Na podstawie art. 9a pkt 1 i 2 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. - Prawo o miarach (Dz. U. z 2004 r. Nr 243, poz. 2441, z późn. zm.³⁾) zarządza się, co następuje:

§ 2.Przepisy rozporządzenia stosuje się do wag, o których mowa w § 1, wprowadzonych do obrotu lub użytkowania:

1) na podstawie decyzji zatwierdzenia typu wydanych przed dniem 7 stycznia 2007 r.;

2) w wyniku dokonania oceny zgodności.

§ 3.Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) wadze - należy przez to rozumieć przyrząd pomiarowy służący do wyznaczania masy produktu luzem poprzez rozdzielenie go na osobne ładunki, wyznaczenie i zsumowanie masy poszczególnych ładunków, a następnie połączenie wszystkich ładunków ponownie w produkt luzem;

2) obciążeniu maksymalnym Max - należy przez to rozumieć największą wartość masy ładunku, która może być ważona automatycznie;

3) obciążeniu minimalnym Min - należy przez to rozumieć najmniejszą wartość masy ładunku, która może być ważona automatycznie;

4) zakresie wartości wielkości mierzonej - należy przez to rozumieć przedział między obciążeniem minimalnym Min a obciążeniem maksymalnym Max;

5) działce sumowania d_t - należy przez to rozumieć działkę elementarną głównego urządzenia wskazującego sumowanie;

6) urządzeniu wskazującym - należy przez to rozumieć część wagi wskazującą sumę mas kolejno ważonych ładunków, połączonych następnie w produkt luzem, która może być:

a) głównym urządzeniem wskazującym sumowanie,

b) urządzeniem wskazującym częściowe sumowanie,

c) dodatkowym urządzeniem wskazującym sumowanie;

7) urządzeniu zerującym - należy przez to rozumieć urządzenie do nastawiania wskazania zerowego wagi, gdy nośnia ładunku jest nieobciążona;

8) błędach granicznych dopuszczalnych wagi (MPE) - należy przez to rozumieć wartości skrajne błędów wagi dopuszczone przez wymagania;

9) błędzie wskazania - należy przez to rozumieć różnicę pomiędzy wskazaniem wagi a wartością poprawną masy sumowanych ładunków;

10) klasie dokładności - należy przez to rozumieć klasę wag spełniających określone właściwości metrologiczne i których błędy zawarte są w określonych granicach; klasę dokładności oznacza się liczbą przyjętą umownie, nazywaną oznaczeniem klasy dokładności;

11) warunkach znamionowych użytkowania - należy przez to rozumieć wartości wielkości mierzonej oraz wielkości wpływających, stanowiące normalne warunki pracy wagi;

12) zaburzeniu - należy przez to rozumieć wielkość wpływającą mającą wartość zawartą poza warunkami znamionowymi użytkowania wagi; wielkość wpływająca jest zaburzeniem, jeżeli nie określono dla niej warunków znamionowych użytkowania.

§ 5.1. Błąd pomiaru wykonanego przy użyciu wagi w warunkach znamionowych użytkowania, przy niewystępowaniu zaburzeń, nie powinien przekraczać błędów granicznych dopuszczalnych wagi.

2. Błędy graniczne dopuszczalne wagi określa załącznik do rozporządzenia.

3. Działka sumowania d_t zawiera się w przedziale:

0,01 % Max ≤ d_t ≤ 0,2 % Max

4. Minimalny sumowany ładunek Σ_mjn nie powinien być mniejszy niż ładunek, dla którego błędy graniczne dopuszczalne są równe działce sumowania d_t, i nie mniejszy niż minimalny ładunek określony przez producenta.

§ 6.Wagi, które nie są tarowane po każdym usunięciu ładunku, powinny mieć urządzenie zerujące, które powinno umożliwiać działanie wagi z dokładnością nieprzekraczającą błędów granicznych dopuszczalnych w normalnych warunkach pracy wagi.

§ 8.Podczas legalizacji pierwotnej wagi należy sprawdzić:

1) zgodność z zatwierdzonym typem co do właściwego wykonania konstrukcji wagi i zastosowania odpowiednich materiałów;

2) istnienie wymaganych oznaczeń i znaków na wadze;

3) sposób zainstalowania w miejscu, gdzie waga będzie użytkowana;

4) kompletność wyposażenia dla każdego rodzaju produktu przeznaczonego do ważenia;

5) w zakresie charakterystyk metrologicznych wagi - błędy wskazań przy automatycznym ważeniu ładunków;

6) w zakresie wymagań technicznych:

a) czy waga jest zabezpieczona przed niewłaściwym zastosowaniem lub przypadkowym rozregulowaniem,

b) czy waga reaguje właściwie podczas automatycznego ważenia, w przypadku gdy masa ładunku jest poza zakresem ważenia,

c) czy podczas automatycznego ważenia działa blokada urządzeń regulacyjnych nastawy masy ważonych ładunków i blokada kasowania urządzeń wskazujących,

d) zakres działania urządzenia wskazującego,

e) prawidłowość działania urządzenia wskazującego oraz, jeżeli ma to zastosowanie, urządzeń drukujących, w tym:

- prawidłowość wskazywania i drukowania wyników, w zakresie wielkości cyfr, właściwych oznaczeń jednostki masy oraz wartości działek elementarnych,

- blokadę drukowania, w sytuacji gdy nie jest spełnione kryterium stabilnego położenia,

- różnicę wyników ważenia wskazywanych i drukowanych,

- blokadę zerowania głównego urządzenia wskazującego sumowanie do chwili wydruku wyników sumowania, po przerwaniu cyklu ważenia automatycznego,

f) odnośnie do urządzenia zerującego:

- dokładność,

- zakres działania,

- funkcjonowanie w trybie ważenia automatycznego oraz ważenia statycznego,

- niezależność działania od urządzenia tarującego,

- przerywanie cyklu ważenia automatycznego, gdy błąd wskazania zera przekroczy wartości dopuszczalne.

§ 9.1. Podczas legalizacji ponownej wagi, o której mowa w § 2 pkt 1, należy wykonać sprawdzenie w zakresie określonym w § 8 pkt 2, 5 i 6 lit. f tiret pierwsze.

2. Podczas legalizacji ponownej wagi, o której mowa w § 2 pkt 2, należy sprawdzić, czy spełnia ona wymagania określone w § 4-6.

§ 10.Sprawdzenie wagi podczas legalizacji pierwotnej i legalizacji ponownej przy ważeniu automatycznym powinno być przeprowadzane w jej normalnych warunkach pracy, przy użyciu rodzaju produktu lub produktów, które będą ważone na wadze.

Załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki
z dnia 9 czerwca 2009 r. (poz. 862)

BŁĘDY GRANICZNE DOPUSZCZALNE WAGI