Na podstawie art. 125 ust. 2 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. Nr 74, poz. 676, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

§ 3.Do okresu służby, od którego zależy wysokość nagrody rocznej, nie wlicza się okresu:

1) urlopu bezpłatnego lub wychowawczego;

2) przerw w wykonywaniu obowiązków służbowych, o których mowa w art. 141 ustawy, za które funkcjonariuszowi nie przysługuje prawo do uposażenia;

3) zawieszenia w czynnościach służbowych oraz tymczasowego aresztowania, chyba że postępowanie będące przyczyną zawieszenia lub aresztowania umorzono albo w jego wyniku funkcjonariusz został uniewinniony;

4) po uprawomocnieniu się wyroku skazującego lub orzeczenia o ukaraniu karą dyscyplinarną wydalenia ze służby do dnia zwolnienia ze służby.

§ 4.Podstawą ustalenia wysokości nagrody rocznej jest miesięczne uposażenie zasadnicze, wraz z dodatkami o charakterze stałym, przysługujące funkcjonariuszowi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym w dniu 31 grudnia lub ostatniego dnia służby w roku kalendarzowym, za który przyznaje się nagrodę roczną.

§ 5.1. Nagrodę roczną obniża się nie więcej niż o 50 % jej wysokości w przypadku:

1) warunkowego umorzenia prowadzonego przeciwko funkcjonariuszowi postępowania karnego albo odstąpienia przez sąd od wymierzenia kary;

2) popełnienia przez funkcjonariusza czynu będącego przedmiotem postępowania dyscyplinarnego, za który została wymierzona kara dyscyplinarna wymieniona w art. 146 ust. 1 pkt 1-5 ustawy;

3) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo inne niż umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego;

4) nieprzydatności funkcjonariusza na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej;

5) niewywiązywania się funkcjonariusza z obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonego w opinii służbowej w okresie służby stałej.

2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, przy obniżaniu nagrody rocznej kierownik jednostki organizacyjnej ABW uwzględnia całokształt okoliczności sprawy, w szczególności charakter popełnionego przestępstwa lub przewinienia, jego skutki, rodzaj i wymiar orzeczonej kary oraz dotychczasowe wyniki osiągane przez funkcjonariusza w służbie.

§ 6.Nagroda roczna nie przysługuje w przypadku:

1) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego;

2) popełnienia przez funkcjonariusza czynu będącego przedmiotem postępowania dyscyplinarnego, za który została wymierzona kara dyscyplinarna wymieniona w art. 146 ust. 1 pkt 6-10 ustawy;

3) zwolnienia funkcjonariusza ze służby z powodu:

a) nieprzydatności do służby, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej,

b) niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie służby stałej, stwierdzonego w dwóch kolejnych opiniach służbowych, między którymi upłynęło co najmniej 6 miesięcy.

§ 7.1. Nagrodę roczną obniża się za rok kalendarzowy, w którym:

1) funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została wypłacona, za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem w przypadkach, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 1-3;

2) funkcjonariuszowi wydano opinię służbową w przypadkach, o których mowa w § 5 ust. 1 pkt 4 i 5.

2. Nagroda roczna nie przysługuje za rok kalendarzowy, w którym:

1) funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została wypłacona, za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem w przypadkach, o których mowa w § 6 pkt 1 i 2;

2) funkcjonariusz został zwolniony ze służby w przypadkach, o których mowa w § 6 pkt 3.

3. Kierownik jednostki organizacyjnej ABW właściwej ze względu na miejsce pełnienia służby przez funkcjonariusza pisemnie informuje funkcjonariusza oraz jednostkę lub komórkę organizacyjną właściwą w sprawach finansowych o obniżeniu lub o nieprzyznaniu nagrody rocznej.

§ 8.W przypadku toczącego się przeciwko funkcjonariuszowi postępowania karnego lub dyscyplinarnego o czyn popełniony w roku kalendarzowym, za który nagroda roczna jest przyznawana, ustalenie uprawnień do nagrody rocznej następuje po prawomocnym zakończeniu takiego postępowania. Przepisy § 5 i 6 stosuje się odpowiednio.

§ 9.1. Wypłata nagrody rocznej następuje nie później niż w terminie pierwszych trzech miesięcy kalendarzowych następujących po roku, za który przyznaje się nagrodę roczną, z wyjątkiem nagrody rocznej, którą przyznaje się funkcjonariuszowi zwalnianemu ze służby, a także nagrody rocznej przysługującej zmarłemu funkcjonariuszowi, którą wypłaca się odpowiednio w ostatnim dniu służby lub w dniu stwierdzenia wygaśnięcia stosunku służbowego.

2. W przypadku, o którym mowa w § 8, funkcjonariuszowi wypłaca się nagrodę roczną nie później niż w terminie 30 dni od dnia prawomocnego zakończenia postępowania karnego lub dyscyplinarnego.

3. W przypadku pełnienia służby przez funkcjonariusza w roku kalendarzowym w różnych jednostkach organizacyjnych ABW nagrodę roczną przyznaje się i wypłaca w jednostce organizacyjnej ABW, która była w danym roku kalendarzowym ostatnim miejscem pełnienia służby przez funkcjonariusza.

§ 11.1. Funkcjonariuszowi, którego warunki bytowe uległy pogorszeniu wskutek zdarzeń losowych powodujących potrzebę poniesienia dodatkowych wydatków pieniężnych, można przyznać zapomogę pieniężną. Przy określaniu wysokości zapomogi uwzględnia się wszystkie udokumentowane okoliczności mające wpływ na sytuację materialną funkcjonariusza i jego rodziny.

2. Zapomogę pieniężną można przyznać również w związku ze śmiercią funkcjonariusza członkom jego rodziny uprawnionym do policyjnej renty rodzinnej.

§ 12.1. Nagrody uznaniowe przyznaje:

1) Szef ABW - zastępcom Szefa ABW, kierownikom jednostek organizacyjnych ABW oraz ich zastępcom;

2) kierownik jednostki organizacyjnej ABW właściwej ze względu na miejsce pełnienia służby przez funkcjonariusza - funkcjonariuszowi.

2. Zapomogi przyznaje funkcjonariuszom Szef ABW.

§ 13.1. Nagrody uznaniowe i zapomogi są przyznawane z własnej inicjatywy przełożonych, o których mowa w § 12, lub na wniosek bezpośredniego przełożonego funkcjonariusza.

2. Zapomoga może być również przyznana na uzasadniony wniosek funkcjonariusza.

§ 14.Podstawą do wypłaty nagrody uznaniowej i zapomogi jest rozkaz personalny lub inny dokument sporządzony na piśmie przez przełożonych, o których mowa w § 12.

§ 16.Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2007 r.³⁾