Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2006-07-13 do 2019-01-01
Wersja archiwalna od 2006-07-13 do 2019-01-01
archiwalny
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA1)
z dnia 24 czerwca 2006 r.
zmieniające rozporządzenie w sprawie specjalizacji i uzyskiwania tytułu specjalisty przez diagnostów laboratoryjnych
Na podstawie art. 30c ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej (Dz. U. z 2004 r. Nr 144, poz. 1529 oraz z 2005 r. Nr 119, poz. 1015) zarządza się, co następuje:
§ 1.W rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 16 kwietnia 2004 r. w sprawie specjalizacji i uzyskiwania tytułu specjalisty przez diagnostów laboratoryjnych (Dz. U. Nr 126, poz. 1319) wprowadza się następujące zmiany:
1) w § 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Określa się wykaz dziedzin mających zastosowanie w ochronie zdrowia, w których diagnosta laboratoryjny może odbywać specjalizację, oraz staż pracy niezbędny do przystąpienia do danej specjalizacji:
1) laboratoryjna diagnostyka medyczna - 1 rok;
2) laboratoryjna genetyka medyczna - 2 lata;
3) laboratoryjna immunologia medyczna - 1 rok;
4) mikrobiologia medyczna - 1 rok;
5) laboratoryjna transfuzjologia medyczna - 2 lata;
6) laboratoryjna toksykologia medyczna - 1 rok;
7) zdrowie publiczne - 1 rok;
8) zdrowie środowiskowe - 1 rok;
9) laboratoryjna hematologia medyczna - 2 lata;
10) cytomorfologia medyczna - 2 lata;
11) laboratoryjna parazytologia medyczna - 1 rok;
12) epidemiologia - 1 rok.”;
2) w § 3 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Specjalności, w których diagnosta laboratoryjny posiadający odpowiednią specjalizację I stopnia, uzyskaną na podstawie dotychczasowych przepisów, może uzyskać tytuł specjalisty w określonej dziedzinie po odbyciu specjalizacji zgodnie z programem, o którym mowa w ust. 3, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.”;
3) w § 23:
a) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Ośrodek wojewódzki po stwierdzeniu, że dokumenty, o których mowa w ust. 2, spełniają warunki formalne, przekazuje je niezwłocznie do CEM, nie później jednak niż w ciągu 14 dni od ostatecznego terminu składania tych dokumentów.”,
b) ust. 6 otrzymuje brzmienie:
„6. CEM przesyła osobie dopuszczonej do egzaminu powiadomienie o miejscu i terminie składania egzaminu państwowego, nie później niż 21 dni przed datą jego rozpoczęcia.”;
4) w § 25 ust. 8 otrzymuje brzmienie:
„8. W skład Komisji nie może być powołana osoba, która jest małżonkiem lub krewnym albo powinowatym do drugiego stopnia włącznie osoby, która składa egzamin.”;
5) w § 26 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Egzamin państwowy przeprowadza się zgodnie z regulaminem porządkowym, ustalonym przez dyrektora CEM i zatwierdzonym przez ministra właściwego do spraw zdrowia.”;
6) w § 27:
a) uchyla się pkt 3,
b) pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) dokonuje wpisu na listę zdających osoby, które spełniają wymogi określone w § 23 ust. 2;”;
7) § 28 otrzymuje brzmienie:
„§ 28. Do zadań Komisji należy:
1) przeprowadzenie egzaminu testowego, praktycznego i ustnego zgodnie z regulaminem porządkowym, o którym mowa w § 26 ust. 2a;
2) przekazanie do CEM kart testowych, niezwłocznie po zakończonym egzaminie testowym, w sposób uniemożliwiający dokonywanie zmian w ich treści;
3) przekazanie do CEM ocen z egzaminów praktycznego i ustnego oraz dokumentacji związanej z przeprowadzonym egzaminem państwowym, niezwłocznie po zakończonym egzaminie, nie później jednak niż w ciągu 14 dni od zakończenia egzaminu.”;
8) § 30 otrzymuje brzmienie:
„§ 30. 1. Diagnosta laboratoryjny może przystępować do egzaminu państwowego kończącego daną specjalizację najwyżej trzy razy. Trzeci termin przystąpienia do egzaminu państwowego musi być wyznaczony nie później niż 24 miesiące od daty zaliczenia specjalizacji przez kierownika specjalizacji. Trzeci termin jest terminem ostatecznym.
2. W przypadku gdy diagnosta laboratoryjny nie przystąpi do którejkolwiek z części egzaminu państwowego w wyznaczonym terminie, może przystąpić do tej części egzaminu w następnej sesji egzaminacyjnej.
