Na podstawie art. 54 ust. 2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 122, poz. 1321, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

§ 3.1. Opis techniczny SUT, o którym mowa w § 2 ust. 3 pkt 1, powinien zawierać:

1) nazwę i adres wytwórcy;

2) określenie rodzaju SUT i jego przeznaczenia;

3) typ SUT, numer fabryczny, rok budowy, oznakowanie;

4) podstawowe parametry i urządzenia zabezpieczające, o ile mają zastosowanie, w szczególności:

a) udźwig,

b) wysokość podnoszenia,

c) prędkości ruchów roboczych,

d) wydajność,

e) rodzaj napędu,

f) wielkość całkowitej masy SUT,

g) ograniczniki ruchów roboczych,

h) szczegółowe dane dotyczące urządzeń chwytających,

i) dane techniczne cięgien nośnych z określeniem współczynników bezpieczeństwa,

j) urządzenia sygnalizacyjne,

k) urządzenia łączności,

I) ograniczniki obciążenia,

m) miejsce i rodzaj sterowania.

2. W zależności od rodzaju SUT dokumentacja uzupełniająca, o której mowa w § 2 ust. 3 pkt 7, powinna dodatkowo zawierać dla:

1) ciągów technologicznych przeładowczych składających się z urządzeń transportu ciągłego:

a) informacje dotyczące opisu działania zintegrowanego systemu uzależnień i blokad urządzeń pracujących w danym ciągu technologicznym przeładunkowym,

b) schemat centralnej tablicy informacyjnej ciągu przeładunkowego przedstawiający na bieżąco pracę tego ciągu oraz tablice wskaźników i sygnalizatorów umożliwiające operatorowi orientację w stanach poszczególnych napędów i zespołów, przyczynach wyłączeń awaryjnych oraz obciążeń,

c) informacje dotyczące opisu świateł nawigacyjnych w przypadku urządzeń znajdujących się na linii nabrzeża lub ją przekraczających,

d) informacje dotyczące opisu świateł ostrzegawczych w przypadku urządzeń uznanych za przeszkody lotnicze;

2) żurawi kolejowych:

a) protokół badań odbiorczych i eksploatacyjnych elementów podwozia kolejowego, a w szczególności części biegowych, cięgłowo-zderznych i hamulcowych, wynikających z odrębnych przepisów,

b) instrukcję eksploatacji żurawia jako pojazdu kolejowego,

c) rysunek skrajni taboru i budowli dla obszaru kolejowego,

d) diagram udźwigu;

3) żurawi pływających i pokładowych:

a) protokół badań odbiorczych i eksploatacyjnych,

b) instrukcję eksploatacji żurawia,

c) dokumentację techniczną dotyczącą posadowienia żurawia w pokładzie statku lub pontonu,

d) diagram udźwigu;

4) wyciągów statków:

a) warunki techniczne dotyczące badań odbiorczych i eksploatacyjnych elementów podwodnych wyciągu statków, a w szczególności torów jezdnych, podstawy ładunkowej i lin stalowych,

b) instrukcję eksploatacji elementów podwodnych wyciągu statków;

5) dźwigników do podnoszenia pojazdów kolejowych:

a) dane dotyczące rozmieszczenia,

b) szkic sytuacyjny dźwigników z uwzględnieniem skrajni taboru,

c) regulamin obsługi uwzględniający ruch pojazdów kolejowych w strefie pracy dźwigników, jako uzupełnienie instrukcji eksploatacji,

d) regulamin obsługi dźwigników przewidzianych do podnoszenia pojazdów kolejowych z pasażerami;

6) podestów i pomostów ruchomych z zespołami napędowymi w przystaniach promowych:

a) szkic sytuacyjny pomostu ruchomego z uwzględnieniem odległości od otoczenia, długości toru jezdnego i dojść do miejsc ładowania i wchodzenia,

b) projekt części budowlanej podstawy fundamentowej albo toru jezdnego;

7) układarek do układania torów:

a) rysunek skrajni układarki w położeniu roboczym i transportowym,

b) instrukcję układania toru roboczego w przypadku układarek pracujących na torach własnych,

c) rysunek zestawieniowy toru układarki w przypadku wjeżdżania układarki na wagony magazynowe;

8) wypornic, żurawi i korektorów położenia służących do zawieszania i regulacji sieci trakcyjnej - informacje dotyczące współdziałania systemu uzależnień i blokad urządzeń pracujących jednocześnie z wypornicami, żurawiami i korektorami położenia służącymi do zawieszania i regulacji sieci trakcyjnej na pociągu sieciowym;

9) przeciągarek do przemieszczania wagonów po torach:

a) plan toru z zaznaczeniem zasadniczych wymiarów strefy działania przeciągarki,

b) informacje dotyczące współdziałania systemu uzależnień i blokad przeciągarki z ruchem kolejowym w strefie działania przeciągarki;

10) podnośników do podnoszenia osób niepełnosprawnych na pojazdach kolejowych - regulamin obsługi, jako uzupełnienie instrukcji eksploatacji, uwzględniający ruch pojazdów kolejowych w strefie pracy podnośnika.

3. Dla SUT montowanych w miejscu eksploatacji dokumentacja uzupełniająca, o której mowa w § 2 ust. 3 pkt 7, powinna zawierać również:

1) szkic sytuacyjny zmontowanego SUT uwzględniający w szczególności, nieujęte w rysunku zestawieniowym, rzeczywiste odległości SUT od otoczenia, przejścia, dojścia i ewentualne elementy osłonowe;

2) schematy zasilania SUT ze wskazaniem w szczególności: osprzętu, wielkości, rodzaju zabezpieczeń, rodzaju i typu przewodów zasilających;

3) poświadczenie prawidłowości montażu i przeprowadzonych prób pomontażowych, wystawione przez instalującego;

4) protokoły pomiarów rezystancji izolacji obwodów elektrycznych, skuteczności ochrony przeciwporażeniowej oraz instalacji odgromowej;

5) protokół odbioru części budowlanej SUT.

§ 5.1. Badanie odbiorcze ma na celu sprawdzenie, czy:

1) SUT jest zgodne z przedłożoną dokumentacją;

2) montaż i przeznaczenie SUT są zgodne z instrukcją eksploatacji i przepisami o dozorze technicznym;

3) napisy ostrzegawcze, informacje i instrukcje zostały umieszczone na SUT oraz są czytelne i zrozumiałe;

4) SUT może być przekazane do bezpiecznej eksploatacji.

2. Zakres badania odbiorczego obejmuje:

1) sprawdzenie prawidłowości zainstalowania SUT i jego przeznaczenia, zgodnie z instrukcją eksploatacji;

2) przeprowadzenie prób funkcjonowania SUT w zainstalowanej wersji montażowej z obciążeniem wystarczającym do stwierdzenia, że sterowanie i działanie SUT, mechanizmy oraz urządzenia zabezpieczające i ochronne działają prawidłowo;

3) przeprowadzenie przed rozpoczęciem eksploatacji prób z przeciążeniem lub prób równoważnych.

3. W przypadku SUT posiadających świadectwo badania typu:

1) dopuszcza się ograniczenie prób, o których mowa w ust. 2 pkt 2, do prób bez obciążenia;

2) nie przeprowadza się prób z przeciążeniem, o których mowa w ust. 2 pkt 3.

§ 6.1. SUT przedstawione do badania odbiorczego powinno być całkowicie zmontowane i przygotowane do eksploatacji, zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu, przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy, instrukcją montażu i instrukcją eksploatacji.

2. Zgłaszający SUT do badania, o którym mowa w ust. 1, powinien zapewnić:

1) bezpieczne warunki pracy;

2) wyposażenie niezbędne do przeprowadzenia badań;

3) wykwalifikowaną obsługę urządzenia oraz niezbędną obsługę techniczną.

§ 7.1. Jeden egzemplarz dokumentacji, o której mowa w § 2 ust. 3, po zakończeniu badania odbiorczego powinien być dołączony do dokumentacji rejestracyjnej przekazywanej eksploatującemu.

2. Drugi egzemplarz dokumentacji rejestracyjnej jest przechowywany w TDT.

§ 8.Na podstawie dokumentacji, o której mowa w § 2 ust. 3, oraz czynności, o których mowa w § 4, TDT wydaje decyzję zezwalającą na eksploatację SUT.

§ 10.1. Eksploatujący powinien:

1) użytkować SUT zgodnie z instrukcją techniczną eksploatacji;

2) utrzymywać urządzenie we właściwym stanie technicznym;

3) stosować odpowiednie środki zapewniające bezpieczeństwo eksploatacji SUT;

4) zapewnić właściwą obsługę i konserwację SUT.

2. Eksploatujący powinien wyposażyć SUT w stanowiskową instrukcję obsługi, dostępną dla osób obsługujących.

§ 11.1. Eksploatujący SUT dla każdego urządzenia przechowuje księgę rewizyjną i dziennik konserwacji SUT. W przypadku gdy w ciągu technologicznym pracuje kilka urządzeń, księga rewizyjna i dziennik konserwacji powinny być prowadzone oddzielnie dla każdego urządzenia.

2. Osoby obsługujące i konserwujące SUT powinny:

1) zostać zapoznane przez eksploatującego SUT z instrukcjami dotyczącymi obsługi i konserwacji urządzenia;

2) posiadać zaświadczenia kwalifikacyjne, jeżeli jest to wymagane odrębnymi przepisami.

3. Do obowiązków konserwującego SUT należy w szczególności:

1) przestrzeganie instrukcji obsługi i konserwacji SUT;

2) dokonywanie przeglądów konserwacyjnych SUT, w tym sprawdzanie:

a) stanu technicznego mechanizmów napędowych, układów hamulcowych oraz cięgien nośnych i ich zamocowań,

b) działania urządzeń zabezpieczających i ograniczników ruchowych,

c) działania urządzeń sterujących, sygnalizacyjnych i oświetleniowych,

d) prawidłowości obsługi SUT;

3) przeprowadzanie przeglądów konserwacyjnych co 12 miesięcy, jeżeli w instrukcji obsługi i konserwacji nie ustalono innych terminów, w tym dokonywanie oględzin:

a) stanu konstrukcji nośnej, w szczególności połączeń spawanych, nitowanych i rozłącznych,

b) toru jezdnego SUT,

c) instalacji ochrony przeciwporażeniowej;

4) bieżące usuwanie usterek i innych nieprawidłowości w działaniu SUT;

5) odnotowywanie z podaniem daty i potwierdzanie podpisem w dzienniku konserwacji wyników przeglądów i wykonywanych czynności;

6) bezzwłoczne powiadamianie eksploatującego SUT o nieprawidłowościach, które spowodowały konieczność wyłączenia SUT z eksploatacji, i dokonywanie odpowiedniego wpisu do dziennika konserwacji.

4. Konserwujący w ramach przydzielonych czynności może bez uzgodnienia z TDT dokonać wymiany elementów SUT, o ile mają one parametry techniczne i charakterystyki takie jak elementy wymieniane, z uwzględnieniem § 24 ust. 2.

5. Przeglądy konserwacyjne powinny być wykonywane nie rzadziej niż w terminach określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, o ile wytwórca SUT nie określi inaczej w instrukcji obsługi i konserwacji urządzenia.

§ 12.1. W przypadku zmian lokalizacji związanej z demontażem i ponownym montażem SUT do obowiązków konserwującego SUT należy:

1) sprawdzenie stanu technicznego mechanizmów napędowych cięgien i ich zamocowań;

2) sprawdzenie zgodności montażu z dokumentacją;

3) sprawdzenie poprawności działania urządzeń zabezpieczających;

4) przeprowadzenie prób ruchowych bez obciążenia i z obciążeniem nominalnym.

2. Po przeprowadzeniu czynności, o których mowa w ust. 1, konserwujący SUT odnotowuje w dzienniku konserwacji wynik przeprowadzonych czynności.

§ 13.Eksploatacja SUT w pobliżu napowietrznych linii elektroenergetycznych może się odbywać pod warunkiem zachowania minimalnych odległości określonych w przepisach dotyczących tych linii.

