DZIAŁ I

Przepisy wstępne

Rozdział 1

Przepisy ogólne

§ 1. Rozporządzenie określa:

1) wewnętrzną organizację i porządek funkcjonowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury;

2) zadania Wydziałów Budżetowo-Administracyjnych w prokuraturach apelacyjnych w zakresie obsługi finansowo-administracyjnej wydziałów zamiejscowych biur Prokuratury Krajowej;

3) organizację pracy i sposób kierowania pracą;

4) formy i tryb sprawowania nadzoru służbowego przez prokuratorów przełożonych i prokuratorów bezpośrednio przełożonych;

5) tryb załatwiania spraw osobowych;

6) organizację pracy organów kolegialnych;

7) szczegółowy porządek wykonywania przez prokuratora czynności w sprawach karnych;

8) sposób realizacji zadań związanych z udziałem prokuratora w sprawach cywilnych, rodzinnych, opiekuńczych oraz ze stosunku pracy;

9) szczegółowy porządek wykonywania przez prokuratora czynności w postępowaniu administracyjnym i przed sądami administracyjnymi;

10) tryb działań podejmowanych przez prokuratora w celu zapobieżenia naruszeniom prawa;

11) tryb postępowania w sprawach skarg i wniosków.

§ 2. Właściwość prokuratora bez bliższego określenia oznacza zakres jego czynności w jednostce organizacyjnej prokuratury, do której został powołany.

§ 3.Zadania związane ze współpracą powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury ze środkami masowego przekazu wykonują:

1) w Prokuraturze Krajowej – rzecznik prasowy Prokuratury Krajowej;

2) w prokuraturach apelacyjnych i okręgowych – kierownicy tych prokuratur i rzecznicy prasowi;

3) w prokuraturach rejonowych – prokurator rejonowy lub jego zastępca.

§ 4. Odpowiedzi na krytykę prasową oraz sprostowania publikowanych wiadomości nieprawdziwych lub nieścisłych kierują do prasy rzecznicy prasowi.

§ 5.Informację publiczną, o której mowa w art. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198, z późn. zm.²⁾), udostępnia się przez ogłoszenie na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej, przez zainstalowanie w miejscu ogólnie dostępnym urządzenia umożliwiającego zapoznanie się z jej treścią oraz na wniosek.

Rozdział 2

Nazwy, tablice i pieczęcie urzędowe prokuratur

§ 6. Nazwę prokuratury apelacyjnej, okręgowej i rejonowej ustala się zgodnie z nazwą miejscowości stanowiącej jej siedzibę.

§ 7. 1. Na zewnątrz budynku prokuratury umieszcza się w widocznym miejscu tablicę z nazwą prokuratury oraz godłem państwowym.

2. Wewnątrz budynku umieszcza się tablicę informacyjną, wskazującą pełne nazwy komórek organizacyjnych prokuratury, ich rozmieszczenie oraz dni i godziny przyjęć interesantów, a także godziny przyjęć kierowników jednostek organizacyjnych prokuratury wyższego stopnia w sprawach skarg i wniosków.

§ 8. 1. Prokuratura Krajowa, prokuratury apelacyjne, okręgowe i rejonowe używają pieczęci urzędowych z nazwą prokuratury i wizerunkiem orła określonym w ustawie z dnia 31 stycznia 1980 r. o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej oraz o pieczęciach państwowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 235, poz. 2000 oraz z 2006 r. Nr 220, poz. 1600).

2. Odpowiedzialność za prawidłowość posługiwania się pieczęciami i ich przechowywania spoczywa na kierownikach sekretariatów.

DZIAŁ II

Organizacja prokuratury

Rozdział 1

Wewnętrzna organizacja powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury

Oddział 1

Przepisy ogólne

§ 9.1. Wewnętrzną strukturę organizacyjną powszechnej jednostki organizacyjnej prokuratury, zwanej dalej „jednostką”, ustala kierownik tej jednostki według zasad określonych w niniejszym rozporządzeniu.

2. Kierownik jednostki ustalając wewnętrzną strukturę organizacyjną jednostki określa, ze wskazaniem zakresu i rodzaju wykonywanych zadań, komórki organizacyjne oraz zakres sprawowanego nad nimi nadzoru przez przełożonego i zwierzchników.

3. Wewnętrzną strukturę organizacyjną jednostki ustala się w uzgodnieniu z kierownikiem jednostki nadrzędnej.

§ 10.1. Prokuratorzy wykonują samodzielnie zlecone im czynności na stanowiskach pracy lub samodzielnych stanowiskach pracy, których zakres ustala się rzeczowo lub terytorialnie.

2. Łączenie stanowisk pracy w komórki organizacyjne jest wskazane wtedy, gdy liczba wpływających spraw przekracza możliwości sprawowania bezpośredniego nadzoru nad poszczególnymi stanowiskami pracy przez kierownika jednostki i jego zastępcę.

3. Komórki organizacyjne jednostki tworzy się wtedy, gdy liczba spraw przewidywanych do załatwienia uzasadnia zatrudnienie w niej co najmniej trzech prokuratorów, w przypadku wydziału w prokuraturze apelacyjnej i okręgowej – czterech prokuratorów, a w odniesieniu do funkcjonalnych komórek organizacyjnych – odpowiednio trzech lub czterech pracowników.

§ 11.Odpis zarządzenia określającego wewnętrzną strukturę organizacyjną jednostki przesyła do wiadomości:

1) prokurator apelacyjny zarządzenia o strukturze organizacyjnej prokuratury apelacyjnej i podległych prokuratur okręgowych – Prokuraturze Krajowej;

2) prokurator okręgowy – prokuratorowi apelacyjnemu;

3) prokurator rejonowy – prokuratorowi okręgowemu.

§ 14. Do podstawowych zadań Biura Spraw Konstytucyjnych należy:

1) prowadzenie spraw związanych z wykonywaniem przez Prokuratora Generalnego jego konstytucyjnych uprawnień do inicjowania kontroli konstytucyjności aktów normatywnych, w tym:

a) rozpatrywanie i załatwianie próśb obywateli oraz instytucji o wystąpienie do Trybunału Konstytucyjnego w sprawie zbadania konstytucyjności danego aktu normatywnego albo konkretnego przepisu,

b) przygotowywanie projektów wniosków Prokuratora Generalnego do Trybunału Konstytucyjnego w przedmiocie konstytucyjności aktów normatywnych w sprawach zgłaszanych przez obywateli lub inne podmioty zewnętrzne albo z własnej inicjatywy (na podstawie analizy obowiązujących aktów normatywnych);

2) podejmowanie działań związanych z wykonywaniem wynikających z ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, z późn. zm.³⁾) obowiązków i uprawnień procesowych Prokuratora Generalnego jako uczestnika postępowania we wszystkich sprawach rozpoznawanych przez Trybunał Konstytucyjny, w tym:

a) przygotowywanie projektów stanowisk Prokuratora Generalnego do Trybunału Konstytucyjnego w sprawach konstytucyjności aktów normatywnych wszczętych na wniosek lub w związku z pytaniem prawnym innego podmiotu oraz w sprawach skarg konstytucyjnych,

b) przygotowywanie projektów stanowisk Prokuratora Generalnego w sprawach sporów kompetencyjnych pomiędzy centralnymi konstytucyjnymi organami państwa;

3) zapewnienie udziału prokuratorów Prokuratury Krajowej w rozprawach przed Trybunałem Konstytucyjnym, w których, z mocy odrębnych przepisów nie jest wymagany osobisty udział Prokuratora Generalnego lub jego zastępcy;

4) analiza wydawanych przez Trybunał Konstytucyjny orzeczeń oraz przedstawianie Prokuratorowi Generalnemu informacji w tym zakresie i wniosków wypływających z orzecznictwa Trybunału dla pracy resortu sprawiedliwości;

5) przygotowywanie dla potrzeb członków kierownictwa Ministerstwa Sprawiedliwości opinii oraz innych opracowań dotyczących problematyki konstytucyjności aktów normatywnych innych aktów prawnych, a także problematyki funkcjonowania Trybunału Konstytucyjnego i konstytucyjnych aspektów funkcjonowania resortu sprawiedliwości;

6) przygotowywanie opinii dotyczących konstytucyjności projektowanych aktów normatywnych, skierowanych do Prokuratury Krajowej w razie zgłoszenia wątpliwości lub sformułowania zastrzeżeń przez inne komórki organizacyjne Ministerstwa Sprawiedliwości.

§ 15. Do podstawowych zadań Biura Postępowania Przygotowawczego, z wyłączeniem spraw dotyczących zwalczania przestępczości zorganizowanej, należy:

1) sprawowanie nadzoru procesowego związanego z realizacją uprawnień Prokuratora Generalnego w postępowaniu przygotowawczym;

2) koordynowanie nadzoru służbowego nad postępowaniem przygotowawczym, sprawowanego przez prokuratury apelacyjne i okręgowe oraz sprawowanie zwierzchniego nadzoru służbowego nad wybranymi postępowaniami przygotowawczymi prowadzonymi przez jednostki;

3) koordynowanie działalności w zakresie ścigania przestępstw, prowadzonej przez inne organy państwowe;

4) kształtowanie praktyki w zakresie zwalczania przestępczości na podstawie badań akt, analiz informacji przekazywanych przez prokuratury apelacyjne i okręgowe oraz innych ustaleń Biura Postępowania Przygotowawczego;

5) administrowanie lokalnymi systemami informatycznymi Biura Postępowania Przygotowawczego wspomagającymi zwalczanie przestępczości oraz prowadzenie analiz z wykorzystaniem danych zawartych w systemach ogólnopolskich w zakresie posiadanych uprawnień.

§ 16.1. Do podstawowych zadań Biura do Spraw Przestępczości Zorganizowanej należy:

1) koordynowanie postępowań przygotowawczych prowadzonych przez Wydziały do spraw Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji prokuratur apelacyjnych i inne powszechne jednostki organizacyjne prokuratury w sprawach o przestępstwa:

a) o charakterze terrorystycznym,

b) noszące cechy zorganizowanej przestępczości,

c) korupcji w organach władzy ustawodawczej, organach administracji rządowej, samorządowej, wymiaru sprawiedliwości, ścigania i kontroli,

d) inne, które ze względu na wagę sprawy, na podstawie polecenia Prokuratora Krajowego, zostały przekazane do prowadzenia w Wydziałach do spraw Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji prokuratur apelacyjnych;

2) (uchylony);

3) zbieranie i analizowanie informacji oraz materiałów dotyczących przestępczości zorganizowanej, a także opracowywanie na ich podstawie ocen dotyczących kierunków i dynamiki tej przestępczości;

4) koordynowanie działalności prokuratury i innych organów państwowych w zakresie ścigania przestępczości zorganizowanej i zwalczania terroryzmu, ściganie przestępczości zorganizowanej, korupcji, prania pieniędzy, handlu ludźmi, produkcji oraz obrotu środkami odurzającymi i psychotropowymi;

5) współpraca międzynarodowa w zakresie opracowywania strategii zwalczania międzynarodowej przestępczości zorganizowanej oraz ścigania jej sprawców, współdziałanie z polskim przedstawicielem w Eurojust w zakresie działań prokuratury oraz z przedstawicielami innych organizacji międzynarodowych i ponadnarodowych działających na podstawie umów międzynarodowych ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską w zakresie zwalczania przestępczości zorganizowanej i terroryzmu;

6) (uchylony);

7) sprawowanie zwierzchniego nadzoru służbowego w sprawach wskazanych przez Prokuratora Generalnego lub Prokuratora Krajowego;

8) wykonywanie czynności związanych ze sprawowaniem nadzoru procesowego oraz związanych z realizacją uprawnień przez Prokuratora Generalnego w postępowaniu przygotowawczym;

9) administrowanie lokalnymi systemami informatycznymi prokuratury wspomagającymi zwalczanie terroryzmu, przestępczości zorganizowanej, korupcji, prania pieniędzy, handlu ludźmi, produkcji oraz obrotu środkami odurzającymi i psychotropowymi;

10) analiza kryminalna w sprawach należących do zakresu działania Biura do Spraw Przestępczości Zorganizowanej;

11) kształtowanie praktyki ścigania na podstawie prowadzonych analiz i badań w zakresie właściwości Biura do Spraw Przestępczości Zorganizowanej;

12) opiniowanie wniosków kierowanych do Prokuratora Krajowego o wyrażenie zgody na wystąpienie do sądu o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka koronnego;

13) wykonywanie zadań na podstawie odrębnych przepisów dotyczących realizacji kompetencji Prokuratora Generalnego w zakresie kontroli operacyjnej i innych czynności operacyjno-rozpoznawczych dokonywanych przez uprawnione organy;

14) (uchylony).

2. (uchylony).

3. W skład Biura do Spraw Przestępczości Zorganizowanej wchodzą:

1) (uchylony);

2) (uchylony);

3) (uchylony);

4) (uchylony);

5) (uchylony);

6) (uchylony);

7) (uchylony);

8) (uchylony);

9) (uchylony);

10) (uchylony);

11) (uchylony);

12) Zespół Koordynacji Postępowań Przygotowawczych, Analiz i Informatyki;

13) Zespół Współpracy Międzynarodowej;

14) Zespół Kontroli Działań Operacyjnych Organów Ścigania.

§ 17.1. Do podstawowych zadań Biura Postępowania Sądowego należy.

1) oddziaływanie na praktykę oskarżycielską jednostek w szczególności przez opracowywanie wyników badań problematyki kasacyjnej i kierowanie pism instrukcyjnych do prokuratur apelacyjnych;

2) opracowywanie opinii prawnych w zakresie postępowania sądowego;

3) udział w postępowaniu przed Sądem Najwyższym, udział w posiedzeniu składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego, udział w posiedzeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie, w której skargę kasacyjną wniósł prokurator Prokuratury Krajowej lub strona, jeżeli w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji brał udział prokurator oraz udział w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym w sprawie, w której skargę wniósł prokurator Prokuratury Krajowej oraz w sprawie dotyczącej decyzji wydanej w postępowaniu administracyjnym, w którym udział zgłosił prokurator Prokuratury Krajowej;

4) opracowywanie projektów wniosków Prokuratora Generalnego do Sądu Najwyższego i do Naczelnego Sądu Administracyjnego o podejmowanie uchwał mających na celu wyjaśnienie przepisów prawnych, których stosowanie wywołało rozbieżności w orzecznictwie oraz opracowywanie wniosków zawierających propozycje rozstrzygnięć zagadnień prawnych w sprawach nadesłanych przez Sąd Najwyższy i Naczelny Sąd Administracyjny;

5) opracowywanie projektów stanowisk w sprawach cywilnych, w których Sąd Najwyższy zobowiązał Prokuratora Generalnego do zajęcia na piśmie stanowiska co do skargi kasacyjnej wniesionej przez stronę i odpowiedzi na skargę;

6) rozpoznawanie wniosków prokuratorów o wniesienie kasacji w sprawach karnych i opracowywanie w tych sprawach projektów kasacji Prokuratora Generalnego lub pism uzasadniających decyzje o odmowie wniesienia kasacji;

7) udział w posiedzeniach Sądu Najwyższego w składach zwykłych i powiększonych dotyczących zagadnień prawnych w sprawach karnych i cywilnych oraz w posiedzeniach Naczelnego Sądu Administracyjnego rozpoznającego zagadnienia prawne;

8) opracowywanie projektów sprzeciwów od decyzji wydanych przez ministrów, skarg do wojewódzkiego sądu administracyjnego na decyzje nieuwzględniające sprzeciwu Prokuratora Generalnego, skarg kasacyjnych do Naczelnego Sądu Administracyjnego od orzeczeń wojewódzkiego sądu administracyjnego w tej kategorii spraw oraz innych środków prawnych zastrzeżonych do kompetencji Prokuratora Generalnego;

9) rozpatrywanie skarg kwestionujących stanowisko prokuratur apelacyjnych zajmowane w sprawach przed sądami administracyjnymi i związanych z udziałem prokuratora w postępowaniu administracyjnym;

10) udzielanie pomocy instruktażowej prokuratorom apelacyjnym;

11) prowadzenie spraw związanych z postępowaniem o ułaskawienie;

12) opracowywanie projektów kasacji od orzeczeń sądów powszechnych w sprawach karnych i nieletnich rozpoznawanych na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.⁴⁾), zwanego dalej „kpk”;

13) koordynowanie spraw związanych z udziałem prokuratora w postępowaniu wykonawczym;

14) współdziałanie z Centralnym Zarządem Służby Więziennej i innymi właściwymi organami w zakresie udziału prokuratora w postępowaniu wykonawczym;

15) rozpatrywanie skarg i wniosków związanych z postępowaniem sądowym w zakresie kompetencji Biura Postępowania Sądowego;

16) administrowanie lokalnymi systemami informatycznymi biura oraz prowadzenie analiz z wykorzystaniem danych zawartych w systemach ogólnopolskich w zakresie posiadanych uprawnień.

2. W skład Biura Postępowania Sądowego wchodzą:

1) Wydział do Spraw Ułaskawień;

2) Zespół Postępowania Sądowego w Sprawach Karnych;

3) Zespół Kasacji;

4) Zespół do Spraw Cywilnych i Administracyjnych.

§ 18. 1. Do podstawowych zadań Biura Obrotu Prawnego z Zagranicą należy:

1) analiza formalna, ekspedycja i nadzorowanie realizacji kierowanych za granicę wniosków o pomoc prawną w sprawach karnych prowadzonych w jednostkach i w innych uprawnionych organach;

2) nadzorowanie i koordynacja realizacji wniosków o pomoc prawną kierowanych bezpośrednio do organów państw obcych i nadzór nad realizacją wniosków o pomoc prawną nadsyłanych do Rzeczypospolitej Polskiej z zagranicy;

3) nadzorowanie i koordynacja działań podejmowanych przez jednostki w zakresie realizacji i wdrażania procedur związanych z europejskimi nakazami aresztowania;

4) nadzorowanie postępowań ekstradycyjnych realizowanych w Rzeczypospolitej Polskiej, przygotowywanie projektów decyzji ekstradycyjnych Ministra Sprawiedliwości oraz ekspediowanie wniosków ekstradycyjnych i monitorowanie postępowań wszczynanych w tych sprawach za granicą;

5) współpraca z organami Rady Europy i Unii Europejskiej w zakresie zwalczania przestępczości, w tym sporządzanie opinii, sprawozdań i innych opracowań w związku z inicjatywą legislacyjną tych organów;

6) koordynacja i nadzór formalnoprawny czynności związanych z tworzeniem i funkcjonowaniem międzynarodowych zespołów śledczych;

7) współpraca z Europejskim Urzędem do Zwalczania Przestępstw Finansowych na szkodę Unii Europejskiej (OLAF), z wyłączeniem zwalczania przestępczości zorganizowanej.

2. W skład Biura Obrotu Prawnego z Zagranicą wchodzą:

1) Zespół Koordynacji Obrotu Prawnego z Zagranicą;

2) Zespół Koordynacji Obrotu Prawnego z Zagranicą w Sprawach Przestępczości Zorganizowanej;

3) Samodzielne Stanowisko do Spraw Protokolarnych;

4) Samodzielne Stanowisko do Spraw Kontaktów z Organami Rady Europy i Unii Europejskiej.

Oddział 3

Struktura organizacyjna prokuratury apelacyjnej i prokuratury okręgowej

§ 19.W skład prokuratury apelacyjnej mogą wchodzić następujące komórki organizacyjne:

1) Wydział I Organizacyjny;

2) Wydział II Postępowania Sądowego;

3) Wydział III Budżetowo-Administracyjny;

4) Wydział IV lub Samodzielny Dział do Spraw Informatyzacji i Analiz;

4a) Wydział V do spraw Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji;

5) Samodzielny Dział do Spraw Ochrony Informacji Niejawnych.

§ 20. 1. Do podstawowych zadań Wydziału I Organizacyjnego należą sprawy:

1) organizacyjne i kadrowe;

2) przygotowywania posiedzeń zgromadzenia prokuratorów i kolegium prokuratury apelacyjnej;

3) wizytacji i lustracji prokuratur okręgowych i rejonowych oraz koordynacji działań w tym zakresie, a także innych o charakterze kontrolnym i analitycznym w sferze postępowania karnego i działalności pozakarnej w okręgu prokuratury apelacyjnej;

4) szkoleń prokuratorów, aplikantów i urzędników;

5) działalności rzecznika dyscyplinarnego;

6) sprawozdawczości i statystyki;

7) skarg i wniosków;

8) kontaktów z prasą;

9) udostępniania informacji publicznej;

10) nadzoru nad biurowością i pracą sekretariatu.

2. Do zadań Wydziału I Organizacyjnego należy również:

1) sprawowanie zwierzchniego nadzoru służbowego zleconego przez prokuratora apelacyjnego nad śledztwami i dochodzeniami prowadzonymi w prokuraturach okręgowych;

2) sprawowanie, w szczególnie uzasadnionych przypadkach zwierzchniego nadzoru służbowego nad śledztwami i dochodzeniami prowadzonymi w prokuraturach rejonowych;

3) sprawowanie nadzoru instancyjnego w zakresie środków odwoławczych rozpoznawanych przez prokuratora nadrzędnego;

4) rozstrzyganie sporów kompetencyjnych.

3. W ramach Wydziału I Organizacyjnego może być utworzony dział nadzoru do realizacji zadań, o których mowa w ust. 2.

§ 21. Do podstawowych zadań Wydziału II Postępowania Sądowego należą sprawy:

1) udziału prokuratorów w postępowaniu odwoławczym przed sądem apelacyjnym w sprawach karnych;

2) udziału prokuratorów w postępowaniu odwoławczym przed sądem apelacyjnym w sprawach cywilnych, ze stosunku pracy, ubezpieczeń społecznych i gospodarczych;

3) udziału prokuratorów w postępowaniu przed sądami administracyjnymi;

4) nadzoru nad udziałem prokuratorów prokuratur okręgowych i rejonowych w postępowaniu przed sądem i innymi organami;

5) prowadzenia kartoteki orzecznictwa sądu apelacyjnego.

§ 22.1. Do zadań Wydziału III Budżetowo-Administracyjnego należą sprawy związane w szczególności z wykonywaniem budżetu prokuratury apelacyjnej i podległych jej w tym zakresie jednostek, w tym:

1) finansowo-księgowe;

2) zamówień publicznych;

3) administracyjno-gospodarcze;

4) socjalno-bytowe.

2. (uchylony).

§ 23. Do zadań Wydziału IV lub Samodzielnego Działu do Spraw Informatyzacji i Analiz należy:

1) wykonywanie zadań związanych z administrowaniem przez prokuratora apelacyjnego danymi w systemach informatycznych;

2) koordynowanie wprowadzania do praktyki w prokuraturach okręgowych ogólnopolskich oraz lokalnych systemów informatycznych;

3) prowadzenie stanowiska dostępowego do Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych;

4) zapewnienie technicznej obsługi czynności związanych z zastosowaniem w postępowaniu karnym technik informatycznych;

5) kontrolowanie przestrzegania zasad bezpieczeństwa systemów informatycznych oraz ochrony danych osobowych w prokuraturze apelacyjnej i prokuraturach okręgowych;

6) wykonywanie analizy kryminalnej;

7) koordynowanie szkoleń w zakresie informatyzacji na terenie okręgu apelacji;

8) prowadzenie strony internetowej prokuratury apelacyjnej;

9) obsługa Biuletynu Informacji Publicznej;

10) wykonywanie innych zadań związanych z informatyzacją prokuratur.

§ 23a.Do podstawowych zadań Wydziału V do spraw Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji należy:

1) prowadzenie i nadzorowanie postępowań przygotowawczych w sprawach o przestępstwa:

a) o charakterze terrorystycznym,

b) noszące cechy zorganizowanej przestępczości,

c) korupcji w organach władzy ustawodawczej, organach administracji rządowej, samorządowej, wymiaru sprawiedliwości, ścigania i kontroli,

d) inne, które ze względu na wagę sprawy, zostały przekazane przez prokuratora apelacyjnego do prowadzenia w wydziale;

2) udział prokuratorów w postępowaniu sądowym w sprawach wymienionych w pkt 1 rozstrzyganych w pierwszej i drugiej instancji oraz w toku czynności sądowych w postępowaniu przygotowawczym.

§ 24. W skład prokuratury okręgowej mogą wchodzić następujące komórki organizacyjne:

1) Wydział I Organizacyjny;

2) Wydział II Postępowania Sądowego;

3) Wydział III Budżetowo-Administracyjny;

4) Wydział IV lub Samodzielny Dział do Spraw Informatyzacji i Analiz;

5) Wydział V Śledczy;

6) Wydział VI do Spraw Przestępczości Gospodarczej;

7) Samodzielny Dział do Spraw Ochrony Informacji Niejawnych.

§ 25. 1. Do podstawowych zadań Wydziału I Organizacyjnego należą sprawy:

1) organizacyjne i kadrowe;

2) szkoleń prokuratorów i urzędników oraz aplikantów w prokuraturach okręgowych, którym powierzono prowadzenie zajęć seminaryjnych dla aplikantów prokuratorskich;

3) przeprowadzanie, w uzgodnieniu z jednostką nadrzędną, wizytacji, lustracji i analiz w sferze postępowania karnego i działalności pozakarnej prokuratur rejonowych;

4) skarg i wniosków;

5) sprawozdawczości i statystyki;

6) kontaktów z prasą;

7) udostępniania informacji publicznej;

8) nadzoru nad biurowością i pracą sekretariatu.

2. Do zadań Wydziału I Organizacyjnego należy również:

1) sprawowanie zwierzchniego nadzoru służbowego zleconego przez prokuratora okręgowego nad śledztwami i dochodzeniami prowadzonymi w prokuraturach rejonowych;

2) sprawowanie nadzoru instancyjnego w zakresie środków odwoławczych rozpoznawanych przez prokuratora nadrzędnego;

3) rozstrzyganie sporów kompetencyjnych;

4) obrót prawny z zagranicą;

5) prowadzenie śledztw i występowanie w tych sprawach przed sądem I instancji.

3. W ramach Wydziału I Organizacyjnego może być utworzony dział nadzoru do realizacji zadań, o których mowa w ust. 2.

§ 26. Do zadań Wydziału II Postępowania Sądowego należy:

1) udział prokuratorów w postępowaniu przed sądem okręgowym w sprawach karnych, cywilnych, ze stosunku pracy, ubezpieczeń społecznych, gospodarczych oraz w sprawach o wykroczenia;

2) nadzór nad udziałem prokuratorów prokuratur rejonowych w postępowaniu przed sądem;

3) udział prokuratorów w postępowaniu administracyjnym, przed sądami administracyjnymi oraz w innych postępowaniach;

4) udział prokuratorów przed sądem w postępowaniu wykonawczym i w postępowaniu o ułaskawienie.

§ 27. 1. Do zadań Wydziału III Budżetowo-Administracyjnego należą sprawy związane z wykonywaniem budżetu prokuratury okręgowej i podległych jej jednostek, w tym:

1) finansowo-księgowe;

2) zamówień publicznych;

3) administracyjno-gospodarcze;

4) socjalno-bytowe.

2. W ewidencji księgowej prokuratury okręgowej wyodrębnia się w ewidencji szczegółowej, na kontach pomocniczych, operacje (zdarzenia) dotyczące zrealizowanych dochodów i wydatków oraz kosztów podległych prokuratur rejonowych.

3. Wydziałem kieruje dyrektor finansowo-administracyjny. Funkcji dyrektora finansowo-administracyjnego nie może pełnić, pozostający w strukturze tego wydziału, główny księgowy.

§ 28. Do zadań Wydziału IV lub Samodzielnego Działu do Spraw Informatyzacji i Analiz należy:

1) wykonywanie zadań związanych z administrowaniem przez prokuratora okręgowego danymi w systemach informatycznych;

2) koordynowanie wprowadzania do praktyki w prokuraturach okręgowych ogólnopolskich oraz lokalnych systemów informatycznych;

3) prowadzenie stanowiska dostępowego do Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych oraz Punktu Informacyjnego Krajowego Rejestru Karnego;

4) zapewnienia technicznej obsługi czynności związanych z zastosowaniem w postępowaniu karnym technik informatycznych;

5) kontrolowanie przestrzegania zasad bezpieczeństwa systemów informatycznych oraz ochrony danych osobowych w prokuraturze okręgowej i prokuraturach rejonowych;

6) wykonywanie analizy kryminalnej;

7) prowadzenie szkoleń w zakresie informatyzacji;

8) prowadzenie strony internetowej prokuratury okręgowej;

9) obsługa Biuletynu Informacji Publicznej;

10) wykonywanie innych zadań związanych z informatyzacją prokuratur.

§ 29. Do zadań Wydziału V Śledczego należy:

1) prowadzenie śledztw własnych i nadzorowanie śledztw powierzonych innym organom w sprawach o poważne przestępstwa o charakterze kryminalnym;

2) udział prokuratorów w postępowaniu sądowym w tych sprawach rozstrzyganych w pierwszej instancji oraz w toku czynności sądowych w postępowaniu przygotowawczym.

§ 30. 1. Do zadań Wydziału VI do Spraw Przestępczości Gospodarczej należy:

1) prowadzenie śledztw własnych i nadzorowanie śledztw powierzonych innym organom w sprawach o poważne przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu, przestępstwa skarbowe i inne przestępstwa o charakterze gospodarczym;

2) udział prokuratorów w postępowaniu sądowym w tych sprawach rozstrzyganych w pierwszej instancji oraz w toku czynności sądowych w postępowaniu przygotowawczym.

2. W prokuraturze okręgowej, w której utworzono Wydział Śledczy lub Wydział do Spraw Przestępczości Gospodarczej, odpowiedniej zmianie ulega zakres działania Wydziału I Organizacyjnego.

§ 31. 1. W prokuraturach apelacyjnych i okręgowych mogą być utworzone Samodzielne Działy do Spraw Ochrony Informacji Niejawnych obejmujące zakresem swego działania ochronę wytwarzanych, przetwarzanych, przekazywanych lub przechowywanych informacji niejawnych.

2. W skład samodzielnego działu, o którym mowa w ust. 1, wchodzi również kancelaria tajna. W razie potrzeby w prokuraturze rejonowej można utworzyć oddział kancelarii tajnej prokuratury okręgowej.

3. Samodzielnym działem, o którym mowa w ust. 1, kieruje pełnomocnik do spraw ochrony informacji niejawnych, podlegający bezpośrednio kierownikowi jednostki organizacyjnej prokuratury.

4. Pełnomocnik do spraw ochrony informacji niejawnych prokuratury okręgowej obejmuje zakresem swego działania prokuratury rejonowe wchodzące w skład prokuratury okręgowej.

§ 32.W prokuraturach apelacyjnych i okręgowych wykonywanie zadań w zakresie obronności państwa, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416, z późn. zm.⁵⁾) i innych ustaw oraz wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych, należy do starszego inspektora do spraw obronnych, który podlega bezpośrednio kierownikowi jednostki.

§ 33. 1. W prokuraturze apelacyjnej i okręgowej, w której nie utworzono wydziałów lub utworzono niektóre z nich, zadania przewidziane dla wydziałów wykonywane są w działach samodzielnych albo wchodzących w skład wydziałów lub przez prokuratorów (pracowników) zatrudnionych na samodzielnych stanowiskach pracy.

2. W prokuraturach apelacyjnych i okręgowych do zakresu działania komórek wykonujących zadania z zakresu organizacji pracy należą także zadania, które nie są objęte właściwością innych komórek organizacyjnych tych jednostek.

§ 34. W prokuraturze okręgowej, w której utworzono ośrodek zamiejscowy, funkcję kierownika ośrodka pełni zastępca prokuratora okręgowego.

Oddział 4

Struktura organizacyjna prokuratury rejonowej

§. 35.Jeżeli terytorialny zakres działania prokuratury obejmuje obszar właściwości należący do dwóch lub więcej sądów rejonowych, działy terytorialne lub stanowiska pracy tworzy się dla spraw karnych oddzielnie z obszaru właściwości każdego z tych sądów.

§ 36. W działach o obsadzie kadrowej przekraczającej 12 prokuratorów mogą być tworzone sekcje do prowadzenia określonego rodzaju spraw lub dla spraw w obrębie obszaru właściwej gminy.

§ 37. 1. W prokuraturze rejonowej o obsadzie kadrowej przekraczającej 10 prokuratorów wydziela się stanowisko pracy albo tworzy sekcję lub dział do prowadzenia śledztw.

2. W prokuraturach rejonowych o mniejszej obsadzie kadrowej, niż określona w ust. 1, wydzielenie stanowiska pracy do prowadzenia śledztw jest uzależnione od liczby wpływających spraw karnych wymagających prowadzenia ich w formie śledztwa.

§ 38. Wydzielenie stanowiska pracy lub utworzenie działu do spraw cywilnych, ze stosunku pracy i ubezpieczeń społecznych oraz administracyjnych może nastąpić, gdy uzasadnia to liczba wpływających wniosków w tych sprawach, wymagających podjęcia czynności przez prokuratora.

§ 39. Kierownik ośrodka zamiejscowego prokuratury rejonowej pełni jednocześnie funkcję zastępcy prokuratora rejonowego.

Rozdział 2

Organizacja pracy i sposób kierowania pracą

Oddział 1

Organizacja pracy

§ 40.1. Prokurator, wykonując samodzielnie czynności określone w ustawach, jest odpowiedzialny za prawidłowość i terminowość tych czynności, a zwłaszcza za treść i formę postanowień, zarządzeń i innych pism procesowych oraz rzetelność ustnych sprawozdań i ścisłość informacji.

2. Prokurator podpisuje sporządzone przez siebie pisma w ramach prowadzonych spraw, jeżeli przepisy regulaminu lub wewnętrznego podziału czynności nie stanowią inaczej. Każde pismo i adnotacja sporządzone przez prokuratora powinny zawierać jego imię i nazwisko, stanowisko służbowe oraz datę.

§ 41.1. Prokurator może zgłosić prokuratorowi przełożonemu żądanie:

1) uzasadnienia pisemnego polecenia dotyczącego treści czynności procesowej, o którym mowa w art. 8 ust. 2 zdanie drugie ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze, zwanej dalej „ustawą”, w terminie 3 dni od dnia otrzymania pisemnego polecenia;

2) zmiany polecenia dotyczącego treści czynności procesowej lub wyłączenia go od wykonania czynności albo od udziału w sprawie, o którym mowa w art. 8 ust. 3 zdanie pierwsze ustawy, w terminie 3 dni od dnia otrzymania uzasadnienia polecenia dotyczącego treści czynności procesowej.

2. Prokurator przełożony zajmuje stanowisko w sprawie żądania zmiany polecenia lub wyłączenia prokuratora od wykonania czynności albo od udziału w sprawie w terminie 3 dni od dnia otrzymania żądania.

§ 42. Prokurator przełożony, który nie uwzględnił żądania prokuratora zmiany polecenia lub wyłączenia go od wykonania czynności albo od udziału w sprawie, przejmuje odpowiedzialność za wykonaną czynność; prokurator występujący z żądaniem jest obowiązany wykonać polecenie.

§ 43. 1. Prokurator przełożony, wydając polecenie, powinien zachować drogę służbową. Zachowanie takiej drogi obowiązuje również w korespondencji z prokuratorem przełożonym.

2. Jeżeli polecenie zostało wydane z pominięciem drogi służbowej, prokurator wykonujący je zawiadamia o tym swojego zwierzchnika służbowego.

§ 44. Jeżeli po wydaniu polecenia, a przed jego wykonaniem lub podczas wykonywania nastąpi istotna zmiana ustaleń faktycznych, uzasadniająca potrzebę wydania odmiennego polecenia, prokurator wykonujący polecenie niezwłocznie informuje o tym prokuratora bezpośrednio przełożonego lub zwierzchnika służbowego, a gdy nie jest to możliwe wykonuje polecenie z uwzględnieniem powstałej zmiany lub odstępuje od wykonania, informując o tym niezwłocznie wydającego polecenie.

§ 45. 1. Kierownik jednostki określa podział czynności podległych prokuratorów oraz zasady zastępowania się prokuratorów przy ich realizacji.

2. Odstąpienie od ustalonych przez kierownika jednostki zasad zastępowania wymaga zgody zwierzchnika służbowego, a w przypadkach niecierpiących zwłoki niezwłocznego powiadomienia zwierzchnika służbowego, po wykonaniu czynności.

§ 46. W przypadku przekazania sprawy według właściwości innej jednostce, jednostka, która sprawę przekazuje podejmuje czynności niecierpiące zwłoki.

§ 47. 1. W razie potrzeby dokonania czynności w okręgu działania innego prokuratora, prokurator prowadzący postępowanie może zwrócić się do niego o udzielenie pomocy prawnej.

2. W pisemnym wniosku o udzielenie pomocy prawnej należy wskazać okoliczności wymagające wyjaśnienia oraz określić czynności, jakie mają być dokonane. Do wniosku powinny być dołączone niezbędne odpisy akt sprawy. Akta lub odpowiednią ich część przesyła się tylko w razie istotnej potrzeby, mając na uwadze, aby nie hamowało to toku postępowania.

3. Prokurator wezwany do udzielenia pomocy prawnej powinien niezwłocznie dokonać wnioskowanych czynności, tak aby nie zachodziła konieczność ich powtarzania lub uzupełniania.

4. W uzasadnionych przypadkach prokurator wezwany do udzielenia pomocy prawnej jest uprawniony do powierzenia dokonania wnioskowanych czynności organom Policji lub innym organom uprawnionym do prowadzenia postępowań.

5. Jeżeli w toku realizacji wniosku o pomoc prawną wyłoni się potrzeba dokonania innych czynności, prokurator wezwany powinien niezwłocznie je wykonać oraz poinformować o tym prokuratora wnioskującego.

6. Jeżeli wykonanie czynności w ramach pomocy prawnej w terminie 14 dni jest niemożliwe, należy prokuratora wnioskującego o pomoc prawną niezwłocznie zawiadomić o przyczynie zwłoki, z podaniem terminu wykonania czynności.

§ 48. 1. Zawiadomienie o odmowie lub częściowej odmowie uwzględnienia pisma lub wniosku należy wysłać zainteresowanemu bezzwłocznie, wraz z uzasadnieniem i pouczeniem o przysługujących mu uprawnieniach.

2. Jeżeli pismo lub wniosek pochodzi od osoby niebędącej w stanie dochodzić swych praw, prokurator, gdy nie jest obowiązany do podjęcia działania z urzędu, powinien rozważyć możliwość udzielenia tej osobie pomocy prawnej lub zainteresować właściwą instytucję potrzebą udzielenia takiej pomocy.

§ 49.1. Korespondencję między jednostkami organizacyjnymi prokuratury podpisują:

1) prokurator apelacyjny – pisma kierowane do Prokuratora Generalnego, do dyrektora biura Prokuratury Krajowej oraz do dyrektora departamentu (gabinetu, biura) Ministerstwa Sprawiedliwości; inne pisma kierowane do Ministerstwa Sprawiedliwości może podpisywać naczelnik wydziału prokuratury apelacyjnej;

2) prokurator okręgowy – pisma kierowane do prokuratora apelacyjnego oraz naczelnika wydziału prokuratury apelacyjnej; inne pisma do prokuratury apelacyjnej może podpisywać naczelnik wydziału prokuratury okręgowej;

3) prokurator rejonowy – pisma kierowane do prokuratora okręgowego oraz naczelnika wydziału prokuratury okręgowej; inne pisma do prokuratury okręgowej może podpisywać kierownik działu lub sekcji prokuratury rejonowej, jeżeli prokurator rejonowy go do tego upoważni;

4) prokurator apelacyjny lub prokurator nadrzędny działający w zakresie zleconych mu czynności – pisma kierowane z prokuratury apelacyjnej do prokuratora okręgowego.

2. Przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się odpowiednio do korespondencji prokuratury apelacyjnej i okręgowej z prokuratorem rejonowym.

3. Prokurator okręgowy może na żądanie dyrektora biura Prokuratury Krajowej, dyrektora departamentu (gabinetu, biura) Ministerstwa Sprawiedliwości przekazać korespondencję bez pośrednictwa prokuratora apelacyjnego. Przepis § 43 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do korespondencji prokuratury rejonowej z prokuraturą apelacyjną i Ministerstwem Sprawiedliwości.

§ 50. 1. Pisma do organów administracji państwowej oraz do przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych państw obcych przesyła się za pośrednictwem odpowiednich biur Prokuratury Krajowej i departamentów (gabinetu, biura) Ministerstwa Sprawiedliwości, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do przesyłania pism procesowych.

§ 51.Prokurator apelacyjny ustala rozkład czasu pracy w prokuraturze apelacyjnej, a prokurator okręgowy w prokuraturze okręgowej i podległych mu prokuraturach rejonowych, uwzględniając rozkład czasu pracy urzędów administracji rządowej, o których mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o służbie cywilnej (Dz.U. Nr 170, poz. 1218, z późn. zm.) oraz w art. 1 ust. 1 pkt 12 i 14 oraz ust. 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. z 2001 r. Nr 86, poz. 953, z późn. zm.).

§ 52. 1. Prokurator przełożony może zarządzić pełnienie przez prokuratorów dyżurów po godzinach pracy lub w dni wolne od pracy.

2. W razie niepełnienia dyżurów, o których mowa w ust. 1, należy zapewnić możliwość kontaktu służbowego z wyznaczonym prokuratorem po godzinach pracy w celu załatwienia pilnych spraw.

3. W związku z rozpoznawaniem spraw w postępowaniu przyspieszonym prokurator przełożony zarządza pełnienie dyżurów przez prokuratorów w godzinach pełnienia dyżurów we właściwych sądach rejonowych.

4. Prokurator przełożony w przypadku, o którym mowa w ust. 3, ustala z właściwym prezesem sądu rejonowego sposób nawiązania kontaktu z wyznaczonym prokuratorem.

5. Dla zapewnienia dostępu do danych zgromadzonych w Krajowym Rejestrze Karnym, w związku z rozpoznawaniem spraw w postępowaniu przyspieszonym, prokurator przełożony w prokuraturze, przy której działa Punkt Informacyjny Krajowego Rejestru Karnego, może zarządzić odpowiednio dłuższe godziny urzędowania Punktu.

6. O wydaniu zarządzeń, o których mowa w ust. 5, prokurator przełożony informuje niezwłocznie Dyrektora Biura Informacyjnego Krajowego Rejestru Karnego.

7. Prokurator przełożony może zarządzić przebywanie wyznaczonego prokuratora i pracownika prokuratury w soboty i dni wolne od pracy oraz w określonych godzinach w dni robocze, poza siedzibą prokuratury, w warunkach stałego kontaktu telefonicznego.

§ 53. 1. Prokurator rejonowy zapewnia odpowiednie warunki kadrowe, techniczne i organizacyjne niezbędne do udziału prokuratora w dyżurze w postępowaniu przyspieszonym.

2. Informację o warunkach pełnienia dyżuru prokurator rejonowy przekazuje właściwemu komendantowi Policji, wskazując sposób bezpośredniego kontaktowania się z prokuratorem pełniącym dyżur.

3. Prokurator rejonowy ustala wykaz prokuratorów wyznaczonych do pełnienia dyżurów, zarządzonych w związku z rozpoznawaniem spraw w postępowaniu przyspieszonym; wykaz przekazuje się niezwłocznie prezesowi właściwego sądu rejonowego oraz właściwemu komendantowi Policji.

§ 54. 1. W jednostkach prokuratury interesantów przyjmują prokurator apelacyjny, okręgowy i rejonowy, ich zastępcy, inni wyznaczeni prokuratorzy i pracownicy sekretariatów.

2. Godziny przyjęć interesantów ustalają kierownicy jednostek, przy czym przynajmniej raz w tygodniu przyjęcia powinny się odbywać w ustalonym dniu po godzinach pracy.

3. Czas przyjęć interesantów przez pracowników sekretariatów nie może być krótszy niż połowa czasu urzędowania jednostki.

