W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

Dnia 11 listopada 1988 r. został przyjęty w Londynie Protokół z 1988 r. dotyczący Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzonej w Londynie dnia 1 listopada 1974 r., w następującym brzmieniu:

Przekład

PROTOKÓŁ

z 1988 r. dotyczący Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974

STRONY NINIEJSZEGO PROTOKOŁU,

BĘDĄCE STRONAMI Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, sporządzonej dnia 1 listopada 1974 r. w Londynie,

UZNAJĄC potrzebę wprowadzenia do wyżej wymienionej konwencji postanowień dotyczących przeglądów statków i wydawania im certyfikatów zgodnych z odpowiednimi postanowieniami zawartymi w innych międzynarodowych umowach,

UWAŻAJĄC, że cel ten najpełniej można osiągnąć przez zawarcie protokołu dotyczącego Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974,

UZGODNIŁY, co następuje:

ARTYKUŁ I

Zobowiązania ogólne

1. Strony niniejszego protokołu zobowiązują się stosować postanowienia niniejszego protokołu i załącznika do niego, który stanowi integralną część niniejszego protokołu. Każde powołanie się na protokół oznacza jednoczesne powołanie się na załącznik.

2. W stosunku do Stron niniejszego protokołu postanowienia Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, wraz z poprawkami (zwanej dalej „konwencją”) mają zastosowanie z uwzględnieniem zmian i uzupełnień zawartych w niniejszym protokole.

3. W odniesieniu do statków uprawnionych do podnoszenia bandery państwa, które nie jest Stroną konwencji ani niniejszego protokołu, Strony niniejszego protokołu będą stosować wymagania przewidziane w konwencji i niniejszym protokole w stopniu, jaki może być konieczny dla zapewnienia, aby statki te nie były traktowane w sposób bardziej korzystny.

ARTYKUŁ II

Poprzednie traktaty

1. Strony niniejszego protokołu postanawiają, iż niniejszy protokół zastępuje i uchyla między Stronami protokół z roku 1978 odnoszący się do konwencji.

2. Niezależnie od innych postanowień niniejszego protokołu, każdy certyfikat wydany na podstawie i zgodnie z postanowieniami konwencji oraz każde uzupełnienie do takiego certyfikatu wydane na podstawie i zgodnie z postanowieniami protokołu 1978 r. odnoszącego się do konwencji, ważne w chwili wejścia w życie niniejszego protokołu w odniesieniu do strony, przez którą został wydany certyfikat lub uzupełnienie, zachowuje swą ważność do czasu jego wygaśnięcia, na warunkach określonych w konwencji lub protokole z roku 1978 odnoszącym się do konwencji, w zależności od okoliczności sprawy.

3. Strona niniejszego Protokołu nie będzie wydawać certyfikatów na podstawie, i zgodnie z przepisami Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, w brzmieniu przyjętym dnia 1 listopada 1974 r.

ARTYKUŁ III

Przekazywanie informacji

Strony niniejszego protokołu zobowiązują się przekazywać informacje i składać Sekretarzowi Generalnemu Międzynarodowej Organizacji Morskiej (zwanej dalej „Organizacją”):

(a) teksty ustaw, dekretów, rozporządzeń i innych przepisów, które zostały wydane we wszelkich sprawach należących do zakresu niniejszego protokołu;

(b) spis mianowanych inspektorów lub uznanych organizacji, które są uprawnione do działania w ich imieniu w zakresie spraw dotyczących bezpieczeństwa życia na morzu, w celu rozesłania Stronom dla zapoznania z nimi ich urzędników oraz zawiadomienia o szczególnych obowiązkach i warunkach, na jakich upoważniono mianowanych inspektorów lub uznane organizacje; oraz

(c) dostateczną liczbę wzorów certyfikatów wydawanych na podstawie postanowień niniejszego protokołu.

ARTYKUŁ IV

Podpisanie, ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie lub przystąpienie

1. Niniejszy protokół będzie otwarty do podpisania w siedzibie Organizacji od dnia 1 marca 1989 r. do dnia 28 lutego 1990 r., a następnie będzie otwarty do przystąpienia. Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3 Państwa mogą stać się stronami niniejszego protokołu przez:

(a) podpisanie bez zastrzeżenia ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, albo

(b) podpisanie z zastrzeżeniem ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, po którym nastąpi ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie, albo

(c) przystąpienie.

2. Ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie lub przystąpienie następuje przez złożenie odpowiedniego dokumentu Sekretarzowi Generalnemu Organizacji.

3. Niniejszy protokół mogą podpisać bez zastrzeżeń, ratyfikować, przyjąć, zatwierdzić lub do niego przystąpić tylko te Państwa, które bez zastrzeżeń podpisały konwencję, ratyfikowały ją, przyjęły, zatwierdziły lub do niej przystąpiły.

ARTYKUŁ V

Wejście w życie

1. Niniejszy protokół wejdzie w życie po upływie dwunastu miesięcy od dnia, w którym zostaną spełnione obydwa następujące warunki:

(a) co najmniej piętnaście Państw, których floty handlowe stanowią łącznie nie mniej niż pięćdziesiąt procent tonażu brutto światowej floty handlowej, stanie się jego stronami zgodnie z artykułem IV protokołu oraz

(b) zostaną spełnione warunki wejścia w życie Protokołu z 1988 r. dotyczącego Międzynarodowej konwencji o liniach ładunkowych, 1966,

pod warunkiem jednak, że niniejszy protokół nie wejdzie w życie przed dniem 1 lutego 1992 r.

2. W stosunku do Państw, które dokument ratyfikacyjny albo dokument przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia do niniejszego protokołu złożyły po dniu, w którym zostały spełnione warunki jego wejścia w życie, lecz przed datą jego wejścia w życie, ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie lub przystąpienie nabierze mocy w dniu wejścia w życie protokołu lub trzy miesiące od dnia złożenia dokumentu, zależnie od tego, która z tych dat jest późniejsza.

3. Każdy dokument ratyfikacyjny albo dokument przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, złożony po dacie wejścia w życie niniejszego protokołu, nabiera mocy po upływie trzech miesięcy od dnia jego złożenia.

4. Po dniu, w którym poprawka do niniejszego protokołu uważana jest za przyjętą zgodnie z artykułem VI protokołu, każdy złożony dokument ratyfikacyjny albo dokument przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia będzie odnosić się do protokołu wraz z tą poprawką.

ARTYKUŁ VI

Poprawki

Procedura określona w artykule VIII konwencji ma zastosowanie do poprawek wprowadzonych do niniejszego protokołu, pod warunkiem, że:

(a) powołanie się w tym artykule na konwencję i Umawiające się Rządy należy rozumieć odpowiednio jako powołanie się na niniejszy protokół i Strony niniejszego protokołu,

(b) poprawki do artykułów niniejszego protokołu i załącznika do niego powinny być przyjmowane i wprowadzane w życie zgodnie z procedurą stosowaną odnośnie poprawek do artykułów konwencji lub rozdziału I załącznika do niej, oraz

(c) poprawki do dodatku do załącznika do niniejszego protokołu mogą zostać przyjęte i wprowadzone w życie zgodnie z procedurą stosowaną odnośnie poprawek do rozdziałów innych niż rozdział I załącznika do konwencji.

ARTYKUŁ VII

Wypowiedzenie

1. Niniejszy protokół może być wypowiedziany przez każdą Stronę w każdym czasie po upływie pięciu lat od daty, w której protokół wszedł w życie w stosunku do tej Strony.

2. Wypowiedzenie powinno być dokonane przez złożenie dokumentu wypowiedzenia Sekretarzowi Generalnemu Organizacji.

3. Wypowiedzenie nabierze mocy po upływie jednego roku od daty otrzymania przez Sekretarza Generalnego Organizacji dokumentu wypowiedzenia albo po upływie dłuższego okresu wskazanego w tym dokumencie.

4. Wypowiedzenie konwencji przez Stronę niniejszego protokołu będzie uważane za wypowiedzenie niniejszego protokołu przez tę Stronę. Takie wypowiedzenie będzie wiążące w dniu, w którym wypowiedzenie konwencji nabierze mocy, zgodnie z punktem (c) artykułu XI konwencji.

ARTYKUŁ VIII

Depozytariusz

1. Niniejszy protokół zostanie złożony Sekretarzowi Generalnemu Organizacji (zwanemu dalej „depozytariuszem”).

2. Depozytariusz będzie:

(a) informować Rządy wszystkich Państw, które podpisały niniejszy protokół lub do niego przystąpiły, o:

(i) każdym nowym podpisaniu lub złożeniu dokumentu ratyfikacyjnego albo dokumentu przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia oraz o jego dacie;

(ii) dacie wejścia w życie niniejszego protokołu;

(iii) złożeniu każdego dokumentu wypowiedzenia niniejszego protokołu oraz o dacie jego otrzymania i dacie, w której wypowiedzenie nabiera mocy;

(b) przekazywać uwierzytelnione odpisy niniejszego protokołu Rządom wszystkich Państw, które protokół podpisały lub do niego przystąpiły.

3. Z chwilą wejścia w życie niniejszego protokołu uwierzytelniony jego odpis zostanie przekazany, przez depozytariusza, Sekretariatowi Organizacji Narodów Zjednoczonych w celu zarejestrowania i opublikowania, zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych.

ARTYKUŁ IX

Języki

Niniejszy protokół został sporządzony w jednym egzemplarzu w językach arabskim, chińskim, angielskim, francuskim, rosyjskim i hiszpańskim, przy czym każdy tekst jest jednakowo autentyczny. Oficjalne tłumaczenie na język włoski będzie sporządzone i złożone do depozytu wraz z podpisanym oryginałem.

SPORZĄDZONO W LONDYNIE dnia jedenastego listopada tysiąc dziewięćset osiemdziesiątego ósmego roku.

W DOWÓD POWYŻSZEGO niżej podpisani, należycie w tym celu upoważnieni przez swoje Rządy, podpisali niniejszy protokół.

ZAŁĄCZNIK
ZMIANY I UZUPEŁNIENIA DO ZAŁĄCZNIKA
DO MIĘDZYNARODOWEJ KONWENCJI O BEZPIECZEŃSTWIE
ŻYCIA NA MORZU, 1974

ROZDZIAŁ I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

CZĘŚĆ A - ZAKRES ZASTOSOWANIA. OKREŚLENIA ITD.

Prawidło 2

Określenia

Obecny tekst ustępu (k) zastępuje się następującym tekstem:

„(k) „Statek nowy” oznacza statek, którego stępka została położona lub który znajduje się w podobnym stadium budowy w dniu 25 maja 1980 r. lub po tej dacie”.

Do obecnego tekstu dodaje się ustęp (n) w brzmieniu:

„(n) „Rocznica” oznacza dzień i miesiąc każdego roku, taki sam, jak w dacie upływu ważności danego certyfikatu”.

CZĘŚĆ B - PRZEGLĄDY I CERTYFIKATY

Prawidło 6

Inspekcja i przegląd

Obecny tekst zastępuje się następującym tekstem:

„(a) Inspekcje i przeglądy statków w zakresie dotyczącym egzekwowania postanowień niniejszych prawideł i udzielania od nich zwolnień powinny być wykonywane przez funkcjonariuszy Administracji. Administracja może jednak powierzyć inspekcje i przeglądy mianowanym w tym celu inspektorom albo uznanym przez siebie organizacjom.

(b) Administracja mianując inspektorów lub uznając organizację do prowadzenia inspekcji i przeglądów wymienionych w ustępie (a), powinna upoważnić każdego mianowanego inspektora lub uznaną organizację co najmniej do:

(i) żądania dokonania napraw statku;

(ii) wykonywania inspekcji i przeglądów na wniosek odpowiednich władz Państwa portu.

Administracja powinna powiadomić Organizację o określonych obowiązkach i warunkach upoważnienia mianowanych inspektorów i uznanych organizacji.

(c) Jeżeli mianowany inspektor lub uznana organizacja stwierdzi, że stan statku lub jego wyposażenia w istotnym stopniu nie odpowiadają danym zawartym w certyfikacie lub stan statku jest taki, że statek nie jest zdatny do wyjścia w morze nie stwarzając zagrożenia dla siebie lub znajdujących się na nim osób, to inspektor lub organizacja powinni niezwłocznie zapewnić, aby zostały podjęte działania mające na celu dokonanie napraw oraz powinni we właściwym czasie powiadomić o tym Administrację. Jeżeli działanie w celu dokonania napraw nie zostanie podjęte, to odpowiedni certyfikat należy cofnąć i niezwłocznie powiadomić o tym Administrację, jeżeli statek znajduje się w porcie innej Strony, to należy również powiadomić niezwłocznie odpowiednie władze Państwa portu. Jeżeli funkcjonariusz Administracji, mianowany inspektor lub uznana organizacja powiadomiła odpowiednie władze Państwa portu, to Rząd zainteresowanego Państwa portu powinien udzielić temu funkcjonariuszowi, inspektorowi lub organizacji niezbędnej pomocy dla wykonania przez nich obowiązków określonych w niniejszym prawidle. W takim przypadku Rząd zainteresowanego Państwa portu powinien zapewnić, aby statek ten nie rozpoczął żeglugi dopóki nie będzie zdatny do wyjścia w morze albo opuszczenia portu w celu dojścia do odpowiedniej stoczni remontowej nie stwarzając zagrożenia dla siebie lub znajdujących się na nim osób.

(d) W każdym przypadku Administracja powinna zapewnić przeprowadzenie inspekcji i przeglądu w całym zakresie i w sposób skuteczny oraz zapewnić niezbędne przedsięwzięcia w celu spełnienia tego obowiązku”.

Prawidło 7

Przeglądy statków pasażerskich

Obecny tekst zastępuje się następującym tekstem:

„(a) Statek pasażerski powinien być poddany następującym przeglądom:

(i) przeglądowi zasadniczemu przed oddaniem statku do eksploatacji;

(ii) przeglądowi dla odnowienia certyfikatu co 12 miesięcy, z wyjątkiem przypadków gdy ma zastosowanie prawidło 14(b), (e), (f) oraz (g);

(iii) przeglądom dodatkowym w miarę potrzeby.

(b) Przeglądy, o których mowa wyżej powinny być wykonywane jak następuje:

(i) przegląd zasadniczy przed oddaniem statku do eksploatacji powinien obejmować całkowitą inspekcję konstrukcji kadłuba, urządzeń maszynowych i wyposażenia, łącznie z zewnętrzną stroną dna statku oraz wewnętrzną i zewnętrzną stroną kotłów. Przegląd ten powinien być tak przeprowadzony, aby zapewnić, że urządzenia, materiał i wiązania kadłuba, kotły i inne zbiorniki ciśnieniowe oraz ich osprzęt, mechanizmy główne i pomocnicze, urządzenia elektryczne, urządzenia radiowe, włącznie z urządzeniami używanymi w środkach ratunkowych, zabezpieczenia przeciwpożarowe, instalacje i urządzenia bezpieczeństwa pożarowego, środki i urządzenia ratunkowe, urządzenia nawigacyjne, wydawnictwa nawigacyjne, urządzenia do przyjmowania pilotów oraz inne wyposażenie, w pełni odpowiadają wymaganiom niniejszych prawideł oraz ustaw, dekretów, rozporządzeń i przepisów, wydanych na ich podstawie przez Administrację dla statków, które są przeznaczone do danej służby. Przegląd powinien być również tak przeprowadzony, aby zapewnić, że wykonanie wszystkich części statku i jego wyposażenie jest pod każdym względem zadowalające oraz że statek jest zaopatrzony w światła, znaki, środki sygnalizacji dźwiękowej i wzywania pomocy, wymagane postanowieniami niniejszych prawideł oraz obowiązujących Międzynarodowych przepisów o zapobieganiu zderzeniom na morzu;

(ii) przegląd dla odnowienia certyfikatu powinien obejmować inspekcję konstrukcji kadłuba, kotłów oraz innych zbiorników ciśnieniowych, urządzeń maszynowych i wyposażenia, łącznie z zewnętrzną stroną dna statku. Przegląd powinien być tak przeprowadzony, aby zapewnić, że w zakresie konstrukcji kadłuba, kotłów i innych zbiorników ciśnieniowych oraz ich osprzętu, mechanizmów głównych i pomocniczych, urządzeń elektrycznych, urządzeń radiowych, włącznie z urządzeniami używanymi w środkach ratunkowych, zabezpieczeń przeciwpożarowych, instalacji i urządzeń bezpieczeństwa pożarowego, urządzeń ratunkowych, środków i urządzeń nawigacyjnych, wydawnictw nawigacyjnych, urządzeń do przyjmowania pilotów oraz innego wyposażenia, statek jest w zadowalającym stanie i jest zdatny do służby, do której jest przeznaczony, oraz że odpowiada wymaganiom niniejszych prawideł, a także ustaw, dekretów, rozporządzeń i przepisów wydanych na ich podstawie przez Administrację. Znajdujące się na statku światła, znaki, środki sygnalizacji dźwiękowej i wzywania pomocy powinny także być przedmiotem wyżej wymienionego przeglądu w celu upewnienia się, iż odpowiadają wymaganiom niniejszych prawideł oraz obowiązujących Międzynarodowych przepisów o zapobieganiu zderzeniom na morzu;

(iii) stosownie do okoliczności, dodatkowy przegląd ogólny lub częściowy, powinien być przeprowadzony po naprawie wynikającej z wykonania czynności określonych w prawidle 11 albo po dokonaniu każdej poważnej naprawy lub wymiany. Przegląd powinien być tak przeprowadzony, aby zapewnić, że konieczne naprawy lub wymiany wykonane zostały skutecznie, że materiał i wykonanie takich napraw lub wymian są pod każdym względem zadowalające, jak również, że statek odpowiada pod każdym względem postanowieniom niniejszych prawideł oraz obowiązujących Międzynarodowych przepisów o zapobieganiu zderzeniom na morzu, a także ustaw, dekretów, rozporządzeń i przepisów wydanych na ich podstawie przez Administrację.

