Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2008-02-25 do 2009-07-10
Wersja archiwalna od 2008-02-25 do 2009-07-10
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia 13 lutego 2008 r.
w sprawie delegowania prokuratorów do Ministerstwa Sprawiedliwości i Krajowego Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury oraz świadczeń przysługujących prokuratorom delegowanym poza stałe miejsce pełnienia służby
Na podstawie art. 50 ust. 10 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 2008 r. Nr 7, poz. 39) zarządza się, co następuje:
§ 1.Rozporządzenie określa:
1) tryb i szczegółowe warunki delegowania prokuratorów do pełnienia obowiązków w Ministerstwie Sprawiedliwości, a także pełnienia czynności administracyjnych lub prowadzenia zajęć szkoleniowych w Krajowym Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury, zwanym dalej „Krajowym Centrum”;
2) tryb i szczegółowe warunki realizacji prawa do nieodpłatnego zakwaterowania i zwrotu kosztów zamieszkania w miejscu delegowania, w tym maksymalną wysokość zwrotu kosztów faktycznie poniesionych oraz wysokość miesięcznego ryczałtu;
3) tryb, szczegółowe warunki i zakres innych świadczeń, o których mowa w art. 50 ust. 5 pkt 2-6 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze, zwanej dalej „ustawą”.
§ 2.1. Minister Sprawiedliwości deleguje prokuratora do Ministerstwa Sprawiedliwości na wniosek dyrektora właściwego departamentu lub biura Ministerstwa Sprawiedliwości, a do Krajowego Centrum - na wniosek Dyrektora Krajowego Centrum.
2. W odniesieniu do prokuratorów powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury delegowanie następuje po zasięgnięciu opinii właściwego prokuratora apelacyjnego i okręgowego - w wypadku delegowania prokuratora prokuratury okręgowej, bądź prokuratora prokuratury rejonowej, a właściwego prokuratora apelacyjnego - w wypadku delegowania prokuratora prokuratury apelacyjnej.
3. W odniesieniu do prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury delegowanie następuje po zasięgnięciu opinii Naczelnego Prokuratora Wojskowego.
§ 3.1. Prokurator delegowany do Ministerstwa Sprawiedliwości albo Krajowego Centrum może sprawować funkcję oskarżyciela publicznego przed sądami, w wymiarze określonym przez Ministra Sprawiedliwości - Prokuratora Generalnego, po zasięgnięciu opinii dyrektora właściwego departamentu lub biura Ministerstwa Sprawiedliwości albo Dyrektora Krajowego Centrum.
2. Prokuratorowi delegowanemu do Ministerstwa Sprawiedliwości nie powierza się czynności w odniesieniu do spraw, w których prowadził lub nadzorował postępowanie przygotowawcze.
§ 4.1. Prokurator delegowany do innej miejscowości niż miejscowość, w której znajduje się miejsce pełnienia służby prokuratora, niebędącej miejscem jego stałego zamieszkania, składa do kierownika jednostki będącej miejscem delegowania, zwanego dalej „kierownikiem jednostki”, pisemny wniosek o nieodpłatne zakwaterowanie albo o zwrot kosztów zamieszkania w miejscu delegowania w jednej z form określonych w art. 50 ust. 5 pkt 1 ustawy.
2. Jeżeli nie istnieje możliwość nieodpłatnego zakwaterowania w zasobach mieszkaniowych pozostających w dyspozycji jednostki organizacyjnej prokuratury będącej miejscem delegowania, kierownik jednostki zawiadamia o tym niezwłocznie prokuratora, który dokonuje wyboru formy zwrotu kosztów zamieszkania w miejscu delegowania.
§ 5.1. Nieodpłatne zakwaterowanie następuje na podstawie:
1) skierowania wydanego przez kierownika jednostki - w wypadku zakwaterowania na okres nieprzekraczający miesiąca;
2) umowy zawartej pomiędzy prokuratorem a kierownikiem jednostki - w wypadku zakwaterowania na okres powyżej miesiąca.
2. Prokurator delegowany na czas nieokreślony lub czas określony powyżej sześciu miesięcy może złożyć wniosek o zakwaterowanie w zasobach mieszkaniowych, pozostających w dyspozycji jednostki będącej miejscem delegowania prokuratora, wraz z członkami rodziny. Kierownik jednostki uwzględnia wniosek w przypadkach uzasadnionych, jeżeli istnieje możliwość takiego zakwaterowania, określając warunki tego zakwaterowania w umowie, o której mowa w ust. 1 pkt 2.
