Na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 o Narodowym Planie Rozwoju (Dz. U. Nr 116, poz. 1206, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

§ 2.Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) rok – rok kalendarzowy;

2) półrocze – półrocze kalendarzowe;

3) kwartał – kwartał kalendarzowy;

4) dzień – dzień kalendarzowy;

5) okres sprawozdawczy – okres, którego dotyczy sprawozdanie.

§ 4.Zakres sprawozdania, określony w art. 49 ust. 1 pkt 1–3 ustawy, obejmuje:

1) informacje ogólne o realizowanych w okresie sprawozdawczym programach i kontraktach wojewódzkich, zwanych dalej „kontraktami”;

2) informacje dotyczące przebiegu rzeczowego realizacji Narodowego Planu Rozwoju, zwanego dalej „Planem”, w tym w szczególności informacje dotyczące zgłoszonych do realizacji projektów, podpisanych umów, stanu realizacji poszczególnych programów i kontraktów, stopnia osiągania założonych wartości wskaźników monitorujących, wyodrębniając informacje dotyczące wszystkich realizowanych w jego ramach programów;

3) informacje dotyczące przebiegu realizacji planu finansowego Planu, w tym w szczególności zestawienie poniesionych wydatków oraz ocenę poziomu wykorzystania publicznych środków wspólnotowych;

4) informację na temat przestrzegania polityk Wspólnoty przy realizacji Planu;

5) informację na temat wypełniania zobowiązań w zakresie informacji i promocji realizowanych w okresie sprawozdawczym;

6) informacje na temat działań podjętych przez ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego i Komitet Monitorujący Plan w celu zapewnienia prawidłowości i sprawności realizacji Planu;

7) informacje o napotkanych problemach, przeprowadzonych kontrolach oraz stwierdzonych nieprawidłowościach.

§ 5.1. Wojewoda sporządza sprawozdania, o których mowa w art. 46 ust. 1 ustawy, wyodrębniając informacje dotyczące programów, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy, a w ich ramach – priorytetów oraz działań, a także ze względu na źródło pochodzenia środków finansowych, i przekazuje je właściwemu komitetowi monitorującemu kontrakt wojewódzki, a po ich zatwierdzeniu ministrowi właściwemu do spraw rozwoju regionalnego i marszałkowi województwa.

2. Sprawozdania, o których mowa w ust. 1, po zatwierdzeniu przez właściwy komitet monitorujący kontrakt wojewódzki, przekazywane są w formie pisemnej i elektronicznej:

1) właściwej instytucji zarządzającej programem;

2) Instytucji Zarządzającej Podstawami Wsparcia Wspólnoty;

3) instytucji płatniczej.

3. Sprawozdania, o których mowa w ust. 1, przekazuje się w następujących terminach:

1) okresowe – do 50 dni od upływu okresu sprawozdawczego;

2) roczne – do 75 dni od upływu okresu sprawozdawczego;

3) końcowe – do 75 dni od zakończenia programu, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy.

4. Sprawozdania, o których mowa w ust. 1, zawierają w szczególności:

1) informacje ogólne o programach, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy;

2) informacje dotyczące przebiegu rzeczowego realizacji programów, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy, w tym w szczególności informacje dotyczące zgłoszonych do realizacji projektów, podpisanych umów, stanu realizacji priorytetów i działań, stopnia osiągania wartości wskaźników monitorujących założonych w programach, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy, z zastrzeżeniem ust. 5;

3) informacje dotyczące przebiegu realizacji planu finansowego programów, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy, w tym w szczególności zestawienie poniesionych wydatków;

4) prognozę przebiegu realizacji programów, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy, w kolejnym okresie sprawozdawczym, z zastrzeżeniem ust. 6;

5) informację na temat przestrzegania polityk Wspólnoty przy realizacji programów, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy;

6) informację na temat stopnia wypełniania zobowiązań w zakresie informacji i promocji programów, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy;

7) informacje na temat sprawności systemu realizacji programów, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy;

8) informacje o napotkanych problemach, przeprowadzonych kontrolach oraz stwierdzonych nieprawidłowościach.