3. W razie negatywnego wyniku którejkolwiek z części egzaminu państwowego, diagnosta laboratoryjny może przystąpić do egzaminu państwowego w następnej sesji egzaminacyjnej. W takim przypadku egzamin państwowy składa się ze wszystkich części, o których mowa w § 26 ust. 2.”;
9) w § 39 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Termin, miejsce i formę egzaminu państwowego, o którym mowa w ust. 1, określa w porozumieniu z przewodniczącym Komisji Dyrektor CEM.”;
10) § 40 otrzymuje brzmienie:
„§ 40. 1. W celu przeprowadzenia egzaminu państwowego, o którym mowa w § 38 ust. 1, Dyrektor CEM powołuje komisję egzaminacyjną spośród osób posiadających tytuł specjalisty w dziedzinach pokrewnych wskazanych przez:
1) konsultanta krajowego w danej dziedzinie lub w dziedzinie pokrewnej, jeżeli w danej dziedzinie nie ma powołanego konsultanta;
2) Krajową Radę Diagnostów Laboratoryjnych;
3) towarzystwo naukowe właściwe dla danej specjalności.
2. Przewodniczącym komisji, o której mowa w ust. 1, jest osoba określona w ust. 1 pkt 1.”;
11) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia;
12) załącznik nr 5 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia.
§ 2.Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Minister Zdrowia: Z. Religa
|
1) Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 31 października 2005 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 220, poz. 1901).
Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia
z dnia 24 czerwca 2006 r. (poz. 754)
Załącznik nr 1
WYKAZ SPECJALNOŚCI, W KTÓRYCH DIAGNOSTA LABORATORYJNY POSIADAJĄCY ODPOWIEDNIĄ SPECJALIZACJE I STOPNIA MOŻE UZYSKAĆ TYTUŁ SPECJALISTY W OKREŚLONEJ DZIEDZINIE PO ODBYCIU SPECJALIZACJI ZGODNIE Z PROGRAMEM UZUPEŁNIAJĄCYM
Lp. | Rodzaj posiadanej specjalizacji I stopnia | Specjalności, w których można uzyskać tytuł specjalisty |
1. | Diagnostyka laboratoryjna/ Analityka kliniczna | Laboratoryjna diagnostyka medyczna |
Laboratoryjna genetyka medyczna | ||
Laboratoryjna transfuzjologia medyczna | ||
Laboratoryjna hematologia medyczna | ||
Laboratoryjna parazytologia medyczna | ||
Laboratoryjna immunologia medyczna | ||
2. | Mikrobiologia | Mikrobiologia medyczna |
Laboratoryjna parazytologia medyczna | ||
Laboratoryjna immunologia medyczna | ||
3. | Toksykologia | Laboratoryjna toksykologia medyczna |
4. | Higiena i epidemiologia | Zdrowie środowiskowe |
Zdrowie publiczne | ||
Laboratoryjna parazytologia medyczna | ||
Epidemiologia | ||
5 | Medycyna społeczna | Zdrowie środowiskowe |
Zdrowie publiczne | ||
6. | Transfuzjologia | Laboratoryjna transfuzjologia medyczna |
Laboratoryjna hematologia medyczna | ||
Laboratoryjna immunologia medyczna | ||
7. | Choroby wewnętrzne | Laboratoryjna hematologia medyczna |
Laboratoryjna genetyka medyczna | ||
Laboratoryjna immunologia medyczna | ||
Laboratoryjna hematologia medyczna | ||
8. | Pediatria | Laboratoryjna genetyka medyczna |
Laboratoryjna immunologia medyczna | ||
9. | Choroby zakaźne | Epidemiologia |
Laboratoryjna immunologia medyczna | ||
10. | Medycyna ogólna | Laboratoryjna immunologia medyczna |
Załącznik nr 2
KODY SPECJALIZACJI
Nazwa dziedziny | Kod specjalizacji |
Laboratoryjna diagnostyka medyczna | 020 |
Laboratoryjna genetyka medyczna | 021 |
Laboratoryjna hematologia medyczna | 022 |
Laboratoryjna immunologia medyczna | 023 |
Mikrobiologia medyczna | 024 |
Laboratoryjna transfuzjologia medyczna | 025 |
Laboratoryjna toksykologia medyczna | 026 |
Zdrowie publiczne | 008 |
Zdrowie środowiskowe | 009 |
Cytomorfologia medyczna | 027 |
Laboratoryjna parazytologia medyczna | 028 |
Epidemiologia | 029 |