§ 14.1. SUT powinno być eksploatowane zgodnie z przeznaczeniem określonym przez wytwórcę.

2. Za zgodą TDT dopuszcza się inne zastosowanie SUT niż określone przez wytwórcę lub w warunkach kolizyjnej lokalizacji.

3. Eksploatujący, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, powinien przedłożyć i uzgodnić z TDT instrukcję eksploatacji zawierającą co najmniej:

1) szkic sytuacyjny;

2) wskazanie możliwych elementów kolizyjnych;

3) informację o zastosowanych technicznych i organizacyjnych środkach zabezpieczających.

4. Obsługujący SUT powinien pozostawać w ciągłym kontakcie z osobą kierującą ładunkiem w przypadku, gdy nie może on obserwować całej drogi, jaką pokonuje ładunek.

5. W przypadku eksploatacji SUT w warunkach kolizyjnej lokalizacji eksploatujący powinien zapewnić środki organizacyjne zapobiegające możliwym kolizjom SUT i ładunku.

6. W przypadku gdy ładunek ma być podniesiony przez dwa lub więcej SUT, instrukcja, o której mowa w ust. 3, powinna zawierać procedurę zapewniającą właściwą koordynację pracy współpracujących SUT.

§ 15.Do eksploatującego należy w szczególności odpowiednie dobranie zawiesi z uwzględnieniem rodzaju i wartości przewidywanych obciążeń, miejsc uchwytu, sposobu podwieszania ładunku oraz warunków środowiskowych.

§ 16.Podczas eksploatacji SUT należy także uwzględnić wymagania określone w odrębnych przepisach, dotyczące:

1) torów, na których przewidziana jest eksploatacja żurawi kolejowych i układarek torów kolejowych, w tym:

a) dopuszczalnych obciążeń tych torów,

b) warunków pracy w pobliżu sieci trakcyjnej,

c) warunków ochrony przeciwporażeniowej dla danego odcinka torów kolejowych,

d) ruchu kolejowego na pobliskich torach;

2) urządzeń podwodnych będących elementem torów jezdnych, jak i ruchomych elementów nośnych wyciągów statków;

3) zamknięcia torów kolejowych i wyłączenia sieci trakcyjnej spod napięcia w czasie użytkowania wypornic, żurawi i korektorów położenia służących do zawieszania i regulacji sieci trakcyjnej;

4) ruchu pociągów na torach kolejowych stanowiących strefę działania przeciągarek do przemieszczania wagonów po torach kolejowych, oraz ustalenia dotyczące współdziałania tych przeciągarek z ciągiem technologicznym, z którym współpracują;

5) obsługi pociągów podczas ich postoju na stacjach kolejowych, na których przewidziane jest użycie podnośników do wprowadzania osób niepełnosprawnych na wózkach inwalidzkich z poziomu peronu do wagonów kolejowych;

6) obsługi dźwigników przewidzianych do podnoszenia pojazdów kolejowych z pasażerami.

§ 17.1. Przed rozpoczęciem pracy osoby obsługujące specjalistyczne urządzenia transportu ciągłego powinny dokonać oględzin i określić:

1) stan techniczny konstrukcji poszczególnych elementów zespołu technologicznego;

2) prawidłowość działania sterowania indywidualnego i centralnego uwzględniającego uzależnienia wynikające z pracy danego elementu lub zespołu elementów w ciągu transportowym, pozwalającego na bezpieczną eksploatację.

2. Konstrukcja specjalistycznych urządzeń transportu ciągłego powinna umożliwiać:

1) ustawienie ich w pozycji bezpiecznej w przypadku przerwy w zasilaniu;

2) umocowanie elementu lub zespołu elementów w ciągu transportowym uniemożliwiające przemieszczenie go przez wiatr;

3) awaryjne wyłączenie ciągu technologicznego z wyznaczonych miejsc poza stanowiskiem sterowniczym;

4) wyłączenie sterowania centralnego i sterowanie ze stanowiska indywidualnego dla dokonania korekty położenia, przeprowadzania napraw i badań technicznych;

5) sterowanie z odrębnego stanowiska, w przypadku gdy element ciągu technologicznego wykonuje czynności robocze niezwiązane z pracą w tym ciągu technologicznym.

