Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 2011-03-16
Wersja aktualna od 2011-03-16
obowiązujący
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI1)
z dnia 31 lipca 2009 r.
w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego
(ostatnia zmiana: Dz.U. z 2011 r., Nr 50, poz. 262)
Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1229, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje:
Rozdział 1
Przepisy ogólne
§ 1.Rozporządzenie określa:
1) szczegółową organizację, sposób funkcjonowania oraz realizacji zadań centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego;
2) ramowe procedury obsługi zgłoszeń przychodzących na numery alarmowe;
3) kwalifikacje wymagane dla operatorów numerów alarmowych;
4) sposób i organizację przeprowadzania szkolenia operatorów numerów alarmowych;
5) zakres, formę, sposób tworzenia i przekazywania informacji niezbędnych do funkcjonowania systemu powiadamiania ratunkowego;
6) kryteria do określenia liczby, lokalizacji i terenu działania centrum powiadamiania ratunkowego oraz liczby stanowisk dyspozytorów medycznych i stanowisk operatorów numerów alarmowych.
§ 2.Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1) podmiotach ratowniczych – należy przez to rozumieć dysponenta jednostki Państwowego Ratownictwa Medycznego, podmioty krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, podmioty i jednostki współpracujące z tymi systemami oraz społeczne organizacje ratownicze, w tym współpracujące z systemem powiadamiania ratunkowego, które są przygotowane do niezwłocznego reagowania i realizowania zadań w czasie wystąpienia nagłego zagrożenia dla życia i zdrowia albo mienia lub środowiska;
2) służbach – należy przez to rozumieć służby ustawowo powołane do realizacji przedsięwzięć mających na celu ochronę życia, zdrowia oraz bezpieczeństwa obywateli, a także mienia i środowiska, inne niż podmioty ratownicze;
3) [1] zgłoszeniu alarmowym – należy przez to rozumieć informację o wystąpieniu lub podejrzeniu wystąpienia nagłego zagrożenia dla życia i zdrowia, środowiska lub mienia, przekazane na numer alarmowy 112 lub inny numer alarmowy obsługiwany w centrum powiadamiania ratunkowego lub wojewódzkim centrum powiadamiania ratunkowego albo z wykorzystaniem innych środków komunikacji umożliwiających przekazanie tej informacji do centrum powiadamiania ratunkowego lub wojewódzkiego centrum powiadamiania ratunkowego;
4) dyspozytorze Państwowej Straży Pożarnej – należy przez to rozumieć strażaka Państwowej Straży Pożarnej, który zajmuje stanowisko, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 marca 2009 r. w sprawie stanowisk służbowych w jednostkach organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 54, poz. 448), przewidziane do obsługi zgłoszeń alarmowych;
5) dyspozytorze centrum – należy przez to rozumieć dyspozytora Państwowej Straży Pożarnej lub dyspozytora medycznego, o którym mowa w art. 26 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 191, poz. 1410, z późn. zm.3)), lub stanowiska wykonujące funkcje dyspozytora innych podmiotów ratowniczych;
6) sytuacji awaryjnej – należy przez to rozumieć zakłócenie realizacji zadań centrum powiadamiania ratunkowego lub wojewódzkiego centrum powiadamiania ratunkowego uniemożliwiające całkowicie lub częściowo przyjęcie i obsługę zgłoszenia alarmowego;
7) rejonie operacyjnym zespołu ratownictwa medycznego – należy przez to rozumieć obszar, w ramach którego zespół ratownictwa medycznego danego dysponenta będzie dysponowany do miejsca zdarzenia w pierwszej kolejności;
8) obszarze chronionym podmiotu ratowniczego – należy przez to rozumieć obszar, w ramach którego zasoby ratownicze podmiotu ratowniczego będą dysponowane do miejsca zdarzenia w pierwszej kolejności.
Rozdział 2
Szczegółowa organizacja, sposób funkcjonowania oraz realizacji zadań centrów powiadamiania ratunkowego
§ 3.1. W przypadku, o którym mowa w art. 14c ust. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej, zwanej dalej „ustawą", centrum organizuje komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej właściwy ze względu na lokalizację centrum.
2. W skład centrum wchodzą:
1) stanowiska dyspozytorów medycznych;
2) stanowiska dyspozytorów Państwowej Straży Pożarnej.
3. W skład centrum mogą wchodzić:
1) stanowiska operatorów numerów alarmowych;
2) stanowiska innych podmiotów oraz jednostek samorządu terytorialnego, które na podstawie porozumienia, o którym mowa w art. 14c ust. 4 ustawy, realizują zadania systemu powiadamia ratunkowego.
4. [2] Na potrzeby centrum zapewnia się w szczególności:
1) pomieszczenia spełniające wymagania w zakresie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy:
a) do obsługi zgłoszeń, w skład których wchodzą stanowiska przyjmowania i obsługi zgłoszeń alarmowych,
b) zaplecza technicznego wyposażone w szczególności w urządzenia zasilania awaryjnego dla urządzeń teleinformatycznych i innych urządzeń elektrycznych,
c) socjalne,
d) higieniczno-sanitarne;
2) urządzenia techniczne i środki łączności oraz systemy teleinformatyczne zapewniające realizację zadań systemu powiadamiania ratunkowego w sposób efektywny, z zachowaniem ciągłości jego działania i wymiany informacji oraz możliwości pracy, szczególnie w przypadku braku zasilania zewnętrznego lub uszkodzenia systemów teleinformatycznych.
4a. [3] Pomieszczenia, o których mowa w ust. 4 pkt 1 lit. a i b, obejmuje się kontrolą dostępu.
5. [4] Informację o utworzeniu centrum przekazuje ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych wojewoda właściwy ze względu na lokalizację centrum, po uzyskaniu stosownej informacji od komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej albo starosty lub prezydenta miasta na prawach powiatu w przypadku centrów, o których mowa w art. 14c ust. 3 ustawy.
5a. [5] W celu zapewnienia koordynacji realizacji zadań w centrum wojewoda wyznacza kierownika centrum spośród osób posiadających doświadczenie zawodowe w zakresie powiadamiania ratunkowego, ratownictwa medycznego lub zarządzania kryzysowego.
6. Kierownik centrum organizuje pracę centrum, w szczególności opracowuje: [6]
1) plan postępowania na wypadek wystąpienia sytuacji awaryjnych;
2) zasady prowadzenia i archiwizacji dokumentacji;
3) zasady i zakres przekazywania informacji niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania;
4) szczegółową procedurę przyjmowania zgłoszeń alarmowych, w tym obcojęzycznych;
5) zasady organizacji pracy dyspozytorów medycznych i operatorów numerów alarmowych oraz pełnienia służby dyspozytorów Państwowej Straży Pożarnej;
6) plan zwiększania obsad osobowych centrum w sytuacjach nadzwyczajnych;
7) regulamin wewnętrzny centrum;
8) wykaz podmiotów ratowniczych i służb funkcjonujących na terenie działania centrum;
9) opis struktury systemu powiadamiania ratunkowego na terenie działania centrum wraz ze schematem przepływu informacji.
7. [7] (uchylony).
8. Zasady prowadzenia i archiwizacji dokumentacji są określone w przepisach odrębnych.
§ 4.1. Centrum w celu wykonania zadania systemu powiadamiania ratunkowego, o którym mowa w art. 14a ust. 1 pkt 1 ustawy, pozyskuje informacje od:
1) dysponentów jednostek, zakładów opieki zdrowotnej i jednostek współpracujących z systemem Państwowego Ratownictwa Medycznego, o których mowa w art. 15 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, w szczególności w zakresie:
a) [8] liczby i rozmieszczenia dostępnych podstawowych i specjalistycznych zespołów ratownictwa medycznego oraz lotniczych zespołów ratownictwa medycznego,
b) liczby i wyposażenia oraz rodzaju i rozmieszczenia dostępnych zastępów i grup ratowniczych zdolnych do udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy,
c) czasowego lub całkowitego braku możliwości udzielania świadczeń opieki zdrowotnej przez komórki organizacyjne szpitala, wraz z informacją o przyczynie i przewidywanym okresie trwania tych ograniczeń,
d) gotowości szpitalnych oddziałów ratunkowych i innych jednostek organizacyjnych szpitali do przyjęcia osób znajdujących się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego;
2) podmiotów krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego i podmiotów współpracujących z tym systemem, w szczególności w zakresie określonym w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 29 grudnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad organizacji krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego (Dz. U. Nr 111, poz. 1311);
3) innych podmiotów ratowniczych, które współpracują z systemem powiadamiania ratunkowego, w zakresie niezbędnym do realizacji zadań ratowniczych.
2. Dyspozytorzy Państwowej Straży Pożarnej spoza centrum, ale funkcjonujący na terenie działania centrum, przekazują na jego żądanie informacje dotyczące gotowości i zadysponowania sił ratowniczych.
3. Dyspozytorzy centrum na podstawie bieżącej aktualizacji informacji, o których mowa w ust. 1, prowadzą analizę informacji o dostępności zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych, szczególnie podczas:
1) prowadzenia działań ratowniczych lub akcji prowadzenia medycznych czynności ratunkowych;
2) prowadzenia ćwiczeń ratowniczych lub inspekcji gotowości operacyjnej podmiotów krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego;
3) przygotowań do wprowadzenia podwyższonej gotowości operacyjnej podmiotów krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego lub stanu podwyższonej gotowości zakładów opieki zdrowotnej.
4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, w tym w przypadku wystąpienia sytuacji awaryjnej, bieżąca analiza zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych może być wykonana przez inne centrum wskazane w planie, o którym mowa w § 3 ust. 6 pkt 1.
§ 5.1. Centrum przekazuje na bieżąco do wojewódzkiego centrum powiadamiania ratunkowego, zwanego dalej „wojewódzkim centrum", informacje, o których mowa w § 4 ust. 1, oraz informację o zadysponowaniu sił ratowniczych oraz zespołów ratownictwa medycznego.
2. Centrum, co najmniej raz na dobę, przekazuje do wojewódzkiego centrum zestawienie statystyczne dotyczące:
1) liczby zgłoszeń, w tym przekazanych do służb i podmiotów ratowniczych spoza centrum;
2) liczby interwencji, w tym działań ratowniczych i akcji prowadzenia medycznych czynności ratunkowych.
3. Dyspozytor Państwowej Straży Pożarnej spoza centrum przekazuje na bieżąco do wojewódzkiego centrum informacje w zakresie, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 2.
§ 6.Centrum w celu wykonania zadania systemu powiadamiania ratunkowego, o którym mowa w art. 14a ust. 1 pkt 2 ustawy:
1) przyjmuje zgłoszenia alarmowe, w szczególności:
a) kierowane na numery alarmowe 112, 998 i 999,
b) kierowane na numery alarmowe innych podmiotów oraz jednostek samorządu terytorialnego, które na podstawie porozumienia, o którym mowa w art. 14c ust. 4 ustawy, realizują zadania systemu powiadamia ratunkowego w danym centrum,
c) z systemów monitoringu,
d) przy wykorzystaniu innych dostępnych w centrum środków komunikacji,
e) od Policji,
f) od dyspozytorów Państwowej Straży Pożarnej spoza centrum,
g) z innych centrów lub wojewódzkich centrów,
h) od podmiotów ratowniczych i służb zlokalizowanych poza centrum;
2) zapewnia obsługę numerów alarmowych, w tym numeru alarmowego 112;
3) zapewnia obsługę zgłoszeń obcojęzycznych, w tym kierowanych na numer alarmowy 112;
4) zapewnia wymianę informacji w czasie rzeczywistym pomiędzy operatorami numerów alarmowych i dyspozytorami centrum oraz wymianę informacji pomiędzy centrum a dyspozytorami spoza centrum.
§ 7.Centrum w celu wykonania zadania systemu powiadamiania ratunkowego, o którym mowa w art. 14a ust. 1 pkt 3 ustawy, kwalifikuje zgłoszenie w zależności od miejsca zdarzenia i rodzaju zagrożenia w celu jego zarejestrowania i zakończenia lub odwołania zgłoszenia albo zarejestrowania i zadysponowania zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych lub zarejestrowania i przekazania zgłoszenia odpowiednio do:
1) poszczególnych podmiotów ratowniczych działających na terenie danego centrum;
2) jednostki Policji;
3) dyspozytora Państwowej Straży Pożarnej spoza centrum;
4) innego centrum;
5) podmiotu ratowniczego lub służby spoza centrum.
§ 8.1. Centrum w celu wykonania zadania systemu powiadamiania ratunkowego, o którym mowa w art. 14a ust. 1 pkt 4 lit. a i b ustawy, w szczególności:
1) kieruje zasoby ratownicze podmiotów ratowniczych na miejsce zdarzenia, biorąc pod uwagę gotowość zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych, rodzaj zagrożenia i najkrótszy czas dotarcia na miejsce zdarzenia;
2) przekazuje do podmiotów ratowniczych informacje co najmniej o miejscu zdarzenia, rodzaju zagrożenia i liczbie poszkodowanych, przy użyciu dostępnych w centrum środków technicznych;
3) przekazuje kierującemu akcją prowadzenia medycznych czynności ratunkowych lub kierującemu działaniem ratowniczym informacje o aktualnych zasobach ratowniczych podmiotów ratowniczych;
4) wspomaga działania ratownicze poprzez dysponowanie kolejnych zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych, na podstawie informacji pozyskanych od kierującego działaniem ratowniczym lub kierującego akcją prowadzenia medycznych czynności ratunkowych;
5) umożliwia wykorzystywanie baz danych i planów ratowniczych na potrzeby prowadzenia działań ratowniczych oraz akcji prowadzenia medycznych czynności ratunkowych i ich analizy;
6) dokumentuje prowadzone działania ratownicze i akcje prowadzenia medycznych czynności ratunkowych oraz archiwizuje dokumentację dotyczącą tych działań i akcji;
7) analizuje przebieg działań i ćwiczeń ratowniczych.
2. Dysponowanie sił ratowniczych i zespołów ratownictwa medycznego, a także koordynowanie oraz monitorowanie działań ratowniczych i medycznych czynności ratunkowych realizują w centrum:
1) dyspozytorzy medyczni – w odniesieniu do zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych Państwowego Ratownictwa Medycznego z terenu działania centrum;
2) dyspozytorzy Państwowej Straży Pożarnej w centrum – w odniesieniu do zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego i jednostek z nim współpracujących, zgodnie z ustawą z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2009 r. Nr 12, poz. 68 i Nr 18, poz. 97);
3) [9] dyspozytorzy innych podmiotów oraz jednostek samorządu terytorialnego, którzy na podstawie porozumienia, o którym mowa w art. 14c ust. 4 ustawy, realizują zadania systemu powiadamiania ratunkowego wobec swoich zasobów i prowadzonych przez nie działań.
