Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2014-06-30 do 2014-12-31
Wersja archiwalna od 2014-06-30 do 2014-12-31
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ1)
z dnia 30 marca 2009 r.
w sprawie warunków i trybu dokonywania refundacji kosztów szkolenia pracowników niepełnosprawnych
(ostatnia zmiana: Dz.U. z 2014 r., poz. 577)
Na podstawie art. 41 ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje:
§ 1.1. Rozporządzenie określa szczegółowe warunki i tryb udzielania pracodawcom pomocy, w formie refundacji kosztów szkolenia zatrudnionych osób niepełnosprawnych, o której mowa w art. 41 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, zwanej dalej „refundacją”.
2. [1] Pracodawcom wykonującym działalność gospodarczą, zwanym dalej „przedsiębiorcami”, refundacja udzielana jest zgodnie z rozdziałem I, sekcją 8 w rozdziale II oraz rozdziałem III rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych) (Dz. Urz. WE L 214 z 09.08.2008, str. 3, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji”.
3. Refundacja udzielana przedsiębiorcom jest przeznaczona na szkolenia:
1) specjalistyczne, przez które rozumie się szkolenia, o których mowa w art. 38 pkt 1 rozporządzenia Komisji;
2) ogólne, przez które rozumie się szkolenia, o których mowa w art. 38 pkt 2 rozporządzenia Komisji.
4. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1) małym i średnim przedsiębiorcy – należy przez to rozumieć małe i średnie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 2 pkt 7 rozporządzenia Komisji;
2) dużym przedsiębiorcy – należy przez to rozumieć duże przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 2 pkt 8 rozporządzenia Komisji.
§ 2.Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do pomocy publicznej:
1) udzielanej w sektorze węglowym;
2) udzielanej dla działalności związanej z wywozem, jeżeli pomoc jest bezpośrednio związana z ilością wywożonych produktów, utworzeniem i funkcjonowaniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej;
3) uwarunkowanej pierwszeństwem użycia towarów produkcji krajowej.
§ 3.1. Refundacja obejmuje następujące koszty szkolenia:
1) wynagrodzenia osób prowadzących szkolenie;
2) wynagrodzenia tłumacza języka migowego albo lektora dla osób niewidomych lub opiekuna zatrudnionej osoby niepełnosprawnej ruchowo zaliczonej do znacznego stopnia niepełnosprawności;
3) koszty podróży osób prowadzących szkolenie i uczestników szkolenia;
4) koszty podróży przewodnika lub opiekuna zatrudnionej osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego stopnia niepełnosprawności;
5) koszty zakwaterowania i wyżywienia osób prowadzących szkolenie i uczestników szkolenia oraz tłumacza języka migowego albo lektora dla osób niewidomych;
6) koszty usług doradczych związanych z danym szkoleniem;
7) koszty obsługi administracyjno-biurowej stanowiące wydatki bieżące związane z realizacją szkolenia;
8) koszty wynajmu pomieszczeń związanych bezpośrednio z realizacją szkolenia;
9) koszty amortyzacji narzędzi i wyposażenia w zakresie, w jakim są one wykorzystywane na potrzeby szkolenia, z wyłączeniem narzędzi i wyposażenia zakupionych w ramach wsparcia ze środków publicznych w okresie siedmiu lat przed realizacją szkolenia;
10) koszty materiałów szkoleniowych.
2. Refundacja jest przeznaczona również na pokrycie wydatków obejmujących koszty zatrudnienia pracownika, jakie ponosi pracodawca w okresie, w którym pracownik ten uczestniczy w szkoleniu.
3. Koszty, o których mowa w ust. 2, dotyczą tylko czasu faktycznie spędzonego na uczestnictwie w szkoleniu, po odjęciu efektywnego czasy pracy.
4. Łączna wysokość kosztów, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 8 oraz ust. 2, nie może przekroczyć łącznej wysokości kosztów, o których mowa w ust. 1 pkt 1–6, 9 i 10.