Oddział 2

Kierowanie pracą prokuratur

§ 55.Prokuratorzy pełniący funkcje kierownicze zapewniają prawidłową i sprawną realizację zadań służbowych w powierzonych im jednostkach i komórkach organizacyjnych prokuratury oraz właściwą organizację pracy, a w szczególności:

1) dobór odpowiednich kadr;

2) usprawnianie organizacji i techniki pracy prokuratury;

3) dbałość o sprawność postępowania i należytą kulturę pracy w podległej jednostce;

4) bieżącą współpracę z podmiotami uprawnionymi do prowadzenia postępowań przygotowawczych;

5) sprawują nadzór nad szkoleniem prokuratorów i innych pracowników prokuratury;

6) kierują wykonaniem budżetu;

7) wykonują zarząd i zapewniają oszczędne gospodarowanie mieniem prokuratury;

8) czuwają nad przestrzeganiem zasad ochrony i bezpieczeństwa obiektów prokuratury stosownie do przepisów aktualnego ramowego wewnętrznego regulaminu w sprawie zapewnienia bezpieczeństwa i porządku w jednostkach;

9) rzetelną i terminową sprawozdawczość statystyczną;

10) ochronę informacji niejawnych;

11) ochronę danych osobowych.

§ 56. W celu realizacji zadań służbowych kierownicy jednostek mogą wydawać wytyczne i polecenia służbowe.

§ 57. Kierownicy jednostek reprezentują prokuraturę wobec organów państwowych i samorządowych działających na obszarze ich właściwości oraz współdziałają z nimi w zakresie przewidzianym w ustawach.

§ 58. Współdziałanie, o którym mowa w § 57, nie może powodować naruszenia niezależności prokuratora, a zwłaszcza pozaprawnego wpływania na jego decyzje i czynności.

§ 59. 1. Kierownicy jednostek dokonują podziału czynności podległych im prokuratorów, określając zakres i rodzaj wykonywanych przez nich zadań, z jednoczesnym wskazaniem czynności zastrzeżonych dla siebie oraz form i zakresu wewnętrznego nadzoru służbowego, sporządzają plany pracy obejmujące ważniejsze działania, w razie potrzeby zwołują odprawy, narady i konferencje oraz podejmują inne niezbędne czynności dla prawidłowego i sprawnego kierowania jednostką.

2. Przy podziale czynności należy w miarę możliwości uwzględnić kwalifikacje, uzdolnienia i doświadczenie zawodowe poszczególnych pracowników, a także przestrzegać zasady równomiernego obciążenia ich pracą.

3. Podziału czynności dokonuje się w formie zarządzenia, którego treść podaje się do wiadomości wszystkich pracowników, czyniąc o tym adnotację z datą i podpisem zainteresowanych.

§ 60. Prokurator jest obowiązany:

1) na polecenie przełożonego wykonywać również czynności, które nie należą do jego obowiązków określonych podziałem czynności;

2) z ważnych względów służbowych, zwłaszcza w przypadkach niecierpiących zwłoki albo na polecenie przełożonego, wykonywać swe obowiązki także poza ustalonym czasem urzędowania;

3) powiadomić niezwłocznie przełożonego o przeszkodzie uniemożliwiającej pełnienie obowiązków.

§ 61. 1. Przełożeni i zwierzchnicy służbowi, niezależnie od sprawowania funkcji kierowniczych, powinni także wykonywać czynności bezpośrednio związane z realizacją zadań ustawowych prokuratury.

2. Prokuratorzy powołani do pełnienia funkcji wizytatora, rzecznika prasowego, rzecznika dyscyplinarnego, kierownika szkolenia wykonują także inne zlecone im zadania, niewchodzące w zakres pełnionej funkcji.

Oddział 3

Formy i tryb sprawowania nadzoru służbowego

§ 62.1. Prokurator przełożony i zwierzchnik służbowy sprawują nadzór służbowy nad czynnościami podległych prokuratorów.

2. Nadzór służbowy jest realizowany jako wewnętrzny nadzór służbowy w ramach tej samej jednostki lub jako zwierzchni nadzór służbowy realizowany przez jednostkę wyższego stopnia.

§ 63. 1. Wewnętrzny nadzór służbowy prokurator przełożony sprawuje przez:

1) kontrolę obciążenia i wydajności pracy podległych prokuratorów;

2) żądanie relacji o przebiegu czynności w poszczególnych sprawach i w razie potrzeby wydawanie poleceń co do kierunków postępowania;

3) zapoznawanie się z aktami prowadzonych postępowań;

4) sprawdzanie przygotowania i poziomu wystąpień prokuratorskich przed sądem;

5) kontrolę poziomu pracy podległych prokuratorów;

6) przeprowadzanie analiz prawidłowości realizacji zadań służbowych.

2. Wewnętrzny nadzór służbowy jest sprawowany również przez aprobatę.

§ 64. Aprobata polegająca na akceptacji projektu decyzji podległego prokuratora albo asesora, należy do prokuratora bezpośrednio przełożonego lub jego zastępcy.

§ 65. 1. Udzielenie aprobaty lub odmowa jej udzielenia następuje przez zamieszczenie na rękopisie albo odpisie pisma procesowego odpowiedniej adnotacji, daty i podpisu oraz odciśnięcie pieczęci służbowej.

2. W razie odmowy aprobaty, informuje się pisemnie prokuratora o powodach tej decyzji i udziela mu wskazówek co do sposobu załatwienia sprawy lub usunięcia stwierdzonych uchybień.

§ 66. Jeżeli uzyskanie aprobaty przed podjęciem określonej decyzji jest niemożliwe lub w znacznym stopniu utrudnione, a okoliczności sprawy wymagają niezwłocznego działania, prokurator decyduje samodzielnie, zawiadamiając bezzwłocznie przełożonego lub zwierzchnika o zajętym stanowisku.

§ 67. Postanowienia o zawieszeniu postępowania, postanowienia kończące postępowanie przygotowawcze, akty oskarżenia oraz środki odwoławcze sporządzone przez asesora podlegają aprobacie.

§ 68. 1. Prokurator bezpośrednio przełożony może zarządzić na czas określony nie dłuższy niż 6 miesięcy, objęcie aprobatą wszystkich lub niektórych pism procesowych, wymienionych w § 67, oraz wniosków składanych przed sądem, sporządzonych przez podległego mu prokuratora. W razie potrzeby okres objęcia aprobatą może zostać przedłużony na dalszy czas określony, nie dłuższy niż 12 miesięcy.

2. Zarządzenie o objęciu aprobatą uchyla się po ustaniu przyczyny powodującej jego wydanie.

§ 69.O wszczęciu śledztwa oraz istotnych dla biegu postępowania czynnościach i zdarzeniach w toku śledztwa, w sprawach szczególnej wagi, ze względu na ich rodzaj, charakter, skutki lub społeczne oddziaływanie, prokurator jest obowiązany bezzwłocznie informować prokuratora nadrzędnego. Z własnej inicjatywy prokurator powinien informować prokuratora nadrzędnego w sprawach zawiłych, zwłaszcza gdy sprawa wymaga konsultacji.

§ 70.1. Wykonywanie zwierzchniego nadzoru służbowego polega w szczególności na udzielaniu bezpośrednich konsultacji prokuratorowi prowadzącemu lub nadzorującemu postępowanie przygotowawcze, w szczególności w zakresie kierunków prowadzonego postępowania i efektywnego wykonywania czynności procesowych. Przepis § 198 stosuje się odpowiednio.

2. Zwierzchni nadzór służbowy jest sprawowany z poszanowaniem zasady niezależności prokuratora prowadzącego lub nadzorującego postępowanie przygotowawcze.

3. Prokurator przełożony może, z własnej inicjatywy albo na wniosek prokuratora nadrzędnego, prokuratora prowadzącego lub nadzorującego postępowanie przygotowawcze (przekazany drogą służbową) albo na wniosek prokuratora bezpośrednio przełożonego w stosunku do prokuratora prowadzącego lub nadzorującego postępowanie przygotowawcze objąć sprawę zwierzchnim nadzorem służbowym.

4. Prokurator apelacyjny może, z własnej inicjatywy lub na wniosek podległego prokuratora okręgowego, objąć zwierzchnim nadzorem służbowym postępowanie przygotowawcze prowadzone lub nadzorowane przez prokuratora podległej prokuratury rejonowej.

5. Do sprawowania zwierzchniego nadzoru służbowego prokurator podejmujący decyzję o objęciu sprawy tym nadzorem wyznacza prokuratora kierowanej przez siebie jednostki oraz zawiadamia o tym kierownika jednostki, w której jest prowadzone lub nadzorowane postępowanie przygotowawcze objęte zwierzchnim nadzorem służbowym.

6. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, ze względu na wagę lub zawiłość sprawy, Prokurator Generalny lub Prokurator Krajowy może powierzyć sprawowanie zwierzchniego nadzoru służbowego prokuratorowi wykonującemu czynności służbowe w biurze Prokuratury Krajowej.

7. Prokurator prowadzący lub nadzorujący postępowanie przygotowawcze jest obowiązany przedstawić prokuratorowi sprawującemu zwierzchni nadzór służbowy, na żądanie sprawującego nadzór akta sprawy w oryginale lub w kserokopiach albo w formie zapisów na nośnikach elektronicznych. Przedstawienie akt nie może tamować postępowania przygotowawczego.

8. Prokurator sprawujący zwierzchni nadzór służbowy nie ma prawa wydawania prokuratorowi prowadzącemu lub nadzorującemu postępowanie przygotowawcze poleceń dotyczących prowadzenia postępowania. Jeżeli prokurator sprawujący zwierzchni nadzór służbowy stwierdzi potrzebę wydania takiego polecenia, występuje z pisemnym wnioskiem o jego wydanie do prokuratora bezpośrednio przełożonego nad prokuratorem prowadzącym lub nadzorującym postępowanie przygotowawcze, a w razie potrzeby – do prokuratora nadrzędnego nad prokuratorem prowadzącym lub nadzorującym postępowanie przygotowawcze.

9. Prokurator sprawujący zwierzchni nadzór służbowy może, w formie pisemnej, wystąpić o przejęcie nadzorowanej sprawy do prowadzenia przez innego prokuratora albo prokuratora nadrzędnego nad prokuratorem prowadzącym lub nadzorującym postępowanie przygotowawcze.

10. Prokurator sprawujący zwierzchni nadzór służbowy nad postępowaniem prowadzonym w prokuraturze niższego stopnia, nie może rozstrzygać zażaleń na powzięte w toku tego postępowania, na jego polecenie lub za jego zgodą, postanowienia i inne decyzje podlegające zaskarżeniu. Do rozstrzygnięcia takiego zażalenia wyznacza się innego prokuratora.

§ 71. O stwierdzonych w toku zwierzchniego nadzoru służbowego przypadkach oczywistej i rażącej obrazy przepisów prawa przez prokuratora zawiadamia się przełożonego dyscyplinarnego tego prokuratora.

§ 72. Funkcje nadzorcze są realizowane także poprzez wizytacje i lustracje.