(c) (i) ustawy, dekrety, rozporządzenia i przepisy, o których mowa w ustępie (b) niniejszego prawidła, powinny być pod każdym względem takie, aby zapewnić, że z punktu widzenia bezpieczeństwa życia, statek jest zdatny do służby, do której został przeznaczony;

(ii) powinny one, między innymi, ustalać wymagania obowiązujące w odniesieniu do pierwszych i następnych prób hydraulicznych lub innych równoważnych prób, którym mają być poddane kotły główne i pomocnicze, złącza, rury parowe, zbiorniki wysokiego ciśnienia oraz zbiorniki paliwa silników spalinowych oraz procedurę prób, którą należy stosować i odstępy czasu miedzy dwiema następującymi po sobie próbami”.

Prawidło 8

Przeglądy środków ratunkowych oraz innego wyposażenia statków towarowych

Obecny tekst zastępuje się następującym tekstem:

„(a) Środki ratunkowe i inne wyposażenie statku towarowego o pojemności brutto 500 RT i powyżej, zgodnie z postanowieniami ustępu (b)(i) powinny być poddawane następującym przeglądom:

(i) przeglądowi zasadniczemu przed oddaniem statku do eksploatacji;

(ii) przeglądowi dla odnowienia certyfikatu w przedziałach czasu określonych przez Administrację, lecz nieprzekraczających pięciu lat, z wyjątkiem przypadków, do których ma zastosowanie prawidło 14(b),(e),(f) oraz(g);

(iii) przeglądowi okresowemu w przedziale trzech miesięcy przed lub trzech miesięcy po drugiej rocznicy Certyfikatu bezpieczeństwa wyposażenia statku towarowego lub w przedziale trzech miesięcy przed lub trzech miesięcy po trzeciej rocznicy tego certyfikatu, przegląd ten powinien być przeprowadzony zamiast jednego z przeglądów rocznych określonych w ustępie (a)(iv);

(iv) przeglądowi rocznemu w przedziale trzech miesięcy przed lub trzech miesięcy po każdej rocznicy Certyfikatu bezpieczeństwa wyposażania statku towarowego;

(v) przeglądowi dodatkowemu w zakresie określonym dla statków pasażerskich w prawidle 7(b)(iii).

(b) Przeglądy określone w ustępie (a) powinny być wykonywane jak następuje:

(i) przegląd zasadniczy powinien obejmować całkowitą inspekcję instalacji i urządzeń bezpieczeństwa pożarowego środków i urządzeń ratunkowych z wyjątkiem urządzeń radiowych, urządzeń nawigacyjnych, urządzeń do przyjmowania pilotów oraz innego wyposażenia, do którego mają zastosowanie rozdziały II-1 II-2, III oraz V, aby zapewnić, że te urządzenia odpowiadają wymaganiom niniejszych prawideł, są w zadowalającym stanie i są zdatne do służby, do której statek został przeznaczony. Plany obrony pożarowej, wydawnictwa nawigacyjne, światła, znaki, środki sygnalizacji dźwiękowej i wzywania pomocy powinny być również objęte powyższym przeglądem, aby zapewnić, że odpowiadają one wymaganiom niniejszych prawideł oraz, tam gdzie ma to zastosowanie, wymaganiom obowiązujących Międzynarodowych przepisów o zapobieganiu zderzeniom na morzu;

(ii) przegląd dla odnowienia certyfikatu oraz przegląd okresowy powinny obejmować inspekcję wyposażenia określonego w ustępie (b)(i), aby zapewnić, że wyposażenie to spełnia odpowiednie wymagania niniejszych prawideł oraz obowiązujących Międzynarodowych przepisów o zapobieganiu zderzeniom na morzu, a także by zapewnić, że wyposażenie, o którym mowa, jest w zadowalającym stanie i jest zdatne do służby, do której statek został przeznaczony;

(iii) przegląd roczny powinien obejmować ogólną inspekcję wyposażenia określonego w ustępie (b)(i), aby zapewnić, że wyposażenie to, jest utrzymywane zgodnie z prawidłem Il(a) oraz że pozostaje w stanie zadowalającym dla służby, do której statek został przeznaczony.

(c) Przeprowadzenie przeglądów okresowego i rocznego wymienionych w ustępach (a)(iii) oraz (a)(iv) powinno być potwierdzone w Certyfikacie bezpieczeństwa wyposażenia statku towarowego”.

Prawidło 9

Przeglądy urządzeń radiowych i radarowych statków towarowych

Obecny tytuł otrzymuje brzmienie:

„Przeglądy urządzeń radiowych statków towarowych”.

Obecny tekst zastępuje się następującym tekstem:

„(a) Urządzenia radiowe statków towarowych, do których mają zastosowanie rozdziały III oraz IV, włącznie z urządzeniami radiowymi używanymi w środkach ratunkowych, powinny być poddawane następującym przeglądom:

(i) przeglądowi zasadniczemu przed oddaniem statku do eksploatacji;

(ii) przeglądowi dla odnowienia certyfikatu w przedziałach czasu określonych przez Administracje, lecz nieprzekraczających pięciu lat, z wyjątkiem przypadków, do których ma zastosowanie prawidło 14(b),(e),(f)oraz(g);

(iii) przeglądowi okresowemu w przedziale trzech miesięcy przed lub trzech miesięcy po każdej rocznicy Certyfikatu bezpieczeństwa radiowego statku towarowego;

(iv) przeglądowi dodatkowemu w zakresie określonym dla statków pasażerskich w prawidle 7(b)(iii).

(b) Przeglądy określone w ustępie (a) powinny być wykonywane w następujący sposób:

(i) przegląd zasadniczy powinien obejmować całkowitą inspekcję urządzeń radiowych statku towarowego, włącznie z urządzeniami używanymi w środkach ratunkowych, aby zapewnić, że urządzenia te odpowiadają wymaganiom niniejszych prawideł;

(ii) przegląd dla odnowienia certyfikatu oraz przegląd okresowy powinny obejmować inspekcję urządzeń radiowych statku towarowego, włącznie z urządzeniami używanymi w środkach ratunkowych, aby zapewnić, że urządzenia te odpowiadają wymaganiom niniejszych prawideł.

