Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2007-05-04 do 2008-03-20
Wersja archiwalna od 2007-05-04 do 2008-03-20
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI1)
z dnia 8 września 2006 r.
w sprawie uposażenia strażaków Państwowej Straży Pożarnej
(ostatnia zmiana: Dz.U. z 2007 r., Nr 78, poz. 531)
Na podstawie art. 88 ust. 5 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2006 r. Nr 96, poz. 667 i Nr 104, poz. 708 i 711) zarządza się, co następuje:
§ 1.Rozporządzenie określa stawki i grupy uposażenia zasadniczego strażaków Państwowej Straży Pożarnej, zwanych dalej „strażakami”, oraz stawki dodatków do uposażenia albo sposób ich obliczania, a także sposób i tryb zaliczania okresów służby i pracy do okresu służby, od którego zależy prawo do wzrostu uposażenia, z uwzględnieniem w szczególności:
1) zaszeregowania stanowisk służbowych do poszczególnych grup uposażenia zasadniczego;
2) sposobu dokumentowania okresów służby, od których zależą prawo do wzrostu uposażenia i jego wysokość;
3) rodzajów dodatków, uzasadnionych szczególnymi właściwościami, kwalifikacjami, warunkami albo miejscem pełnienia służby;
4) warunków przyznawania i sposobu obliczania dodatku służbowego oraz dodatków, uzasadnionych szczególnymi właściwościami, kwalifikacjami, warunkami albo miejscem pełnienia służby, oraz podmiotów uprawnionych do ich przyznawania i obliczania;
5) okoliczności uwzględnianych przy ustalaniu i zmianie wysokości dodatku służbowego.
§ 2.1. Stawki miesięcznego uposażenia zasadniczego strażaków według poszczególnych grup uposażenia zasadniczego określa załącznik nr 1 [1] do rozporządzenia.
2. Zaszeregowanie stanowisk służbowych strażaków do poszczególnych grup uposażenia zasadniczego określają tabele stanowiące załącznik nr 2 do rozporządzenia.
§ 3.1. Okresy służby, pracy i inne okresy, zaliczane do okresu służby, od którego zależy prawo do wzrostu uposażenia i jego wysokość, zalicza się na podstawie dokumentów, potwierdzających te okresy, złożonych przez strażaka w komórce właściwej do spraw kadr.
2. Aktualizacja prawa do wzrostu uposażenia i jego wysokości, wynikająca z przebiegu służby, następuje z urzędu i nie wymaga wydawania odrębnych decyzji.
§ 4.Najniższym uposażeniem w rozumieniu rozporządzenia jest uposażenie przewidziane dla najniższego stanowiska służbowego strażaka, obejmujące stawkę przewidzianą dla najniższej grupy uposażenia zasadniczego i dodatek za stopień strażaka.
§ 5.Stawki dodatku za stopień określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.
§ 6.1. Strażakowi przyznaje się, ustalany kwotowo, dodatek służbowy w wysokości do 50 % otrzymywanego uposażenia zasadniczego i dodatku za stopień. Warunkami przyznawania dodatku służbowego są:
1) dyspozycyjność związana z zajmowanym stanowiskiem i odpowiedzialność za podejmowane decyzje służbowe;
2) zdyscyplinowanie przy realizacji zadań służbowych, gospodarność oraz dbałość o powierzony sprzęt i urządzenia;
3) posiadanie odpowiedniego wykształcenia ogólnego i kwalifikacji zawodowych, ze szczególnym uwzględnieniem kwalifikacji specjalistycznych (uprawnień, znajomości języków obcych), wykorzystywanych na zajmowanym stanowisku;
4) sprawność fizyczna, potwierdzona wynikami sprawdzianów.
2. Okolicznościami uwzględnianymi przy ustalaniu i zmianie wysokości dodatku służbowego są:
1) stopień dyspozycyjności związanej z zajmowanym stanowiskiem i odpowiedzialności za podejmowane decyzje służbowe;
2) stopień zdyscyplinowania przy realizacji zadań służbowych;
3) stopień sprawności fizycznej, potwierdzonej wynikami sprawdzianów;
4) inne szczególnie uzasadnione przypadki, uzasadniające podwyższenie dodatku służbowego.
3. Prawo do ustalonej wysokości dodatku wygasa z ostatnim dniem miesiąca, w którym ustały warunki uzasadniające jego przyznanie.
4. Dodatek służbowy przyznaje strażakowi i określa jego wysokość przełożony uprawniony do mianowania lub powołania.
§ 7.1. Dodatkami uzasadnionymi szczególnymi właściwościami, kwalifikacjami, warunkami albo miejscem pełnienia służby są:
1) dodatek za służbę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych;
2) dodatek kontrolerski.
2. Dodatek za służbę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych przysługuje strażakowi za czas służby wykonywanej w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, w wysokości:
1) przy pierwszym stopniu szkodliwości lub uciążliwości - 5 %,
2) przy drugim stopniu szkodliwości lub uciążliwości - 10 %,
3) przy trzecim stopniu szkodliwości lub uciążliwości - 15%,
4) przy czwartym stopniu szkodliwości lub uciążliwości - 20 %
godzinowej stawki najniższego uposażenia.
3. Czas służby w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych w poszczególnych stopniach szkodliwości lub uciążliwości liczy się w godzinach, przy czym czas powyżej 30 minut zaokrągla się do pełnej godziny.
4. Godzinową stawkę najniższego uposażenia ustala się w wysokości 1/170 najniższego uposażenia.
5. Za czas pełnienia służby w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych przyjmuje się w szczególności czas trwania akcji ratowniczej, począwszy od wyjazdu z jednostki, aż do zakończenia działań na terenie akcji.
6. Wykaz czynności i prac oraz stopnie ich szkodliwości, uzasadniające przyznanie dodatku za służbę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.
7. Strażakowi pełniącemu służbę w etatowej jednostce (komórce) na stanowisku kontroli może być przyznany, ustalany kwotowo, dodatek kontrolerski w wysokości do 500 zł, uzależniony od wyników i stażu służby na stanowisku uprawniającym do tego dodatku, posiadanego przeszkolenia specjalistycznego, zakresu obowiązków służbowych oraz liczby dni wykonywania czynności kontrolnych w miesiącu, poza macierzystą jednostką.
8. Dodatek za służbę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych przyznaje i oblicza kierownik jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej, biorąc pod uwagę wyniki dokonywanych pomiarów.
9. Dodatek kontrolerski przyznaje i oblicza kierownik jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej.
§ 8.Dodatki do uposażenia, z wyjątkiem dodatku za służbę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, są ustalane w stawkach miesięcznych.
§ 9.Stawki uposażenia zasadniczego w wysokości określonej w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia stosuje się przy ustalaniu uposażeń przysługujących strażakom od dnia 1 stycznia 2006 r.
§ 10.Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.2)
|
1) Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji kieruje działem administracji rządowej - sprawy wewnętrzne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 lipca 2006 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 131, poz. 919).
2) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 lipca 1997 r. w sprawie uposażenia strażaków Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 94, poz. 575, z 1998 r. Nr 45, poz. 284, z 1999 r. Nr 28, poz. 264, z 2000 r. Nr 38, poz. 431, z 2001 r. Nr 29, poz. 325, z 2003 r. Nr 50, poz. 434, z 2004 r. Nr 75, poz. 710 i Nr 255, poz. 2565 oraz z 2005 r. Nr 25, poz. 212), które utraciło moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia na podstawie art. 5 ustawy z dnia 6 maja 2005 r. o zmianie ustawy o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 100, poz. 836).
Załączniki do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych
i Administracji z dnia 8 września 2006 r. (poz. 1189)
Załącznik nr 1
TABELA
STAWEK MIESIĘCZNEGO UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO STRAŻAKÓW WEDŁUG GRUP UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO
Grupa uposażenia zasadniczego | Miesięczna stawka uposażenia zasadniczego w złotych |
1 | 2 |
20 | 7 000 |
19 | 6 000 |
18 | 3 830 |
17 | 3 290 |
16 | 2 760 |
15 | 2 480 |
14 | 2 230 |
13 | 2 080 |
12 | 1 990 |
11 | 1 900 |
10 | 1 810 |
9 | 1 740 |
8 | 1 620 |
7 | 1 570 |
6 | 1 510 |
5 | 1 450 |
4 | 1 400 |
3 | 1 310 |
2 | 1 190 |
1 | 870 |
Załącznik nr 2
Załącznik nr 3
TABELA STAWEK DODATKU ZA POSIADANY PRZEZ STRAŻAKA STOPIEŃ
Załącznik nr 4
WYKAZ CZYNNOŚCI I PRAC ORAZ STOPNIE ICH SZKODLIWOŚCI, UZASADNIAJĄCE PRZYZNANIE DODATKU ZA SŁUŻBĘ W WARUNKACH SZKODLIWYCH DLA ZDROWIA LUB UCIĄŻLIWYCH
1. Do pierwszego stopnia szkodliwości zalicza się czynności i prace wykonywane:
1) w pomieszczeniach, w których jest konieczne stałe stosowanie sztucznego oświetlenia;
2) w warunkach narażenia na promieniowanie ultrafioletowe lub podczerwone;
3) na przestrzeniach otwartych lub w pomieszczeniach zamkniętych, w których utrzymuje się stale temperatura efektywna powyżej 25 °C lub poniżej 10 °C;
4) w warunkach narażenia na działanie dymów pożarowych lub substancji toksycznych niekumulujących się w organizmie;
5) w warunkach narażenia na działanie pyłów niewywołujących zwłóknienia tkanki płucnej;
6) w warunkach narażenia na wibrację ogólną;
7) w mokrym środowisku o względnej wilgotności powietrza 80 %, w błocie lub bezpośrednim kontakcie z wodą.
2. Do drugiego stopnia szkodliwości zalicza się czynności i prace wykonywane:
1) w warunkach narażenia na hałas;
2) w warunkach nadmiernego obciążenia wysiłkiem fizycznym co najmniej 2 000 kcal dla mężczyzn i 1 200 kcal dla kobiet lub wymagające wymuszonej pozycji ciała;
3) w warunkach narażenia na działanie pyłów wywołujących zwłóknienie tkanki płucnej;
4) w warunkach narażenia na działanie dymów pożarowych lub substancji toksycznych kumulujących się w organizmie;
5) przy usuwaniu i wywozie nieczystości;
6) w warunkach narażenia na wibrację miejscową;
7) w pomieszczeniach specjalnych zagłębionych i półzagłębionych obwałowanych w warunkach niewłaściwej wentylacji i sztucznego oświetlenia.
3. Do trzeciego stopnia szkodliwości zalicza się czynności i prace wykonywane:
1) w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące;
2) przy zabezpieczaniu, w związku z działaniem ratowniczym, gazów, paliw i materiałów wybuchowych;
3) przy urządzeniach elektroenergetycznych znajdujących się pod napięciem powyżej 230 V;
4) w warunkach narażenia na działanie pól elektromagnetycznych wysokiej częstotliwości w zakresie od 0,1 do 300 000 MHz w strefie zagrożenia.
4. Do czwartego stopnia szkodliwości zalicza się czynności i prace wykonywane:
1) wewnątrz zbiorników, aparatów, kanałów, studni itp., których wykonywanie wymaga specjalnego zezwolenia i zabezpieczenia;
2) pod ziemią i wodą;
3) w kontakcie z materiałami zakaźnymi, chorymi zakaźnie ludźmi lub zwierzętami oraz zwłokami;
4) na wysokości powyżej 2 m i w wykopach poniżej 2 m, uznane za niebezpieczne w przepisach o bezpieczeństwie i higienie pracy;
5) w warunkach narażenia na działanie benzydyny, alfa- i beta-naftyloaminy, chlorku winylu, azbestu oraz innych czynników o analogicznym do tych substancji działaniu, jeśli zostanie to stwierdzone przez instytut medycyny pracy;
6) bezpośrednio przy usuwaniu awarii radiacyjnych i ich skutków.
5. Prace określone w ust. 1 pkt 4 i 5 oraz w ust. 2 pkt 1, 3 i 4 uważa się za wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia uzasadniających przyznanie dodatku, jeżeli w środowisku pracy przekroczone są najwyższe dopuszczalne stężenia i natężenia czynników szkodliwych dla zdrowia określone w odrębnych przepisach lub inne obowiązujące normy higieniczno-sanitarne.
[1] Załącznik nr 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 27 kwietnia 2007 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie uposażenia strażaków Państwowej Straży Pożarnej (Dz.U. Nr 78, poz. 531). Zmiana weszła w życie 4 maja 2007 r. i ma zastosowanie do uposażeń strażaków należnych od 1 stycznia 2007 r.