§ 4.1. Refundacja nie może przekroczyć:
1) 55 % kosztów szkolenia kwalifikujących się do objęcia pomocą w przypadku szkoleń specjalistycznych i 80% kosztów szkolenia kwalifikujących się do objęcia pomocą w przypadku szkoleń ogólnych – w odniesieniu do małych przedsiębiorców;
2) 45 % kosztów szkolenia kwalifikujących się do objęcia pomocą w przypadku szkoleń specjalistycznych i 80 % kosztów szkolenia kwalifikujących się do objęcia pomocą w przypadku szkoleń ogólnych – w odniesieniu do średnich przedsiębiorców;
3) 35 % kosztów szkolenia kwalifikujących się do objęcia pomocą w przypadku szkoleń specjalistycznych i 70 % kosztów szkolenia kwalifikujących się do objęcia pomocą w przypadku szkoleń ogólnych – w odniesieniu do dużych przedsiębiorców.
2. Jeżeli szkolenie zawiera zarówno elementy szkolenia specjalistycznego, jak i szkolenia ogólnego, które nie mogą zostać wyodrębnione w celu ustalenia wielkości pomocy na szkolenia, lub też gdy nie można określić, czy szkolenie ma charakter ogólny czy specjalistyczny, przyjmuje się maksymalną wielkość pomocy w wysokości określonej dla szkoleń specjalistycznych.
§ 5.1. Wniosek o przyznanie refundacji, zwany dalej „wnioskiem”, składa się do starosty właściwego ze względu na miejsce siedziby pracodawcy.
2. Wniosek zawiera:
1) nazwę i adres siedziby pracodawcy;
2) status prawny i podstawę działania pracodawcy;
3) numery NIP i REGON pracodawcy;
4) numer rachunku bankowego pracodawcy;
5) wnioskowaną kwotę refundacji;
6) informację o planowanych do poniesienia kosztach szkolenia wymienionych w § 3 ust. 1 i 2;
7) informację o szkoleniu wraz z uzasadnieniem jego wyboru;
8) informację o liczbie osób niepełnosprawnych, które wezmą udział w szkoleniu;
9) informację o stanie zatrudnienia ogółem, w tym osób niepełnosprawnych;
10) oświadczenie o zaleganiu lub niezaleganiu z wymagalnymi zobowiązaniami wobec Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.
3. Duży przedsiębiorca do wniosku załącza opis projektu szkoleniowego, zawierający informację o celu projektu oraz spodziewanych skutkach jego realizacji.
4. Do wniosku dołącza się informację o wysokości otrzymanej pomocy publicznej i pomocy de minimis albo informację o nieotrzymaniu pomocy – w zakresie wynikającym z art. 37 ust. 5 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404 oraz z 2008 r. Nr 93, poz. 585) – w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikujących się do objęcia refundacją.
§ 6.1. Starosta sprawdza wniosek pod względem rachunkowym oraz formalnym.
2. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości we wniosku starosta:
1) informuje pracodawcę o nieprawidłowościach w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku oraz
2) wzywa do ich usunięcia w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania.
3. Termin, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, podlega przedłużeniu na wniosek pracodawcy, jeżeli usunięcie nieprawidłowości nie może nastąpić w terminie z przyczyn nieleżących po stronie pracodawcy.
4. W przypadku niezachowania terminu, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, lub terminu określonego zgodnie z ust. 3 starosta informuje pracodawcę o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia.
5. Starosta, rozpatrując wniosek, bierze pod uwagę w szczególności:
1) wysokość posiadanych środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, przeznaczonych na ten cel w danym roku;
2) okres prowadzenia działalności oraz doświadczenie pracodawcy w zakresie zatrudniania osób niepełnosprawnych;
3) wysokość przewidywanych kosztów, o których mowa w § 3 ust. 1.