§ 9.1. Centrum w celu wykonania zadania systemu powiadamiania ratunkowego, o którym mowa w art. 14a ust. 1 pkt 4 lit. c ustawy, w szczególności:
1) przekazuje informacje o liczbie osób będących w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego i rodzaju zagrożeń zdrowotnych osób kierowanych do danego szpitala i jednostek organizacyjnych szpitali wyspecjalizowanych w zakresie udzielania świadczeń opieki zdrowotnej niezbędnych dla ratownictwa medycznego;
2) wskazuje, w razie konieczności, prawdopodobne potrzeby lub konieczność uruchomienia zasobów ratowniczych danego szpitala;
3) zbiera i przekazuje informacje mające istotny wpływ na zapewnienie ciągłości procesu ratowania życia i zdrowia osób będących w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego;
4) informuje o uznaniu zdarzenia za mnogie lub masowe.
2. Czynności, o których mowa w ust. 1, realizują dyspozytorzy medyczni.
§ 10.1. Centrum w celu wykonania zadania systemu powiadamiania ratunkowego, o którym mowa w art. 14a ust. 1 pkt 4 lit. d ustawy, w szczególności:
1) ocenia skalę zagrożenia, wielkość dostępnych zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych i aktualne możliwości zakładów opieki zdrowotnej;
2) [10] przekazuje wojewodzie, wojewódzkiemu centrum, właściwym terytorialnie komendantom powiatowym (miejskim) Państwowej Straży Pożarnej, jednostkom systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne i powiatowym centrom zarządzania kryzysowego informacje mogące stanowić podstawę do wprowadzenia podwyższonej gotowości operacyjnej jednostek ratowniczo-gaśniczych lub stanu podwyższonej gotowości zakładów opieki zdrowotnej.
2. [11] Procedury reagowania kryzysowego dotyczące medycznych czynności ratunkowych, zasobów ratowniczych jednostek systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne lub zakładów opieki zdrowotnej inicjuje dyspozytor medyczny, natomiast pozostałe procedury – odpowiednio dyspozytorzy Państwowej Straży Pożarnej lub dyspozytorzy innych podmiotów oraz jednostek samorządu terytorialnego wykonujących zadania, o których mowa w art. 14c ust. 4 ustawy.
§ 11.1. Podczas organizowania i koordynowania działań ratowniczych lub akcji prowadzenia medycznych czynności ratunkowych dyspozytorzy centrum informują się wzajemnie w szczególności o:
1) aktualnej dostępności zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych;
2) podejmowanych działaniach ratowniczych przez zadysponowane zasoby ratownicze podmiotów ratowniczych;
3) ocenie bieżącej sytuacji ratowniczej i prognozowaniu jej rozwoju w zakresie wielkości i rodzaju zagrożenia oraz o zapotrzebowaniu zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych;
4) wykorzystaniu innych informacji ujętych w planach ratowniczych;
5) sposobie współdziałania podmiotów ratowniczych i służb w procesie planowania i organizowania działań ratowniczych lub medycznych czynności ratunkowych;
6) wykorzystaniu systemów łączności.
2. Centrum współdziała z innymi centrami oraz wojewódzkim centrum, utrzymując łączność i wymieniając informacje, w zakresie niezbędnym do skutecznego prowadzenia działań ratowniczych, za pośrednictwem dostępnych środków teleinformatycznych.
§ 12.Przyjmowanie zgłoszeń alarmowych w centrum przez operatorów numerów alarmowych oraz dyspozytorów centrum odbywa się za pośrednictwem systemu teleinformatycznego zapewniającego co najmniej:
1) automatyzację przyjmowania zgłoszeń formularzem obsługi;
2) dostęp operatorów numerów alarmowych i dyspozytorów centrum do uprzednio zarejestrowanych zgłoszeń i zdarzeń;
3) przekazywanie wypełnionego formularza obsługi zgłoszenia wraz z nagraniem zgłoszenia alarmowego do odpowiednich dyspozytorów centrum lub do znajdujących się poza centrum dyspozytorów służb lub podmiotów ratowniczych, które współpracują z systemem powiadamiania ratunkowego;
4) rejestrację czasu oczekiwania na nawiązanie połączenia, czasu przyjęcia zgłoszenia i czasu obsługi zgłoszenia oraz rejestrację połączeń oczekujących;
5) rejestrację treści zgłoszeń alarmowych oraz korespondencji prowadzonej w centrum;
6) prezentację numeru telefonu, z którego realizowane jest połączenie na numer alarmowy, przez cały czas połączenia;
7) automatyczną identyfikację kraju, w którym zarejestrowano urządzenie abonenckie osoby realizującej połączenie na numer alarmowy;
8) pozyskanie danych o lokalizacji zakończenia sieci, z którego nastąpiło połączenie na numer alarmowy;
9) oznaczanie fałszywych zgłoszeń oraz automatyczną sygnalizację nadejścia połączenia z numeru odnotowanego w bazie danych jako numeru wywołującego (generującego) tego rodzaju połączenia;
10) monitorowanie i weryfikację zgłoszeń alarmowych w celu eliminacji ponownej obsługi tego samego zdarzenia;
11) mechanizm potwierdzania przyjęcia informacji przekazywanych w ramach centrum, a także do innego centrum, wojewódzkiego centrum, innych podmiotów ratowniczych i służb;
12) wizualizację i nadzór systemu nad długością kolejki zgłoszeń oczekujących na przyjęcie i realizację;
13) prezentację historii zgłoszeń z danego numeru;
14) prezentację zalogowanych dyspozytorów centrum;
15) automatyczne odświeżanie danych na wszystkich stanowiskach centrum;
16) prezentację aktualnego stanu obsługiwanych zgłoszeń;
17) automatyczne wprowadzanie danych;
18) automatyczne uzupełnianie danych;
19) wsparcie obsługi zgłoszeń modelem mapowym.
Rozdział 3
Szczegółowa organizacja, sposób funkcjonowania oraz realizacji zadań wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego
§ 13.1. [12] Informację o utworzeniu wojewódzkiego centrum przekazuje ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych wojewoda właściwy ze względu na lokalizację wojewódzkiego centrum, po uzyskaniu stosownej informacji od komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej.
2. W skład wojewódzkiego centrum wchodzą:
1) stanowiska dyspozytorów Państwowej Straży Pożarnej;
2) stanowisko lekarza koordynatora ratownictwa medycznego.
3. W skład wojewódzkiego centrum mogą wchodzić stanowiska operatorów numerów alarmowych.
4. [13] Na potrzeby wojewódzkiego centrum zapewnia się w szczególności:
1) pomieszczenia spełniające wymagania w zakresie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy:
a) dla stanowisk dyspozytorów Państwowej Straży Pożarnej,
b) dla stanowiska lekarza koordynatora ratownictwa medycznego,
c) dla stanowisk operatorów numerów alarmowych,
d) zaplecza technicznego wyposażone w szczególności w urządzenia zasilania awaryjnego dla urządzeń teleinformatycznych i innych urządzeń elektrycznych,
e) socjalne,
f) higieniczno-sanitarne;
2) urządzenia techniczne i środki łączności oraz systemy teleinformatyczne zapewniające realizację zadań systemu powiadamiania ratunkowego w sposób efektywny, z zachowaniem ciągłości jego działania i wymiany informacji oraz możliwości pracy, szczególnie w przypadku braku zasilania zewnętrznego lub uszkodzenia systemów teleinformatycznych.