(c) Przeprowadzenie przeglądu okresowego wymienionego w ustępie (a)(iii) powinno być potwierdzone w Certyfikacie bezpieczeństwa radiowego statku towarowego”.

Prawidło 10

Przeglądy kadłuba, urządzeń maszynowych i wyposażenia statków towarowych

Obecny tytuł otrzymuje brzmienie:

„Przeglądy konstrukcji kadłuba, urządzeń maszynowych i wyposażenia statków towarowych”.

Obecny tekst zastępuje się następującym tekstem:

„(a) Konstrukcja kadłuba, urządzenia maszynowe i wyposażenie statku towarowego, inne niż to, dla którego wydany jest Certyfikat bezpieczeństwa wyposażenia statku towarowego i Certyfikat bezpieczeństwa radiowego statku towarowego, wymienione w ustępie (b)(i), powinny być poddawane następującym przeglądom i inspekcjom:

(i) przeglądowi zasadniczemu przed oddaniem statku do eksploatacji włącznie z inspekcją zewnętrznej strony dna statku;

(ii) przeglądowi dla odnowienia certyfikatu w przedziałach czasu określonych przez Administrację, lecz nieprzekraczających pięciu lat z wyjątkiem przypadków, gdy ma zastosowanie prawidło 14(b), (e), (f) oraz (g);

(iii) przeglądowi pośredniemu w przedziale trzech miesięcy przed lub trzech miesięcy po drugiej rocznicy Certyfikatu bezpieczeństwa konstrukcji statku towarowego lub w przedziale trzech miesięcy przed lub trzech miesięcy po trzeciej rocznicy tego certyfikatu; przegląd ten powinien być przeprowadzony zamiast jednego z przeglądów rocznych określonych w ustępie (a)(iv);

(iv) przeglądowi rocznemu w przedziale trzech miesięcy przed lub trzech; miesięcy po każdej rocznicy Certyfikatu bezpieczeństwa konstrukcji statku towarowego;

(v) co najmniej dwóm inspekcjom zewnętrznej strony dna statku w okresie pięciu lat, z wyjątkiem przypadków, do których ma zastosowanie prawidło 14(e) lub (f). W przypadku, gdy ma zastosowanie prawidło 14(e) lub (0 to okres pięciu lat może być przedłużony tak, aby zbiegał się z przedłużonym okresem ważności certyfikatu. W żadnym przypadku odstęp czasu miedzy dwoma takimi inspekcjami nie powinien przekraczać 36 miesięcy;

(vi) przeglądowi dodatkowemu w zakresie określonym dla statków pasażerskich w prawidle 7(b)(iii).

(b) Przeglądy i inspekcje określone w ustępie (a) powinny być wykonywane jak następuje:

(i) przegląd zasadniczy powinien obejmować całkowitą inspekcję konstrukcji kadłuba, urządzeń maszynowych i wyposażenia. Przegląd ten powinien być tak przeprowadzony, aby zapewnić, że urządzenia, materiały, wiązania i sposób wykonania konstrukcji kadłuba, kotły i inne zbiorniki ciśnieniowe ich osprzęt, mechanizmy główne i pomocnicze, włącznie z urządzeniami sterowymi i ich wewnętrznymi systemami sterowania, urządzenia elektryczne i inne wyposażenie odpowiadają wymaganiom niniejszych prawideł, są w zadowalającym stanie i są zdatne do służby, do której statek został przeznaczony oraz że statek posiada informację o stateczności. W przypadku zbiornikowców przegląd ten powinien również obejmować inspekcję pompowni, instalacji rurociągów ładunkowych, paliwowych i wentylacyjnych oraz związanych z nimi urządzeń zabezpieczających;

(ii) przegląd dla odnowienia certyfikatu powinien obejmować inspekcję konstrukcji kadłuba, urządzeń maszynowych i wyposażenia, określonych w ustępie (b)(i), aby zapewnić, że odpowiadają one wymaganiom niniejszych prawideł, są w zadowalającym stanie i są zdatne do służby, do której statek został przeznaczony;

(iii) przegląd pośredni powinien obejmować inspekcję konstrukcji kadłuba, kotłów i innych zbiorników ciśnieniowych, urządzeń maszynowych i wyposażenia, urządzeń sterowych i ich wewnętrznych systemów sterowania oraz urządzeń elektrycznych, aby zapewnić, że urządzenia te są w stanie zadowalającym dla tego rodzaju służby, do której statek został przeznaczony. W przypadku zbiornikowców przegląd ten powinien również obejmować inspekcję pompowni, instalacji rurociągów ładunkowych, paliwowych i wentylacyjnych oraz związanych z nimi urządzeń zabezpieczających, a także próby oporności izolacji urządzeń elektrycznych w strefach niebezpiecznych;

(iv) przegląd roczny powinien obejmować ogólną inspekcję konstrukcji kadłuba, urządzeń maszynowych i wyposażenia, określonych w ustępie (b)(i), aby zapewnić, że są one utrzymywane zgodnie z prawidłem 11(a) oraz że pozostają w stanie zadowalającym do służby, do której statek został przeznaczony;

(v) inspekcja zewnętrznej strony dna statku i przegląd związanych z nim elementów sprawdzanych w tym samym czasie powinny być tak przeprowadzone, aby zapewnić, że elementy te pozostają w stanie zadowalającym do służby, do której statek został przeznaczony.

(c) Przeprowadzenie przeglądu pośredniego i przeglądu rocznego oraz inspekcji zewnętrznej strony dna statku, o których mowa w ustępach (a)(iii), (a)(iv) oraz (a)(v) powinno być potwierdzone w Certyfikacie bezpieczeństwa konstrukcji statku towarowego”.

Prawidło 11

Utrzymanie stanu statku po przeglądzie

Obecny tekst zastępuje się następującym tekstem:

„(a) Stan statku i jego wyposażenia powinien być utrzymywany w taki sposób, aby spełnić wymagania niniejszych prawideł i aby zapewnić, że statek pod każdym względem jest zdatny do wyjścia w morze bez zagrożenia dla siebie i znajdujących się na nim osób.