Oddział 4

Wizytacja i lustracja

§ 73.1. Wizytację i lustrację przeprowadza się stosownie do potrzeb, w szczególności gdy pojawią się sygnały o istotnych nieprawidłowościach w działalności danej prokuratury. Wizytację należy przeprowadzać nie rzadziej niż co 5 lat. Lustrację przeprowadza się w celu kontroli prawidłowości praktyki na wybranych odcinkach pracy lub gdy zachodzi potrzeba zbadania przyczyn uchybień w pracy albo nieprawidłowości w działaniu jednostki.

2. Wizytacja i lustracja obejmuje:

1) kontrolę realizacji ustawowych zadań przez jednostki, a zwłaszcza badanie prawidłowości i poziomu pracy;

2) ocenę wypełniania obowiązków służbowych przez prokuratorów i pracowników sekretariatu oraz ich kwalifikacji zawodowych i kultury pracy;

3) ocenę sposobu kierowania jednostką, organizacji pracy i podziału czynności.

3. W toku wizytacji i lustracji udziela się instruktażu niezbędnego dla usprawnienia działania kontrolowanych jednostek i pomocy w rozwiązywaniu bieżących problemów.

4. Wizytacja nie powinna trwać dłużej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych.

§ 74.Zarządzenie o przeprowadzeniu wizytacji lub lustracji prokuratury apelacyjnej wydaje Prokurator Generalny, prokuratury okręgowej i rejonowej – prokurator apelacyjny.

§ 75.1. W zarządzeniu określa się zadania, zakres, termin oraz skład zespołu wizytacyjnego lub lustracyjnego, ze wskazaniem prokuratora – przewodniczącego zespołu.

2. O zamierzonej wizytacji zawiadamia się kierownika prokuratury w terminie umożliwiającym przygotowanie żądanych materiałów i akt. Termin ten nie może być krótszy niż 14 dni.

§ 76.1. (uchylony).

2. Wizytacje i lustracje prokuratur apelacyjnych przeprowadzają wizytatorzy Prokuratury Krajowej i inni prokuratorzy Prokuratury Krajowej oraz prokuratur apelacyjnych; zespołowi wizytacyjnemu przewodniczy wizytator Prokuratury Krajowej.

2a. Wizytacje i lustracje prokuratur okręgowych przeprowadzają wizytatorzy prokuratury apelacyjnej i inni prokuratorzy prokuratury apelacyjnej lub podległych prokuratur okręgowych; zespołowi wizytacyjnemu przewodniczy wizytator prokuratury apelacyjnej.

2b. Wizytacje i lustracje prokuratur rejonowych przeprowadzają wizytatorzy prokuratury apelacyjnej lub okręgowej i inni prokuratorzy jednostek nadrzędnych; zespołowi wizytacyjnemu przewodniczy wizytator prokuratury apelacyjnej lub prokuratury okręgowej.

3. W skład zespołu przeprowadzającego wizytacje lub lustracje, o którym mowa w ust. 2b, prokurator apelacyjny może w uzasadnionych przypadkach powołać prokuratorów równorzędnych jednostek.

4. W skład zespołu przeprowadzającego wizytację lub lustrację prokuratury okręgowej albo rejonowej prokurator apelacyjny może powołać inspektorów do spraw biurowości z innych podległych mu prokuratur okręgowych.

5. W wizytacjach i lustracjach udział biorą również inspektorzy do spraw biurowości lub pracownicy sekretariatu jednostki nadrzędnej nad jednostkami wymienionymi odpowiednio w ust. 2, 2a, 2b.

6. (uchylony).

§ 77. Poczynione w toku wizytacji (lustracji) ustalenia omawia się z zainteresowanymi prokuratorami i innymi pracownikami, wysłuchując ich wyjaśnień. O istotniejszych spostrzeżeniach, wskazujących na potrzebę bezzwłocznego usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości, informuje się kierownika jednostki.

§ 78.1. Z przebiegu wizytacji i lustracji sporządza się sprawozdanie.

2. Sprawozdanie z wizytacji powinno zawierać:

1) określenie zakresu wizytacji;

2) poczynione ustalenia oraz, w razie potrzeby, zalecany sposób usunięcia przyczyn stwierdzonych nieprawidłowości;

3) oceny badanych działów pracy i ogólną ocenę kontrolowanej jednostki oraz określenie poziomu pracy prokuratorów i pracowników administracyjnych, a także osobną ocenę pracy kierownika jednostki;

4) wnioski końcowe.

3. Sprawozdanie z lustracji powinno zawierać dane dotyczące zakresu poczynionych ustaleń, ujawnionych uchybień i ich przyczyn oraz wskazanie podjętych w toku lustracji środków i wynikające z niej wnioski.

4. W sprawozdaniu z wizytacji i lustracji należy wskazać zakres badań dokonywanych przez poszczególnych członków zespołu wizytacyjnego lub lustracyjnego, a w załączniku do sprawozdania – wykaz zbadanych spraw.

§ 79. 1. Przy formułowaniu ocen bierze się pod uwagę ustalenia dotyczące zwłaszcza:

1) prawidłowości czynności procesowych;

2) sprawności i poziomu prowadzonych albo nadzorowanych postępowań;

3) wszechstronności oraz dokładności w zakresie ustaleń faktycznych;

4) przestrzegania terminów procesowych;

5) trafności podejmowanych decyzji oraz poziomu sporządzanych orzeczeń i innych pism procesowych;

6) aktywności i poziomu wystąpień prokuratorskich w postępowaniu sądowym;

7) prawidłowości oceny orzeczeń sądowych i praktyki odwoławczej.

2. Za oczywiście rażące uchybienia w pracy uważa się zwłaszcza:

1) znaczną i zawinioną przewlekłość postępowania;

2) bezpodstawny wniosek o zastosowanie przez sąd tymczasowego aresztowania lub podjęcie przez prokuratora innej bezpodstawnej decyzji w przedmiocie tymczasowego aresztowania;

3) bezpodstawne postanowienie kończące postępowanie przygotowawcze;

4) nieuzasadniony akt oskarżenia;

5) oczywiście niesłuszny wniosek w zakresie wymiaru kary;

6) niezaskarżenie oczywiście niesłusznego orzeczenia sądowego;

7) zawinione niewykonanie polecenia przełożonego co do treści czynności lub niezachowanie terminu zawitego.

3. Przy formułowaniu ogólnej oceny kontrolowanej jednostki uwzględnia się ponadto:

1) stan kadrowy i warunki pracy prokuratury objętej kontrolą;

2) stopień obciążenia sprawami jednego pracownika;

3) odsetek skomplikowanych spraw;

4) liczbę oraz zasadność skarg na prokuratorów i pracowników sekretariatu prokuratury.

4. Przy ustalaniu wyników wizytacji ocenia się poszczególne działy pracy oraz całokształt funkcjonowania kontrolowanej prokuratury, określając, czy i w jakim stopniu wywiązuje się ona z ustawowych zadań, z uwzględnieniem wyników poprzedniej kontroli.

§ 80. 1. Sprawozdanie z wizytacji w terminie 30 dni od dnia jej zakończenia przesyła się kierownikowi kontrolowanej jednostki, który ma prawo zgłosić uwagi do sprawozdania w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania. W razie potrzeby do uwag tych ustosunkowuje się zespół wizytacyjny.

2. Przedstawioną przez zespół wizytacyjny ocenę pracy prokuratury zatwierdza, po rozpatrzeniu ewentualnych uwag kierownika kontrolowanej jednostki, prokurator przełożony zarządzający wizytację, który podpisuje również zalecenia powizytacyjne.

§ 81.1. Wyniki wizytacji omawia się na naradzie prokuratorów kontrolowanej jednostki w terminie 30 dni od dnia przekazania uwag do sprawozdania z wizytacji.

2. Omówienie wyników wizytacji w prokuraturze apelacyjnej odbywa się z udziałem Prokuratora Generalnego, w prokuraturze okręgowej – prokuratora apelacyjnego, a w prokuraturze rejonowej – prokuratora apelacyjnego i prokuratora okręgowego.

3. Ustalenia dokonane w toku wizytacji przedstawia przewodniczący zespołu wizytacyjnego.

§ 82. W razie stwierdzenia oczywiście rażących uchybień przeprowadza się, po upływie wyznaczonego terminu, sprawdzenie wykonania zaleceń powizytacyjnych.

§ 83. 1. Sprawozdanie z lustracji, w terminie 14 dni od dnia jej zakończenia, przesyła się kierownikowi kontrolowanej jednostki, który w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania może zgłosić uwagi.

2. Po rozpatrzeniu zgłoszonych uwag zarządzający lustrację bez zbędnej zwłoki zatwierdza zalecenia polustracyjne, które przekazuje się kierownikowi kontrolowanej jednostki, zakreślając termin ich wykonania.

§ 84. Przepisy niniejszego oddziału nie mają zastosowania do doraźnych lustracji toczących się lub zakończonych postępowań przygotowawczych i sprawdzających, dokonywanych na polecenie Prokuratora Generalnego lub jego zastępców. Z dokonanych w toku tych lustracji ustaleń sporządza się sprawozdanie, które przedstawia się organowi zlecającemu badanie w terminie zakreślonym przez ten organ.

Oddział 5

Sprawy osobowe

§ 85.Prokurator rejonowy przedstawia prokuratorowi okręgowemu pisemne wnioski w sprawach ze stosunku pracy podległych pracowników.

§ 86. 1. Prokurator okręgowy:

1) dokonuje podziału etatów prokuratorskich, urzędniczych i innych pracowników prokuratury na prokuratury rejonowe i komórki organizacyjne prokuratury okręgowej;

2) występuje z wnioskami o powołanie i odwołanie prokuratorów oraz mianowanie i zwolnienie asesorów prokuratury, powołanie do pełnienia funkcji i odwołanie z pełnienia funkcji prokuratora rejonowego, naczelnika wydziału, kierownika samodzielnego działu w prokuraturze okręgowej oraz kierownika ośrodka zamiejscowego prokuratury okręgowej, a także w innych sprawach zastrzeżonych do decyzji Prokuratora Generalnego;

3) wyznacza patronów aplikantów po rozpatrzeniu wniosków prokuratorów rejonowych;

4) w granicach posiadanego funduszu, z zachowaniem przepisów o wynagrodzeniu, przyznaje podległym urzędnikom i innym pracownikom prokuratury kolejne wyższe stawki wynagrodzenia zasadniczego i dodatków;

5) ze względów służbowych deleguje podległych pracowników do innej jednostki w tej samej lub innej miejscowości;

6) wyraża zgodę na zamieszkanie prokuratora poza miejscowością będącą siedzibą prokuratury, w której pełni służbę;

7) na podstawie przepisów szczególnych udziela urlopów wychowawczych oraz urlopów bezpłatnych aplikantom, urzędnikom i innym pracownikom;

8) podejmuje decyzje we wszystkich innych sprawach dotyczących pracowników, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej.

2. Uprawnienie do podejmowania decyzji w prokuraturach rejonowych w sprawach ze stosunku pracy innych pracowników prokuratury prokurator okręgowy może przekazać prokuratorom rejonowym.