5. Sprawozdanie okresowe, po uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego, może nie zawierać informacji dotyczących stopnia osiągania wartości wskaźników monitorujących rezultatu i oddziaływania określonych w programach, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy.

6. Sprawozdanie końcowe nie zawiera informacji, o których mowa w ust. 4 pkt 4.

§ 9.1. Beneficjent sporządza sprawozdania okresowe, roczne i końcowe z realizacji projektu po zakończeniu okresu sprawozdawczego i przekazuje je instytucji określonej w decyzji lub umowie o dofinansowanie projektu w formie pisemnej i elektronicznej.

2. Sprawozdania, o których mowa w ust. 1, przekazuje się w następujących terminach:

1) okresowe – do 10 dni od upływu okresu sprawozdawczego;

2) roczne – do 25 dni od upływu okresu sprawozdawczego;

3) końcowe – do 25 dni od zakończenia projektu.

3. Sprawozdania, o których mowa w ust. 1, zawierają w szczególności:

1) informacje ogólne dotyczące projektu;

2) informacje dotyczące przebiegu realizacji projektu oraz realizacji planu rzeczowego;

3) informacje dotyczące postępu realizacji planu finansowego projektu;

4) prognozę przebiegu realizacji projektu w kolejnym okresie sprawozdawczym, z zastrzeżeniem ust. 5;

5) informację na temat przestrzegania polityk Wspólnoty przy realizacji projektu, z zastrzeżeniem ust. 4;

6) informację na temat wypełnienia zobowiązań w zakresie promocji projektu;

7) informacje o napotkanych problemach oraz przeprowadzonych u beneficjenta kontrolach.

4. Beneficjent może nie umieścić w sprawozdaniach, o których mowa w ust. 1, informacji, o których mowa w ust. 3 pkt 5, oraz informacji dotyczących stopnia osiągania wartości wskaźników monitorujących rezultatu i oddziaływania, wynikających z ust. 3 pkt 2, o ile instytucja zarządzająca tak postanowi.

5. Sprawozdanie końcowe nie zawiera informacji, o których mowa w ust. 3 pkt 4.

§ 10.1 Instytucja zarządzająca, właściwa instytucja pośrednicząca lub instytucja wdrażająca może, pod warunkiem zachowania zdolności agregacji danych monitoringowych, zwolnić beneficjenta z obowiązku sporządzania sprawozdania okresowego lub rocznego realizacji projektu w przypadku, gdy czas realizacji projektu zgodnie z umową lub decyzją o dofinansowanie projektu nie przekracza dwóch okresów sprawozdawczych.

2. W przypadku gdy realizacja projektu rozpoczęła się przed podpisaniem umowy lub decyzji o dofinansowanie projektu, beneficjent sporządza pierwsze sprawozdanie za cały dotychczasowy okres realizacji projektu.

§ 12.1. Wniosek beneficjenta o płatność może dotyczyć:

1) płatności pośredniej – kwoty wydatków kwalifikowalnych poniesionych w miarę postępu realizacji projektu;

2) płatności końcowej – kwoty obejmującej wszystkie poniesione wydatki kwalifikowalne na realizację projektu lub ostatniej kwoty poniesionych wydatków kwalifikowalnych.

2. Wniosek beneficjenta o płatność może również dotyczyć pierwszej płatności oraz premii, o której mowa w § 11 ust. 10.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, nie wymaga przedstawienia kopii dokumentów, o których mowa w § 11 ust. 1.

4. Wniosek beneficjenta o płatność końcową jest składany wraz ze sprawozdaniem końcowym z realizacji projektu, o którym mowa w § 9, z zastrzeżeniem ust. 5.

5. Instytucja zarządzająca, pośrednicząca lub wdrażająca, upoważniona przez instytucję zarządzającą w porozumieniu lub umowie, o których mowa odpowiednio w art. 19 ust. 1 i art. 21 ust. 5 ustawy, może w szczególnych przypadkach przedłużyć okres złożenia wniosku beneficjenta o płatność końcową.

§ 13.1. Jeżeli złożony przez beneficjenta wniosek beneficjenta o płatność zawiera błędy formalno-rachunkowe, instytucja przyjmująca wniosek wzywa beneficjenta do uzupełnienia lub poprawienia wniosku.

2. W przypadku stwierdzenia błędów formalno-rachunkowych przepis ust. 1 nie wyklucza możliwości uzupełnienia lub poprawienia wniosku przez pracownika instytucji przyjmującej wniosek.

3. O każdym uzupełnieniu lub poprawieniu wnioski, o których mowa w ust. 1, beneficjent powinien być niezwłocznie poinformowany w formie pisemnej przez instytucję przyjmującą wniosek.

4. Instytucja przyjmująca wniosek nie może poprawiać lub uzupełniać:

1) zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki objęte wnioskiem, o ile nie dotyczy to oczywistych omyłek pisarskich i omyłek rachunkowych;

2) załączonych kserokopii dokumentów, o których mowa w § 11 ust. 7.

5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, instytucja przyjmująca może wyłącznie stwierdzić, czy kopie tych dokumentów zawierają dane zgodne z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694, z późn. zm.³⁾).

§ 14.1. W wyniku kontroli, o której mowa w art. 52 ust. 1 ustawy, instytucja zarządzająca, instytucja pośrednicząca lub instytucja wdrażająca, upoważniona przez instytucję zarządzającą w porozumieniu lub umowie, o których mowa odpowiednio w art. 19 ust. 1 i art. 21 ust. 5 ustawy, poświadcza kwotę wydatków kwalifikowalnych.

2. Poświadczona kwota wydatków kwalifikowalnych jest pomniejszana o wykazany przez beneficjenta przychód, zgodnie z zasadą nr 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 448/2004 z dnia 10 marca 2004 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1685/2000 ustanawiające szczegółowe zasady wprowadzenia rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/1999 w sprawie kwalifikowania wydatków związanych z projektami współfinansowanymi z funduszy strukturalnych i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1145/2003 (Dz. Urz. WE L 72 z 11.03.2004).

3. Po dokonaniu poświadczenia, o którym mowa w ust. 1, instytucja zarządzająca, upoważniona przez nią instytucja pośrednicząca lub instytucja wdrażająca zatwierdza do wypłaty na rzecz beneficjenta określoną kwotę z publicznych środków wspólnotowych objętych decyzją lub umową o dofinansowanie. Kwota do wypłaty pomniejszana jest o korekty – kwoty niewłaściwie wydatkowane, a przekazane na podstawie wcześniej zrealizowanych wniosków beneficjenta o płatność. Zatwierdzając kwoty do wypłaty, uwzględnia się wielkość dokonanych wypłat celem zachowania poziomu refundacji ustalonego w decyzji lub umowie o dofinansowanie projektu.

4. Płatność końcowa jest dokonywana po spełnieniu łącznie następujących warunków:

1) wyniki kontroli, o której mowa w art. 52 ust. 1 ustawy, przeprowadzonej na zakończenie realizacji projektu, potwierdzają prawidłową realizację projektu lub usunięcie nieprawidłowości stwierdzonych w wyniku kontroli przeprowadzonych w trakcie realizacji projektu;

2) zatwierdzone zostało sprawozdanie końcowe z realizacji projektu;

3) brak jest informacji wskazujących na negatywne wyniki kontroli, o których mowa w art. 55 ust. 1 ustawy.

5. Informacja o kwocie środków zatwierdzonych do wypłaty przekazywana jest beneficjentowi, niezwłocznie po zatwierdzeniu kwoty do wypłaty, o którym mowa w ust. 3. Dodatkowo do informacji załącza się uzasadnienie w przypadku rozbieżności między kwotą środków zatwierdzonych do wypłaty a kwotą wnioskowaną przez beneficjenta.

§ 15.1. Instytucje właściwe w zakresie weryfikacji wniosków beneficjenta o płatność lub wypłacania środków z publicznych środków wspólnotowych na rzecz beneficjentów sporządzają zestawienia wydatków poświadczonych i zrefundowanych beneficjentom w ramach realizacji poszczególnych działań, w formie określonej przez instytucję zarządzającą. Zestawienie jest sporządzane w formie pisemnej i elektronicznej.