4a. [14] Pomieszczenia, o których mowa w ust. 4 pkt 1 lit. a–d, obejmuje się kontrolą dostępu.
4b. [15] W celu zapewnienia koordynacji realizacji zadań w wojewódzkim centrum wojewoda wyznacza kierownika wojewódzkiego centrum spośród osób posiadających doświadczenie zawodowe w zakresie powiadamiania ratunkowego, ratownictwa medycznego lub zarządzania kryzysowego.
5. Kierownik wojewódzkiego centrum organizuje pracę wojewódzkiego centrum, w szczególności opracowuje: [16]
1) wykaz podmiotów ratowniczych i służb funkcjonujących na terenie działania wojewódzkiego centrum wraz z ich obszarami chronionymi bądź rejonami operacyjnymi;
2) opis struktury systemu powiadamiania ratunkowego na terenie działania wojewódzkiego centrum wraz ze schematem przepływu informacji;
3) plan postępowania na wypadek wystąpienia sytuacji awaryjnych;
4) zasady prowadzenia i archiwizacji dokumentacji;
5) zasady i zakres przekazywania informacji niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania;
6) szczegółową procedurę przyjmowania zgłoszeń alarmowych, w tym obcojęzycznych;
7) zasady organizacji pracy lekarza koordynatora ratownictwa medycznego i operatorów numerów alarmowych oraz pełnienia służby dyspozytorów Państwowej Straży Pożarnej;
8) plan zwiększania obsad osobowych centrum w sytuacjach nadzwyczajnych;
9) regulamin wewnętrzny wojewódzkiego centrum.
6. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej po uzgodnieniu z wojewodą przekazuje do każdego centrum zlokalizowanego na terenie województwa aktualną pisemną informację dotyczącą:
1) terenu działania danego centrum oraz obszarów chronionych bądź rejonów operacyjnych podmiotów ratowniczych zlokalizowanych na terenie centrum;
2) liczby dyspozytorów medycznych oraz stanowisk dla nich przeznaczonych;
3) liczby operatorów numerów alarmowych oraz stanowisk dla nich przeznaczonych;
4) terenu działania, obszarów chronionych bądź rejonów operacyjnych podmiotów ratowniczych oraz liczby i lokalizacji pozostałych centrów.
§ 14.Wojewódzkie centrum w celu wykonania zadania systemu powiadamiania ratunkowego, o którym mowa w art. 14a ust. 1 pkt 1 ustawy, na podstawie informacji, o których mowa w § 5, prowadzi bieżącą aktualizację oraz analizę informacji dotyczących podmiotów ratowniczych na terenie województwa w szczególności podczas:
1) prowadzenia działań ratowniczych lub akcji prowadzenia medycznych czynności ratunkowych;
2) prowadzenia ćwiczeń ratowniczych lub inspekcji gotowości operacyjnej podmiotów krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego;
3) przygotowań do wprowadzenia podwyższonej gotowości operacyjnej podmiotów krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego lub stanu podwyższonej gotowości zakładów opieki zdrowotnej.
§ 15.1. Wojewódzkie centrum w celu wykonania zadania systemu powiadamiania ratunkowego, o którym mowa w art. 14a ust. 1 pkt 2 ustawy:
1) obsługuje zgłoszenia alarmowe z terenu województwa, w szczególności:
a) przekierowane z centrów zgłoszeń alarmowych, kierowane na numer alarmowy 112,
b) przekazane przez inne środki komunikacji dostępne w wojewódzkim centrum,
c) od służb i podmiotów ratowniczych na poziomie wojewódzkim;
2) zapewnia obsługę zgłoszeń obcojęzycznych kierowanych na numery alarmowe, w tym na numer alarmowy 112, jeśli obsługa przyjęcia zgłoszenia nie jest możliwa przez centrum;
3) [17] zapewnia wymianę informacji w czasie rzeczywistym pomiędzy lekarzem koordynatorem ratownictwa medycznego, dyspozytorami Państwowej Straży Pożarnej i operatorami w wojewódzkim centrum oraz wymianę informacji pomiędzy wojewódzkim centrum a centrami oraz dyspozytorami innych podmiotów oraz jednostek samorządu terytorialnego, które na podstawie porozumienia, o którym mowa w art. 14c ust. 4 ustawy, realizują zadania systemu powiadamiania ratunkowego.
2. [18] (uchylony).
§ 16.Wojewódzkie centrum w celu wykonania zadania systemu powiadamiania ratunkowego, o którym mowa w art. 14a ust. 1 pkt 3 ustawy, kwalifikuje zgłoszenie w zależności od miejsca zdarzenia i rodzaju zagrożenia w celu jego zarejestrowania i zakończenia zgłoszenia albo zarejestrowania i przekazania zgłoszenia odpowiednio do właściwego centrum lub do:
1) dyspozytora Państwowej Straży Pożarnej spoza centrum;
2) jednostek Policji;
3) innych podmiotów ratowniczych lub służb.
§ 17.1. Wojewódzkie centrum w celu wykonania zadania systemu powiadamiania ratunkowego, o którym mowa w art. 14a ust. 1 pkt 4 lit. a i b ustawy:
1) umożliwia dostęp do aktualnych informacji o zasobach ratowniczych podmiotów ratowniczych kierującemu działaniem ratowniczym lub kierującemu akcją prowadzenia medycznych czynności ratunkowych;
2) umożliwia wspomaganie działań ratowniczych kierującego działaniem ratowniczym lub kierującego akcją prowadzenia medycznych czynności ratunkowych – w zakresie dysponowania kolejnych zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych na podstawie informacji pozyskanych od centrum;
3) umożliwia wykorzystywanie baz danych i planów ratowniczych na potrzeby prowadzenia działań ratowniczych oraz akcji prowadzenia medycznych czynności ratunkowych i ich analizy;
4) w sytuacjach tego wymagających powiadamia o zdarzeniu inne wojewódzkie centrum oraz podmioty ratownicze i służby z terenu województwa w celu wspomagania i zabezpieczenia działań ratowniczych lub akcji prowadzenia medycznych czynności ratunkowych;
5) dokumentuje oraz archiwizuje dokumentację dotyczącą prowadzonych działań ratowniczych i akcji prowadzenia medycznych czynności ratunkowych, na zasadach, o których mowa w § 13 ust. 5 pkt 4;
6) monitoruje przebieg działań i ćwiczeń ratowniczych oraz medycznych czynności ratunkowych.
2. W celu zadysponowania sił ratowniczych oraz zespołów ratownictwa medycznego, a także koordynowania oraz monitorowania działań ratowniczych i akcji prowadzenia medycznych czynności ratunkowych w wojewódzkim centrum:
1) lekarz koordynator ratownictwa medycznego przekazuje niezbędne informacje dyspozytorom medycznym właściwych terytorialnie centrów oraz analizuje informacje dotyczące zasobów ratowniczych systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne i udzielania medycznych czynności ratunkowych, a także współpracujących z tym systemem podmiotów spoza krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego;
2) dyspozytorzy Państwowej Straży Pożarnej w wojewódzkim centrum przekazują niezbędne informacje dyspozytorom Państwowej Straży Pożarnej w centrum i dyspozytorom Państwowej Straży Pożarnej spoza centrum oraz analizują informacje dotyczące zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego i prowadzonych działań ratowniczych, a także współpracujących z tym systemem podmiotów.