§ 87.W stosunku do prokuratorów, urzędników oraz innych pracowników prokuratury apelacyjnej uprawnienia przewidziane w § 86 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 przysługują prokuratorowi apelacyjnemu.

§ 88.1. Prokurator apelacyjny i okręgowy wydaje decyzje i składa wnioski w sprawach odpowiedzialności dyscyplinarnej:

1) prokuratorów – w ramach ustawowych uprawnień przełożonego dyscyplinarnego;

2) mianowanych pracowników administracyjnych i aplikantów – w ramach określonych przepisami prawa uprawnień kierownika urzędu.

2. Przełożony dyscyplinarny w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, rozważa potrzebę zawieszenia prokuratora w czynnościach.

§ 89.1. Kierownik jednostki ustala roczny plan urlopów prokuratorów i pozostałych pracowników.

2. Prokurator apelacyjny ustala także plan urlopów prokuratorów okręgowych, a prokurator okręgowy – plan urlopów prokuratorów rejonowych.

3. Kierownicy jednostek, zgodnie z ustalonym planem, udzielają urlopów wypoczynkowych oraz decydują o konieczności odwołania z urlopu wypoczynkowego podległych im prokuratorów i pozostałych pracowników.

§ 90.1. Opinia o prokuratorach i pozostałych pracownikach jednostek w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy może być wydana wyłącznie na ich prośbę.

2. Opinie o prokuratorach i pozostałych pracownikach prokuratur okręgowych i rejonowych wydaje prokurator okręgowy, opinie o prokuratorach i pozostałych pracownikach prokuratur apelacyjnych – prokurator apelacyjny, a o prokuratorach Prokuratury Krajowej oraz prokuratorach delegowanych do Ministerstwa Sprawiedliwości – Prokurator Generalny.

3. Przepisy ust. 1 i 2 nie dotyczą opinii wydawanych o aplikantach i asesorach oraz innych opinii służbowych sporządzonych w czasie trwania stosunku służbowego (stosunku pracy) prokuratorów i pracowników prokuratury.

§ 91. Opinia może być udostępniona do wglądu tylko pracownikowi, którego dotyczy, jego zwierzchnikom i przełożonym, oraz osobom prowadzącym postępowanie służbowe lub dyscyplinarne wobec danego pracownika.

Rozdział 3

Organizacja pracy organów kolegialnych

§ 92.1. Rada Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym, zwana dalej „Radą Prokuratorów”, działa na posiedzeniach plenarnych, którym przewodniczy Prokurator Generalny.

2. W razie potrzeby wyrażenia przez Radę Prokuratorów opinii w trybie pilnym można zarządzić rozpatrzenie projektów dokumentów w drodze korespondencyjnego uzgodnienia stanowisk przez członków Rady Prokuratorów (tryb obiegowy).

3. W posiedzeniach Rady Prokuratorów mogą uczestniczyć, bez prawa udziału w podejmowaniu rozstrzygnięć, osoby zaproszone przez Przewodniczącego Rady, jeżeli uzna on ich udział w posiedzeniach za niezbędny do wykonywania powierzonych jej zadań.

§ 93. Prokurator apelacyjny ustala projekt porządku dziennego posiedzenia zgromadzenia prokuratorów oraz kolegium prokuratury apelacyjnej, a prokurator okręgowy projekt porządku dziennego posiedzenia kolegium prokuratury okręgowej.

§ 94. Na posiedzenie zgromadzenia prokuratorów oraz kolegium prokuratury apelacyjnej i kolegium prokuratury okręgowej mogą być zaproszeni prokuratorzy okręgowi i rejonowi, kierownicy komórek organizacyjnych prokuratury apelacyjnej i okręgowej oraz przedstawiciele związku zawodowego działającego w prokuraturze. W razie potrzeby udział w całym posiedzeniu lub jego części mogą brać inni zaproszeni pracownicy prokuratury lub zaproszone osoby spoza prokuratury.

§ 95. 1. Rada Prokuratorów, zgromadzenie prokuratorów oraz kolegium prokuratury apelacyjnej i kolegium prokuratury okręgowej wyrażają opinię lub zajmują inne stanowisko w formie uchwały, której treść zamieszcza się w protokole posiedzenia.

2. Uchwały zapadają zwykłą większością głosów członków Rady Prokuratorów, zgromadzenia prokuratorów oraz kolegium prokuratury apelacyjnej i kolegium prokuratury okręgowej obecnych na posiedzeniu.

3. Z przebiegu posiedzenia Rady Prokuratorów, zgromadzenia prokuratorów oraz kolegium prokuratury apelacyjnej i kolegium prokuratury okręgowej sporządza się protokół, który powinien zawierać streszczenie dyskusji oraz treść powziętych uchwał.

4. Protokół podpisują odpowiednio: przewodniczący posiedzenia Rady Prokuratorów i Sekretarz Rady, prokurator apelacyjny albo okręgowy i protokolant.

DZIAŁ III

Postępowanie przygotowawcze

Rozdział 1

Przepisy ogólne

§ 96.Śledztwo lub dochodzenie wszczęte w sprawie prowadzi się w stosunku do wszystkich czynów ujawnionych w jego toku.

§ 97. Jednym postępowaniem przygotowawczym obejmuje się wszystkie czyny pozostające w związku podmiotowym lub przedmiotowym z czynem stanowiącym podstawę jego wszczęcia, chyba że zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 34 § 3 kpk.

§ 98. 1. W przypadku łączenia spraw w jedno postępowanie przygotowawcze, postępowanie wszczęte później włącza się do postępowania wcześniej wszczętego.

2. Niezależnie od dnia wszczęcia równocześnie prowadzonych postępowań dołącza się materiały dochodzenia do akt śledztwa, materiały innych postępowań do akt śledztwa, akta innych spraw do sprawy, w której zastosowano tymczasowe aresztowanie.

3. W przypadku połączenia spraw, czas trwania postępowania przygotowawczego liczy się od dnia postępowania najwcześniejszej wszczętego.

§ 99. 1. W przypadku wyłączenia do odrębnego postępowania przygotowawczego materiałów dotyczących niektórych osób lub czynów będących przedmiotem postępowania wydaje się postanowienie o wyłączeniu materiałów do odrębnego postępowania, w którym wskazuje się materiały podlegające wyłączeniu przez określenie numerów kart akt i oznaczenia dowodów.

2. Czas trwania wyłączonego postępowania przygotowawczego liczy się od dnia wszczęcia postępowania pierwotnego tylko wtedy, gdy w zakresie wyłączonych materiałów dotyczących niektórych osób lub czynów będących przedmiotem postępowania były dokonywane czynności procesowe. W takim przypadku wyłącza się do odrębnego postępowania przygotowawczego odpis postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia. W pozostałych przypadkach wydaje się postanowienie o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia, na podstawie wyłączonych materiałów dotyczących niektórych osób lub czynów będących przedmiotem postępowania.

§ 100. 1. Jeżeli zachodzi potrzeba pociągnięcia prokuratora do odpowiedzialności karnej, prokurator prowadzący śledztwo, po dokonaniu niezbędnych czynności dowodowych, występuje do prokuratora przełożonego o skierowanie do sądu dyscyplinarnego wniosku o zezwolenie na ściganie.

2. W razie przekazania sprawy innej jednostce na podstawie § 105 ust. 4, z wnioskiem o zezwolenie na ściganie występuje prokurator przełożony prokuratora prowadzącego śledztwo, właściwy ze względu na miejsce prowadzenia postępowania; o skierowaniu wniosku o zezwolenie na ściganie należy poinformować przełożonego dyscyplinarnego prokuratora, którego dotyczy ten wniosek.

§ 101. 1. W razie stwierdzenia w toku postępowania, że przestępstwo jest ścigane na wniosek, należy uzyskać oświadczenie pokrzywdzonego, czy żąda ścigania.

2. Prokurator wyraża zgodę na cofnięcie wniosku o ściganie lub odmawia jej w drodze zarządzenia.

§ 102. Prokurator, który wszczął lub nadzoruje postępowanie przygotowawcze w sprawie o przestępstwo popełnione na obszarze właściwości kilku prokuratur, prowadzi je lub nadzoruje do zakończenia, także po wyłączeniu materiałów do odrębnego postępowania, chyba że przekazanie sprawy innemu prokuratorowi, właściwemu miejscowo, będzie miało istotny wpływ na przebieg i wyniki postępowania.

§ 103.1. W sprawach o przestępstwo określone w art. 209 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.⁶⁾), zwanego dalej „kk”, postępowanie przygotowawcze prowadzi się w okręgu, w którym zamieszkuje pokrzywdzony.

2. W sprawach o przestępstwa popełnione za pośrednictwem sieci teleinformatycznej i telekomunikacyjnej postępowanie przygotowawcze prowadzi się w okręgu, w którym sprawca działał.

§ 104. 1. Prokurator, który został zawiadomiony o dokonanym przestępstwie, co do którego nie jest właściwy miejscowo, jest obowiązany zapewnić niezwłoczne dokonanie czynności niezbędnych dla zabezpieczenia śladów i dowodów przestępstwa, a następnie przekazać sprawę według właściwości.

2. W sprawach o kradzieże w transporcie lądowym, wodnym i powietrznym oraz o przestępstwa dokonane na szkodę pasażerów korzystających z tego transportu, w razie niemożności ustalenia miejsca popełnienia przestępstwa, właściwy do prowadzenia albo nadzorowania postępowania przygotowawczego jest prokurator, w którego okręgu działania przestępstwo zostało ujawnione.

3. W razie niemożności określenia miejsca ujawnienia przestępstwa, o którym mowa w ust. 2, właściwy jest prokurator, który przyjął lub w którego okręgu działania przyjęto zawiadomienie o przestępstwie.

§ 105.1. Właściwość miejscową prokuratur określają:

1) przepisy wydane na podstawie art. 17 ust. 5 i 6 ustawy;

2) przepisy § 102–104 regulaminu.

2. Decyzja o przekazaniu sprawy według właściwości miejscowej innej prokuraturze nie wymaga formy postanowienia i nie podlega zaskarżeniu.

3. Spór o właściwość miejscową między jednostkami równorzędnymi rozstrzyga kierownik prokuratury nadrzędnej nad prokuraturą, która decyzję o przekazaniu jej sprawy uznała za nietrafną i wystąpiła o rozstrzygnięcie sporu.

4. Kierownik prokuratury nadrzędnej może, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, przekazać podległej jednostce do prowadzenia lub nadzorowania sprawę z wyłączeniem zasad wynikających z przepisów, o których mowa w ust. 1.

5. (uchylony).

§ 106. W razie stwierdzenia, że sprawca przestępstwa podlegającego orzecznictwu sądów powszechnych popełnił także przestępstwo podlegające orzecznictwu sądów wojskowych lub wspólnie z osobą podlegającą orzecznictwu tych sądów, prokurator, po dokonaniu czynności niezbędnych dla zabezpieczenia śladów i dowodów przestępstwa, wydaje postanowienie o przekazaniu sprawy właściwemu prokuratorowi wojskowemu.

§ 107. Zarządzenie prokuratora w prowadzonym lub nadzorowanym przez niego postępowaniu przygotowawczym może być wydane ustnie, jeżeli nie przysługuje na nie zażalenie. O wydaniu takiego zarządzenia prokurator sporządza w aktach podręcznych adnotację.

