Na podstawie art. 28e ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 22 stycznia 2004 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (Dz. U. Nr 34, poz. 292, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1.1. Z partii winogron przeznaczonych do sporządzenia każdego nastawu na wino gronowe pobiera się próbkę winogron z co najmniej trzech różnych miejsc tej partii, po 1 kg winogron.

2. Z próbki winogron, pobranej w sposób określony w ust. 1, sporządza się moszcz, miesza się go, a następnie przesącza przez suchą gazę złożoną czterokrotnie, odrzucając pierwsze krople przesączu, i pobiera się próbkę moszczu w celu ustalenia naturalnej zawartości alkoholu w winogronach.

3. Naturalną zawartość alkoholu w winogronach ustala się w dniu pobrania próbki winogron.

§ 2.Próbki winogron, moszczy gronowych i wina gronowego w trakcie fermentacji pobiera się w miejscu i w terminie przeprowadzania zabiegu wzbogacania, wskazanych w zgłoszeniu, o którym mowa w art. 25 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1622/2000 z dnia 24 lipca 2000 r. ustanawiającego niektóre szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 w sprawie wspólnej organizacji rynku wina oraz wspólnotowy kodeks praktyk i procesów enologicznych (Dz. Urz. WE L 194 z 31.7.2000, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 30, str. 138, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1622/2000”.

§ 3.Pobieranie próbek moszczy gronowych oraz wina gronowego w trakcie fermentacji w celu ustalenia naturalnej zawartości alkoholu w tych produktach odbywa się zgodnie z dokumentami normalizacyjnymi dotyczącymi pobierania próbek przetworów owocowych, warzywnych, win i miodów pitnych.

§ 4.Naturalną zawartość alkoholu w winie gronowym w trakcie fermentacji oraz w moszczach gronowych w trakcie fermentacji ustala się:

1) oznaczając zawartość:

a) alkoholu, w sposób określony w ust. 4 - C w rozdziale 3 załącznika do rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2676/90 z dnia 17 września 1990 r. określającego wspólnotowe metody analizy wina (Dz. Urz. WE L 272 z 3.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 10, str. 192, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 2676/90”,

b) cukrów redukujących, w sposób określony w rozdziale 5 załącznika do rozporządzenia nr 2676/90,

c) sacharozy, w sposób określony w pkt 3 w rozdziale 6 załącznika do rozporządzenia nr 2676/90 oraz

2) sumując zawartość alkoholu ustaloną w sposób określony:

a) w pkt 1 lit. a,

b) w pkt 1 lit. b, przyjmując, że ze 100 gramów cukrów uzyskuje się 57 mililitrów alkoholu,

c) w pkt 1 lit. c, przyjmując, że ze 100 gramów sacharozy uzyskuje się 61 mililitrów alkoholu.

§ 5.1. Naturalną zawartość alkoholu w winogronach oraz w moszczach gronowych ustala się:

1) w sposób określony w załączniku do rozporządzenia;

2) w miejscu i w terminie przeprowadzania zabiegu wzbogacania, wskazanych w zgłoszeniu, o którym mowa w art. 25 rozporządzenia nr 1622/2000.

2. Naturalną zawartość alkoholu w winie gronowym w trakcie fermentacji oraz w moszczach gronowych w trakcie fermentacji ustala się w laboratorium Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych.

§ 6.Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Załącznik do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
z dnia 9 stycznia 2007 r. (poz. 80)

USTALANIE NATURALNEJ ZAWARTOŚCI ALKOHOLU W WINOGRONACH ORAZ W MOSZCZACH GRONOWYCH

1. Aparatura i sprzęt

Do ustalania naturalnej zawartości alkoholu w winogronach oraz w moszczach gronowych stosuje się następujący sprzęt:

1) refraktometr wyposażony w skalę podającą:

a) procentowy ułamek masy sacharozy z dokładnością do 0,1 % lub

b) współczynnik załamania światła z dokładnością do jednej dziesięciotysięcznej;

2) termometr ze skalą o zakresie co najmniej od +15 °C do +25 °C.

2. Wykonanie oznaczania

W celu ustalenia naturalnej zawartości alkoholu w winogronach oraz w moszczach gronowych przeprowadza się w temperaturze 20 °C (+5 °C) następujące czynności:

1) umieszcza się niewielką ilość próbki na dolnym pryzmacie refraktometru i wykonuje się pomiar zgodnie z instrukcją obsługi refraktometru;

2) odczytuje się procentowy ułamek masy sacharozy z dokładnością do 0,1 % lub współczynnik załamania światła z dokładnością do jednej dziesięciotysięcznej;

3) przeprowadza się co najmniej dwa oznaczania tej samej próbki;

4) zapisuje się temperaturę, w której przeprowadzono oznaczanie.

3. Obliczanie wyniku oznaczania

Naturalną zawartość alkoholu wyraża się w procentach objętościowych w temperaturze 20 °C.

W przypadku wykonania oznaczania przy użyciu refraktometru wyskalowanego w procentowych ułamkach masy sacharozy:

1) w temperaturze 20 °C - w tabeli nr 2 dla zmierzonej wartości procentowego ułamka masy sacharozy odczytuje się odpowiadającą mu zawartość alkoholu w % objętościowych;

2) w temperaturze innej niż 20 °C - do odczytanego wyniku na skali refraktometru dodaje się albo odejmuje od niego wartość liczbową, zgodnie z tabelą nr 1, a następnie w tabeli nr 2 dla tak obliczonej wartości procentowego ułamka masy sacharozy odczytuje się odpowiadającą mu zawartość alkoholu w % objętościowych.

W przypadku wykonania oznaczania przy użyciu refraktometru wyskalowanego we współczynniku załamania światła:

1) w temperaturze 20 °C - w tabeli nr 2 dla zmierzonej wartości współczynnika załamania światła odczytuje się odpowiadającą mu zawartość alkoholu w % objętościowych;

2) w temperaturze innej niż 20 °C - w tabeli nr 2 dla zmierzonej wartości współczynnika załamania światła odczytuje się odpowiadający mu procentowy ułamek masy sacharozy, a następnie odejmuje się albo dodaje się wartość liczbową zgodnie z tabelą nr 1. Dla tak obliczonej wartości procentowego ułamka masy sacharozy w tabeli nr 2 odczytuje się odpowiadającą mu zawartość alkoholu w % objętościowych.

Tabela nr 1

Tabela nr 2