§ 6.1. Zwrot kosztów zamieszkania faktycznie poniesionych w wysokości określonej w fakturze nie może przekraczać:
1) 200 % kwoty bazowej będącej podstawą ustalania wynagrodzenia zasadniczego prokuratora, gdy miejscem delegowania jest miasto stołeczne Warszawa;
2) 150 % kwoty bazowej będącej podstawą ustalania wynagrodzenia zasadniczego prokuratora, gdy miejscem delegowania jest miasto będące siedzibą wojewody;
3) 100 % kwoty bazowej będącej podstawą ustalania wynagrodzenia zasadniczego prokuratora w wypadku delegowania do innej miejscowości.
2. Wypłata podlegającej zwrotowi kwoty faktycznie poniesionych kosztów zamieszkania następuje w terminie tygodniowym od dnia przedstawienia faktury kierownikowi jednostki.
§ 7.1. Wysokość miesięcznego ryczałtu, o którym mowa w art. 50 ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy, wynosi:
1) 150 % kwoty bazowej będącej podstawą ustalania wynagrodzenia zasadniczego prokuratora, gdy miejscem delegowania jest miasto stołeczne Warszawa;
2) 100 % kwoty bazowej będącej podstawą ustalania wynagrodzenia zasadniczego prokuratora, gdy miejscem delegowania jest miasto będące siedzibą wojewody;
3) 80 % kwoty bazowej będącej podstawą ustalania wynagrodzenia zasadniczego prokuratora w wypadku delegowania do innej miejscowości.
2. Wypłata miesięcznego ryczałtu następuje z dołu, do 5. dnia następnego miesiąca.
§ 8.1. Zwrot kosztów przejazdów i dojazdów, o których mowa w art. 50 ust. 5 pkt 2 i 6 ustawy, następuje raz w miesiącu z dołu, w terminie tygodniowym od dnia złożenia kierownikowi jednostki wykazu odbytych przejazdów i dojazdów oraz oświadczenia o wysokości poniesionych kosztów, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. W wypadku gdy okres delegowania jest dłuższy niż miesiąc, zwrot kosztów, o których mowa w art. 50 ust. 5 pkt 6 ustawy, nie może przekraczać równowartości biletu miesięcznego na dojazdy środkami komunikacji publicznej.
§ 9.Wypłata ryczałtu, o którym mowa w art. 50 ust. 5 pkt 3 ustawy, następuje w terminie tygodniowym od dnia złożenia kierownikowi jednostki wykazu dni przepracowanych w danym miesiącu.
§ 10.1. Wypłata diet, o których mowa w art. 50 ust. 5 pkt 4 ustawy, następuje raz w miesiącu z dołu, w terminie tygodniowym od dnia złożenia kierownikowi jednostki wykazu dni pobytu w miejscu delegowania w danym miesiącu.
2. Diety nie przysługują w wypadku:
1) zapewnienia prokuratorowi delegowanemu nieodpłatnego całodziennego wyżywienia;
2) nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy;
3) zwolnień od pracy bez prawa do wynagrodzenia;
4) urlopu wypoczynkowego, urlopu bezpłatnego bądź płatnego urlopu dla poratowania zdrowia;
5) podróży służbowej, z tytułu której prokurator otrzymał diety w pełnej wysokości;
6) pobytu w szpitalu.
§ 11.1. Na wniosek prokuratora delegowanego kierownik jednostki przyznaje prokuratorowi zwrot kosztów, o których mowa w art. 50 ust. 5 pkt 5 ustawy.
2. Zwrot kosztów następuje na podstawie umowy o używanie pojazdu do celów służbowych, zawartej pomiędzy prokuratorem delegowanym a kierownikiem jednostki, na warunkach określonych w przepisach w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędacych własnością pracodawcy.
§ 12.W odniesieniu do prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury uprawnienia i obowiązki kierownika jednostki przewidziane w § 4, § 5, § 6 ust. 2, § 8 ust. 1, § 9, § 10 ust. 1 i § 11 przysługują odpowiednio właściwemu kierownikowi wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury.
§ 13.Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.1)
Minister Sprawiedliwości: Z. Ćwiąkalski
|
1) Niniejsze rozporządzenie byto poprzedzone rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 29 listopada 2006 r. w sprawie trybu i szczegółowych warunków delegowania prokuratorów do Ministerstwa Sprawiedliwości, a także pełnienia czynności administracyjnych lub prowadzenia zajęć szkoleniowych w Krajowym Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury oraz trybu, szczegółowych warunków i zakresu świadczeń dodatkowych związanych z delegowaniem prokuratorów poza stałe miejsce pełnienia służby (Dz. U. Nr 225, poz. 1642), które utraciło moc z dniem 31 sierpnia 2007 r. w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 136, poz. 959 i Nr 230, poz. 1698).