§ 18.1. Wojewódzkie centrum w celu wykonania zadania systemu powiadamiania ratunkowego, o którym mowa w art. 14a ust. 1 pkt 4 lit. c ustawy, przekazuje informacje niezbędne do planowania i udzielania świadczeń opieki zdrowotnej wobec osób będących w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.
2. Czynności, o których mowa w ust. 1, realizuje lekarz koordynator ratownictwa medycznego.
§ 19.1. Wojewódzkie centrum w celu wykonania zadania systemu powiadamiania ratunkowego, o którym mowa w art. 14a ust. 1 pkt 4 lit. d ustawy, w szczególności:
1) ocenia skalę zagrożenia, wielkość dostępnych zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych i aktualne możliwości zakładów opieki zdrowotnej;
2) [19] przekazuje komendantowi wojewódzkiemu Państwowej Straży Pożarnej informacje mogące stanowić podstawę do wprowadzenia podwyższonej gotowości operacyjnej jednostek ratowniczo-gaśniczych;
3) przekazuje wojewodzie informacje mogące stanowić podstawę do wprowadzenia stanu podwyższonej gotowości zakładów opieki zdrowotnej;
4) przekazuje wyznaczonym zasobom ratowniczym podmiotów ratowniczych i zakładom opieki zdrowotnej informacje o wprowadzeniu podwyższonej gotowości operacyjnej lub stanu podwyższonej gotowości zakładów opieki zdrowotnej;
5) analizuje informacje mające wpływ na częściowe lub całkowite wstrzymanie udzielania świadczeń opieki zdrowotnej przez poszczególne komórki organizacyjne szpitala w celu wdrożenia odpowiednich procedur lub skutecznego zarządzania pozostałymi zasobami ratowniczymi podmiotów ratowniczych;
6) [20] współdziała z wojewódzkim centrum zarządzania kryzysowego, przekazując na bieżąco niezbędne informacje.
2. Procedury reagowania kryzysowego dotyczące medycznych czynności ratunkowych, zasobów ratowniczych Państwowego Ratownictwa Medycznego lub zakładów opieki zdrowotnej inicjuje lekarz koordynator ratownictwa medycznego, natomiast pozostałe procedury – dyspozytorzy Państwowej Straży Pożarnej.
3. Inicjowanie procedur reagowania kryzysowego przez wojewódzkie centrum odbywa się równocześnie z powiadomieniem wojewody.
§ 20.Dyspozytorzy Państwowej Straży Pożarnej, lekarz koordynator ratownictwa medycznego i operatorzy numerów alarmowych w wojewódzkim centrum informują się wzajemnie w szczególności o:
1) aktualnej dostępności zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych;
2) podejmowanych działaniach ratowniczych przez zadysponowane zasoby ratownicze podmiotów ratowniczych;
3) ocenie bieżącej sytuacji ratowniczej i prognozowaniu jej rozwoju w zakresie wielkości i rodzaju zagrożenia oraz o zapotrzebowaniu na zasoby ratownicze podmiotów ratowniczych;
4) wykorzystaniu innych informacji ujętych w wojewódzkich planach ratowniczych;
5) sposobie współdziałania podmiotów ratowniczych i służb w procesie planowania i organizowania działań ratowniczych lub medycznych czynności ratunkowych;
6) wykorzystaniu systemów łączności.
§ 21.Wykonując zadania systemu powiadamiania ratunkowego, wojewódzkie centrum umożliwia dyspozytorom Państwowej Straży Pożarnej wojewódzkiego centrum, lekarzowi koordynatorowi ratownictwa medycznego i operatorom numerów alarmowych:
1) aktualny dostęp do informacji dotyczących zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych;
2) monitorowanie pracy centrów działających na terenie województwa;
3) korzystanie z wojewódzkiego planu ratowniczego;
4) korzystanie z systemów łączności;
5) wspomaganie działań w przypadku zdarzeń wykraczających poza możliwości danego centrum oraz zadysponowanych zasobów ratowniczych podmiotów ratowniczych;
6) przyjmowanie i ewidencjonowanie informacji związanych z realizacją zadań systemu powiadamiania ratunkowego oraz analizowania i oceny bieżącej sytuacji o zagrożeniach;
7) utrzymywanie stałej łączności ze służbami i podmiotami ratowniczymi współpracującymi z systemem powiadamiania ratunkowego;
8) organizowanie, według potrzeb, współdziałania podmiotów ratowniczych i służb spoza terenu danego województwa;
9) sporządzanie informacji i analiz z bieżącego funkcjonowania wojewódzkiego centrum;
10) współdziałanie z innymi wojewódzkimi centrami;
11) korzystanie z systemu teleinformatycznego do obsługi zgłoszeń alarmowych realizowanych na numery alarmowe, o którym mowa w § 12;
12) korzystanie z systemu teleinformatycznego wspomagającego pracę dyspozytorów Państwowej Straży Pożarnej w wojewódzkim centrum i lekarza koordynatora ratownictwa medycznego;
13) nadzorowanie systemu teleinformatycznego w centrach na terenie województwa i w wojewódzkim centrum.
§ 22.1. Wojewódzkie centrum współdziała z innymi wojewódzkimi centrami przez utrzymywanie łączności i wymianę informacji w zakresie niezbędnym do prowadzenia działań ratowniczych i akcji prowadzenia medycznych czynności ratunkowych, a ponadto przejmuje zadania w przypadku wystąpienia sytuacji awaryjnej lub zniszczenia infrastruktury danego centrum lub innego wojewódzkiego centrum, w zakresie, o którym mowa w § 3 ust. 6 pkt 1 oraz § 13 ust. 5 pkt 3.
2. Wojewódzkie centra informują się wzajemnie o podjętych działaniach, w zakresie niezbędnym do realizacji zadań ratowniczych.
3. Operatorzy numerów alarmowych wojewódzkiego centrum mogą współpracować z lekarzem koordynatorem ratownictwa medycznego w realizacji jego zadań, monitorować informacje o awariach i zakłóceniach w działaniu systemów teleinformatycznych w centrach na terenie województwa oraz przekazywać je niezwłocznie dyspozytorom Państwowej Straży Pożarnej i lekarzowi koordynatorowi ratownictwa medycznego.
