Na podstawie art. 11a ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. z 2006 r. Nr 17, poz. 127 i Nr 171, poz. 1225 oraz z 2007 r. Nr 64, poz. 429) zarządza się, co następuje:

§ 1.Rozporządzenie określa wymagania weterynaryjne przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny, zwanego dalej „mięsem”, w tym:

1) wymagania dotyczące zdrowia zwierząt, z których pozyskuje się mięso;

2) wymagania, jakie powinny być spełnione przy uboju na terenie gospodarstwa;

3) wymagania dotyczące badania poubojowego mięsa, w tym mięsa pozyskanego w wyniku odstrzału zwierząt łownych;

4) sposób znakowania mięsa.

§ 2.Ubojowi na terenie gospodarstwa w celu produkcji mięsa poddaje się zwierzęta:

1) zdrowe;

2) które nie pochodzą z gospodarstwa lub obszaru podlegającego ograniczeniom, w tym nakazom lub zakazom wydanym na podstawie przepisów o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, ze względu na wystąpienie lub podejrzenie wystąpienia jednej z chorób zakaźnych zwierząt wymienionej w przepisach w sprawie produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego wyprodukowanych na obszarach podlegających ograniczeniom;

3) po upływie okresu karencji określonego dla użytego produktu leczniczego weterynaryjnego lub produktu leczniczego, jeżeli przed poddaniem ubojowi zwierzęta były leczone tymi produktami.

§ 3.1. Przy uboju zwierząt na terenie gospodarstwa powinny być spełnione wymagania określone w przepisach o ochronie zwierząt i w przepisach o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt.

2. Jeżeli ubojowi na terenie gospodarstwa jest poddawane cielę do szóstego miesiąca życia, owca lub koza, posiadacz tych zwierząt zagospodarowuje na własny koszt materiał szczególnego ryzyka, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001 z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiającym zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii (Dz. Urz. UE L 147 z 31.05.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 32, str. 289, z późn. zm.) i rozporządzeniem (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającym przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz. Urz. WE L 273 z 10.10.2002, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 37, str. 92, z późn. zm.).

§ 4.1. Posiadacz zwierzęcia, z wyłączeniem posiadacza świń, drobiu lub zajęczaków, co najmniej na 24 godziny przed dokonaniem na terenie gospodarstwa uboju w celu produkcji mięsa przekazuje powiatowemu lekarzowi weterynarii powiadomienie o zamiarze dokonania takiego uboju, które zawiera:

1) informację o zamiarze przeprowadzenia uboju, w tym:

a) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania oraz adres posiadacza zwierzęcia,

b) gatunek i liczbę zwierząt poddawanych ubojowi,

c) numer identyfikacyjny zwierzęcia, jeżeli z przepisów o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt wynika obowiązek oznakowania zwierzęcia,

d) miejsce i termin uboju;

2) oświadczenie o zagospodarowaniu na własny koszt materiału szczególnego ryzyka zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001 z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiającym zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii i rozporządzeniem (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającym przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi - w przypadku uboju cieląt do szóstego miesiąca życia, owiec i kóz;

3) informację o zgłoszeniu mięsa do badania poubojowego, o którym mowa w § 7.

2. Wzór powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, jest określony w załączniku do rozporządzenia.

§ 5.1. Posiadacz świń co najmniej na 24 godziny przed dokonaniem na terenie gospodarstwa uboju w celu produkcji mięsa informuje urzędowego lekarza weterynarii o zamiarze dokonania takiego uboju.

2. Informacja, o której mowa w ust. 1, zawiera:

1) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania oraz adres posiadacza zwierzęcia;

2) liczbę zwierząt poddawanych ubojowi;

3) numer identyfikacyjny zwierzęcia, jeżeli z przepisów o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt wynika obowiązek oznakowania zwierzęcia;

4) miejsce i termin uboju;

5) zgłoszenie tuszy przeznaczonej na użytek własny do badania poubojowego, o którym mowa w § 7, jeżeli posiadacz zwierzęcia wystąpił o przeprowadzenie tego badania.

3. Urzędowy lekarz weterynarii przekazuje powiatowemu lekarzowi weterynarii informację o przeprowadzonych na terenie gospodarstw ubojach świń w celu produkcji mięsa, w danym kwartale w terminie do 15. dnia pierwszego miesiąca kwartału następującego po kwartale, którego dotyczy informacja, podając:

1) dane i informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 2, 4 i 5;

2) liczbę tusz poddanych badaniu, o którym mowa w § 6 i 7;

3) wyniki badania, o którym mowa w § 6 i 7.

§ 6.1. Mięso świń i nutrii poddanych ubojowi na terenie gospodarstwa oraz mięso dzików odstrzelonych poddaje się, na koszt posiadacza tego mięsa, badaniu poubojowemu na włośnie, przeprowadzanemu przez urzędowego lekarza weterynarii, w sposób określony w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 2075/2005 z dnia 5 grudnia 2005 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące urzędowych kontroli w odniesieniu do włosieni (Trichinella) w mięsie (Dz. Urz. UE L 338 z 22.12.2005, str. 60).