§ 7.1. Starosta pisemnie informuje pracodawcę o sposobie rozpatrzenia wniosku w terminie 30 dni od dnia otrzymania kompletnego wniosku.
2. W przypadku negatywnego rozpatrzenia wniosku starosta sporządza uzasadnienie.
3. W przypadku pozytywnego rozpatrzenia wniosku starosta informuje pracodawcę o rozpatrzeniu wniosku, wzywając go do negocjacji warunków umowy. Negocjacje powinny zakończyć się w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania.
§ 8.1. W terminie 14 dni od dnia zakończenia negocjacji starosta zawiera umowę z pracodawcą.
2. Umowa zawiera w szczególności:
1) termin przekazania i wysokość refundacji ustalonej w wyniku negocjacji;
2) liczbę osób niepełnosprawnych, które zostały skierowane na szkolenie;
3) możliwość zweryfikowania przez starostę prawidłowości wykonania warunków umowy przez wnioskodawcę;
4) zobowiązanie wnioskodawcy do umożliwienia wykonania przez starostę czynności, o których mowa w pkt 3.
3. Umowę zawiera się w formie pisemnej. Zmiana umowy wymaga formy pisemnej.
4. Przepis § 6 ust. 3 dotyczący przedłużenia terminu stosuje się odpowiednio.
§ 9.1. Starosta przekazuje kwotę refundacji na rachunek bankowy wskazany we wniosku w terminie 14 dni od dnia przedstawienia przez pracodawcę dokumentów potwierdzających poniesienie kosztów, o których mowa w § 3 ust. 1 i 2.
2. Starosta informuje o numerze referencyjnym programu pomocowego, na podstawie którego refundacja jest udzielana.
§ 10.Pracodawca, dokonując rozliczenia refundacji, posługuje się w szczególności danymi zawartymi we wniosku i umowie, o której mowa w § 8.
§ 11.Przedsiębiorca może uzyskać refundację, o której mowa w § 1 ust. 2, jeżeli wartość tej refundacji brutto na jeden projekt szkoleniowy nie przekracza kwoty stanowiącej równowartość 2 mln euro.
§ 12.Refundacja, o której mowa w § 1 ust. 2, może być udzielana łącznie z inną pomocą lub wsparciem ze środków Wspólnoty Europejskiej w odniesieniu do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą refundacją, jeżeli łączna wartość refundacji i wsparcia udzielonego w odniesieniu do kosztów projektu szkoleniowego z innych źródeł i w innych formach nie przekroczy dopuszczalnej wielkości określonej w § 4 ust. 1.
§ 13.Przedsiębiorca korzystający z refundacji przechowuje dokumentację pozwalającą na sprawdzenie zgodności przyznanej pomocy z przepisami rozporządzenia przez okres 10 lat od dnia przyznania pomocy.
§ 14.[2] Rozporządzenie obowiązuje do dnia 31 grudnia 2014 r.
§ 15.Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.3)
|
1) Minister Pracy i Polityki Społecznej kieruje działem administracji rządowej - zabezpieczenie społeczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Pracy i Polityki Społecznej (Dz. U. Nr 216, poz. 1598).
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 223, poz. 1463, Nr 227, poz. 1505 i Nr 237, poz. 1652 oraz z 2009 r. Nr 6, poz. 33.
3) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 22 stycznia 2008 r. w sprawie warunków i trybu dokonywania refundacji kosztów szkolenia pracowników niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 18, poz. 116), które wygasło z dniem 31 grudnia 2008 r.
[1] § 1 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 kwietnia 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków i trybu dokonywania refundacji kosztów szkolenia pracowników niepełnosprawnych (Dz.U. poz. 577). Zmiana weszła w życie 30 czerwca 2014 r.
[2] § 14 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 kwietnia 2014 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie warunków i trybu dokonywania refundacji kosztów szkolenia pracowników niepełnosprawnych (Dz.U. poz. 577). Zmiana weszła w życie 30 czerwca 2014 r.