Na podstawie art. 13f ust. 3 ustawy z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (Dz. U. Nr 47, poz. 243, z późn. zm.³⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1.1. Zawartość siarki w dostarczanym paliwie przeznaczonym do użycia na statku podnoszącym polską banderę, który przebywa poza granicami obszarów kontroli emisji tlenków siarki (SO_X) określonych w Załączniku VI do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, 1973, sporządzonej w Londynie dnia 2 listopada 1973 r., zmienionej Protokołem uzupełniającym, sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz. U. z 1987 r. Nr 17, poz. 101) oraz Protokołem uzupełniającym, sporządzonym w Londynie dnia 26 września 1997 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 202, poz. 1679), zwanej dalej „Konwencją MARPOL”, nie powinna przekraczać 4,5 % m/m, z zastrzeżeniem wyjątków określonych w Załączniku VI do Konwencji MARPOL.

2. Zawartość siarki w dostarczanym paliwie przeznaczonym do użycia na statku podnoszącym polską banderę, który przebywa w granicach obszarów kontroli emisji tlenków siarki (SO_X) określonych w Załączniku VI do Konwencji MARPOL lub w porcie państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej, nie powinna przekraczać 1,5 % m/m.

§ 2.Zawartość siarki w dostarczanym paliwie przeznaczonym do użycia na wszystkich statkach przebywających w polskich obszarach morskich nie powinna przekraczać 1,5 % m/m.

§ 3.1. Zawartość siarki w dostarczanym paliwie przeznaczonym do użycia na statku podnoszącym polską banderę cumującym w porcie państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej oraz wszystkich statkach cumujących w polskich obszarach morskich nie powinna przekraczać 0,1 % m/m.

2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do:

1) statków, które zgodnie z opublikowanym rozkładem rejsów cumują krócej niż dwie godziny;

2) statków żeglugi śródlądowej posiadających dokumenty zgodności z Międzynarodową konwencją o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzoną w Londynie dnia 1 listopada 1974 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 318 i 319) wraz z Protokołem dotyczącym Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 320 i 321 oraz z 1986 r. Nr 35, poz. 177), w czasie gdy znajdują się na morzu;

3) statków, które podczas cumowania w porcie wyłączają wszystkie silniki i pobierają energię elektryczną z nabrzeża.

3. W przypadku używania paliwa niespełniającego wymagań określonych w ust. 1 zmiana paliwa powinna nastąpić niezwłocznie po przybyciu statku na miejsce cumowania, z uwzględnieniem wszelkich niezbędnych operacji wymiany paliwa.

§ 4.Zawartość siarki w dostarczanym paliwie przeznaczonym do użycia na statku powinna być oznaczona w sposób określony w Polskich Normach⁴⁾.

§ 5.[1] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem:

1) § 1 ust. 2 oraz § 2, które wchodzą w życie z dniem 19 maja 2006 r.;

2) § 3, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2010 r.