3. Urządzenia znajdujące się w linii nabrzeża lub przekraczające ją powinny być wyposażone w odpowiednie światła nawigacyjne.

4. Do konserwującego urządzenia transportu ciągłego należy w szczególności sprawdzenie:

1) działania zintegrowanego systemu uzależnień i blokad oraz działania systemu kaskadowego załączania i wyłączania ciągu transportowego;

2) działania poszczególnych urządzeń zabezpieczających przy wyłączonym systemie zintegrowanym, w tym:

a) czujników kontroli ruchu taśmy lub łańcucha,

b) czujników kontroli spiętrzenia urobku na przesypach,

c) urządzenia do awaryjnego wyłączania linii na całym jej przebiegu;

3) działania urządzeń sygnalizacyjnych, w tym:

a) sygnalizacji akustycznej rozruchu,

b) sygnalizacji świetlnej rozruchu,

c) identyfikacji uaktywnienia łącznika „STOP”;

4) poprawności odwzorowania pracy bądź blokad poszczególnych urządzeń na tablicy informacyjnej;

5) stanu technicznego taśm lub łańcuchów wraz z mocowanymi do nich elementami.

§ 20.Formy dozoru technicznego oraz terminy badań okresowych i doraźnych kontrolnych określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

§ 21.1. Zgłaszający SUT do badań przedkłada, w zależności od rodzaju badania, odpowiednią dokumentację w zakresie niezbędnym do wykonania badania.

2. SUT przedstawione do badań powinno być całkowicie zmontowane, sprawne technicznie w stanie gotowym do eksploatacji, zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu i instrukcji eksploatacji.

3. Eksploatujący, zgłaszając SUT do badań, powinien zapewnić odpowiednie i bezpieczne warunki pracy oraz oprzyrządowanie niezbędne do przeprowadzenia badania.

4. Badania SUT przeprowadzane u eksploatującego powinny być wykonywane z udziałem obsługującego oraz konserwującego urządzenie, w obecności przedstawiciela eksploatującego.

§ 22.1. Badanie okresowe ma na celu sprawdzenie, czy:

1) zrealizowano zalecenia z poprzedniego badania;

2) nie powstały uszkodzenia lub zmiany stanu SUT mające wpływ na bezpieczeństwo eksploatacji SUT;

3) są zainstalowane i pracują prawidłowo urządzenia zabezpieczające i urządzenia ochronne;

4) napisy ostrzegawcze, instrukcje i informacje są umieszczone na SUT oraz czy są czytelne i zrozumiałe.

2. Podczas badania okresowego TDT sprawdza:

1) księgę rewizyjną;

2) dziennik konserwacji SUT;

3) protokoły pomiarów elektrycznych wykonane przez podmiot posiadający uprawnienia wymagane odrębnymi przepisami - w zakresie terminów ważności;

4) zaświadczenia kwalifikacyjne konserwujących i obsługujących SUT.

3. Jeżeli program prób i badań ustalony przez wytwórcę nie przewiduje inaczej, to zakres badania okresowego SUT powinien obejmować co najmniej:

1) oględziny SUT w miejscach dostępnych;

2) przeprowadzenie prób funkcjonowania SUT w zmontowanej wersji montażowej z obciążeniem wystarczającym dla stwierdzenia, że układy sterujące, urządzenia zabezpieczające i ochronne działają prawidłowo;

3) sprawdzenie opisów i oznaczeń dźwigni i przyrządów sterowniczych, czy są zgodne z instrukcją eksploatacji, a ruchy robocze są prawidłowe;

4) próby, o których mowa w pkt 2, przeprowadzane są bez obciążenia dla:

a) urządzeń dla osób niepełnosprawnych na terenie kolejowym,

b) urządzeń transportu ciągłego,

c) wypornic, żurawi i korektorów położenia służących do zawieszania i regulacji sieci trakcyjnej.