Rozdział 2

Wszczęcie śledztwa i dochodzenia

§ 108.1. Prokurator w każdym przypadku przyjmuje zgłoszone ustnie zawiadomienie o przestępstwie i sporządza protokół z uwzględnieniem art. 304a kpk.

2. Jeżeli okoliczności przytoczone w zawiadomieniu o przestępstwie nie wymagają bezzwłocznego podjęcia czynności, prokurator jest obowiązany nadać bieg sprawie najpóźniej w terminie 7 dni od dnia sporządzenia protokołu lub otrzymania pisemnego zawiadomienia o przestępstwie.

§ 109. Czynności, o których mowa w art. 307 § 1 kpk, mogą polegać w szczególności na:

1) zażądaniu przedstawienia dodatkowych dokumentów niezbędnych dla prawidłowej oceny zdarzenia, którego dotyczy zawiadomienie;

2) żądaniu przeprowadzenia kontroli w określonym zakresie;

3) przyjęciu uzupełniających informacji od przedstawiciela pokrzywdzonej instytucji lub organu kontroli;

4) żądaniu nadesłania dokumentacji lekarskiej dotyczącej osoby pokrzywdzonej.

§ 110. Wszczęcie śledztwa albo dochodzenia na skutek anonimowego zawiadomienia może nastąpić po uprzednim sprawdzeniu przytoczonych w nim okoliczności. Zawiadomienie takie prokurator może przekazać Policji lub organom kontroli w celu sprawdzenia przytoczonych w zawiadomieniu okoliczności albo pozostawia je bez biegu.

§ 111. Zatwierdzenie postanowienia Policji o odmowie wszczęcia śledztwa lub dochodzenia wymaga zbadania przez prokuratora, czy istotnie jest brak podstaw do wszczęcia postępowania i czy rozważono wszystkie okoliczności podniesione w zawiadomieniu o przestępstwie.

§ 112. Prokurator powinien zapewnić niezwłoczne uzyskiwanie bieżących informacji od Policji o najpoważniejszych zdarzeniach, z którymi jest związane uzasadnione podejrzenie zaistnienia przestępstwa; dotyczy to zwłaszcza przypadków gwałtownej śmierci, uzasadniającej podejrzenie popełnienia zabójstwa, katastrof, poważnych wypadków drogowych i groźnych pożarów.

§ 113. 1. Jeżeli zachodzi potrzeba dokonania czynności procesowych, o których mowa w art. 308 § 1 i 2 kpk, prokurator, jeżeli jest obecny na miejscu zdarzenia, dokonuje tych czynności osobiście lub kieruje ich przebiegiem.

2. Prokurator, który był obecny przy dokonywaniu czynności procesowych przez Policję lub dokonywał ich osobiście, podejmuje decyzję w przedmiocie wszczęcia śledztwa lub dochodzenia, przekazując jednocześnie funkcjonariuszowi Policji dokonującemu czynności lub uczestniczącemu w ich dokonaniu ustne polecenia i wytyczne. Na wniosek funkcjonariusza Policji, polecenia i wytyczne prokurator potwierdza w odręcznej notatce urzędowej.

3. Jeżeli zachodzi konieczność kontynuowania postępowania przygotowawczego w formie śledztwa, prokurator po otrzymaniu akt sprawy z Policji lub innego organu uprawnionego do prowadzenia postępowania przygotowawczego niezwłocznie wydaje postanowienie o jego wszczęciu.

4. W przypadku zaistnienia podstaw do umorzenia postępowania przygotowawczego, wydaje się postanowienie o umorzeniu śledztwa albo dochodzenia bez uprzedniego wydania postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia.

§ 114. 1. W postanowieniu o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia określa się czyn przez zwięzłe wskazanie okoliczności faktycznych należących do znamion przestępstwa, czasu i miejsca jego popełnienia oraz osoby pokrzywdzonej.

2. Wskazanie sprawcy w opisie czynu określonego w postanowieniu, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić, gdy jest to niezbędne dla jego poprawnego określenia, a jednocześnie zachodzą warunki do bezzwłocznego sporządzenia postanowienia o przedstawieniu zarzutów.

Rozdział 3

Przebieg śledztwa

§ 115.1. Niezwłocznie po wszczęciu śledztwa sporządza się, w miarę potrzeby, plan śledztwa (czynności śledczych), zwłaszcza w sprawach zawiłych i o poważne przestępstwa. Plan śledztwa (czynności śledczych) należy aktualizować stosownie do ujawnionych nowych okoliczności.

2. Plany śledztw (czynności śledczych) przechowuje się w aktach podręcznych sprawy.

§ 116. 1. Powierzenie Policji lub innemu organowi przeprowadzenia śledztwa w całości może nastąpić w szczególności wtedy, gdy zachodzi konieczność korzystania w szerokim zakresie ze znajdujących się w ich dyspozycji środków operacyjno-technicznych.

2. Powierzenie Policji lub innemu organowi przeprowadzenia śledztwa w całości lub w określonym zakresie albo dokonania poszczególnych czynności śledztwa następuje w formie zarządzenia.

§ 117. 1. Wniosek o przedłużenie okresu śledztwa powinien wyjaśniać powody, dla których nie można go zakończyć i wskazywać kierunki dalszego postępowania.

2. Wniosek o przedłużenie okresu śledztwa na czas powyżej 3 miesięcy do roku składa się prokuratorowi nadzorującemu śledztwo lub prokuratorowi bezpośrednio przełożonemu wobec prokuratora, który prowadzi śledztwo nie później niż na 7 dni przed upływem terminu zakończenia śledztwa.

3. Wniosek o przedłużenie okresu śledztwa na czas powyżej roku składa się właściwemu prokuratorowi bezpośrednio przełożonemu wobec prokuratora, który prowadzi śledztwo nie później niż na 14 dni przed upływem terminu zakończenia śledztwa.

4. Z wnioskiem, o którym mowa w ust. 3, występuje prokurator, który prowadzi lub nadzoruje śledztwo.

Rozdział 4

Przedstawienie zarzutów

§ 118.1. Potwierdzenie ogłoszenia postanowienia o przedstawieniu zarzutów oraz pouczenia podejrzanego o prawie żądania podania ustnie podstaw zarzutów, a także o prawie żądania sporządzenia uzasadnienia tego postanowienia, stanowi podpis podejrzanego. O odmowie złożenia podpisu lub przeszkodzie w jego złożeniu należy sporządzić adnotację.

2. Na postanowieniu o przedstawieniu zarzutów zamieszcza się wzmiankę o zgłoszeniu przez podejrzanego lub jego obrońcę żądań, o których mowa w ust. 1.

3. Fakt podania ustnie podstaw zarzutów należy udokumentować w protokole przesłuchania podejrzanego lub w notatce urzędowej.

4. W uzasadnieniu postanowienia o przedstawieniu zarzutów przytacza się w sposób zwięzły okoliczności faktyczne stanowiące podstawę przedstawienia zarzutów.

5. Przepisy ust. 1–4 stosuje się odpowiednio do postanowienia o uzupełnieniu lub o zmianie przedstawionych zarzutów.

§ 119. Mimo niemożności ogłoszenia postanowienia o przedstawieniu zarzutów należy je sporządzić, jeżeli zachodzi konieczność zawieszenia postępowania przygotowawczego z przyczyn leżących po stronie osoby podejrzanej.

Rozdział 5

Postępowanie dowodowe

Oddział 1

Przesłuchanie

§ 120.1. Przed przesłuchaniem sprawdza się dane osobowe przesłuchiwanego na podstawie dowodu osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość, czyniąc o tym stosowną wzmiankę w protokole przesłuchania. Brak dowodu tożsamości należy notować w protokole.

2. W przypadku zatrzymania na gorącym uczynku popełnienia przestępstwa osoby, której tożsamość budzi wątpliwości, należy podjąć czynności zmierzające do jej ustalenia. W razie niemożności ustalenia tożsamości osoby, należy, w chwili dokonywania czynności procesowej posłużyć się danymi uzyskanymi od podejrzanego, a następnie zastosować tryb ustalenia tożsamości określony w ustawie z dnia 29 września 1986 r. – Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. z 2004 r. Nr 161, poz. 1688 oraz z 2007 r. Nr 21, poz. 125) oraz w ustawie z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 993 i Nr 144, poz. 1043 oraz z 2007 r. Nr 21, poz. 125).

§ 121.1. Pouczenie, przed pierwszym przesłuchaniem, pokrzywdzonego o przysługujących mu uprawnieniach oraz ciążących na nim obowiązkach i konsekwencjach ich niedopełnienia doręcza się na piśmie. Kopię podpisanego przez pokrzywdzonego pouczenia włącza się do akt sprawy.

2. Jeżeli pokrzywdzonym jest osoba niewładająca w wystarczającym stopniu językiem polskim, należy do wszystkich czynności procesowych z jego udziałem wezwać tłumacza.

§ 122.W sprawach, o których mowa w art. 185a § 1 kpk, z wnioskiem do sądu o przesłuchanie pokrzywdzonego, który w chwili przesłuchania nie ukończył 15 lat, występuje prokurator prowadzący lub nadzorujący postępowanie i bierze udział w tej czynności. W razie potrzeby ponownego przesłuchania pokrzywdzonego stosuje się tryb określony w art. 185a kpk.

§ 123. 1. Pouczenie podejrzanego o przysługujących mu uprawnieniach oraz ciążących na nim obowiązkach i konsekwencjach ich niedopełnienia doręcza się na piśmie. Kopię podpisanego przez podejrzanego pouczenia włącza się do akt sprawy.

2. Podejrzanego w miarę potrzeby poucza się także o uprawnieniach i obowiązkach innych niż wymienione w art. 300 kpk, w szczególności o możliwości złożenia wyjaśnień na piśmie. O zakresie udzielonych pouczeń zamieszcza się stosowną wzmiankę w początkowej części protokołu przesłuchania podejrzanego.

3. Odmowę zgody na złożenie przez podejrzanego wyjaśnień na piśmie przesłuchujący odnotowuje, wraz z podaniem powodów odmowy, w protokole przesłuchania podejrzanego.

§ 124. W protokole przesłuchania należy przyjąć jako formę gramatyczną relacji przesłuchiwanego osobę pierwszą czasu przeszłego i zamieszczać możliwie dokładnie charakterystyczne określenia lub zwroty użyte przez osobę przesłuchiwaną oraz wzmianki dotyczące szczególnego zachowania się tej osoby. Każdą stronę protokołu przesłuchania podpisują wszystkie osoby biorące udział w czynności.

§ 125. Przebieg czynności utrwalony za pomocą urządzenia rejestrującego obraz lub dźwięk, jak również przy użyciu urządzeń technicznych umożliwiających przeprowadzenie przesłuchania świadka na odległość, na żądanie osoby w niej uczestniczącej należy odtworzyć bezpośrednio po jej dokonaniu i fakt ten odnotować w protokole czynności.

Oddział 2

Biegli

§ 126.Biegłego należy powoływać bezzwłocznie po zebraniu materiału dowodowego potrzebnego do wydania opinii.