Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Marek Kotlinowski - przewodniczący,

Ewa Łętowska - sprawozdawca,

Marek Mazurkiewicz,

Janusz Niemcewicz,

Andrzej Rzepliński,

protokolant: Grażyna Szałygo,

po rozpoznaniu, z udziałem wnioskodawcy oraz Sejmu i Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu 14 maja 2009 r., wniosku Krajowej Rady Komorniczej o zbadanie zgodności:

1) art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 112, poz. 769), zmieniającego brzmienie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2006 r. Nr 167, poz. 1191, ze zm.), w zakresie, w jakim usuwa słowa „tylko ustawom” oraz dodaje słowa „prezesowi sądu rejonowego, przy którym działa”, z art. 2 oraz art. 7 Konstytucji,

2) art. 1 pkt 5 ustawy z 24 maja 2007 r., zmieniającego brzmienie art. 8 ust. 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r., w zakresie, w jakim stwarza możliwość działania wielu komorników w jednym rewirze, z art. 2 Konstytucji,

3) art. 1 pkt 5 ustawy z 24 maja 2007 r., zmieniającego brzmienie art. 8 ust. 5 ustawy z 29 sierpnia 1997 r., w zakresie, w jakim stwarza wierzycielowi możliwość wyboru komornika na całym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z art. 2 Konstytucji,

4) art. 1 pkt 5 ustawy z 24 maja 2007 r., zmieniającego brzmienie art. 8 ust. 7 ustawy z 29 sierpnia 1997 r., w zakresie, w jakim pozbawia komornika prawa odmowy przyjęcia wniosku o wszczęcie egzekucji, dokonania zabezpieczenia lub podjęcia innych czynności wchodzących w zakres jego ustawowych zadań, jeśli czynności te miałyby być wykonywane poza jego rewirem komorniczym, z art. 2 Konstytucji,

5) art. 1 pkt 24 ustawy z 24 maja 2007 r., zmieniającego brzmienie art. 29 ust. 3 ustawy z 29 sierpnia 1997 r., w zakresie, w jakim nakłada na komornika sądowego obowiązek zatrudnienia w okresie 3 lat co najmniej jednego aplikanta komorniczego, z art. 2 Konstytucji,

6) art. 1 pkt 24 ustawy z 24 maja 2007 r., w zakresie odnoszącym się do art. 29 ust. 5 ustawy z 29 sierpnia 1997 r., w zakresie, w jakim przyznaje prezesowi sądu apelacyjnego uprawnienie do zobowiązania komornika do zatrudnienia wskazanego aplikanta komorniczego, z art. 2 oraz art. 17 ust. 1 Konstytucji,

7) art. 1 pkt 29 ustawy z 24 maja 2007 r., w zakresie odnoszącym się do art. 32 ust. 6 zdanie pierwsze ustawy z 29 sierpnia 1997 r., w zakresie, w jakim nakłada na komornika sądowego obowiązek zatrudnienia w okresie 2 lat co najmniej jednego asesora komorniczego, z art. 2 Konstytucji,

8) art. 1 pkt 29 ustawy z 24 maja 2007 r., w zakresie odnoszącym się do art. 32 ust. 7 ustawy z 29 sierpnia 1997 r., w zakresie, w jakim przyznaje prezesowi sądu apelacyjnego uprawnienie do zobowiązania komornika do zatrudnienia wskazanego asesora komorniczego, z art. 2 oraz art. 17 ust. 1 Konstytucji,

9) art. 1 pkt 37 ustawy z 24 maja 2007 r., w zakresie odnoszącym się do art. 40 ust. 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r., w zakresie, w jakim zwalnia Skarb Państwa od obowiązku uiszczania zaliczek na wydatki w sprawach o egzekucję i o zabezpieczenie, niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, z art. 2, art. 32 ust. 1 oraz art. 64 ust. 2 Konstytucji,

10) art. 1 pkt 41 ustawy z 24 maja 2007 r., zmieniającego brzmienie art. 45 ust. 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r., w zakresie, w jakim zwalnia Skarb Państwa od obowiązku uiszczania opłaty z tytułu zabezpieczenia roszczeń pieniężnych niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, z art. 2, art. 32 ust. 1 oraz art. 64 ust. 2 Konstytucji,

11) art. 1 pkt 46 ustawy z 24 maja 2007 r., w zakresie odnoszącym się do art. 49a ust 3 ustawy z 29 sierpnia 1997 r., w zakresie, w jakim zwalnia Skarb Państwa od obowiązku uiszczania opłaty w sprawach o egzekucję świadczeń niepieniężnych i o dokonanie zabezpieczenia roszczeń niepieniężnych, niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, z art. 2, art. 32 ust. 1 oraz art. 64 ust. 2 Konstytucji,

orzeka:

1. Art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2006 r. Nr 167, poz. 1191, z 2007 r. Nr 25, poz. 162, Nr 44, poz. 288, Nr 85, poz. 571 i Nr 112, poz. 769), w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 112, poz. 769), jest zgodny z art. 2 i art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Art. 8 ust. 2 i 5 ustawy z 29 sierpnia 1997 r., w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 5 ustawy z 24 maja 2007 r., jest zgodny z art. 2 Konstytucji.

3. Art. 8 ust. 7 ustawy z 29 sierpnia 1997 r., w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 5 ustawy z 24 maja 2007 r., w zakresie, w jakim wyklucza możliwość odmowy przyjęcia wniosku o wszczęcie egzekucji lub podjęcia innych czynności wchodzących w zakres ustawowych zadań komornika, poza granicami właściwości sądu apelacyjnego, jest niezgodny z art. 2 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji.

4. Art. 29 ust. 3 ustawy z 29 sierpnia 1997 r., w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 24 ustawy z 24 maja 2007 r., jest zgodny z art. 2 Konstytucji.

5. Art. 29 ust. 5 ustawy z 29 sierpnia 1997 r., w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 24 ustawy z 24 maja 2007 r., w zakresie, w jakim przyznaje prezesowi sądu apelacyjnego uprawnienie do zobowiązania komornika do zatrudnienia wskazanego aplikanta komorniczego, jest zgodny z art. 2 i art. 17 ust. 1 Konstytucji.

6. Art. 32 ust. 6 zdanie pierwsze ustawy z 29 sierpnia 1997 r., w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 29 ustawy z 24 maja 2007 r., jest zgodny z art. 2 Konstytucji.

7. Art. 32 ust. 7 ustawy z 29 sierpnia 1997 r., w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 29 ustawy z 24 maja 2007 r., w zakresie, w jakim przyznaje prezesowi sądu apelacyjnego uprawnienie do zobowiązania komornika do zatrudnienia wskazanego asesora komorniczego, jest niezgodny z art. 2 i art. 17 ust. 1 Konstytucji.

8. Art. 40 ust. 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r., w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 37 ustawy z 24 maja 2007 r., jest niezgodny z art. 64 ust. 2 Konstytucji.

9. Art. 45 ust. 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r., w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 41 ustawy z 24 maja 2007 r., jest niezgodny z art. 64 ust. 2 Konstytucji.

10. Art. 49a ust. 3 ustawy z 29 sierpnia 1997 r., w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 46 ustawy z 24 maja 2007 r., jest niezgodny z art. 64 ust. 2 Konstytucji.

Ponadto postanawia:

na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638, z 2001 r. Nr 98, poz. 1070, z 2005 r. Nr 169, poz. 1417 oraz z 2009 r. Nr 56, poz. 459) umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie.