i inkasenta.”;

18) w art. 37 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej nie może być ograniczony w czasie.”;

19) po art. 37 dodaje się art. 37a w brzmieniu:

„Art. 37a. 1. Doradca podatkowy przy wykonywaniu czynności zawodowych korzysta z wolności słowa i pisma w granicach określonych przepisami prawa i rzeczową potrzebą.

2. Nadużycie wolności, o której mowa w ust. 1, stanowiące ściganą z oskarżenia prywatnego zniewagę lub zniesławienie strony lub jej pełnomocnika, świadka, biegłego albo tłumacza podlega wyłącznie odpowiedzialności dyscyplinarnej.”;

20) w art. 38:

a) uchyla się ust. 1,

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Przewidziane w zasadach etyki zawodowej zasady i sposób prowadzenia reklamy usług doradztwa podatkowego mają odpowiednie zastosowanie do podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1.”;

21) w art. 41:

a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1. W postępowaniu przed organami administracji publicznej w sprawach obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami pełnomocnikiem podatnika, płatnika, inkasenta oraz osób, o których mowa w art. 2 ust. 1a, może być również doradca podatkowy.

2. Doradca podatkowy jest uprawniony do występowania w charakterze pełnomocnika w postępowaniu w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych dotyczących spraw, o których mowa w ust. 1.”,

b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

„5. Doradca podatkowy może udzielić dalszego pełnomocnictwa (substytucji) innemu doradcy podatkowemu, adwokatowi lub radcy prawnemu.”;

22) w art. 41a ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Doradców Podatkowych, określi, w drodze rozporządzenia, wynagrodzenie za czynności doradcy podatkowego w postępowaniu w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami, stanowiące podstawę do zasądzenia przez sąd kosztów zastępstwa prawnego, mając na względzie rodzaj i zawiłość sprawy oraz wymagany nakład pracy doradcy podatkowego.”;

23) w art. 43 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. W razie wyrządzenia szkody przy wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, doradca podatkowy oraz osoby, z pomocą których czynności te wykonuje lub którym powierza ich wykonanie, ponoszą odpowiedzialność za szkodę na zasadach określonych w Kodeksie cywilnym.”;

24) po art. 44 dodaje się art. 44a i 44b w brzmieniu:

„Art. 44a. W przypadku gdy warunki i zakres ubezpieczenia zawartego przez osobę, o której mowa w art. 6 ust. 3 oraz art. 29 ustawy o uznawaniu kwalifikacji, w państwie, w którym wykonywała ona czynności z zakresu doradztwa podatkowego, nie odpowiadają warunkom i zakresowi ubezpieczenia określonym w art. 44, osoba ta jest obowiązana zawrzeć umowę ubezpieczenia uzupełniającego.

Art. 44b. 1. W przypadku niedopełnienia obowiązku ubezpieczenia, o którym mowa w art. 44 lub 44a, w okresie braku ochrony ubezpieczeniowej wynikającej z niedopełnienia tego obowiązku doradca podatkowy nie może wykonywać czynności doradztwa podatkowego, o których mowa w art. 2 ust. 1.

2. Podmioty wskazane w art. 3, art. 4 ust. 1 i art. 27 ust. 1 pkt 1a zatrudniające doradców podatkowych, które nie dopełniły obowiązku ubezpieczenia, o którym mowa w art. 44 ust. 3 zdanie drugie, w okresie braku ochrony ubezpieczeniowej wynikającej z niedopełnienia tego obowiązku nie mogą wykonywać czynności doradztwa podatkowego, o których mowa w art. 2 ust. 1.”;

25) w art. 46a ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Do przeprowadzania kontroli spełnienia obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o którym mowa w art. 44 i 44a, są uprawnieni minister właściwy do spraw finansów publicznych oraz Krajowa Rada Doradców Podatkowych. Spełnienie obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o którym mowa w art. 44 i 44a, ustala się na podstawie polisy lub innego dokumentu ubezpieczenia, potwierdzającego zawarcie umowy tego ubezpieczenia, wystawionego przez zakład ubezpieczeń.”;

26) w art. 51 w ust. 1 pkt 8 otrzymuje brzmienie:

„8) uchwalanie zasad etyki zawodowej, określających w szczególności:

a) podstawowe zasady obowiązujące doradcę podatkowego w związku z wykonywaniem zawodu,

b) zasady i sposób prowadzenia reklamy usług doradztwa podatkowego,

c) zasady stałego podnoszenia kwalifikacji przez doradców podatkowych, w szczególności przez osoby podejmujące wykonywanie zawodu doradcy podatkowego po okresie niewykonywania zawodu przekraczającym 5 kolejnych lat,

d) zasady zachowania tajemnicy zawodowej,

e) zasady oceny prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa w art. 31 ust. 1, z uwzględnieniem zasad ochrony konkurencji,

f) zasady oceny podejmowania zatrudnienia, o którym mowa w art. 31 ust. 1,

g) kryteria oceny niezależności i bezstronności wykonywania zawodu doradcy podatkowego,

h) zasady zapobiegania konfliktom interesów,

i) zasady zapobiegania niedozwolonym relacjom między doradcami podatkowymi a przedstawicielami władzy publicznej,

j) zasady relacji między doradcami podatkowymi oraz między doradcami podatkowymi a organami samorządu zawodowego,

k) odpowiedzialność dyscyplinarną za naruszenie zasad etyki zawodowej oraz uchwał organów samorządu zawodowego;”;

27) w art. 55 w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) podpisuje decyzje, o których mowa w art. 7, 10, 14, 16 i 18.”;

28) w art. 56 w ust. 2:

a) po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu:

„5a) podejmowanie decyzji w sprawach wpisu do rejestru oraz skreślenia z rejestru;”,

b) pkt 6 otrzymuje brzmienie:

„6) delegowanie członków Komisji Egzaminacyjnej;”,

c) pkt 8 otrzymuje brzmienie:

„8) prowadzenie kontroli spełnienia obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o którym mowa w art. 44 i 44a, oraz sporządzanie sprawozdań w tym zakresie;”;

29) w art. 64 po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu:

„1a. Doradcy podatkowi ponoszą odpowiedzialność dyscyplinarną również za:

1) nieprzestrzeganie obowiązków, o których mowa w art. 7 ust. 7 i art. 30;

2) wykonywanie czynności doradztwa podatkowego z naruszeniem zasad określonych w art. 31 ust. 1;

3) niedopełnienie obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o którym mowa w art. 44 ust. 1 i art. 44a, w zakresie i na warunkach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 46;

4) wykonywanie czynności doradztwa podatkowego wbrew przepisom art. 44b ust. 1.

1b. Doradcy podatkowi wchodzący w skład zarządów spółek, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3, ponoszą odpowiedzialność dyscyplinarną również za:

1) nieprzestrzeganie obowiązków, o których mowa w art. 14 ust. 5;

2) naruszenie zasad, o których mowa w art. 38 ust. 3;

3) niedopełnienie obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o którym mowa w art. 44 ust. 3 zdanie drugie, w zakresie i na warunkach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 46;

4) wykonywanie czynności doradztwa podatkowego wbrew przepisom art. 44b ust. 2.”;

30) uchyla się art. 82.

Art. 2. [Ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji] W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.⁴⁾) w art. 111d § 3 otrzymuje brzmienie:

„§ 3. Pełnomocnictwo do udziału w licytacji stwierdzone jest dokumentem z podpisem urzędowo lub notarialnie poświadczonym. Podpisy na pełnomocnictwach udzielonych przez państwowe jednostki organizacyjne lub jednostki samorządu terytorialnego oraz na pełnomocnictwach udzielonych adwokatom, radcom prawnym lub doradcom podatkowym nie wymagają poświadczenia.”.

Art. 3. [Kodeks postępowania karnego] W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.⁵⁾) w art. 180 § 2 otrzymuje brzmienie:

„§ 2. Osoby obowiązane do zachowania tajemnicy notarialnej, adwokackiej, radcy prawnego, doradcy podatkowego, lekarskiej lub dziennikarskiej mogą być przesłuchiwane co do faktów objętych tą tajemnicą tylko wtedy, gdy jest to niezbędne dla dobra wymiaru sprawiedliwości, a okoliczność nie może być ustalona na podstawie innego dowodu. W postępowaniu przygotowawczym w przedmiocie przesłuchania lub zezwolenia na przesłuchanie decyduje sąd, na posiedzeniu bez udziału stron, w terminie nie dłuższym niż 7 dni od daty doręczenia wniosku prokuratora. Na postanowienie sądu przysługuje zażalenie.”.

Art. 4. [Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi] W ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270,z późn. zm.⁶⁾) w art. 175 w § 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) doradcę podatkowego – w sprawach obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;”.

Art. 5. [Rejestr osób prawnych uprawnionych do wykonywania doradztwa podatkowego] 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych trzydziestego dnia od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy przekaże Krajowej Radzie Doradców Podatkowych rejestr osób prawnych uprawnionych do wykonywania doradztwa podatkowego wraz z dokumentacją dotyczącą podmiotów wpisanych do rejestru.