(b) Po zakończeniu każdego przeglądu statku określonego w prawidłach 7, 8, 9 lub 10 nie powinny być, bez zgody Administracji, dokonywane żadne zmiany konstrukcji kadłuba, urządzeń maszynowych, wyposażenia i innych elementów podlegających przeglądom.

(c) Jeżeli statek ulegnie wypadkowi lub zostanie wykryte uszkodzenie, które ma wpływ jego bezpieczeństwo lub prawidłowość działania albo kompletność jego środków ratunkowych lub innego wyposażenia, kapitan lub armator statku powinien, przy najbliższej okazji, złożyć sprawozdanie Administracji, mianowanemu inspektorowi lub uznanej organizacji, w zależności od tego kto wydal przedmiotowy certyfikat, a organy te powinny wszcząć kontrolę w celu ustalenia czy konieczne jest przeprowadzenie przeglądu wymaganego w prawidłach 7, 8, 9 lub 10. Jeżeli statek znajduje się w porcie innego Umawiającego się Rządu, to kapitan lub armator statku powinien również niezwłocznie przesłać sprawozdanie do odpowiednich władz Państwa portu, a mianowany inspektor lub uznana organizacja powinna upewnić się, że takie sprawozdanie zostało sporządzone”.

Prawidło 12

Wydawanie certyfikatów

Obecny tytuł otrzymuje brzmienie

„Wydawanie lub potwierdzanie certyfikatów”.

Obecny tekst zastępuje się następującym tekstem:

(a) (i) certyfikat zwany Certyfikatem bezpieczeństwa statku pasażerskiego powinien być wydany po przeprowadzeniu przeglądu zasadniczego lub przeglądu dla odnowienia certyfikatu dla statku pasażerskiego, jeżeli statek spełnia odpowiednie wymagania rozdziałów II-1, II-2, III, IV oraz V, a także wszelkie inne odpowiednie wymagania mniejszych prawideł;

(ii) certyfikat zwany Certyfikatem bezpieczeństwa konstrukcji statku towarowego powinien być wydany po przeprowadzeniu przeglądu zasadniczego lub przeglądu dla odnowienia certyfikatu dla statku towarowego, jeżeli statek spełnia odpowiednie wymagania rozdziałów II-1 oraz II-2 (inne niż wymagania dotyczące instalacji i sprzętu bezpieczeństwa pożarowego oraz planów obrony pożarowej), a także wszelkie inne odpowiednie wymagania niniejszych prawideł;

(iii) certyfikat zwany Certyfikatem bezpieczeństwa wyposażenia statku towarowego powinien być wydany po przeprowadzeniu przeglądu zasadniczego lub przeglądu dla odnowienia certyfikatu dla statku towarowego, jeżeli statek spełnia odpowiednie wymagania rozdziałów II-I, II-2, III oraz V, a także wszelkie inne odpowiednie wymagania niniejszych prawideł;

(iv) certyfikat zwany Certyfikatem bezpieczeństwa radiowego statku towarowego powinien być wydany po przeprowadzeniu przeglądu zasadniczego lub przeglądu dla odnowienia certyfikatu dla statku towarowego, jeżeli statek spełnia odpowiednie wymagania rozdziału IV, a także wszelkie inne odpowiednie wymagania niniejszych prawideł;

(v) (1) certyfikat zwany Certyfikatem bezpieczeństwa statku towarowego może być wydany jako alternatywny w stosunku do certyfikatów określonych w ustępach (a)(II), (aXII) oraz (a)(iv) po przeprowadzeniu przeglądu zasadniczego albo przeglądu dla odnowienia certyfikatu dla statku towarowego, jeżeli statek spełnia odpowiednie wymagania rozdziałów II-1, II-2, III, IV oraz V, a także wszelkie inne odpowiednie wymagania niniejszych prawideł,

(2) ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o Certyfikacie bezpieczeństwa konstrukcji statku towarowego, Certyfikacie bezpieczeństwa wyposażenia statku towarowego lub Certyfikacie bezpieczeństwa radiowego statku towarowego ma to zastosowanie do Certyfikatu bezpieczeństwa statku towarowego, jeżeli jest on używany jako alternatywny w stosunku do tych certyfikatów,

(vi) do Certyfikatu bezpieczeństwa statku pasażerskiego, Certyfikatu bezpieczeństwa wyposażenia statku towarowego, Certyfikatu bezpieczeństwa radiowego statku towarowego i Certyfikatu bezpieczeństwa statku towarowego, określonych w punktach (i), (III), (iv) i (V), powinien być dołączony Wykaz wyposażenia;

(vii) jeżeli statkowi udziela się zwolnienia na podstawie postanowień niniejszych prawideł i zgodnie z nimi, wówczas oprócz certyfikatów określonych w niniejszym ustępie powinien być wydany certyfikat zwany Certyfikatem zwolnienia,

(viii) certyfikaty określone w niniejszym prawidle powinny być wydawane lub potwierdzane albo przez Administrację albo przez upoważnioną przez nią osobę, lub organizację. W każdym przypadku Administracja bierze na siebie pełną odpowiedzialność za wydanie lub potwierdzenie certyfikatu.

(b) Umawiający się Rząd nie powinien wydawać certyfikatów na podstawie i zgodnie z postanowieniami Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1960, 1948, lub 1929, po dacie, od której przyjęcie niniejszej Konwencji przez ten Rząd nabierze mocy.

Prawidło 13

Wydanie certyfikatu przez inny Rząd

Obecny tytuł otrzymuje brzmienie:

„Wydawanie lub potwierdzanie certyfikatów przez inny Rząd”

Obecny tekst zastępuje się następującym tekstem:

„Umawiający się Rząd może, na wniosek Administracji, wszcząć przeprowadzenie przeglądu statku i jeżeli stwierdzi, że wymagania niniejszych prawideł są zachowane, powinien wydać dla statku certyfikaty zgodnie z niniejszymi prawidłami lub upoważnić do ich wydania albo potwierdzić je lub upoważnić do ich potwierdzenia. Każdy certyfikat w ten sposób wydany powinien zawierać oświadczenie, że został wydany na wniosek Rządu państwa, w którym statek jest lub będzie zarejestrowany i certyfikat taki powinien mieć taką samą moc obwiązującą oraz być w taki sam sposób uznawany, jak certyfikat wydany na podstawie prawidła 12”.

