W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 28 listopada 2002 r. został sporządzony w Brukseli Protokół zmieniający Konwencję w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Policji (Konwencję o Europolu) oraz Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Europolu, członków jego organów, zastępców dyrektora i pracowników Europolu, w następującym brzmieniu:

PROTOKÓŁ

zmieniający Konwencję w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Policji (Konwencję o Europolu) oraz Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Europolu, członków jego organów, zastępców dyrektora i pracowników Europolu,

WYSOKIE UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY niniejszego Protokołu oraz Wysokie Umawiające się Strony Konwencji w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Policji oraz Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Europolu, członków jego organów, zastępców dyrektora i pracowników Europolu, Państwa Członkowskie Unii Europejskiej,

ODWOŁUJĄC SIĘ do aktu Rady Unii Europejskiej z dnia 28 listopada 2002 roku,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z art. 30 ust 2 lit. a) Traktatu o Unii Europejskiej, Rada umożliwia Europolowi ułatwianie i wspieranie przygotowywania oraz zachęcanie do koordynacji i wprowadzania w życie specyficznych działań śledczych prowadzonych przez właściwe organy Państw Członkowskich, w tym działań operacyjnych wspólnych zespołów z udziałem przedstawicieli Europolu, pełniących funkcje wspierające.

(2) Należy określić zasady regulujące udział Europolu we wspólnych zespołach dochodzeniowych. Zasady te dotyczą roli urzędników Europolu w tych zespołach, wymiany informacji między Europolem a wspólnym zespołem dochodzeniowym, jak również odpowiedzialności pozaumownej za szkody wyrządzone przez urzędników Europolu wchodzących w skład tych zespołów.

(3) Zgodnie z art. 30 ust. 2 lit. b) Traktatu o Unii Europejskiej, należy przyjąć środki, pozwalające Europolowi na zwrócenie się z wnioskiem do właściwych władz Państw Członkowskich o poprowadzenie i koordynację dochodzeń w szczególnych sprawach.

(4) Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Europolu, członków jego organów, zastępców dyrektora i pracowników Europolu powinien zostać zmieniony w tym celu, aby immunitet pracowników Europolu w odniesieniu do słów wypowiedzianych bądź wyrażonych w formie pisemnej lub działań podejmowanych przez nich w trakcie wykonywania ich obowiązków służbowych, nie rozszerzał się na ich działalność jako uczestników wspólnych zespołów dochodzeniowych,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

ARTYKUŁ 1

W Konwencji o Europolu wprowadza się następujące zmiany:

1. W art. 3 ust. I dodaje się pkt 6 i 7:

„6) uczestniczenie w charakterze wsparcia we wspólnych zespołach dochodzeniowych, zgodnie z art. 3a;

7) zwracanie się do właściwych władz danych Państw Członkowskich z wnioskiem o przeprowadzenie lub koordynację dochodzeń w szczególnych, zgodnie z art. 3b.”;

2. Dodaje się art. 3a, 3b i 39a w brzmieniu:

a) „Artykuł 3a

Udział we wspólnych zespołach dochodzeniowych

1. Urzędnicy Europolu mogą uczestniczyć w charakterze wsparcia we wspólnych zespołach dochodzeniowych, włączając zespoły ustanowione zgodnie z art. 1 decyzji ramowej z dnia 13 czerwca 2002 roku w sprawie wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych¹ lub zgodnie z art. i 3 Konwencji z dnia 29 maja 2000 roku w sprawie wzajemnej pomocy w sprawach karnych między Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej, w zakresie, w jakim zespoły te prowadzą dochodzenia w sprawach karnych, dla których na podstawie art. 2 właściwym organem jest Europol. Urzędnicy Europolu mogą, w granicach przewidzianych przez prawo Państwa Członkowskiego, w którym działa wspólny zespół dochodzeniowy oraz zgodnie z ustaleniem określonym w ust. 2, uczestniczyć we wszelkich działaniach i wymianach informacji ze wszystkimi członkami wspólnego zespołu dochodzeniowego, zgodnie z ust. 3. Jednakże, nie uczestniczą oni w podejmowaniu żadnych środków przymusu.