Rozdział 4
Ramowe procedury obsługi zgłoszeń przychodzących na numery alarmowe
§ 23.1. Przyjmowanie zgłoszeń przychodzących na numery alarmowe odbywa się według następującej ramowej procedury:
1) odbiór zgłoszenia o zdarzeniu od osoby zgłaszającej;
2) poinformowanie osoby zgłaszającej o miejscu odbioru zgłoszenia, z podaniem nazwy centrum;
3) przeprowadzenie w sposób spokojny i zdecydowany wyczerpującej rozmowy z osobą zgłaszającą mającej na celu uzyskanie informacji o: [21]
a) rodzaju zdarzenia lub zagrożenia,
b) miejscu zdarzenia; w przypadku wątpliwości związanych z ustaleniem dokładnego miejsca zdarzenia należy poprosić osobę zgłaszającą o przekazanie dodatkowych informacji dotyczących miejsca zdarzenia, umożliwiających szybkie dotarcie właściwych podmiotów ratowniczych lub służb,
c) liczbie osób poszkodowanych lub będących w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego,
d) danych osoby zgłaszającej obejmujących imię, nazwisko oraz numer telefonu, jeśli je podała, na wypadek konieczności uzyskania dodatkowych informacji o zdarzeniu;
4) poinformowanie osoby zgłaszającej o przekazaniu zgłoszenia do odpowiedniego podmiotu ratowniczego lub służby zgodnie z kwalifikacją rodzaju zdarzenia lub zagrożenia;
5) potwierdzenie osobie zgłaszającej przyjęcia zgłoszenia;
6) przekazanie zgłoszenia dyspozytorowi właściwemu do zorganizowania działań;
7) przekazanie zgłoszenia do dyspozytora właściwego dla danego podmiotu ratowniczego – w przypadku zgłoszenia zdarzenia lub zagrożenia, do którego powinien zostać zadysponowany podmiot ratowniczy spoza terenu działania centrum;
8) odbiór potwierdzenia przyjęcia zgłoszenia przez właściwego dyspozytora;
9) podjęcie niezbędnych czynności zmierzających do spowodowania przyjęcia zgłoszenia, w przypadku braku potwierdzenia odbioru zgłoszenia przez właściwego dyspozytora;
10) zarejestrowanie zgłoszenia.
2. [22] Dyspozytor centrum lub operator numerów alarmowych odbierający zgłoszenie może ze względu na jego rodzaj przekierować połączenie do właściwego dyspozytora centrum; szczególnie w przypadku odbioru zgłoszenia wymagającego wyłącznie zapewnienia pomocy osobie znajdującej się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego dyspozytor Państwowej Straży Pożarnej lub operator numerów alarmowych przekierowuje połączenie do dyspozytora medycznego, który stosuje ramową procedurę określoną w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 7 maja 2007 r. w sprawie ramowych procedur przyjmowania wezwań przez dyspozytora medycznego i dysponowania zespołami ratownictwa medycznego (Dz. U. Nr 90, poz. 605).
§ 24.[23] (uchylony).
Rozdział 5
Kwalifikacje wymagane dla operatorów numerów alarmowych
§ 25.Operatorem numeru alarmowego może być osoba, która:
1) posiada co najmniej średnie wykształcenie;
2) [24] posługuje się co najmniej jednym językiem obcym w stopniu komunikatywnym;
3) [25] (uchylony);
4) ukończyła szkolenie dla operatorów numerów alarmowych lub posiada odpowiednie kwalifikacje wymagane dla stanowisk dyspozytora Państwowej Straży Pożarnej lub dyspozytora medycznego.
Rozdział 6
Sposób i organizacja przeprowadzania szkolenia operatorów numerów alarmowych
§ 26.[26] 1. Szkolenie dla operatorów numerów alarmowych organizują podmioty prowadzące szkolenie, które spełniają wymagania określone w ust. 4–6.
2. Szkolenie operatorów numerów alarmowych obejmuje część teoretyczną i praktyczną.
3. Ramowy program szkolenia operatorów numerów alarmowych, zwany dalej „ramowym programem”, wraz z rodzajem zajęć dydaktycznych w części teoretycznej i praktycznej oraz ich wymiarem czasowym określa załącznik do rozporządzenia.
4. Podmiot prowadzący szkolenie zapewnia bazę dydaktyczną dostosowaną do liczby osób uczestniczących w szkoleniu oraz kadrę wykładowców i instruktorów.
5. Bazę dydaktyczną stanowią:
1) sale wykładowe,
2) sale ćwiczeniowe
– wyposażone w sprzęt i środki niezbędne do prowadzenia szkolenia.
6. Zajęcia szkolenia objęte ramowym programem szkolenia prowadzi:
1) osoba posiadająca doświadczenie zawodowe w pracy w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w § 12, lub doświadczenie w zakresie obsługi zgłoszeń alarmowych – w zakresie organizacji i działania systemu powiadamiania ratunkowego;
2) osoba posiadająca co najmniej trzyletnie doświadczenie w wykonywaniu czynności ratowniczo-gaśniczych – w zakresie organizacji i działania krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego;
3) lekarz systemu, pielęgniarka systemu albo ratownik medyczny, posiadający co najmniej trzyletnie doświadczenie zawodowe w wykonywaniu medycznych czynności ratunkowych – w zakresie organizacji i działania systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne;
4) osoba posiadająca co najmniej trzyletnie doświadczenie zawodowe w obszarze bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz odpowiedzialności prawnej – w zakresie bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz odpowiedzialności prawnej;
5) psycholog posiadający co najmniej trzyletnie doświadczenie zawodowe w zakresie związanym z interwencjami kryzysowymi – w zakresie psychologii działań ratowniczych;
6) osoba o kwalifikacjach, o których mowa w pkt 3 – w zakresie zasad udzielania pierwszej pomocy;
7) osoba, o której mowa w pkt 1, 2 i 4 – w zakresie urządzeń technicznych i systemów teleinformatycznych służących do wspomagania działań ratowniczych;
8) osoba posiadająca co najmniej trzyletnie doświadczenie zawodowe w obszarze systemów informacji przestrzennej wykorzystujących rejestry geodezyjne – w zakresie krajowej infrastruktury informacji przestrzennej;
9) kierownik szkolenia – w zakresie warunków niezbędnych do ukończenia szkolenia;
10) osoba posiadająca doświadczenie zawodowe w pracy w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w § 12 – w zakresie obsługi systemów teleinformatycznych służących do wspomagania działań ratowniczych.
7. Podmiot prowadzący szkolenie operatorów numerów alarmowych opracowuje program szkolenia w oparciu o ramowy program szkolenia, o którym mowa w ust. 3, oraz uzyskuje zatwierdzenie programu szkolenia przez wojewodę przed rozpoczęciem szkolenia.
8. Wojewoda zatwierdza program szkolenia po:
1) stwierdzeniu jego zgodności z ramowym programem, o którym mowa w ust. 3;
2) przeprowadzeniu weryfikacji kwalifikacji wykładowców i instruktorów oraz bazy dydaktycznej.
9. Wojewoda, w drodze decyzji administracyjnej, odmawia zatwierdzenia albo cofa zatwierdzony program szkolenia, jeżeli program nie spełnia wymagań lub podmiot prowadzący szkolenie nie zapewnia wykładowców i instruktorów o kwalifikacjach określonych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
10. Każda zmiana programu szkolenia powoduje obowiązek ponownego uzyskania zatwierdzenia programu przez wojewodę.
§ 26a.1. Szkolenie operatorów numerów alarmowych zakończone jest egzaminem z zakresu wiedzy i umiejętności praktycznych objętych programem szkolenia, przeprowadzonym przez komisję egzaminacyjną, zwaną dalej „komisją”, składającą się z trzech osób:
1) przedstawiciela podmiotu prowadzącego szkolenie;
2) kierownika centrum lub wojewódzkiego centrum;
3) psychologa posiadającego co najmniej trzyletnie doświadczenie zawodowe.
2. Członków komisji powołuje i odwołuje wojewoda. Do składu komisji nie może być powołana osoba, która jest małżonkiem lub krewnym albo powinowatym do drugiego stopnia włącznie osoby, która składa egzamin.
