§ 1. W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 30 maja 2000 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 63, poz. 735) wprowadza się następujące zmiany:

1) w § 89 w ust. 3 w pkt 2 lit. d otrzymuje brzmienie:

„d) prowadnicą bariery, przewidzianej zgodnie z § 274, na drodze klasy GP i drogach niższych klas,”;

2) w § 90 w ust. 3 w pkt 1 lit. a otrzymuje brzmienie:

„a) o wielkości 0,1 m - gdy zapewniony jest dostęp od spodu do elementów konstrukcji w celu dokonania przeglądów i napraw,”;

3) w § 259 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) wykonane w szczególności jako bariery:

a) metalowe U14-a,

b) betonowe U14-b,

c) z innych materiałów U14-c,”;

4) § 260 otrzymuje brzmienie:

„§ 260. Bariery, o których mowa w § 259 ust. 2, powinny spełniać kryteria powstrzymywania pojazdu określone w normie przenoszącej normę EN 1317.”;

5) uchyla się § 261;

6) w § 262 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1. Odległość lica prowadnicy lub podstawy bariery powinna wynosić nie mniej niż:

1) 0,50 m - licząc od krawędzi pasa awaryjnego lub utwardzonego pobocza,

2) 1,00 m - licząc od krawędzi pasa ruchu drogi klasy Z i dróg wyższych klas,

3) 0,75 m - licząc od krawędzi pasa ruchu drogi klasy L lub D.

2. Bariery przewidziane tylko na drogowym obiekcie inżynierskim powinny mieć długość nie mniejszą niż długość, jaka była zastosowana do badania zderzeniowego na zgodność z normą przenoszącą normę EN 1317, oraz:

1) dla barier skrajnych:

a) w ciągu dróg klas A i S - nie mniejszą niż 60 m,

b) w ciągu dróg klas GP i G - nie mniejszą niż 40 m, z zastrzeżeniem lit. c,

c) w ciągu dróg pozostałych klas przy prędkości pojazdów:

- mniejszej niż 70 km/h - nie mniejszą niż 28 m,

- od 70 do 100 km/h - nie mniejszą niż 48 m,

- większej niż 100 km/h - nie mniejszą niż 60 m,

nawet jeśli długości obiektów, łącznie z długością przyczółków, są mniejsze od podanych powyżej,

2) dla barier w pasie dzielącym - nie mniejszą niż 60 m, a w wyjątkowych przypadkach nie mniejszą niż długość barier skrajnych określoną w pkt 1.”;

7) w § 263:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Bariery na obiekcie powinny być połączone z barierami przed i za obiektem za pomocą odcinków przejściowych, niwelujących różnicę parametrów powstrzymywania określoną w normie przenoszącej normę EN 1317, na długości nie mniejszej niż 12 m.”,

b) uchyla się ust. 2 i 3;

8) uchyla się § 264;

9) w § 265:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Na skraju obiektu powinny być zastosowane bariery uniemożliwiające zjechanie poza jego krawędź koła pojazdu przewidzianego do badań zgodnie z normą przenoszącą normę EN 1317 dla poziomu powstrzymywania zastosowanego na obiekcie.”,

uchyla się ust. 2;

10) § 266 otrzymuje brzmienie:

„§ 266. 1. Bariery ochronne nie mogą być bezpośrednio zakotwione w konstrukcji obiektu.

2. Dopuszcza się bariery betonowe połączone trwale z konstrukcją obiektu wykonane według indywidualnej dokumentacji technicznej opracowanej zgodnie z odrębnymi przepisami.”;

11) w § 267:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Bariery powinny być zastosowane między jezdnią a chodnikiem w przypadku, gdy stanowią liniowe przedłużenie barier na dojazdach i gdy zachodzi potrzeba wykonania chodnika dla pieszych lub obsługi między barierą a krawędzią obiektu.”,

b) uchyla się ust. 2 i 3;

12) w § 268:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Bariery dzielące, o których mowa w § 259 ust. 2, mogą być zastosowane, gdy:

1) stanowią przedłużenie barier na drodze dojazdowej do obiektu,

2) obiekty w pasie dzielącym rozdzielone są otwartą szczeliną o szerokości nie większej niż 0,1 m.”,

b) uchyla się ust. 2-4;

13) uchyla się § 269-271;

14) w § 272:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Na obiektach inżynierskich należy przewidzieć takie rozwiązania projektowe, które w zależności od rodzaju ruchu powinny zabezpieczać:

1) użytkowników motocykli i innych pojazdów jednośladowych - przed uderzeniem, w szczególności na drogach o znaczącym ruchu motocykli lub innych pojazdów jednośladowych, odbywającym się z dużą prędkością, i na wyjazdowych łącznicach o małych promieniach łuków dróg klas A i S,

2) pieszych przed upadkiem z wysokości - w przypadku zastosowania barier przy krawędziach obiektu,

3) pieszych przed porażeniem prądem - w przypadku zastosowania barier przy krawędziach obiektu usytuowanego nad linią tramwajową lub kolejową z trakcją elektryczną.”,

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, powinno być wykonane z zachowaniem wymagań określonych odpowiednio w § 252, § 253 ust. 1 pkt 2 oraz § 255 ust. 3, 4 i 8 pkt 2.”,

c) uchyla się ust. 4;

15) § 274 otrzymuje brzmienie:

„§ 274. Dopuszcza się w odbudowywanym, rozbudowywanym lub przebudowywanym obiekcie mostowym, w przypadku gdy brak jest miejsca do ustawienia słupków, przymocowanie prowadnicy bariery bezpośrednio do elementów konstrukcji, a w szczególności do dźwigarów kratownicowych, z zastosowaniem elementów dystansowych (przekładek).”.

§ 2. Przepisów niniejszego rozporządzenia nie stosuje się do urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego (drogowe bariery ochronne) umieszczonych na drogowych obiektach inżynierskich przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

§ 3. 1. Do realizacji inwestycji drogowych obiektów inżynierskich, dla których przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zostało rozstrzygnięte postępowanie o udzielenie zamówienia na projekt, wykonawstwo lub projekt i wykonawstwo, stosuje się przepisy dotychczasowe, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. W sprawach, o których mowa w ust. 1, za zgodą inwestora stosuje się przepisy niniejszego rozporządzenia.

§ 4. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.