2. Administracyjne wprowadzenie w życie uczestnictwa urzędników Europolu we wspólnym zespole dochodzeniowym jest określane w ustaleniach między Dyrektorem Europolu i właściwymi władzami Państw Członkowskich, uczestniczących we wspólnym zespole dochodzeniowym, z udziałem oddziałów krajowych. Zasady regulujące te ustalenia określane są przez Zarząd Europolu, stanowiący większością dwóch trzecich głosów jego członków.

3. Urzędnicy Europolu realizują swoje zadania pod przewodnictwem szefa zespołu, biorąc pod uwagę warunki określone w ustaleniach, o których mowa w ust. 2.

4. Zgodnie z ustaleniami, o których mowa w ust. 2 i 3, urzędnicy Europolu mogą bezpośrednio kontaktować się z członkami wspólnego zespołu dochodzeniowego i dostarczać członkom i oddelegowanym członkom wspólnego zespołu dochodzeniowego, zgodnie z niniejszą Konwencją, informacji pochodzących z jakiejkolwiek części systemu komputerowego zebranych informacji, o którym mowa w art. 6. W przypadku kontaktów bezpośrednich, oddziały krajowe Państw Członkowskich reprezentowanych w zespole, jak również Państw Członkowskich, które dostarczyły informacji, są o tym jednocześnie informowane przez Europol.

5. Informacje uzyskane przez urzędnika Europolu w trakcie uczestniczenia we wspólnym zespole dochodzeniowym mogą, za zgodą i na odpowiedzialność Państwa Członkowskiego, które dostarczyło informacji, zostać włączone do jakiejkolwiek części systemu komputerowego, na warunkach określonych w niniejszej Konwencji.

6. W czasie działań wspólnego zespołu dochodzeniowego, o którym mowa w niniejszym artykule, urzędnicy Europolu, w odniesieniu do przestępstw popełnionych przeciwko nim lub przez nich, podlegają prawu wewnętrznemu Państwa Członkowskiego, w którym prowadzone jest działanie, stosowanemu wobec osób pełniących porównywalne funkcje.”;

b) „Artykuł 3b

Wnioski składane przez Europo 1 w celu wszczęcia dochodzenia w sprawach karnych

1. Państwa Członkowskie powinny rozpatrzyć każdy wniosek Europolu w celu wszczęcia, przeprowadzenia lub koordynacji dochodzeń w szczególnych sprawach i powinny wnikliwie rozpatrywać takie wnioski. Europol powinien zostać poinformowany czy wnioskowane dochodzenie zostanie wszczęte.

2. Jeżeli właściwe organy Państwa Członkowskiego podejmują decyzję o nieprzyjęciu wniosku Europolu, informują one Europol o swojej decyzji i jej uzasadnieniu, chyba że nie są w stanie przedstawić uzasadnienia, ponieważ:

i) mogłoby to zaszkodzić zasadniczym interesom bezpieczeństwa narodowego; lub

ii) mogłoby to zagrozić powodzeniu trwającego dochodzenia lub bezpieczeństwu osób.

3. Odpowiedzi na wnioski Europolu o wszczęcie, przeprowadzenie lub koordynację dochodzeń w szczególnych przypadkach, jak również informacje dla Europolu w sprawie wyników dochodzeń, przekazywane są przez właściwe organy w Państwach Członkowskich, zgodnie z zasadami określonymi w Konwencji o Europolu i zgodnie z odpowiednim ustawodawstwem krajowym.

4. Na podstawie umowy o współpracy, która ma zostać podpisana z Eurojustem, Europol, składając wniosek o wszczęcie dochodzenia w sprawach karnych, informuje o tym Eurojust.”;

c) „Artykuł 39a

Odpowiedzialność w odniesieniu do uczestnictwa Europolu we wspólnych zespołach dochodzeniowych

1. Państwo Członkowskie, na którego terytorium została spowodowana szkoda przez urzędników Europolu działających zgodnie z art. 3a w tym Państwie Członkowskim w trakcie udzielania przez nich wsparcia w działaniach operacyjnych, naprawia taką szkodę na zasadach stosowanych do szkody wyrządzonej przez ich własnych urzędników.

