§ 3.1. Do kosztów inwestycji, o której mowa w § 2 ust. 1, zalicza się koszty związane z inwestycją poniesione bezpośrednio na:

1) prace przedrealizacyjne, w tym niezbędne studia, ekspertyzy, koncepcje, projekty techniczne, projekty budowlane, raport oddziaływania na środowisko oraz inwentaryzację powykonawczą;

2) nabycie gruntu i przygotowanie terenu budowy;

3) nabycie lub wykonanie budowli i budynków;

4) nabycie maszyn i urządzeń, wraz z kosztami transportu, załadunku i wyładunku;

5) roboty budowlane oraz związane z instalacją i uruchomieniem urządzeń oraz całego obiektu;

6) obiekty i infrastrukturę związane z inwestycją, w tym zaopatrzenie w wodę, energię elektryczną, ciepło, gaz oraz przyłączenie do systemu odprowadzania ścieków, ogrodzenie, oświetlenie, zagospodarowanie terenu i obszaru ograniczonego użytkowania, urządzenia automatyki i sterowania, aparaturę kontrolno-pomiarową, zaplecze techniczne i laboratoryjne;

7) nabycie wartości niematerialnych i prawnych w formie: patentów, licencji, nieopatentowanej wiedzy technicznej, technologicznej lub z zakresu organizacji i zarządzania, jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:

a) będą wykorzystywane wyłącznie w przedsiębiorstwie, które otrzymało pomoc,

b) będą podlegać amortyzacji,

c) będą nabyte od osób trzecich na warunkach rynkowych.

d) będą stanowić aktywa przedsiębiorstwa, które otrzymało pomoc, i pozostaną w nim co najmniej przez pięć lat.

8) [1] usługi niezbędne do realizacji inwestycji, w tym nadzór i badania potwierdzające osiągnięcie efektu ekologicznego.

2. Wartość kosztów inwestycji ustala się zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694, z późn. zm.²⁾).

§ 4.1. Pomoc może być przeznaczona na:

1) [2] dostosowanie przedsiębiorstw mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców do opublikowanych w Unii Europejskiej standardów ochrony środowiska, pod warunkiem zakończenia inwestycji nie później niż rok przed dniem ich wejścia w życie, lub

2) osiągnięcie poprawy stanu środowiska w stopniu wykraczającym ponad standardy ochrony środowiska Unii Europejskiej, lub

3) osiągnięcie poprawy stanu środowiska, jeżeli nie zostały ustanowione w Unii Europejskiej standardy ochrony środowiska.

2. Pomoc nie dotyczy inwestycji realizowanych w zakresie działalności rolniczej obejmującej produkty, o których mowa w załączniku I do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Dz. Urz. UE C 321 E z 29.12.2006, str. 37).

3. [3] W sektorze rybołówstwa pomocy udziela się z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia Rady (WE) nr 1198/2006 z dnia 27 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rybackiego (Dz. Urz. UE L 223 z 15.08.2006, str. 1) oraz Wytycznych do celów analizy pomocy państwa dla rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. UE C 84 z 03.04.2008, str. 10).

§ 5.1. Do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, jeżeli celem i efektem inwestycji nie jest wyłącznie poprawa stanu środowiska, zalicza się jedynie te koszty inwestycji, które prowadzą do poprawy stanu środowiska. Za koszty inwestycji prowadzące do poprawy stanu środowiska uważa się koszty, o których mowa w § 3, pomniejszone o wydatki na porównywalną pod względem technicznym inwestycję, która nie zapewnia takiej poprawy.

2. W przypadku pomocy, o której mowa w § 4 ust. 1 pkt 2, koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą ogranicza się do części przekraczającej koszty niezbędne do osiągnięcia stopnia ochrony środowiska wymaganego przez standardy ochrony środowiska Unii Europejskiej.

3. W przypadku pomocy, o której mowa w § 4 ust. 1 pkt 3, koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą ogranicza się do kosztów niezbędnych do osiągnięcia stopnia ochrony środowiska wyższego od stopnia ochrony środowiska, który byłby możliwy do osiągnięcia bez uzyskania pomocy.

4. Koszty kwalifikujące się do objęcia pomocą pomniejsza się o planowane w okresie pierwszych pięciu lat eksploatacji obiektu będącego przedmiotem inwestycji:

1) dochody wynikające ze zwiększenia zdolności produkcyjnych;

2) oszczędności w ponoszonych kosztach;

3) dochody z dodatkowej produkcji pomocniczej.