Prawidło 14

Okres ważności certyfikatów

Obecny tytuł zastępuje się następującym:

„Okres ważności certyfikatów i jego przedłużanie”

Obecny tekst zastępuje się następującym:

„(a) Certyfikat bezpieczeństwa statku pasażerskiego powinien być wydany na okres nie dłuższy niż dwanaście miesięcy. Certyfikat bezpieczeństwa konstrukcji statku towarowego, Certyfikat bezpieczeństwa wyposażenia statku towarowego i Certyfikat bezpieczeństwa radiowego statku towarowego powinny być wydawane na okres ustalony przez Administrację, lecz nie dłuższy niż pięć lat. Certyfikat zwolnienia nie powinien być wydawany na okres dłuższy niż okres ważności certyfikatu, do którego się odnosi.

(b) (i) niezależnie od wymagań ustępu (a) w przypadku, gdy przegląd dla odnowienia certyfikatu zostanie zakończony w przedziale trzech miesięcy przed datą upływu ważności istniejącego certyfikatu, nowy certyfikat wydaje się na okres od daty zakończenia tego przeglądu do:

(1) daty nieprzekraczającej dwunastu miesięcy od daty upływu ważności istniejącego certyfikatu - dla statku pasażerskiego,

(2) daty nieprzekraczającej pięciu lat od daty upływu ważności istniejącego certyfikatu - dla statku towarowego;

(ii) jeżeli przegląd dla odnowienia certyfikatu zostanie zakończony po dacie upływu ważności istniejącego certyfikatu, nowy certyfikat wydaje się na okres od daty zakończenia tego przeglądu do:

(1) daty nieprzekraczającej dwunastu miesięcy od daty upływu ważności istniejącego certyfikatu - dla statku pasażerskiego;

(2) daty nieprzekraczającej pięciu lat od daty upływu ważności istniejącego certyfikatu - dla statku towarowego;

(iii) jeżeli przegląd dla odnowienia certyfikatu zostanie zakończony później niż trzy miesiące przed datą upływu ważności istniejącego certyfikatu, nowy certyfikat wydaje się na okres od daty zakończenia tego przeglądu do:

(1) daty nieprzekraczającej dwunastu miesięcy od daty zakończenia przeglądu dla odnowienia certyfikatu - dla statku pasażerskiego;

(2) daty nieprzekraczającej pięciu lat od daty zakończenia przeglądu dla odnowienia certyfikatu - dla statku towarowego.

(c) Jeżeli certyfikat inny niż Certyfikat bezpieczeństwa statku pasażerskiego został wydany na okres krótszy niż pięć lat, to Administracja może przedłużyć ważność tego certyfikatu do daty nieprzekraczającej, ustalonego w ustępie (a), okresu pięciu lat od daty wydania tego certyfikatu, pod warunkiem, że zostaną przeprowadzone odpowiednie przeglądy, określone w prawidle 8, 9 oraz 10, wymagane do wydania certyfikatu na okres pięciu lat.

(d) Jeżeli przegląd dla odnowienia certyfikatu został zakończony, lecz nowy certyfikat nie może być wydany lub przekazany na statek przed datą upływu ważności istniejącego certyfikatu, to upoważniona przez Administrację osoba lub organizacja może potwierdzić istniejący certyfikat i taki certyfikat powinien być uznany jako ważny, jednak na okres, nie dłuższy niż pięć miesięcy od daty upływu jego ważności.

(e) Jeżeli statek w czasie, gdy upływa ważność certyfikatu, nie znajduje się w porcie, w którym ma być poddany przeglądowi, to Administracja może przedłużyć okres ważności certyfikatu, lecz przedłużenie to powinno być udzielone tylko w tym celu, aby umożliwić statkowi ukończenie jego podróży do portu, w którym ma być poddany przeglądowi, i to tylko w przypadkach kiedy wydaje się to właściwe i uzasadnione. Żaden certyfikat nie powinien być przedłużony na okres dłuższy niż trzy miesiące, a statek po przybyciu do portu, w którym ma być poddany przeglądowi, nie powinien być uprawniony na mocy udzielonego mu przedłużenia certyfikatu do opuszczenia tego portu bez otrzymania nowego certyfikatu. Po zakończeniu przeglądu dla odnowienia certyfikatu, nowy certyfikat wydaje się na okres nie dłuższy niż:

(i) dwanaście miesięcy od daty upływu ważności istniejącego certyfikatu przed udzieleniem przedłużenia - dla statku pasażerskiego;

(ii) pięć lat od daty upływu ważności istniejącego certyfikatu przed udzieleniem przedłużenia - dla statku towarowego.

(f) W przypadku, gdy statkowi odbywającemu krótkie podróże nie udzielono przedłużenia ważności certyfikatu, na podstawie powyższych postanowień niniejszego prawidła, Administracja może przedłużyć ważność tego certyfikatu, na okres zwłoki, do jednego miesiąca od określonej w certyfikacie daty upływy ważności. Po zakończeniu przeglądu dla odnowienia certyfikatu, nowy certyfikat powydaje się na okres nie dłuższy niż:

(i) dwanaście miesięcy od daty upływu ważności istniejącego certyfikatu przed udzieleniem przedłużenia - dla statku pasażerskiego;

(ii) pięć lat od daty upływu ważności istniejącego certyfikatu przed udzieleniem przedłużenia - dla statku towarowego.

(g) W uzasadnionych przypadkach określonych przez Administrację data rozpoczęcia ważności nowego certyfikatu może nie pokrywać się z datą upływu ważności istniejącego certyfikatu, określoną w ustępach (b)(ii), (e) oraz (f) W powyższych przypadkach nowy certyfikat powydaje się na okres nie dłuższy niż:

(i) dwanaście miesięcy od daty zakończenia przeglądu dla odnowienia certyfikatu - dla statku pasażerskiego;

(ii) pięć lat od daty zakończenia przeglądu dla odnowienia certyfikatu - dla statku towarowego.