2. Jeżeli dane Państwo Członkowskie nie uzgodniło inaczej, Europol w pełni zwraca wszelkie kwoty, jakie wypłaciło ono na rzecz ofiar lub osób upoważnionych w ich imieniu za szkody, o których mowa w ust. 1. Wszelkie spory między tym Państwem Członkowskim i Europolem w związku z zasadą lub sumą zwrotu, kierowane są do Zarządu, który rozstrzyga sprawę większością dwóch trzecich głosów.”;

3. W art. 28 ust. 1 dodaje się pkt la i 21 a w brzmieniu:

„1a) stanowiąc większością dwóch trzecich głosów jego członków, ustala zasady regulujące administracyjne wprowadzenie w życie uczestnictwa urzędników Europolu we wspólnych zespołach dochodzeniowych (art. 3a ust. 2));”;

„21a) stanowi większością dwóch trzecich głosów w sporach między Państwem Członkowskim a Europolem, dotyczących odpowiedzialności w odniesieniu do uczestnictwa Europolu we wspólnych zespołach dochodzeniowych (art. 39a);”.

ARTYKUŁ 2

W art. 8 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Europolu, członków jego organów, zastępców dyrektora i pracowników Europolu dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4. Zgodnie z art. 17 ust. 2, immunitet, o którym mowa w ust. 1 lit. a, nie jest przyznany w odniesieniu do działań urzędowych, których podjęcie jest wymagane przy wypełnianiu zadań określonych w art. 3a Konwencji dotyczących uczestnictwa urzędników Europolu we wspólnych zespołach dochodzeniowych.”.

ARTYKUŁ 3

1. Niniejszy Protokół podlega przyjęciu przez Państwa Członkowskie zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi.

2. Państwa Członkowskie zawiadamiają Sekretarza Generalnego Rady Unii Europejskiej o dopełnieniu przez nie wymogów konstytucyjnych w celu przyjęcia niniejszego Protokołu.

3. Niniejszy Protokół wchodzi w życie po dziewięćdziesięciu dniach od notyfikacji, o której mowa w ust. 2, przez Państwo Członkowskie, które będąc członkiem Unii Europejskiej w dniu przyjęcia przez Radę Aktu ustanawiającego niniejszy Protokół, jako ostatnie dopełni tej formalności.

ARTYKUŁ 4

1. Niniejszy Protokół jest otwarty do przystąpienia dla każdego państwa, które staje się członkiem Unii Europejskiej, jeżeli Protokół ten nie wszedł w życie w dniu złożenia dokumentów przystąpienia do Konwencji o Europolu, zgodnie z art. 46 Konwencji o Europolu.

2. Dokumenty przystąpienia do niniejszego Protokół są składane równocześnie z dokumentami przystąpienia do Konwencji o Europolu, zgodnie z jej art. 46.

3. Tekst niniejszego Protokołu w języku państwa przystępującego, sporządzony przez Radę Unii Europejskiej, jest autentyczny.

4. Jeżeli po upływie okresu, o którym mowa w art. 46 ust. 4 Konwencji o Europolu, niniejszy Protokół nie wszedł w życie, to wchodzi pm w życie w odniesieniu do przystępującego Państwa Członkowskiego w dniu wejścia w życie tego Protokołu, zgodnie z art. 3 ust. 3.

5. Jeżeli niniejszy Protokół wejdzie w życie zgodnie z art. 3 ust. 3 przed upływem okresu, o którym mowa w art. 46 ust. 4 Konwencji o Europolu, lecz po złożeniu dokumentów przystąpienia określonych w ust. 2, przystępujące Państwo Członkowskie przystępuje do Konwencji o Europolu w brzmieniu zmienionym niniejszym Protokołem, zgodnie z art. 46 Konwencji o Europolu.

ARTYKUŁ 5

1. Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej pełni funkcję depozytariusza niniejszego Protokołu.

2. Depozytariusz publikuje w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich informacje dotyczące postępu w przyjęciach i przystąpieniach, deklaracje oraz wszelkie inne notyfikacje odnoszące się do niniejszego Protokołu.

Wyświetl treść w wersji angielskiej

Po zaznajomieniu się z powyższym protokołem, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

- został on uznany za słuszny zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych,

- Rzeczpospolita Polska postanawia przystąpić do tego protokołu,

- postanowienia protokołu są przyjęte, potwierdzone i będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 27 lipca 2004 r.