2. Zestawienie wydatków, o którym mowa w ust. 1, przekazywane jest do instytucji zarządzającej.

3. Przed przekazaniem do instytucji zarządzającej oraz przed przekazaniem, o którym mowa w ust. 4, zestawienie wydatków wymaga poświadczenia przez instytucję właściwą w zakresie weryfikacji wniosków beneficjenta o płatność, w oparciu o przeprowadzone kontrole realizacji projektów i programu, o których mowa w art. 52 i 53 ustawy.

4. W przypadku gdy instytucja właściwa w zakresie wypłacania środków z publicznych środków wspólnotowych na rzecz beneficjentów nie jest instytucją właściwą w zakresie weryfikacji wniosków beneficjenta o płatność, instytucja właściwa w zakresie weryfikacji wniosków beneficjenta o płatność przekazuje zestawienie wydatków instytucji właściwej w zakresie wypłacania środków z publicznych środków wspólnotowych na rzecz beneficjentów.

§ 16.1. Instytucja zarządzająca w ramach realizacji całego programu i poszczególnych działań sporządza nie rzadziej niż raz na kwartał poświadczenie i zestawienie wyjątków oraz wniosek o refundację.

2. Podstawą do sporządzenia poświadczenia i zestawienia wydatków oraz wniosku o refundację, o którym mowa w ust. 1, są w szczególności: poświadczone zgodnie z § 15 ust. 3 zestawienia wydatków, o których mowa: w § 15 ust. 1, oraz wyniki przeprowadzonych przez instytucję zarządzającą kontroli realizacji projektów programu, o których mowa w art. 52 i 53 ustawy.

3. Dla programów współfinansowanych ze środków kilku funduszy strukturalnych zestawienie wydatków jest sporządzane osobno dla każdego z funduszy.

4. Poświadczenie i zestawienie wydatków oraz wniosek o refundację, o których mowa w ust. 1, przekazywane są nie rzadziej niż raz na kwartał do instytucji płatniczej.

5. W przypadku gdy poświadczenie i zestawienie wydatków oraz wniosek o refundację, o których mowa w ust. 1, wskazują na wyższy poziom współfinansowania działania z publicznych środków wspólnotowych niż określony w uzupełnieniu programu, którego wniosek o refundację dotyczy, instytucja zarządzająca przekazuje razem z poświadczeniem i zestawieniem wydatków oraz wnioskiem o refundację uzasadnienie przyczyn wyższego poziomu współfinansowania działania.

6. Instytucja płatnicza może wstrzymać certyfikację zestawienia i wydatków, o którym mowa w ust. 1, w sytuacji gdy nie zaakceptuje uzasadnienia, o którym mowa w ust. 5.

7. W przypadku braku akceptacji, o którym mowa w ust. 6, instytucja zarządzająca zobowiązana jest uzgodnić z instytucją płatniczą sposób zapewnienia poziomu współfinansowania działania z publicznych środków wspólnotowych określonego w uzupełnieniu programu.

§ 17.1. Instytucja płatnicza dokonuje weryfikacji poświadczenia i zestawienia wydatków oraz wniosku o refundację, o których mowa w § 16 ust. 1, przedstawionych przez instytucje zarządzające i na tej podstawie certyfikuje poniesione wydatki wobec Komisji Europejskiej.

2. Certyfikacja wydatków, o której mowa w ust. 1, następuje w szczególności w przypadku, gdy:

1) poświadczenie i zestawienie wydatków oraz wniosek o refundację są poprawne pod względem formalnym;

2) wyniki kontroli realizacji programu, stanowiące realizację obowiązków wynikających z art. 4 i 10 rozporządzenia Komisji (WE) nr 438/2001 z dnia 2 marca 2001 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/1999 dotyczącego zarządzania i systemów kontroli pomocy udzielanej w ramach Funduszy Strukturalnych (Dz. Urz. WE L 63 z 3.03.2001, L 351 z 28.12.2002; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 14, t. 1, str. 132 oraz 187) oraz wyniki kontroli innych organów upoważnionych do tego na podstawie odrębnych przepisów nie wskazują na rażące nieprawidłowości w wydatkowaniu środków;

