Art. 1. W ustawie z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 226, poz. 1675) w art. 23b:

a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu:

„1a. Świadczenie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje również reprezentantom Polski, którzy:

1) zdobyli przed 1992 r. co najmniej jeden medal na zawodach sportowych osób niepełnosprawnych określonych w ust. 1b;

2) spełniają wymagania, o których mowa w ust. 1 pkt 2-6.

1b. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu określi, w drodze rozporządzenia, wykaz zawodów sportowych osób niepełnosprawnych odbywających się przed 1992 r., uwzględniając zawody będące odpowiednikiem igrzysk paraolimpijskich.”,

b) w ust. 2 po pkt 1 dodaje pkt 1a w brzmieniu:

„1a) zdobyli przed 2001 r. co najmniej jeden medal na zawodach sportowych osób głuchych określonych w ust. 2a;”,

c) po ust. 2 dodać ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu określi, w drodze rozporządzenia, wykaz zawodów sportowych osób głuchych odbywających się przed 2001 r., uwzględniając zawody będące odpowiednikiem igrzysk głuchych.”,

d) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie:

„5. Osoby zainteresowane dokumentują spełnienie warunków, o których mowa w ust. 1, 1a albo 2.

6. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu wydaje decyzję w sprawie przyznania świadczenia w ciągu miesiąca od dnia złożenia wniosku. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej i sportu odmawia przyznania świadczenia w przypadku stwierdzenia, że zainteresowany nie spełnia co najmniej jednego z warunków, o których mowa w ust. 1, 1a albo 2.”,

e) ust. 11 otrzymuje brzmienie:

„11. Jeżeli dana osoba jest uprawniona do otrzymania świadczeń, o których mowa w ust. 1, 1a lub 2, art. 38 ust. 1 lub art. 38a ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o sporcie kwalifikowanym, przysługuje jej jedno świadczenie wybrane przez tę osobę.”.

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2009 r.