§ 23.1. Badanie doraźne eksploatacyjne ma na celu sprawdzenie, czy naprawa, modernizacja lub wymiana elementu, demontaż i ponowny montaż SUT na nowym miejscu pracy nie mają wpływu na bezpieczną eksploatację SUT.

2. Badanie doraźne eksploatacyjne przeprowadza się w następujących przypadkach:

1) po wymianie:

a) cięgien nośnych,

b) urządzeń chwytających,

c) zespołu napędowego lub elementów zespołu napędowego, działającego na zasadzie sprzężenia ciernego,

d) mechanizmu podnoszenia lub mechanizmu zmiany wysięgu,

e) urządzeń zabezpieczających, w szczególności ogranicznika prędkości, urządzeń chwytnych, ogranicznika obciążenia lub systemu ryglowania;

2) po naprawie mechanizmu podnoszenia lub mechanizmu zmiany wysięgu;

3) po naprawie konstrukcji nośnej SUT lub jego elementów;

4) po modernizacji SUT uzgodnionej z TDT;

5) zmiany miejsca pracy SUT wymagającej jego demontażu i ponownego montażu;

6) uzasadnionych niewłaściwym stanem technicznym urządzenia.

3. Badanie doraźne eksploatacyjne może być przeprowadzone również w innych niż określone w ust. 2 przypadkach, na wniosek eksploatującego, po uzgodnieniu z TDT.

4. Podczas badania doraźnego eksploatacyjnego TDT sprawdza:

1) księgę rewizyjną SUT i dziennik konserwacji;

2) protokoły pomiarów elektrycznych wykonane przez podmiot posiadający uprawnienia wymagane odrębnymi przepisami - w zakresie terminów ważności;

3) zaświadczenia kwalifikacyjne konserwujących i obsługujących SUT;

4) niezbędne rysunki i obliczenia;

5) niezbędne schematy elektryczne, hydrauliczne oraz pneumatyczne;

6) dokumentację uzupełniającą, o której mowa w § 3 ust. 3.

5. Zakres badania doraźnego eksploatacyjnego SUT obejmuje co najmniej:

1) sprawdzenie prawidłowości zainstalowania i przeznaczenia SUT, zgodnie z instrukcją eksploatacji;

2) przeprowadzenie prób funkcjonowania SUT w zainstalowanej wersji montażowej, z obciążeniem wystarczającym do stwierdzenia, że sterowanie i ruchy robocze SUT, mechanizmy i urządzenia zabezpieczające i ochronne działają prawidłowo;

3) przeprowadzenie przed rozpoczęciem eksploatacji prób z przeciążeniem lub prób równoważnych.

6. Badanie doraźne eksploatacyjne potwierdza, czy:

1) SUT jest zgodne z przedłożoną dokumentacją;

2) instalacja i przeznaczenie SUT są zgodne z instrukcją eksploatacji;

3) napisy ostrzegawcze, informacje i instrukcje zostały umieszczone na SUT oraz są czytelne i zrozumiałe.

§ 24.1. Badanie doraźne kontrolne ma na celu sprawdzenie w szczególności, czy:

1) zrealizowano zalecenia z poprzednich badań;

2) nie powstały uszkodzenia lub zmiany stanu SUT mające wpływ na bezpieczeństwo eksploatacji SUT;

3) urządzenia zabezpieczające i urządzenia ochronne są zainstalowane i pracują prawidłowo;

4) napisy ostrzegawcze, instrukcje i informacje są umieszczone na SUT oraz są one czytelne i zrozumiałe.

2. Zakres badania doraźnego kontrolnego obejmuje:

1) oględziny SUT w miejscach dostępnych;

2) przeprowadzenie prób funkcjonowania SUT w zainstalowanej wersji montażowej, bez obciążenia.

3. W przypadkach uzasadnionych stanem bezpieczeństwa SUT zakres badania doraźnego kontrolnego może być rozszerzony przez TDT.

§ 25.1. Badanie doraźne powypadkowe lub poawaryjne ma na celu określenie stanu technicznego SUT oraz przyczyn nieszczęśliwego wypadku lub niebezpiecznego uszkodzenia związanego z jego eksploatacją.