(h) Jeżeli przegląd roczny, pośredni lub okresowy zostanie zakończony przed okresem ustalonym w odpowiednich prawidłach, wówczas:

(i) data rocznicy podana w odpowiednim certyfikacie powinna być, przy potwierdzaniu certyfikatu, zastąpiona datą nieprzekraczającą trzech miesięcy od daty zakończenia przeglądu;

(ii) następny przegląd roczny, pośredni lub okresowy, wymagany odpowiednimi prawidłami powinien być przeprowadzony w przedziałach czasu określonych w tych prawidłach, lecz przy zastosowaniu nowej daty rocznicy;

(iii) data upływu ważności certyfikatu może pozostać niezmieniona pod warunkiem, że jeden lub więcej przeglądów rocznych, pośrednich lub okresowych, w zależności od tego, jakie przeglądy są wymagane, są przeprowadzone w taki sposób, aby nie przekroczyć maksymalnych przedziałów czasu między przeglądami określonymi w odpowiednich prawidłach.

(i) Certyfikat wydany zgodnie z prawidłem 12 lub 13 traci ważność w każdym z następujących przypadków:

(i) jeżeli odpowiednie przeglądy i inspekcje nie zostaną zakończone w przedziałach czasu ustalonych na podstawie prawideł 7(a), 8(a), 9(a) oraz 10(a);

(ii) jeżeli certyfikat nie został potwierdzony zgodnie z niniejszymi prawidłami;

(iii) po przejściu statku pod banderę innego Państwa, nowy certyfikat powinien być wydany tylko wówczas, gdy Rząd wydający nowy certyfikat jest całkowicie pewien, że statek spełnia wymagania prawidła 11 (a) oraz (b). W przypadku, gdy przejście Statku ma miejsce pomiędzy banderami Umawiających się Rządów, jeżeli wniosek wpłynie w ciągu trzech miesięcy po tym fakcie, to Rząd Państwa, którego banderę poprzednio statek miał prawo podnosić, powinien tak szybko, jak to możliwe, przekazać Administracji kopie certyfikatów posiadanych przez statek przed przejściem pod inną banderę i, jeśli są dostępne, kopie odnośnych sprawozdań z przeglądów”.

Prawidło 15

Formularze certyfikatów

Obecny tytuł otrzymuje brzmienie:

„Formularze certyfikatów i wykazów wyposażenia”

Obecny tekst zastępuje się następującym tekstem:

„Certyfikaty i wykazy wyposażenia powinny być zredagowane w formie odpowiadającej wzorom podanym w dodatku do załącznika do niniejszej konwencji. Jeżeli certyfikat nie został sporządzony w języku angielskim lub francuskim, to tekst certyfikatu powinien zawierać tłumaczenie na jeden z tych języków”.

Prawidło 16

Wywieszanie certyfikatów

Obecny tytuł otrzymuje brzmienie:

„Dostępność certyfikatów”

Obecny tekst zastępuje się następującym tekstem:

„Certyfikaty wydane na podstawie prawidła 12 lub 13 powinny być stale łatwo dostępne na burcie do kontroli.

Prawidło 19

Kontrola

Obecny tekst zastępuje się następującym tekstem:

(a) Każdy statek znajdujący się w porcie innego Umawiającego się Rządu podlega kontroli przez funkcjonariuszy, należycie upoważnionych przez ten Rząd do sprawdzania czy certyfikaty, wydane zgodnie z prawidłem 12 lub prawidłem 13, są ważne.

(b) Takie certyfikaty, jeżeli nie upłynął okres ich ważności, powinny być uznane jako ważne, chyba że są oczywiste podstawy do przypuszczeń, że stan statku lub jego wyposażenia nie odpowiada danym określonym w jakimkolwiek certyfikacie lub, że statek i jego wyposażenie nie spełniają wymagań prawidła 11 (a) oraz (b).

(c) W okolicznościach podanych w ustępie (b) lub gdy upłynął okres ważności certyfikatu albo utracił on ważność, funkcjonariusz przeprowadzający kontrolę powinien zapewnić, aby statek nie rozpoczął żeglugi, dopóki nie będzie zdatny do wyjścia w morze albo do opuszczenia portu w celu dojścia do odpowiedniej stoczni remontowej nie stwarzając zagrożenia dla siebie lub znajdujących się na nim osób.

(d) W przypadku gdy kontrola daje powód do jakiejkolwiek interwencji, funkcjonariusz przeprowadzający kontrolę powinien niezwłocznie poinformować na piśmie o wszystkich okolicznościach i przyczynach, w których interwencja została uznana za konieczną, konsula lub, w przypadku jego braku, najbliższe przedstawicielstwo dyplomatyczne Państwa, którego banderę statek ma prawo podnosić. Dodatkowo powinien być również powiadomiony mianowany inspektor lub uznana organizacja odpowiedzialna za wydanie certyfikatów. Informacje dotyczące interwencji należy przekazać w sprawozdaniu do Organizacji.

(e) Jeżeli właściwa władza Państwa portu nie jest w stanie podjąć czynności określonych w ustępach (c) oraz (d) lub jeżeli statek uzyskał zezwolenie na dojście do następnego portu, to właściwa władza Państwa portu powinna przekazać odpowiednie informacje o statki, stronom wymienionym w ustępie (d), jak również władzom następnego portu zawinięcia.

(f) Przy przeprowadzaniu kontroli wynikającej z niniejszego prawidła należy podjąć wszelkie możliwe wysiłki, aby uniknąć nieuzasadnionego zatrzymania lub opóźnienia statku. Jeżeli przy przeprowadzaniu kontroli statek został bezpodstawnie zatrzymany lub opóźniony, będzie on uprawniony do odszkodowania za wszelkie straty lub szkody, jakie poniósł”.

DODATEK - ZMIANY I UZUPEŁNIENIA DO DODATKU DO ZAŁĄCZNIKA DO MIĘDZYNARODOWEJ KONWENCJI O BEZPIECZEŃSTWIE ŻYCIA NA MORZU, 1974

Wersja angielska

Po zaznajomieniu się z powyższym protokołem, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

- został on uznany za słuszny zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych,

- Rzeczpospolita Polska postanawia przystąpić do tego protokołu,

- postanowienia protokołu są przyjęte, potwierdzone i będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 18 czerwca 2008 r.