3) Instytucja zarządzająca, składająca wniosek, powiadomiła na piśmie instytucję płatniczą o zmianie procedur w części dotyczącej zarządzania i kontroli finansowej, jeśli takie zmiany miały miejsce w okresie od przekazania ostatniego wniosku o refundację, a instytucja płatnicza w terminie 7 dni od otrzymania powiadomienia nie zgłosiła na piśmie zastrzeżeń do tych zmian.

3. Instytucja płatnicza niezwłocznie przekazuje na rachunek programowy instytucji zarządzającej środki otrzymane z Komisji Europejskiej tytułem refundacji. Instytucja płatnicza przekazuje na rachunek instytucji pośredniczących środki otrzymane z Komisji Europejskiej tytułem refundacji na podstawie wniosków o przekazanie środków na realizację bieżących płatności, składanych przez instytucje pośredniczące. Wnioski wraz z zestawieniem bieżących płatności przekazywane są nie częściej niż raz w miesiącu do instytucji zarządzającej, która dokonuje weryfikacji wniosków i przekazuje je do instytucji płatniczej.

4. Instytucja płatnicza przekazuje właściwej instytucji zarządzającej oraz Instytucji Zarządzającej Podstawami Wsparcia Wspólnoty do 10. dnia miesiąca informacje o wydatkach poświadczonych w miesiącu poprzednim wobec Komisji Europejskiej oraz o środkach otrzymanych w miesiącu poprzednim z Komisji Europejskiej tytułem refundacji i przekazanych na rachunek programowy instytucji zarządzającej lub pośredniczącej.

§ 18.1. Instytucja płatnicza po otrzymaniu płatności zaliczkowej, o której mowa w art. 32 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. wprowadzającego ogólne przepisy dotyczące funduszy strukturalnych (Dz. Urz. WE L 161 z 26.06.1999⁴⁾), przekazuje środki z tej płatności na rachunek instytucji zarządzającej lub innej instytucji, określonej w programie operacyjnym.

2. Instytucja płatnicza przekazuje środki, o których mowa w ust. 1, na wniosek instytucji zarządzającej lub instytucji pośredniczącej zaakceptowany przez instytucję zarządzającą. Wnioskowana kwota wyliczana jest na podstawie prognozy wydatków zawartej w sprawozdaniach, o których mowa w § 6, na kolejny okres sprawozdawczy.

3. Instytucja zarządzająca programem przekazuje do instytucji płatniczej wniosek o zaliczkę na realizację płatności przewidzianych w danym kwartale do końca drugiego miesiąca tego kwartału.

4. Jeżeli stan środków na rachunku bankowym instytucji zarządzającej lub innej instytucji określonej w programie umożliwia realizację bieżących zobowiązań, zgodnie z prognozą wydatków, o której mowa w ust. 2, instytucja płatnicza może wstrzymać przekazanie wnioskowanej kwoty zaliczki lub zrealizować wniosek w części.

5. Instytucje zarządzające i instytucje pośredniczące są zobowiązane, na żądanie instytucji płatniczej, do przekazania w terminie 10 dni od otrzymania pisemnego żądania od instytucji płatniczej kopii wyciągu bankowego potwierdzającego stan rachunku programowego.

6. Instytucja płatnicza może, w przypadkach uzasadnionych koniecznością zapewnienia płynności finansowej programu, wystąpić z żądaniem zwrotu środków do instytucji zarządzającej i instytucji pośredniczących, jeśli nie wykorzystają środków z zaliczki przekazanej na realizację płatności przewidzianych w danym kwartale. W takim przypadku instytucja zarządzająca i instytucje pośredniczące są zobowiązane do zwrotu niewykorzystanych środków na żądanie instytucji płatniczej w terminie 10 dni od otrzymania pisemnego żądania od instytucji płatniczej.

Załącznik do rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego
z dnia 26 lutego 2007 r. (poz. 283)