3. Do egzaminu może przystąpić osoba, która spełnia co najmniej jeden z następujących warunków:
1) odbyła wszystkie zajęcia teoretyczne i praktyczne objęte programem kursu;
2) posiada zaświadczenie o ukończeniu szkolenia operatora numerów alarmowych, które utraciło ważność, oraz wykonywała zadania operatora numerów alarmowych w centrum lub wojewódzkim centrum.
4. Egzamin teoretyczny jest przeprowadzany w formie testu, ujętego w kartę testową, składającego się z zestawu 30 zadań testowych wybranych przez komisję.
5. Podstawą do zaliczenia egzaminu teoretycznego jest udzielenie prawidłowych odpowiedzi co najmniej na 90% zadań testowych zawartych w karcie testowej.
6. Pozytywny wynik egzaminu teoretycznego stanowi warunek konieczny dopuszczenia do egzaminu praktycznego.
7. Egzamin praktyczny obejmuje wykonanie przez osobę zdającą:
1) trzech losowo wybranych zadań egzaminacyjnych sprawdzających umiejętność telefonicznego przekazywania informacji dotyczących sposobów udzielania pierwszej pomocy oraz
2) pięciu losowo wybranych zadań egzaminacyjnych sprawdzających praktyczne postępowanie w ramach przyjmowania zgłoszeń na numery alarmowe.
8. Wykonanie zadań, o których mowa w ust. 7, jest oceniane odrębnie przez każdego członka komisji posługującego się skalą punktacji od 1 do 6, gdzie „1” oznacza ocenę najniższą, a „6” – najwyższą.
9. Ocena końcowa za egzamin praktyczny wynika ze średniej arytmetycznej punktów przyznanych przez członków komisji za każde zadanie, z tym że egzamin praktyczny uznaje się za zdany z wynikiem pozytywnym w przypadku otrzymania łącznie co najmniej 115 punktów.
10. W przypadku gdy osoba przystępująca do egzaminu nie uzyska wyniku pozytywnego z całości lub z części egzaminu lub nie przystąpi do niego w całości lub w jego części z ważnych przyczyn losowych, może przystąpić do egzaminu lub jego części w następnym terminie, nie więcej jednak niż 2 razy.
11. W przypadku, o którym mowa w ust. 10, konieczne jest powtórne odbycie szkolenia operatorów numerów alarmowych.
§ 26b.Osoba, która ukończyła szkolenie operatorów numerów alarmowych, po trzech latach od ukończenia szkolenia przystępuje do ponownego szkolenia, które aktualizuje wiedzę w zakresie objętym programem szkolenia.
Rozdział 7
Zakres, forma oraz sposób tworzenia i przekazywania informacji niezbędnej do funkcjonowania systemu powiadamiania ratunkowego
§ 27.1. Zgłoszenie alarmowe zawiera minimalny zakres danych niezbędnych do przekazywania informacji, w szczególności:
1) unikalny identyfikator zgłoszenia;
2) czas przyjęcia zgłoszenia;
3) nazwę miejscowości zdarzenia;
4) identyfikator gminy, w której ma miejsce zdarzenie;
5) nazwę ulicy, na której ma miejsce zdarzenie;
6) nazwę obiektu, w którym ma miejsce zdarzenie;
7) numer domu, w którym ma miejsce zdarzenie;
8) piętro budynku, na którym ma miejsce zdarzenie;
9) lokal, w którym ma miejsce zdarzenie;
10) dane osoby zgłaszającej:
a) numer telefonu, z którego przyjęto zgłoszenie,
b) imię i nazwisko lub adres, jeżeli zostały podane;
11) informacje i dane lokalizacyjne dotyczące zakończenia sieci telekomunikacyjnej, z którego zostało wykonane połączenie na numer alarmowy;
12) opis zdarzenia;
13) nazwisko i imię lub numer dyspozytora, który przyjął zgłoszenie;
14) służbę lub podmiot ratowniczy, do którego jest kierowane zgłoszenie, wraz ze statusem obsługi;
15) sposób przyjęcia zgłoszenia;
16) numer zgłoszenia;
17) rodzaj zdarzenia według słownika podmiotów ratowniczych;
18) potwierdzenie odebrania zgłoszenia.
1a. [27] W przypadku gdy nie jest możliwe uzyskanie informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 5–9, zgłoszenie alarmowe zawiera inne uzyskane informacje określające miejsce zdarzenia.
2. [28] Centra, wojewódzkie centra i podmioty ratownicze za pomocą systemu teleinformatycznego wymieniają dane, szczególnie w zakresie określonym w ust. 1 i 1a.
3. [29] Do określenia struktury logicznej zgłoszenia alarmowego stosuje się format danych XML.
4. [30] (uchylony).
Rozdział 8
Kryteria służące do określenia liczby, lokalizacji i terenu działania centrum powiadamiania ratunkowego, oraz liczby stanowisk dyspozytorów medycznych i stanowisk operatorów numerów alarmowych
§ 28.[31] (uchylony).
§ 29.[32] 1. Centrum organizuje się dla terenu obejmującego powiaty zamieszkiwane co najmniej przez 1 milion mieszkańców.
2. Siedzibę jednego z centrów na terenie województwa lokalizuje się w mieście będącym siedzibą wojewody.
§ 30.[33] 1. Centrum zlokalizowane w mieście będącym siedzibą wojewody organizuje się w siedzibie wojewódzkiego centrum.
2. Siedzibą centrum lub wojewódzkiego centrum są obiekty stanowiące własność Skarbu Państwa.
§ 31.[34] (uchylony).
§ 32.[35] Kryteriów określonych w § 29 i 30 nie stosuje się do centrów, o których mowa w art. 14c ust. 3 ustawy.
§ 33.Określając lokalizację centrum, bierze się pod uwagę:
1) zasoby infrastruktury budowlanej;
2) zasoby infrastruktury teleinformatycznej;
3) możliwość utrzymania łączności radiowej z dysponowanymi przez dane centrum podmiotami ratowniczymi;
4) liczbę i rodzaj lokalnych systemów monitoringu, w tym monitoringu medycznego;
5) rodzaj i liczbę zagrożeń lokalnych.
§ 34.Określając teren działania centrum, bierze się pod uwagę:
1) liczbę przyjmowanych zgłoszeń;
2) liczbę interwencji;
3) liczbę ludności;
4) powierzchnię terenu działania;
5) możliwość utrzymania łączności radiowej z dysponowanymi przez dane centrum podmiotami ratowniczymi;
6) możliwość utrzymania lokalnych systemów monitoringu, w tym monitoringu medycznego;
7) zasoby ratownicze podmiotów ratowniczych;
8) obszary chronione podmiotów ratowniczych.
§ 35.[36] 1. Liczbę stanowisk operatorów numerów alarmowych w centrum i w wojewódzkim centrum określa się, przyjmując kryterium „jedno stanowisko na każde 250 tys. mieszkańców”.
2. Liczbę stanowisk dyspozytorów medycznych w centrum określa się, przyjmując kryterium „jedno stanowisko na każde 200 tys. mieszkańców”, jednak nie mniej niż 2 dyspozytorów medycznych na zmianie.