4a. [5] W przypadku pomocy na inwestycje służące oszczędności energii okres, o którym mowa w ust. 4, ulega skróceniu do:

1) pierwszych trzech lat eksploatacji obiektu będącego przedmiotem inwestycji – dla mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców;

2) pierwszych czterech lat eksploatacji obiektu będącego przedmiotem inwestycji – dla przedsiębiorców innych niż mikroprzedsiębiorcy, mali lub średni przedsiębiorcy, nieobjętych wspólnotowym systemem handlu uprawnieniami do emisji dwutlenku węgla.

5. [6] Wartość kosztów inwestycji oraz uzyskiwanych dochodów i oszczędności dyskontuje się na dzień udzielenia pomocy z zastosowaniem stopy dyskonta równej stopie bazowej, ustalanej przez Komisję Europejską i publikowanej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, powiększonej o 100 punktów bazowych.

§ 6.[7] 1. Jeżeli zakończenie inwestycji następuje wcześniej niż trzy lata przed dniem wejścia w życie standardów ochrony środowiska, intensywność pomocy, o której mowa w § 4 ust. 1 pkt 1, liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, nie może przekraczać:

1) 25 % – dla mikroprzedsiębiorców i małych przedsiębiorców;

2) 20 % – dla średnich przedsiębiorców;

3) 15 % – dla przedsiębiorców innych niż mikroprzedsiębiorcy, mali lub średni przedsiębiorcy.

2. Jeżeli zakończenie inwestycji następuje nie później niż rok i nie wcześniej niż trzy lata przed dniem wejścia w życie standardów ochrony środowiska, intensywność pomocy, o której mowa w § 4 ust. 1 pkt 1, liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, nie może przekraczać:

1) 20 % – dla mikroprzedsiębiorców i małych przedsiębiorców;

2) 15 % – dla średnich przedsiębiorców;

3) 10 % – dla przedsiębiorców innych niż mikroprzedsiębiorcy, mali lub średni przedsiębiorcy.

3. Intensywność pomocy, o której mowa w § 4 ust. 1 pkt 2 i 3, liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, nie może przekraczać 50 %.

4. Intensywność pomocy na inwestycje służące oszczędności energii, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 2 i 3, liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, nie może przekraczać 60 %.

5. Intensywność pomocy, o której mowa w § 4 ust. 1 pkt 2 i 3, podwyższa się o:

1) 10 punktów procentowych – w przypadku średniego przedsiębiorcy;

2) 20 punktów procentowych – w przypadku mikroprzedsiębiorcy i małego przedsiębiorcy.

6. Za mikroprzedsiębiorcę, małego i średniego przedsiębiorcę uznaje się mikroprzedsiębiorstwo, małe i średnie przedsiębiorstwo w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólnego rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych) (Dz. Urz. UE L 214 z 09.08.2008, str. 3).

§ 8.1. Pomoc podlega sumowaniu z inną pomocą udzielaną na realizację tej samej inwestycji, bez względu na jej formę i źródło pochodzenia, w tym ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej.

2. Całkowita pomoc udzielana przedsiębiorcy na realizację inwestycji, o której mowa w § 2 ust. 1, nie może przekroczyć wielkości pomocy określonej w niniejszym rozporządzeniu dla tej inwestycji.

3. [8] Jeżeli całkowita pomoc udzielana przedsiębiorcy na realizację inwestycji, o której mowa w § 2 ust. 1, przekracza 7 500 000 euro, pomoc podlega notyfikacji Komisji Europejskiej.

§ 9.1. [9] Pomoc dla przedsiębiorcy innego niż mikroprzedsiębiorca lub mały przedsiębiorca, o którym mowa w § 6 ust. 6, znajdującego się w okresie restrukturyzacji przeprowadzanej z wykorzystaniem pomocy publicznej, o której mowa w Wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw (Dz. Urz. UE C 244 z 01.10.2004, str. 2), podlega notyfikacji Komisji Europejskiej jako pomoc indywidualna.

2. [10] Pomoc nie podlega notyfikacji Komisji Europejskiej jako pomoc indywidualna w przypadku, gdy przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1:

1) zamierza skorzystać lub korzysta z indywidualnej pomocy na restrukturyzację, jeżeli wraz z notyfikacją projektu pomocy indywidualnej na restrukturyzację informacja o pomocy została przekazana do Komisji Europejskiej, lub

2) prowadzi działalność w sektorze górnictwa węgla.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, pomoc może być udzielona po zatwierdzeniu przez Komisję Europejską pomocy indywidualnej na restrukturyzację.