Na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim (Dz. U. Nr 90, poz. 999, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1.W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 marca 2002 r. w sprawie wypadków, w których nazwom i tekstom w języku polskim mogą towarzyszyć wersje w przekładzie na język obcy (Dz. U. Nr 37, poz. 349) w § 2 wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 1:

a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) w miejscowościach, w których występują zwarte środowiska mniejszości narodowych, etnicznych lub społeczności posługującej się językiem regionalnym,”,

b) w pkt 5 na końcu stawia się przecinek i dodaje się pkt 6 w brzmieniu:

„6) w polskich placówkach zagranicznych w rozumieniu ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej (Dz. U. Nr 128, poz. 1403 oraz z 2004 r. Nr 273, poz. 2703)”;

2) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Językiem obcym, o którym mowa w ust. 1, powinien być w szczególności język mniejszości narodowych, etnicznych lub społeczności posługującej się językiem regionalnym, zamieszkujących dany obszar terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a na obszarze położonym w sąsiedztwie granicy państwowej - język urzędowy sąsiadującego państwa.”.

§ 2.[1] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.