§ 36.[37] Wskazanie liczby stanowisk operatorów numerów alarmowych na dyżurze w poszczególnych centrach i wojewódzkich centrach oraz liczby stanowisk dyspozytorów medycznych w centrach uwzględnia rozkład liczby zgłoszeń wynikający ze statystyki obsługiwanych wywołań na numery alarmowe, z uwzględnieniem natężenia zgłoszeń w okresach dobowych (dziennych, nocnych), miesięcznych i rocznych.
§ 37.[38] 1. W celu zapewnienia odpowiedniego poziomu obsługi zgłoszeń alarmowych przez operatorów numerów alarmowych wojewoda co roku dokonuje analizy liczby, rodzaju, natężenia i czasu obsługi poszczególnych zgłoszeń alarmowych.
2. W wyniku analizy, o której mowa w ust. 1, możliwe jest dostosowanie liczby, lokalizacji, terenu działania centrów oraz liczby dyspozytorów medycznych i operatorów numerów alarmowych w centrach do aktualnych potrzeb systemu powiadamiania ratunkowego.
§ 38.Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
|
|
1) Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji kieruje działem administracji rządowej – sprawy wewnętrzne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 216, poz. 1604).
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 52, poz. 452, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, z 2005 r. Nr 100, poz. 835 i 836, z 2006 r. Nr 191, poz. 1410, z 2007 r. Nr 89, poz. 590, z 2008 r. Nr 163, poz. 1015 oraz z 2009 r. Nr 11, poz. 59.
3) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 89, poz. 590 i Nr 166, poz. 1172, z 2008 r. Nr 17, poz. 101 i Nr 237, poz. 1653 oraz z 2009 r. Nr 11, poz. 59 i Nr 122, poz. 1007.
Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji
z dnia 31 lipca 2009 r. (poz. 1073)
RAMOWY PROGRAM SZKOLENIA OPERATORÓW NUMERÓW ALARMOWYCH [39]
1. Szkolenie powinno trwać co najmniej 70 godzin, w tym obejmować 30 godzin zajęć teoretycznych (wliczając warsztaty) oraz co najmniej 40 godzin zajęć praktycznych.
2. Program szkolenia obejmuje następujące moduły i minimalny czas zajęć:
1) organizację i działanie systemu powiadamiania ratunkowego – zadania i struktura systemu powiadamiania ratunkowego, urządzenia techniczne i systemy teleinformatyczne służące do wspomagania działań ratowniczych, systemy teleinformatyczne – teoria 2 godz.;
2) organizację i działanie krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego:
a) zapoznanie z zadaniami PSP oraz organizacją krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego oraz strukturą jednostek ochrony przeciwpożarowej, zapoznanie z rodzajami specjalistycznych grup ratowniczych oraz stanowisk kierowania, zasadami dysponowania siłami i środkami PSP – teoria 2 godz.,
b) zasady przyjmowania informacji ze zdarzenia, przydatne definicje, pojęcia i procedury przyjęte w jednostkach PSP – teoria 2 godz.;
3) organizację i działanie systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne:
a) zadania i organizacja systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne, struktura organizacyjna jednostek ratowniczych (w tym współpraca z Lotniczym Pogotowiem Ratunkowym) – teoria 2 godz.,
b) zasady przyjmowania informacji o zdarzeniu, zbieranie wywiadu medycznego, dokumentowanie zdarzeń. Zasady dysponowania Zespołów Ratownictwa Medycznego – teoria 3 godz.;
4) bezpieczeństwo i porządek publiczny oraz odpowiedzialność prawna:
a) zapoznanie z zadaniami Policji, strukturą, organizacją służby dyżurnej i patrolowej – teoria 1 godz.,
b) zasady przyjmowania informacji o zdarzeniu, przydatne definicje, pojęcia i procedury przyjęte w jednostkach Policji – teoria 2 godz.,
c) podstawy prawne podejmowanych działań i odpowiedzialność prawna w tym zakresie, wybrane zagadnienia z prawa karnego, prawa o wykroczeniach i prawa o ruchu drogowym – teoria 2 godz.;
5) psychologię działań ratowniczych:
a) wpływ sytuacji trudnych na sprawność funkcjonowania ratownika i poszkodowanych. Rola wsparcia psychicznego dla poszkodowanego i ratownika – teoria 2 godz.,
b) stres, jego objawy oraz sposoby radzenia sobie ze stresem – teoria i warsztaty 2 godz.,
c) zasady organizacji wsparcia psychicznego dla ofiar zdarzenia – teoria 1 godz.;
6) zasady udzielania pierwszej pomocy – praktyczne udzielanie pierwszej pomocy osobom poszkodowanym, telefoniczne przekazywanie informacji dotyczących sposobów udzielania pierwszej pomocy – teoria oraz warsztaty 4 godz.;
7) urządzenia techniczne i systemy teleinformatyczne służące do wspomagania działań ratowniczych – teoria 1 godz.;
8) krajową infrastrukturę informacji przestrzennej:
a) ogólne aspekty wykorzystania informacji przestrzennej, lokalizacja obiektów i zjawisk z wykorzystaniem danych przestrzennych – teoria 2 godz.,
b) systemy informacji przestrzennej (GIS) – teoria 1 godz.;
9) warunki niezbędne do ukończenia szkolenia – teoria 1 godz.;
10) obsługę systemów teleinformatycznych służących do wspomagania działań ratowniczych – zajęcia praktyczne 40 godz.
[1] § 2 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[2] § 3 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[3] § 3 ust. 4a dodany przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[4] § 3 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 lit. c) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[5] § 3 ust. 5a dodany przez § 1 pkt 2 lit. d) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[6] § 3 ust. 6 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 lit. e) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[7] § 3 ust. 7 uchylony przez § 1 pkt 2 lit. f) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[8] § 4 ust. 1 pkt 1 lit. a) w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[9] § 8 ust. 2 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[10] § 10 ust. 1 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[11] § 10 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 lit. b) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[12] § 13 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 lit. a) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[13] § 13 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 lit. b) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[14] § 13 ust. 4a dodany przez § 1 pkt 6 lit. c) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[15] § 13 ust. 4b dodany przez § 1 pkt 6 lit. c) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[16] § 13 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 lit. d) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[17] § 15 ust. 1 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 7 lit. a) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[18] § 15 ust. 2 uchylony przez § 1 pkt 7 lit. b) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[19] § 19 ust. 1 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 8 lit. a) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[20] § 19 ust. 1 pkt 6 dodany przez § 1 pkt 8 lit. b) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[21] § 23 ust. 1 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 9 lit. a) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[22] § 23 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 9 lit. b) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[23] § 24 uchylony przez § 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[24] § 25 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 11 lit. a) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[25] § 25 pkt 3 uchylony przez § 1 pkt 11 lit. b) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[26] Rozdział 6 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[27] § 27 ust. 1a dodany przez § 1 pkt 13 lit. a) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[28] § 27 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 13 lit. b) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[29] § 27 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 13 lit. b) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[30] § 27 ust. 4 uchylony przez § 1 pkt 13 lit. c) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[31] § 28 uchylony przez § 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[32] § 29 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 15 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[33] § 30 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 15 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[34] § 31 uchylony przez § 1 pkt 16 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[35] § 32 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 17 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[36] § 35 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 18 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[37] § 36 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 18 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[38] § 37 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 18 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
[39] Załącznik w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 lutego 2011 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz.U. Nr 50, poz. 262). Zmiana weszła w życie 16 marca 2011 r.