2. Do czasu przekazania Krajowej Radzie Doradców Podatkowych rejestru osób prawnych uprawnionych do wykonywania doradztwa podatkowego wraz z dokumentacją dotyczącą podmiotów wpisanych do rejestru zadania Krajowej Rady Doradców Podatkowych określone w art. 14 ust. 1, 5 i 6 oraz art. 16 i 18 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, wykonuje minister właściwy do spraw finansów publicznych. Minister właściwy do spraw finansów publicznych pobiera opłatę za dokonanie wpisu do rejestru od podmiotów, wobec których wydał decyzję administracyjną o wpisie do rejestru, w terminie i w wysokości określonej w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 19 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. Opłata ta stanowi dochód budżetu państwa.

3. Wraz z rejestrem osób prawnych uprawnionych do wykonywania doradztwa podatkowego, minister właściwy do spraw finansów publicznych przekaże Krajowej Radzie Doradców Podatkowych wnioski w sprawie wpisu bądź skreślenia z rejestru osób prawnych uprawnionych do wykonywania doradztwa podatkowego, nierozpatrzone do dnia przekazania rejestru, oraz zawiadomienia o zmianie danych w rejestrze osób prawnych uprawnionych do wykonywania doradztwa podatkowego, zgłoszone do dnia przekazania rejestru, co do których nie ogłoszono komunikatu w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów przed dniem przekazania rejestru.

Art. 6. [Numer wpisu w rejestrze] 1. Podmiotom wpisanym do rejestru osób prawnych uprawnionych do wykonywania doradztwa podatkowego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych Krajowa Rada Doradców Podatkowych nadaje numer wpisu w rejestrze począwszy od numeru 1, w kolejności odpowiadającej kolejności dokonanych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych wpisów do rejestru.

2. Krajowa Rada Doradców Podatkowych, na wniosek podmiotu wpisanego do rejestru, wydaje zaświadczenie o nadanym temu podmiotowi numerze wpisu.

Art. 7. [Sprawy związane ze skreśleniem doradcy z listy doradców podatkowych] 1. Do doradców podatkowych, którzy zawiesili wykonywanie zawodu i nie zostali skreśleni z listy doradców podatkowych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy z przyczyny określonej w art. 10 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy niniejszej ustawy.

2. Osoba skreślona z listy doradców podatkowych z przyczyny określonej w art. 10 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy może w terminie trzech miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy złożyć do Krajowej Rady Doradców Podatkowych wniosek o ponowny wpis na listę doradców podatkowych. Do uzyskania wpisu jest konieczne spełnienie warunków, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2–5 ustawy wymienionej w art. 1.

3. Do osoby skreślonej z listy doradców podatkowych z przyczyny określonej w art. 10 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy przepis art. 10 ust. 4 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się odpowiednio.

4. W sprawach skreślenia z listy doradców podatkowych z przyczyny określonej w art. 10 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy niniejszej ustawy.

Art. 8. [Komisja Egzaminacyjna] 1. Kadencja Komisji Egzaminacyjnej powołanej na podstawie ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy kończy się w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy.

2. Komisja Egzaminacyjna może działać do czasu powołania Komisji Egzaminacyjnej na zasadach i w trybie określonych niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres trzech miesięcy od dnia zakończenia kadencji.

3. Do powołania i odwoływania członków Komisji Egzaminacyjnej w okresie, o którym mowa w ust. 2, stosuje się przepisy ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 9. [Stosowanie przepisów dotychczasowych] Do ustalenia wysokości opłaty za egzamin na doradcę podatkowego, którego termin został wyznaczony przed dniem wejścia w życie ustawy na dzień przypadający po dniu wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 10. [Przepis przejściowy] Do spraw wszczętych na podstawie art. 82 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy niniejszej ustawy.

Art. 11. [Dotychczasowe przepisy wykonawcze] 1. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 19 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 1 zachowują moc do dnia przekazania Krajowej Radzie Doradców Podatkowych rejestru osób prawnych uprawnionych do wykonywania doradztwa podatkowego.

2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 12, art. 21 ust. 5 i art. 26 oraz art. 41a ust. 2 ustawy wymienionej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 12, art. 21 ust. 5 i art. 26 oraz art. 41a ust. 2 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż sześć miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 12. [Przejęcie kompetencji Krajowego Zjazdu Doradców Podatkowych] Kompetencje Krajowego Zjazdu Doradców Podatkowych w zakresie wynikającym ze zmian w art. 51 ust. 1 pkt 8 ustawy wymienionej w art. 1 obowiązana jest wykonywać Krajowa Rada Doradców Podatkowych w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 13. [Wejście w życie] Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.