2. Badanie, o którym mowa w ust. 1, TDT przeprowadza po otrzymaniu zawiadomienia lub informacji dotyczącej niebezpiecznego uszkodzenia lub nieszczęśliwego wypadku związanego z eksploatacją SUT.

3. Zakres dokumentacji wymaganej do przeprowadzenia badania, o którym mowa w ust. 1, oraz zakres tego badania ustala TDT.

§ 26.TDT w ramach badań, o których mowa w § 5 ust. 2 pkt 3 i § 23 ust. 5 pkt 3, przeprowadza próbę statyczną lub dynamiczną.

§ 27.1. Próba statyczna SUT jest wykonywana z przeciążeniem utrzymywanym w czasie nie krótszym niż 60 minut.

2. Wielkość przeciążenia podczas próby statycznej odpowiada udźwigowi SUT powodującemu największe obciążenie konstrukcji nośnej, pomnożonemu przez współczynnik, którego wartość przyjmuje się jako:

1) 1,5 - dla SUT z napędem ręcznym,

2) 1,25 - dla pozostałych SUT

- o ile zastosowane normy lub specyfikacje techniczne nie określają inaczej.

3. W przypadku gdy jest to wymagane szczególną konstrukcją SUT, należy sprawdzać odkształcenia konstrukcji nośnej SUT w celu upewnienia się, czy ustalone wartości graniczne nie będą przekroczone.

4. Po zakończeniu próby należy potwierdzić, czy nie nastąpiły żadne uszkodzenia ani trwałe odkształcenia SUT.

§ 28.1. Próbę dynamiczną SUT przeprowadza się z przeciążeniem, wykonując ruchy robocze pojedyncze oraz kojarzone, zgodnie z instrukcją eksploatacji.

2. Próba powinna być przeprowadzona przy takich prędkościach roboczych, które nie zagrażają bezpieczeństwu przeprowadzania badania.

3. Wielkość przeciążenia powinna odpowiadać udźwigowi SUT powodującemu największe obciążenie konstrukcji nośnej, pomnożonemu przez współczynnik, którego wartość przyjmuje się jako 1,1, o ile zastosowane specyfikacje techniczne nie określają inaczej.

4. Po zakończeniu próby należy potwierdzić, czy sterowanie SUT i ruchy robocze, urządzenia zabezpieczające i urządzenia ochronne funkcjonują prawidłowo oraz czy po jej zakończeniu nie nastąpiły żadne uszkodzenia lub trwałe odkształcenia.

§ 29.TDT powinien przeprowadzić inne badania z przeciążeniem, o ile zostały określone przez wytwórcę.

§ 30.1. Terminy badań okresowych wyznacza się, podając miesiąc i rok, przy czym termin pierwszego badania okresowego ustala się odpowiednio od daty pierwszego badania odbiorczego.

2. Na uzasadniony wniosek eksploatującego termin kolejnego badania okresowego może być ustalony od daty wykonania badania doraźnego eksploatacyjnego, jeżeli badanie doraźne eksploatacyjne obejmowało pełny zakres badania okresowego.

3. Na uzasadniony wniosek eksploatującego badanie okresowe może być przeprowadzone w okresie sześciu miesięcy przed wyznaczonym terminem, pod warunkiem ze termin badania zostanie uzgodniony przez eksploatującego z TDT z 14-dniowym wyprzedzeniem.

4. W uzasadnionych przypadkach, na wniosek eksploatującego, TDT po przeprowadzeniu z wynikiem pozytywnym badania doraźnego kontrolnego może odroczyć termin wykonania badania okresowego do sześciu miesięcy, przy czym odroczenie terminu może nastąpić najwyżej dwukrotnie, tak aby łączny czas odroczenia nie przekroczył dwunastu miesięcy.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu
z dnia 20 września 2006 r (poz. 1320)

Załącznik nr 1

TERMINY PRZEGLĄDÓW KONSERWACYJNYCH SUT

Załącznik nr 2

FORMY DOZORU TECHNICZNEGO ORAZ TERMINY BADAŃ OKRESOWYCH, DORAŹNYCH KONTROLNYCH