2. Mięso zbadane na obecność włośni metodą badania trichinoskopowego, określoną w rozdziale III załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 2075/2005 z dnia 5 grudnia 2005 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące urzędowych kontroli w odniesieniu do włosieni (Trichinella) w mięsie:

1) przed spożyciem powinno zostać poddane obróbce cieplnej zapewniającej podgrzanie mięsa do temperatury wewnętrznej wynoszącej co najmniej 71 °C;

2) nie powinno być wykorzystywane do przygotowania potraw na grillu lub w kuchence mikrofalowej.

3. Jeżeli zostanie zastosowana metoda, o której mowa w ust. 2, urzędowy lekarz weterynarii powiadamia posiadacza zwierzęcia o ograniczeniach w sposobie wykorzystania tego mięsa określonych w ust. 2.

§ 7.Mięso zwierząt poddanych ubojowi na terenie gospodarstwa oraz mięso dzików odstrzelonych poddaje się, na wniosek posiadacza tego mięsa i na jego koszt, badaniu poubojowemu, przeprowadzonemu przez urzędowego lekarza weterynarii w sposób właściwy dla danego gatunku zwierząt określony w sekcji IV załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz. Urz. UE L 139 z 30.04.2004, str. 206, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 75).

§ 8.1. Jeżeli w wyniku przeprowadzonego badania poubojowego nie stwierdzono włośni, urzędowy lekarz weterynarii znakuje mięso poddane badaniu na włośnie znakiem weterynaryjnym w kształcie:

1) koła o średnicy 2,5 cm zawierającym na środku literę „T” o wysokości 1,5 cm i grubości 0,2 cm oraz

2) prostokąta o wymiarach 3 cm x 5 cm zawierającym napis „MIĘSO DO WŁASNEGO UŻYTKU”.

2. Jeżeli w wyniku przeprowadzonego badania poubojowego stwierdzono włośnie, urzędowy lekarz weterynarii znakuje mięso poddane badaniu na włośnie znakiem weterynaryjnym w kształcie trójkąta równobocznego o długości boku 5 cm zawierającym:

1) w górnej części - litery „PL”;

2) w dolnej części - litery „IW”.

3. Znaki weterynaryjne, o których mowa w ust. 1 i 2, umieszcza się:

1) poprzez opieczętowanie znakiem przy użyciu tuszu lub poprzez znakowanie na gorąco na:

a) zewnętrznej powierzchni tuszy - w przypadku oskórowanego mięsa świń, nutrii i dzików,

b) wewnętrznej powierzchni tuszy na opłucnej ściennej i otrzewnej ściennej - w przypadku mięsa dzików;

2) na zawieszce dołączonej do tuszy - w przypadku nieoskórowanego mięsa świń, nutrii i dzików.

4. Urzędowy lekarz weterynarii wystawia zaświadczenie o przeprowadzeniu badania mięsa na włośnie, które zawiera:

1) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania oraz adres posiadacza mięsa;

2) miejsce i termin uboju;

3) datę przeprowadzenia badania;

4) wynik badania.

§ 9.1. Jeżeli w wyniku przeprowadzonego badania poubojowego stwierdzono, że badane mięso zwierząt, o którym mowa w § 7, jest zdatne do spożycia przez ludzi, urzędowy lekarz weterynarii znakuje mięso znakiem weterynaryjnym w kształcie:

1) koła o średnicy 5 cm zawierającym:

a) w części górnej - litery „PL”,

b) w środku - symbol województwa i powiatu, na terenie których odbyło się badanie poubojowe, nadane zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia, stosowania i udostępniania krajowego rejestru urzędowego podziału terytorialnego kraju oraz związanych z tym obowiązków organów administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 157, poz. 1031, z późn. zm.²⁾),

c) w części dolnej - litery „IW” oraz

2) prostokąta o wymiarach 3 cm x 5 cm zawierającym napis „MIĘSO DO WŁASNEGO UŻYTKU”.

2. Jeżeli w wyniku przeprowadzonego badania poubojowego stwierdzono, że badane mięso zwierząt, o którym mowa w § 7, jest niezdatne do spożycia przez ludzi, urzędowy lekarz weterynarii znakuje mięso znakiem weterynaryjnym określonym w § 8 ust. 2.

3. Znaki weterynaryjne, o których mowa w ust. 1 i 2, umieszcza się poprzez opieczętowanie znakiem przy użyciu tuszu lub poprzez znakowanie na gorąco na zewnętrznej powierzchni tuszy.

4. Urzędowy lekarz weterynarii wystawia zaświadczenie o przeprowadzeniu badania poubojowego mięsa, które zawiera dane określone w § 8 ust. 4.

§ 10.Jeżeli w wyniku przeprowadzonego badania poubojowego mięso zostało uznane za niezdatne do spożycia przez ludzi, urzędowy lekarz weterynarii, wydając decyzję w sprawie uznania mięsa za niezdatne do spożycia przez ludzi, określa w niej sposób postępowania z tym mięsem.

§ 11.Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem § 9 ust. 1 pkt 1, który wchodzi w życie po upływie 60 dni od dnia ogłoszenia.

Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
z dnia 9 lipca 2007 r. (poz. 919)